menu trigger  menu trigger
ekonomia_informacje-24.jpg

30 czerwca upływa termin na dokonanie rejestracji w CRPA

Resort finansów przypomina o terminach na zgłoszenie do Centralnego Rejestru Podmiotów Akcyzowych (CRPA). To również termin na uzupełnienie złożonego zgłoszenia rejestracyjnego AKC-R o dane, które dotychczas nie były wymagane. Służy do tego Platforma Usług Elektronicznych Skarbowo-Celnych (PUESC)

Od 1 lipca 2021 r. podmioty, które nie zostały zarejestrowane w CRPA nie będą mogły prowadzić działalności gospodarczej w zakresie wyrobów akcyzowych. Z kolei podmioty zużywające wyroby akcyzowe nieprowadzące działalności gospodarczej i niebędące osobami fizycznymi (takie jak jednostki samorządu terytorialnego, wojsko, policja, straż graniczna) nie będą mogły nabywać zwolnionych od akcyzy – ze względu na ich przeznaczenie – paliw lotniczych, paliw żeglugowych i gazu LPG.

Zgłoszenia do rejestru

Ministerstwo Finansów przypomina, że termin na dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego do CRPA upływa 30 czerwca br. i dotyczy:

  • pośredniczących podmiotów węglowych i pośredniczących podmiotów gazowych prowadzących działalność gospodarczą na podstawie powiadomienia złożonego właściwemu w sprawach akcyzy naczelnikowi urzędu skarbowego,
  • podmiotów, które w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzą miejsce niszczenia wyrobów akcyzowych,
  • podmiotów zużywających nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących osobą fizyczną zużywających wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1-3 ustawy o podatku akcyzowym.
Uzupełnienie danych

30 czerwca br. to również data graniczna na uzupełnienie złożonego zgłoszenia rejestracyjnego AKC-R o dane, które dotychczas nie były wymagane.

Tylko przez PUESC

Resort finansów przypomina, że zarówno zgłoszenie rejestracyjne do CRPA, jak i jego uzupełnienie muszą zostać złożone przez Platformę Usług Elektronicznych Skarbowo-Celnych (PUESC), co wymaga założenia konta na tym portalu.

Źródło: MF

CZYTAJ DALEJ

Spójne kursy walut w VAT i podatkach dochodowych

Zasady stosowania metod przeliczania kursów walut stosowanych do określenia
podstawy opodatkowania określonych w walucie obcej

Od 1 stycznia 2021 r. podatnik VAT będzie mógł wybrać do przeliczania kwot stosowanych
do określenia podstawy opodatkowania określonych w walucie obcej zasady stosowane
do rozliczenia przychodu uzyskanego w walucie obcej w podatku dochodowym obowiązujące tego podatnika na potrzeby rozliczania danej transakcji.

Przyjęcie w VAT zasad obowiązujących dla tego podatnika w podatkach dochodowych
oznacza stosowanie spójnych kursów walut do przeliczenia podstawy opodatkowania
w podatku VAT i do przeliczenia przychodu w podatkach dochodowych.

Wprowadzone rozwiązanie ma charakter opcjonalny względem dotychczasowych zasad
dotyczących przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania
określonych w walucie obcej.

Podatnik, który nie zdecyduje się na skorzystanie z wprowadzanych opcjonalnych zasad, nadal będzie stosował dotychczasowe zasady przeliczania w podatku VAT kwot stosowanych
do określenia podstawy opodatkowania określonych w walucie obcej:

  • kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni
    dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, albo
  • ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni
    dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (w przypadku waluty innej
    niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro), albo
  • według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski
    na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury albo ostatniego kursu
    wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień
    poprzedzający dzień wystawienia faktury (w przypadku waluty innej niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro) – w przypadku gdy
    podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Przyjęcie przez podatnika nowych zasad oznacza, że podstawa opodatkowania w VAT
określona w walucie obcej będzie przeliczana na złote według kursu średniego ogłaszanego
przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania
przychodu.

Podstawa prawna: art. 31a ust. 1, 2 i 2a, 2d ustawy o VAT, art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.) oraz art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406, z późn. zm.).

Ważne!

W przypadku podatników, którzy przed wyborem opcjonalnych zasad przeliczania kursu
waluty obcej, korzystają w podatku VAT ze szczególnych zasad przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania określonych w walutach obcych, tj.:
1) w odniesieniu do świadczenia usług w zakresie kontroli i nadzoru ruchu lotniczego,
za które pobierane są opłaty trasowe oraz
2) w odniesieniu do usług wstępu na imprezy masowe w rozumieniu ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych
– wybór opcjonalnych zasad przeliczania stosowanych przez nich w podatku dochodowym
obliguje ich do stosowania tych zasad w pełni, również w odniesieniu do wskazanych
przypadków.

Podstawa prawna: art. 31a ust. 2a, 2d, ust. 4, art. 106p ustawy o VAT oraz § 4 lub § 5
rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur
(Dz. U. poz. 1485, z późn. zm.).

Ważne!

Wybór określonej metody przeliczania kursów walutowych w podatku VAT nie będzie spełniał przesłanki do uznania go za uzgodnienie / schemat podatkowy w myśl regulacji dotyczących raportowania schematów podatkowych (tzw. MDR), o których mowa w Dziale III Rozdziału 11a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Przykład 1.

Podatnik X świadczy usługę budowlaną dla podatnika Y. Podatnicy umówili się na rozliczenie
transakcji w walucie obcej – euro. Wykonanie usługi następuje 10 marca 2021 r. Podatnik X
wystawia fakturę na kwotę 1000 euro 15 marca 2021 r.(powstaje obowiązek podatkowy
w podatku VAT zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy o VAT) i otrzymuje zapłatę
za wykonaną usługę w dniu 20 marca 2021 r.

Podatnik X od lutego 2021 r. stosuje do przeliczenia kursów walut w VAT zasady stosowane
przez tego podatnika do przeliczenia przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.
Gdyby podatnik nie wybrał opcji przeliczenia kursów walut według zasad stosowanych przez
niego w podatku dochodowym musiałby dokonać przeliczenia umówionej kwoty według dwóch różnych kursów przeliczenia. Na potrzeby VAT stosowałby kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego wystawienie faktury – w tym przypadku byłby to kurs określony w dniu 12 marca 2021 r. (14 marca 2021 r. przypadał w niedzielę).
Natomiast dla podatku dochodowego podatnik X zastosowałby do przeliczenia kurs z 9 marca 2021 r., dla tego dnia ustalono bowiem odpowiedni kurs przeliczenia (przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu).
Mając na uwadze wybór dokonany przez podatnika X w opisanym przypadku w podatku VAT zastosowanie znajdzie kurs stosowany przez podatnika X na potrzeby przeliczenia przychodu w podatku dochodowym tj. kurs z dnia 9 marca 2021 r.

Przykład 2.

Podatnik X, stosujący kasową metodę rozliczenia w VAT dokonał dostawy towarów na rzecz
podatnika Y 10 marca 2021 r. (wydano towar). W dniu 25 marca 2021 r. podatnik X wystawił fakturę dokumentującą transakcję i tego samego dnia otrzymał zapłatę z tytułu dokonanej dostawy (powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o VAT).

Podatnik X od lutego 2021 r. stosuje do przeliczenia kursów walut w VAT zasady stosowane
przez tego podatnika do przeliczenia przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.
Gdyby podatnik nie wybrał opcji przeliczenia kursów walut według zasad stosowanych przez
niego w podatku dochodowym musiałby dokonać przeliczenia umówionej kwoty według dwóch różnych kursów przeliczenia. Na potrzeby VAT stosowałby kurs z 24 marca 2021 r.
Natomiast dla podatku dochodowego podatnik X zastosowałby do przeliczenia kurs z 9 marca 2021 r.
Mając na uwadze wybór dokonany przez podatnika X w opisanym przypadku w podatku VAT zastosowanie znajdzie kurs stosowany przez podatnika X na potrzeby przeliczenia przychodu w podatku dochodowym, tj. kurs z 9 marca 2021 r.

Uwaga!

W przykładach nr 1 i 2 wskazano daty, według których dokonuje się przeliczenia kursu zgodnie z przypadającymi dniami roboczymi w 2021 r. (tj. w podatku VAT kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania
obowiązku podatkowego lub ostatni kurs wymiany opublikowany przez EBC na ostatni dzień
poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, a w podatkach dochodowych kurs
średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania
przychodu).

Ważne!

Wybór w podatku VAT zasad przeliczania kwot wyrażonych w walucie obcej na złote
stosowanych przez podatnika w podatkach dochodowych nie wymaga złożenia zawiadomienia o ich wyborze do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
Wybór tych zasad wiąże podatnika na okres co najmniej 12 miesięcy od miesiąca, w którym
podatnik wybrał ten sposób przeliczania.

Podstawa prawna: art. 31a ust. 2b ustawy o VAT.

Przykład 3.

Podatnik A rozliczył w VAT pierwszą transakcję według kursu stosowanego przez niego
w podatku dochodowym i wykazał ją w dacie powstania obowiązku podatkowego w VAT w dniu 15 stycznia. Podatnik VAT może dokonać zmiany zasad przeliczania waluty obcej na złote najwcześniej po upływie kolejnych 12 miesięcy licząc od miesiąca, w którym wybrał
do przeliczania zasady stosowane przez niego w podatku dochodowym. W związku z tym powrót do pierwotnych zasad przeliczania może nastąpić najwcześniej od stycznia kolejnego roku.

Ważne!

Jeżeli podatnik VAT zrezygnuje ze stosowania metod przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej przyjętych według zasad przeliczania przychodu w podatku dochodowym, będzie związany tą rezygnacją przez okres co najmniej 12 kolejnych miesięcy, licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zrezygnował z zasad przeliczania stosowanych przez niego w podatku dochodowym. Od podatnika nie wymaga się złożenia zawiadomienia o rezygnacji z tych zasad do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Podstawa prawna: art. 31a ust. 2c ustawy VAT.

Przykład 4.

Podatnik B po trzech latach stosowania w VAT zasad przeliczania transakcji według kursu
stosowanego przez niego w podatku dochodowym rezygnuje ze stosowania tych zasad
40 od 15 stycznia 2024 r. W takim przypadku ponowny wybór zasad stosowanych przez niego w podatku dochodowym może nastąpić nie wcześniej niż od lutego 2025 r.

Wyjątki od stosowania opcjonalnych metod przeliczenia kwot wyrażonych
w walucie obcej przyjętych jak do przeliczania walut wg przychodu w podatku
dochodowym

W podatku VAT mogą wystąpić transakcje powodujące obowiązek przeliczenia kwot
stosowanych do określenia podstawy opodatkowania określonych w walucie obcej, których nie przelicza się w podatku dochodowym w odniesieniu do określenia przychodu (transakcje dla których nie powstaje przychód w podatku dochodowym).

Jeżeli u podatnika wystąpi taka transakcja, to mimo wyboru dla celów VAT opcjonalnych
metod przeliczania walut przyjmowanych przez niego dla przeliczenia przychodu w podatku
dochodowym, będzie obowiązany do zastosowania dla tej transakcji dotychczasowych zasad przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania określonych w walucie obcej.

Jako przykłady transakcji dla których nie jest możliwe zastosowanie zasad przeliczania
stosowanych przez podatnika w podatku dochodowym można wskazać m.in. transakcje
stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub import usług.

Odrębną kategorię stanowią również zasady przeliczania kwot stosowanych do określenia
podstawy opodatkowania określonych w walucie obcej w zakresie importu towarów. W tym
zakresie nie ulegają zmianie dotychczasowe zasady – w przypadku importu towarów
przeliczenia na złote dokonuje się nadal zgodnie z przepisami celnymi.
Wystąpienie w danym okresie rozliczeniowym transakcji, których nie przelicza się w podatku dochodowym w odniesieniu do określenia przychodu nie wpływa na stosowanie opcji w podatku VAT dla pozostałych transakcji.

Podstawa prawna: art. 31a ust. 2d i ust. 3 ustawy o VAT.

Przykład 5.

Podatnik C wybrał zasady przeliczania kursów walut stosowane przez niego w podatku
dochodowym do przeliczenia transakcji w podatku VAT od stycznia 2021 r. W dniu 1 marca
podatnik C otrzymuje zaliczkę w wysokości 30% na dostawę towarów od jednego
z kontrahentów krajowych, z którym podatnik C rozlicza się w euro. Faktura na otrzymaną
zaliczkę zostaje wystawiona 20 marca. Dostawa towarów nastąpi w miesiącu czerwcu. Zatem w przypadku, gdy otrzymanie zaliczki nie powoduje obowiązku rozpoznania przychodu w podatku dochodowym podatnik C do przeliczenia kursu w VAT zastosuje zasady wynikające z art. 31a ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

źródło: MF

CZYTAJ DALEJ
portal_pieniądze-65.jpg

Wyrok TSUE a kwestia przedawnienia w sprawach kredytów “frankowych”

W wyroku z dnia 10 czerwca 2021 r. w sprawach połączonych  BNP Paribas Personal Finance (od C‑776/19 do C‑782/19) Trybunał Sprawiedliwości dokonał wykładni przepisów dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. 1993, L 95, s. 29) między innymi w kontekście reguł przedawnienia roszczeń wynikających z umowy kredytu hipotecznego denominowanego we franku szwajcarskim, wymogu przejrzystości oraz znaczącej nierównowagi pomiędzy stronami takiej umowy. Stanowisko Trybunału zawarte w tym wyroku doprecyzowuje i wyjaśnia niektóre kwestie sporne w toczących się obecnie w polskich sądach postępowaniach dotyczących tzw. kredytów frankowych.

Stan faktyczny dotyczył zawartych w latach 2008 i 2009 przez konsumentów z BNP Paribas Personal Finance indywidualnych umów kredytu hipotecznego denominowanego w walucie obcej. Umowy te, które były głównie sprzedawane przez pośredników, zostały zawarte w celu nabycia nieruchomości lub udziałów w przedsiębiorstwach działających na rynku nieruchomości. Konsumenci zakwestionowali nieuczciwy charakteru warunków zawartych w tych umowach, przewidujących w szczególności, że frank szwajcarski jest walutą rozliczeniową, a euro walutą spłaty, i powodujące skutek w postaci ponoszenia ryzyka kursowego przez kredytobiorcę.

Przedawnienie roszczeń

Zgodnie z jednolitym stanowiskiem Trybunału sądowe stwierdzenie nieuczciwego charakteru warunku umowy powinno mieć co do zasady skutek w postaci przywrócenia sytuacji prawnej i faktycznej konsumenta, w jakiej znajdowałby się on w przypadku braku tego nieuczciwego warunku.

W celu zapewnienia skutecznej ochrony praw, które konsument wywodzi z dyrektywy 93/13, Trybunał podkreślił, że musi on mieć możliwość podniesienia w każdej chwili nieuczciwego charakteru warunku umownego nie tylko jako środka obrony, ale również w celu stwierdzenia przez sąd nieuczciwego charakteru warunku umownego, w związku z czym powództwo wniesione przez konsumenta w celu stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunku zawartego w umowie zawartej między przedsiębiorcą a konsumentem nie może podlegać żadnemu terminowi przedawnienia.

Analizując początek biegu terminu przedawnienia Trybunał powołując się na dotychczasowe orzecznictwo wskazał, że konsumenci mogą nie wiedzieć o nieuczciwym charakterze warunku zawartego w umowie kredytu hipotecznego lub nie rozumieją zakresu swoich praw wynikających z dyrektywy 93/13. Ponadto, termin przedawnienia może być zgodny z zasadą skuteczności tylko wtedy, gdy konsument miał możliwość poznania swoich praw przed rozpoczęciem biegu lub upływem tego terminu. Tymczasem przeciwstawienie pięcioletnim terminem przedawnienia, takim jak rozpatrywany w postępowaniu głównym, roszczenia konsumenta o zwrot nienależnie wypłaconych kwot na podstawie nieuczciwych warunków umownych w rozumieniu dyrektywy 93/13, który rozpoczyna swój bieg od dnia przyjęcia oferty pożyczki, zdaniem Trybunału, nie pozwala zapewnić temu konsumentowi skuteczną ochronę w wypadku, gdy termin ten może upłynąć, zanim konsument poweźmie wiedzę o nieuczciwym charakterze warunku zawartego w przedmiotowej umowie. W ocenie TS taki termin czyni zatem nadmiernie utrudnionym wykonywanie praw przyznanych konsumentowi przez dyrektywę 93/13.

Wymóg przejrzystości

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału dotyczącym wymogu przejrzystości poinformowanie, przed zawarciem umowy, o warunkach umownych i skutkach owego zawarcia ma fundamentalne znaczenie dla konsumenta. To w szczególności na podstawie tej informacji konsument podejmuje decyzję, czy zamierza związać się warunkami umownymi sformułowanymi uprzednio przez przedsiębiorcę.

Trybunał wskazał, że do sądu krajowego należy ustalenie, z uwzględnieniem ogółu okoliczności zawarcia umowy kredytu, czy w rozpatrywanej sprawie konsumentowi podano wszystkie informacje mogące mieć wpływ na zakres jego obowiązków i pozwalające mu ocenić w szczególności całkowity koszt kredytu. Trybunał stwierdził, że co do umowy kredytu denominowanego w walucie obcej, dla celów tej oceny istotne są wszelkie informacje dostarczone przez przedsiębiorcę, które mają na celu udzielenie wyjaśnień konsumentowi co do funkcjonowania mechanizmu wymiany i związanego z nim ryzyka. Szczególne znaczenie przedstawiają wyjaśnienia dotyczące ryzyka dla kredytobiorcy związanego z silną deprecjacją środka płatniczego państwa członkowskiego, w którym kredytobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz wzrost zagranicznej stopy procentowej. Trybunał podkreślił, że kredytobiorca musi zostać jasno poinformowany, iż podpisując umowę kredytu denominowaną w obcej walucie, ponosi pewne ryzyko kursowe, które z ekonomicznego punktu widzenia może okazać się dla niego trudne do udźwignięcia w wypadku dewaluacji waluty, w której otrzymuje wynagrodzenie. Ponadto, przedsiębiorca musi przedstawić możliwe zmiany kursów wymiany walut i ryzyko związane z zawarciem takiej umowy.

Zdaniem Trybunału w ramach umowy kredytu denominowanego w walucie obcej, narażającej konsumenta na ryzyko kursowe, nie spełnia wymogu przejrzystości przekazywanie temu konsumentowi informacji, nawet licznych, jeżeli opierają się one na założeniu, że równość między walutą rozliczeniową a walutą spłaty pozostanie stabilna przez cały okres obowiązywania tej umowy. Jest tak w szczególności wówczas, gdy konsument nie został powiadomiony przez przedsiębiorcę o kontekście gospodarczym mogącym wpłynąć na zmiany kursów wymiany walut, tak że konsument nie miał możliwości konkretnego zrozumienia potencjalnie poważnych konsekwencji dla jego sytuacji finansowej, które mogą wyniknąć z zaciągnięcia kredytu denominowanego w walucie obcej.

W konsekwencji Trybunał orzekł, że wykładni art. 4 ust. 2 dyrektywy 93/13 należy dokonywać w ten sposób, że w ramach umowy kredytu denominowanego w walucie obcej wymóg przejrzystości warunków tej umowy, przewidujących, że waluta obca jest walutą rozliczeniową i że euro jest walutą spłaty, oraz powodujących skutek w postaci ponoszenia ryzyka kursowego przez kredytobiorcę, jest spełniony, jeżeli przedsiębiorca dostarczy konsumentowi wystarczających i dokładnych informacji pozwalających na to, aby przeciętny konsument właściwie poinformowany oraz dostatecznie uważny i rozsądny był w stanie zrozumieć konkretne działanie przedmiotowego mechanizmu finansowego i oszacować w ten sposób, w oparciu o jednoznaczne i zrozumiałe kryteria, konsekwencje ekonomiczne – potencjalnie istotne – takich warunków dla swoich zobowiązań finansowych w całym okresie obowiązywania tej umowy.

Znacząca nierównowaga

W rozpatrywanej sprawie warunki umowne wprowadzone do umów kredytu denominowanego w walucie obcej, przewidują, że obie strony ponoszą ryzyko kursowe, ale że ryzyko ponoszone przez przedsiębiorcę, w tym przypadku instytucję bankową, jest ograniczone, podczas gdy ryzyko ponoszone przez konsumenta takie nie jest. Warunki te nakładają więc na konsumenta ryzyko kursowe w wypadku spadku wartości waluty krajowej w stosunku do waluty obcej.

Z orzecznictwa Trybunału wynika, że w ramach umów kredytu denominowanych w walucie obcej, do sądu krajowego należy ocena, w świetle całości okoliczności faktycznych sprawy i z uwzględnieniem w szczególności fachowej wiedzy przedsiębiorcy w zakresie ewentualnych wahań kursów wymiany i ryzyka wiążącego się z zaciągnięciem kredytu w walucie obcej, po pierwsze, możliwego niedochowania wymogu dobrej wiary, a po drugie, istnienia ewentualnej znaczącej nierównowagi w rozumieniu art. 3 ust. 1 dyrektywy 93/13. W odniesieniu do wymogu dobrej wiary Trybunał wyjaśnił, że w ramach tej oceny należy w szczególności wziąć pod uwagę siłę pozycji negocjacyjnych stron oraz kwestię, czy konsument został zachęcony do wyrażenia zgody na dany warunek. Natomiast oceniając, czy warunek umowny tworzy – wbrew wymogowi dobrej wiary i ze szkodą dla konsumenta – znaczną nierównowagę praw i obowiązków stron wynikających z wiążącej je umowy, sąd krajowy powinien sprawdzić, czy przedsiębiorca traktujący konsumenta w sposób sprawiedliwy i słuszny, mógłby racjonalnie spodziewać się, iż konsument ten przyjąłby taki warunek w drodze negocjacji indywidualnych.

W świetle wiedzy i większych środków, jakimi dysponuje przedsiębiorca w celu antycypowania ryzyka kursowego, które może urzeczywistnić się w dowolnym momencie w trakcie obowiązywania umowy, a także nieobjętego górnym pułapem ryzyka wahań kursów wymiany walut, jakim obciążają konsumenta warunki umowne, Trybunał uznał, że takie warunki mogą prowadzić do znaczącej nierównowagi wynikających z danej umowy kredytu praw i obowiązków stron ze szkodą dla konsumenta.

W ocenie Trybunału rozpatrywane w niniejszej sprawie warunki umowne wydają się obciążać konsumenta, w zakresie, w jakim przedsiębiorca nie przestrzegał wymogu przejrzystości względem tego konsumenta, ryzykiem nieproporcjonalnym do świadczeń i kwoty otrzymanej pożyczki, ponieważ stosowanie tych warunków skutkuje tym, że konsument musi długoterminowo ponieść koszt zmiany kursu wymiany. W zależności od tej zmiany konsument ten może znajdować się w sytuacji, w której, po pierwsze, pozostała kwota kapitału należnego w walucie spłaty, w niniejszym przypadku w euro, jest znacznie wyższa niż kwota pierwotnie pożyczona, a po drugie, spłacone raty miesięczne prawie wyłącznie pokrywały same odsetki.

Opracowała: dr Ewa Skibińska, z biura Rzecznika Finansowego.

CZYTAJ DALEJ

Kwota wolna od podatku – zyska ponad 600 tys. Polaków

Resort finansów zapowiada wprowadzenie zmian w kwocie wolnej od podatku.

Według ministra Kościńskiego II próg podatkowy ma zostać podniesiony z 85 do 120 tys. zł. Na takiej zmianie ma zyskać ponad 600 tys. podatników, którzy zamiast płacić 32% podatku, będą płacili 17%.

Obecnie, to osoby najmniej zarabiające płacą relatywnie najwyższe podatki i składki.  W Polsce na tle innych państw wysoko obciąża się niskie płace, a nisko płace wysokie.  Relacja ta na tle innych krajów Europy jest jedną z najmniej sprawiedliwych.  Wprowadzane w ramach Polskiego Ładu zmiany, zmierzają do zapewnienia podatkowego fair play .

Rewolucyjna zmiana w podatkach dla każdego obywatela

Polski Ład to historyczna obniżka podatków – na reformie zyskuje: 18 mln podatników , u osób zarabiających 1-1,5 płacy minimalnej czyli u ogromnej większości społeczeństwa, zmiana w ciągu roku przełoży się na wzrost dochodu.  Dzięki reformie dochody będą wyższe-nawet do 2000 zł rocznie w przypadku mniej zarabiających.

Polski Ład a emerytury

Naszym obowiązkiem moralnym i przejawem odpowiedzialności społecznej jest zabezpieczenie bytu naszych rodziców. Na tym polega idea systemu emerytalnego. Obecnie jednak nawet najniższe emerytury są opodatkowane. Dzięki nowym rozwiązaniom niższe podatki zapłaci 90% emerytów. 2/3 emerytów nie zapłaci podatku w ogóle.

Nowy próg podatkowy

Do 120 tys. zł wzrośnie próg, od którego płaci się 32% podatku. Wyższa stawka będzie pobierana dopiero od pierwszej złotówki zarobionej powyżej 10 tys. zł miesięcznie. Najwięcej skorzystają osoby zarabiające do 6 tys. zł. Jednocześnie nie zapomniano o tzw. klasie średniej. Wyższy podatek pojawi się dopiero u pracowników zarabiających ponad 11 tys. zł miesięcznie.

źródło: MF

CZYTAJ DALEJ
ekonomia_informacje-28.jpg

WIS i podatek VAT: Wyjaśnienia dla przedsiębiorców

W drugim artykule z cyklu poświęconego objaśnieniom podatkowym Slim VAT, zwracamy uwagę na fragment doprecyzowujący instytucję Wiążących Informacji Stawkowych (WIS). Od 01.11.2019 r. podatnicy mogą wystąpić z wnioskiem o wydanie WIS do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS).

Jednakże już od 01.01.2021 r. muszą też przyzwyczaić się do jednej, ważnej nomen omen zmiany – ważności wydanych WIS.

WIS ma wskazywać podatnikowi właściwą dla danego towaru albo usługi albo świadczenia złożonego stawkę podatku VAT w powiązaniu z właściwą klasyfikacją według stosownej klasyfikacji. W tym znaczeniu WIS jest instrumentem łączącym w pewnym zakresie cechy opinii klasyfikacyjnych (wydawanych dotychczas przez GUS) z interpretacjami indywidualnymi.

Istota WIS

Regulacje dotyczące WIS, weszły w życie z dniem 01.11.2019 r. Początkowo podatnicy mogli występować z wnioskiem o wydanie WIS wyłącznie w odniesieniu do:

  • wydawnictw książkowych (książki, broszury, nuty, mapy) – we wszystkich postaciach, tj. drukowanych, na nośnikach fizycznych (dyski, taśmy itd.) i w formie elektronicznej (tzw. e-booki),
  • wydawnictw prasowych (gazety, dzienniki, czasopisma) – we wszystkich postaciach, tj. drukowanych, na nośnikach fizycznych (dyski, taśmy itd.) i w formie elektronicznej (tzw. e-prasa).

Okres przejściowy zakończył się wraz z wejściem w życie nowej matrycy stawek VAT – z dniem 01.07.2020 r. Od tego dnia rozstrzygnięcia w zakresie WIS chronią podatników w zakresie właściwego zidentyfikowania stawki VAT na dany towar lub usługę, już dla wszystkich kategorii towarów i usług wymienionych w nowej matrycy stawek VAT.

Informacja wskazuje sposób zakwalifikowania towaru albo usługi według stosownej klasyfikacji używanej na potrzeby podatku VAT oraz określa właściwą stawkę podatku dla towaru lub usługi. Organy podatkowe są związane wydanym rozstrzygnięciem wobec podatnika, który je otrzymał.

W przeciwieństwie do wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej, wniosek o WIS może zawierać własną propozycję klasyfikacji towaru albo usługi. Nie jest to jednak obowiązkowe. Wystarczy, że wnioskodawca szczegółowo opisze przedmiot wniosku (towar, usługę albo świadczenie złożone). Wnioskodawca ma jednak obowiązek wskazania klasyfikacji, według której mają być klasyfikowane towar lub usługa, zaś organ wydający WIS, po analizie zebranego materiału zaklasyfikuje przedmiot wniosku według odpowiedniej klasyfikacji i określi właściwą stawkę podatku.

Zakres obowiązywania WIS

Co do zasady, celem wprowadzenia WIS było zapewnienie ochrony dla podatników, w tym przede wszystkim małych i średnich przedsiębiorców, aby zagwarantować im pewność i stałość warunków prowadzenia działalności gospodarczej.

Wiążąca informacja Stawkowa wydana dla określonego towaru lub usługi dotyczy również innych niż wnioskodawca podmiotów. Ochrona jest analogiczna jak w przypadku interpretacji indywidualnych. Podmiot korzystający z rozstrzygnięcia wydanego dla innego podatnika, musi wykazać, że towar lub usługa, dla której stosuje WIS, są tożsame lub na tyle podobne, że ocena organu co do klasyfikacji i stawki powinna być taka sama.

Nowość – Termin ważności WIS

Obowiązujące do 31.12.2020 r. przepisy w zakresie WIS nie określały terminu jej ważności – wydane były bezterminowe, choć jednocześnie mogły:

  • wygasnąć z mocy prawa w przypadku zmiany przepisów dotyczących VAT, lub
  • zostać uchylone bądź zmienione w określonych przypadkach, np. w związku ze zmianami przepisów dotyczących Nomenklatury scalonej (CN) lub ich interpretacji, czy też w sytuacji stwierdzenia ich nieprawidłowości.

Od 2021 roku, WIS będą ważne przez okres 5 lat od dnia ich wydania. WIS wygasa jednak z mocy prawa, podobnie jak to było dotychczas, jeśli w okresie ważności decyzji, nastąpi zmiana przepisów, w wyniku której WIS stanie się niezgodna z tymi przepisami (np. zmiana stawki dla danego towaru/usługi).

Ministerstwo wyjaśniło, że wszystkie WIS wydane do 31.12.2020 r., przy założeniu, że nie wygasną z mocy prawa na skutek zmian przepisów, pozostają ważne.

Objaśnienia podatkowe Slim VAT

Chcesz wiedzieć jak prawidłowo stosować przepisy pakietu Slim VAT? Nie przeocz innych artykułów z cyklu objaśnienia podatkowe Slim VAT.

Martyna Kuś – Tax Consultant

Accace Sp. z o.o. Warszawa

www.accace.pl

CZYTAJ DALEJ

Odliczanie podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług noclegowych w celu ich odsprzedaży

Od 1 stycznia 2021 r. możliwe jest odliczanie podatku VAT naliczonego od usług noclegowych nabytych przez podatników – wyłącznie w celu ich odprzedaży, tj. po nabyciu usługi w celu przeniesienia jej na kolejnego nabywcę (w związku z tzw. refakturą usługi).

Pozostałe sytuacje, w których dochodzi do nabycia usług noclegowych, tj. w przypadku nabycia przez podatnika do celów jego działalności i „wykorzystywanych” w tej działalności, nadal nie dają prawa do odliczenia podatku VAT. Przez pojęcie usług noclegowych „wykorzystywanych” w tej działalności należy rozumieć każdy przypadek gdy usługa jest wykorzystywana w sposób inny niż odprzedaż (refaktura) określona w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT.

Podstawa prawna: art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy o VAT

Ważne!
Wprowadzone rozwiązanie nie dotyczy usług nabywanych przez podatników dla bezpośredniej korzyści turysty (rozliczanych obligatoryjnie w systemie VAT-marża, w tym także zakupu i odsprzedaży pakietów turystycznych). W takich przypadkach podatnikom nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usługi noclegowej.

Podstawa prawna: art. 119 ust. 4 ustawy o VAT.

Przykład 1
Podatnik T jest w trakcie wdrażania nowych rozwiązań dotyczących linii produkcyjnej w swoim przedsiębiorstwie. Jako że nowa linia produkcyjna wymaga zapewnienia skomplikowanych szkoleń dla pracowników, podatnik T zawarł umowę z innym podmiotem prowadzącym szkolenia z zakresu obsługi nowej linii produkcyjnej.

W ramach zawartej umowy podatnik T ma zapewnić noclegi dla pracownika podmiotu
szkolącego po czym zafakturować wartość nabytej wcześniej usługi noclegowej na podmiot szkolący. Podatnik T nabywa usługę noclegową od lokalnego hotelu, a następnie odprzedaje ją na rzecz podmiotu prowadzącego szkolenie (tzw. refakturowanie usług).

Mając na uwadze, że podatnik T nabywa usługi noclegowe wyłącznie w celu ich odprzedaży, tj. w celu przeniesienia ich na kolejnego nabywcę, podatnik T będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w cenie nabywanej usługi. Prawo do odliczenia przysługuje w zakresie w jakim nabywane usługi są związane z prowadzoną działalnością opodatkowaną podatnika T.

Przykład 2

Podatnik K bierze udział w dwudniowych targach sprzedażowych, które odbywają się w innym województwie. W tym celu podatnik K nabywa w mieście targów usługę noclegową dla własnych potrzeb.

Mając na uwadze, że nie nastąpi odprzedaż zakupionej usługi (podatnik „skonsumuje” usługę na własne potrzeby związane z noclegiem w miejscowości w której odbędą się targi), podatnik K nie będzie mógł dokonać odliczenia podatku VAT zawartego w cenie nabywanej usługi noclegowej.

źródło: Objaśnienia Slim_VAT

CZYTAJ DALEJ

Grupy VAT – nowy pomysł MF w konsultacji

Konkurencyjny i nowoczesny system VAT jest ważnym elementem Polskiego Ładu i podatkowego restartu gospodarki. Na gruncie podatku VAT oznacza to przede wszystkim wprowadzenie możliwości tworzenia Grup VAT. Polska do tej pory nie korzystała z takiej możliwości.

„Wprowadzenie grup VAT znacznie poprawi konkurencyjność polskiego systemu podatkowego i pozwoli po raz pierwszy od 1993 r. – a więc od momentu wprowadzenia VAT w Polsce – na neutralne rozliczanie VAT wewnątrz grupy powiązanych firm. W ten sposób dołączamy do grona 18 krajów UE, które oferują firmom taką korzystną formę rozliczenia. Dzięki temu stajemy się jeszcze bardziej atrakcyjnym miejscem do inwestowania, również przez międzynarodowe holdingi. Dostępność Grup VAT jest niezwykle istotna także w kontekście Brexitu i poszukiwania nowych miejsc inwestycyjnych przez sektor finansowy” – wyjaśnia wiceminister finansów Jan Sarnowski.

Grupy VAT – co to takiego?

Komisja Europejska określa grupy VAT jako sytuację win-win dla biznesu jak i administracji. Badania PwC pokazują jak istotnym czynnikiem inwestycyjnym zwłaszcza dla sektora finansowego i outsourcingu są grupy VAT. Dlatego w ramach podatkowego restartu gospodarki, podatnicy działający w ramach holdingów, będą mogli skorzystać z uproszczonej formy rozliczania się.

Rozliczanie VAT obecnie

Teraz podatnicy powiązani finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie rozliczani są odrębnie. W efekcie czynności dokonywane w ramach powiązanych podmiotów są dokumentowane fakturami VAT, a każdy z nich odrębnie składa plik JPK_VAT, który zawiera w sobie deklarację VAT i ewidencję. Dla rozliczeń między tymi podmiotami stosuje się wymogi tak jak dla podmiotów kompletnie od siebie niezależnych. Obowiązuje więc np. weryfikacja na wykazie podatników czy stosowanie mechanizmu podzielonej płatności – choć gospodarczo i ekonomicznie podmioty te stanowią jedność.

Jak będą działać Grupy VAT?

Teraz firmy będą mogły rozliczać się wspólnie.

„Grupa VAT oznacza neutralność obrotów wewnątrz grupy – nie ma więc faktury i klasycznej dokumentacji obrotu dla tego typu transakcji. Oznacza to mniej dokumentów i mniej czynności do wykonywania przez działy finansowo księgowe. To także korzyści dla administracji – mniej dokumentów do analizy i mniej podmiotów do kontroli” – dodaje wiceminister Sarnowski.

Kluczowe jednak są korzyści finansowe dla członków grupy. Czyli np. to, że w ramach grupy nie ma wzajemnego rozliczania VAT.

„Przede wszystkim są to rozwiązania atrakcyjne dla podmiotów, które kupując towar lub usługę od podmiotów powiązanych, nie mają prawa do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na wykonywanie świadczeń wykluczających to odliczenie (np. bank nabywający usługę IT nie odliczy VAT świadcząc wyłącznie zwolnione z VAT usługi finansowe). Stworzenie grupy oznaczałoby, że dla świadczeń oferowanych na rzecz członków grupy nie występuje VAT, a więc w tym przypadku nie mamy kosztu VAT – bank nie wpłaca VAT w cenie usługi którego nie może następnie odliczyć” – tłumaczy wiceminister Sarnowski.

Korzyści z grup VAT

Grupowanie VAT to możliwość zarządzania podatkiem naliczonym i zwrotami tego podatku, co korzystnie wpływa na cash flow w ramach całej struktury. Jeśli dany podmiot przed przystąpieniem do grupy był podatnikiem, który regularnie miał nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, to wówczas musiał oczekiwać na zwrot VAT – standardowo do 60 dni. Jeśli podmiot ten wejdzie do grupy, która jako całość wykazuje nadwyżkę podatku należnego nad naliczonym (jest „płatnikiem VAT”), to wówczas ten podatek wykazywany wcześniej jako VAT do zwrotu będzie „na bieżąco” uwzględniany w rozliczeniach grupy. W efekcie podmioty działając jako grupa VAT per saldo efektywniej „wykorzystują” VAT naliczony i żaden z podmiotów nie czeka na zwrot VAT.

Pierwszy etap – pilotaż Grup VAT

„Na pierwszym etapie wdrażania w Polsce Grup VAT, przyjęliśmy jako punkt odniesienia podatkową grupę kapitałową na gruncie CIT. Grupa VAT to zupełnie nowe rozwiązanie w polskim systemie prawnym i wymaga ono rozważnego wdrożenia. Oparcie się o podmioty tworzące PGK CIT otwiera na tym etapie możliwość tworzenia grupy VAT przed dużymi, wiarygodnymi i sprawdzonymi podmiotami. Zależy nam na tym, aby już od 2023 r. możliwość korzystania z Grup VAT została rozszerzona na pozostałe grupy podatników. Dalsze prace nad zwiększaniem przystępności tego rozwiązania jest priorytetem Ministerstwa Finansów” – wyjaśnia wiceminister Sarnowski.

Docelowo grupy VAT będą w Polsce otwarte dla każdej formy prawnej, w tym dla małego i średniego biznesu. Warunkiem szerokiego otwarcia tego rozwiązania jest jednak wcześniejsze sprawdzenie jego działania u podatników tworzących PGK CIT. Ograniczenie dotyczące formy prawnej podmiotów wchodzących w skład grupy VAT znajduje uzasadnienie na gruncie orzecznictwa TSUE i w pierwszej fazie wdrożenia Grup VAT było stosowane przez część państw UE, m. in. przez Niemcy.

Tworzenie Grup VAT będzie dobrowolne. Firmy samodzielnie ocenią czy chcą stosować nowy system czy też nie. Rozwiązanie będzie elastyczne, co odpowiada również konstrukcjom grup VAT w innych krajach UE. Jedynie trzy państwa UE (Austria, Holandia oraz Niemcy) wprowadziły grupy VAT w formie obligatoryjnej.

Ministerstwo Finansów rozpoczyna prekonsultacje projektu.

źródło: MF

CZYTAJ DALEJ

Mechanizm podzielonej płatności – wyjaśnienia MF

1. Bezpośrednie odesłanie do kwoty. 

Celem uproszczenia ustalenia, czy dana faktura z uwagi na wartość brutto podlega obligatoryjnej formie mechanizmu podzielonej płatności, zrezygnowano z odesłania do kwoty określonej w przepisach ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162). W miejsce tego odesłania wskazana została bezpośrednio kwota 15 000 zł (brutto) faktury.

Wprowadzona zmiana nie wpłynęła na limit, od którego mechanizm podzielonej płatności staje się obowiązkowy. Podzielona płatność tak jak obecnie, będzie musiała być zastosowana, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

  • przedmiotem transakcji są towary lub usługi wskazane w załączniku nr 15 oraz
  • kwota należności brutto wykazana na fakturze dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług z załącznika nr 15 przekracza 15 000 zł,
  • czynność jest dokonywana na rzecz podatnika.

Nie zmieniły się również zasady ustalenia, czy wartość brutto faktury przekracza limit wskazany do stosowania obowiązkowego mechanizmu podzielonej płatności (15 000 zł), w przypadku gdy wartość brutto faktury jest wskazana w walucie obcej. Tak jak dotychczas, w celu określenia, czy wartość brutto faktury przekracza 15 000 zł, należy stosować zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania dla celów VAT.

2. Mechanizm podzielonej płatności a możliwość potrącenia wierzytelności 

Do 31 grudnia 2020 r. wyjątkiem od konieczności dopełnienia obowiązków związanych z obligatoryjnym mechanizmem podzielonej płatności była możliwość skorzystania z instytucji potrącenia przewidzianego w art. 498 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, z późn. zm., dalej: kc). Z uwagi na charakter potrącenia zawartego w art. 498 kc, w którym mowa o dwóch osobach będących jednocześnie względem siebie dłużnikiem i wierzycielem, nie było możliwości uznania kompensat wielostronnych (umownych) za dopełnienie obowiązków związanych z zapłatą w obligatoryjnym mechanizmie podzielonej płatności. Ponadto, możliwe było potrącenie wyłącznie wymagalnych wierzytelności, co nie wpływało pozytywnie na płynność finansową podatników.

Od 1 stycznia 2021 r. wyłączono obowiązek stosowania mechanizmu podzielonej płatności również do potrąceń pozakodeksowych, czyli potrąceń dopuszczalnych na gruncie zasady swobody umów. Dzięki temu podatnicy zyskali bardziej elastyczne rozwiązanie, które dopuszcza różne istniejące na rynku praktyki, np. netting.

Zatem od 1 stycznia 2021 r. obowiązek stosowania mechanizmu podzielonej płatności został wyłączony również w przypadku innych potrąceń, czyli potrąceń dokonywanych pomiędzy osobami, które np. nie są względem siebie bezpośrednio dłużnikiem i wierzycielem. Dodatkowo potrącane wierzytelności nie muszą być wymagalne w chwili dokonywania potrącenia.

Wprowadzony z dniem 1 stycznia 2021 r. przepis może być stosowany także do wierzytelności powstałych przed 1 stycznia 2021 r., których potrącenie następuje od 1 stycznia 2021 r.

Dokonanie potrąceń powinno zostać udokumentowane w taki sposób, aby w przypadku wątpliwości organu podatkowego podatnik mógł wykazać, że nie doszło do naruszenia przepisów o obowiązkowym mechanizmie podzielonej płatności. Podatnik powinien móc wykazać, że doszło do potrącenia, żeby było jasne, iż należność nie została uregulowana w inny sposób, z ominięciem obowiązkowego mechanizmu podzielonej płatności.

Jeżeli po dokonaniu potrącenia pozostanie jeszcze kwota do zapłaty, różnicę tę należy uregulować zgodnie z założeniami obligatoryjnego mechanizmu podzielonej płatności.

3. Rozszerzenie dyspozycyjności środków na rachunku VAT

Od 1 stycznia 2021 r. podatnicy mają możliwość dokonywania płatności z rachunku VAT podatku z tytułu importu towarów czy też należności celnych nie tylko na rachunek urzędu skarbowego, ale również na rachunek agencji celnych.

Wprowadzenie takiego rozwiązania wychodzi naprzeciw oczekiwaniom podatników, którzy sygnalizowali, że ich należności celne oraz podatkowe z tytułu importu towarów zwykle regulowane są przez przedstawicieli celnych dokonujących w ich imieniu zgłoszeń celnych.

Taka praktyka wynika przede wszystkim z faktu, iż agencje celne zwykle obejmują zgłaszane (na rzecz importerów) do procedury dopuszczenia do obrotu towary posiadanymi przez siebie zabezpieczeniami celnymi, tj. gwarantują zapłatę należności importowych ciążących na towarach na podstawie własnych pozwoleń na składanie zabezpieczeń generalnych i uzyskanych „zobowiązań gwarantów”. Dokonywanie terminowej zapłaty należności przywozowych pozwala także na bieżące zwalnianie sald zabezpieczeń w systemie OSOZ 2 i ma także wpływ na przyspieszenie procesu zwalniania towarów do procedury dopuszczenia do obrotu.

W przypadku dokonywania płatności, kwoty odpowiadającej kwocie podatku z tytułu importu towarów czy też należności celnych na rachunek agencji celnej z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, podatnik w komunikacie przelewu:

  • w polu przeznaczonym na kwotę odpowiadającą całości albo części kwoty podatku wynikającej z faktury, która ma zostać zapłacona w mechanizmie podzielonej płatności, jak i polu przeznaczonym na kwotę odpowiadającą całości albo części wartości sprzedaży brutto wpisuje kwotę odpowiadającą kwocie podatku oraz należności celnych, która ma zostać zapłacona w mechanizmie podzielonej płatności;
  • w polu przeznaczonym na wskazanie numeru faktury podatnik wskazuje numer dokumentu związanego z płatnością wystawionego przez przedstawiciela bezpośredniego lub pośredniego w rozumieniu przepisów celnych;
  • w polu przeznaczonym na wskazanie NIP dostawcy lub usługodawcy podatnik wskazuje numer, za pomocą którego przedstawiciel bezpośredni lub pośredni w rozumieniu przepisów celnych jest zidentyfikowany na potrzeby podatku.

4. Zmiana katalogu podmiotów mogących wystąpić o uwolnienie środków z rachunku VAT

Od 1 stycznia 2021 r. rozszerzony został katalog podmiotów mogących występować z wnioskiem o przekazanie środków z rachunku VAT na rachunek rozliczeniowy o:

  • podmioty niebędące podatnikami oraz
  • podmioty nieposiadające siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju

– posiadające środki na rachunku VAT.

Przepisy funkcjonujące do 31 grudnia 2020 r. dopuszczały złożenie takiego wniosku wyłącznie przez podatnika lub byłych wspólników spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej. Takie rozwiązanie blokowało drogę do uwolnienia środków zgromadzonych na rachunku VAT innym podmiotom, które nie będąc podatnikami czy byłymi wspólnikami spółek, w wyniku nieprawidłowego zastosowania wobec nich mechanizmu podzielonej
płatności, otrzymywali środki na rachunki VAT.

Stąd wprowadzona została możliwość występowania z wnioskiem o uwolnienie środków (na zasadach analogicznych jak dla podatników) również przez inne podmioty, np. komorników czy podmioty zagraniczne.

W przypadku podmiotu nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski właściwym do rozpatrzenia wniosku o uwolnienie środków z rachunku VAT jest naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa – Śródmieście.

Natomiast w przypadku innych podmiotów, właściwym organem podatkowym jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania (w przypadku osoby fizycznej) lub adresu siedziby (w przypadku podmiotu niebędącego osobą fizyczną).

5. Zmiana sposobu klasyfikowania towarów i usług wymienionych w załączniku nr 15

Zmiana w zakresie załącznika nr 15 do ustawy polega na zastosowaniu do towarów i usług wymienionych w tym załączniku aktualnie stosowanej dla celów podatku VAT klasyfikacji wyrobów i usług, czyli PKWiU 2015.

Przedstawiając powyższe wyjaśnienia, wskazać należy na wydane już uprzednio objaśnienia podatkowe z 29 czerwca 2018 r. oraz 23 grudnia 2019 r. dotyczące mechanizmu podzielonej płatności. Zawierają one opis wszystkich podstawowych zagadnień dla tej instytucji, jaką charakteryzuje się zarówno wprowadzony 1 lipca 2018 r. fakultatywny, jak i stosowany od 1 listopada 2019 r. obowiązkowy mechanizm podzielonej płatności.

źródło: mf. gov.pl

CZYTAJ DALEJ
praca-w-biurze-firma-1.jpg

Ulgi na działalność badawczo-rozwojową

  • System podatkowy w Polsce będzie wspierał każdego przedsiębiorcę, który chce inwestować w innowacje.
  • Od 2022 r. w Polsce będzie działać kompleksowy system ulg podatkowych – działających równocześnie, na każdym etapie procesu produkcyjnego.
  • To ulgi B+R, IP Box, na prototyp, na robotyzację przemysłową i na wsparcie innowacyjnych pracowników.

Kierunek innowacje

Transformacja polskiej gospodarki w kierunku innowacji i kompleksowe ułatwienie finansowania działalności innowacyjnej firm, to strategiczny cel rozwoju Polski.

Dużo w zakresie wzrostu innowacji w Polsce jako rząd już zrobiliśmy. Natomiast chcemy te działania jeszcze wzmocnić i wykorzystać szansę jaka przed Polską stoi. Potrzebujemy teraz więcej nowoczesnych rozwiązań technologicznych i innowacyjnych projektów. Proinwestycyjnej atmosfery i konkurencyjnej polityki fiskalnej. Potrzebujemy produkcji przemysłowej w zasięgu ręki oraz niezawodnego łańcucha dostaw i silnego zaplecza. Chcemy stworzyć dobre warunki do realokacji produkcji z innych części świata. Proponowane ulgi zwiększą atrakcyjność Polski jako miejsca do inwestowania i przenoszenia produkcji. Wyrównają też szanse Polski w walce o inwestycje ze strony wielkich globalnych graczy – mówi minister Kościński.

Jakie ulgi proponuje rząd?

Będą to:

  • Ulga B+R wspierająca prace koncepcyjne nad nowym produktem.
  • Ulga na prototyp wspomagająca przeniesienie pomysłu na język praktyki i produkcji.
  • Ulga na wsparcie innowacyjnych pracowników, ułatwiająca konkurowanie o specjalistów o kluczowych umiejętnościach i kompetencjach.
  • Ulga na robotyzację, która ułatwi otwarcie dedykowanej produktowi linii produkcyjnej.
  • Możliwość symultanicznego korzystania z ulgi B+R oraz ulgi IP Box, zmniejszającej obciążenia na etapie jego sprzedaży.

Chcemy, żeby już od stycznia przyszłego roku zaczął działać w Polsce cały system ulg podatkowych wpierających inwestycje i rozwój przedsiębiorstw na wszystkich etapach procesu produkcyjnego. Pakiet ulg to krok milowy na drodze do transformacji polskiej gospodarki w kierunku Przemysłu 4.0. Chcemy, aby każde stadium ulokowanego w Polsce procesu produkcyjnego wiązało się z podatkowymi ułatwieniami Pierwszy z nich to prace nad pomysłem na nowy produkt, gdzie już teraz działa ulga badawczo rozwojowa. Ten element wzmacniamy teraz ulgą na zatrudnienie innowacyjnych pracowników. Ulga ta powiązana będzie z kosztem zatrudnienia, więc działać będzie niezależnie od tego czy przedsiębiorca uzyskuje aktualnie dochód do opodatkowania. Drugi element to przełożenie pomysłu na język praktyki, któremu dedykowana jest ulga na prototyp. W momencie uruchomienia produkcji przedsiębiorców wspierać będzie ulga na robotyzację. Wreszcie niższą stawką opodatkowany będzie dochód ze sprzedaży wymyślonych i wyprodukowanych w Polsce towarów. To osiągniemy dzięki uldze IP-Box. Wszystkie te rozwiązania będą działać równolegle do siebie i wzajemnie wzmacniać swoje działanie – wskazuje wiceminister finansów Jan Sarnowski.

Zdecydowana większość przepisów jest już gotowa i od przyszłego tygodnia ich treść będzie konsultowana z przedsiębiorcami. MF chce, żeby polski biznes miał czas na zapoznanie się z nimi i ich współtworzenie. Resortowi zależy na tym, żeby pierwsi przedsiębiorcy skorzystali z nowych udogodnień już w styczniu 2022 r.

Ulga B+R i IP Box

Ulga na działalność badawczo-rozwojową (B+R) oraz IP Box działają i są znane polskim przedsiębiorcom. Od stycznia będą oni mogli korzystać z nich równocześnie, w ramach tego samego procesu produkcyjnego. To zmiana w stosunku do tego co jest teraz. Firmy zostaną zachęcone do wytwarzania własności intelektualnej, ale też do jej rejestrowania w Polsce.

Do tej pory podatnik komercjalizujący wyniki prac badawczo-rozwojowych i osiągający z nich dochody kwalifikowane w rozumieniu przepisów o IP Box, nie miał możliwości korzystania z odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+R. Teraz zyska taką możliwość. Zaprojektowane przepisy dają prawo – przy określeniu dochodu z tytułu kwalifikowanych IP – zastosować odliczenie kosztów kwalifikowanych z tytułu działalności badawczo-rozwojowej.

Ulga na prototyp

To rozwiązanie, które podatkowo pomoże twórcom w przekuciu pomysłu w praktyczne rozwiązanie. Pozwoli taniej wytworzyć prototyp, a następnie wdrożyć wynalazek do produkcji. Nasze rozwiązanie wzorujemy na uldze działającej od wielu lat we Francji.

Będzie z niej mogła skorzystać każda firma, która opracuje nowy produkt, dotychczas niefunkcjonujący na rynku. Ulgę będzie można zastosować nie tylko na projekty takie jak konstrukcja hybrydowego pociągu, ale też na produkt innowacyjny w skali firmy, niewystępujący dotąd na rynku, który będzie rozwijał ofertę firmy i pozwoli jej zdobywać nowe rynki – mówi wiceminister Sarnowski.

Z tytułu ulgi na prototyp firmy zyskają możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania dodatkowych 30% wydatków poniesionych na jego wytworzenie (nie więcej jednak niż 10% dochodu). Aby ułatwić firmom stosowanie ulgi, przepisy będą zawierały precyzyjną listę wydatków, które będą mogły być uznane za przydatne do opracowania (produkcji próbnej) prototypu i wprowadzenia go na rynek.

Ulga na robotyzację

Ulga na robotyzację przemysłową jest skierowana do firm, które chcą usprawnić produkcję przez zastosowanie robotów przemysłowych. Podatkowe wsparcie będzie ważnym argumentem za przeniesieniem do Polski produkcji. Będzie również narzędziem, które pomoże polskim firmom w zwiększaniu ich produktywności i konkurencyjności.

Ulga na robotyzację ułatwi wzrost efektywności produkcji i jej unowocześnienie. Transformacja cyfrowa przemysłu wymaga zmiany podejścia przedsiębiorców w obszarze innowacji. Wsparcie podatkowe zakupu robota przemysłowego będzie impulsem stwarzającym możliwość inwestycji przedsiębiorców w bardziej efektywne, długoterminowe projekty rozwojowe. Podobne konstrukcje ulgi funkcjonują na całym świecie – zaznacza minister Tadeusz Kościński.

Polska propozycja czerpie z doświadczeń włoskich. Polega na możliwości odliczenia od dochodu dodatkowych 50% kosztów zakupu robota, a także wydatków związanych z jego instalacją, zakupem potrzebnego do jego działania oprogramowania oraz odpowiednim przeszkoleniem pracowników. Każda złotówka wydana na robotyzację produkcji, będzie mogła zostać zaliczona w 150% do kosztów uzyskania przychodu – tłumaczy wiceminister Jan Sarnowski.

Z ulgi może skorzystać firma, która zakupi i zainstaluje robota przemysłowego, tj. maszynę naśladującą ruch ręki człowieka, wykonującą ruch w kilku osiach, programowaną.

Ulga na zatrudnienie innowacyjnych pracowników

Z tej ulgi będą mogły skorzystać firmy, które prowadzą działalność badawczo-rozwojową i zatrudniają pracowników do jej wykonywania. Dzięki uldze firmy inwestujące np. w badaczy, programistów, wynalazców, konstruktorów, inżynierów czy farmaceutów, będą mogły zaproponować im wyższe wynagrodzenie.

Przedsiębiorcy, którzy korzystają z ulgi na wsparcie innowacyjnych pracowników i są płatnikami, będą mogli zmniejszyć zaliczki na podatek dochodowy potrącane od dochodów (przychodów) ze stosunku pracy lub umów cywilno-prawnych uzyskiwanych przez innowacyjnych pracowników.

Dzięki wsparciu w postaci ulgi, firmy będą mogły zaoferować takim ekspertom lepsze warunki pracy. Zwiększą tym samym swoją konkurencyjność w porównaniu do zagranicznych firm. Proponowana ulga na pracowników będzie zapobiegać także emigracji zarobkowej polskich specjalistów za granicę.

Materiały:

Prezentacja – Polski Ład. Podatkowy restart gospodarki 20210524​_-​_Pakiet​_wzmacniania​_gospodarki​_w​_211.pdf 2.08MB

Źródło: Ministerstwo Finansów

CZYTAJ DALEJ
calculator-1859370_640.jpg

MF: Objaśnienia podatkowe slim VAT

Po prawie czterech miesiącach obowiązywania przepisów tzw. pakietu Slim VAT Ministerstwo Finansów opublikowało objaśnienia podatkowe dotyczące wprowadzonych zmian. Minister dotrzymał tym samym słowa o przygotowaniu informacji opisujących stosowanie zmienionych przepisów, lecz pozostaje pytanie: jaką wartość stanowią one dla podatników?

CZYTAJ DALEJ

Newer Posts

Older Posts