Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o zmianie niektórych ustaw wspierających rozwój mieszkalnictwa, w art. 833 Kodeksu postępowania cywilnego dodano § 8, który stanowi, że nie podlegają egzekucji dodatki mieszkaniowe oraz dodatki energetyczne. Tym samym wyłączono spod egzekucji komorniczej dodatki mieszkaniowe oraz dodatki energetyczne. Zmiany przewidziane w przepisach art. 1 i 2 ustawy zmieniającej weszły w życie z dniem 19 stycznia 2021 r. – poinformowało Ministerstwo Rozwoju, Pracy i Technologii w odpowiedzi na interpelację poselską.

Interpelacja nr 21142 do ministra rozwoju, pracy i technologii w sprawie wyłączenia spod egzekucji dodatku mieszkaniowego

Szanowna Pani Minister,

zwracam się z prośbą o rozważenie wszczęcia inicjatywy ustawodawczej mającej na celu rozszerzenie zamkniętego katalogu świadczeń wyłączonych spod egzekucji dodatku mieszkaniowego przewidzianego w ustawie z dnia 21 czerwca 2001 roku o dodatkach mieszkaniowych.

Przepis art. 831 par. 1 k.p.c. został wprowadzony w celu wyłączenia spod egzekucji wszelkich sum przyznawanych ze środków publicznych na specjalne cele. Dodatek mieszkaniowy jest właśnie takim świadczeniem specjalnym, stanowiącym formę pomocy państwa osobom, które ze względu na niski poziom dochodów nie są w stanie opłacać czynszu bądź innych kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania. Kryteriami przyznawania dodatku mieszkaniowego są dochód wspólnie zamieszkujących osób oraz powierzchnia mieszkania.

Istotą ograniczeń egzekucji sum pieniężnych w drodze egzekucji komorniczej jest niepogorszenie już złej materialnej sytuacji dłużnika i pozostawienie mu kwot pieniężnych pozwalających na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych i umożliwienie mu życia w godnych warunkach. Przyznanie dodatku mieszkaniowego świadczy o trudnej sytuacji materialnej obywatela i jego zadaniem jest pomoc w przezwyciężeniu tej sytuacji. Wobec tego wydaje się właściwe, aby dodatek ten został objęty ochroną przed egzekucją komorniczą, podobnie jak inne tego typu świadczenia – pokrycie kosztów zakupu żywności, leków, leczenia, opału, odzieży i innych.

Mając na uwadze powyższe, uprzejmie proszę o informację: Czy Pani Minister podziela powyższe stanowisko i rozważy przeprowadzenie analizy co do możliwości rozszerzenia katalogu wymienionego w art. 831 par. 1 k.p.c. o świadczenie w postaci dodatku mieszkaniowego?

Poseł Kacper Płażyński

11 marca 2021 r.


CIT_2-1024x576.jpg

Interpelacja nr 17368 do ministra finansów w sprawie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych wypłat z zysku spółek komandytowych

Szanowny Panie Ministrze,

z dniem 1 stycznia 2021 r. spółki komandytowe staną się podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych („CIT”) i będą podlegać przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych („ustawa o CIT”). Stanie się tak w efekcie wejścia w życie regulacji ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw („ustawa zmieniająca”).

Zgodnie z informacjami przekazanymi przez Ministerstwo Finansów w trakcie prac nad ustawą zmieniającą, celem nowych przepisów było uszczelnienie systemu podatkowego i ograniczenie agresywnych optymalizacji realizowanych z wykorzystaniem spółek komandytowych. Ustalono, że skoro spółki komandytowe – podobnie jak spółki kapitałowe – pozwalają na ograniczenie ryzyka związanego z prowadzonym biznesem, to powinny być opodatkowane na analogicznych zasadach jak spółki kapitałowe.

Wprowadzenie opodatkowania spółek komandytowych wiązało się z dużym szumem medialnym i napływem często nieprawdziwych bądź nieprecyzyjnych informacji, w jaki sposób od 2021 r. będzie wyglądało opodatkowanie spółek komandytowych, a w szczególności, czy wspólnicy spółek komandytowych po zmianie przepisów będą w gorszej sytuacji, niż wspólnicy spółek kapitałowych (co byłoby nielogiczne, skoro sytuacja spółek komandytowych miała być zrównana z sytuacją spółek kapitałowych).

W tym kontekście zwracam się z prośbą o udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania:

  1. Czy celem ustawodawcy było zwolnienie wspólników spółki komandytowej (komandytariuszy) z podatku dochodowego od przychodów z podziału zysku takiej spółki komandytowej (podatnika CIT) na zasadach analogicznych bądź zbliżonych do zwolnienia dla udziałowców i akcjonariuszy spółek kapitałowych?
  2. Czy wypłata zysków wypracowanych przez spółkę komandytową będącą podatnikiem CIT do swoich wspólników będących osobami prawnymi, może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania CIT na analogicznych zasadach jak dywidenda, czy inne przychody z udziału w zyskach osób prawnych (na zasadach określonych w art. 22 ust. 4 i 4a ustawy o CIT)?
  3. Czy Ministerstwo Finansów zamierza (i kiedy) doprecyzowywać przepisy ustawy o CIT celem jasnego potwierdzenia możliwości stosowania zwolnienia dla zysków wypłacanych ze spółki komandytowej do wspólników (podatników CIT) albo, czy też Ministerstwo Finansów zamierza w tym zakresie wydać interpretację ogólną lub inny komunikat jednoznacznie potwierdzający podejście do tej kwestii?

Wydaje się, że odpowiedzi na powyższe pytania są dość oczywiste w kontekście m.in. brzmienia art. 13 ust. 3 ustawy zmieniającej, jak również odniesienia się do uwag zgłaszanych w trakcie procesu legislacyjnego (gdzie jasno wskazano, że wspólnicy spółek komandytowych mogą korzystać z tzw. zwolnienia partycypacyjnego w przypadku zysków wypracowanych przez spółkę komandytową będącą podatnikiem CIT), niemniej jednak, z uwagi na szum informacyjny, dodatkowe potwierdzenie dla kilku tysięcy podatników okazuje się być niezbędne.

Posłanka Jadwiga Emilewicz

Warszawa, dnia 7 stycznia 2021 r.

Odpowiedź na interpelację nr 17368 w sprawie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych wypłat z zysku spółek komandytowych

Szanowna Pani Marszałek

Odpowiadając na interpelację nr 17368 Pani poseł Jadwigi Emilewicz w sprawie zmian w zasadach opodatkowania podatkiem dochodowym spółek komandytowych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasad opodatkowania podatkiem dochodowym wypłacanych przez te spółki zysków na rzecz ich wspólników, uprzejmie wyjaśniam:

1 stycznia 2021 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123).

Celem regulacji zawartych w tej ustawie jest między innymi zmniejszenie obciążeń podatkowych w podatku dochodowym dla szerokiej grupy podatników podatku dochodowego, w szczególności dla małych podatników, uproszczenie w zasadach rozliczania podatku dochodowego oraz uszczelnienie systemu podatkowego i eliminowanie nieuczciwej konkurencji podatkowej poprzez wyrównywanie zasad opodatkowania podatkiem dochodowym podatników będących w analogicznej sytuacji gospodarczej.

W ramach realizacji powyższych celów, treścią ww. ustawy wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) nowe regulacje, które nadają spółce komandytowej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Polski status podatnika podatku CIT. Wskazać należy, iż na podstawie przepisów ustawy CIT obowiązujących przed 1 stycznia 2021 r., taka spółka traktowana była jako podmiot podatkowo transparentny, czyli podmiot, którego przychody oraz ponoszone koszty podlegały uznaniu za przychody i koszty jego wspólników.

Zgodnie z wprowadzanymi do ustawy CIT zmianami polegającymi na nadaniu spółce komandytowej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Polski statusu „podatnika podatku dochodowego”, uzyskiwane przez wspólników takiej spółki przychody z udziału w jej zyskach wypracowanych przez taką spółkę już po uzyskaniu przez nią statusu podatnika CIT, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym analogicznie, jak przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Wynika to z definicji przyjętych na gruncie ustawy CIT, a w szczególności przepisów art. 4a pkt 14, 16, 18, 19 i 21 tej ustawy.

Ilekroć ustawa CIT mówi o dochodach z udziału w zyskach osób prawnych lub o wypłacanych dywidendach, to pod tymi pojęciami rozumieć należy również dochody z udziału w zyskach spółki komandytowej mającej status podatnika podatku CIT oraz wypłatę zysku przez taką spółkę. W konsekwencji wypłacane przez taką spółkę zyski wypracowane w okresie, w którym spółka komandytowa posiadała status podatnika CIT, na rzecz innej spółki również będącej podatnikiem CIT (niebędącej komplementariuszem w pierwszej z tych spółek), korzystać będą mogły ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 22 ust. 4-4d ustawy CIT.

Potwierdzenie powyższego uprawnienia znaleźć także można w treści art. 13 ust. 3 przywołanej na wstępie ustawy nowelizującej, zgodnie z którym, zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 ustawy CIT „mają zastosowanie wyłącznie do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub jawnej wypracowanych od dnia, w którym spółki te stały się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.”.

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów
Jan Sarnowski

Warszawa, 3 lutego 2021 r.

źródło: sejm.gov.pl



Państwowa Inspekcja Pracy przedstawiła wyniki kontroli w sprawie zakazu zawierania umów cywilnoprawnych w warunkach wskazujących na istnienie stosunku pracy. W I półroczu 2018 r. inspektorzy przeprowadzili ponad 7 tys. kontroli przestrzegania art. 22 Kodeksu pracy. W 883 kontrolach stwierdzono nieprawidłowości w zakresie stosowania umów cywilnoprawnych.



Na podstawę opodatkowania składa się suma dochodów uzyskanych ze wszystkich źródeł opodatkowanych według skali podatkowej, w tym ze stosunku pracy. Osiągnięcie rocznego dochodu (podstawy opodatkowania) przekraczającej 127 000 zł nie musi wiązać się z pracą na wielu etatach. Niezależnie jednak od tego, czy podatnik pracował na jednym, czy kilku etatach, dla możliwości zastosowania kwoty zmniejszającej podatek przekładającej się na kwotę wolną od podatku, istotne znaczenie ma jedynie wysokość uzyskanego dochodu (podstawy opodatkowania). W konsekwencji, podstawa opodatkowania przewyższająca 127 000 zł uniemożliwia zastosowanie kwoty wolnej od podatku – wyjaśniło Ministerstwo Finansów.



Zgodnie z art. 471 Kodeksu pracy: w razie nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę, pracownikowi przysługuje roszczenie o zasądzenie odszkodowania w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Z kolei, zgodnie z art. 58 Kodeksu pracy: w razie niezgodnego z prawem rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia pracownikowi przysługuje roszczenie o zasądzenie odszkodowania w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.



Interpelacja nr 14059 do ministra finansów w sprawie dodatkowej weryfikacji kontrahentów

Jak podaje dziennik Rzeczpospolita w artykule pt. „Skarbówka podpowiada, jak unikać oszustów” z dnia 28 czerwca 2017 r., firmę z którą przedsiębiorca chce współpracować należy sprawdzić w ewidencji działalności, rejestrze podatników VAT, bazie REGON. Informacja ta wynika z komunikatu Ministerstwa Finansów



Jak wynika z danych Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w 2015 r. około 1,5 % osób aktywnych zawodowo w sektorze prywatnym było zatrudnionych na podstawie umów prawa cywilnego.