menu trigger  menu trigger

GUS opublikował tablicę średniego dalszego trwania życia

Prezes GUS ogłosił tablicę średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn (M.P. poz. 307). Tablica jest podstawą przyznawania emerytur na wnioski zgłoszone od dnia 1 kwietnia 2021 r. do dnia 31 marca 2022 r. Z danych GUS wynika, że przez ostatni rok średni okres dalszego trwania życia skrócił się aż o 13 miesięcy.

Obniżenie średniego czasu dalszego trwania życia najprawdopodobniej jest efektem dużego wzrostu śmiertelności w jesieni 2020 roku. W całym ubiegłym roku w Polsce zmarło 470 tys. ludzi. To aż o 67 tys. więcej niż rok wcześniej i najwięcej od zakończenia II wojny światowej.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 291, ze zm.) emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy jej obliczenia przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi, w jakim ubezpieczony zdecyduje się przejść na emeryturę.

Średnie dalsze trwanie życia to wielkość statystyczna służąca do ustalenia liczby miesięcy, w których przeciętnie będzie pobierana nowa emerytura. Dłuższe niż wynikające ze średniej pobieranie emerytury, nie będzie miało żadnego wpływu na jej wysokość i zasady waloryzacji pobieranego świadczenia. Średnie dalsze trwanie życia dla wieku emerytalnego jest ustalane wspólnie dla mężczyzn i kobiet i podawane w formie tablic dalszego trwania życia, corocznie przez Prezesa GUS w terminie do dnia 31 marca. Na podstawie tablic ustalana jest wysokość emerytur na wnioski złożone od dnia 1 kwietnia danego roku do dnia 31 marca roku następnego.

Najnowszą tablicę ogłoszono w komunikacie z dnia 25 marca 2021 r.

Jak wyjaśnia GUS, dla prawidłowej interpretacji informacji zawartych w tabeli bardzo ważne jest zrozumienie, że wiek, w jakim dana osoba zamierza przejść na emeryturę, określa się w latach (boczek tabeli: „30”, „31”, …, „90”) i miesiącach (główka tabeli: „0”, „1”, …, „11”) ukończonych. Wartości podane w tabeli przedstawiają średnie dalsze trwanie życia w
miesiącach osoby przechodzącej na emeryturę w określonym wieku.

Z opublikowanych danych wynika, że w stosunku do ubiegłego roku znacząco zmniejszyła się długość życia. Średnia dalszego trwania życia dla 60-letniej Polki, która w kwietniu mogłaby przejść na emeryturę, wynosi 247,7 miesięcy, czyli aż o 13,8 miesięcy mniej niż przed rokiem, kiedy to wynosiła 261,5 miesiąca. Z kolei dla 65-latka parametr ten wynosi 204,3 miesiąca i jest niższy o 13,3 miesięcy (w ubiegłym roku było to 217,6).

Powyższe zależności GUS wyjaśnia na podstawie przykładów.

Przykład 1:

Załóżmy że Pan X, który urodził się 1 czerwca 1956 r., planuje przejść na emeryturę
z dniem 10 czerwca 2021 r. Będzie on miał zatem – w tym momencie – ukończonych
dokładnie 65 lat i 0 miesięcy (czyli nie ukończy jeszcze 65 lat i 1 miesiąca), dlatego też
wielkość przeciętnego dalszego trwania życia należy odczytać z komórki znajdującej się na
skrzyżowaniu wiersza tabeli, w którego boczku znajduje się liczba „65”, i kolumny o
nagłówku „0”. Jest to wartość 204,3 oznaczająca oczekiwaną liczbę miesięcy dalszego życia dla Pana X, przy założeniu utrzymywania się umieralności na poziomie z danego roku. Zgodnie z tym założeniem, dla osoby w wieku dokładnie 65 lat, oczekiwane dalsze trwanie życia wynosi 204,3 miesięcy, czyli 17  lat, co oznacza, że osoba w tym wieku dożyłaby przeciętnie wieku 82 lat.

Przykład 2:

Pani Y urodziła się 2 stycznia 1951 roku i planuje przejść na emeryturę 15 lipca 2021 r., kiedy to będzie miała ukończone 70 lat i 6 miesięcy (czyli nie ukończy jeszcze 70 lat i 7 miesięcy). Przeciętne dalsze trwanie życia dla jej wieku należy odczytać z komórki
znajdującej się na skrzyżowaniu wiersza tabeli, w którego boczku znajduje się liczba „70”,
i kolumny o nagłówku „6”. Wartość 161,1 oznacza oczekiwaną liczbę miesięcy dalszego życia Pani Y, przy założeniu utrzymywania się warunków umieralności na niezmiennym poziomie. Zatem dla osoby w wieku dokładnie 70 lat i 6 miesięcy oczekiwane dalsze trwanie życia wynosi 161,1 miesiąca, czyli 13,5 roku. Oznacza to, że osoba w tym wieku dożyłaby przeciętnie wieku 84 lat (przy założeniu utrzymywania się umieralności na poziomie z danego roku).

Z powyższych przykładów wynika, że osoba w wieku 65 lat średnio dożyłaby wieku 82 lat, podczas gdy osoba w wieku 70 lat – 84 lat. Dla wielu może być niezrozumiałe, dlaczego dla osoby młodszej przeciętne trwanie życia jest krótsze, niż dla osoby starszej. Jest to konsekwencja metodologii stosowanej do obliczania średniego dalszego trwania życia, wynikająca z faktu, że przeżycie każdego kolejnego roku zwiększa szansę dożycia do coraz starszego wieku – wyjaśnia GUS.

Źródło: GUS, oprac. BO

CZYTAJ DALEJ
ekonomia_informacje-15.jpg

Wpływ pandemii COVID-19 na koniunkturę gospodarczą – badanie GUS

GUS przedstawił wyniki badania jakie zostało przeprowadzone wśród podmiotów gospodarczych na temat wpływu pandemii COVID-19 na koniunkturę. Badanie przeprowadzono od 1 do 10 marca br.

Z przedstawionych odpowiedzi ankietowych wynika, że nadal najgorsza sytuacja występuje w sekcji zakwaterowanie i gastronomia, gdzie aż 96,7% ankietowanych wskazuje na poważne lub zagrażające stabilności firmy negatywne skutki pandemii (wzrost wskazań w porównaniu z poprzednim miesiącem o 4,2 p.proc.). Trudna sytuacja zauważalna jest również wśród jednostek handlowych z branży tekstylia, odzież, obuwie (84,1% wskazań, wzrost o 10,5 p.proc.). W porównaniu z poprzednim miesiącem największy wzrost wskazań na te dwa warianty odpowiedzi nastąpił wśród jednostek handlowych z branży pojazdy samochodowe (wzrost o 16,8 p.proc.), natomiast największy spadek zaobserwować można w największych przedsiębiorstwach budowlanych (spadek o 8,6 p. proc.).

Wśród negatywnych skutków pandemii zaobserwowanych w ostatnich 3 miesiącach często wskazywany jest spadek sprzedaży lub przychodów. Problem ten szczególnie wyraźnie odnosi się do jednostek z sekcji zakwaterowanie i gastronomia (94,1% wskazań), podmioty te wskazują również najczęściej na ograniczenie w prowadzeniu działalności gospodarczej (69,4% wskazań). Na wzrost kosztów jako dominujący skutek pandemii wskazują najczęściej przedsiębiorstwa prowadzące roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków (59,0% wskazań), jednostki handlowe z branży pojazdy samochodowe (55,9% wskazań) oraz podmioty produkujące artykuły spożywcze, napoje i wyroby tytoniowe (55,4% wskazań). Na uwagę zasługują problemy dotyczące zakłóceń w łańcuchu dostaw, na które wskazuje 44,8% największych podmiotów z sektora przetwórstwa przemysłowego. Z kolei na problem braku pracowników ze względu na kwarantannę, chorobę lub urlopy opiekuńcze szczególnie zwracają uwagę największe przedsiębiorstwa budowlane (55,5% wskazań).

Oceny możliwości przetrwania w przypadku utrzymywania się aktualnych ograniczeń są zróżnicowane. Na podkreślenie zasługuje największy spadek, w porównaniu z poprzednim miesiącem, odsetka ankietowanych wskazujących na możliwość przetrwania do 3 miesięcy, jaki wystąpił w przypadku przedsiębiorstw zajmujących się produkcją artykułów spożywczych, napojów i wyrobów tytoniowych (spadek 10,6 p.proc.). Najbardziej wyraźny wzrost odsetka podmiotów deklarujących przetrwanie powyżej 6 miesięcy wystąpił wśród podmiotów zajmujących się robotami związanymi z budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej (wzrost o 12,0 p.proc.), z kolei najwyraźniejszy spadek zauważalny jest w przypadku jednostek handlowych z branży tekstylia, odzież, obuwie (spadek o 10,6 p.proc.).

Obserwowany jest generalny niewielki spadek odsetka pracowników wykonujących pracę zdalną i zbliżone formy pracy. Sytuacja taka występuje szczególnie w przypadku jednostek handlowych z branży pojazdy samochodowe (spadek o 4,6 p.proc.), a także w sekcjach informacja i komunikacja oraz działalność profesjonalna, naukowa i techniczna (w obu przypadkach spadek o 3,7 p.proc.). Wyraźny wzrost odsetka pracowników wykonujących pracę zdalną i zbliżone formy pracy wystąpił w przypadku jednostek handlowych w branży tekstylia, odzież, obuwie (wzrost o 15,4 p.proc.).

Oceny zmiany poziomu zatrudnienia pozostają zbliżone w relacji do poprzedniego miesiąca. Na tym tle pozytywnie wyróżniają się przedsiębiorstwa budowlane o liczbie pracujących do 9 osób, które nie przewidują zmiany poziomu zatrudnienia w marcu br. (przy wskazywanym możliwym ograniczeniu zatrudnienia w lutym br. o 4,6%) oraz jednostki handlowe w branży tekstylia, odzież, obuwie (ograniczenie zatrudnienia mniejsze o 3,5 p.proc.). Najwyraźniejsze pogorszenie sytuacji wystąpiło w przypadku podmiotów funkcjonujących w sekcji zakwaterowanie i gastronomia, gdzie prognozowane jest większe ograniczenie zatrudnienia niż przed miesiącem (o 2,4 p.proc.).

Nieco mniejszy spadek zamówień od klientów, w porównaniu z poprzednim miesiącem, występuje w większości prezentowanych obszarów gospodarki. Najbardziej zauważalne jest to w jednostkach budowlanych o liczbie pracujących od 10 do 49 osób (poprawa o 7,1p.proc.).

GUS

CZYTAJ DALEJ

Przeciętne zatrudnienie i wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw w lutym 2021

GUS opublikował dane dotyczące płacy i zatrudnienia w ubiegłym miesiącu.

Z informacji podanych przez GUS wynika, że przeciętne zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw w lutym 2021 r. było wyższe niż w poprzednim miesiącu i wyniosło 6334,0 osób. W porównaniu do stycznia 2020 roku zanotowano spadek zatrudnienia o 1,7 pkt proc.

Jeśli chodzi o przeciętne wynagrodzenie w przedsiębiorstwach w lutym 2021, to zanotowano wzrost wynagrodzeń o 0,6 pkt proc. w stosunku do poprzedniego miesiąca. Wynagrodzenie brutto w lutym wyniosło 5568,82 zł, podczas gdy w styczniu 2021 r. wynosiło 5536,80 zł. W porównaniu do lutego 2020 roku zanotowano wzrost wynagrodzeń o 4,5 pkt proc.

Podobny wzrost na poziomie 4,5 pkt proc. w ujęciu rocznym zanotowano w stosunku do przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat z zysku. Wynagrodzenie bez wypłat z zysku wyniosło w styczniu 2021 r. 5536,79 zł, zaś w lutym wyniosło 5568,75 zł. Zatem kwota wynagrodzenia bez wypłat z zysku wzrosła w porównaniu z ubiegłym miesiącem o 0,67 pkt proc.

Należy zaznaczyć, że powyższe dane dotyczą podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, w których liczba pracujących przekracza 9 osób.

GUS, oprac.: gr.

CZYTAJ DALEJ
wykresy-zdjecia-11.jpg

GUS: liczba bezrobotnych i stopa bezrobocia

GUS podał informację o o liczbie bezrobotnych  zarejestrowanych oraz stopie bezrobocia według województw. Jest to stan na koniec lutego 2021 roku.

 

Bezrobotni w tys. Stopa bezrobocia w %
Polska 1099,5 6,5
Dolnośląskie 72,7 5,9
Kujawsko-Pomorskie 76,7 9,3
Lubelskie 79,2 8,5
Lubuskie 24,8 6,5
Łódzkie 71,3 6,5
Małopolskie 87,9 5,6
Mazowieckie 152,5 5,4
Opolskie 26,2 7,2
Podkarpackie 90,7 9,4
Podlaskie 39,7 8,2
Pomorskie 60,1 6,3
Śląskie 96,1 5,2
Świętokrzyskie 46,9 8,8
Warmińsko-Mazurskie 54,8 10,7
Wielkopolskie 65,0 4,0
Zachodniopomorskie 55,0 8,8

 

GUS

CZYTAJ DALEJ

Inflacja bazowa w lutym 2021 r.

NBP opublikował dane dotyczące inflacji bazowej w lutym. Inflacja po wyłączeniu cen żywności i energii wyniosła 3,7 proc. w stosunku rocznym. Wskaźnik CPI (inflacji konsumenckiej) w analizowanym okresie wyniósł 2,4 proc. w stosunku rocznym.

Narodowy Bank Polski co miesiąc oblicza cztery wskaźniki inflacji bazowej (IB):

  • IB po wyłączeniu cen administrowanych − wskaźnik powstaje w wyniku wyłączenia cen, które nie są wynikiem regulacji rynkowych, ale są po wpływem działań władz publicznych (rządowych i samorządowych). Są to np. ceny za energię, wodę, kanalizację, czynsze mieszkaniowe.
  • IB po wyłączeniu cen najbardziej zmiennych − wskaźnik powstaje poprzez wyłączenie cen, które są wrażliwe na różnego rodzaju szoki gospodarcze (popytowe i/lub podażowe) lub charakteryzują się istotną sezonowością. Do najczęściej uwzględnianych w tym wskaźniku towarów i usług zalicza się produkty żywnościowe (owoce, warzywa, mięso), produkty energetyczne (paliwa, gaz, opłaty), ale także usługi dostępu do internetu, usługi administracji państwowej oraz usługi prawne.
  • IB po wyłączeniu cen żywności i energii − wskaźnik powstaje poprzez wyłączenie cen dóbr wrażliwych na szoki podażowe (wewnętrzne, czy zewnętrzne, jak np. niskie zbiory płodów rolnych w wyniku niekorzystnych zmian pogodowych lub zmniejszenie wydobycia ropy naftowej przez kartele naftowe). Wyłączenia obejmują zatem ceny żywności i energii.
  • 15 proc. średnia obcięta − wskaźnik powstaje w wyniku dokonania statystycznego wyłączenia (obcięcia) 15% na zbiorze grup cen uszeregowanych towarów i usług charakteryzujących się największymi zmianami.

Opublikowany przez Narodowy Bank Polski w dniu 16 marca 2021 r. komunikat o wskaźnikach inflacji bazowej w lutym 2021 r. wskazuje, że w relacji rok do roku inflacja:

  • po wyłączeniu cen administrowanych (podlegających kontroli państwa) − wyniosła 1,7 proc., wobec 1,5 proc. miesiąc wcześniej;
  • po wyłączeniu cen najbardziej zmiennych − wyniosła 2,5 proc., wobec 2,7 proc. miesiąc wcześniej;
  • po wyłączeniu cen żywności i energii − wyniosła 3,7 proc., wobec 3,9 proc. miesiąc wcześniej;
  • tzw. 15-proc. średnia obcięta − wyniosła 2,3 proc., wobec 2,6 proc. miesiąc wcześniej.

Źródło: NBP

B.O.

CZYTAJ DALEJ

Sprzedaż detaliczna w lutym wyższa dzięki otwartym galeriom

W lutym 2021 r. po spadkach w  poprzednich miesiącach odnotowano wysoki wzrost sprzedaży r/r w  grupie „tekstylia, odzież, obuwie”, co związane było m.in. ze zniesieniem ograniczeń w działalności galerii handlowych wprowadzonych z powodu epidemii COVID-19 – informuje GUS.

Sprzedaż detaliczna w cenach stałych w lutym 2021 r. była niższa niż przed rokiem o 3,1% (wobec wzrostu o 7,3% w lutym 2020 r.). W porównaniu ze styczniem 2021 r. miał miejsce wzrost sprzedaży detalicznej o 3,5%. W okresie styczeń-luty 2021 r. sprzedaż zmalała r/r o 4,9% (wobec wzrostu o 5,6% w 2020 r.)

Sprzedaż detaliczna towarów według rodzajów działalności przedsiębiorstwa

W lutym 2021 r. najgłębszy spadek sprzedaży detalicznej (w cenach stałych) w porównaniu z analogicznym okresem 2020 r. odnotowały jednostki z grupy „pozostałe” (o 16,6% wobec wzrostu o 3,8% przed rokiem). Znacznie mniejszą sprzedaż zaobserwowano również w grupach „paliwa stałe, ciekłe i gazowe” (o 14,8%) oraz „farmaceutyki, kosmetyki, sprzęt ortopedyczny” (o 13,5%). Najwyższy wzrost sprzedaży wykazały natomiast podmioty handlujące tekstyliami, odzieżą i obuwiem (o 12,9%).

W lutym 2021 r. w porównaniu ze styczniem 2021 r. odnotowano spadek wartości sprzedaży detalicznej przez Internet w cenach bieżących (o 9,3%). Udział tej sprzedaży zmniejszył się z 9,8% w styczniu br. roku do 8,6% w lutym br. Spadek udziału sprzedaży przez Internet zaobserwowano w większości grup przy czym znaczny wykazały przedsiębiorstwa zaklasyfikowane do grupy „tekstylia, odzież, obuwie” (z 44,0% przed miesiącem do 23,8%), a także podmioty z grup „prasa, książki, pozostała sprzedaż w wyspecjalizowanych sklepach” (odpowiednio z 34,1,% do 22,8%) oraz „meble, rtv, agd” (z 19,3% do 15,9%).

Sprzedaż detaliczna wyrównana sezonowo

Po wyeliminowaniu wpływu czynników o charakterze sezonowym sprzedaż detaliczna w cenach stałych w lutym 2021 r. była o 5,3% wyższa w porównaniu ze styczniem 2021 r.

Źródło: GUS

CZYTAJ DALEJ

Popyt na pracę w IV kwartale 2020

GUS informuje, że na koniec IV kwartału 2020 r. liczba wolnych miejsc pracy w Polsce, w podmiotach gospodarki narodowej (jednostkach macierzystych lub lokalnych)zatrudniających co najmniej 1 osobę, wynosiła 84,4 tys. i była niższa niż w końcu III kwartału 2020 r. o 6,7 tys., tj. o7,4%. W porównaniu z końcem IV kwartału 2019 r. liczba wolnych miejsc pracy była mniejsza o 41,0 tys., tj. o 32,7%. Pod koniec IV kwartału 2020 r. nieobsadzonych było 17,5 tys. nowo utworzonych miejsc pracy.

Z danych GUS wynika, że w IV kwartale 2020 r. było o20,0% mniej nowych miejsc pracy niż w analogicznym okresie roku poprzedniego. Zlikwidowano13,6%mniej miejsc pracy niż w poprzednim kwartale oraz o 12,1% mniej niż w IV kwartale 2019 r.

Wolne miejsca pracy

GUS informuje, że w IV kwartale 2020 r. tylko 26,4 tys. jednostek, tj. 4,2% ogólnej ich liczby dysponowało wolnymi miejscami pracy. Spośród nich zdecydowana większość, bo 82,2% należała do sektora prywatnego. Niemal połowa podmiotów dysponujących wolnymi miejscami pracy (47,3%) należała do grupy jednostek najmniejszych o liczbie pracujących do 9 osób.

Łącznie podmioty gospodarcze dysponowały na koniec IV kwartału 2020 r. 84,4 tys. wolnych miejsc pracy. Większość, bo66,9 tys. znajdowała się w podmiotach sektora prywatnego.

W ponad połowie miejsca te oferowane były w jednostkach, w których pracowało powyżej
49 osób. W tej wielkości jednostkach było ich 47,5 tys.

W IV kwartale 2020r. najwięcej wolnych miejsc pracy – 21,2tys. było w jednostkach prowadzących działalność w zakresie przetwórstwa przemysłowego. Stanowiły one ¼ wszystkich wolnych miejsc pracy(25,1%). Ponad 10 tys. wolnych miejsc pracy oferowano w handlu; naprawie pojazdów samochodowych∆(13,9%).

Jednostki dysponujące wolnymi miejscami pracy najczęściej poszukiwały specjalistów, dla których w IV kwartale 2020 r. przeznaczono21,3 tys. wolnych miejsc pracy. Ponadto liczne oferty pracy skierowane były do robotników przemysłowych i rzemieślników oraz operatorów i monterów maszyn i urządzeń. Dla każdej z tych grup zawodów oferowano po ponad 10 tys. wolnych miejsc pracy.

Nowo utworzone miejsca pracy

Z danych GUS wynika, że w IV kwartale 2020 r. w Polsce utworzono 91,5 tys. nowych miejsc pracy, tj. o 27,6%mniej w porównaniu z III kwartałem 2020 r. Nowe miejsca pracy w zbliżonej liczbie po ok. 30 tys. tworzono w każdej z grup wielkości jednostek.

W końcu IV kwartału 2020 r. nieobsadzonych było 17,5 tys. nowo utworzonych miejsc pracy. Stanowiło to 19,1% ogółu takich miejsc. Wystąpiły one głównie w sektorze prywatnym (92,6%). Biorąc pod uwagę wielkość jednostki to najwięcej, bo ponad połowa (51,4%)wolnych nowoutworzonych miejsc pracy byław jednostkach o liczbie pracujących powyżej49 osób. Na pozostałe grupy wielkościowe jednostek przypadało po ok. 25% wolnych nowoutworzonych miejsc pracy.

W porównaniu z III kwartałem 2020 r. liczba wolnych nowo utworzonych miejsc pracy spadła o 0,8tys. (4,4%) i spadła również w porównaniu z analogicznym okresem 2019 r.o 10,9 tys. (38,4%).

Zlikwidowane miejsca pracy

Jak informuje GUS w IV kwartale 2020 r. zlikwidowanych zostało w Polsce 53,9 tys. miejsc pracy. Było to o 8,5 tys. (13,6%) mniej niż w III kwartale 2020 r. i o 7,4 tys. (12,1%) mniej niż w analogicznym okresie 2019 r. W analizowanym kwartale niemal połowa zlikwidowanych miejsc pracy była w jednostkach do 9 osób pracujących(46,4%). W jednostkach, w których pracowało od 10 do 49 osób zlikwidowanych było 31,5% ogółu zlikwidowanych miejsc pracy, a w jednostkach, w których pracowało powyżej 49 osób 22,1%.

Miejsca pracy likwidowano przede wszystkim w jednostkach prowadzących działalność w zakresie przetwórstwa przemysłowego i budownictwa. Było to odpowiednio23,6% i19,1% ogółu zlikwidowanych miejsc pracy. Najmniejsza część zlikwidowanych miejsc pracy odnosiła się do jednostek prowadzących działalność związaną z górnictwem i wydobywaniem i wytwarzaniem i zaopatrywaniem w energię elektryczną, gaz, parę wodną i gorącą wodę po 0,2 tys. (0,4%) oraz zajmujących się dostawą wody; gospodarowaniem ściekami i odpadami; rekultywacją – 0,3 tys. (0,6%).

GUS

CZYTAJ DALEJ

Budownictwo w 2020 roku – dane GUS

Jak podaje GUS w 2020 roku, w porównaniu do roku poprzedniego, odnotowano wzrost liczby i powierzchni mieszkań oddanych do użytkowania. Spadła natomiast powierzchnia budynków niemieszkalnych przekazanych do eksploatacji.

Z przedstawionych danych wynika, że w 2020 roku oddano do użytkowania 221 401mieszkań o łącznej powierzchni użytkowej 19 594,7 tys. m2 oraz liczbie izb równej 834 434. W porównaniu z analogicznym okresem poprzedniego roku odnotowano wzrosty: liczby mieszkań – o 13 976 (6,7%), powierzchni użytkowej mieszkań – o 1 218,1tys. m2 (6,6%) oraz liczby izb – o 50 669 (6,5%).

Przeciętna powierzchnia użytkowa nowo oddanego mieszkania wyniosła 88,5m2(w 2019 roku – 88,6 m2). Średnia powierzchnia mieszkania w budynkach jednorodzinnych ukształtowała się na poziomie 132,8 m2, natomiast w budynkach wielorodzinnych – 52,6 m2. Rozpatrując przeciętną powierzchnię użytkową mieszkania według form budownictwa –mieszkania indywidualne miały przeciętnie 143,0m2 powierzchni, mieszkania przeznaczone na sprzedaż lub wynajem – 61,4 m2, natomiast mieszkania w budownictwie pełniącym funkcje społeczne (tj. spółdzielczym, komunalnym, społecznym czynszowym oraz zakładowym) –50,1 m2.

Porównanie danych dla poszczególnych województw w ujęciu bezwzględnym wskazuje, że najwięcej nowych mieszkań wybudowano w mazowieckim (21,1% wartości krajowej), wielkopolskim (10,0%) i dolnośląskim (9,9%). Wskaźnik nasilenia budownictwa mieszkaniowego, wyrażony liczbą mieszkań oddanych do użytkowania w przeliczeniu na 1 tys. ludności , wyniósł dla Polski 5,8.Największe wartości odnotowano w województwach: mazowieckim(8,6), pomorskim (8,1) oraz dolnośląskim (7,5); najmniejsze w: opolskim (2,7), świętokrzyskim (3,2) i śląskim (4,1).

Przewaga inwestorów indywidualnych zaznaczyła się w największym stopniu w strukturze budownictwa mieszkaniowego województw: świętokrzyskiego, podkarpackiego i opolskiego, dla których udziały tej formy budownictwa kształtowały się na poziomie odpowiednio:57,7%; 53,3% oraz 51,6% Z kolei w województwach: dolnośląskim, mazowieckim i pomorskim odnotowano największe odsetki budownictwa przeznaczonego na sprzedaż lub wynajem – odpowiednio: 75,9%; 75,6% oraz 74,9%.

Wodociąg z sieci posiadało 92,1%, a kanalizację z odprowadzeniem do sieci81,3%mieszkań oddanych do użytkowania (pozostałe lokale mieszkalne były podłączone do lokalnej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej). W gaz z sieci wyposażonych było 40,0%mieszkań, natomiast w ciepłą wodę dostarczaną z elektrociepłowni, ciepłowni lub kotłowni osiedlowej – 39,7%. Do centralnej sieci grzewczej podłączonych było 39,8% mieszkań, a pozostałe posiadały indywidualne centralne ogrzewanie (z tego 39,0% wyposażonych było w kotły/piece na paliwo gazowe, 16,7% w kotły/piece na paliwo stałe, a 4,5% w pozostałe rodzaje ogrzewania).

W 2020 roku oddano do użytkowania 92 266nowych budynków mieszkalnych ,tj. o 7,7% więcej w porównaniu do analogicznego okresu roku poprzedniego. Łączna kubatura wyniosła 96 579,7 tys. m3 – 7,7% więcej r/r. Budynki jednorodzinne stanowiły 96,8% wszystkich budynków przekazanych do eksploatacji. W budynkach wielorodzinnych(3,2%) wybudowano 55,3% wszystkich mieszkań ulokowanych w nowych budynkach.

W 2020 roku rozpoczęto budowę223842 mieszkań, tj. o 13439 mieszkań (5,7%) mniej niż rok wcześniej. Mieszkania realizowane w budownictwie indywidualnym stanowiły 40,3% ogółu, zaś mieszkania przeznaczone na sprzedaż lub wynajem – 58,2%. Pozostałe mieszkania zanotowano w spółdzielczej, komunalnej, społecznej czynszowej i zakładowej formie budownictwa.

W omawianym okresie wydano pozwolenia na budowę lub dokonano zgłoszeń z projektem budowlanym budowy 276149mieszkań, tj. o 7374mieszkania (2,7%)więcej niż przed rokiem, z czego 98,0% realizowane będzie w nowych budynkach mieszkalnych. Pozostałe mieszkania powstaną w nowych budynkach niemieszkalnych, zbiorowego zamieszkania oraz w rozbudowywanych i przebudowywanych budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych.

GUS

CZYTAJ DALEJ

Popyt na pracę w IV kwartale 2020 r.

Według danych GUS na koniec IV kwartału 2020 r. liczba wolnych miejsc pracy w Polsce, w podmiotach gospodarki narodowej (jednostkach macierzystych lub lokalnych) zatrudniających co najmniej 1 osobę, wynosiła 84,4 tys. i była niższa niż w końcu III kwartału 2020 r. o 6,7 tys., tj. o7,4%. W porównaniu z końcem IV kwartału 2019 r. liczba wolnych miejsc pracy była mniejsza o 41,0 tys., tj. o 32,7%. Pod koniec IV kwartału 2020 r. nieobsadzonych było 17,5 tys. nowo utworzonych miejsc pracy.

W IV kwartale 2020 r. było o 20,0% mniej nowych miejsc pracy niż w analogicznym okresie roku poprzedniego. Zlikwidowano13,6%mniej miejsc pracy niż w poprzednim kwartale oraz
o 12,1% mniej niż w IV kwartale 2019 r.

W 2020 r. na rynek pracy miała wpływ nie tylko sytuacja gospodarcza kraju, ale trwająca od marca pandemia COVID-19. Podstawowe wyniki badania w IV kwartale 2020 r. wskazują, że wraz z nawrotem pandemii pogorszeniu uległa sytuacja na rynku pracy. W stosunku do III kwartału 2020 r., jak i analogicznego okresu 2019 r. znacząco zmniejszyła się liczba oferowanych oraz nowo utworzonych miejsc pracy.

W ostatnich dziewięciu latach zasadniczo liczba nowo tworzonych miejsc pracy była większa niż liczba miejsc pracy likwidowanych. Inaczej było tylko w IV kwartale 2012 r. i II kwartale 2020 r., kiedy sytuacja była odwrotna. W I kwartale 2020 r. został zapoczątkowany spadek likwidowanych miejsc pracy i taka tendencja utrzymywała się do końca IV kwartału 2020 r.

Wolne miejsca pracy

W IV kwartale 2020 r. tylko 26,4 tys. jednostek, tj. 4,2% ogólnej ich liczby dysponowało wolnymi miejscami pracy. Spośród nich zdecydowana większość, bo 82,2% należała do sektora prywatnego. Niemal połowa podmiotów dysponujących wolnymi miejscami pracy (47,3%) należała do grupy jednostek najmniejszych o liczbie pracujących do 9 osób.

Łącznie podmioty gospodarcze dysponowały na koniec IV kwartału 2020 r. 84,4 tys. wolnych miejsc pracy. Większość, bo66,9 tys. znajdowała się w podmiotach sektora prywatnego. W ponad połowie miejsca te oferowane były w jednostkach, w których pracowało powyżej 49 osób. W tej wielkości jednostkach było ich 47,5 tys.

Zlikwidowane miejsca pracy

W IV kwartale 2020 r. zlikwidowanych zostało w Polsce 53,9 tys. miejsc pracy. Było to o 8,5 tys. (13,6%) mniej niż w III kwartale 2020 r. i o 7,4 tys. (12,1%) mniej niż w analogicznym okresie 2019 r. W analizowanym kwartale niemal połowa zlikwidowanych miejsc pracy była w jednostkach do 9 osób pracujących(46,4%). W jednostkach, w których pracowało od 10 do 49 osób zlikwidowanych było 31,5% ogółu zlikwidowanych miejsc pracy, a w jednostkach, w których pracowało powyżej 49 osób 22,1%.

GUS

CZYTAJ DALEJ
ekonomia_informacje-15.jpg

Rynek pracy w czwartym kwartale 2020 roku

Wyniki badania aktywności ekonomicznej ludności (BAEL) prezentującego dane przeciętne dla kwartału wskazują, że osoby aktywne zawodowo stanowiły w IV kwartale 2020 r. 56,5% ludności w wieku 15 lat i więcej. Wskaźnik ten w porównaniu z III kwartałem 2020 r. utrzymał się na zbliżonym poziomie (wzrost o 0,1 p. proc.), natomiast w odniesieniu do IV kwartału 2019 r. zwiększył się o 0,5 p. proc.

Aktywność ekonomiczna ludności w wieku 15 lat i więcej według BAEL2 W IV kwartale 2020 r. liczba ludności aktywnej zawodowo w wieku 15 lat i więcej wyniosła 17086 tys. osób, z tego: 16555 tys. to pracujący i 531 tys. – bezrobotni. Populacja biernych zawodowo w analogicznej grupie wieku liczyła 13170 tys.

Zbiorowość aktywnych zawodowo utrzymała się na zbliżonym poziomie w porównaniu z poprzednim kwartałem i zwiększyła w stosunku do IV kwartału 2019 r. (o 133 tys., tj. o 0,8%).

W przypadku biernych zawodowo dla całej populacji w wieku 15 lat i więcej zmiany w liczebności w skali kwartału również były niewielkie, a w przeciągu roku populacja ta zmniejszyła się o 143 tys. osób, tj. o 1,1%.

Odmiennie kształtowała się jednak sytuacja osób do 24 r. życia, bowiem w tym przypadku liczba biernych zawodowo zwiększyła się zarówno w skali kwartału, jak i roku (odpowiednio o 26 tys., tj. o 1,1% i o 98 tys., tj. o 4,3%).

Wskaźnik określający relację liczby osób niepracujących (bezrobotnych i biernych zawodowo w wieku 15 lat i więcej) do liczby osób pracujących zmniejszył się w stosunku do obu porównywanych okresów.

W IV kwartale 2020 r. na 1000 osób pracujących przypadało 828 osób bez pracy (w III kwartale 2020 r. i w IV kwartale 2019 r. odpowiednio: 833 i 838 osób).

Osoby pracujące stanowiły w IV kwartale 2020 r. 54,7% ludności w wieku 15 lat i więcej. W porównaniu z III kwartałem 2020 r. wskaźnik ten pozostał na zbliżonym poziomie (wzrost o 0,1 p. proc.), natomiast w ujęciu IV kwartał 2020 r. do IV kwartału 2019 r. – zwiększył się o 0,3 p. proc.

Pracujący w wieku 15 lat i więcej według BAEL

W IV kwartale 2020 r. populacja pracujących w wieku 15 lat i więcej liczyła 16555 tys. i zwiększyła się względem poprzedniego kwartału, jak i w porównaniu z IV kwartałem 2019 r. odpowiednio o 43 tys., tj. o 0,3% i o 88 tys., tj. 0,5%.
Uwzględniając podział według płci, w skali kwartału liczba pracujących zwiększyła się tylko wśród kobiet (o 43 tys., tj. o 0,6%), pozostała zaś na tym samym poziomie wśród mężczyzn.

W ciągu roku liczba pracujących wzrosła również tylko wśród kobiet, ale w większym stopniu niż w skali kwartału (wzrost o 110 tys., tj. 1,5%), natomiast wśród mężczyzn nastąpił spadek o 23 tys., tj. 0,3%. Jednak mimo tych zmian nadal wśród ogółu pracujących przeważają mężczyźni – w IV kwartale 2020 r. ich udział w tej grupie wyniósł 55,3%.

Biorąc pod uwagę miejsce zamieszkania zwiększenie populacji pracujących dotyczyło mieszkańców wsi – w ujęciu kwartalnym wyniosło ono 44 tys., tj. 0,7%, a w ujęciu rocznym 111 tys., tj. 1,7%. Wśród mieszkańców miast liczebność pracujących pozostała na tym samym poziomie w porównaniu do poprzedniego kwartału, ale zmniejszyła się w odniesieniu do sytuacji sprzed roku (o 23 tys., tj. o 0,2%).

W porównaniu do III kwartału 2020 r. obserwowany wzrost liczby pracujących dotyczył przede wszystkich osób powyżej 35 roku życia, największy w grupie 45-54 lata (o 55 tys.). Natomiast wśród osób w wieku 15-24 lata oraz 25-34 lata odnotowano spadek liczby pracujących odpowiednio o 41 tys. i 11 tys.

Biorąc pod uwagę rodzaj wykonywanej działalności, liczba pracujących w odniesieniu do III kwartału 2020 r. zwiększyła się głównie w opiece zdrowotnej i pomocy społecznej (o 38 tys.), działalności profesjonalnej, naukowej i technicznej (36 tys.) oraz w rolnictwie indywidualnym (o 26 tys.). Największy spadek dotyczył natomiast działalności związanej z zakwaterowaniem i gastronomią (o 27 tys.), administracją publiczną (o 25 tys.) oraz informacją i komunikacją (o 19 tys.).

GUS

CZYTAJ DALEJ

Newer Posts

Older Posts