Zgodnie z przepisami osoba z orzeczeniem o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności, która prowadzi pozarolniczą działalność albo działalność gospodarczą w okresie ulgi na start i jest objęta obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego jedynie z tego tytułu oraz dodatkowo rozlicza uzyskiwany przez siebie przychód z zastosowaniem formy opodatkowania, jaką jest skala podatkowa, opłaca:
- miesięczną składkę na ubezpieczenie zdrowotne – w wysokości nieprzekraczające kwoty zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych należnej za miesiąc, za który jest opłacana składka, począwszy od miesiąca przypadającego po miesiącu, w którym została zaliczona do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności;
- roczną składkę na ubezpieczenie zdrowotne – w wysokości nieprzekraczające kwoty należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za dany rok kalendarzowy, jeżeli była w tym okresie zaliczona do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności przez co najmniej jeden miesiąc.
Osoba, która prowadzi pozarolniczą działalność lub korzysta z ulgi na start i ma orzeczony znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności, może skorzystać z ulgi polegającej na obniżeniu składki rocznej za rok 2023 do wysokości kwoty należnego podatku dochodowego od osób fizycznych, jeśli spełnia łącznie następujące warunki:
- prowadzi działalność pozarolniczą (gospodarczą),
- posiada wyłącznie tytuł do ubezpieczenia zdrowotnego, którym jest prowadzenie działalności pozarolniczej albo prowadzenie działalności gospodarczej w okresie ulgi na start,
- rozlicza podatek dochodowy od osób fizycznych wyłącznie z zastosowaniem skali podatkowej,
- ma orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności przez co najmniej jeden miesiąc w roku kalendarzowym.
Przesłanki wskazane w pkt 2–3 powinny być spełnione dla każdego miesiąca roku kalendarzowego, natomiast przesłanka wskazana w pkt 4 – dla przynajmniej jednego miesiąca.
Jeżeli dana osoba ze znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności prowadziła działalność tylko przez część roku, musi spełnić przesłanki z pkt 2–3 w okresie, kiedy była zgłoszona do ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu, o którym mowa w pkt 2.
Ponadto osoba ubezpieczona może obniżyć roczną składkę na ubezpieczenie zdrowotne do wysokości podatku należnego, jeżeli spełniała warunki do zastosowania takiej ulgi w ujęciu miesięcznym, przynajmniej w odniesieniu do jednego miesiąca danego roku składkowego.
Przykład 1
Pan Jakub ma orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym. 1 września 2022 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej i zgłosił się do ubezpieczenia zdrowotnego z tego tytułu. Jako formę opodatkowania w roku 2023 stosuje skalę podatkową. Od 1 do 15 maja 2023 r. był dodatkowo zgłoszony do ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu wykonywania umowy zlecenia.
W ramach rozliczenia rocznego składki zdrowotnej za rok 2023 z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej pan Jakub nie może skorzystać z ulgi polegającej na obniżeniu składki rocznej do wysokości należnego podatku dochodowego od osób fizycznych. Nie spełnił bowiem warunku dotyczącego nieposiadania w roku 2023 innego tytułu ubezpieczenia zdrowotnego.
Przykład 2
Pani Barbara jest osobą z niepełnosprawnością w stopniu umiarkowanym. 30 kwietnia 2023 r. zakończyła działalność gospodarczą, z której przychody opodatkowywała ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Po przerwie od 1 września 2023 r. rozpoczęła prowadzenie drugiej działalności, w stosunku do której wybrała opodatkowanie według skali podatkowej. Pani Barbara nie miała innych tytułów do objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym. W rozliczeniach miesięcznych obniżała składkę do wysokości zaliczki na podatek.
W ramach rozliczenia rocznego składki zdrowotnej za rok 2023 z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w kontekście formy opodatkowania, jaką jest skala podatkowa, pani Barbara może skorzystać z ulgi polegającej na obniżeniu składki rocznej do wysokości należnego podatku dochodowego od osób fizycznych.
Przykład 3
Pan Miłosz ma orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu znacznym. Od 1 do 31 stycznia 2023 r. był zgłoszony do ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu wykonywania umowy o pracę. Od 1 lutego 2023 r. rozpoczął działalność gospodarczą i zgłosił się z tego tytułu do ubezpieczenia zdrowotnego. Jako formę opodatkowania w roku 2023 wybrał opodatkowanie według skali podatkowej. Pan Miłosz nie miał innych tytułów do objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym. W rozliczeniach miesięcznych obniżał składkę do wysokości zaliczki na podatek.
W ramach rozliczenia rocznego składki zdrowotnej za rok 2023 z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej pan Miłosz może skorzystać z ulgi polegającej na obniżeniu składki rocznej do wysokości należnego podatku dochodowego od osób fizycznych.
Podstawa prawna:
Art. 82 ust. 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 146, z późn. zm.).
Źródło: ZUS
W Sejmie RP dyskutowano o projekcie ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Na pytania odpowiadał Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych Paweł Wdówik.
W Dzienniku Ustaw z dnia 18 lipca 2022 r. pod pozycją 1502 opublikowano obwieszczenie MRIPS z dnia 21.06.2022 r., w załączniku do którego został zawarty nowy jednolity tekst rozp. MPIPS z dnia 9 stycznia 2009 r. w sprawie refundacji składek na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1218).
„Jak tworzyć produkty dostępne?” „Dlaczego to takie ważne?” – na te i inne tego typu pytania odpowiadają szkolenia i doradztwo dofinasowane ze środków europejskich Programu Wiedza Edukacja Rozwój (POWER) w ramach projektu „Dostępność szansą na rozwój” Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości.
Dostępność nie jest tylko modnym w ostatnich latach słowem. Dostępność to możliwość skorzystania przez każdego, bez względu na jego ograniczenia, ze wszystkich usług, przestrzeni i treści. Niezależnie od tego, czy to osoba starsza, niedosłysząca, poruszająca się na wózku, czy też osoba, która ma złamaną rękę lub nogę. Dostępne produkty i usługi to takie, które nikogo nie wykluczają. Myślenie o dostępności powinno towarzyszyć przedsiębiorcom już na etapie tworzenia ich usług i produktów.
Stosując zasady uniwersalnego projektowania, rozszerzamy jako firma grono swoich odbiorców. Te zasady to m.in. projektowanie produktów, środowiska, programów i usług w taki sposób, by były użyteczne dla wszystkich w możliwie największym stopniu, bez potrzeby adaptacji. Ważnym aspektem jest także dostosowywanie produktów już istniejących do osób ze szczególnymi potrzebami. W tych przypadkach stosuje się technologie asystujące i kompensacyjne. Są to rozwiązania skierowane do poszczególnych grup osób z niepełnosprawnością, np. czytnik ekranowy czy monitor brajlowski.
Polskie firmy będą bardziej dostępne
Tematyka dostępności poruszana jest w trakcie szkoleń i doradztwa w ramach projektu „Dostępność szansą na rozwój”, finansowanego ze środków Programu Wiedza Edukacja Rozwój. Projekt jest częścią rządowego programu „Dostępność Plus”, który dba o zapewnienie swobodnego dostępu do dóbr i usług oraz możliwości udziału w życiu społecznym i publicznym osób o szczególnych potrzebach, a jego kluczowym pojęciem jest samodzielność.
Zarówno Polska, jak i cała Unia Europejska kładą duży nacisk na włączanie do życia społecznego osób, które z różnych powodów były z niego wcześniej wykluczane.
Wpisując się w tę retorykę, PARP realizuje projekt „Dostępność szansą na rozwój”, w ramach którego mikro, małe, średnie, ale także duże przedsiębiorstwa mogę otrzymać 100 proc. finansowania na szkolenia i doradztwo, dotyczące zasad uniwersalnego projektowania oraz technologii asystujących i kompensacyjnych. Kursy obejmą również wiedzę z zakresu wprowadzania tych usług na rynek.
Głównym założeniem projektu jest przedstawienie przedsiębiorcom możliwości czerpania dodatkowych korzyści finansowych poprzez dostosowanie oferowanych przez nich produktów i usług do potrzeb osób z niepełnosprawnością, seniorów lub dzieci. Eksperci zajmujący się uniwersalnym projektowaniem, bezpłatnie doradzą im, w jaki sposób dokonać odpowiednich zmian, nie ponosząc przy tym zbyt wielkich kosztów.
– Cieszy nas, że coraz więcej firm widzi w tym aspekcie szansę na przyszły rozwój i korzysta ze szkoleń i doradztwa w tym zakresie. Z dofinasowanych usług w zakresie wdrażania i rozwoju technologii kompensacyjnych i asystujących skorzystało już prawie 800 pracowników – mówi Edyta Sznajder, dyrektor Departamentu Rozwoju Kadr w Przedsiębiorstwach, który w PARP odpowiada za realizację tego zadania.
Operatorzy projektu „Dostępność szansą na rozwój”
Firmy mogą starać się o finansowanie udziału w szkoleniach oferowanych w projektach realizowanych przez wybranych przez PARP beneficjentów. Są to podmioty, które zostały wyłonione do prowadzenia szkoleń w ramach projektu „Dostępność szansą na rozwój”. Do programu mogą zgłaszać się przedsiębiorstwa w ramach pięciu makroregionów, obejmujących cały kraj:
- „Dostępny design” dla województwa wielkopolskiego, lubuskiego, zachodnio-pomorskiego, dolnośląskiego – nabór trwa do 30 września 2022 r.;
- „Na plusie – dostępność szansą rozwoju przedsiębiorstw” dla województwa łódzkiego, opolskiego, śląskiego – nabór trwa do 30 września 2022 r.;
- „Dostępny przedsiębiorca” dla województwa małopolskiego podkarpackiego, świętokrzyskiego – nabór trwa do 30 września 2022 r.;
- „Dostęp do wiedzy kluczem do zwiększenia Dostępności” dla województwa pomorskiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, kujawsko-pomorskiego – nabór trwa do 30 września 2022 r.;
- „Przepis na Rozwój – Dostępność szansą na rozwój” dla województwa lubelskiego, mazowieckiego – nabór trwa do 31 października 2022 r.
– Podczas szkolenia analizujemy proces projektowania, zaczynając od etapu empatyzacji, analizy trendów i przykładów najlepszych rozwiązań projektowych, poprzez fazę ideacji, tworzenia prototypu, aż po poznanie narzędzi, które pomogą zaplanować działania wdrożeniowe – powiedział Łukasz Klimek, kierownik projektów Departamentu Zarządzania Projektami z DGA S.A., operatora programu „Dostępny Design”.
Projekty są kierowane do wielu grup społecznych – „Dostępny design” kierowany jest do przedsiębiorstw z branży projektowej i wzorniczej, które chcą wdrożyć w swoich produktach zasady uniwersalnego projektowania.
Większa dostępność wiąże się przede wszystkim z uniwersalnym projektowaniem. Jego podstawowymi zasadami są: równość w korzystaniu, elastyczność, proste i intuicyjne korzystanie, łatwo dostrzegalne informacje, tolerancja na błędy, niski poziom wysiłku fizycznego, odpowiednie wymiary oraz równoprawny dostęp do środowiska.
Projektowanie zgodnie z tymi wytycznymi sprawia, że nowo pojawiające się produkty, usługi i przestrzenie są otwarte – dosłownie i w przenośni – na wszystkich, bez względu na ograniczenia. Między innymi o zaletach takiego podejścia mają okazję dowiedzieć się uczestnicy innego realizowanego w ramach działania „Dostępność szansą na rozwój” PARP projektu – prowadzonego przez Utilitię.
– Szkoliliśmy m.in. Biuro Inicjatyw Społecznych, któremu podpowiadaliśmy, w jaki sposób poprawić dostęp do ich siedziby oraz jak usprawnić stronę internetową. Zgłaszały się do nas również firmy turystyczne, zainteresowane tworzeniem dostępnych tras wycieczkowych. Najczęściej uczestnicy zainteresowani są tym, jak stworzyć dostępną informację, obiekt, ofertę czy reklamę, dzięki czemu z jednej strony staną się bardziej konkurencyjni, a z drugiej ich oferta będzie zgodna z polskim i unijnym prawem dotyczącym szeroko rozumianej dostępności – powiedział Piotr Witek, zastępca prezesa w firmie Utilitia.
Źródło: parp.gov.pl
Od 1 marca br. wzrósł próg uprawniający do świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji. Dodatkowe świadczenie przysługuje osobom, które otrzymują miesięcznie świadczenia do 1896,13 zł brutto.
Świadczenie zostało uruchomione w październiku 2019 r. Kierowane jest do osób, które ukończyły 18 lat, mieszkają w Polsce i mają stwierdzoną w formie orzeczenia całkowitą niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji.
Od czego zależy wysokość świadczenia?
Wysokość świadczenia zależy m.in. od łącznej wysokości przysługujących danej osobie świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych. W ubiegłym roku próg uprawniający do świadczenia wynosił 1772,08 zł brutto miesięcznie. Od marca br. został on podwyższony o ponad 124 zł, do kwoty 1896,12 zł brutto. Przy wypłacie tego świadczenia ma zastosowanie zasada złotówka za złotówkę.
Wyższy próg uprawniający do świadczenia uzupełniającego to efekt zmian w ustawie, które wprowadzają stały mechanizm waloryzacji progu.
– Będzie on waloryzowany corocznie od 1 marca takim wskaźnikiem, jakim waloryzowane są renty i emerytury – mówi minister rodziny i polityki społecznej Marlena Maląg.
Tegoroczny wskaźnik waloryzacji rent i emerytur wyniósł 7 proc. i o tyle wzrósł też próg uprawniający do świadczenia uzupełaniającego dla osób niezdobnych do samodzielnej egzystencji. Dodatkowe wsparcie przysługuje od miesiąca, w którym osoby ubiegające się o nie spełniły wymagane w ustawie warunki, jednak nie wcześniej niż od miesiąca, w którym złożyły wniosek o przyznanie świadczenia.
Źródło: MRiPS
Od 1 marca 2022 r. wzrośnie wysokość kwoty, którą pracodawcy wpłacają na konto Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON).
Wzrost wpłaty na PFRON wynika z wyższej kwoty przeciętnego wynagrodzenia, której wysokość ogłosił Prezes GUS w komunikacie z dnia 9 lutego 2022 r. w sprawie przeciętnego wynagrodzenia w IV kwartale 2021 r. Zgodnie z komunikatem przeciętna pensja wyniosła w tym okresie 5995,09 zł i jest wyższa w stosunku do poprzedniego kwartału o 337,79 zł.
Do wnoszenia comiesięcznych wpłat na PFRON zobowiązani są pracodawcy, którzy zatrudniają co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i równocześnie nie osiągają minimum 6% wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych.
Zgodnie z art. art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. jedn. Dz.U. z 2019 r. poz. 1172, z późn. zm.) miesięczna wpłata na Fundusz stanowi iloczyn 40,65% przeciętnego wynagrodzenia i liczby pracowników odpowiadającej różnicy między zatrudnieniem zapewniającym osiągnięcie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości 6% a rzeczywistym zatrudnieniem osób niepełnosprawnych. Wyliczenie przeprowadza się według następującego wzoru:
0,4065 × PW × (ZO × 0,06 − ZN), gdzie:
0,4065 – wskaźnik ustawowy (40,65%)
PW – wysokość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia
ZO – zatrudnienie ogółem u określonego pracodawcy (które mnoży się przez wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych wynoszący 6%)
ZN – liczbę zatrudnianych przez pracodawcę osób niepełnosprawnych
Przypominamy, że pracodawca zobowiązany jest dokonać wpłaty na PFRON w terminie do dnia 20. następnego miesiąca po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności powodujące powstanie obowiązku wpłat. Również w tym terminie należy wysłać przez teletransmisję danych do PFRON stosowne deklaracje, z których będzie wynikała kwota wpłaty.
Więcej na ten temat: Obowiązki oraz uprawnienia pracodawców związane z dokonywaniem wpłat na PFRON
B.O.
Dnia 27.01.2022 r. Sejm przyjął nowelizację ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Zostanie wprowadzony nowy instrument wsparcia dla firm zatrudniających osoby z niepełnosprawnościami, który rekompensuje zmniejszenie wpływów z PIT.
Do ustawy o PIT przeniesiono treść rozporządzenia Ministra Finansów z dn.07.01.2022 r. w sprawie miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy. Przyjęta ustawa zmienia dwie kwestie.
Po pierwsze wprowadza nowy instrument wsparcia Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz Zakładowego Funduszu Aktywności. Po drugie przenosi treść rozporządzenia Ministra Finansów z dn. 07.01.2022 r. (w sprawie przedłużenia terminów poboru i przekazania zaliczek na podatek dochodowy) do ustawy o PIT.
Ustawa potwierdza też, że oświadczenie PIT-2 można składać w trakcie roku oraz złożyć go także w przypadku pobierania emerytury.Więcej informacji: Korzystne zmiany w Polskim Ładzie – projekt Ustawy już gotowy.
Etap legislacyjny: Senat.
Źródło: Ministerstwo Finansów
Wraz z początkiem 2022 roku zwiększeniu uległa kwota świadczenia pielęgnacyjnego przyznawanego opiekunom dzieci niepełnosprawnych. Nową kwotę świadczenia opublikowano w obwieszczeniu Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 27 października 2021 r. w sprawie wysokości świadczenia pielęgnacyjnego w roku 2022 (M.P. poz. 1021).
W okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r. świadczenie pielęgnacyjne wynosi 2119 zł miesięcznie, czyli 148 zł więcej niż obecnie.
Mechanizm corocznej waloryzacji świadczenia pielęgnacyjnego wprowadziła ustawa z dnia 24 kwietnia 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 559). Pierwsza waloryzacja została przeprowadzona w 2017 roku. Zgodnie z art. 17 ust. 3b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 111, z późn. zm.) waloryzacja ta polega na zwiększeniu kwoty świadczenia o wskaźnik waloryzacji.
Wskaźnikiem waloryzacji jest procentowy wzrost minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego na dzień 1 stycznia roku, w którym jest przeprowadzana waloryzacja, w stosunku do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującej w dniu 1 stycznia roku poprzedzającego rok, w którym jest przeprowadzana waloryzacja.
Wysokość świadczenia pielęgnacyjnego ustalanego w sposób określony powyżej zaokrągla się do pełnych złotych w górę. W związku z tym, że od 2022 roku minimalne wynagrodzenie zostanie zwiększone z 2800 zł do kwoty 3010 zł (wzrost o 7,5%), świadczenie pielęgnacyjne również wzrośnie o 7,5% – z kwoty 1971 zł do 2119 zł.
Przypominamy, że zgodnie z ustawą z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych świadczenie pielęgnacyjne przysługuje z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej:
- matce albo ojcu,
- opiekunowi faktycznemu dziecka,
- osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,
- innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności
− jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.
B.O.
„Pracownik zatrudniony od 02.12.2021 r., posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności od 10.09.2019 r. Przedstawił świadectwa pracy za okres od 10.06.2021 do 31.07.2021 r. oraz 03.08.2021 do 24.09.2021 r. Czy urlop dodatkowy 10 dni należy się pracownikowi po przepracowaniu roku w naszym zakładzie pracy, czyli od grudnia 2022, czy też do roku przepracowanego po uzyskaniu orzeczenia dolicza się okres z poprzednich zakładów pracy?”
Dodatkowy urlop pracownika niepełnosprawnego jest uprawnieniem pracowniczym pozakodeksowym, bowiem są pewne grupy pracowników, którym – oprócz kodeksowego urlopu w wymiarze 20 lub 26 dni – należy się …