GUS – Strona 8 – ekspertpr

Według danych ostatecznych na koniec 2019 r. liczba pracujących w gospodarce narodowej wynosiła 16,1 mln osób – informuje GUS. W stosunku do ostatniego dnia 2018 r. było to więcej o 1,1%.

Pracujący w gospodarce narodowej

W końcu 2019 r. liczba pracujących w gospodarce narodowej w porównaniu do stanu z 31 grudnia 2018 r. wzrosła w większości sekcji. Największy wzrost liczby pracujących (o 3,9%) nastąpił w skupiającej ponad 300 tys. pracujących sekcji Zakwaterowanie i gastronomia∆.
O ponad 3% wzrosła również liczba pracujących w sekcjach Informacja i komunikacja, Transport i gospodarka magazynowa oraz Budownictwo.
Względem ostatniego dnia roku poprzedniego liczba pracujących zmniejszyła się w trzech sekcjach. W sekcji Obsługa rynku nieruchomości był to spadek o 4,2%, w sekcji Działalność finansowa i ubezpieczeniowa spadek o 0,8%, a w sekcji Rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo o 0,2%.
W ostatnim dniu 2019 r. największą liczbę pracujących skupiało nadal Przetwórstwo przemysłowe. Pracujący w tej sekcji stanowili 17,6% ogółu pracujących w gospodarce narodowej.

Przeciętne zatrudnienie w gospodarce narodowej

W 2019 r. przeciętne zatrudnienie w gospodarce narodowej w Polsce wyniosło 10,8 mln etatów. Było to więcej o 1,8% w stosunku do poprzedniego roku. W większości sekcji przeciętne zatrudnienie wzrosło. W analizowanym okresie najwyższy wzrost przeciętnego zatrudnienia – o 6,4% miał miejsce w sekcji Zakwaterowanie i gastronomia∆. O blisko 6% wzrosło przeciętne zatrudnienie w sekcji Informacja i komunikacja.
W stosunku do 2018 r. przeciętne zatrudnienie zmniejszyło się w pięciu sekcjach, przy czym najwięcej w sekcji Obsługa rynku nieruchomości (o 2,6%). Wśród pozostałych sekcji spadek nie był większy niż 2%.

Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej

Według danych ostatecznych przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej w Polsce w 2019 r. wyniosło 4920,09 zł. W porównaniu z 2018 r. wzrosło ono o 7,2%. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto pozostało zróżnicowane według sekcji PKD.
W 2019 r. wahało się od 3231,40 zł w sekcji Zakwaterowanie i gastronomia∆ do 8441,14 zł
w sekcji Informacja i komunikacja. Było to odpowiednio o 34,3% mniej i o 71,6% więcej od przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w Polsce.

Minimalne wynagrodzenie brutto

W 2019 r. minimalne wynagrodzenie brutto wzrosło w stosunku do 2018 r. o 150,00 zł i wyniosło 2250,00 zł. Po podwyższeniu stanowiło ono 45,7% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto osiągniętego w gospodarce narodowej w 2019 r. W grudniu 2019 r. wynagrodzenie, które było równe lub niższe niż minimalne wynagrodzenie brutto pobierało 423,7 tys. zatrudnionych osób . Było to o 0,2% więcej niż przed rokiem.

źródło: GUS

CZYTAJ DALEJ

Z początkiem grudnia zmieni się kwota przychodu, której przekroczenie skutkuje zawieszeniem renty socjalnej.

Zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy z dn. 27.06.2003 r. o rencie socjalnej (t. jedn. Dz.U. z 2019 r. poz. 1455) prawo do renty socjalnej zawiesza się za miesiąc, w którym zostały osiągnięte przychody w łącznej kwocie wyższej niż 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do celów emerytalnych.

W III kwartale 2020 r. wspomniane wynagrodzenie ukształtowało się na poziomie 5168,93 zł i było wyższe od wynagrodzenia w poprzednim kwartale o 144,45 zł. W związku z tym w okresie od 01.12.2020 r. do 28.02.2021 r. kwota przychodu powodująca zawieszenie renty socjalnej wynosi 3618,30 zł.

B.O.

CZYTAJ DALEJ

GUS opublikował dane dotyczące osób ,które w ubiegłym roku skorzystały z pomocy społecznej.

W 2019 r. liczba beneficjentów środowiskowej pomocy społecznej wynosiła 1 775,8 tys. osób i była o 195 tys. mniejsza niż w 2018 r. Zasięg korzystania z pomocy społecznej, czyli udział beneficjentów w ogólnej liczbie ludności zmniejszył się o 0,5 p. proc. i wynosił 4,6%.

Liczba osób w gospodarstwach domowych o dochodach na osobę poniżej progu dochodowego1 wyniosła 1 015,4 tys. osób, co stanowiło 2,6% ludności ogółem, mniej o 0,2 p. proc. w porównaniu do 2018 r.
W 2019 r. wśród beneficjentów pomocy społecznej przeważała ludność wiejska. Jej liczba wyniosła 904,8 tys. osób, co stanowiło 51,4% zbiorowości beneficjentów ogółem. Udział beneficjentów w liczbie mieszkańców wyniósł na wsi 5,9%, a w miastach był on o 2,1 p. proc. mniejszy. Warto jednak zaznaczyć, że stałym trendem, obserwowanym od 10 lat jest zmniejszanie się udziału mieszkańców wsi wśród beneficjentów pomocy społecznej oraz szybsze zmniejszanie się wskaźnika udziału beneficjentów w liczbie mieszkańców na wsi niż w miastach.

W stosunku do roku poprzedniego wskaźnik ten dla wsi zmniejszył się o 0,7 p. proc., a w miastach o 0,3 p. proc.

Wśród beneficjentów pomocy społecznej 562,8 tys. osób, czyli 32,2%, to osoby w wieku przedprodukcyjnym. Zasięg korzystania z pomocy społecznej w tej grupie wieku był stosunkowo wysoki – wyniósł 8,1%, a udział dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia z ubogich gospodarstw domowych w ogólnej liczbie dzieci i młodzieży w tej samej grupie wieku wyniósł 4,6%.
Z kolei odsetek osób w wieku poprodukcyjnym korzystających z pomocy społecznej w ogólnej liczbie osób w tym wieku wyniósł 3,1%, a ubogich beneficjentów w wieku poprodukcyjnym 0,6%. Tu warto dodać, że w grupie beneficjentów w wieku emerytalnym, ponad 80% to członkowie gospodarstw domowych o dochodach na osobę powyżej progu dochodowego. Są to osoby, które ze względu na stan zdrowia, a także sytuację rodzinną (ponad 70% gospodaruje samotnie) korzystają z usług opiekuńczych.

W 2019 r. najczęstszymi przyczynami korzystania przez ubogich beneficjentów z pomocy społecznej (obok niskiego statusu materialnego), były problemy związane ze złym stanem zdrowia lub niepełnosprawnością (wystąpiły w ponad 58% gospodarstw) oraz bezrobocie (54,5% gospodarstw). Pierwszy z wymienionych problemów dominował wśród gospodarstw jednoosobowych, wystąpił u ponad 71% osób samotnie gospodarujących. Bezrobocie dotyczyło przede wszystkim gospodarstw wieloosobowych – jako jedną z przyczyn korzystania z pomocy społecznej wykazało je 65,0% tego typu gospodarstw. Istotną rolę odgrywały też problemy rodzinne przede wszystkim bezradność w sprawach opiekuńczo–wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, w tym w związku z samotnym rodzicielstwem oraz wielodzietnością. Problemy rodzinne wystąpiły w ponad połowie (50,1%) gospodarstw wieloosobowych.

źródło: GUS

CZYTAJ DALEJ

GUS opublikował dane dotyczące płacy i zatrudnienia w ubiegłym miesiącu.

Z informacji podanych przez GUS wynika, że przeciętne zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw we wrześniu 2020 r. było wyższe o 0,3 pkt proc. w porównaniu do sierpnia i wyniosło 6312,4 tys. W porównaniu do września 2019 roku zanotowano spadek zatrudnienia o 0,2 pkt proc.

Jeśli chodzi o przeciętne wynagrodzenie w przedsiębiorstwach we wrześniu 2020 r., to zanotowano wzrost wynagrodzeń o 0,6 pkt proc. w stosunku do poprzedniego miesiąca. Wynagrodzenie brutto w sierpniu wyniosło 5337,65 zł, zaś we wrześniu 5371,56 zł. Od początku roku zanotowano wzrost wynagrodzeń o 4,5 pkt proc.

Podobny wzrost na poziomie 4,5 pkt proc. w ujęciu rocznym zanotowano w stosunku do przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat z zysku. Wynagrodzenie bez wypłat z zysku wyniosło we wrześniu 5370,99 zł, podczas gdy w sierpniu wynosiło ono 5337,46 zł. Kwota wynagrodzenia bez wypłat z zysku wzrosła w porównaniu z ubiegłym miesiącem o 0,6 pkt proc.

Należy zaznaczyć, że powyższe dane dotyczą podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, w których liczba pracujących przekracza 9 osób.

GUS, oprac.: gr.

CZYTAJ DALEJ

W roku 2019 nastąpiła poprawa sytuacji materialnej gospodarstw domowych w Polsce. Gospodarstwa domowe osiągały wyższe dochody i w porównaniu z rokiem poprzednim również nieco więcej wydawały. Poziom przeciętnego miesięcznego dochodu rozporządzalnego na osobę w zaokrągleniu do 1 zł wyniósł w 2019 r. 1819 zł i był realnie wyższy o 5,0% od dochodu z roku 2018. Przeciętne miesięczne wydatki na 1 osobę w gospodarstwach domowych osiągnęły w 2019 r. wartość 1252 zł i były realnie wyższe o 3,1% od wydatków z 2018 roku. Wydatki na towary i usługi konsumpcyjne wyniosły 1201 zł i były realnie wyższe o 3,3% w stosunku do 2018 r.

Małżeństwa z 3 lub większą liczbą dzieci nadal znajdowały się w najtrudniejszej sytuacji materialnej, jednak ich sytuacja dochodowa poprawiła się – wzrost przeciętnego miesięcznego dochodu rozporządzalnego na 1 osobę w tych gospodarstwach wyniósł 3,5% (w 2018 r. – 5,5%).

Z roku na rok zmniejszały się różnice w sytuacji materialnej pomiędzy gospodarstwami domowymi zamieszkującymi miasto i wieś, nadal jednak pozostały dosyć istotne. Przeciętny miesięczny dochód rozporządzalny na 1 osobę w miastach wzrósł w 2019 r. o 7,0%, a na wsi o 8,3% (w 2018 r. było to odpowiednio 6,2% i 5,4%). Utrzymała się również tendencja spadkowa w ilościowym spożyciu większości podstawowych artykułów żywnościowych. Poprawiło się wyposażenie gospodarstw domowych w dobra trwałego użytkowania, zwłaszcza nowej generacji, przy jednoczesnym spadku poziomu wyposażenia w sprzęt starszego typu.

Z roku na rok powoli, ale systematycznie rośnie średnia powierzchnia mieszkania. Przeciętne gospodarstwo domowe w 2019 roku zajmowało mieszkanie o powierzchni 80,4 m2, składające się z 3 pokoi (w 2018 r. 79,4m2 i 3 pokoje).

Mniej niż połowa badanych w 2019 r. gospodarstw domowych oceniała swoją sytuację materialną jako przeciętną (44,4%). Wzrósł odsetek gospodarstw oceniających swoją sytuację materialną jako raczej dobrą albo dobrą (48,6% gospodarstw domowych ogółem wobec 44,0% w 2018 r.) oraz obniżył się odsetek gospodarstw postrzegających ją jako raczej złą albo złą (7,0% wobec 8,1% w 2018 r.).

Dochody i wydatki

W 2019 roku nadal utrzymywało się relatywnie duże zróżnicowanie przeciętnych miesięcznych dochodów i wydatków pomiędzy różnymi grupami społeczno-ekonomicznymi gospodarstw domowych. Podobnie jak w latach poprzednich, najwyższy przeciętny miesięczny dochód rozporządzalny na 1 osobę w gospodarstwach domowych (2174 zł) oraz przeciętne miesięczne wydatki (1472 zł) na osobę wystąpiły w gospodarstwach osób pracujących na własny rachunek poza gospodarstwem rolnym. W tej grupie gospodarstw domowych – w porównaniu do przeciętnej dla ogółu gospodarstw domowych w Polsce – zarówno dochód, jak i wydatki były wyższe, odpowiednio o 19,5% i o 17,6% (w 2018 r. odpowiednio o 18,8% i o 17,9%).

Najniższym przeciętnym miesięcznym dochodem rozporządzalnym na 1 osobę w 2019 r. dysponowały gospodarstwa domowe rencistów. Ich przeciętny dochód na 1 osobę wyniósł 1498 zł i był o 17,7% niższy od średniej ogólnopolskiej (w 2018 r. niższy o 20,0%). Najniższe przeciętne wydatki na 1 osobę odnotowano natomiast w gospodarstwach domowych rolników (914 zł) i były one o 27,0% niższe od średnich wydatków dla gospodarstw ogółem (w 2018 r. – niższe o 26,5%).

Mediana (wartość środkowa) przeciętnego miesięcznego dochodu rozporządzalnego na 1 osobę w zaokrągleniu do 1 zł w 2019 r. wynosiła 1600 zł, a przeciętnych miesięcznych wydatków 1031 zł. Mediana dochodu rozporządzalnego na 1 osobę stanowiła 88,0 % wartości przeciętnego miesięcznego dochodu rozporządzalnego (w 2018 r. 87,2%), zaś mediana wydatków, tak samo jak w roku poprzednim – 82,3% wartości przeciętnych miesięcznych wydatków na 1 osobę. Iloraz mediany do wartości przeciętnej miesięcznej na 1 osobę w przypadku dochodu rozporządzalnego był najwyższy w grupie gospodarstw domowych emerytów, a najniższy w gospodarstwach rolników.

W przypadku zaś wydatków był najwyższy w gospodarstwach domowych emerytów a najniższy u pracujących na własny rachunek.

źródło: GUS

CZYTAJ DALEJ

Prezes Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) ogłosił przeciętną stopę bezrobocia w kraju oraz na obszarze powiatów według stanu na dzień 30 czerwca 2020 r.

Obwieszczenie Prezesa GUS z dnia 28 września 2020 r. zostało ogłoszone w Monitorze Polskim z dnia 29 września 2020 r. pod pozycją 876. Dane dotyczące bezrobocia na obszarze kraju publikowane w powyższym trybie stanowią oficjalną informację odnoszącą się do stopy bezrobocia zarówno w ujęciu cząstkowym (województwa i powiaty), jak i w ogólnym (cały kraj).

Należy podkreślić, że ogłoszona przez Prezesa GUS stopa bezrobocia służy do określenia okresu pobierania zasiłku dla bezrobotnych, zgodnie z przepisem art. 73 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2020 r. poz. 1409). Stosownie do brzmienia art. 73 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a) powołanej ustawy – okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych wynosi:

180 dni – dla bezrobotnych zamieszkałych w okresie pobierania zasiłku na obszarze powiatu, jeżeli stopa bezrobocia na tym obszarze w dniu 30 czerwca roku poprzedzającego dzień nabycia prawa do zasiłku nie przekraczała 150% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju,
365 dni – dla bezrobotnych zamieszkałych w okresie pobierania zasiłku na obszarze powiatu, jeżeli stopa bezrobocia na tym obszarze w dniu 30 czerwca roku poprzedzającego dzień nabycia prawa do zasiłku przekraczała 150% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju.

Przeciętna stopa bezrobocia w kraju oraz w województwach według stanu na dzień 30 czerwca 2020 r.

Województwo	Stopa bezrobocia
dolnośląskie	5,6
kujawsko-pomorskie	8,8
lubelskie	8,1
lubuskie	6,1
łódzkie	6,2
małopolskie	5,1
mazowieckie	5,0
opolskie	6,9
podkarpackie	9,0
podlaskie	7,7
pomorskie	5,5
śląskie	4,7
świętokrzyskie	8,6
warmińsko-mazurskie	10,4
wielkopolskie	3,7
zachodniopomorskie	8,0
Ogółem POLSKA	6,1

źródło: GUS, oprac. MO

CZYTAJ DALEJ

Świadczenia w ramach Programu „Rodzina 500 plus”

Program „Rodzina 500+” to świadczenia przyznawane w 2019 roku na dzieci w rodzinach naturalnych (od 1 lipca na każde dziecko), jak również umieszczone w rodzinnej i instytucjonalnej pieczy zastępczej.

Świadczeniem wychowawczym w wysokości 500 zł miesięcznie objęto w okresie od 1 stycznia do 30 czerwca 2019 r. przeciętnie miesięcznie 3 593,4 tys. dzieci w 2 394,6 tys. rodzin naturalnych oraz w okresie od 1 lipca do 31 grudnia 2019 r. przeciętnie miesięcznie 6 070,2 tys. dzieci. Wydatki na ten cel wyniosły 30 505,2 mln zł. Z dodatków: wychowawczego, do zryczałtowanej kwoty oraz w wysokości świadczenia wychowawczego, w okresie od stycznia do grudnia 2019 r. przeciętnie miesięcznie korzystało 60,9 tys.dzieci umieszczonych w pieczy zastępczej. Wydatki na dodatki wyniosły 316,3 mln zł.

Świadczenia rodzinne

Funkcjonujący aktualnie system świadczeń rodzinnych został wprowadzony 1 maja 2004 r. Jest on systemem pozaubezpieczeniowym, finansowanym z budżetu państwa, uwzględniającym zasadę, że osobami zobowiązanymi do łożenia na utrzymanie dzieci, w pierwszej kolejności, są ich rodzice. Wśród świadczeń rodzinnych dominującą pozycję stanowią zasiłki rodzinne. Przyznanie prawa do zasiłku rodzinnego uzależnione jest m.in. od spełnienia kryterium dochodowego. Kwoty kryteriów dochodowych uprawniających do zasiłku rodzinnego, a także wysokość poszczególnych świadczeń rodzinnych są weryfikowane co 3 lata. Ostatnia weryfikacja, w wyniku której podniesiona została wysokość kwot specjalnego zasiłku opiekuńczego oraz zasiłku dla opiekuna miała miejsce 1 listopada 2018 r., natomiast zasiłku pielęgnacyjnego 1 listopada 2019 r.

W 2019 r. średnio miesięcznie 1 856,0 tys. rodzin korzystało ze świadczeń rodzinnych, o 4,6% mniej niż w 2018 r. Kwota wypłaconych z budżetu państwa świadczeń (10 280,6 mln zł) wzrosła o 2,9% w porównaniu z rokiem poprzednim (9 990,5 mln zł).

źródło: GUS

CZYTAJ DALEJ

Ostatnia zmiana Dz.U. 2023.773

CZYTAJ DALEJ

Newer Posts