Wraz z początkiem 2022 roku zwiększeniu uległa kwota świadczenia pielęgnacyjnego przyznawanego opiekunom dzieci niepełnosprawnych. Nową kwotę świadczenia opublikowano w obwieszczeniu Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 27 października 2021 r. w sprawie wysokości świadczenia pielęgnacyjnego w roku 2022 (M.P. poz. 1021).

W okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r. świadczenie pielęgnacyjne wynosi 2119 zł miesięcznie, czyli 148 zł więcej niż obecnie.

Mechanizm corocznej waloryzacji świadczenia pielęgnacyjnego wprowadziła ustawa z dnia 24 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 559). Pierwsza waloryzacja została przeprowadzona w 2017 roku. Zgodnie z art. 17 ust. 3b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 111, z późn. zm.) waloryzacja ta polega na zwiększeniu kwoty świadczenia o wskaźnik waloryzacji.

Wskaźnikiem waloryzacji jest procentowy wzrost minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego na dzień 1 stycznia roku, w którym jest przeprowadzana waloryzacja, w stosunku do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującej w dniu 1 stycznia roku poprzedzającego rok, w którym jest przeprowadzana waloryzacja.

Wysokość świadczenia pielęgnacyjnego ustalanego w sposób określony powyżej zaokrągla się do pełnych złotych w górę. W związku z tym, że od 2022 roku minimalne wynagrodzenie zostanie zwiększone z 2800 zł do kwoty 3010 zł (wzrost o 7,5%), świadczenie pielęgnacyjne również wzrośnie o 7,5% – z kwoty 1971 zł do 2119 zł.

Przypominamy, że zgodnie z ustawą z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych świadczenie pielęgnacyjne przysługuje z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej:

  • matce albo ojcu,
  • opiekunowi faktycznemu dziecka,
  • osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,
  • innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności

− jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

B.O.



Wraz z początkiem 2022 roku zwiększeniu ulegnie kwota świadczenia pielęgnacyjnego przyznawanego opiekunom dzieci niepełnosprawnych. Nową kwotę świadczenia opublikowano w obwieszczeniu Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 27 października 2021 r. w sprawie wysokości świadczenia pielęgnacyjnego w roku 2022 (M.P. poz. 1021).

W okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r. świadczenie pielęgnacyjne będzie wynosić 2119 zł miesięcznie, czyli 148 zł więcej niż obecnie.

Mechanizm corocznej waloryzacji świadczenia pielęgnacyjnego wprowadziła ustawa z dnia 24 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 559). Pierwsza waloryzacja została przeprowadzona w 2017 roku. Zgodnie z art. 17 ust. 3b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 111, z późn. zm.) waloryzacja ta polega na zwiększeniu kwoty świadczenia o wskaźnik waloryzacji.

Wskaźnikiem waloryzacji jest procentowy wzrost minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego na dzień 1 stycznia roku, w którym jest przeprowadzana waloryzacja, w stosunku do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującej w dniu 1 stycznia roku poprzedzającego rok, w którym jest przeprowadzana waloryzacja.

Wysokość świadczenia pielęgnacyjnego ustalanego w sposób określony powyżej zaokrągla się do pełnych złotych w górę. W związku z tym, że od 2022 roku minimalne wynagrodzenie zostanie zwiększone z 2800 zł do kwoty 3010 zł (wzrost o 7,5%), świadczenie pielęgnacyjne również wzrośnie o 7,5% – z kwoty 1971 zł do 2119 zł.

Przypominamy, że zgodnie z ustawą z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych świadczenie pielęgnacyjne przysługuje z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej:

  • matce albo ojcu,
  • opiekunowi faktycznemu dziecka,
  • osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,
  • innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności

− jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

B.O.


police-4261182_640.jpg

Ochrona danych osobowych to bardzo ważny obszar działalności szkół i placówek, który wciąż wzbudza wśród rodziców i pracowników oświaty wiele wątpliwości. Najczęstsze pytania dotyczą podstaw prawnych, celów i zakresu przetwarzania danych osobowych. Przygotowany przez Urząd Ochrony Danych Osobowych miniporadnik ma pomóc we właściwym zrozumieniu tych zagadnień, a co za tym idzie – podejmowaniu odpowiednich decyzji w praktyce.


divorce-7215854_640.png

„Firma zarejestrowana na jednego z małżonków (w trakcie małżeństwa, bez intercyzy). Jak wygląda jej status podziałowy po rozwodzie w umowie 50/50? Jeśli dochodzi do podziału wśród byłych małżonków, to czy dochody firmy uzyskane po dacie rozwodu należą do podziału? Czy jest jakiś myk prawny, aby firma nie została podzielona? Jak wygląda sytuacja, jeśli firma zostanie sprzedana lub przekształcona np. w spółkę? A co, jeśli współmałżonek nie zgodzi się na dobrowolną spłatę, a pragnę dalej prowadzić firmę sam? Jeśli miałabym dokładną wiedzę na ten temat, to bardzo by mi to pomogło w podejmowaniu dalszych decyzji, a zdania są podzielone co do powyższego tematu. Działalność gospodarcza była prowadzona jedynie przez jednego małżonka i działalność ta została założona w czasie trwania małżeństwa (wspólność majątkowa małżeńska)

Odpowiedź można podzielić na 2 główne zagadnienia, a …


paragraph-684510_640.jpg

„Jestem osobą współpracującą w firmie, którą prowadzi moja żona, mamy rozdzielność majątkową, mamy zameldowanie na wspólnym adresie z żoną. Posiadam zajęcia komornicze i czy tej sytuacji ma to jakiś wpływ na działalność i konto firmowe mojej żony?”

W myśl przepisów …


praca-w-biurze-firma-6.jpg

„Od 13 lat prowadzę przedszkole niepubliczne w kamienicy należącej do męża oraz szwagra. Ja nie jestem właścicielem budynku, ponieważ jest to spadek po rodzicach męża. Dotychczas miałam umowę użyczenia i nie płaciłam nic za wynajem. Niestety tak jak już pisałam nie jest to tylko budynek męża i drugi właściciel zażądał opłaty za wynajem. Czy mogę płacić czynsz za wynajem obydwu Panom? Ponieważ mają konto do wynajmu założone wspólnie i wspólnie rozliczają się z wynajmu. W tym samym budynku na parterze są również pomieszczenia sklepowe, które są wynajmowane przez innych najemców. Nie mam z mężem rozdzielności majątkowej.”

Wprawdzie nie wynika to wyraźnie z treści zapytania Czytelniczki, jednak można domniemywać, że skoro mąż i szwagier Czytelniczki odziedziczyli budynek po swoich rodzicach, to są współwłaścicielami kamienicy w częściach równych.

Z treści pytania nie wynika, czy umowa użyczenia była przez Czytelniczkę zawierana jedynie z mężem, czy z drugim współwłaścicielem również.

Czytelniczka napisała, że współwłaściciele mają założone wspólnie konto do wynajmu i wspólnie rozliczają się z wynajmu.

Zgodnie z …


ekonomia_informacje-16.jpg

Dziecko nie może zostać zabrane przez sanepid ze szkoły przed przyjazdem rodzica, chyba że mamy do czynienia z zagrożeniem życia. To rodzice, zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, sprawują władzę rodzicielską nad dzieckiem – wyjaśniają resorty edukacji i zdrowia w odpowiedzi na interpelację poselską.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że zgodnie z art. 93 § 1 ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (K.r.o.) władza rodzicielska przysługuje rodzicom. Każda inna osoba powinna być przez rodziców upoważniona do odbioru dziecka z placówki oświatowej – pomimo pandemii nic się w tym zakresie nie zmieniło.

Powierzenie dziecka po lekcjach innej osobie powinno nastąpić jedynie w przypadku uprzedniego wyraźnego upoważnienia ze strony rodziców – najlepiej w formie pisemnej dla celów dowodowych. W tym przedmiocie wystarczające jest oświadczenie jednego z rodziców, każdy z nich z osobna jest bowiem upoważniony do reprezentacji dziecka na mocy art. 98 § 1 K.r.o.

Jednocześnie mając na względzie zapobieganie, przeciwdziałanie i zwalczanie COVID-19 oraz biorąc pod uwagę obecną sytuację w kraju, Ministerstwo Edukacji Narodowej opracowało wspólnie z Głównym Inspektorem Sanitarnym oraz Ministerstwem Zdrowia wytyczne dla publicznych i niepublicznych szkół i placówek od 01.09.2020 r., które określiły zalecany sposób postępowania rodziców (opiekunów prawnych) w trakcie przyprowadzania i odbierania małoletnich uczniów do i ze szkoły w warunkach epidemii.

Wytyczne zalecają, aby opiekunowie odprowadzający dzieci wchodzili do przestrzeni wspólnej szkoły, zachowując zasady: 1 opiekun z dzieckiem/dziećmi, dystans od kolejnego opiekuna z dzieckiem/dziećmi min. 1,5 m, dystans od pracowników szkoły min. 1,5 m.

Zalecają także, aby opiekunowie przestrzegali obowiązujących przepisów prawa związanych z bezpieczeństwem zdrowotnym obywateli (m.in. stosowali środki ochronne: osłona ust i nosa, rękawiczki jednorazowe lub dezynfekowali ręce).

Dyrektor szkoły powinien opracować, zgodnie z tymi wytycznymi, procedury wewnętrzne funkcjonowania szkoły. Wydane też zostały regulacje prawne, które pozwoliły szkołom i placówkom w razie zagrożenia epidemicznego wprowadzić odpowiednie, dostosowane do sytuacji rozwiązania.

Zgodnie z § 13c rozporządzenia MEN z dn. 20.03.2020 r. w sprawie szczególnych rozwiązań w okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem Covid-19, dyrektor jednostki systemu oświaty uwzględnia w funkcjonowaniu jednostki przepisy odrębne dotyczące ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii oraz wytycznych ministra właściwego do spraw zdrowia, Głównego Inspektora Sanitarnego oraz ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

Ponadto zgodnie z § 2 pkt 4 załącznika nr 1 do rozporządzenia MEN z dn. 21.05.2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół, obowiązkiem dyrektora placówki oświatowej jest uregulowanie w statucie m.in. kwestii przyprowadzania i odbierania dzieci. Z przytoczonych przepisów nie wynika, aby pracownicy stacji sanitarno-epidemiologicznej w toku prowadzonych czynności służbowych mogli zabierać z placówki oświatowej małoletnie dziecko. Należy wskazać, że organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej nie stosują takich praktyk, nie znany jest także cel, dla którego pracownicy PIS mieliby zabierać dzieci ze szkoły.

Ponadto zgodnie z ww. wytycznymi do szkoły może uczęszczać uczeń bez objawów chorobowych sugerujących infekcję dróg oddechowych oraz gdy domownicy nie przebywają na kwarantannie lub w izolacji w warunkach domowych lub w izolacji. Wytyczne zalecają również, aby w przypadku, gdy pracownik szkoły zaobserwuje u ucznia objawy mogące wskazywać na infekcję dróg oddechowych, w tym w szczególności gorączkę, kaszel, podjął działania w celu odizolowania ucznia w odrębnym pomieszczeniu lub wyznaczonym miejscu, zapewniając min. 2m odległości od innych osób oraz niezwłocznie powiadomił rodziców/opiekunów o konieczności odebrania ucznia ze szkoły (rekomendowany własny środek transportu). Jednocześnie w Wytycznych wskazano, że należy zapewnić sposoby szybkiej, skutecznej komunikacji z opiekunami ucznia.

Należy przy tym zaznaczyć, że na podstawie zewnętrznych objawów nie można jednoznacznie odróżnić infekcji dróg oddechowych od zachorowania na COVID-19. Zachorowania te przebiegają z gorączką i dają objawy z górnych dróg oddechowych. Stąd też zawsze w sytuacji, gdy dziecko przejawia objawy infekcji górnych dróg oddechowych, konieczna jest jego izolacja i natychmiastowy kontakt z rodzicami, którzy powinni odebrać dziecko ze szkoły.

Jest to standardowa procedura ostrożnościowa związana z trwającym stanem epidemii. Rodzice kontaktują się w takim przypadku z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej, który zdecyduje o dalszym sposobie postępowania i ewentualnym wykonaniu testu.

Małgorzata Tabaszewska – specjalistka prawa oświatowego

Podstawa prawna:

  1. Ustawa z dn. 25.02.1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy – tekst jedn. Dz.U. z 2020 r. pod poz. 1359.
  2. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dn. 20.03.2020 r. w sprawie szczególnych rozwiązań w okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem Covid-19 – Dz.U. z 2020 r. poz. 493, z późn. zm.
  3. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dn. 21.05.2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół – Dz.U. z 2001 r. Nr 61 poz. 624, z późn. zm.


 „Poproszę o opinię prawną w poniższej kwestii. Otrzymałam pismo od kancelarii prawnej reprezentującej ojca trójki moich uczniów (pismo w załączeniu). Dzieci uczęszczają do prowadzonej przeze mnie szkoły od 3 lat. Do marca 2020 r. ojciec był w zasadzie nieaktywny w kwestiach dzieci. Był w szkole na dwóch uroczystościach szkolnych, nie miał żadnego kontaktu z wychowawcami i nauczycielami dzieci, co potwierdza kadra zatrudniona w szkole. Ojciec nie zgadzał się na zapisanie dzieci do szkoły. Matka wypełniała karty zgłoszenia dzieci i podpisała umowy sama. Ona uiszcza opłaty z tytułu korzystania dzieci z usług szkoły. Rodzice są w trakcie bardzo burzliwej sprawy rozwodowej. Czy mam obowiązek wysłania kart i umów do kancelarii prawnej, skoro ojciec ich nie zawierał? Moim zdaniem powinnam je przesłać do sądu o ile sąd o nie wystąpi, a nie do kancelarii. Nie chcę się wdawać w słowne potyczki z pracownikiem kancelarii, który próbuje mi wmówić, że nie wiem co się dzieje w mojej szkole próbując bronić ojca dzieci, który nie interesował się ich szkolnymi sprawami przez przeszło 2,5 roku. Czy jako szkoła powinnam wystosować pismo do sądu informujące o braku zaangażowaniu ojca w sprawy szkolne dzieci? Na szczęście nie ja muszę wyrokować w sprawie rozwodu, ale jest dla mnie ważne dobro moich uczniów. I choć nie bardzo chciałabym być angażowana w sprawy sądowe rodziców moich uczniów, o tyle nie chcę w tej sprawie uchybić jakiś istotnych kwestii.”

Z pytania nie wynika, że rodzic ma ograniczone prawa rodzicielskie. Założyć zatem należy, że zgodnie z …



„Jestem po rozwodzie z mężem od 7 lat. Obydwoje mamy prawa rodzicielskie, miejsce zamieszkania dzieci jest przy mnie, ojciec ma ustalone widzenia. Zabiera dzieci regularnie, ma z nimi kontakt, płaci alimenty. W związku z sytuacją zawodową wygląda na to, że od IX 2020 r. wyjadę na rok poza granice naszego kraju. Chcę oczywiście zabrać dzieci ze sobą, pracować i się nimi zajmować. To też będzie dobre dla rozwoju dzieci ze względu na żywy kontakt z językiem angielskim i poznawanie kultury innego państwa. Czy ojciec dzieci może mi uniemożliwić wyjazd z dziećmi, jeśli jest to wyjazd na rok z opcją codziennych rozmów przez skype i widzeń kilka razy w roku w okolicach świąt? Poproszę o informację jak ten problem formalnie dobrze rozwiązać.”

W myśl zasady wyrażonej w …