menu trigger  menu trigger

Różnice kursowe a pożyczka w obcej walucie

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2017 r. (data wpływu 23 stycznia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2017 r. (data wpływu 6 marca 2017 r.) na wezwanie Nr 1462-IPPB6.4510.18.2017.1.SO z dnia 21 lutego 2017 r. (data nadania 21 lutego 2017 r., data odbioru 28 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania różnic kursowych w przypadku spłaty pożyczki zaciągniętej w USD po przewalutowaniu na złote – jest prawidłowe.

CZYTAJ DALEJ

Podatek liniowy od usług na rzecz dawnego pracodawcy

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło w dniu 14 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania podatkiem liniowym dochodów z działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

CZYTAJ DALEJ

Ryczałt za sprzedaż reklamy w internecie

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2016 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 28 grudnia 2016 r.; identyfikator poświadczenia ePUAP – ….), uzupełnionym pismem z dnia 1 lutego 2017 r. (data wpływu 6 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w ustalenia stawki ryczałtu dla świadczonych usług dotyczących sprzedaży czasu lub miejsca na cele reklamowe w Internecie – jest prawidłowe.

CZYTAJ DALEJ

Sprzedaż nieruchomości po rozwodzie

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 19 lipca 2016 r. (data otrzymania 22 lipca 2016 r.), uzupełnionym 22 września 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 12 września 2016 r. Znak: IBPB-2-2/4511-725/16-1/AR, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 22 września 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz ze współmałżonką, w trakcie trwania związku małżeńskiego – 30 lat temu – zakupił dom rekreacyjny z działką. W skład majątku wspólnego wchodziło też nabyte w tym czasie mieszkanie. W 2008 r. orzeczony został rozwód bez przeprowadzenia podziału majątku.

W dniu 22 października 2013 r. sąd wydał postanowienie w sprawie podziału majątku wspólnego. W momencie podziału majątku wspólnego jego wartość wynosiła 604.472,00 zł a składało się na nią:

  • dom rekreacyjny z działką o wartości 353.445,00 zł,
  • mieszkanie o wartości 251.027,00 zł.

Zgodnie z ww. postanowieniem Wnioskodawcy przypadł dom natomiast była żona Wnioskodawcy otrzymała mieszkanie oraz dopłatę w wysokości 102.418,00 zł.

W 2016 r. Wnioskodawca chciałby sprzedać dom.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie.

Czy termin zwalniający Wnioskodawcę z zapłaty podatku należy liczyć od dnia nabycia nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży czy od dnia wydania postanowienia o podziale majątku wspólnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro od nabycia nieruchomości minęło 5 lat a zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2010 r. poz. 307 ze zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2 m.in. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, do października 2013 r. był on współwłaścicielem a obecnie jedynym właścicielem ww. nieruchomości, w związku z czym sprzedaż tej nieruchomości nie będzie źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Wnioskodawca twierdzi, że zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Jednocześnie zgodnie z orzeczeniem NSA, art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania, gdy wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale jaki małżonkowi przysługuje w dorobku małżeńskim. Zdaniem Wnioskodawcy, właśnie taka sytuacja zachodzi w jego przypadku i w razie sprzedaży nieruchomości nie powstanie obowiązek podatkowy

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodów, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wraz ze współmałżonką kupili w trakcie trwania małżeństwa (30 lat temu) dom rekreacyjny z działką oraz mieszkanie. W 2008 r. małżonkowie rozwiedli się a następnie 22 października 2013 r. sąd wydał postanowienie w sprawie o podział majątku wspólnego, w wyniku którego Wnioskodawca otrzymał dom z działką a jego żona mieszkanie wraz z dopłatą w wysokości 102.418,00 zł. Wnioskodawca wskazał, że łączna wartość majątku dorobkowego małżonków wynosiła 604.472,00 zł natomiast wartość majątku jaki Wnioskodawca otrzymał w wyniku jego podziału, tj. wartość domu rekreacyjnego z działką wynosiła 353.445,00 zł. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w 2016 r. zamierza sprzedać dom.

Aby móc zatem ustalić czy w omawianej sprawie sprzedaż w 2016 r. nieruchomości, której jedynym właścicielem, w wyniku podziału majątku wspólnego, stał się Wnioskodawca, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych trzeba ustalić, od jakiego momentu należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w przywołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, tj. czy od daty kiedy nastąpiło nabycie do majątku wspólnego małżonków, czy też od daty kiedy nastąpił podział majątku dorobkowego małżonków w 2013 r.

Kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2082 ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd bądź w przypadku ustania małżeństwa między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast – w myśl art. 501 Kodeksu – w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem – w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego tylko wówczas, jeśli:

  • podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
  • wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko pod warunkiem, że podział taki jest ekwiwalentny w naturze i odbył się bez spłat i dopłat lub wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty lub gdy wartość otrzymanych przez małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości lub w prawie, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Bowiem wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (prawem) jak też stan jej majątku osobistego. W tym udziale bowiem, w którym przyznana na wyłączną własność nieruchomość lub prawo przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zatem nie ma wątpliwości, że nabycie własności nieruchomości lub praw w drodze podziału majątku wspólnego, w przypadku gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna lub przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, zawiera się w pojęciu „nabycie”, jakim posługuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc przywołane powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że podział majątku dorobkowego małżonków dokonany w 2013 r. nie był ekwiwalentny w naturze dla obojga małżonków. O ekwiwalentnym podziale w naturze mówić bowiem można jedynie wówczas, gdy w wyniku podziału majątku dorobkowego każdy z małżonków otrzymuje na wyłączną własność majątek o tej samej wartości. Tymczasem na mocy postanowienia sądu z 2013 r. Wnioskodawca otrzymał majątek o wartości 353.445,00 zł natomiast jego była żona otrzymała majątek o wartości 251.027,00 zł oraz dopłatę w wysokości 102.418,00 zł, co jednoznacznie przesądza o braku ekwiwalentności podziału majątku dorobkowego małżonków.

Tak więc aby ustalić, jaki dokładnie udział Wnioskodawca nabył w 2013 r., tj. w dacie wydania postanowienia sądu o podziale majątku wspólnego w pierwszej kolejności należy ustalić wartość rynkową całego majątku podlegającego podziałowi. Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że wartość majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską wynosiła 604.472,00 zł. Następnie należy obliczyć wartość udziału jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku wspólnym, czyli wartość całego majątku dorobkowego małżonków podzielić na pół (604.472,00 zł : 2 = 302.236,00 zł). Otrzymana kwota odpowiada wartości udziału jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku wspólnym. Kolejnym krokiem jest obliczenie różnicy między wartością majątku, jaki Wnioskodawca otrzymał w drodze podziału majątku (353.445,00 zł) a kwotą jaka mu przysługiwała pierwotnie (353.445,00 zł – 302.236,00 = 51.209,00 zł). Następnie obliczoną różnicę należy podzielić przez wartość majątku, jaką Wnioskodawca otrzymał w drodze podziału i pomnożyć przez 100% (51.209,00 zł : 353.445,00 zł x 100%). Zatem udział Wnioskodawcy w nieruchomości otrzymanej w wyniku podziału majątku dorobkowego wzrósł o 14,49 %.

Z powyższych rozważań wynika zatem, że udziały w domu rekreacyjnym Wnioskodawca nabył w różnym czasie i w różny sposób:

  • udział wynoszący 85,51% Wnioskodawca nabył w ramach majątku wspólnego,
  • udział wynoszący 14,49% Wnioskodawca nabył w wyniku podziału majątku dorobkowego w 2013 r.

Ponieważ od momentu nabycia domu rekreacyjnego z działką w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej, upłynął pięcioletni termin o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to ta część przychodu uzyskana z planowanej sprzedaży ww. nieruchomości, która przypada na udział nabyty w ramach majątku wspólnego nie będzie stanowić źródła przychodu a tym samym nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Oznacza to, że po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży przypadającego na ww. udział nabyty 30 lat temu (85,51% przychodu nie podlega opodatkowaniu).

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać natomiast będzie przychód z tytułu odpłatnego zbycia przypadający na udział w domu rekreacyjnym nabyty w 2013 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego (14,49% przychodu), jeżeli zbycie dokonane zostanie przed upływem pięciu lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce to nabycie, czyli przed 1 stycznia 2019 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Podkreślić jednak należy, że ewentualnie poniesione przez Wnioskodawcę koszty odpłatnego zbycia dotyczyć będą całego domu rekreacyjnego, czyli również przychodu, który będzie przypadać na udział nabyty w ramach majątku wspólnego, niestanowiący źródła przychodu. Skoro sprzedaż udziału nabytego 30 lat temu nie będzie źródłem przychodu i nie będzie podlegać opodatkowaniu, to odliczeniu nie będą podlegać też koszty przypadające na ten udział. Wnioskodawca będzie mógł zatem ewentualnie poniesione koszty odpłatnego zbycia odliczyć od przychodu w wysokości proporcjonalnie przypadającej na udział w domu rekreacyjnym, który nabył w 2013 r. czyli 14,49% kosztów odpłatnego zbycia.

Z kolei ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatne, czy nieodpłatnie. W niniejszej sprawie nabycie miało charakter odpłatny, gdyż odbyło się za dopłatą na rzecz byłej małżonki.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że kosztem nabycia udziału w domu rekreacyjnym będzie kwota udokumentowanej dopłaty dokonanej na rzecz byłej małżonki, gdyż kwota ta stanowiła wydatek jaki Wnioskodawca musiał ponieść aby stać się właścicielem udziału, który do daty podziału majątku był własnością byłej małżonki Wnioskodawcy. Kwotę tę Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu pomniejszając tym samym przychód, jaki zamierza osiągnąć.

W myśl art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

  1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
  2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Podsumowując, w wyniku podziału majątku wspólnego Wnioskodawca otrzymał majątek o większej wartości niż przysługujący mu w majątku wspólnym udział ½. W procencie o jaki wzrósł udział Wnioskodawcy w majątku wspólnym (14,49%) należy rozpoznać nabycie udziału w domu rekreacyjnym w ramach podziału majątku wspólnego w 2013 r. Obowiązek Wnioskodawcy do zapłaty podatku z tytułu sprzedaży udziału w ww. nieruchomości (14,49%) będzie wynikał z tego, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – udział nabyty w 2013 r. w drodze podziału majątku wspólnego zostanie sprzedany przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym go nabyto – jak wskazał Wnioskodawca nastąpi to w 2016 r. Podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, czyli różnica między przychodem uzyskanym ze sprzedaży przypadającym na udział nabyty w 2013 r. (ustalonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) a kosztami uzyskania przychodu, ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy. Z uwagi na okoliczność, że Wnioskodawca został zobowiązany do dokonania dopłaty na rzecz byłej małżonki w związku z podziałem majątku wspólnego, kwota tej dopłaty może stanowić koszt uzyskania przychodu o ile Wnioskodawca faktycznie dokonał tejże dopłaty i jest w stanie to udokumentować.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna z 20 października 2016 r., sygn. IBPB-2-2/4511-725/16-2/AR – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

CZYTAJ DALEJ

Kwalifikowanie kosztów wynagrodzeń, składek ZUS oraz świadczeń z tytułu umów cywilnoprawnych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 września 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 6 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wytworzeniem programów komputerowych ponoszonych z tytułu:

  • wynagrodzeń pracowników wraz ze składkami na ubezpieczenie społeczne – jest prawidłowe,
  • usług świadczonych przez firmy zewnętrzne (podwykonawców) – jest prawidłowe,
  • zawartych umów cywilnoprawnych – jest nieprawidłowe.

CZYTAJ DALEJ

Usługi budowlane – moment powstania przychodu

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2016 r. (data wpływu 29 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu – jest prawidłowe.

CZYTAJ DALEJ

Stawka VAT od sprzedaży projektów

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 lipca 2016r. (data wpływu 25 lipca 2016r.), uzupełnionym pismem z 28 września 2016r. (data wpływu 4 października 2016r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży projektów stawką VAT w wysokości 8% – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2016r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży projektów stawką VAT w wysokości 8%.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 września 2016r. (data wpływu 4 października 2016r.), przesłanym w związku z wezwaniem tu. organu z 26 września 2016r. znak: IBPP2/4512-572/16-1/BW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) chce w ramach swojej działalności otworzyć nowy dział, który ma się zajmować projektowaniem wnętrz (PKD 7410 Z – Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania).

Spółka planuje zawarcie umowy zlecenia z architektem, który będzie wykonywał:

  • dokumentację projektową wnętrz oraz pozostałe obowiązki projektanta wnętrz (np. przygotowanie rzutów projektu wnętrz, zestawienie materiałów jakie należy użyć w celu realizacji projektu wnętrz, komputerowe wizualizacje wnętrz oraz nadzór autorski nad realizowanym projektem),
  • każdy projekt będzie jedyny, indywidualny i niepowtarzalny, opatrzony podpisem autora,
  • prawa autorskie zostaną przekazane nabywcy,
  • spółka będzie sprzedawała projekty indywidualnym odbiorcom

Natomiast w piśmie z 28 września 2016r. w odpowiedzi na pytania tut. Organu (wskazane w wezwaniu z 26 września 2016r.) cyt.:

  1. Czy Wnioskodawca będzie wprowadzał jakieś innowacje do opracowywanych przez architekta (będących przedmiotem pytania) projektów, jeżeli tak to proszę wskazać jakie i dlaczego będą one wprowadzane?
  2. Kto w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 666 ze zm.) będzie twórcą przedmiotowych projektów?
  3. Kto na sprzedawanych projektach (będących przedmiotem pytania) będzie widniał jako autor projektu?
  4. Czy Wnioskodawca za wykonany projekt (którego dotyczy pytanie) będzie wynagradzany w formie honorarium, czy też w innej formie, proszę wskazać w jakiej?
  5. Czy na fakturze dokumentującej sprzedaż przedmiotowych projektów będzie wyszczególnione co dokładnie składa się na tę sprzedaż (w szczególności że wykonanie projektu oraz przeniesienie praw autorskich do projektu), czy też nie?
  6. Co będzie przedmiotem sprzedaży – usługa projektowa czy przeniesienie majątkowych praw autorskich do projektu?

Wnioskodawca wskazał:

ad. a. Wnioskodawca nie będzie wprowadzał innowacji.
ad. b. Twórcą przedmiotowych projektów będzie architekt, z którym zostanie podpisana umowa zlecenie.
ad. c. Na sprzedawanych projektach jako autor będzie widniał architekt, który wykonywał projekt.
ad. d. Wnioskodawca wystawi fakturę za sprzedaż wykonanej usługi.
ad. e. Na fakturze będzie wyszczególnione, że dotyczy wykonania projektu wraz z przeniesieniem praw autorskich do projektu.
ad. f. Przedmiotem sprzedaży będzie usługa projektowa.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie:

Czy spółka do sprzedaży projektów może stosować stawkę VAT w wysokości 8%?

Stanowisko Wnioskodawcy:
W załączniku 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług znajduje się wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% (zgodnie z art. 146a ustawy o VAT – 8%). W punkcie 181 znajduje się zapis, że w/w stawkę VAT można zastosować do: usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli spółka zatrudnia twórcę i sprzedaje wykonane przez niego projekty wraz z przeniesieniem praw autorskich przez twórcę, może stosować stawkę wymienioną w załączniku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2–12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku VAT lub zwolnienie z opodatkowania tym podatkiem.

W myśl, art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

  • stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
  • stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W poz. 181 załącznika nr 3 do ww. ustawy o VAT, zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wymienione zostały (bez względu na symbol PKWiU) usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca chce w ramach swojej działalności otworzyć nowy dział, który ma się zajmować projektowaniem wnętrz (PKD 7410 Z – Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania).

Wnioskodawca planuje zawarcie umowy zlecenia z architektem, który będzie wykonywał dokumentację projektową wnętrz oraz pozostałe obowiązki projektanta wnętrz (np. przygotowanie rzutów projektu wnętrz, zestawienie materiałów jakie należy użyć w celu realizacji projektu wnętrz, komputerowe wizualizacje wnętrz oraz nadzór autorski nad realizowanym projektem).

Wnioskodawca będzie sprzedawał projekty indywidualnym odbiorcom.

Każdy projekt będzie jedyny, indywidualny i niepowtarzalny, opatrzony podpisem autora. Twórcą przedmiotowych projektów będzie architekt, z którym zostanie podpisana umowa zlecenie.

Na sprzedawanych projektach jako autor będzie widniał architekt, który wykonywał projekt. Wnioskodawca nie będzie wprowadzał innowacji.

Przedmiotem sprzedaży będzie usługa projektowa. Wnioskodawca wystawi fakturę za sprzedaż wykonanej usługi. Na fakturze będzie wyszczególnione, że dotyczy wykonania projektu wraz z przeniesieniem praw autorskich do projektu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania stawki podatku VAT 8% dla sprzedaży przedmiotowych projektów.

Odnosząc się do powyższego należy ponownie wskazać, że z przywołanych wcześniej przepisów, a w szczególności art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 i poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, wynika, że z 8% stawki podatku VAT korzystają usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji twórcy, ustawodawca w powyższym zakresie odsyła do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
W myśl przepisu art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 666 ze zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Przepis art. 8 ust. 2 ww. ustawy stanowi natomiast, że domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku – właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi (art. 8 ust. 3 ustawy).

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

  1. mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
  2. stanowić przejaw działalności twórczej,
  3. posiadać indywidualny charakter.

Zaznaczyć należy, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl ww. art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Twórcy przysługują autorskie prawa osobiste. Przepis art. 16 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa osobiste chronią nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem, a w szczególności prawo do:

  1. autorstwa utworu,
  2. oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udostępniania go anonimowo,
  3. nienaruszalności treści i formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania,
  4. decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu publiczności,
  5. nadzoru nad sposobem korzystania z utworu.

Zgodnie z art. 17 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (autorskie prawa majątkowe).

Należy podkreślić, że autorskie prawa majątkowe mogą przysługiwać w niektórych przypadkach także innym podmiotom niż twórca.

W rozdziale 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych uregulowano kwestie dotyczące przejścia autorskich praw majątkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 powołanej ustawy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

  1. autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;
  2. nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.

Należy również wskazać na przepis art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który reguluje kwestie autorskich praw majątkowych w przypadku „utworów pracowniczych”. Zgodnie z tą regulacją, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Z powołanych powyżej unormowań ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że twórcy, zgodnie z przepisem art. 16 ustawy o prawie autorskim przysługują autorskie prawa osobiste obejmujące przede wszystkim prawo autora do wiązania z dziełem jego nazwiska. Prawo to nigdy nie wygasa i jest, z natury rzeczy, niezbywalne, nie można się go zrzec ani przenieść na inną osobę. W ramach ochrony dóbr osobistych autor ma prawo do przedstawienia utworu pod pseudonimem lub anonimowo. Można więc powiedzieć, że autorskie prawa osobiste chronią pewien „intelektualny” związek twórcy z dziełem.

Drugi rodzaj praw autorskich – prawa majątkowe mogą przysługiwać w niektórych sytuacjach również osobom innym niż twórca utworu z mocy ustawy lub z mocy stosownej umowy cywilnoprawnej. Dotyczy to np. autorskich praw majątkowych pracodawcy, którego pracownik stworzył utwór.

Z powyższego zatem wynika, iż pierwotne nabycie majątkowych praw autorskich może przysługiwać podmiotowi innemu niż twórca. Jednakże twórcą, w rozumieniu ustawy o prawie autorskich jest osoba lub grupa osób, którzy stworzyli dany projekt.

Reasumując, twórcą może być wyłącznie osoba fizyczna (człowiek) będący autorem utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jeżeli utwór powstaje w ramach funkcjonowania określonej osoby prawnej, np. spółki z o.o., to de facto jest on kreowany przez osoby fizyczne, przez tę osobę prawną zatrudnione, np. w charakterze pracowników albo przyjmujących zamówienie na podstawie umowy.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy, Wnioskodawca działa jako Spółka i ma zajmować się projektowaniem wnętrz. Twórcą przedmiotowych projektów będzie architekt, z którym zostanie podpisana umowa zlecenia.

Wnioskodawca nie będzie wprowadzał żadnych innowacji do projektu.

Jako autor na projektach będzie widniał architekt, który będzie wykonywał projekt.

Zatem Wnioskodawca niewątpliwie nie jest osobą fizyczną. Na podstawie zawartej z architektem umowy (zlecenia) na wykonanie projektu wnętrza będzie Wnioskodawcy przysługiwało autorskie prawo majątkowe do projektu stworzonego przez architekta. Jednakże nie będzie Mu przysługiwało autorskie prawo osobiste, a w szczególności prawo do autorstwa utworu (projektu). Niespełniona więc będzie przesłanka do uznania Wnioskodawcy za twórcę w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że do usług przeniesienia majątkowych praw autorskich do opisanego we wniosku projektu nie ma zastosowania art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie ma zastosowania stawka podatku VAT 8%.

W konsekwencji przedmiotowe usługi powinny być opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym, przedstawione we wniosku, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisu zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego, interpretacja traci ważność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja indywidualna z 21 października 2016 r., nr IBPP2/4512-572/16-2/BW – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

CZYTAJ DALEJ

Rozliczenie przychodów z udziału w spółce osobowej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2016 r. (data wpływu 18 lipca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 sierpnia 2016 r. (data wpływu 1 września 2016 r.) na wezwanie z dnia 25 sierpnia 2016 r. Nr IPPB4/4511-970/16-2/AK (data nadania 25 sierpnia 2016 r., data odbioru 26 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy z tytułu udziału w spółce osobowej – jest prawidłowe.

CZYTAJ DALEJ

Termin przechowywania dokumentów podatkowych w przypadku straty

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 września 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 września 2016 r.), uzupełnionym 14 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ordynacji podatkowej w zakresie ustalenia terminu przechowywania ksiąg podatkowych i dokumentów z lat, w których wykazywana była strata podatkowa – jest nieprawidłowe.

CZYTAJ DALEJ

Newer Posts

Older Posts