menu trigger  menu trigger

Wskaźnik waloryzacji do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w II kwartale 2022 r.

W okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2022 r. podstawa wymiaru zasiłku chorobowego stosowana do obliczenia wysokości świadczenia rehabilitacyjnego ulegnie zwiększeniu o 8,9%.

Zgodnie z obwieszczeniem Prezesa ZUS z dn. 10 lutego 2022 r. (M.P. z 2022 r. poz. 219) wskaźnik przeliczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w II kwartale 2022 r. wynosi 108,9%. To o 9,3% więcej niż w poprzednim kwartale.

Zasady obliczania wysokości świadczenia rehabilitacyjnego określono w art. 19 ust. 1–2 ustawy z dn. 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 1133, z późn. zm.), dalej „ustawa chorobowa”. Podstawą wymiaru świadczenia jest podstawa wymiaru zasiłku chorobowego osoby niezdolnej do pracy:

  • ustalona w momencie uzyskania prawa do pobierania zasiłku przez osobę niezdolną do pracy, następnie
  • przeliczona w momencie nabycia prawa do pobierania świadczenia rehabilitacyjnego – z zastosowaniem wskaźnika waloryzacji, ogłaszanego dla każdego kwartału kalendarzowego.

Jak wskazano w art. 19 ust. 2 ustawy chorobowej, do obliczeń należy zastosować wskaźnik waloryzacji obowiązujący w kwartale, w którym przypada 1. dzień okresu wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego.

Przypominamy, że kwoty świadczenia rehabilitacyjnego wynoszą:

  • 90% podstawy, obliczonej w podany powyżej sposób – za okres pierwszych 3 miesięcy pobierania wspomnianego świadczenia lub
  • 75% podstawy – za pozostały okres albo
  • 100% podstawy – jeżeli niezdolność przypada w okresie ciąży.

B.O.

CZYTAJ DALEJ
heartbeat-163709_640.jpg

W 2021 roku mniej zwolnień lekarskich

W 2021 roku lekarze wystawili osobom ubezpieczonym w ZUS 20,5 mln zaświadczeń lekarskich z powodu ich choroby. Łączna liczba dni absencji w pracy wynikającej z tych zaświadczeń wyniosła 239,9 mln. W porównaniu do 2020 r. zmniejszyła się zarówno absencja liczona w dniach – o 6,3 proc., jak i liczba zaświadczeń – o 1,3 proc.

 

CZYTAJ DALEJ
law-and-order-6311493_640.jpg

Firmy: Interpretacja prawa zasiłkowego w ZUS

„Jestem właścicielem jednoosobowej działalności gospodarczej i niestety choruję, jestem na zwolnieniu lekarskim od 10.12.2021 r. i mam zaplanowaną operację kręgosłupa na maj 2022 r. Teraz mój mąż jest moim pełnomocnikiem, czyli wystawia faktury, reprezentuje mnie w urzędach, podpisuje dokumenty związane z pracownikami. Mąż pracuje w Niemczech jako kierowca 11 dni tam, a 10 dni w domu. Czy jeżeli mąż również będzie na zwolnieniu lekarskim wydanym przez lekarza rodzinnego w Polsce, czy dalej będzie moim pełnomocnikiem? Czy firmę będę musiała zawiesić? Jakie są tutaj inne możliwości i rozwiązania?”

CZYTAJ DALEJ
medicines-1756239_640.jpg

Choroba przedsiębiorcy, a podpisywanie umów

„Będąc na etacie w innej firmie i obecnie przebywając na chorobowym, czy mogę będąc na swojej działalności podpisać umowę lub zlecenie i odebrać gotówkę na konto? Czy mogę wykonać jakiekolwiek zlecenie firmom zewnętrznym? Jak to wygląda w świetle ZUS i przepisów prawa?”

Zgodnie z przyjętą przez ZUS interpretacją zwolnienia lekarskiego osoba przebywająca na L4 powinna …

CZYTAJ DALEJ
JK8A7567.jpg

GUS: wypadki przy pracy w okresie styczeń-wrzesień 2021 r.

W okresie styczeń-wrzesień 2021 r. zgłoszono 43600 osób poszkodowanych w wypadkach przy pracy, o 8,6% więcej niż w okresie styczeń-wrzesień 2020 r. Zwiększyła się również liczba osób poszkodowanych przypadająca na 1000 pracujących (wskaźnik wypadkowości) z 2,96 do 3,23.

Udział osób poszkodowanych w wypadkach śmiertelnych wyniósł 0,3% ogólnej liczby osób poszkodowanych w wypadkach przy pracy, a w wypadkach ciężkich – 0,5% (w stosunku do okresu styczeń-wrzesień 2020 r. odnotowano odpowiednio wzrost o 0,1 p.proc i spadek
o 0,1 p.proc.). Natomiast liczba osób poszkodowanych w wypadkach z innym skutkiem zwiększyła się o 8,6%.

Najwyższy wskaźnik wypadkowości odnotowano w województwach: podlaskim (4,36), opolskim (4,05) oraz warmińsko-mazurskim (4,04), a najniższy w województwach: mazowieckim (2,27), małopolskim (2,55) i podkarpackim (2,95).

W podziale według rodzajów działalności gospodarczej najwyższy wskaźnik wypadkowości odnotowano w sekcjach: górnictwo i wydobywanie (9,89), dostawa wody; gospodarowanie ściekami i odpadami; rekultywacja (8,15) oraz opieka zdrowotna i pomoc społeczna (5,29), natomiast najniższy w sekcjach: informacja i komunikacja (0,45), działalność finansowa
i ubezpieczeniowa (0,69) oraz pozostała działalność usługowa (0,77).

Dominującą grupą wydarzeń powodujących urazy było zderzenie z/uderzenie w nieruchomy obiekt (33,1%).

Nieprawidłowe zachowanie się pracownika było przyczyną 60,4% wypadków przy pracy.

Czynnością najczęściej wykonywaną przez poszkodowanego w chwili wypadku było poruszanie się (38,7%).

79,5% osób poszkodowanych w wypadkach przy pracy doznało urazu kończyn.

Wyżej opisane dane mają charakter wstępny. Dane ostateczne, obejmujące okres całego 2021 r., dostępne będą w publikacji, która ukaże się w listopadzie 2022 r.

Źródło: GUS

CZYTAJ DALEJ

Wskaźnik waloryzacji do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w IV kwartale 2021 r.

 

W okresie od 1 października do 31 grudnia 2021 r. podstawa wymiaru zasiłku chorobowego stosowana do obliczenia wysokości świadczenia rehabilitacyjnego ulegnie zwiększeniu o 0,9%.

Zgodnie z obwieszczeniem Prezesa ZUS z dn. 11 sierpnia 2021 r. (M.P. z 2021 r. poz. 754) wskaźnik przeliczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w IV kwartale 2021 r. wynosi 100,9%. To o 9,0% mniej niż w poprzednim kwartale.

Zasady obliczania wysokości świadczenia rehabilitacyjnego określono w art. 19 ust. 1–2 ustawy z dn. 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 1133), dalej „ustawa chorobowa”. Podstawą wymiaru świadczenia jest podstawa wymiaru zasiłku chorobowego osoby niezdolnej do pracy:

  • ustalona w momencie uzyskania prawa do pobierania zasiłku przez osobę niezdolną do pracy, następnie
  • przeliczona w momencie nabycia prawa do pobierania świadczenia rehabilitacyjnego – z zastosowaniem wskaźnika waloryzacji, ogłaszanego dla każdego kwartału kalendarzowego.

Jak wskazano w art. 19 ust. 2 ustawy chorobowej, do obliczeń należy zastosować wskaźnik waloryzacji obowiązujący w kwartale, w którym przypada 1. dzień okresu wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego.

Przypominamy, że kwoty świadczenia rehabilitacyjnego wynoszą:

  • 90% podstawy, obliczonej w podany powyżej sposób – za okres pierwszych 3 miesięcy pobierania wspomnianego świadczenia lub
  • 75% podstawy – za pozostały okres albo
  • 100% podstawy – jeżeli niezdolność przypada w okresie ciąży.

B.O.

CZYTAJ DALEJ

Ogłoszono jednolity tekst ustawy chorobowej

Obwieszczeniem Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 maja 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. poz. 1133), ogłoszony został tekst jednolity ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2020 r. poz. 870).

W jednolitym tekście ustawy uwzględniono zmiany wynikające z:

  • ustawy z dnia 28 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19 (Dz.U. poz. 2112),
  • ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz.U. poz. 2320)
  • przepisów ogłoszonych przed dniem 18 maja 2021 r.

W ust. 2 obwieszczenia wymienione zostały przepisy, które pominięto w jednolitym tekście ustawy – są to głównie regulacje przejściowe oraz określające terminy wejścia w życie aktów nowelizujących.

Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zwana „ustawą chorobową”, określa zasady ustalania prawa do zasiłków, ich wysokości oraz zasady wypłaty zasiłków dla wszystkich osób podlegających ubezpieczeniu chorobowemu określonemu ustawą z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 423, 432 i 619).

Świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa obejmują:

  • zasiłek chorobowy;
  • świadczenie rehabilitacyjne;
  • zasiłek wyrównawczy;
  • zasiłek macierzyński;
  • zasiłek opiekuńczy.

oprac. B.O.

CZYTAJ DALEJ

Wskaźnik waloryzacji do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w III kwartale 2021 r.

W okresie od 1 lipca do 30 września 2021 r. podstawa wymiaru zasiłku chorobowego stosowana do obliczenia wysokości świadczenia rehabilitacyjnego ulegnie zwiększeniu o 9,9%.

Zgodnie z obwieszczeniem Prezesa ZUS z dn. 18 maja 2021 r. (M.P. z 2021 r. poz. 480) wskaźnik przeliczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w III kwartale 2021 r. wynosi 109,9%. To o 1,3% więcej niż w poprzednim kwartale.

Zasady obliczania wysokości świadczenia rehabilitacyjnego określono w art. 19 ust. 1–2 ustawy z dn. 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 870, z późn. zm.), dalej „ustawa chorobowa”. Podstawą wymiaru świadczenia jest podstawa wymiaru zasiłku chorobowego osoby niezdolnej do pracy:

  • ustalona w momencie uzyskania prawa do pobierania zasiłku przez osobę niezdolną do pracy, następnie
  • przeliczona w momencie nabycia prawa do pobierania świadczenia rehabilitacyjnego – z zastosowaniem wskaźnika waloryzacji, ogłaszanego dla każdego kwartału kalendarzowego.

Jak wskazano w art. 19 ust. 2 ustawy chorobowej, do obliczeń należy zastosować wskaźnik waloryzacji obowiązujący w kwartale, w którym przypada 1. dzień okresu wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego.

Przypominamy, że kwoty świadczenia rehabilitacyjnego wynoszą:

  • 90% podstawy, obliczonej w podany powyżej sposób – za okres pierwszych 3 miesięcy pobierania wspomnianego świadczenia lub
  • 75% podstawy – za pozostały okres albo
  • 100% podstawy – jeżeli niezdolność przypada w okresie ciąży.

B.O.

CZYTAJ DALEJ
ludzie-zdj-1-11.jpg

Absencja chorobowa – wpływ pandemii na kondycję psychiczną Polaków

W 2020 roku 1,5 mln zwolnień lekarskich wystawiono z powodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania. To 7 proc. wszystkich elektronicznych zaświadczeń o niezdolności do pracy wystawionych osobom ubezpieczonym w ZUS – wynika z raportu Zakładu.

O wzroście liczby zwolnień lekarskich, w tym tych związanych z zaburzeniami psychicznymi i zaburzeniami zachowania mówiła prof. Gertruda Uścińska, prezes ZUS podczas webinaru „Jak wspierać odporność psychiczną pracowników? Poznaj dobre praktyki i dowiedz się, dlaczego warto dbać o zdrowie psychiczne w firmie” zorganizowanego przez Pracodawców RP.

Jak wynika ze statystyk ZUS, w ubiegłym roku 1,5 mln zwolnień lekarskich wystawiono z tytułu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania. To 7 proc. wszystkich elektronicznych zaświadczeń o niezdolności do pracy wystawionych osobom ubezpieczonym w ZUS. „Zaświadczenia z tytułu choroby psychicznych wystawiliśmy w ubiegłym roku na łączną liczbę 27,7 mln dni absencji chorobowej. To jest 11 proc. ogólnej liczby dni absencji. W stosunku do roku 2019 r. nastąpił wzrost liczby zaświadczeń z tytułu zaburzeń psychicznych aż o 25 proc. oraz wzrost liczby dni absencji chorobowej o 37 proc. w stosunku do 2019 r.” – mówiła prof. Gertruda Uścińska.

Nie tylko nastąpił wzrost liczby zwolnień z tytułu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania, ale też wydłużyła się przeciętna długość na jaką wystawiano zaświadczenia lekarskie. „W 2020 r. wynosiła średnio 19 dni, a w 2019 r. było to 17,39 dnia. Aż 63 proc. zwolnień lekarskich z tytułu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania jest wystawiona kobietom, a ponad połowa (58 proc.) wszystkich zwolnień z tytułu zaburzeń psychicznych wystawiona jest osobom w wieku 30-49 lata” – dodaje Prezes ZUS.

Wśród jednostek chorobowych będących główną przyczyną wystawiania zaświadczeń lekarskich były:

  • reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne,
  • epizod depresyjny,
  • inne zaburzenia lękowe.

Absencja pracownika związana z zaburzeniami psychicznymi i zaburzeniami zachowania to realny koszt po stronie ubezpieczeń społecznych, ale także pracodawcy. Wśród głównych grup chorobowych powodujących absencję chorobową w 2020 r. zaburzenia psychiczne są na piątym miejscu, to 11 proc., za ciążą, porodem i połogiem (18 proc.), chorobami układu mięśniowo-szkieletowego (16 proc.), oddechowego (14 proc.) oraz urazami (12 proc.). „Jednak, z całą mocą należy podkreślić, że od lat zaburzenia psychiczne nabierają coraz większego znaczenia co widzimy w statystykach nie tylko za ubiegły rok. Co wynika zarówno ze wzrostu liczby przypadków, ale z większej świadomości tych schorzeń, zarówno po stronie lekarzy, jak i pacjentów” – podkreśla prof. G. Uścińska.

Źródło: ZUS

CZYTAJ DALEJ

W 2020 r. najwięcej zwolnień lekarskich wystawiono w marcu i październiku

Ze statystyk ZUS wynika, że COVID-19 nie był główną przyczyną absencji chorobowej. W porównaniu z 2019 r. o 21 proc. wzrosła liczba zaświadczeń wystawionych z powodu depresji.

W 2020 r. osobom ubezpieczonym  wystawiono 22,7 mln zaświadczeń lekarskich na 266,6 mln dni absencji. To o 0,3 proc. więcej zaświadczeń niż w 2019 r. i o 4,4 proc. więcej liczby dni absencji.

Z tytułu choroby własnej wystawiono 20,7 mln zaświadczeń. Osoby ubezpieczone najczęściej chorowały w marcu i październiku 2020 r. Niezdolność do pracy była spowodowana:

  • ciążą, porodem i połogiem – 17,5 proc. ogólnej liczby dni absencji (44,9 mln dni absencji chorobowej),
  • chorobami układu kostno-stawowego, mięśniowego i tkanki łącznej – 16,1 proc. (41,3 mln dni),
  • chorobami układu oddechowego – 13,7 proc. (35,0 mln dni),
  • urazami, zatruciami i innymi określonymi skutkami działania czynników zewnętrznych – 11,8 proc. (30,1 mln dni),
  • zaburzeniami psychicznymi i zaburzeniami zachowania – 10,8 proc. (27,7 mln dni).

Najdłużej ze zwolnień lekarskich korzystały osoby między 30 a 39 rokiem życia.

Ze statystyk ZUS wynika, że COVID-19 nie był główną przyczyną absencji chorobowej. Należy jednak pamiętać, że nie wszystkie osoby, które uzyskały pozytywny wynik testu na obecność wirusa korzystały ze zwolnienia lekarskiego. Część z nich łagodnie przechodziła chorobę lub bezobjawowo i mogła świadczyć pracę zdalnie.

Epidemia miała znaczący wpływ na sytuację funduszu chorobowego, który od 2010 roku jest deficytowy. Nastąpił wzrost wydatków z powodu wypłaty dodatkowego zasiłku opiekuńczego i zasiłku chorobowego  w związku z  COVID-19 lub odbywaniem kwarantanny – wyjaśnia prezes ZUS prof. Gertruda Uścińska.

Wydatki na zasiłki chorobowe związane z COVID-19 wyniosły w 2020 r. ok. 1,9 mld zł, a na dodatkowe zasiłki opiekuńcze – 2,6 mld zł. Stopień pokrycia wydatków na świadczenia pieniężne z funduszu chorobowego kwotą przypisu składek wyniósł niewiele ponad 50 proc.

Zaświadczenia lekarskie z powodu COVID-19 były najczęściej wystawiane w województwie śląskim (16,7 proc. wszystkich zaświadczeń z tego tytułu), małopolskim (11,8 proc.) oraz mazowieckim (11,7 proc.). Najczęściej ze zwolnień z powodu COVID-19 korzystały osoby między 45 a 49 rokiem życia.

W 2020 r. znacznie wzrosła liczba zaświadczeń lekarskich wystawionych z powodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania.  W porównaniu do 2019 r. liczba zaświadczeń wzrosła o 25,3 proc., a liczba dni absencji chorobowej o 36,9 proc.

Tylko z tytułu depresji w 2020 r. wystawiono 385,8 tys. zaświadczeń na 7 803,8 tys. dni. To w porównaniu z 2019 r. wzrost liczby zaświadczeń o 21,3 proc. a liczby dni o 30,4 proc. Blisko połowa  zaświadczeń z powodu depresji dotyczyła osób w wieku 35-49 lat.

Źródło: ZUS

CZYTAJ DALEJ

Older Posts