Dnia 24.02.2021 roku Trybunał Konstytucyjny podjął istotne rozstrzygnięcie, które szczególnie w dobie ograniczeń spowodowanych pandemią, pozwala na osiągnięcie wymiernych oszczędności podatkowych, wyrok jest również zgodny z oczekiwaniami podatników i szeroko rozumianą „logiką” opodatkowania majątkowego działalności gospodarczej (sygn. akt: SK 39/19).
„Spółka komandytowa od 01.05.2021 r. stanie się płatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych – CIT. Przy założeniu spełnienia odpowiednich kryteriów [przychody osiągnięte nie przekroczyły równowartości 2 mln EUR + status małego podatnika] będzie to podatek CIT w wysokości 9%. W m-cu wrześniu 2021 r. zamierzamy przekształcić spółkę komandytową w Spółkę kapitałową [sp. z o.o.], której udziałowcami zostaną dotychczasowi komandytariusze przekształcanej spółki komandytowej. Prosimy o informację czy zamierzone przekształcenie będzie „przekształceniem spółki w inną spółkę”, a po przekształceniu spółka przekształcona [kapitałowa, sp. z o.o.] będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych [CIT] również w wysokości 9%?”
W związku z uzyskaniem od 01.05.2021 r. statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) przez …
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 10 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. Ordynacji podatkowej w zakresie ustalenia terminu przechowywania ksiąg podatkowych i dokumentów z lat, w których wykazywana będzie strata podatkowa (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) – jest prawidłowe.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2021 r. (data wpływu 2 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych – jest prawidłowe.
W dniu 2 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2020 r. (data wpływu 21 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie:
Pojęcie „usług restauracyjnych i cateringowych” obejmuje dostarczanie żywności wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi, mającymi na celu umożliwienie natychmiastowego spożycia tej żywności przez klienta końcowego, czego zweryfikowanie należy do sądu odsyłającego. Jeżeli klient końcowy podejmie decyzję o nieskorzystaniu z zasobów materialnych i ludzkich udostępnionych mu przez podatnika w związku z konsumpcją dostarczonej żywności, należy uznać, że z dostawą tej żywności nie wiąże się żadna usługa wspomagająca – wskazał TSUE w wyroku z dn. 22.04.2021 roku w sprawie C-703/19.
Minister Finansów wydał interpretację ogólną dotyczącą braku obowiązku podatkowego w przypadku uczestnictwa członków samorządu zawodowego w
szkoleniach organizowanych przez ten samorząd. Dzięki temu zapewnienie przez samorząd zawodowy nieodpłatnego szkolenia członkowi tego samorządu, nie stanowi dla niego przychodu w rozumieniu ustawy PIT. Jest to korzystne stanowisko, gdyż ma znaczenie również dla np. dla lekarzy, pielęgniarek i położnych, przedstawicieli zawodów prawniczych i innych, którym samorządy zawodowe zapewniają tego rodzaju świadczenia.
Ministerstwo Finansów regularnie publikuje objaśnienia dot. dokumentacji cen transferowych. Jest to wynik prac powołanego do życia Forum Cen Transferowych, albo będąc bardziej precyzyjnym – wynik niejasnych regulacji w tym zakresie, które Forum stara się doprecyzowywać. Problem w tym, że kolejne nowelizacje przepisów tej sytuacji nie zmieniły i podatnicy mogą właśnie zapoznać się z interpretacją ogólną samej transakcji kontrolowanej.
Pojęcie transakcji kontrolowanej obejmuje wszelkie działania podejmowane przez podatników z podmiotami powiązanymi o różnorodnym charakterze i celu. Wprowadzenie szerokiej definicji, określonej ustawą z 2019 roku, miało ma na celu objęcie obowiązkiem dokumentacyjnym nie tylko rutynowych, podstawowych transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, ale również innych zdarzeń, które mogą nie stanowić transakcji w potocznym rozumieniu tego słowa. Dotyczy to m.in. procesów restrukturyzacji, umów spółki osobowej czy umów o współpracy.
Każdorazowo podatnik analizując obowiązki dokumentacyjne, powinien możliwie szeroko rozpatrywać działania gospodarcze podejmowane z podmiotami powiązanymi i analizować je pod kątem obowiązku dokumentacyjnego.
Od tego, czy określona transakcja stanowi transakcję kontrolowaną, zależy m.in. dokumentowanie oraz raportowanie cen transferowych. Projekt interpretacji ogólnej jest odpowiedzią na różne podejścia i interpretacje przepisów stosowane przez administrację i podatników. W projekcie tym objaśniamy przesłanki definicji transakcji kontrolowanej, tak by przeciąć toczące się od dawna dyskusje dotyczące tego jak rozumieć np. „działania o charakterze gospodarczym” czy „warunki ustalone lub narzucone w wyniku powiązań”. Co istotne, konsultowana propozycja dopuszcza występowanie sytuacji, gdy działania mające charakter gospodarczy, dokonane między podmiotami powiązanymi, nie stanowią transakcji kontrolowanej – wyjaśnia Jan Sarnowski wiceminister finansów.
Projekt interpretacji porządkując wykładnię, objaśnia także co nie stanowi transakcji kontrolowanej. A są to m.in. wypłata dywidendy, wniesienie dopłat czy inne czynności kształtowane przepisami Kodeksu spółek handlowych, gdy strony nie mają obiektywnie wpływu na ich warunki.
Dopuszczamy, że określona transakcja kontrolowana nie musi być zawsze raportowana przez obie strony transakcji, lecz tylko przez tą, dla której jest to działanie o charakterze gospodarczym. Jeżeli strona umowy (np. w razie wynajmu okazjonalnego) podejmuje działanie pozbawione charakteru gospodarczego, to działanie takie nie stanowi transakcji kontrolowanej – dodaje.
Ministerstwo Finansów zaprasza do konsultacji i dyskusji na temat definicji transakcji kontrolowanej, jako jednego z kluczowych zagadnień wchodzących w zakres cen transferowych. Konsultacje podatkowe są otwarte dla wszystkich podmiotów.
Na opinie, uwagi i wnioski wraz ze szczegółowym uzasadnieniem resort czeka do dnia 30.04.2021 r. pod adresem email: konsultacje.ct@mf.gov.pl
Przejdź do strony z projektem i dodatkowych materiałów
Źródło: Ministerstwo Finansów
Ubiegły miesiąc przyniósł mieszane uczucia po stronie tak podatników, jak i polskiego ustawodawcy. Gdy jedni cieszyli się z pozytywnych wyroków Trybunału, drudzy w tym czasie niepokojąco patrzyli w przyszłość. Jakie wnioski płyną z dwóch bardzo ważnych rozstrzygnięć?
Podatnicy doczekali się bardzo ważnego – bo jednoznacznie korzystnego dla nich – orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jego treść nie pozostawia złudzeń:
“Artykuły 167 i 178 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz.Urz. UE L 347/1 należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie stosowaniu przepisów krajowych, zgodnie z którymi wykonanie prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) związanego z nabyciem wewnątrzwspólnotowym w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym VAT jest należny, jest uzależnione od wykazania należnego VAT w deklaracji podatkowej, złożonej w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy“.
Według TSUE zasada dająca trzy miesiące na „neutralne” rozliczanie VAT na transakcjach WNT jest niezgodna z Dyrektywą VAT. Oznacza to zakwestionowanie polskich przepisów w zakresie, w którym nakazują one w pewnych sytuacjach ujmowanie VAT należnego i naliczonego z tytułu WNT w rozliczeniach za inne okresy.
Wyrok może być podstawą do wszczęcia procedury zwrotowej odsetek uiszczonych w związku z przepisami polskiej ustawy o VAT, zakwestionowanymi przez TSUE. Wobec tego podatnicy VAT powinni w pierwszej kolejności dokonać analizy dotychczasowych rozliczeń WNT przez pryzmat zakwestionowanych przepisów.
Oczywiście, oprócz kwestii fiskalnych, związanych z możliwością dochodzenia zwrotu nienależnie uiszczonych należności, przytoczony wyrok porządkuje kwestię rozliczania wewnątrzwspólnotowych transakcji.
Jednak chronologicznie w zeszłym miesiącu na pierwszy ogień poszedł obowiązujący od stycznia 2021 r. podatek od sprzedaży detalicznej. U zarania tej daniny leżało, by wyrównać szanse między dużymi sieciami handlowymi a mniejszymi (lokalnymi) podmiotami. A żeby sobie o tym przypomnieć, należy sięgnąć pamięcią do roku 2016 r., gdy podatek od sprzedaży detalicznej wprawdzie został wprowadzony do polskiego porządku prawnego, jednak spotkał się z zakwestionowaniem ze strony Komisji Europejskiej. Do marca 2021 r. sprawa czekała na rozstrzygnięcie i w końcu jest – wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zgodnie z którym polski podatek od sprzedaży detalicznej jest zgodny z prawem UE.
Podatek od sprzedaży detalicznej nie objął swoim zakresem branży e-commerce, która zwłaszcza w czasach pandemii bije kolejne rekordy sprzedażowe. Podatnikami są firmy prowadzące w Polsce sprzedaż stacjonarną, podstawę opodatkowania stanowi osiągnięta w danym miesiącu nadwyżka przychodów ze sprzedaży detalicznej ponad kwotę 17.000.000 zł.
Ustawa przewiduje dwa progi:
Do 25 lutego sieci handlowe miały złożyć do urzędów skarbowych stosowną deklarację podatkową za styczeń – pierwszy miesiąc obowiązywania nowej daniny.
Jakub Czerski – Tax Manager
Accace Sp. z o.o. Warszawa
