W Dzienniku Ustaw z dnia 25 listopada 2021 r. pod pozycją 2138 opublikowano obwieszczenie MZ z dnia 28.10.2021 r., w załączniku do którego został zawarty

jednolity tekst rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 września 2018 r. w sprawie orzekania o stanie zdrowia nauczyciela akademickiego na potrzeby udzielenia urlopu dla poratowania zdrowia (Dz.U. poz. 1868).

W jednolitym tekście wskazanego wyżej aktu wykonawczego uwzględniono zmiany wprowadzone:

  • rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 15 października 2019 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie orzekania o stanie zdrowia nauczyciela akademickiego na potrzeby udzielenia urlopu dla poratowania zdrowia (Dz.U. poz. 2117),
  • rozporządzeniem Ministra Zdrowia z  dnia 28 stycznia 2020  r. zmieniającym rozporządzenie w  sprawie orzekania o stanie zdrowia nauczyciela akademickiego na potrzeby udzielenia urlopu dla poratowania zdrowia (Dz.U. poz. 214).


W dniu 19 października 2021 r. Prezes GUS ogłosił wysokość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku, w III kwartale 2021 r. (M.P. poz. 962). Wynagrodzenie to wykorzystywane jest m.in. do ustalenia wysokości składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne.

Wynagrodzenie, o którym mowa, w III kw. 2021 roku wyniosło 5885,75 zł.

Wynagrodzenie za III kw. 2021 r. jest podstawą wymiaru dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego w miesiącach październik-grudzień 2021 r. Ile wynosi w tym okresie składka na to ubezpieczenie?

Składka na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne w październiku, listopadzie i grudniu br. wynosi miesięcznie nie mniej niż 529,72 zł.

Dla cudzoziemców, którzy są studentami spoza UE oraz cudzoziemców, którzy są osobami duchownymi spoza UE albo osobami spoza UE odbywającymi staż adaptacyjny albo kurs języka polskiego albo kursy przygotowawcze do podjęcia nauki w języku polskim podstawa wymiaru składki wynosi 620 zł, a wysokość składki: 55,80 zł miesięcznie.

Dla wolontariuszy podstawa wymiaru składki wynosi 2800 zł (minimalne wynagrodzenie), a wysokość składki 252,00 zł miesięcznie.

Przypominamy, że przeciętna pensja stanowi również podstawę do obliczeń wysokości opłaty zgłoszeniowej do NFZ wnoszonej w razie przerwy w ubezpieczeniu zdrowotnym.

Wysokość tej opłaty określono w art. 68 ust. 8 ustawy z dn. 27.08.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1398, z późn. zm.). W zależności od długości przerwy w ubezpieczeniu zdrowotnym opłata dodatkowa w miesiącach październik-grudzień br. wynosi:

  • 1177,15 zł dla osób, które nie były ubezpieczone w okresie od 3 miesięcy do roku,
  • 2942,88 zł dla osób, które nie były ubezpieczone w okresie od 1 roku do 2 lat,
  • 5885,75 zł dla osób, które nie były ubezpieczone w okresie od 2 lat do 5 lat,
  • 8828,63 zł dla osób, które nie były ubezpieczone w okresie od 5 lat do 10 lat,
  • 11 771,50 zł dla osób, które nie były ubezpieczone dłużej niż 10 lat.

B.O.



W Dzienniku Ustaw z dnia 28 października 2021 r. pod pozycją 1956 zostało opublikowane obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dnia 01.10.2021 r., w załączniku do którego zawarto nowy jednolity tekst ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz.U. z 2021 r. poz. 183).

W jednolitym tekście wymienionej powyżej ustawy uwzględniono zmiany wynikające z:

  • ustawy z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 694),
  • ustawy z dnia 20 maja 2021 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1292),
  • przepisów ogłoszonych przed dniem 30 września 2021 r.

Jednolity tekst omawianej ustawy nie obejmuje przepisów technicznych oraz innych regulacji wymienionych powyżej nowelizacji (są to normy przejściowe i określające terminy wejścia w życie przepisów). Pominięte zapisy ujęto w ust. 2 obwieszczenia Marszałka Sejmu RP z dnia 1 października 2021 r.



Do programu rehabilitacji po COVID-19 będzie można przystąpić nawet do 12 miesięcy od zakończenia leczenia choroby. Dzięki tej zmianie z ćwiczeń i zabiegów fizjoterapeutycznych, które pomagają w powrocie do pełni sił po przejściu COVID-19, skorzysta jeszcze więcej pacjentów. Nowe regulacje mają zastosowanie od 15 października 2021 roku.

Według specjalistów aż jedna trzecia pacjentów ma powikłania po chorobie wywołanej koronawirusem. Najczęściej są to: problemy z oddychaniem, zmniejszona ogólna sprawność organizmu i tolerancja wysiłku fizycznego, bóle mięśniowo-stawowe, zaburzenia lękowe i depresyjne.

W odzyskaniu dawnej kondycji pomaga kompleksowy program rehabilitacji dla pacjentów, którzy przeszli COVID-19. Program przygotował Narodowy Fundusz Zdrowia na polecenie ministra zdrowia.

Ważny termin – 12 miesięcy

Do tej pory rehabilitacji po COVID-19 mogli skorzystać pacjenci do 6 miesięcy od zakończenia leczenia. Od 19 października 2021 roku wchodzi w życie nowelizacja zarządzenia Prezesa NFZ, które wydłuża ten okres o kolejne 6 miesięcy. W efekcie pacjenci rozpoczną program rehabilitacji pocovidowej nawet do 12 miesięcy od zakończenia leczenia z powodu COVID-19.

Zmiany dotyczą wszystkich rodzajów rehabilitacji pocovidowej, czyli:

  • stacjonarnej i uzdrowiskowej
  • ambulatoryjnej
  • domowej.
Zmian jest więcej. Oto szczegóły

Zgodnie z nowym zarządzeniem Prezesa NFZ, rehabilitację po COVID-19 będzie mógł prowadzić także ośrodek rehabilitacji dziennej. To nowy typ realizatora tego świadczenia.

Znowelizowane przepisy doprecyzowują również termin zakończenia leczenia COVID-19. Określają go jako:

  • datę zakończenia izolacji domowej,
  • lub datę wypisu ze szpitala,
  • lub datę wypisu z izolatorium.

Kolejna zmiana dotyczy wizyty terapeutycznej (rehabilitacja w trybach ambulatoryjnym i domowym). Liczba wizyt w programie podstawowym to teraz 2 razy w tygodniu do 6 tygodni. W programie rozszerzonym liczba wizyt jest ustalana indywidualnie, ale musi wynieść przynajmniej od 2 do 3 razy w tygodniu do 6 tygodni.

Nowe przepisy mają zastosowanie do rozliczania świadczeń rehabilitacji po COVID-19 od 15 października 2021 r.

Źródło: NFZ


doctor-784329_640.png

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2021 r. (data wpływu 1 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wymiany przez podmiot leczniczy kas rejestrujących na kasy rejestrujące on-line – jest prawidłowe.


read-515531_640.jpg

Szczepienia przeciw COVID-19 były głównym tematem kolejnego spotkania Rady Medycznej. W obradach ekspertów z dziedziny medycyny wziął udział premier Mateusz Morawiecki oraz minister zdrowia Adam Niedzielski. Szczepienie to najskuteczniejsza broń w walce z ciężkim przebiegiem choroby oraz śmiercią. Dlatego rząd przygotowuje proces, który umożliwi szczepienie trzecią dawką wszystkim pełnoletnim osobom w Polsce. Wspólnie z ministrem zdrowia zdecydowano, że takie szczepienia mogłyby rozpocząć się w ciągu kilku tygodni.



Podczas ostatniego posiedzenia Senatu, które zakończyło się 6 sierpnia 2021 r., senatorowie zdecydowali o wniesieniu do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (inicjatywa grupy senatorów).

Zgodnie z projektem uprawnieniami do bezpłatnego zaopatrzenia w leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyroby medyczne mają zostać objęte wszystkie osoby, które ukończyły 70. rok życia. Obecnie takie uprawnienia przysługują osobom w wieku od 75 lat.

Projekt rozszerza także sposób weryfikacji przez pielęgniarkę lub lekarza danych pacjenta, który jest wykluczony elektronicznie i nie posiada internetowego konta pacjenta (IKP).

Senat chce także ułatwienia w wypisywaniu leków przez lekarzy i pielęgniarki w opiece ambulatoryjnej dla seniorów po leczeniu szpitalnym, którzy nie mają Internetowego Konta Pacjenta (IKP). Chodzi o to, by pielęgniarki i lekarze w ambulatoryjnej opiece specjalistycznej mogli wypisywać leki tylko na podstawie dokumentacji medycznej pacjenta. Obecnie muszą korzystać oni z Elektronicznej Platformy Gromadzenia, Analiz i Udostępniania Zasobów Cyfrowych, która jest powiązana z IKP.

Jak podkreślają autorzy projektu, na około 10 mln seniorów zaledwie około 108 tys. ma dostęp do IKP. Zmiana ta ma zatem doprowadzić do ułatwień w dostępie do leków dla seniorów po leczeniu szpitalnym.

Źródło: senat.gov.pl



Z dniem 15 lipca br. weszły w życie zmiany w przepisach wykonawczych określających zasady dokumentowania chorób zawodowych i ich skutków.

Powyżej wspomniana nowelizacja dotyczy regulacji zawartych w rozp. MZ z dnia 1 sierpnia 2002 r. w sprawie sposobu dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób (Dz.U. z 2013 r. poz. 1379, ze zm.). Przepisy zmieniające zostały zawarte w rozp. MZ z dnia 24 czerwca 2021 r. (Dz.U. poz. 1288).

Ministerstwo Zdrowia tłumaczy zasadność nowelizacji zaistniałą sytuacją epidemiczną, zwracając uwagę na konieczność przyspieszenia oraz usprawnienia procesu orzeczniczego w zakresie chorób zawodowych.

W ramach tych działań legislacyjnych zdecydowano się na uchylenie wzoru skierowania na badania w związku z podejrzeniem choroby zawodowej, które jest wydawane przez lekarza lub lekarza dentystę (uchylenie załącznika nr 2 w rozp. podstawowym).


flaga-mapa-13.jpg

Polska znajduje się w europejskiej średniej pod względem stosowania prawa UE w 2020 r. Komisja Europejska przyjęła sprawozdanie roczne z kontroli tego obszaru. Najmniejszą liczbę nowych przypadków niewłaściwej transpozycji lub nieprawidłowego stosowania prawa UE odnotowano w Danii, Finlandii, Irlandii i Niderlandach, największą w Bułgarii, we Włoszech, na Malcie i w Grecji.

W sprawozdaniu opisano, w jaki sposób Komisja monitorowała i egzekwowała prawo unijne w 2020 r. oraz jak państwa członkowskie wypadły w poszczególnych obszarach działalności. W sprawozdaniu uwzględniono rozprzestrzenienie się pandemii COVID-19 i wyjaśniono, jakie działania Komisja podjęła w celu ochrony praw, wolności i źródeł utrzymania ludzi oraz niezbędnych zasobów przedsiębiorstw w całej Unii.

W 2020 r. Komisja wszczęła w sumie 903 nowe postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Oznacza to wzrost o 13 proc. w porównaniu z 2019 r., kiedy to liczba nowych postępowań wyniosła 797.

Egzekwowanie prawa UE w czasie pandemii

Skuteczne egzekwowanie prawa UE jest ważne dla Europejczyków, ponieważ pozwala im korzystać z praw i korzyści wynikających z unijnego prawa. Tym bardziej ma ono znaczenie w czasie pandemii COVID-19, która wyraźnie wpłynęła na stosowanie prawa UE. Na przykład wiele państw członkowskich jednostronnie wprowadziło ograniczenia wywozowe dotyczące leków, sprzętu ochronnego i innych produktów istotnych w kontekście COVID-19. W stosownych przypadkach, w związku ze wspomnianymi ograniczeniami, Komisja w trybie pilnym wszczęła postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Komisja wszczęła również postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego przeciwko 11 państwom członkowskim w związku z brakiem ochrony praw konsumentów, którzy zakupili wycieczki zorganizowane i którzy nie otrzymali odpowiedniego odszkodowania po odwołaniu podróży z powodu COVID-19.

Chociaż Komisja szukała sposobów zmniejszenia obciążeń spoczywających na państwach członkowskich w związku z postępowaniami w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego (np. poprzez wydłużenie terminów na udzielenie odpowiedzi), właściwe stosowanie prawa UE ma kluczowe znaczenie, nawet w czasach kryzysu.

Priorytetowe traktowanie obszarów polityki ważnych dla codziennego życia Europejczyków

W 2020 r. Komisja w dalszym ciągu egzekwowała unijne przepisy we wszystkich obszarach działalności, skupiając się przede wszystkim na obszarach, które mają największy wpływ na codzienność obywateli i przedsiębiorstw, takich jak środowisko, mobilność, transport i energia. W efekcie połowa wszystkich nowych postępowań dotyczyła właśnie tych obszarów. Komisja podjęła na przykład działania przeciwko państwom członkowskim w związku z nieprzestrzeganiem prawa UE w odniesieniu do czystego powietrza i wody pitnej, praw podróżnych do uzyskania zwrotu kosztów za odwołane podróże czy bezpieczeństwa transportu.

Egzekwowanie prawa UE opiera się na współpracy. Dlatego też Komisja Europejska aktywnie wspiera państwa członkowskie we wdrażaniu prawa UE poprzez dialog i udzielanie wskazówek. W 2020 r. Komisja wydała szereg specjalnych wytycznych dotyczących różnych obszarów polityki, w tym unijnej pomocy doraźnej w przypadku współpracy w dziedzinie transgranicznej opieki zdrowotnej, bezpieczeństwa i higieny pracy, praw pasażerów, bezpieczeństwa lotniczego oraz skoordynowanej reakcji gospodarczej na epidemię.

Ograniczanie opóźnień w transpozycji dyrektyw UE

Aby przedsiębiorstwa i obywatele mogli w pełni czerpać korzyści z prawa UE, państwa członkowskie muszą sprawnie transponować europejskie dyrektywy do krajowych porządków prawnych w określonych terminach.

Ponad połowa wszystkich postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w 2020 r. dotyczyła opóźnień w transpozycji dyrektyw. Liczba ta znacznie wzrosła – z 406 przypadków w 2019 r. do 599 w 2020 r. Dla porównania w 2016 r. wszczęto 847 takich postępowań i była to najwyższa wartość w ciągu ostatnich pięciu lat. Aby ułatwić poprawną i terminową transpozycję, Komisja nieustannie wspierała państwa członkowskie, przez przygotowanie wytycznych, udostępnienie specjalnych stron internetowych oraz wymianę najlepszych praktyk na spotkaniach grup ekspertów.

Najwięcej postępowań dotyczących opóźnień w transpozycji wszczęto wobec Zjednoczonego Królestwa, Portugalii, Belgii i Cypru, a najmniej nowych postępowań wszczęto przeciwko Danii, Szwecji, Irlandii, Litwie, Malcie i Niderlandom.

Źródło: https://ec.europa.eu/