10 września br. w Ministerstwie Rodziny i Polityki Społecznej podpisana została umowa o partnerstwie na rzecz realizacji projektu, którego celem jest opracowanie ustawy o wyrównywaniu szans osób z niepełnosprawnościami. Otworzy to drzwi do pełnego wdrożenia Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych.

Celem projektu jest opracowanie ustawy o wyrównywaniu szans osób z niepełnosprawnościami. To z kolei ma umożliwić pełne wdrożenie Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych.

Umowa jest początkiem bardzo ważnego etapu. Polska ratyfikowała Konwencję o prawach osób niepełnosprawnych już w 2012 roku. Teraz po prawie 10 latach przystępujemy do praktycznego wdrożenia tejże konwencji poprzez stworzenie projektu ustawy – mówił w piątek wiceminister rodziny i pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych Paweł Wdówik.

Jak podkreślił ustawa ma zmienić nie tylko sytuację osób z niepełnosprawnościami w Polsce, ale cały system postrzegania tej grupy obywateli, jak i miejsca tych obywateli w kraju.

Mam tę niepowtarzalną możliwość przełączania się z bycia wiceministrem na bycie osobą z niepełnosprawnością i z tej perspektywy mogę powiedzieć, że jest to ogromna nadzieja i szansa, którą mamy przed sobą, żeby stworzyć zapisy ustawowe porównywalne do tych najlepszych. Tych, które zdecydowanie kładą nacisk na prawa obywatelskie, prawa człowieka, a wszystko, co następuje potem, jest konsekwencją tego właśnie podejścia. Jest dla mnie rzeczą szalenie ważną, że w tym projekcie udało nam się zgromadzić bardzo mocnych przedstawicieli środowisk osób z niepełnosprawnościami, czyli organizacje o dużym zasięgu, o rozpoznawalnej marce i dużej renomie. A z drugiej strony mamy zupełnie niesłychany zespół badawczo-analityczny złożony z naukowców najlepszych polskich uczelni  – wskazał wiceminister Wdówik.

Głos zabrali także przedstawiciele Partnerów projektu.

Projekt będzie realizowany w Partnerstwie z:

  • Polskim Forum Osób z Niepełnosprawnościami,
  • Fundacją Instytut Rozwoju Regionalnego (z siedzibą w Krakowie),
  • Uniwersytetem Warszawskim,
  • Szkołą Główną Handlową w Warszawie,
  • Fundacją Naukową Instytut Badań Strukturalnych.

Liderem projektu jest Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych w MRiPS.

Projekt przewiduje analizę faktycznej sytuacji osób z niepełnosprawnościami – przegląd i analizę wszystkich rozwiązań prawnych z zakresu wsparcia osób z niepełnosprawnościami, a także szerokie konsultacje społeczne z uwzględnieniem wszystkich zainteresowanych. To m.in. osoby z niepełnosprawnościami i ich otoczenie, organizacje pozarządowe, partnerzy społeczni oraz przedstawiciele jednostek samorządu terytorialnego.

Zakłada się, że projekt będzie realizowany od września 2021 do października 2023 r.

Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych

Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych przyjęta została przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych 13 grudnia 2006 r. Polska ratyfikowała ją we wrześniu 2012 r.

Ustawa o wyrównywaniu szans osób z niepełnosprawnościami będzie zawierała regulacje związane z niepełnosprawnością, nie znajdujące się w innych aktach prawnych. Celem nowej ustawy będzie zapewnienie mechanizmów wsparcia zgodnych z Konwencją o prawach osób niepełnosprawnych i „operacjonalizacja” jej postanowień, wraz z odniesieniem do definicji zawartych w Konwencji.

źródło: MRiPS


ludzie-zdj-1-6.jpg

Jak wygląda sytuacja cudzoziemców na rynku pracy w Polsce? Na jakie wsparcie mogą liczyć i kiedy? Przygotowaliśmy praktyczny przewodnik po najważniejszych rozwiązaniach.

Kiedy cudzoziemiec jest uprawniony do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez zezwolenia na pracę?

Bez zezwolenia na pracę mogą pracować m.in. obywatele państw UE/EOG oraz członkowie ich rodzin, posiadacze kart stałego pobytu, Karty Polaka oraz cudzoziemcy poszukujący w Polsce ochrony. Szczegółowa lista zwolnień z konieczności uzyskania zezwolenia znajduje się na stronie https://psz.praca.gov.pl/dla-pracodawcow-i-przedsiebiorcow/zatrudnianie-cudzoziemcow/praca-bez-zezwolenia .

Wśród cudzoziemców, których status pobytowy związany jest z poszukiwaniem ochrony w Polsce, bez zezwolenia może pracować cudzoziemiec:

  • Jeżeli posiada status uchodźcy,
  • udzielono mu ochrony uzupełniającej,
  • posiada zgodę na pobyt ze względów humanitarnych,
  • posiada zgodę na pobyt tolerowany w Rzeczypospolitej Polskiej,
  • korzysta z ochrony czasowej w Rzeczypospolitej Polskiej,
  • posiada ważne zaświadczenie, że sprawa dotycząca udzielenia ochrony międzynarodowej nie została zakończona w terminie 6 miesięcy i opóźnienie nie nastąpiło z winy wnioskodawcy.

Wymienieni cudzoziemcy (z wyjątkiem cudzoziemców posiadających zaświadczenie wskazane w ostatnim punkcie) mogą korzystać także z systemu wsparcia rynku pracy.

Warunkiem otrzymania kompleksowej pomocy z powiatowego urzędu pracy (PUP) w aktywizacji zawodowej i podjęciu zatrudnienia jest rejestracja cudzoziemca jako osoby bezrobotnej. W Polsce funkcjonuje 340 powiatowych urzędów pracy, w których istnieje możliwość rejestracji ze względu na miejsce zameldowania lub zamieszkania.

Ważne! Osoba ewakuowana z Islamskiej Republiki Afganistanu będzie mogła zarejestrować się w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotny, po uzyskaniu:

  • statusu uchodźcy;
  • ochrony uzupełniającej;
  • zgody na pobyt ze względów humanitarnych;
  • zgody na pobyt tolerowany;
  • ochrony czasowej (jeżeli UE uruchomi tę procedurę).

Nie wyklucza to możliwości uzyskania statusu bezrobotnego w innych przypadkach określonych w ustawie. Szczegóły można znaleźć tutaj: https://psz.praca.gov.pl/dla-bezrobotnych-i-poszukujacych-pracy/dla-cudzoziemcow/prawa-i-obowiazki-cudzoziemcow .

Rejestracja w urzędzie pracy – i co dalej?

Po rejestracji w urzędzie pracy bezrobotny cudzoziemiec może być objęty usługami i instrumentami rynku pracy na takich samych zasadach jak obywatel Polski. Podlega on również ubezpieczeniu zdrowotnemu, co daje możliwość bezpłatnego korzystania z opieki zdrowotnej.

W okresie rejestracji w PUP cudzoziemcem opiekuje się wyznaczony pracownik pełniący funkcję doradcy klienta. Przeprowadza on wywiad w celu ustalenia aktualnej sytuacji zawodowej i społecznej cudzoziemca, jego predyspozycji i potrzeb oraz możliwości podjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Bezrobotnemu przekazywana jest również informacja na temat możliwości uznania posiadanych  kwalifikacji i wykształcenia, a także wymogów do podjęcia pracy w danym zawodzie.

Aby pomoc w aktywizacji zawodowej i podjęciu zatrudnienia była jak najskuteczniejsza, doradca klienta – w uzgodnieniu z cudzoziemcem – przygotowuje Indywidualny Plan Działania (IPD).

Indywidualny Plan Działania – co to takiego?

Indywidualny Plan Działania zawiera przede wszystkim działania, które należy podjąć, aby doprowadzić do wejścia cudzoziemca na polski rynek pracy. Mogą to być m.in.:

  • Wsparcie doradcy zawodowego – głównie w formie indywidualnych porad zawodowych. Doradca zawodowy pomaga ocenić możliwości zawodowe, udziela informacji na temat sytuacji na rynku pracy w Polsce oraz wskazuje jak korzystać z informacji o rynku pracy. Może również pomóc podjąć nowe decyzje zawodowe np. dotyczące nabycia nowych kwalifikacji czy kierunku poszukiwania pracy lub samozatrudnienia.
  • Formy wsparcia realizowane i finansowane przez PUP:
    • Szkolenia z języka polskiego oraz szkolenia zawodowe w celu uzupełnienia, zdobycia  lub zaktualizowania kwalifikacji zawodowych. W trakcie szkolenia przysługuje stypendium szkoleniowe w wysokości do 1489 zł miesięcznie.
    • Staż – w przypadku konieczności zdobycia doświadczenia zawodowego (w trakcie stażu przysługuje stypendium stażowe w wysokości 1489 zł miesięcznie).
    • Dotacja na założenie działalności gospodarczej w przypadku podjęcia decyzji o samozatrudnieniu.
    • Zatrudnienie subsydiowane z Funduszu Pracy (np. w ramach prac interwencyjnych).
    • Program specjalny zawierający specyficzne elementy wspierające zatrudnienie.
    • Przygotowanie  profesjonalnych dokumentów aplikacyjnych przy wsparciu doradcy klienta.
    • Pośrednictwo pracy: przedstawianie ofert pracy, nawiązywanie kontaktu z pracodawcami, kierowanie na wolne stanowiska pracy.

Po ustaleniu Indywidualnego Planu Działania następuje realizacja zaplanowanych działań zgodnie z ich harmonogramem. IPD kończy się podjęciem pracy lub podjęciem działalności gospodarczej.

W trakcie udzielania pomocy w aktywizacji zawodowej powiatowy urząd pracy współdziała z innymi instytucjami wspierającymi cudzoziemców w Polsce. To przede wszystkim Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie, Urząd ds. Cudzoziemców, tłumacze języków obcych oraz organizacje pozarządowe zajmujące się pomocą dla cudzoziemców. Współpraca ta jest jednym z warunków skutecznej aktywizacji zawodowej i integracji cudzoziemców na polskim rynku pracy.

MRiPS


rodzice-dzieci-2.jpg

Nowe przepisy mają wejść w życie 1 stycznia 2022 roku i przewidują wprowadzenie nowego świadczenia kierowanego do rodzin z dziećmi – maksymalnie 12 tys. zł na drugie i kolejne dziecko. Zwiększy się również wsparcie systemu opieki nad dziećmi w wieku do lat 3.

Rodzinny Kapitał Opiekuńczy jest częścią „Polskiego Ładu”, szeregu reform, które mają stanowić impuls rozwojowy dla Polski po okresie walki z negatywnymi skutkami pandemii COVID-19. We wtorek rząd przyjął projekt ustawy o Rodzinnym Kapitale Opiekuńczym

To bardzo ważny temat dla polskich rodzin. Łączenie życia zawodowego i rodzinami to często wyzwanie, zwłaszcza dla młodych rodziców. Rodzinny Kapitał Opiekuńczy powstał po to, by wspierać rodziny. Wykonujemy ważny krok na drodze do umocnienia polskich rodzin – mówił podczas wtorkowego spotkania z rodzinami w Żabiej Woli premier Mateusz Morawiecki.

Wsparcie polskiego państwa powinno służyć rodzinom. Z tej drogi nigdy nie zejdziemy. Budujemy Polskę szczęśliwych rodzin. Rozwiązania zaproponowane w Polskim Ładzie służą polskich rodzinom – dodaje minister rodziny i polityki społecznej Marlena Maląg.

Rodzinny Kapitał Opiekuńczy

Rodzinny Kapitał Opiekuńczy będzie przysługiwać na każde drugie i kolejne dziecko w rodzinie w wieku od ukończenia 12. do ukończenia 36. miesiąca życia, w maksymalnej wysokości 12 tys. zł na dziecko. Rodzice będą mogli wybrać czy chcą otrzymywać po 500 zł miesięcznie przez dwa lata, czy 1000 zł miesięcznie, ale przez rok.

Wsparcie będzie niezależne od dochodów rodziny, a środki nie będą opodatkowane. Ze świadczenia skorzystają też rodziny, które będą posiadały drugie i kolejne dziecko w wieku od 12. do 36. miesiąca w dniu wejścia w życie ustawy. Osoby te  będą  mogły otrzymać wsparcie proporcjonalnie za okres od 1 stycznia 2022 roku do czasu ukończenia przez drugie lub kolejne dzieci 36. miesiąca życia.

Polska stoi przed poważnymi wyzwaniami związanym z niekorzystnymi trendami demograficznymi. Odpowiedzią rządu na te wyzwania jest aktywna polityka prorodzinna, która obok takich programów, jak „Rodzina 500+”, „Dobry Start” czy „Maluch+”, będzie oferowała Polakom nowe wsparcie w ramach Rodzinnego Kapitału Opiekuńczego. Proponowane wsparcie będzie zachętą do posiadania większej liczby dzieci oraz stworzy lepsze warunki dla ich wychowania – mówi minister rodziny i polityki społecznej Marlena Maląg.

Zmiany w ustawie o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3

Projektowane przepisy przewidują również zmiany w ustawie o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3. Wprowadzone zostanie dofinansowania do pobytu dziecka w żłobku, klubie dziecięcym lub u dziennego opiekuna w wysokości 400 zł miesięcznie. Dofinansowanie będzie przeznaczane na pokrycie opłaty za pobyt dziecka w instytucji opieki. Dotyczyć to będzie dzieci, które nie są objęte rodzinnym kapitałem opiekuńczym.

Szacuje się, że w 2022 roku z Rodzinnego Kapitału Opiekuńczego skorzysta ok. 615 tys. dzieci, natomiast dofinansowanie do pobytu dziecka w żłobku, klubie dziecięcym lub u dziennego opiekuna obejmie kolejne 110 tys. dzieci.

MRiPS



Jarosław Gowin kończy swoją misję w Ministerstwie Rozwoju, Pracy i Technologii. W związku z tym Rada Ministrów zdecydowała się na kilka zmian resortowych.

Rada Ministrów rozporządzeniem z dnia 12 sierpnia 2021 r. powołała Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Ministerstwo Rozwoju i Technologii powstało z przekształcenia dotychczasowego Ministerstwa Rozwoju, Pracy i Technologii. Obsługiwać będzie działy administracji rządowej:

  • budownictwo, planowanie i zagospodarowanie przestrzenne oraz mieszkalnictwo;
  • gospodarka;
  • turystyka.

Rozporządzenie weszło w życie z dniem ogłoszenia, tj. 12.08.2021 r.

Zmieniono również zakres działania Ministra Rodziny i Polityki Społecznej. Rozszerzony go o dział praca.

Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 sierpnia 2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rodziny i Polityki Społecznej, o którym mowa, weszło w życie z dniem ogłoszenia, czyli 12 sierpnia 2021 r. Oznacza to, że od tego dnia wszystkie sprawy związane z działem administracji rządowej – praca, znajdują się w kompetencjach Ministra Rodziny i Polityki Społecznej.

Jednocześnie zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 12 sierpnia 2021 r. w sprawie przekształcenia Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej, komórki organizacyjne obsługujące sprawy tego działu, funkcjonujące w ramach dotychczasowego Ministerstwa Rozwoju, Pracy i Technologii, zostały włączone do Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej.

Krótko mówiąc, po kilku miesiącach resort pracy wrócił do swojego macierzystego ministerstwa.

źródło: KPRM; oprac. gr.



Blisko 2,3 miliona dzieci ma już przyznane świadczenie z tegorocznej edycji programu Dobry Start. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłacił już ponad półtora miliona świadczeń na kwotę 478 milionów złotych.

Wnioski w tegorocznej edycji programu „Dobry Start” można składać od 1 lipca. W tym roku rodzice i opiekunowie mogą skorzystać tylko z drogi elektronicznej – wnioski przyjmowane są za pośrednictwem bankowości elektronicznej, portalu Empatia lub PUE ZUS. Z danych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wynika, że rodzice złożyli już 1,95 mln wniosków o przyznanie świadczenia. Zdecydowana większość została już rozpatrzona.

  • Świadczenie przyznano 2,27 mln dzieci
  • Wypłacono 1,59 mln świadczeń, a kolejne 678 tys. czeka na wypłatę
  • Kwota wypłaconych świadczeń to już ponad 478 mln złotych

To dowód na to, że procedura naboru wniosków i przyznawania świadczeń przebiega sprawnie. Mimo wakacji, rodzice już myślą o początku roku szkolnego i związanych z tym wydatkami. Program Dobry start” powstał po to, by odciążyć rodziny w tym czasie, by wyrównywać szanse edukacyjne dzieci, niezależnie od miejsca urodzenia – mówi minister rodziny i polityki społecznej Marlena Maląg.

– Pieniądze w ramach programu przelewane są na bieżąco. Staramy się, aby rodzicie i opiekunowie otrzymali wsparcie w ramach programu tak szybko, jak to możliwe – dodaje prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, profesor Gertruda Uścińska.

Dobry Start. Zasady i terminy

„Dobry Start” to 300 zł na wyprawkę szkolną dla każdego uczącego się dziecka (w wieku od 7 do 20 roku życia, a w przypadku dzieci z niepełnosprawnościami – do 24 roku życia), bez względu na dochody rodziny.  W tym roku wnioski o przyznanie świadczenia można składać tylko w formie elektronicznej, a obsługą całego procesu zajmuje się Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Przy wdrażaniu programu Dobry start skorzystaliśmy z naszego doświadczenia. Dlatego przy obsłudze świadczenia postawiliśmy na elektronizację i automatyzację. Dzięki temu mogliśmy odciążyć pracowników ZUS. Przy obsłudze programu pracuje stosunkowo niewiele osób – podkreśla prof. Uścińska.

Wnioski można składać do 30 listopada br.

Złożenie wniosku do końca sierpnia gwarantuje wypłatę świadczenia nie później niż do 30 września. Gdy wniosek zostanie złożony w kolejnych miesiącach (we wrześniu, październiku lub listopadzie), to środki trafią do rodziny w ciągu 2 miesięcy od złożenia wniosku.

W 2020 roku wsparciem z programu „Dobry Start” objętych było 4,4 mln uczniów. Na świadczenia w ramach programu od początku jego funkcjonowania przeznaczono już 4,1 mld zł, ok. 1,4 mld zł rocznie.

MRiPS



Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej przygotowało projekt ustawy o rodzinnym kapitale opiekuńczym. Przewiduje on wprowadzenie nowego świadczenia kierowanego do rodzin z dziećmi – 12 tys. złotych na drugie i kolejne dziecko w wieku od 12 do 36 miesiąca życia. Nowe przepisy mają wejść w życie 1 stycznia 2022 roku.

Rodzinny Kapitał Opiekuńczy jest częścią „Polskiego Ładu”, szeregu reform, które mają stanowić impuls rozwojowy dla Polski po okresie walki z negatywnymi skutkami pandemii COVID-19. Projektowane przepisy wpisują się również w założenia i cele strategiczne Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności.

– Dzieci są przyszłością narodu i niezależnie od przynależności politycznej każdy się zgodzi. Dlatego zapowiedzieliśmy Rodzinny Kapitał Opiekuńczy. To 12 tys. zł na drugie i każde dziecko, żeby pomóc polskim rodzinom. Polityka rodzinna jest znakiem firmowym naszego rządu – mówił podczas środowego pikniku rodzinnego w Kaliszu premier Mateusz Morawiecki.

– Dotrzymujemy słowa. Polskie rodziny mogą mieć pewność, że deklaracja zawarta w Polskim Ładzie zostanie zrealizowana. Niedługo projekt ustawy trafi do konsultacji społecznych – zapowiedziała w Kaliszu minister rodziny i polityki społecznej Marlena Maląg.

Cel Rodzinnego Kapitału Opiekuńczego

Celem projektowanych przepisów jest przede wszystkim łagodzenie niekorzystnych trendów demograficznych, redukcja wskaźnika ubóstwa rodzin z dziećmi na utrzymaniu, inwestycja w rodzinę – wzmocnienie społecznego kapitału ludzkiego, wzmocnienie instrumentów umożliwiających łączenie rodzicielstwa z zatrudnieniem oraz rozwój szeroko pojmowanych instytucji opieki nad dziećmi w wieku do lat 3.

Według projektu przepisów, Rodzinny Kapitał Opiekuńczy będzie przysługiwać na każde drugie i kolejne dziecko w rodzinie w wieku od 12 do 36 miesiąca życia w maksymalnej wysokości 12 tysięcy złotych na dziecko. Rodzice podejmą decyzję, czy chcą wypłacać środki przez rok w wysokości 1 tys. miesięcznie, czy po 500 zł przez 2 lata.

– To rodzice zdecydują, czy przeznaczą środki np. na opłacenie miejsca w żłobku, wynagrodzenie dla niani lub pokrycie samodzielnej opieki nad dzieckiem. Rodzinny Kapitał Opiekuńczy daje rodzicom poczucie bezpieczeństwa, ale również alternatywę – mówi minister Marlena Maląg.

Świadczenie będzie wypłacane na wniosek osoby uprawnionej i nie będzie uzależnione od dochodów rodziny. Wnioski rozpatrywać będzie Zakład Ubezpieczeń Społecznych, który zajmie się również wypłatą świadczeń. Ustawa ma wejść w życie 1 stycznia 2022 roku. Szacuje się, że już w pierwszym roku jej obowiązywania wsparciem zostanie objętych około 410 tysięcy dzieci.

Zmiany w ustawie o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3

Projektowane przepisy przewidują również zmiany w ustawie o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, w wyniku których m.in. wprowadzone zostanie dofinansowanie dla dziecka nieobjętego nowym świadczeniem opiekuńczym do pobytu w żłobku, klubie dziecięcym lub u dziennego opiekuna.

Dofinansowanie to będzie związane z pobytem nieobjętego rodzinnym kapitałem opiekuńczym dziecka w instytucji opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 i będzie polegało na obniżeniu przez podmiot prowadzący taką instytucję miesięcznej opłaty ponoszonej za pobyt.

Dofinansowanie będzie przysługiwać w wysokości 400 zł miesięcznie i będzie przekazywane bezpośrednio podmiotowi prowadzącemu żłobek, klub dziecięcy lub zatrudniającemu dziennego opiekuna. Szacuje się, że tym wsparciem zostanie objętych około 108 tysięcy dzieci.

Dzięki nowym przepisów umożliwiona zostanie również integracja różnych źródeł dofinansowania (środki krajowe, środki z Europejskiego Funduszu Społecznego+ oraz Krajowego Planu Odbudowy) na tworzenie i funkcjonowanie miejsc opieki nad dziećmi w wieku do lat 3. Pozwoli to na stworzenie jeszcze lepszej propozycji dla samorządów, zachęcającej do tworzenia nowych żłobków czy klubów dziecięcych.

MRiPS



Premier Mateusz Morawiecki, Minister Rodziny i Polityki Społecznej Marlena Maląg i Pełnomocnik Rządu do spraw Polityki Demograficznej Barbara Socha zaprezentowali projekt Strategii Demograficznej 2040. Strategia zakłada wyjście z pułapki niskiej dzietności i zbliżenie się do poziomu gwarantującego zastępowalność pokoleń. Rząd planuje osiągnąć ten cel poprzez długofalowe, wieloobszarowe działania likwidujące bariery, które zniechęcają Polaków do realizowania ich aspiracji w zakresie rodziny. Wśród priorytetowych kierunków interwencji są programy z Polskiego Ładu oraz nowe inicjatywy wspierające elastyczność i stabilność pracy oraz poprawę jakości ochrony zdrowia.

Prezentacja Strategii Demograficznej odbyła się na konferencji prasowej 17 czerwca 2021 roku. To pierwszy tego typu dokument – żaden wcześniejszy rząd w Polsce nie zajął się tym wyzwaniem, choć demografia to jedno z kluczowych wyzwań, z którym jako społeczeństwo będziemy mierzyć się w najbliższych dziesięcioleciach.

– Dziś stoimy przed dziejowym wyzwaniem związanym z niekorzystnymi trendami w obszarze demografii, czyli spadkiem dzietności, któremu towarzyszy starzenie się polskiego społeczeństwa. Dlatego podjęliśmy decyzję o opracowaniu kompleksowej i wieloletniej Strategii Demograficznej – powiedział na konferencji Premier Mateusz Morawiecki. – Dzięki temu, że prace nad nią toczyły się równolegle z Polskim Ładem mieliśmy możliwość stworzenia dwóch, strategicznie ważnych i jednocześnie doskonale uzupełniających się planów – czego najlepszym dowodem jest to, że część programów Polskiego Ładu wprost realizuje kierunki zdefiniowane w Strategii Demograficznej. W ten sposób możemy działać szybko i jestem głęboko przekonany, że zdołamy zatrzymać negatywne trendy, a w długofalowej perspektywie odwrócić je i umożliwić Polakom budowanie szczęśliwych rodzin, tak dużych, jak tego naprawdę pragną – dodał premier Mateusz Morawiecki.

W trakcie prezentacji Strategii Minister Rodziny i Polityki Społecznej Marlena Maląg podkreśliła, że wzmacnianie polskich rodzin należy do priorytetów rządu Zjednoczonej Prawicy od momentu przejęcia sterów państwa w 2015 roku.

– Nasza Strategia Demograficzna jest kompatybilna ze Strategią na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju i z Polskim Ładem. Wyznacza kierunki i pokazuje kompleksowość działań zmierzających do poprawy struktury demograficznej kraju. Proponujemy rozwinięcie i uzupełnienie dotychczasowych działań na rzecz rodzin takich jak „Program 500+”, „Dobry Start”, „Maluch+” czy „Karta Dużej Rodziny” i podejmujemy się realizacji nowych programów, które – dzięki swojej kompleksowości – zniosą wszystkie bariery dzietności. Inwestowanie w rodziny i tworzenie dla nich jak najlepszych warunków do funkcjonowania i przychodzenia na świat dzieci jest polską racją stanu. Powinno więc odbywać się ponad podziałami i być nieprzerwanie kontynuowane przez kolejne pokolenia – dodała Minister Maląg.

Szczegóły diagnozy oraz cele i kierunki interwencji Strategii Demograficznej 2040 omówiła Pełnomocnik Rządu ds. Polityki Demograficznej Barbara Socha. Podkreśliła, że jeśli nie podejmiemy przemyślanych, stabilnych, spójnych i kompleksowych działań, grozi nam zahamowanie rozwoju – co niekorzystnie wpłynie na warunki życia polskich rodzin w przyszłości. Nadal jednak mamy dużą szasnę na uniknięcie takiego scenariusza.

– Zbadaliśmy między innymi to, jak wygląda idealna rodzina według Polaków. Wnioski są budujące: rodzina jest ciągle naszym życiowym priorytetem. Niestety wiele osób ma mniej dzieci niż deklaruje, że chciałoby mieć. Dlatego naszym głównym zadaniem będzie umożliwienie rodakom spełnienia ich oczekiwań i marzeń odnośnie do szczęśliwej rodziny – powiedziała Barbara Socha, Pełnomocnik Rządu do spraw Demografii. – W trakcie prac nad strategią zidentyfikowaliśmy aż 10 obszarów które to utrudniają – w tym obszary wymagające pilnego działania: mieszkanie, łączenie pracy i opieki nad dziećmi oraz zdrowie, edukację i infrastrukturę. Będą na nie oddziaływać liczne programy  Polskiego Ładu, ale mamy też nowe propozycje związane z poniesieniem elastyczności i stabilności pracy, która – jak wynika z badań – jest ważna dla podejmowania decyzji o posiadaniu dzieci – mówiła Barbara Socha.

Cele Strategii Demograficznej 2040

Strategia Demograficzna 2040 koncentruje się na dzietności, ponieważ długofalowo jest to najlepszy sposób na przywrócenie korzystnej struktury demograficznej polskiego społeczeństwa. Dlatego strategicznym celem zaproponowanym przez autorów dokumentu jest wyjście z pułapki niskiej dzietności i zbliżenie się do poziomu dzietności gwarantującego zastępowalność pokoleń.

Eksperci zidentyfikowali 10 obszarów wpływających na decyzję o posiadaniu dzieci i zaproponowali 12 kierunków interwencji w ramach 3 celów szczegółowych. Są to:

Cel szczegółowy 1 – Wzmocnienie rodziny:

  • zabezpieczenie finansowe rodzin (konsekwentnie realizowane od 2015 roku poprzez liczne programy, w tym Rodzinę 500+)
  • wsparcie w zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych rodzin (kierunek priorytetowy MIESZKANIE)
  • wsparcie trwałości rodzin,
  • popularyzacja kultury sprzyjającej rodzinie,
  • wzmocnienie współpracy z III sektorem i innymi podmiotami działającymi na rzecz rodziny,

Cel szczegółowy 2 – Znoszenie barier dla rodziców chcących mieć dzieci

  • rozwój rynku pracy przyjaznego rodzinie (kierunek priorytetowy PRACA)
  • rozwój form opieki nad dziećmi (realizowany od 2015 roku kierunek priorytetowy OPIEKA)
  • rozwój opieki zdrowotnej (kierunek priorytetowy ZDROWIE)
  • poprawa jakości i organizacji edukacji,
  • rozwój infrastruktury i usług potrzebnych rodzinom,

Cel szczegółowy 3 – Podniesienie jakości zarządzania i wdrażania polityk

  • podniesienie jakości zarządzania i wdrażania polityk na szczeblu centralnym,
  • podniesienie jakości zarządzania i wdrażania polityk na szczeblu samorządowym.

W rezultacie powstał katalog 104 różnych działań, z których wiele będzie realizowanych w ramach programów Polskiego Ładu. To m.in. Rodzinny Kapitał Opiekuńczy, Mieszkanie bez Wkładu Własnego, Bon mieszkaniowy, Mój dom 70 m², Maluch Plus, zwiększenie nakładów na zdrowie oraz programy pośrednio realizujące postulaty Strategii – takie jak Program Świetlica i Żłobek w każdej gminie.

Zwiększenie elastyczności i stabilności pracy

Badania poprzedzające opracowanie Strategii dowiodły, że na podjęcie decyzji o urodzeniu dziecka duży wpływ ma poczucie bezpieczeństwa finansowego. Dlatego w ramach Strategii Demograficznej 2040 rząd proponuje wprowadzenie dodatkowych rozwiązań zwiększających elastyczność i stabilność pracy.

Rozwiązania zwiększające elastyczność pracy:

  • Gwarancja elastycznej pracy dla kobiet w ciąży oraz rodziców dzieci do lat 4 (praca zdalna, praca hybrydowa lub elastyczny czas pracy). Wybór będzie uzależniony od charakteru wykonywanej pracy oraz dokonywany w oparciu o porozumienie pracodawcy z pracownikiem.
  • Gwarancja pracy w zmniejszonym wymiarze godzin dla kobiet w ciąży oraz rodziców dzieci do lat 4, poszerzona o zapis, że pracodawca nie może dyskryminować pracownika ze względu na wymiar czasu pracy poprzez wykluczenie go z przywilejów pracowniczych.
  • Gwarancja, że różne elastyczne formy mogą być stosowane równocześnie, w zależności od charakteru wykonywanej pracy (dokonany w formie porozumienia pracodawcy z pracownikiem).

Rozwiązania zwiększające stabilność pracy:

  • Ograniczenie możliwości zawierania umów o pracę na czas określony z osobami w wieku do 40 lat do maksymalnie 2 umów, na łączny czas nie przekraczający 15 miesięcy.
  • Ochrona przed zwolnieniem dla obojga rodziców (obecnie z takiej ochrony korzysta matka). Propozycja zmian obejmuje:
    • Rozszerzenie przepisu i objęcie matek ochroną przez okres do roku po powrocie do pracy z urlopu macierzyńskiego lub rodzicielskiego (niezależnie od wymiaru czasu pracy).
    • Wprowadzenie ochrony dla ojców w ciągu 1. roku życia dziecka. W przypadku małżeństw ta ochrona obowiązywałaby od momentu zajścia żony w ciążę.
    • Wprowadzenie obowiązku poinformowania pracownika o uprawnieniach związanych z rodzicielstwem przy podpisaniu umowy o pracę.

Stabilność pracy i związanego z nią stabilnego dochodu rodziny są ważne dla podejmowania decyzji o posiadaniu dziecka. A kiedy ono się urodzi i skończy się urlop rodzicielski, kluczowe staje się połączenie obowiązków zawodowych obojga rodziców z opieką nad dziećmi, stąd decyzja o włączeniu tego obszaru do priorytetowych kierunków działań.

Poprawa jakości ochrony zdrowia w kontekście demografii

W badaniach poprzedzających przygotowanie Strategii Demograficznej blisko 35 procent respondentów zadeklarowało, że wpływ na ich decyzję o posiadaniu dzieci ma jakość systemu opieki zdrowotnej (w tym pediatrycznej). Niemal tak samo często respondenci wskazywali na kwestię jakości opieki prenatalnej i okołoporodowej.

Zwiększenie nakładów na ochronę zdrowia do 7% to jeden z fundamentów Polskiego Ładu. Program przewiduje także szereg działań wprost adresujących zgłaszane przez respondentów problemy (np. Powszechny i bezpłatny dostęp do badań prenatalnych).

Poprawa jakości ochrony zdrowia to także jeden z priorytetowych kierunków interwencji Strategii Demograficznej 2040, w ramach którego rekomendowane są dodatkowe działania, nieujęte w Polskim Ładzie.

Jednym z nich jest utworzenie (we współpracy z administracją samorządową) modelowego centrum zajmującego się zdrowiem prokreacyjnym. Centrum będzie zapewniać:

  • Kompleksową, wysokospecjalistyczną opiekę nad
    • niepłodnymi parami oraz parami z doświadczeniem poronienia,
    • rodzicami oczekującymi urodzenia dziecka,
    • rodziną po urodzeniu dziecka;
  • Edukację personelu medycznego i pacjentów;
  • Możliwość prowadzenia działalności naukowo-badawczej.

Szczegóły rozwiązań z tego obszaru będą prezentowane w porozumieniu z Ministerstwem Zdrowia po zakończeniu etapu uzgodnień.

Jak powstała Strategia Demograficzna 2040

Dokument powstał na podstawie wielomiesięcznej analizy badań i ponad 650 źródeł naukowych z Polski i zagranicy. Szczególny nacisk położono na znoszenie barier i tworzenie warunków dla powstawania i rozwoju rodzin jako miejsca przychodzenia na świat nowych członków społeczności i ich podstawowej socjalizacji.

W pracach nad Strategią wzięli udział przedstawiciele wielu środowisk: resortów, samorządów oraz partnerów społeczno-gospodarczych i ośrodków badawczych. Przygotowanie dokumentu poprzedziły konsultacje m. in. z przedstawicielami organizacji kobiecych, rodzinnych, pracodawców i środowisk naukowych oraz analiza badań mających określić warunki do poprawy kondycji demograficznej Polski. Dokonano pogłębionego przeglądu krajowych i międzynarodowych badań naukowych i instrumentów sprzyjających realizacji planów prokreacyjnych, wprowadzanych w krajach Europy, Azji, i Stanów Zjednoczonych. W pracach nad strategią aktywnie uczestniczyła Rada Rodziny oraz Rządowa Rada Ludnościowa.

Realizacja celów Strategii Demograficznej 2040 jest powiązana z realizacją fundamentalnych projektów wskazanych w Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju (SOR) i wymaga realizacji szeregu nowych inicjatyw. W realizację Strategii Demograficznej włączone zostaną administracja centralna i samorządowa, organizacje społeczne i ruchy obywatelskie, kościoły i związki wyznaniowe, przedstawiciele świata nauki, twórcy i eksperci.

Konsultacje Strategii Demograficznej 2040

Zaprezentowany dokument stanowi projekt strategii, który będzie szeroko konsultowany ze wszystkimi interesariuszami. Wszystkie informacje dotyczące Strategii Demograficznej 2040 dostępne są na stronie Pełnomocnika Rządu do spraw Polityki Demograficznej – https://www.gov.pl/demografia

MRiPS



Duża zmiana w Karcie Dużej Rodziny zbliża się wielkimi krokami. Już od 9 czerwca br. będzie dostępna w praktycznej aplikacji mObywatel. – Dzięki temu Karta Dużej Rodziny stanie się jeszcze bardziej nowoczesna, to także znaczne ograniczenie biurokracji. To dobra wiadomość dla rodzin – mówi minister rodziny i polityki społecznej Marlena Maląg.

Od 9 czerwca br. każdy posiadacz Karty Dużej Rodziny – niezależnie od tego, czy do tej pory miał ją w wersji tradycyjnej, elektroniczną czy obu – będzie mógł z niej korzystać dzięki praktycznej aplikacji mObywatel.

– Osoby posiadające wyłącznie Karty tradycyjne nie będą musiały wnioskować o domówienie elektronicznej formy i płacić za to. Dzięki temu Karta Dużej Rodziny stanie się jeszcze bardziej nowoczesna, to także znaczne ograniczenie biurokracji. To bardzo dobra wiadomość dla rodzin – mówi minister rodziny i polityki społecznej Marlena Maląg.

Czym jest aplikacja mObywatel?

Aplikacja mObywatel to cyfrowy portfel na dokumenty i usługi. Dzięki aplikacji można m.in.:

  • bezpiecznie pobrać i okazać swoje dane,
  • realizować eRecepty bez podawania numeru PESEL,
  • przechowywać potwierdzenie odbytego szczepienia przeciwko COVID-19,
  • korzystać z mLegitymacji szkolnej lub studenckiej.

 

Jest ona dostępna dla osób posiadających mTożsamość (posiadających PESEL oraz dowód osobisty) lub mLegitymację szkolną. Część cudzoziemców posiadających obecnie KDR i dzieci nie będzie mogła skorzystać z Karty w mObywatel. Cudzoziemcy, którzy wnioskowali o elektroniczną formę KDR, otrzymują z urzędu Kartę tradycyjną. Wójt / burmistrz / prezydent miasta w terminie 7 dni od dnia następującego po dniu ogłoszenia nowelizacji (do 1 czerwca) z urzędu bezpłatnie przyznał kartę tradycyjną cudzoziemcom.

Osoby, które nie będą miały dostępu do mObywatela, będą musiały pozostać przy Kartach tradycyjnych.

Kto może otrzymać Kartę Dużej Rodziny?

Karta Dużej Rodziny to system zniżek dla rodzin wielodzietnych, w której rodzice mają lub mieli na utrzymaniu łącznie co najmniej troje dzieci. Rodzice otrzymują Kartę niezależnie od tego, czy dzieci nadal są na ich utrzymaniu. Nawet jeśli wszystkie dzieci są już dorosłe i utrzymują się samodzielnie, rodzice mogą otrzymać Kartę.

Prawo do Karty przysługuje także rodzicom zastępczym i osobom prowadzącym rodzinne domy dziecka – otrzymują oni Kartę Dużej Rodziny na takich samych zasadach jak rodzice.

Prawo do Karty Dużej Rodziny przysługuje także małżonkowi rodzica.

Dzieci (w tym dzieci umieszczone w rodzinach zastępczych lub rodzinnych domach dziecka) również otrzymują Kartę Dużej Rodziny – po spełnieniu określonych warunków. Dzieci te muszą być w wieku do 18 roku życia, lub do 25 roku życia, jeśli uczą się w szkole, lub szkole wyższej. Limity wiekowe nie obowiązują dzieci, które legitymują się orzeczeniem o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym lub znacznym.

Kolejnym – bardzo ważnym – warunkiem jest to, aby w chwili składania wniosku co najmniej troje dzieci w rodzinie spełniały wymienione wyżej kryteria. Jeśli w rodzinie tylko jedno lub dwoje dzieci spełnia te warunki, Kartę Dużej Rodziny otrzymają tylko rodzice.

Prawo do Karty przysługuje tylko osobom mieszkającym w Polsce. Kartę mogą otrzymać nie tylko osoby posiadające obywatelstwo polskie, ale także obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) oraz członkowie ich rodzin, a także cudzoziemcy mający prawo stałego pobytu w Polsce, status uchodźcy, a także część cudzoziemców, którzy mają prawo czasowego pobytu (tu w zależności od podstawy prawnej tego zezwolenia).

Wniosek o Kartę Dużej Rodziny może złożyć każdy pełnoletni członek rodziny – rodzic, małżonek rodzica, pełnoletnie dziecko.

Zniżki i partnerzy, czyli korzyści z Kartą Dużej Rodziny

Dzięki Karcie osoby z rodzin wielodzietnych mogą korzystać m.in. z ustawowych zniżek:

na przejazdy kolejowe – rodzice lub małżonkowie rodziców – 37 proc. na bilety jednorazowe oraz 49 proc. na miesięczne;
zniżek w opłatach paszportowych – 75 proc. w przypadku dzieci i 50 proc. w przypadku rodziców i małżonków rodziców;
darmowego wstępu do parków narodowych;
To także bogata oferta Partnerów Karty Dużej Rodziny z różnych branż – od sklepów dla dzieci, przez sklepy z odzieżą, obuwiem, księgarnie, hipermarkety, sklepy elektroniczne, jubilerskie, ośrodki wypoczynkowe, kina, baseny, centra rozrywki… i wiele, wiele innych.

Dzisiaj w całym kraju zniżki oferuje 8,5 tys. partnerów w 28,7 tys. lokalizacji. Korzysta z nich ponad 1 mln 77 tys. rodzin, a liczba aktywnych kart przekroczyła 3,4 mln.

źródło: MRiPS


rodzice-dzieci-3.jpg

Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej przypomina, że w Narodowym Spisie Powszechnym należy pamiętać o uwzględnieniu również dzieci.

Chodzi o dzieci urodzone przed 31 marca 2021 roku. Resort przypomina również o tym, że Narodowy Spis Powszechny potrwa do 30 września 2021 roku.

MRiPS



W ubiegłym tygodniu Sejm przyjął część poprawek Senatu do nowelizacji ustawy o pomocy społecznej. Chodzi m.in. o wydłużenie – ze względu na pandemię – okresu obowiązywania dotychczasowych standardów dotyczących poziomu zatrudnienia i kwalifikacji pracowników w określonych placówkach opieki całodobowej.

Jedne z najważniejszych założeń nowelizacji ustawy o pomocy społecznej to zwiększenie kwoty dodatku do wynagrodzenia pracowników socjalnych, skrócenie z 5 do 3 lat okresu pracy pracowników socjalnych, od którego uzależniony jest dodatkowy urlop wypoczynkowy, zapewnienie im pomocy psychologicznej w sytuacji zagrożenia i ustalenie ścieżki awansu zawodowego. To także np. zniesienie odpłatności za korzystanie z usług świadczonych w trybie dziennym w ośrodkach wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznym.

Sejm przyjął w czwartek część poprawek senatu do nowelizacji ustawy o pomocy społecznej.

Dotyczyły one m.in. wydłużenia obowiązywanie dotychczasowych standardów w zakresie poziomu zatrudnienia i kwalifikacji pracowników w określonych placówkach opieki całodobowej powstałych przed 1 stycznia 2020 r. Zdaniem Senatorów w obecnej sytuacji – trwania pandemii – spełnienie nowych standardów we wcześniej przewidzianym terminie jest znacznie utrudnione.

Sejm też również poprawkę przewidującą określenie w drodze rozporządzenia standardów kształcenia na studiach podyplomowych, które pozwalają wykonywać pracę pracownika socjalnego.

Jakie zmiany wprowadza nowelizacja ustawy?

  • Z 250 zł do 400 zł zwiększy się kwota dodatku do wynagrodzenia pracownika socjalnego zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy w samorządowych jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej. Chodzi o osoby, do których podstawowych obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku lub przeprowadzanie rodzinnych wywiadów środowiskowych poza siedzibą jednostki.
  • Z 5 lat do 3 lat zmniejszono okres pracy pracowników socjalnych, od którego uzależniony jest dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni.
  • Umożliwiono zdobycie uprawnień do wykonywania zawodu pracownika socjalnego poprzez zdobycie kwalifikacji w ramach ukończenia studiów podyplomowych z zakresu metodyki i metodologii pracy socjalnej.
  • Ustalono ścieżkę awansu zawodowego dla pracowników socjalnych oraz wprowadzono okresowe oceny (z możliwością kwestionowania ich wyników przez pracownika).
  • Wprowadzono pomoc psychologiczną dla pracowników socjalnych w sytuacji zagrożenia w terenie.

Zniesienie odpłatności za korzystanie z usług świadczonych w trybie dziennym w ośrodkach wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi

Zniesienie odpłatności dotyczy usług, które nie są świadczone przez całą dobę w ośrodkach wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi.

Szefowa resortu rodziny wskazuje, że dochody z odpłatności nie są znaczące dla budżetu państwa, natomiast jest to odczuwalny wydatek dla osób z zaburzeniami psychicznymi oraz ich rodzin.

Zmiany dotyczące ustalania wysokości zasiłku okresowego w przypadku osoby samotnie gospodarującej

Obecnie wysokość zasiłku okresowego dla osoby samotnie gospodarującej ustalona jest do wysokości różnicy między kryterium dochodowym tej osoby a jej dochodem, z tym że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 418 zł miesięcznie.

Po zmianie zasiłek będzie ustalany do wysokości różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a jej dochodem, z tym że miesięczna kwota zasiłku nie może być wyższa niż kwota kryterium dochodowego na osobę w rodzinie. Dzięki temu rozwiązaniu wysokość maksymalna zasiłku okresowego będzie zmieniać się każdorazowo wraz ze zmianą kryteriów dochodowych, co pozytywnie wpłynie na sytuację osób pobierających to świadczenie.

Aktualna wysokość kryterium dochodowego na osobę w rodzinie wynosi 528 zł.

Uelastycznienie możliwości przyznawania świadczeń niepieniężnych

Wprowadzono możliwość przyznania usług opiekuńczych lub specjalistycznych usług opiekuńczych w trybie pilnym, uzasadnionym nagłą zmianą stanu zdrowia osoby, której będą świadczone.

Umożliwiono także wspólne skierowanie małżonków lub rodziców z dorosłymi dziećmi do tego samego domu pomocy społecznej.

Podwyższenie kar za prowadzenie nielegalnej placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku

Zaproponowano różne wysokości kar w zależności od ilości osób przebywających w nielegalnej placówce, czyli:

  • w przypadku, gdy w danej placówce przebywa od 1 do 10 osób – kara wyniesie 10 000 zł,
  • od 11 do 20 osób – 20 000 zł,
  • powyżej 20 osób – 30 000 zł.

Z 40 tys. zł do 60 tys. zł zwiększono także kary pieniężne w przypadku prowadzenia przez placówkę nadal tej samej lub innej działalności. Dotyczy to sytuacji po uprawomocnieniu się decyzji o nałożeniu kary pieniężnej za prowadzenie bez zezwolenia wojewody placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku.

W 2021 r. skutki finansowe projektowanych zmian wyniosą 50,78 mln zł.

MRiPS