polish-currency-7340331_640.jpg

Kasy zapomogowo-pracownicze (KZP) wspierają pracowników, ich rodziny a także byłych pracowników, którzy przebywają na emeryturze lub rencie. Dzięki działalności kas mają oni możliwość korzystania z pożyczek pozwalających przetrwać bieżące problemy finansowe lub umożliwiających dokonywanie zakupu dóbr i usług o wyższej wartości bez konieczności zaciągania drogich kredytów komercyjnych. Bardzo ważną rolą kas jest też …


ludzie-zdj-1-14.jpg

„Aktualnie prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie PKD 71.11.Z i 74.10.Z. W najbliższym czasie chciałabym rozszerzyć działalność o prowadzenie kursów np. rysunku architektonicznego/warsztatów artystycznych itp. dla młodzieży w wieku szkolnym i dorosłych (grup 10-15 osób), a w przyszłości będę chciała współpracować też np. z domami spokojnej starości i domami kultury. Nie posiadam wykształcenia pedagogicznego – (jestem po studiach politechnicznych – mgr inż.). 1. Czy aby prowadzić takie kursy muszę posiadać wykształcenie pedagogiczne – jeśli tak to jakie będą respektowane, jakiego stopnia, czy wystarczą studia podyplomowe?; 2. Czy istnieje jakiś sposób na zaczęcie prowadzenia tego typu działalności przed zdobyciem wykształcenia pedagogicznego (np. bycie w trakcie studiów lub zatrudnienie osoby z takimi uprawnieniami, czy w tym przypadku zajęcia mogłaby prowadzić, nadzorować tylko osoba z takim wykształceniem)?; 3. Czy zatrudnieni przeze mnie w przyszłości prowadzący nauczyciele (np. na umowie zlecenie) muszą posiadać wykształcenie pedagogiczne? Jakie dokumenty powinni dostarczyć? 4. Czy prowadząc kursy, zajęcia dla osób starszych (np. w domu spokojnej starości) muszę posiadać jakieś uprawnienia, studia, kursy?; 5. Pod jakie kody PKD najlepiej podpiąć ten rodzaj działalności? 6. Jak najlepiej i najbezpieczniej zarejestrować tą działalność, czy lepiej otworzyć spółkę z o.o.? Obecnie rozliczam się na zasadach ogólnych, czy muszę wejść w VAT?; 7. Jak powinna wyglądać umowa z klientem (opiekunem prawnym dziecka wysłanego na kurs) – chciałabym się rozliczać poprzez dwa rodzaje umów: a/ Warsztat (pojedyncze zajęcia lub ich seria stanowiąca jeden kurs); b/ Kurs rozliczany za zajęcia odbyte w miesiącu (rozliczenie co miesiąc)?; 8. Jak najlepiej zabezpieczyć się przed konsekwencjami ewentualnych wypadków w pracy – np. dziecko skaleczy się nożyczkami, przewróci się i złamie rękę itp.?; 9. Chciałabym podczas prowadzonych zajęć robić zdjęcia, które będę umieszczała na stronie internetowej i materiałach marketingowych, jaki zapis powinna posiadać umowa by nie łamać przepisów? 10. Czy powinnam posiadać jeszcze jakieś inne uprawnienia, kursy np. z udzielania pierwszej pomocy, jeśli tak to jak często powinno się je odnawiać? Czy są jeszcze jakieś kwestie, które powinnam poruszyć, jakie wskazówki mają Państwo dla mnie?”

Firma szkoleniowa świadczy wszelkiego rodzaju szkolenia, stanowiące jedną z form pozaszkolnego uzupełniania, poszerzania lub zmiany profilu posiadanego wykształcenia zawodowego przez osoby dorosłe, pracujące lub poszukujące pracy. Zaliczane są one do …



Ustalenia kontroli pokazują, że blisko jedną trzecią czasu porady lekarskiej zajmuje prowadzenie dokumentacji medycznej oraz wykonywanie czynności administracyjnych. W trakcie teleporady jest jeszcze gorzej – na samo świadczenie medyczne pozostaje jeszcze mniej, bo tylko 57 proc. czasu.

Zadania administracyjne wprowadza się często za pomocą aktów prawnych, które nie dotyczą funkcjonowania systemu ochrony zdrowia. Przykładem takiej regulacji jest nałożenie na lekarza podstawowej opieki zdrowotnej obowiązku wystawiania zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego, że stan zdrowia osoby, która udzieliła pełnomocnictwa do odbioru przesyłek pocztowych w placówce pocztowej, uniemożliwia lub w znacznym stopniu utrudnia osobiste odebranie pisma w placówce pocztowej.

Sytuacja taka wymaga dokonania przez Ministra Zdrowia analizy obowiązujących uregulowań prawnych pod kątem ograniczenia czasochłonności administracyjnych w placówkach leczniczych, tak aby zwiększyć efektywność leczenia pacjentów.

Istotną przyczyną znacznego obciążenia personelu medycznego czynnościami administracyjnymi jest również to, że kierujący placówkami podstawowej opieki zdrowotnej i ambulatoryjnej opieki specjalistycznej nie zapewnili pełnego wykorzystania dostępnych narzędzi, zwłaszcza informatycznych wspierających pracę personelu medycznego w wykonywaniu czynności administracyjnych.

W ogromnej większości (86%) skontrolowanych podmiotów nie wykorzystano możliwości odciążenia pracy lekarzy poprzez nadanie asystentom medycznym odpowiednich uprawnień do wystawiania e-zwolnień, e-recept i e-skierowań. Niewykorzystywana była również możliwość zlecania pielęgniarkom i położnym samodzielnej kontynuacji leczenia pacjentów, w sytuacji spełniania przez nie wymaganych kwalifikacji.

Sekretarki medyczne, rejestratorki i statystycy medyczni, mający w założeniu wspierać personel medyczny w pracy administracyjnej, zatrudniani byli w ograniczonym wymiarze. Rejestratorki medyczne stanowiły 6% zatrudnionych w skontrolowanych jednostkach, sekretarki medyczne – 0,4%, a statystycy medyczni 0,3% zatrudnionych. Rejestratorek nie zatrudniano w ogóle w 9% placówek, sekretarek medycznych w 68%, a statystyków w 73% placówek. W efekcie personel medyczny obciążony był wykonywaniem czynności administracyjnych, także sprawozdawczością oraz rejestracją pacjentów.

W 91% skontrolowanych placówek ochrony zdrowia personelowi medycznemu, zwłaszcza pielęgniarkom, ale także lekarzom powierzano obowiązki administracyjne polegające na sporządzaniu sprawozdań statystycznych oraz dotyczących realizacji umów o udzielanie świadczeń zawartych z NFZ.

Zdaniem NIK ograniczało to możliwość sprawnego i efektywnego świadczenia pomocy medycznej i świadczyło o niewłaściwym zarządzaniu personelem w placówkach ochrony zdrowia.

Podmioty medyczne miały do dyspozycji systemy informatyczne o szerokich możliwościach, które jednak nie były należycie wykorzystywane. Systemów tych nie zintegrowano z systemami do obsługi diagnostyki laboratoryjnej (w 59% skontrolowanych podmiotów) i obrazowej (82%). Nie były również bezpośrednio zasilane wynikami takich badań. Ponadto w 23% placówek ochrony zdrowia nie zapewniono także przepływu danych pomiędzy poszczególnymi ich lokalizacjami (oddziałami). Ograniczało to możliwość sprawnego uzyskiwania danych medycznych koniecznych do podejmowania decyzji w ambulatoryjnym leczeniu pacjentów.

W większości skontrolowanych podmiotów nie spełniono wszystkich wymagań lub warunków organizacyjno-technicznych do prowadzenia dokumentacji medycznej w postaci elektronicznej, a to z powodu m.in. nieufności wobec narzędzi informatycznych, braku mobilnych urządzeń do ewidencji danych medycznych lub braku niezbędnych modułów w użytkowanych systemach informatycznych.

W połowie skontrolowanych placówek nie prowadzono elektronicznej rejestracji wizyty, zaś w 41% brakowało oprogramowania umożliwiającego wysyłkę powiadomień pacjentowi i aktualizacji statusu wizyty (w formie sms lub e-mail). Natomiast w 23% podmiotów nie wykorzystywano wszystkich zakupionych modułów i funkcjonalności systemu informatycznego, przez co praca personelu medycznego ambulatoriów nie została usprawniona.

Dokumentacja medyczna prowadzona była często w formie papierowej, co jest praktyką czasochłonną, utrudniającą dostęp do danych. Dokumentację prowadzono również hybrydowo (t.j. na papierze i w formie elektronicznej) – co wiązało się jednak z ryzykiem niespójności i niejednolitości tych samych dokumentów wytworzonych w obydwu formach. Do systemu informatycznego wprowadzane były przede wszystkim dane potrzebne do rozliczeń z NFZ.

Według opinii uzyskanej z ankiet przeprowadzonych wśród personelu medycznego skontrolowanych podmiotów systemy informatyczne wykorzystywane przy udzielaniu ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych były pomocne i intuicyjne. Większość (89%) personelu została przeszkolona w obsłudze tych systemów, a 61% ankietowanych obsługiwało je samodzielnie.

Z badań NIK wynika, że zastosowanie cyfryzacji oznacza znacznie niższą czasochłonność. Np. czas wystawiania skierowania papierowego na diagnostykę obrazową trwa przeciętnie o 33% dłużej niż w wypadku e-skierowania, na badania laboratoryjne – o prawie 26%, a skierowania do szpitala – o prawie 41%.

W okresie epidemii COVID-19 w siedmiu spośród 22 skontrolowanych placówek (32%) stwierdzono przypadki czasowego ograniczenia dostępności świadczeń poprzez zawieszenie działalności niektórych poradni i niezgodności udzielania świadczeń z przyjętym harmonogramem. W 14% podmiotów czasowo ograniczono działalność do wykonywania tylko świadczeń ratujących życie i dla pacjentów skierowanych w trybie pilnym. Jak wyjaśniono, zmiany te brały się z zaleceń NFZ w zakresie zapobiegania, przeciwdziałania i zwalczania epidemii koronawirusa.

Teleporada jako nowa forma świadczenia pomocy medycznej stanowiła w I półroczu 2020 r. jedną czwartą wszystkich udzielonych porad lekarskich. W porównaniu do I półrocza 2019 r. liczba porad udzielonych w skontrolowanych podmiotach leczniczych była mniejsza o 15% w POZ oraz o 26% w AOS.

Wnioski dla Ministra Zdrowia

NIK wnosi o podjęcie następujących działań (we współpracy z organizacjami reprezentującymi środowisko medyczne):

  • przeanalizowanie zakresu obowiązków administracyjnych personelu medycznego i ograniczenie ich do niezbędnego minimum;
  • przyspieszenie procesu informatyzacji oraz automatyzacji obiegu informacji w systemie ochrony zdrowia.

Kierownicy podmiotów leczniczych

Dla usprawnienia organizacji pracy w podmiotach udzielających świadczeń ambulatoryjnej opieki zdrowotnej NIK kieruje wnioski o:

  • pełne wykorzystanie możliwości narzędzi informatycznych i wdrożenie odpowiednich rozwiązań wspierających pracę personelu medycznego, w szczególności:
    • zintegrowanie wykorzystywanych systemów informatycznych z systemami laboratoryjnymi i diagnostyki obrazowej – w celu ich bezpośredniego zasilenia wynikami badań;
    • wdrożenie systemów elektronicznej rejestracji wizyt ambulatoryjnych, z możliwością wysyłki powiadomień i aktualizacji statusu wizyty (w formie e-mail lub sms) – w celu udostępnienia lekarzowi informacji o zapisanych pacjentach oraz ograniczenia liczby przypadków, kiedy pacjent zapisuje się na wizytę i o niej zapomina;
  • wprowadzenie jednolitych zasad prowadzenia dokumentacji medycznej w postaci elektronicznej oraz wyeliminowanie nieefektywnych praktyk tworzenia tego samego dokumentu w postaci elektronicznej i papierowej, w celu zapewnienia spójności i usprawnienia obiegu informacji pomiędzy poszczególnymi jednostkami organizacyjnymi podmiotu leczniczego.

Materiały audiowizualne dla radia, TV i portali internetowych >>

Źródło: nik.gov.pl


ludzie-zdj-1-7.jpg

„W zarządzie spółki jest tylko jeden wspólnik i on chce sprzedać spółce na podstawie umowy kupna-sprzedaży samochód osobowy. Sam ze sobą nie może podpisać umowy, to czy może do jej podpisania ustanowić pełnomocnika, np. księgową do podpisania takiej umowy, i czy to pełnomocnictwo może być w formie uchwały, czy musi być notarialne? Spółka co prawda ma ustanowionego Prokurenta, jednak nie ma obecnie z nim kontaktu. W spółce jest dwóch wspólników po 50% udziałów, a jeden ze wspólników jest w zarządzie Prezesem, w zarządzie jest tylko jedna osoba. Reprezentacja jest taka, że każdy z członków zarządu składa oświadczenia w imieniu spółki samodzielnie.”

Jak rozumie Autor, zarząd w spółce z o.o. składa się z jednego członka, którym jest prezes zarządu, a osoba ta jest jednocześnie jednym ze wspólników spółki.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością posiadając status osoby prawnej działa przez swoje organy. Zgodnie z obowiązującym prawem, organem zobligowanym do prowadzenia spraw spółki oraz do jej reprezentacji jest zarząd, w przypadku Czytelnika, zarząd jednoosobowy.

Najczęściej spotykanym postanowieniem umownym modyfikującym kodeksowy sposób reprezentacji jest zapis, na mocy którego do …



Po wielu miesiącach pracy zdalnej, coraz więcej osób wraca do biur. To dobry moment, by przypomnieć podstawowe zasady bezpiecznego korzystania z komputerów i innych urządzeń podłączonych do sieci w miejscu pracy. Stosujcie!

Jeśli myślicie, że cyberataki grożą tylko dużym, międzynarodowym i bogatym korporacjom – jesteście w błędzie. O cyberbezpieczeństwie powinien pamiętać każdy szef i pracownik – niezależnie od tego, ile osób pracuje w Waszej firmie i z jakiej jesteście branży. Nie wiecie jak się do tego zabrać? Podpowiadamy.

Na celowniku

64% przedsiębiorstw w Polsce w 2020 r. odnotowało przynajmniej jeden incydent polegający na naruszeniu bezpieczeństwa. To wzrost o 10% w porównaniu do roku 2019 r. (raport KPMG pt. „Barometr cyberbezpieczeństwa. COVID-19 przyspiesza cyfryzację firm”). Sami więc widzicie, że to problem dotykający naprawdę wiele firm.

Dbałość o bezpieczeństwo służbowego sprzętu to pierwszy i bardzo ważny krok w drodze do cyberodporności Waszej firmy. Od czego zacząć? Od urządzeń mobilnych, czyli służbowych komputerów i telefonów. Jeśli korzystasz z takiego sprzętu pamiętaj o:

  • regularnych aktualizacjach,
  • odinstalowaniu nieużywanych aplikacji,
  • zabezpieczeniu urządzenia hasłem lub innym bezpiecznym rozwiązaniem (np. czytnik odcisku palca),
  • przechowywaniu sprzętu w bezpiecznym miejscu,
  • zaszyfrowaniu danych wrażliwych,
  • upewnieniu się, że aktywne są funkcje umożliwiające zdalne zlokalizowanie i usunięcie zawartości urządzenia.

Służbowy sprzęt to jednak nie tylko laptopy i telefony. To także drukarki i kopiarki. Warto być świadomym, że te urządzenia to także komputery! Dlatego, jeśli masz taką możliwość:

  • wybieraj urządzenia z funkcją szyfrowania i bezpiecznego usuwania danych,
  • korzystaj z oferowanych przez urządzenie funkcjonalności w zakresie bezpieczeństwa,
  • przed przekazaniem urządzenia do utylizacji – zabezpiecz/zniszcz bezpiecznie przechowywane na nim dane,
  • zmień domyślne hasło i wyłącz możliwość bezpośredniego logowania do urządzenia z sieci zewnętrznych.

Małe, a ważne

Będąc przy sprzęcie warto jeszcze wspomnieć o gadżetach, z których nadal korzysta sporo osób – pendrive’ach i innych urządzeniach USB. Te niepozorne i niewielkie sprzęty mogą być bardzo niebezpieczne, oczywiście – jeśli nie zadbamy o to, żeby było inaczej. Oto jak to zrobić:

  • przed użyciem, skanuj nośniki pod kątem wirusów i złośliwego oprogramowania,
  • korzystaj wyłącznie z urządzeń USB dopuszczonych do użytku na terenie firmy,
  • jeśli jesteś szefową/szefem – zadbaj o szkolenia pracowników na temat profilaktyki incydentów z użyciem urządzeń USB.

Na koniec jeszcze kilka ogólnych „sprzętowych” rad:

  • chroń urządzenia przed niepowołanym dostępem – stosuj uwierzytelnienie wieloskładnikowe, wspomagające silne hasło i metody biometryczne, nigdy nie zostawiaj zalogowanego lub odblokowanego telefonu, komputera bez opieki,
  • świadomie wybieraj aplikacje – korzystaj wyłącznie z oficjalnych sklepów, uważnie czytaj komunikaty – zwłaszcza te, które dotyczą przyznawania uprawnień dostępu do zasobów konta i urządzenia,
  • uważaj na publiczne hot spoty Wi-Fi – jeśli część pracy wykonujesz poza siedzibą, nie korzystaj z nich do logowania się na ważne strony, szyfruj komunikację z serwerami pocztowymi i stosuj szyfrowanie połączeń – VPN. W podróży najlepiej korzystaj z własnego modemu komórkowego lub funkcji hot spot w telefonie komórkowym,
  • dbaj o regularne aktualizacje – systemu operacyjnego, przeglądarki internetowej, pakietu antywirusowego i innych aplikacji, z których korzystasz.

Wartość danych

Wyposażenie firmy to nie tylko sprzęt. To także dane. I to właśnie one mają często większą wartość niż sprzęt, na którym są przechowywane. Utrata informacji o klientach, transakcjach, czy realizowanych projektach, może przysporzyć niemałych problemów. A ich odzyskanie – okazać się w najlepszym przypadku bardzo kosztowne, a w najgorszym – wręcz niemożliwe. Dlatego – rób kopie zapasowe, czyli backup. To nic innego jak kopie ważnych dla Ciebie informacji przechowywane w innym miejscu niż oryginał. Dzięki nim w przypadku utraty danych – na skutek ich przypadkowego usunięcia, uszkodzenia lub utraty sprzętu, czy zainfekowania złośliwym oprogramowaniem – bez trudu odzyskasz cenne dla Ciebie pliki. A kopiować możesz wszystko – od konkretnych, najważniejszych danych, po cały system operacyjny.

Jeśli chodzi o miejsce przechowywania kopii zapasowych – masz do wyboru dwie możliwości. Możesz postawić na nośnik fizyczny, np. dysk USB. To wygodne, bo w szybki sposób umożliwia kopiowanie dużych zasobów danych, ale – jak już wspominaliśmy – nie zawsze bezpieczne. Nośnik zewnętrzny, tak samo jak komputer, może ulec uszkodzeniu lub zainfekowaniu. Wówczas utracisz obydwie kopie ważnych dla Ciebie informacji.

Uzupełnieniem są usługi chmurowe, które umożliwiają przechowywanie dodatkowych kopii plików w środowisku zabezpieczonym przez dostawcę. Jak to działa? Najczęściej instalowana jest aplikacja, która automatycznie tworzy kopię zapasową plików – w oparciu o harmonogram lub po każdej modyfikacji. Co więcej, w przypadku zainfekowania złośliwym oprogramowaniem, typu ransomware (szyfrującym dane w celu wymuszenia okupu za odzyskanie dostępu), możesz przywrócić dane do stanu sprzed zdarzenia.

Czynnik ludzki

Najlepsze zabezpieczenia mogą nie pomóc, jeśli nie zadbamy o jeszcze jeden czynnik – ludzki. To od indywidualnych zachowań – Twojego i Twoich współpracowników – bardzo często zależy bezpieczeństwo infrastruktury teleinformatycznej w firmie.

Na celowniku hakerów regularnie znajduje się poczta elektroniczna. To dla wielu osób podstawowe narzędzie pracy. Wydaje Ci się, że doskonale wiesz, jak z niej korzystać? Sprawdź, czy dotyczy to również kwestii bezpieczeństwa i upewnij się, że Twoi współpracownicy także mają świadomość zagrożeń i tego, jak się przed nimi chronić.

– Wielokrotnie to nie zaawansowane rozwiązania informatyczne, ale uwaga pojedynczych pracowników może uchronić firmę przed skutkami cyberataku. Dlatego – uważajmy na wiadomości od niezidentyfikowanych nadawców, nie otwierajmy załączników nieznanego pochodzenia, nie klikajmy w linki do stron, których zawartości nie jesteśmy pewni. Cyberbezpieczeństwo firmy zależy od zaangażowania i odpowiedzialności każdego z pracowników – mówi Janusz Cieszyński, pełnomocnik rządu ds. cyberbezpieczeństwa.

Więcej informacji na temat tego, jak zapewnić bezpieczeństwo w cyberprzestrzeni, znajdziesz na portalu GOV.PL w zakładce Baza wiedzy. Korzystaj!

Źródło: Cyfryzacja KPRM


praca-w-biurze-firma-10.jpg

Już tylko przez ponad tydzień można się zgłaszać do konkursu „Najlepsze programy inicjatyw pracowniczych”, w którym nagrodzimy przedsiębiorców realizujących programy włączające pracowników w działania rozwojowe i innowacyjne w firmie oraz wdrażających narzędzia mające wspomóc ten proces. Pula nagród w konkursie to łącznie 550 tys. zł. Zgłoszenia przyjmujemy do 21 września br.

Najlepsze programy rozwoju inicjatyw pracowniczych

Realizujesz w firmie program rozwoju inicjatyw pracowniczych? A może posiadasz rozwiązanie ICT wspierające takie programy? Weź udział w konkursie! Do wygrania nagrody o łącznej wartości 550 tys. zł. Na zgłoszenia czekamy do 21.09.2021 (godz. 16:00).

Konkurs ma na celu wypromowanie w polskich przedsiębiorstwach najlepszych przedsięwzięć i narzędzi nakierowanych na systematyczne włączanie pracowników w działania rozwojowe i innowacyjne w firmie. Ma zachęcić firmy do:

  • szerszego korzystania z potencjału zatrudnianych przez nich pracowników,
  • podejmowania działań, dzięki którym pracownicy zyskają możliwość zgłaszania swoich pomysłów na usprawnienia bądź większe zmiany w firmie.

Zgłoszenia konkursowe będą przyjmowane od 31 sierpnia do 21 września 2021 r. do godziny 16:00. 

Jakie projekty są poszukiwane?

  1. Aktualnie realizowanych przedsięwzięć (programów rozwoju inicjatyw pracowniczych), nakierowanych na włączanie pracowników w działania rozwojowe i innowacyjne w firmie, które zachęcają pracowników do dzielenia się ideami/ pomysłami na usprawnienia lub dotyczą całkowicie nowych rozwiązań.

Poszukujemy programów, które:

  • zostały wdrożone w przedsiębiorstwie Uczestnika Konkursu,
  • działają od co najmniej 6 miesięcy i do dnia złożenia wniosku konkursowego nie zostały zakończone,
  • posiadają regulamin bądź inny dokument regulujący zasady jego funkcjonowania,
  • przynoszą wymierne efekty w przedsiębiorstwie.
  1. Gotowych narzędzi/produktów ICT (rozwiązań ICT), które służą włączaniu pracowników w działania rozwojowe i innowacyjne w firmie, wspierają programy rozwoju inicjatyw pracowniczych w firmach i przyczyniają się do skutecznego ich funkcjonowania.

Poszukujemy rozwiązań, które:

  • oferowane są do wdrożenia podmiotom zewnętrznym,
  • zostały wdrożone w co najmniej jednym podmiocie zewnętrznym,
  • znajdują się w aktualnej ofercie Uczestnika Konkursu nie dłużej niż 5 lat i do dnia złożenia wniosku konkursowego nie zostały wycofane,
  • Uczestnikowi Konkursu przysługują autorskie prawa majątkowe do rozwiązania.

Dla kogo?

Konkurs skierowany jest do mikro, małych, średnich i dużych przedsiębiorstw, prowadzących działalność na terytorium Polski.

Do konkursu można zgłaszać dwa typy projektów, łącznie w 5 podkategoriach:

Programy rozwoju inicjatyw pracowniczych :

  • dla przedsiębiorców zatrudniających mniej niż 50 pracowników,
  • dla przedsiębiorców zatrudniających od 50 ale mniej niż 250 pracowników,
  • dla przedsiębiorców zatrudniających od 250 pracowników.

Rozwiązania ICT wspierające programy rozwoju inicjatyw pracowniczych:

  • dla przedsiębiorców funkcjonujących na rynku nie dłużej niż 3 lata,
  • dla przedsiębiorców funkcjonujących na rynku dłużej niż 3 lata.

Nagrody

W każdej z 5 podkategorii Konkursu wyłanianych jest maksymalnie 10 laureatów, w tym przyznawana jest 1 nagroda główna oraz 9 wyróżnień.

Łącznie przyznanych zostać może 50 nagród finansowych:

  • 5 nagród głównych – każda o wartości 20 tysięcy zł.,
  • 45 wyróżnień – każde o wartości 10 tysięcy zł.

Dodatkowo laureaci otrzymają wsparcie promocyjne w postaci:

  • informacji o laureatach na stronie PARP,
  • opisania wybranych dobrych praktyk w publikacji PARP,
  • uczestnictwa w co najmniej jednym wydarzeniu organizowanym przez PARP w celu prezentacji dobrych praktyk.

Dokumenty:

Przebieg konkursu

  1. Składanie wniosków konkursowych.
  2. Ocena formalna przeprowadzana przez Organizatora Konkursu.
  3. Ocena merytoryczna wniosków konkursowych przeprowadzana przez 2 niezależnych oceniających.
  4. Przygotowanie list rankingowych projektów z największą liczbą punktów w każdej kategorii, z uwzględnieniem kryterium rozstrzygającego w przypadku projektów o jednakowej liczbie punktów.
  5. Opublikowanie listy nagrodzonych i wyróżnionych projektów

Źródło: parp.gov.pl



Cyberbezpieczne działanie w świecie cyfrowym to klucz do sukcesu każdego MŚP. Sprawdźcie, jak skutecznie dbać o bezpieczeństwo firmy w sieci.

W Polsce działa ponad 2 miliony małych i średnich przedsiębiorstw, pracuje w nich niemal 7 milionów osób. Coraz więcej firm przenosi swoją działalność do sieci. I te działające online, i te z innych branż, korzystające jednak w codziennej pracy z nowych technologii, powinny pamiętać o cyberbezpieczeństwie.

Bezpieczna firma

– Niemal każda firma narażona jest na ataki cyberprzestępców, włamania do systemu czy próby wyłudzenia danych klientów. Są to zagrożenia jak najbardziej realne. Dlatego warto stosować podstawowe zasady cyberhigieny i zalecenia, których wdrożenie poprawi poziom cybebezpieczeństwa przedsiębiorstwa – mówi minister Janusz Cieszyński, pełnomocnik rządu ds. cyberbezpieczeństwa.

Mamy takie zalecenia. Agencja Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) opublikowała je w poradniku, który powstał na bazie raportu Cyberbezpieczeństwo dla MŚP.

ENISA podzieliła zalecenia na trzy kategorie:

  1.  Ludzie – to oni odgrywają kluczową rolę. Dlatego tak ważne są szkolenia z cyberbezpieczeństwa, a także z zakresu dzielenia się z partnerami biznesowymi poufnymi informacjami czy wrażliwymi danymi.
  2.  Procesy – każda firma powinna wdrożyć odpowiednie procedury obejmujące m.in.: regularne audyty, reagowanie na incydenty, politykę dotyczącą tworzenia bezpiecznych haseł, aktualizację oprogramowania i ochronę danych.
  3.  Aspekty techniczne – aktualne programy antywirusowe, szyfrowanie i monitorowanie bezpieczeństwa to podstawy funkcjonowania online.  Należy również zadbać o regularne tworzenie kopii zapasowych.

12 kroków do cyberbezpieczeństwa

W poradniku ENISA znajdziecie 12 kroków – wskazówek – jak zadbać o bezpieczeństwo firmy w sieci. Warto je znać i wdrażać w codziennym działaniu firmy.

Oto one:

  1.  Buduj kulturę cyberbezpeczeństwa
  2.  Zadbaj o odpowiednie szkolenia
  3.  Zadbaj o bezpieczeństwo podmiotów zewnętrznych
  4.  Opracuj plan reagowania na incydenty
  5.  Zabezpiecz dostęp do systemów
  6.  Zabezpiecz urządzenia
  7.  Zabezpiecz swoją sieć
  8.  Zwiększ bezpieczeństwo fizyczne
  9.  Zadbaj o kopie zapasowe
  10.  Korzystaj z chmury
  11.  Zabezpiecz strony internetowe
  12.  Szukaj informacji, rozpowszechniaj wiedzę

Poradnik możesz pobrać poniżej.

Badania nad cyberbezpieczeństwem

Poradnik powstał jako odpowiedź na raport z badań nad cyberbezpieczeństwem, jakie Agencja Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) przeprowadziła wśród małych i średnich firm.

Czego dowiedzieliśmy się z raportu?

Aż 85% ankietowanych MŚP zgadza się, że zagrożenia cyberbezpieczeństwa mogą mieć negatywny wpływ na ich firmy, a 57% twierdzi, że na ich skutek mogą zniknąć z rynku. Spośród prawie 250 przebadanych MŚP – 36% zgłosiło, że doświadczyło incydentu cyberbezpieczeństwa w ciągu ostatnich 5 lat.

Według raportu do największych wyzwań, jakie stoją przed sektorem małych i średnich przedsiębiorstw należą:

  •  niska świadomość cyberzagrożeń,
  •  nieodpowiednia ochrona wrażliwych i mających kluczowe znaczenie dla firmy informacji,
  •  brak budżetu na wdrażanie środków cyberbezpieczeństwa,
  •  brak dostępu do fachowej wiedzy i personelu,
  •  brak odpowiednich wytycznych dostosowanych do sektora MŚP,
  •  przejście na tryb pracy zdalnej,
  •  niskie wsparcie dla kadry zarządzającej.

Pamiętaj! Dbaj o cyberbezpieczeństwo swojej firmy!

Więcej porad dot. cyberbezpieczeństwa znajdziesz m.in. w naszej bazie wiedzy na portalu GOV.pl.

Materiały:

Przewodnik po cyberbezpieczeństwie dla MŚP
Przewodnik​_po​_cyberbezpieczeństwie​_dla​_MŚP.pdf 1.31MB

Źródło: Cyfryzacja KPRM


argument-3894006_640.png

W okresie od 01.08. do 15.08.2021 r. odbywałem urlop, na czas którego powierzyłem obowiązki pracownikowi-zleceniobiorcy. Dostał on ode mnie telefon komórkowy oraz kartę kredytową na wydatki. Po powrocie z urlopu nadszedł czas rozliczeń. Okazało się, iż pracownik wybrał o 700 złotych z karty więcej, aniżeli na deklarowanych przez niego wydatkach, jak również podczas wykonywania prac uszkodził klientce parkiet, przez co owa obciążyła mnie rekompensatą 1.000 zł (posiadam dowody na jego obecność w pracy, jak również na wyrządzenie szkód). Pracownik, w momencie, w którym dowiedział się, iż poniesie odpowiedzialność za szkody urwał kontakt. Jakie kroki prawne mogę podjąć aby odzyskać telefon, kartę, oraz kwoty wyżej wymienione tj. 700 zł wydane z karty oraz 1.000 zł rekompensaty pobranej przez klientkę? Dodatkowo dostał ode mnie, jak również od inżyniera budowy polecenie posadzenia roślin o wartości 3.600 zł, które zbagatelizował i wykonywał inne czynności. Przez dwa tygodnie mojego urlopu rośliny zdążyły zgubić liście oraz kwiatostany. Żyją, ale nie wiadomo czy zostaną odebrane podczas odbiorów końcowych. Czy jest również szansa na pociągnięcie do odpowiedzialności pracownika – zleceniobiorcy w przypadku konieczności wymiany roślin?

Na wstępie Autor pragnie wskazać, że „zatrudnienie pracownika” dotyczy umowy o pracę, zaś w przypadku umowy zlecenie mamy do czynienia ze zleceniodawcą i zleceniobiorcą, gdzie ten drugi jest …


flaga-mapa-36.jpg

„Jeśli pracownik z Ukrainy pracował w firmie 3 lata w Polsce, a do tego czasu cały czas przebywa w Polsce. Teraz Pani ta przeszła na emeryturę w Polsce. Czy firma musi tej Pani coś zapłacić? Jeśli tak, to ile i jaka jest podstawa prawna w tej sytuacji, co należy w takiej sytuacji zrobić?”

Pracownik, który spełni wszystkie warunki do nabycia prawa do odprawy emerytalnej, a zatem jego umowa ulega rozwiązaniu w związku z …


corona-5401250_640.jpg

„Pracownik zatrudniony na okres próbny od 06.08 do 30.09.2021 r. od dnia 19.08.2021 r. nie pojawia się w pracy, nie ma z nim kontaktu. Zostaje wysłane pismo rozwiązujące umowę o pracę bez wypowiedzenia z dniem otrzymania pisma. Co w sytuacji gdy pracownik nie odbiera listu, czy w świetle art. 98 (Dz.U. 2021 poz. 737) jednej z ustawy epidemicznej, nie obowiązuje już zasada, że dniem rozwiązania będzie wygaśnięcie drugiego awizo? Jak w takiej sytuacji można rozwiązać umowę? Czy należy czekać do momentu upływu terminu umowy? Jak w takiej sytuacji wyliczyć ekwiwalent, czy tylko za miesiąc sierpień gdzie pracownik pracował, czy również za miesiąc wrzesień, gdy pracownik nie pojawił się w pracy ani jednego dnia? A co w sytuacji gdyby umowa została zawarta na czas nieokreślony?”

Stosownie do treści …