ekonomia_informacje-71.jpg

W obwieszczeniu MRiPS z dnia 8 marca 2021 r.(M.P. poz. 273) ogłoszony został wskaźnik waloryzacji składek na ubezpieczenie emerytalne za IV kwartał 2020 r. Wskaźnik ten wyniósł 100,41%.

W porównaniu do poprzedniego kwartału wskaźnik waloryzacji składek emerytalnych jest niższy o 0,31%.

Zgodnie z przepisami art. 25 ustawy z dn. 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 291, ze zm.) składki na ubezpieczenie emerytalne zewidencjonowane na koncie ubezpieczonego podlegają waloryzacji. Polega ona na pomnożeniu zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego składek przez wskaźnik waloryzacji. Wskaźnik ten jest równy wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji w stosunku do poprzedniego roku powiększonemu o wzrost realny sumy przypisu składek na ubezpieczenie emerytalne (w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji w stosunku do roku poprzedniego).

B.O.


W Dzienniku Ustaw pod poz. 423 opublikowane zostało obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

W załączniku do obwieszczenia zamieszczono jednolity tekst ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 266), w którym uwzględnione zostały zmiany wynikające z:

  • siedmiu nowelizacji uchwalonych w okresie od lipca 2019 r. do listopada 2020 r. oraz
  • zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 23 lutego 2021 r.

W ust. 2 obwieszczenia wymienione zostały przepisy, które pominięto w jednolitym tekście ustawy – są to głównie regulacje przejściowe oraz dotyczące innych aktów prawnych.

Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych jest podstawowym aktem prawnym regulującym kwestie bezpieczeństwa socjalnego pracowników i ich rodzin w przypadku choroby, niezdolności do pracy, starości, śmierci, macierzyństwa.

W ustawie określono m.in. zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasady ustalania składek na ubezpieczenia społeczne oraz podstaw ich wymiaru, zasady działania Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a także organizację, zasady działania i finansowania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

B.O.



Przekształcenie OFE w IKE coraz bliżej. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z przeniesieniem środków z otwartych funduszy emerytalnych na indywidualne konta emerytalne, przedłożony przez ministra finansów, funduszy i polityki regionalnej.

Obecny model funkcjonowania otwartych funduszy emerytalnych (OFE) zostanie przebudowany. OFE przestaną działać w dotychczasowej formie, a każdy członek OFE będzie miał do wyboru dwa warianty. Opcją domyślną będzie przeniesienie środków z OFE na indywidualne konto emerytalne (IKE). Alternatywnie – możliwe będzie złożenie deklaracji o przeniesieniu swoich środków w całości do ZUS. Rozwiązanie to – jak przekonuje projektodawca – daje realne prawo wyboru emerytury opartej na dwóch filarach i gwarantuje prywatny charakter oszczędności na IKE, które będą podlegały dziedziczeniu.

Pieniądze zgromadzone w IKE będą prywatne i dziedziczone

W ustawie zapisano wprost, że środki zgromadzone na IKE będą prywatną własnością oszczędzającego i nie będą mogły stanowić przedmiotu transferu do budżetu państwa. W OFE pieniądze były publiczne – przesądził o tym, w orzeczeniu z 2015 r., Trybunał Konstytucyjny. W IKE pieniądze będą prywatne, z ustawową gwarancją własności.

Opcją domyślną będzie przejście z OFE na IKE. Stanie się to bez potrzeby wykonywania jakichkolwiek czynności czy dostarczania deklaracji przez oszczędzających. Pieniądze przekazane z OFE do IKE, w przeciwieństwie do tych, które trafią do ZUS, będą podlegały dziedziczeniu.

Wypłaty z IKE bez podatku

Środki zgromadzone w IKE będą mogły być wypłacone przez oszczędzającego lub spadkobierców w całości bądź w częściach bez dodatkowych opłat czy podatków.

Ze względu na to, że emerytury z ZUS są opodatkowane podatkiem dochodowym PIT stawką 17 proc. lub 32 proc. – aby zachować równowagę – ze środków OFE zostanie pobrana jednorazowa opłata przekształceniowa na rzecz Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w łącznej wysokości 15 proc. wartości aktywów OFE.

Opłata zostanie rozłożona na 2 raty, obie płatne w 2022 r. Płatnikiem będą specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte (SFIO) powstałe z przekształcenia OFE.

W ramach IKE środki pochodzące z OFE będą wyodrębnione i będą mogły zostać wycofane po osiągnięciu wieku emerytalnego. Ponadto, aby zapewnić bezpieczeństwo tych środków, w funduszach prowadzących IKE będą wydzielone dwa subfundusze. W okresie 5 lat przed osiągnięciem wieku emerytalnego środki będą sukcesywnie przenoszone do subfunduszu, który ma określoną ostrożniejszą politykę inwestycyjną.

ZUS jako wybór, a nie „suwak”

Istotą zmiany jest możliwość wyboru. Każdy może zdecydować czy pozostawić pieniądze na IKE, powstałe z przekształcenia OFE, czy przelać je do ZUS. Jednym z głównych założeń reformy jest likwidacja tak zwanego „suwaka”, który teraz pomniejsza oszczędności emerytów zgromadzone w OFE – na 10 lat przed emeryturą zaczyna stopniowo przekazywać je do ZUS.

Domyślny wybór IKE lub deklaracja wyboru ZUS to odpowiednio przekształcenie OFE w emerytalny filar kapitałowy lub wybór wyłącznie filaru opartego o waloryzowaną emeryturę z ZUS. Wybór ZUS oznacza rezygnację z oszczędzania na emeryturę w systemie kapitałowym. Zebrane od tej pory oszczędności emerytalne w całości gromadzone będą na koncie w ZUS. Kapitał jest tam ewidencjonowany indywidualnie dla każdego ubezpieczonego i jest waloryzowany ustalanymi przez rząd wskaźnikami.

Ważne terminy

Ustawa ma wejść w życie 1 czerwca 2021 r. Czas na składanie deklaracji o przeniesieniu środków z OFE do ZUS został wyznaczony od 1 czerwca 2021 r. do 2 sierpnia 2021 r. Przekształcenie OFE w specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte nastąpi 28 stycznia 2022 r.

Obecnie w otwartych funduszach emerytalnych jest ok. 15,4 mln członków, a średnie saldo na rachunku wynosi 9 689 zł.

Źródło: MF, oprac. B.O.


images_PIENIADZE_2015_emerytura-ZUS.jpg

Niektóre osoby pobierające emeryturę, rentę z tytułu niezdolności do pracy lub rentę rodzinną i osiągające przychody z tytułu wykonywania dodatkowej pracy podlegają regułom tzw. zawieszalności. W związku z waloryzacją świadczeń emerytalno-rentowych od 1 marca br. zmieniają się kwoty maksymalnych zmniejszeń dla emerytur i rent.

Jeżeli emeryt lub rencista osiągnie przychód przekraczający 130% przeciętnego wynagrodzenia, wypłacane mu świadczenie zostaje zawieszone przez ZUS. Jeżeli natomiast przychód mieści się w granicach od 70 do 130% średniej pensji – świadczenie jest zmniejszane o kwotę przekroczenia, nie więcej jednak niż o kwotę maksymalnego zmniejszenia (ustalaną przy kolejnych waloryzacjach).

W związku z waloryzacją świadczeń emerytalno-rentowych kwoty maksymalnego zmniejszenia ulegają zmianie. Od dnia 01.03.2021 r. kwoty te wynoszą:

  • 646,67 zł – dla emerytur lub rent z tytułu całkowitej niezdolności do pracy,
  • 485,04 zł – dla rent z tytułu częściowej niezdolności do pracy,
  • 549,71 zł – dla rent rodzinnych, do których uprawniona jest jedna osoba.

Podane wyżej kwoty maksymalnych zmniejszeń będą obowiązywać aż do następnej waloryzacji, czyli do dnia 28.02.2022 r. – w przeciwieństwie do kwot granicznych przychodu emerytów i rencistów, które to zmieniają się co kwartał.

W wyniku waloryzacji zmieniają się także kwoty przychodu powodujące zawieszenie świadczenia przedemerytalnego. Miesięczne kwoty przychodu wpływające na zawieszenie lub zmniejszenie świadczeń i zasiłków przedemerytalnych w okresie od 01.03.2021 r. do 28.02.2022 r. zostały ogłoszone w komunikacie Prezesa ZUS z dnia 15 lutego 2021 r. opublikowanym w Monitorze Polskim pod poz. 190 i wynoszą odpowiednio:

  • dopuszczalna miesięczna kwota przychodu, stanowiąca 25% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w 2020 r., ogłoszonego do celów emerytalnych (powodująca zmniejszenie świadczenia) – 1291,90 zł,
  • graniczna miesięczna kwota przychodu, stanowiąca 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w 2020 r., ogłoszonego do celów emerytalnych (powodująca zawieszenie świadczenia) – 3617,30 zł.

Na podstawie wartości kwot miesięcznych można ustalić również roczne progi dochodowe powodujące zmniejszenie bądź zawieszenie świadczenia przedemerytalnego. Wartości te służą do korekty rozliczeń dokonywanej przez ZUS po zakończeniu roku kalendarzowego.

Dopuszczalna roczna kwota przychodu od 01.03.2021 r. wynosi 15 502,80 zł, zaś graniczna roczna kwota przychodu – 43 407,60 zł.

B.O.



Wraz z waloryzacją emerytur i rent wzrastają dodatki do tych świadczeń, m.in. dodatek pielęgnacyjny i dodatek za tajne nauczanie. Obowiązujące dotychczas kwoty zostaną od 1 marca przemnożone przez wskaźnik waloryzacji, który w tym roku wynosi 104,24%.

Obowiązek ponownego przeliczenia dodatków wynika z dyspozycji zawartych w przepisach:

Wysokość wspomnianych wyżej dodatków przed i po waloryzacji przedstawiono w poniższej tabeli:

Dodatek Kwota
do lutego 2021 r. od marca 2021 r.
pielęgnacyjny 229,91 zł 239,66 zł
dla sierot zupełnych 432,12 zł 450,44 zł
kombatancki 229,91 zł 239,66 zł
kompensacyjny 34,49 zł 35,95 zł
pielęgnacyjny dla inwalidy wojennego 344,87 zł 359,49 zł
za tajne nauczanie 229,91 zł 239,66 zł

Waloryzacji podlegają również specjalne świadczenia wypłacane kombatantom przez ZUS. Nowe kwoty świadczeń przedstawiamy w tabeli:

Dodatek Kwota
do lutego 2021 r. od marca 2021 r.
świadczenie pieniężne dla żołnierzy zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianych w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach wydobywania rud uranu i batalionach budowlanych 229,91 zł 239,66 zł
świadczenie pieniężne przysługujące osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR – w zależności od liczby pełnych miesięcy trwania pracy od 11,53 zł (za 1 miesiąc) do maksymalnie 229,91 zł (za 20 miesięcy) od 12,02 zł (za 1 miesiąc) do maksymalnie 229,91 zł (za 20 miesięcy)
dodatek pieniężny do renty inwalidy wojennego 880,26 zł 917,58 zł

B.O.



Obwieszczeniem Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 stycznia 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 291), ogłoszony został tekst jednolity ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

W jednolitym tekście ustawy uwzględniono zmiany wynikające z:

  • 4 nowelizacji uchwalonych w okresie od stycznia 2020 r. (Dz.U. poz. 252) do 4 sierpnia 2020 r. (Dz.U. poz. 1578) oraz
  • przepisów ogłoszonych przed dniem 21 stycznia 2021 r.

W ust. 2 obwieszczenia wymienione zostały przepisy, które pominięto w jednolitym tekście ustawy – są to głównie regulacje przejściowe oraz określające terminy wejścia w życie aktów nowelizujących.

Ustawa o emeryturach i rentach z FUS określa:

  • warunki nabywania prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń emerytalnego i rentowych;
  • zasady ustalania wysokości świadczeń;
  • zasady i tryb przyznawania oraz wypłaty świadczeń.

Świadczenia określone w ustawie obejmują: emeryturę, rentę z tytułu niezdolności do pracy (w tym rentę szkoleniową), rentę rodzinną, dodatek pielęgnacyjny, dodatek do renty rodzinnej dla sieroty zupełnej, zasiłek pogrzebowy.

B.O.


portal_pieniądze-65.jpg

W piątek 19 lutego br. Senatorowie wprowadzili jedną bardzo istotną poprawkę do ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw. Zmienia ona wysokość najniższych emerytur i rent z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

Ustawa przewiduje, że od marca 2021 r. emerytury i renty wzrosną o 3,84%, ale nie mniej niż o 50 zł brutto. Senacka poprawka podwyższa tę kwotę do 70 zł. W związku z tym najniższe emerytury, renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, renty rodzinne i renty socjalne miałyby być podniesione do 1270 zł, a renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy – do 952,50 zł. Obecnie minimalna emerytura, renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, renta rodzinna i renta socjalna wynoszą 1200 zł brutto, renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy wynosi natomiast 900 zł brutto.

Ustawa zachowuje regułę procentowego podwyższania świadczeń wskaźnikiem waloryzacji, jednak gwarantuje minimalną kwotę wzrostu. Celem waloryzacji, co podkreśla senat, jest zapewnienie zachowania realnej wysokości emerytur i rent oraz ochrona poziomu najniższych świadczeń.

Przypomnijmy, że rząd przewidywał wysokość wskaźnika waloryzacji w 2021 r. na poziomie 103,84 proc., z gwarantowaną kwotą podwyżki 50 zł. Jednak okazało się, że wskaźnik ogłoszony przez GUS jest wyższy – wynosi 104,24 proc. Zatem od 1 marca najniższa emerytura i renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy wyniosą 1250,88 zł, co oznacza wzrost o 50,88 zł. To z kolei przesądza o zastosowaniu procentowej waloryzacji zamiast waloryzacji w trybie mieszanym (kwotowo-procentowym).

Sejm zajmie się propozycją senatorów na cztery dni przed terminem waloryzacji – 26. posiedzenie Sejmu RP zostało zaplanowane na 24 i 25 lutego 2021 roku. Nadal nie wiemy zatem, jaką podwyżkę otrzymają emeryci pobierający najniższe świadczenia.

Ustawa musi zostać uchwalona i podpisana przez Prezydenta przed 1 marca, aby można było przeprowadzić waloryzację świadczeń pobieranych przez emerytów i rencistów.

B.O.



Znamy już wszystkie wartości, od których zależna jest wysokość wskaźnika waloryzacji emerytur i rent, w związku z czym MRiPS w Komunikacie z dnia 10 lutego br. ogłosił ostateczną wysokość tego wskaźnika (M.P. 167).

Nie sprawdziły się wcześniejsze oczekiwania resortu i zamiast 3,84 proc. podwyżki seniorzy otrzymają świadczenia wyższe o 4,24 proc.

Ogłoszone przez Prezesa GUS w dniu 15 stycznia 2021 r., dane dotyczące średniorocznych wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem oraz dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów w 2020 r. (inflacja) wyniosły odpowiednio: 103,4 i 103,9.

Do ustalenia wskaźnika waloryzacji w 2021 r. został zatem przyjęty średnioroczny wskaźnik inflacji dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów w 2020 r. na poziomie 103,9 proc.

Ogłoszony przez Prezesa GUS w dniu 9 lutego 2021 r. realny wzrost przeciętnego wynagrodzenia w 2020 r. wyniósł z kolei 1,7 proc. (20 proc. realnego wzrostu cen – 0,34 proc.).

Wskaźnik waloryzacji emerytur i rent w 2021 r. wynosi 104,24 proc.

(3,9 proc. + 0,2 * 1,7 proc. = 3,9 proc. + 0,34 proc. = 4,24 proc.).

Powyższe oznacza, że w 2021 roku do wszystkich świadczeń emerytalno-rentowych zostanie zastosowana waloryzacja procentowa w oparciu o rzeczywisty wskaźnik waloryzacji, zgodnie ze schematem zaproponowanym w ustawie.

Nie będzie zatem miała zastosowania zaproponowana przez rząd modyfikacja obecnie obowiązujących zasad waloryzacji, czyli gwarantowana podwyżka najniższych świadczeń o 50 zł.

Przy zastosowaniu ogłoszonego wskaźnika waloryzacji najniższa emerytura (renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, renta rodzinna i renta socjalna) od 1 marca 2021 r. wyniesie 1250,88 zł (wzrost o 50,88 zł).

Jak wylicza resort rodziny, podwyżki dla świadczeń na poziomie np. 2300 zł to 97,52 zł, dla  świadczeń w wysokości 2500 zł – 106,00 zł, dla 3000 zł – 127,20 zł.

Całkowity koszt waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych i innych świadczeń z systemu powszechnego, rolniczego i mundurowego, szacowany jest na ok. 10,6 mld zł. (przy wskaźniku waloryzacji 104,24 proc.).

Źródło: MRiPS, oprac. B.O.



Wraz z początkiem marca wzrasta kwota bazowa stosowana przez ZUS do obliczania podstawy wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych. W bieżącym roku będzie to wzrost o około 5,1%.

Kwota bazowa ustalana jest corocznie i obowiązuje od dn. 01.03. każdego roku kalendarzowego do końca lutego następnego roku kalendarzowego. Zgodnie z zapisem art. 19 ustawy z dnia 17.12.1998 r.  o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 53, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o FUS”, stanowi ona równowartość 100% przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym – pomniejszoną o potrącone składki od ubezpieczonych na ubezpieczenia: emerytalne, rentowe i chorobowe.

W komunikacie z dn. 09.02.2021 r. GUS podał, że przeciętne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w 2020 r. wyniosło 5167,47 (M.P. poz. 137). W stosunku do 2019 roku przeciętna pensja wzrosła o 249,30 zł (5,1%).

Z kolei kwota bazowa, która będzie obowiązywać w okresie od 01.03.2021 r. do 28.02.2022 r., wynosi 4512,41 (komunikat Prezesa GUS z dn. 09.02.2021 r., M.P. poz. 138). Podana wartość jest wyższa od poprzednio obowiązującej o 217,74 zł, czyli około 5,1%.

Kwota bazowa stosowana jest przez ZUS do obliczania podstawy wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych zasadniczo dla osób urodzonych przed rokiem 1949, choć służy również za podstawę obliczeń dla niektórych osób urodzonych w latach 1949–1968.

Procedura obliczeniowa określona została w art. 15 ust. 4 ustawy o FUS. Aby wyliczyć podstawę wymiaru świadczenia dla danej osoby, organ rentowy:

  • oblicza sumę kwot podstaw wymiaru składek ubezpieczeniowych i kwot m.in. przysługujących ubezpieczonemu w danym roku wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy oraz zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, a także np. zasiłków dla bezrobotnych, zasiłków szkoleniowych – w okresie każdego roku, z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych,
  • oblicza stosunek każdej z tych kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok, wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu,
  • oblicza średnią arytmetyczną tych procentów, która stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty (nie może on być jednak wyższy niż 250%), oraz
  • mnoży ten wskaźnik przez kwotę bazową.

Stosownie do art. 53 ust. 1 ustawy o FUS emerytury osób urodzonych przed dn. 01.01.1949 r. wynoszą:

  • 24% kwoty bazowej oraz
  • po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,
  • po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych.

Część socjalna emerytury (24% kwoty bazowej) dla osób urodzonych przed 1949 r. wzrasta od marca br. z 1030,72 zł do 1082,98 zł, czyli o 52,26 zł.

W poniższej tabeli podano wysokość kwoty bazowej obowiązującej w poprzednich latach.

Wzrost kwoty bazowej w latach 2011–2022

Okres Kwota Podstawa prawna
01.03.2011 r. – 29.02.2012 r. 2822,66 zł M.P. z 2011 r. Nr 11, poz. 121
01.03.2012 r. – 28.02.2013 r. 2974,69 zł M.P. z 2012 r. poz. 68
01.03.2013 r. – 28.02.2014 r. 3080,84 zł M.P. z 2013 r. poz. 87
01.03.2014 r. – 28.02.2015 r. 3191,93 zł M.P. z 2014 r. poz. 147
01.03.2015 r. – 29.02.2016 r. 3308,33 zł M.P. z 2015 r. poz. 177
01.03.2016 r. – 28.02.2017 r. 3408,62 zł M.P. z 2016 r. poz. 147
01.03.2017 r. – 28.02.2018 r. 3536,87 zł M.P. z 2017 r. poz. 184
01.03.2018 r. – 28.02.2019 r. 3731,13 zł M.P. z 2018 r. poz. 188
01.03.2019 r. – 29.02.2020 r. 4003,88 zł M.P. z 2019 r. poz. 154
01.03.2020 r. – 28.02.2021 r. 4294,67 zł M.P. z 2020 r. poz. 173
01.03.2021 r. – 28.02.2022 r. 4512,41 zł M.P. z 2021 r. poz. 138

 

B.O.



W 2021 r. wszystkie emerytury i renty zostaną podwyższone wskaźnikiem waloryzacji 103,84 proc., z gwarantowaną kwotą podwyżki 50 zł.

Zgodnie z obowiązującymi regulacjami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 53, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą emerytalną”, coroczna waloryzacja przeprowadzana jest od dnia 1 marca przy zastosowaniu procentowego wskaźnika waloryzacji, który odpowiada średniorocznemu wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych w poprzednim roku kalendarzowym zwiększonemu o co najmniej 20% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym. Zwiększenie o co najmniej 20% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia jest przedmiotem corocznych negocjacji w ramach Rady Dialogu Społecznego (RDS), przeprowadzanych w czerwcu, w roku poprzedzającym waloryzację. Zgodnie z tym mechanizmem wszystkie wypłacane świadczenia są podwyższane o ten sam procent, w związku z tym im niższe świadczenie, tym niższa kwota podwyżki. Również minimalne emerytury i renty wzrastają w tym samym tempie.

W ostatnich latach zasady waloryzacji świadczeń i mechanizm jej przeprowadzania były przedmiotem licznych zmian. Wysokość świadczeń osób pobierających najniższe świadczenia emerytalno-rentowe wciąż uznawana jest za niewystarczającą w odniesieniu do kosztów utrzymania. Stąd też w 2021 r. proponuje się modyfikację obecnie obowiązujących zasad waloryzacji, polegającą na:

  • podwyższeniu najniższych świadczeń odpowiednio do:
    • 1250 zł w przypadku najniższej emerytury, renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, renty rodzinnej i renty socjalnej,
    • 937,50 zł w przypadku najniższej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy,
  • zastosowaniu ustawowego wskaźnika waloryzacji, przy zapewnieniu minimalnej gwarantowanej podwyżki świadczenia na poziomie 50 zł.

Zgodnie z projektowaną regulacją wszystkie emerytury i renty zostaną podwyższone wskaźnikiem waloryzacji. Obecnie prognozowany wskaźnik waloryzacji wynosi 103,84%. Jednocześnie proponuje się, aby gwarantowana kwota podwyżki wynosiła 50 zł.

W przypadku świadczeń niepodlegających ustawowemu podwyższeniu do kwoty świadczeń najniższych i świadczeń niższych od najniższej emerytury waloryzacja będzie polegała na podwyższeniu kwoty świadczenia wskaźnikiem waloryzacji. W przypadku osób pobierających emeryturę częściową kwota z tytułu waloryzacji nie będzie mogła być niższa niż połowa kwoty waloryzacji, tj. 25 zł. Natomiast w przypadku kobiet pobierających okresowe emerytury kapitałowe, regulacje projektowanej ustawy przewidują proporcjonalny podział minimalnej gwarantowanej podwyżki świadczenia w stosunku do wysokości emerytury z FUS i wysokości okresowej emerytury kapitałowej w łącznej kwocie tych emerytur.

Proponowana modyfikacja zasad waloryzacji będzie zastosowana analogicznie również do emerytur i rent rolników indywidualnych, służb mundurowych oraz emerytur pomostowych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych i rodzicielskich świadczeń uzupełniających.

Emerytura podstawowa, stanowiąca podstawę obliczania emerytur i rent z ubezpieczenia społecznego rolników, będzie podlegała podwyższeniu przy zastosowaniu ustawowego wskaźnika waloryzacji. Jednocześnie kwota podwyżki świadczenia z systemu ubezpieczeniowego rolników nie będzie mogła być niższa niż gwarantowana kwota podwyżki, wynosząca 50 zł.

Emerytury rolnicze są chronione gwarancją najniższego świadczenia określonego w systemie powszechnym. Oznacza to, że jeżeli wysokość świadczenia rolniczego jest niższa od kwoty najniższej emerytury określonej w przepisach emerytalnych, wysokość takiego świadczenia podwyższa się z urzędu do tej kwoty.

Przepisy projektowanej ustawy obejmują także waloryzację świadczeń przedemerytalnych. Podwyższenie tych świadczeń polegać będzie na dodaniu do kwoty świadczenia przedemerytalnego kwoty 50 zł. Kwota świadczenia przedemerytalnego gwarantowana do wypłaty, w przypadku gdy osoba uprawniona osiąga przychód w wysokości skutkującej zmniejszeniem wysokości świadczenia, została podwyższona do kwoty 630,50 zł.

Dodatki do emerytur i rent, o których mowa w ustawie o emeryturach i rentach z FUS oraz w innych ustawach, będą podwyższane przy zastosowaniu ustawowego wskaźnika waloryzacji. Wskaźnik ten będzie miał również zastosowanie do obliczenia kwot maksymalnych zmniejszeń świadczeń w przypadku osiągania przez emeryta lub rencistę dochodu z pracy oraz kwot emerytur i rent wolnych od egzekucji i potrąceń.

Do 2450 zł podwyższona będzie kwota graniczna uprawniająca do przyznania świadczenia wyrównawczego, na podstawie ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych.

Do 1750 zł podwyższono miesięczny próg wysokości otrzymywanych świadczeń, uprawniający do świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji.

Projektodawcy przekonują, że zastosowanie w 2021 r. zasad waloryzacji procentowej, z gwarantowaną minimalną podwyżką, zapewni ochronę realnej wartości wszystkich wypłacanych świadczeń emerytalno-rentowych.

Przyjęcie w 2021 r. zasady waloryzacji procentowej z gwarantowaną minimalną podwyżką na poziomie 50 zł spowoduje, że świadczenia wypłacane w kwocie poniżej1302,08 zł miesięcznie będą podwyższone w stopniu większym, niż gdyby przeprowadzono waloryzację według obecnie funkcjonujących zasad.

Prognozowany koszt waloryzacji ustawowej, przy wskaźniku 103,84% szacowany jest na ok. 9,6 mld zł (łącznie ze skutkiem finansowym waloryzacji rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów – tzw. 13 emerytury). Szacuje się, że skutki finansowe dodatkowych kosztów wynikających z podniesienia najniższej emerytury i renty do 1250 zł oraz gwarancji podniesienia wysokości świadczeń o nie mniej niż 50 zł ponad koszty waloryzacji ustawowej prognozowanym wskaźnikiem 103,84% wyniosą ok. 0,1 mld zł w skali 10 miesięcy.

oprac. B.O.