menu trigger  menu trigger
ekonomia_informacje-59.jpg

Globalne perspektywy wzrostu gospodarczego według MFW

Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) 6 kwietnia 2021 r. opublikował nową prognozę dla gospodarki światowej – World Economic Outlook. W latach 2021 i 2022, prognozowany wzrost światowego PKB wyniesie odpowiednio 6,0% i 4,4%. Prognoza wzrostu dla Polski wynosi 3,5% w 2021 r. i 4,5% w 2022 r.

W 2020 r. gospodarka światowa doświadczyła bezprecedensowej recesji. Jednak zgodnie z szacunkami MFW, skala recesji byłaby trzykrotnie większa, gdyby nie nadzwyczajne środki podjęte w poszczególnych krajach.

Prognoza dla Polski

Według MFW, polskie PKB ma w 2021 r. wynieść 3,5%, a w 2021 r. 4,5%. Inflacja ma wynieść 3,2% i 2,5%, a saldo obrotów bieżących kształtować się będzie odpowiednio na poziomie 2,0% i 1,3% PKB.

Globalne PKB

Fundusz prognozuje, że po spadku globalnego PKB o -3,3% w 2020 r., w nadchodzących latach nastąpi ożywienie i światowy PKB będzie wzrastał w tempie 6,0% w 2021 r. i 4,4% w 2022 r. Skala recesji w 2020 r. okazała się być mniejsza niż prognozowana w październiku 2020 r. ze względu na przyspieszenie tempa wzrostu w drugiej połowie roku (po zniesieniu części ograniczeń) oraz adaptacji do nowego modelu pracy.

W gospodarkach rozwiniętych, gdzie skala recesji wyniosła -4,7% w 2020 r., MFW prognozuje tempo wzrostu gospodarczego na poziomie 5,1% w 2021 r. i 3,6% w 2022 r. Stanowi to korektę w górę w stosunku do wcześniejszej prognozy ze stycznia br. o odpowiednio 0,8 i 0,5 pp.

W gospodarkach wschodzących i rozwijających się, które w 2020 r. doświadczyły recesji w skali -2,2%, Fundusz szacuje, że tempo wzrostu gospodarczego wyniesie 6,7% w 2021 r. i 5,0% w 2022 r. Stanowi to korektę w górę w stosunku do wcześniejszej prognozy ze stycznia br. o 0,4 pp. dla 2021 r.

Kryzys spowodowany przez COVID-19 doprowadził do pogłębienia dywergencji w tempie wzrostu gospodarczego pomiędzy poszczególnymi krajami. W szczególności ucierpiały kraje rozwijające się i kraje o niskim poziomie dochodu, które nie miały wysokich buforów fiskalnych pozwalających na wprowadzenie dużych pakietów antykryzysowych. Fundusz ocenia, że pandemia przyczyni się do wzrostu rozpiętości dochodowych w poszczególnych krajach i pomiędzy krajami.

Perspektywy światowego wzrostu gospodarczego obarczone są nadzwyczajnym ryzykiem, wynikającym głównie z dalszego przebiegu pandemii. W szczególności kluczowe znaczenie w opinii MFW będzie miał dostęp do szczepień oraz skuteczność szczepionki w odniesieniu do nowych szczepów wirusa. Wzrost światowego produktu brutto w średnim okresie uzależniony będzie od skuteczności polityki ekonomicznej w zakresie przeciwdziałania trwałym negatywnym efektom kryzysu.

Źródło: MF

CZYTAJ DALEJ

Tarcza Antykryzysowa – będzie wsparcie dla kolejnych branż

30 mld złotych przeznaczy polski rząd na ochronę miejsc pracy i pomoc dla przedsiębiorców w II kwartale tego roku. Dodatkowo poszerzony zostanie katalog branż, które będą mogły korzystać z rządowego wsparcia.

Najważniejsze elementy wsparcia to:

  • poszerzenie listy branż, które ubiegają się o pomoc z Tarczy Branżowej,
  • pomoc w zakresie regulacji czynszowych dla najemców,
  • umorzenie 100% subwencji z Tarczy Finansowej PFR 1.0,
  • dofinansowanie środków dezynfekcji dla gastronomii, fitness i hoteli.

Tarcza Branżowa – pomoc na szerszą skalę

W II kwartale ponad 60 branż znajdzie się na liście firm objętych Tarczą Branżową. Wsparcie otrzyma dodatkowo 16 nowych sektorów, m.in. branża beauty czy branża handlowa (sklepy elektroniczne, sportowe, meblowe, budowlane, kosmetyczne). Wartość tej pomocy to 7 mld złotych. Przedsiębiorstwa chronione Tarczą Branżową mogą liczyć na:

  • bezzwrotną dotację w kwocie do 5 000 złotych,
  • zwolnienie ze składek ZUS dla firm do 49 zatrudnionych oraz dla jednoosobowych działalności gospodarczych,
  • postojowe w kwocie 2 080 złotych dla jednoosobowych działalności gospodarczych,
  • dofinansowanie miejsc pracy pracowników.

Umorzone subwencje – kolejne oszczędności dla przedsiębiorców

Dłuższa lista branż objętych pomocą rządu to tylko jeden z kilku elementów rządowego wsparcia w II kwartale tego roku. Zdecydowaliśmy także o umorzeniu 100% subwencji z Tarczy Finansowej PFR 1.0. Dla firm to oszczędność rzędu 7 mld złotych.

Zmodyfikowana zostanie Tarcza Finansowa PFR 2.0 dla dużych firm, zatrudniających ponad 249 pracowników. Przedsiębiorstwa te będą mogły skorzystać z programu pożyczek na pokrycie 75% poniesionych strat w okresie od listopada 2020 do kwietnia 2021 r. Rząd przeznaczy na ten cel 17,5 mld złotych.

Ochrona czynszowa i wsparcie gastronomii

Przedsiębiorcy mogą też liczyć na pomoc w zakresie kosztów najmu powierzchni. W okresie obowiązywania zakazów prowadzenia działalności, obiekty handlowe o pow. 2000 m2 otrzymają automatyczną obniżkę czynszu. Zapłacą o 80% mniej, a przez pierwsze trzy miesiące po ustaniu zakazu kwota opłat najmu będzie zmniejszona o 50%.

– Proponujemy nowe regulacje dla przedsiębiorców, którzy borykają się trudnościami z zapłatą czynszu najmu powierzchni w różnych miejscach –  informował premier RP. – To bardzo często są galerie, które mają mocną pozycję negocjacyjną względem polskich przedsiębiorców, którzy sprzedają tam swoje towary. Nasze regulacje maja pomagać mniejszym biznesom w sporze z wielkimi, międzynarodowymi korporacjami – dodał szef polskiego rządu. Planowane są zmiany w prawie, które zniosą obowiązek wydłużenia umowy najmu o 6 miesięcy za każde uzyskanie zwolnienia z czynszu w okresie zamknięcia. Firmy będą mogły liczyć również na pomoc prawną w zakresie obowiązujących rozwiązań prawnych umożliwiających uzyskanie obniżki czynszu. Polski Fundusz Rozwoju uruchomi program doradztwa i szkoleń.

Utrzymane będzie wsparcie również dla branży gastronomicznej i hotelarskiej. A po zniesieniu zasad bezpieczeństwa związanych z pandemią i uruchomieniu działalności rząd obiecuje dofinansowanie zakupu środków sanitarnych dla tych firm.

Źródło: KPRM

CZYTAJ DALEJ
rodzice-dzieci-1.jpg

Zamknięte żłobki i przedszkola – dla kogo dodatkowy zasiłek opiekuńczy?

W związku z aktualną sytuacją epidemiczną i obowiązującymi obostrzeniami dodatkowy zasiłek opiekuńczy został wydłużony o kolejne dwa tygodnie – do 11 kwietnia br. Zasiłek opiekuńczy będzie przysługiwał na dotychczasowych zasadach tym wszystkim osobom, które będą musiały zostać w domu z dziećmi, czyli również rodzicom tych najmłodszych w związku z zamknięciem żłobków i przedszkoli od 27 marca do 9 kwietnia br.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy będzie przysługiwał na dotychczas obowiązujących zasadach, czyli:

  • w przypadku zamknięcia żłobka, przedszkola, szkoły lub klubu dziecięcego z powodu COVID-19, do którego dzieci lub osoby dorosłe niepełnosprawne uczęszczały,
  • w przypadku niemożności zapewnienia opieki przez żłobek, klub dziecięcy, przedszkole, placówkę pobytu dziennego oraz inną placówkę lub podmiot zatrudniający dziennych opiekunów z powodu czasowego ograniczenia funkcjonowania tych placówek w związku z COVID-19.

Tak jak do tej pory dodatkowy zasiłek opiekuńczy w przypadku zamknięcia lub ograniczonego funkcjonowania placówek przysługiwać będzie:

  • rodzicom dzieci w wieku do lat 8,
  • ubezpieczonym rodzicom dzieci:
    • do 16 lat, które mają orzeczenie o niepełnosprawności,
    • do 18 lat, które mają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
    • do 24 lat, które mają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
  • ubezpieczonym rodzicom lub opiekunom osób pełnoletnich niepełnosprawnych, zwolnionym od wykonywania pracy z powodu konieczności zapewnienia opieki nad taką osobą.

Nie zmieniły się zasady występowania o dodatkowy zasiłek opiekuńczy ani zasady przysługiwania dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Zasiłek ten nie przysługuje, jeśli drugi z rodziców dziecka może zapewnić dziecku opiekę (np. jest bezrobotny, korzysta z urlopu rodzicielskiego czy urlopu wychowawczego).

Dodatkowego zasiłku nie wlicza się do limitu 60 dni zasiłku opiekuńczego w roku kalendarzowym przyznawanego na tzw. ogólnych zasadach.

Rozporządzenie przedłużające okres wypłaty dodatkowego zasiłku opiekuńczego do 11 kwietnia 2021 r. opublikowano w Dz.U. pod poz. 559.

B.O.

CZYTAJ DALEJ

Pomoc dla polskich firm zatwierdzona

Polski program o wartości 1,1 mld euro (5 mld złotych) mający na celu wsparcie przedsiębiorstw dotkniętych pandemią koronawirusa zatwierdziła Komisja Europejska. Na pomoc mogą liczyć m.in. firmy z branży turystycznej, a także zajmujące się sprzedażą detaliczną, usługami gastronomicznymi i rozrywkowymi oraz mikroprzedsiębiorcy z różnych sektorów.

Środki wsparcia zgłoszone przez Polskę

Polska zgłosiła Komisji program o wartości 1,1 mld euro (5 mld złotych), którego celem jest dalsze wspieranie przedsiębiorstw dotkniętych skutkami pandemii koronawirusa. Program został zatwierdzony na podstawie tymczasowych ram pomocy państwa.

Program będzie miał zastosowanie do całego terytorium Polski i obejmuje cztery środki:

  • pierwszy środek, którego szacunkowy budżet wynosi 173 mln euro (777 mln złotych), będzie przeznaczony dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) oraz dużych przedsiębiorstw działających w branży turystycznej. Pomoc będzie miała formę dopłat do wynagrodzeń pracowników o wartości 464 euro (2 tys. złotych) miesięcznie na pracownika przez okres maksymalnie 3 miesięcy;
  • drugi środek, którego szacunkowy budżet wyniesie 215 mln euro (964 mln złotych), będzie przeznaczony dla MŚP i dużych przedsiębiorstw prowadzących działalność w szeregu sektorów, takich jak sprzedaż detaliczna, usługi gastronomiczne i rozrywkowe. Pomoc będzie miała formę dotacji bezpośrednich w wysokości do 928 euro (4 160 złotych) na beneficjenta, który odnotował spadek dochodu z działalności operacyjnej o co najmniej 40 proc. w porównaniu z okresem odniesienia ustalonym w programie;
  • trzeci środek, którego szacunkowy budżet wyniesie 300 mln euro (1,4 mld złotych), będzie przeznaczony dla mikroprzedsiębiorstw i drobnych przedsiębiorców, prowadzących działalność w szeregu sektorów, takich jak sprzedaż detaliczna, usługi gastronomiczne i rozrywkowe. Pomoc będzie miała formę dotacji bezpośrednich w wysokości do 1 116 euro (5 tys. złotych) na beneficjenta;
  • czwarty środek, którego szacunkowy budżet wyniesie 400 mln euro (1,9 mld złotych), będzie przeznaczony dla MŚP i dużych przedsiębiorstw prowadzących działalność w szeregu sektorów, takich jak sprzedaż detaliczna, usługi gastronomiczne i rozrywkowe. Pomoc będzie miała formę zwolnień z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne w okresie od 1 grudnia 2020 r. lub 1 stycznia 2021 r. do 31 stycznia 2021 r. w przypadku beneficjentów, którzy odnotowali spadek dochodu z działalności operacyjnej o co najmniej 40 proc. w porównaniu z okresem odniesienia ustalonym w programie.

Z wymienionych czterech środków skorzystać mogą także przedsiębiorstwa prowadzące działalność w sektorach podstawowej produkcji rolnej, rybołówstwa i akwakultury, pod warunkiem, że realizują one działania objęte środkami.

Komisja uznała, że program zgłoszony przez władze polskie jest zgodny z warunkami określonymi w tymczasowych ramach pomocy państwa. W szczególności wsparcie (i) nie przekroczy 225 tys. euro na przedsiębiorstwo prowadzące działalność w sektorze produkcji podstawowej produktów rolnych, 270 tys. euro na przedsiębiorstwo działające w sektorze rybołówstwa i akwakultury oraz 1,8 mln euro na przedsiębiorstwo prowadzące działalność we wszystkich innych sektorach zgodnie z tymczasowymi ramami prawnymi; oraz (ii) zostanie przyznane najpóźniej do dnia 31 grudnia 2021 r.

Komisja uznała, że środek jest konieczny, właściwy i proporcjonalny, biorąc pod uwagę konieczność zaradzenia poważnym zaburzeniom w gospodarce państwa członkowskiego, zgodnie z art. 107 ust. 3 lit. b) TFUE i warunkami określonymi w tymczasowych ramach pomocy państwa.

W związku z tym Komisja zatwierdziła środek pomocy na podstawie unijnych zasad pomocy państwa.

Źródło: https://ec.europa.eu/

CZYTAJ DALEJ

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy wydłużony do 28 marca 2021 r.

Bieżąca sytuacja epidemiczna sprawiła, że Rada Ministrów drogą rozporządzenia wydłużyła prawo do dodatkowego zasiłku opiekuńczego o kolejne dwa tygodnie – do 28 marca 2021 r. Zasady przyznawania zasiłku pozostają niezmienione. Komu przysługuje?

Rozporządzenie RM z dnia 12 marca 2021 r. w sprawie określenia dłuższego okresu pobierania dodatkowego zasiłku opiekuńczego w celu przeciwdziałania COVID-19, przedłużające możliwość pobierania świadczenia od 15 marca 2021 r. do 28 marca 2021 r. opublikowano w Monitorze Polskim pod poz. 455.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy w przedłużonym okresie przysługiwać będzie:

  • rodzicom dzieci w wieku do lat 8,
  • ubezpieczonym rodzicom dzieci:
    • do 16 lat, które mają orzeczenie o niepełnosprawności,
    • do 18 lat, które mają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
    • do 24 lat, które mają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
  • ubezpieczonym rodzicom lub opiekunom osób pełnoletnich niepełnosprawnych, zwolnionym od wykonywania pracy z powodu konieczności zapewnienia opieki nad taką osobą.
Opieka nad dziećmi do lat 8

Rodzicom dzieci do lat 8 przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy, jeżeli rodzic sprawuje osobistą opiekę nad dzieckiem w przypadku:

  • zamknięcia z powodu COVID-19 żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do której uczęszcza dziecko,
  • otwarcia tych placówek, gdy brak jest możliwości zapewnienia przez te placówki opieki z powodu ich ograniczonego funkcjonowania w czasie trwania COVID-19 albo
  • braku możliwości sprawowania opieki przez nianię lub braku możliwości sprawowania opieki przez dziennego opiekuna z powodu COVID-19.
Opieka nad dziećmi niepełnosprawnymi

Do 28 marca 2021 r. dodatkowy zasiłek opiekuńczy z powodu zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do której uczęszcza dziecko, ale również w przypadku ich otwarcia, gdy placówki te nie mogą zapewnić opieki albo w przypadku braku możliwości sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna z powodu COVID-19 przysługuje ubezpieczonym rodzicom dzieci w wieku:

  • do 16 lat, które mają orzeczenie o niepełnosprawności,
  • do 18 lat, które mają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
  • do 24 lat, które mają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.

Dotyczy to także rodziców lub opiekunów pełnoletnich osób niepełnosprawnych zwolnionych od wykonywania pracy z powodu konieczności zapewnienia opieki nad taką osobą w przypadku zamknięcia z powodu COVID-19 placówki, do której uczęszcza dorosła osoba niepełnosprawna, tj. szkoły, ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego, ośrodka wsparcia, warsztatu terapii zajęciowej lub innej placówki pobytu dziennego o podobnym charakterze. Dodatkowy zasiłek opiekuńczy z tytułu sprawowania opieki nad dorosłymi osobami niepełnosprawnymi przysługuje również w przypadku, gdy placówka jest otwarta, ale nie może zapewnić opieki, np. ze względu na ograniczenie w liczbie podopiecznych.

Nie zmieniły się zasady występowania o dodatkowy zasiłek opiekuńczy ani zasady przysługiwania dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Zasiłek ten nie przysługuje, jeśli drugi z rodziców dziecka może zapewnić dziecku opiekę (np. jest bezrobotny, korzysta z urlopu rodzicielskiego czy urlopu wychowawczego).

Dodatkowego zasiłku nie wlicza się do limitu 60 dni zasiłku opiekuńczego w roku kalendarzowym przyznawanego na tzw. ogólnych zasadach.

B.O.

CZYTAJ DALEJ

Tarcza 8.0 – dla kogo wsparcie?

Od 28 lutego 2021 roku przedsiębiorcy z branż najbardziej dotkniętych epidemią COVID-19 mogą korzystać z kolejnych form wsparcia. Chodzi o świadczenia postojowe, dofinansowanie wynagrodzeń,  dotacje na pokrycie bieżących kosztów działalności czy zwolnienie z opłacania składek ZUS. Przeczytaj, jakie warunki trzeba spełnić, żeby otrzymać tę pomoc.

Dofinasowanie do wynagrodzeń pracowników

Dofinansowanie wynosi miesięcznie 2000 zł do wynagrodzenia jednego pracownika, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy. Można je otrzymać na łączny okres 3 miesięcy kalendarzowych, które przypadają od miesiąca złożenia wniosku. Jest przekazywane w miesięcznych transzach.

Do liczby miesięcy objętych wsparciem wlicza się dofinansowanie otrzymane już w ramach Tarczy 7.0. Oznacza to, że wsparcie z:

  • Tarczy 8.0, czyli na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia z dnia 26 lutego 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii COVID-19
  • Tarczy 7.0, czyli na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 stycznia 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii COVID-19

– na dofinansowanie wynagrodzenia tych samych pracowników nie może przekroczyć łącznie 3 miesięcy.

Ważne! Przedsiębiorca, który otrzymał dofinansowanie wynagrodzenia pracowników, nie może wypowiedzieć umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika przez okres objęty dofinansowaniem.

W ramach Tarczy 8.0 wsparcie może otrzymać przedsiębiorca:

  • który na dzień 30 listopada 2020 roku prowadził działalność gospodarczą oznaczoną według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) jako rodzaj przeważającej działalności, kodami: 55.10.Z, 55.20.Z, 55.30.Z, 79.11.A, 79.12.Z.
  • którego przychód z tej działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z trzech miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy w następstwie wystąpienia COVID-19 co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 roku
  • który do końca 3. kwartału 2019 roku terminowo uregulował zobowiązania podatkowe, składki na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Pracy lub Fundusz Solidarnościowy. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy firma ma umowę z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych lub decyzję urzędu skarbowego w sprawie spłaty zadłużenia i terminowo opłaca raty lub korzysta z odroczenia terminu płatności
  • który nie spełnia przesłanek do ogłoszenia upadłości
  • wobec którego nie jest prowadzone postępowanie restrukturyzacyjne lub likwidacyjne.

Dofinansowanie nie przysługuje za miesiące, w których przedsiębiorca korzysta z innej pomocy w formie dofinansowania wynagrodzeń pracowników udzielonej w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom COVID-19.

Świadczenie postojowe lub ponowne świadczenie postojowe

Jednorazowo świadczenie postojowe mogą otrzymać przedsiębiorcy, którzy:

  • na dzień 30 listopada 2020 roku prowadzili pozarolniczą działalność gospodarczą oznaczoną według PKD jako rodzaj przeważającej działalności kodem: 47.71.Z, 47.72.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z
  • przychód z tej działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 roku.

Dwukrotnie świadczenie postojowe mogą otrzymać przedsiębiorcy, którzy:

  • na dzień 30 listopada 2020 roku prowadzili pozarolniczą działalność gospodarczą oznaczoną według PKD jako rodzaj przeważającej działalności kodem 91.02.Z
  • przychód z tej działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 roku.

Trzykrotne świadczenie postojowe mogą otrzymać przedsiębiorcy, którzy:

  • na dzień 30 listopada 2020 roku prowadzili pozarolniczą działalność gospodarczą oznaczoną według PKD jako rodzaj przeważającej działalności kodem: 49.39.Z, 55.10.Z, 55.20.Z, 55.30.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.14.Z, 59.20.Z, 74.20.Z, 77.21.Z, 79.11.A, 79.12.Z, 79.90.A, 79.90.C, 82.30.Z, 85.51.Z, 85.52.Z, 85.53.Z, 85.59.A, 85.59.B, 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1662), lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A, 86.90.D, 90.01.Z, 90.02.Z, 90.04.Z, 93.11.Z, 93.13.Z, 93.19.Z, 93.21.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z, 96.01.Z, 96.04.Z
  • przychód z tej działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 roku.

Ważne! Jeżeli przedsiębiorca złożył wniosek RSP-DD7 i otrzymał już świadczenie w Tarczy 7.0, to liczba świadczeń postojowych, o które może wystąpić na w Tarczy 8.0, zostanie pomniejszona o liczbę świadczeń otrzymanych na podstawie Tarczy 7.0.

Dotacja na koszty bieżącej działalności gospodarczej

Dotacja jest  przeznaczona na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej mikroprzedsiębiorców i małych przedsiębiorców. Dotacja może być udzielona do wysokości 5 000 zł

Dotacja przysługuje dwukrotnie mikroprzedsiębiorcy albo małemu przedsiębiorcy, który:

  • na dzień 30 listopada 2020 roku prowadził działalność gospodarczą oznaczoną według PKD jako rodzaj przeważającej działalności kodami: 47.71.Z, 47.72.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z, 91.02.Z,
  • nie zawiesił działalności na okres obejmujący dzień 30 listopada 2020 roku
  • uzyskał przychód z działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 roku.

Dotacja przysługuje trzykrotnie mikroprzedsiębiorcy albo małemu przedsiębiorcy, który:

  • na dzień 30 listopada 2020 roku prowadził działalność gospodarczą oznaczoną według PKD jako rodzaj przeważającej działalności kodami: 49.39.Z, 52.23.Z, 55.10.Z, 55.20.Z, 55.30.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.14.Z, 59.20.Z, 74.20.Z, 77.21.Z, 79.11.A, 79.12.Z, 79.90.A, 79.90.C, 82.30.Z, 85.51.Z, 85.52.Z, 85.53.Z, 85.59.A, 85.59.B, 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A, 86.90.D, 90.01 Z, 90.02.Z, 90.04.Z, 93.11.Z, 93.13.Z, 93.19.Z, 93.21.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z, 96.01.Z, 96.04.Z
  • nie zawiesił działalności na okres obejmujący dzień 30 listopada 2020 roku
  • uzyskał przychód z działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 r

W przypadku gdy dotacja została udzielona na podstawie wniosku, w którym wskazano miesiąc, w którym nastąpił spadek przychodów, ten sam miesiąc nie może zostać wskazany we wniosku o kolejną dotację.

Ważne! Przyznanie dotacji w Tarczy 8.0 jest niezależne od dotacji przyznawanych na podstawie Tarczy 6.0. Jeżeli jednak przedsiębiorca skorzystał z dotacji na podstawie Traczy 7.0, to liczba dotacji, o które może wystąpić w Tarczy 8.0 zostanie pomniejszona o jeden.

Dotacja:

  • nie podlega zwrotowi pod warunkiem, że przedsiębiorca będzie prowadzić działalność gospodarczą przez okres 3 miesięcy od dnia udzielenia dotacji
  • podlega zwrotowi, w szczególności jeżeli przedsiębiorca wydatkował ją niezgodnie z przeznaczeniem – starosta może przeprowadzić kontrolę wobec mikroprzedsiębiorcy albo małego przedsiębiorcy, któremu udzielono dotacji, w okresie 3 lat liczonych od dnia udzielenia dotacji.

Przychód z tytułu udzielonej dotacji nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zwolnienie z obowiązku opłacania składek ZUS

Prawo do zwolnienia z opłacania składek może przysługiwać za jeden albo za dwa miesiące, czyli za styczeń 2021 rok albo za grudzień 2020 rok i styczeń 2021 rok albo za luty 2021 rok.

Zwolnienie obejmuje składki na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych za te miesiące.

Zwolnienie będzie ci przysługiwać niezależnie od tego, czy zostały opłacone składki za okres wskazany we wniosku. Jeżeli opłaciłeś składki, ale spełniasz warunki, aby zwolnić cię z ich płacenia, to po otrzymaniu informacji o zwolnieniu z opłacania składek możesz wystąpić z wnioskiem o ich zwrot.

Ważne! Nadpłata zostanie zwrócona, jeżeli nie masz zaległości w ZUS.

Zwolnienie za jeden miesiąc, od 1 stycznia 2021 roku do 31 stycznia 2021 roku, przysługuje przedsiębiorcy, który łącznie spełni następujące warunki:

  • został zgłoszony jako płatnik składek przed 1 listopada 2020 roku
  • na dzień 30 listopada 2020 roku prowadził działalność oznaczoną jako rodzaj przeważającej działalności kodem PKD 47.71.Z, 47.72.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z
  • przychód z działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 roku
  • jako płatnik składek złożył deklarację rozliczeniową lub imienne raporty miesięczne za miesiąc wskazany we wniosku, czyli styczeń 2021 najpóźniej do 31 marca 2021 roku (chyba, że jest zwolniony z obowiązku ich składania)
  • złoży wniosek RDZ-B7 najpóźniej do dnia 30 kwietnia 2021 roku.

Zwolnienie za dwa miesiące grudzień 2020 roku i styczeń 2021 roku przysługuje przedsiębiorcy, który łącznie spełni następujące warunki:

  • został zgłoszony jako płatnik składek przed 1 listopada 2020 roku
  • na dzień 30 listopada 2020 roku prowadziłeś działalność oznaczoną jako rodzaj przeważającej działalności kodem PKD 49.32.Z, 49.39.Z, 52.23.Z, 55.10.Z, 55.20.Z, 55.30.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.14.Z, 59.20.Z, 74.20.Z, 77.21.Z, 79.11.A, 79.12.Z, 79.90.A, 79.90.C, 82.30.Z, 85.51.Z, 85.52.Z, 85.53.Z, 85.59.A, 85.59.B, 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A, 86.90.D, 90.01.Z, 90.02.Z, 90.04.Z, 91.02.Z, 93.11.Z, 93.13.Z, 93.19.Z, 93.21.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z, 96.01.Z, 96.04.Z
  • przychód z działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 r,
  • jako płatnik składek przed 1 listopada 2020 roku złożył deklarację rozliczeniową i imienne raporty miesięczne za miesiące wskazane we wniosku (grudzień 2020 rok – styczeń 2021 rok) najpóźniej do 31 marca 2021 roku (chyba że jest zwolniony z obowiązku ich składania)
  • złoży wniosek RDZ-B7 najpóźniej do 30 kwietnia 2021 roku.

Zwolnienie za luty 2021 roku przysługuje przedsiębiorcy, który łącznie spełni następujące warunki:

  • został zgłoszony jako płatnik składek przed 1 listopada 2020 roku
  • na dzień 30 listopada 2020 roku prowadził działalność oznaczoną jako rodzaj przeważającej działalności kodem PKD 49.32.Z, 49.39.Z, 52.23.Z, 55.10.Z, 55.20.Z, 55.30.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.14.Z, 59.20.Z, 74.20.Z, 77.21.Z, 79.11.A, 79.12.Z, 79.90.A, 79.90.C, 82.30.Z, 85.51.Z, 85.52.Z, 85.53.Z, 85.59.A, 85.59.B, 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach Dziennik Ustaw – 4 – Poz. 371 uzdrowiskowych, lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A, 86.90.D, 90.01.Z, 90.02.Z, 90.04.Z, 93.11.Z, 93.13.Z, 93.19.Z, 93.21.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z, 96.01.Z, 96.04.Z,
  • przychód z działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 roku
  • jako płatnik składek przed 1 listopada 2020 roku złożył deklarację rozliczeniową i imienne raporty miesięczne za miesiąc wskazany we wniosku, czyli luty, najpóźniej do 31 marca 2021 roku (chyba, że jest zwolniony z obowiązku ich składania)
  • złoży wniosek RDZ-B7 najpóźniej do 30 kwietnia 2021 roku.

Uwaga! Żeby otrzymać wsparcie w ramach Tarczy 8.0, wskazany kod PKD musi być kodem przeważającej działalności gospodarczej przedsiębiorcy. Do oceny czy przedsiębiorca spełnia ten warunek służą dane zawarte w rejestrze REGON w brzmieniu na dzień 30 listopada 2020 roku. Jeśli przedsiębiorca zmienił kod PKD przeważającej działalności w CEIDG lub KRS na kod PKD uprawniający do uzyskania pomocy po 30 listopada 2020 roku, nawet jeśli wskazał wsteczną datę obowiązywania tej zmiany, to nie spełni warunku prowadzenia działalności z określonym kodem PKD na dzień 30 listopada 2020 roku. W tym przypadku liczą się wyłącznie zmiany zgłoszone nie później niż do 30 listopada 2020 roku.

Źródło: biznes.gov.pl

CZYTAJ DALEJ
praca-w-biurze-firma-12.jpg

RPO: prawo do postojowego powinny mieć bliskie osoby współpracujące z przedsiębiorcą

Zdaniem Rzecznika Praw Obywatelskich mieszkający z przedsiębiorcą jego bliscy, czyli małżonek, dzieci, czy rodzice przedsiębiorcy, którzy żyją z nim we wspólnym gospodarstwie i pomagają w prowadzeniu działalności gospodarczej, powinni mieć prawo do świadczenia postojowego.

Od początku pandemii do Biura Rzecznika Praw Obywatelskich trafiały skargi osób, które nie uzyskały świadczenia postojowego w ramach mechanizmów wsparcia wprowadzanych specustawami. Sytuacja tych osób, jak podkreśla RPO, nie może zostać uznana za prawidłową z punktu widzenia zasady równości.

Według odpowiedzi na jedną ze skarg Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w lipcu 2020 r. wskazało, że osoby współpracujące – tj. małżonek, dzieci, dzieci drugiego małżonka, dzieci przysposobione, rodzice, macocha albo ojczym przedsiębiorcy, którzy pozostają z nim we wspólnym gospodarstwie domowym i pomagają w prowadzeniu działalności – nie ponoszą ryzyka związanego z załamaniem rynku na skutek obostrzeń w pandemii.

Uznano, że osoby te nie generują kosztów podatkowych i nie uznaje się wartości własnej ich pracy. To przedsiębiorca bowiem decyduje, czy i w jakim zakresie korzystać z pracy tych osób, które też nie odpowiadały za szkodę w związku z działaniem w granicach dopuszczalnego ryzyka.

W innej zaś sprawie MRPiPS przekazało Ministerstwu Rozwoju, Pracy i Technologii skargę osoby współpracującej, która nie uzyskała świadczenia postojowego na podstawie Tarczy antykryzysowej 6.0 – w celu udzielenia odpowiedzi dotyczącej możliwości jego uzyskania. Do dziś MRPiT nie odpowiedziało RPO.

Świadczenie postojowe pozostaje jednym z podstawowych instrumentów pomocowych dla przedsiębiorców poszkodowanych na skutek pandemii. Miało na celu wsparcie finansowe osób nie uzyskujących środków z innych źródeł. Warunkiem jego uzyskania było niepodleganie ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu, chyba że dana osoba podlega ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Według RPO nie ma racjonalnych powodów do ograniczenia wsparcia z tytułu świadczenia postojowego dla osób, których wynagrodzenie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na takich samych zasadach, jak wynagrodzenie innych pracowników. A osoby współpracujące mogą być zatrudnione w przedsiębiorstwie zarówno na podstawie umowy o pracę czy umowę zlecenia; mogą też świadczyć pracę bez umowy pisemnej.

W każdym jednak przypadku przedsiębiorca jest zobowiązany do uiszczania składek na ubezpieczenie społeczne i innych składek pobieranych przez ZUS.  Wyjątek dotyczy sytuacji, w której osoba współpracująca jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w innych przedsiębiorstwie oraz otrzymuje co najmniej minimalne wynagrodzenie, a zatrudniający odprowadza za tego pracownika ww. składki.

RPO zwrócił się do wicepremiera, ministra rozwoju, pracy i technologii Jarosława Gowina o rozważanie zmiany przepisów, by  umożliwić wsparcie dla osoby współpracującej na takich samych zasadach, jak w przypadku innych zatrudnionych, w tym zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub umowę zlecenia.

Źródło: RPO

CZYTAJ DALEJ

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy wydłużony do 14 marca 2021 r.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy został wydłużony o kolejne dwa tygodnie – do 14 marca 2021 r. Zasady przyznawania zasiłku pozostają niezmienione. Komu przysługuje?

Rozporządzenie RM z dnia 26 lutego 2021 r. w sprawie określenia dłuższego okresu pobierania dodatkowego zasiłku opiekuńczego w celu przeciwdziałania COVID-19, przedłużające możliwość pobierania świadczenia od 1 marca 2021 r. do 14 marca 2021 r. opublikowano w Monitorze Polskim pod poz. 368.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy w przedłużonym okresie przysługiwać będzie:

  • rodzicom dzieci w wieku do lat 8,
  • ubezpieczonym rodzicom dzieci:
    • do 16 lat, które mają orzeczenie o niepełnosprawności,
    • do 18 lat, które mają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
    • do 24 lat, które mają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
  • ubezpieczonym rodzicom lub opiekunom osób pełnoletnich niepełnosprawnych, zwolnionym od wykonywania pracy z powodu konieczności zapewnienia opieki nad taką osobą.
Opieka nad dziećmi do lat 8

Rodzicom dzieci do lat 8 przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy, jeżeli rodzic sprawuje osobistą opiekę nad dzieckiem w przypadku:

  • zamknięcia z powodu COVID-19 żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do której uczęszcza dziecko,
  • otwarcia tych placówek, gdy brak jest możliwości zapewnienia przez te placówki opieki z powodu ich ograniczonego funkcjonowania w czasie trwania COVID-19 albo
  • braku możliwości sprawowania opieki przez nianię lub braku możliwości sprawowania opieki przez dziennego opiekuna z powodu COVID-19.
Opieka nad dziećmi niepełnosprawnymi

Do 14 marca 2021 r. dodatkowy zasiłek opiekuńczy z powodu zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do której uczęszcza dziecko, ale również w przypadku ich otwarcia, gdy placówki te nie mogą zapewnić opieki albo w przypadku braku możliwości sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna z powodu COVID-19 przysługuje ubezpieczonym rodzicom dzieci w wieku:

  • do 16 lat, które mają orzeczenie o niepełnosprawności,
  • do 18 lat, które mają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
  • do 24 lat, które mają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.

Dotyczy to także rodziców lub opiekunów pełnoletnich osób niepełnosprawnych zwolnionych od wykonywania pracy z powodu konieczności zapewnienia opieki nad taką osobą w przypadku zamknięcia z powodu COVID-19 placówki, do której uczęszcza dorosła osoba niepełnosprawna, tj. szkoły, ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego, ośrodka wsparcia, warsztatu terapii zajęciowej lub innej placówki pobytu dziennego o podobnym charakterze. Dodatkowy zasiłek opiekuńczy z tytułu sprawowania opieki nad dorosłymi osobami niepełnosprawnymi przysługuje również w przypadku, gdy placówka jest otwarta, ale nie może zapewnić opieki, np. ze względu na ograniczenie w liczbie podopiecznych.

Nie zmieniły się zasady występowania o dodatkowy zasiłek opiekuńczy ani zasady przysługiwania dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Zasiłek ten nie przysługuje, jeśli drugi z rodziców dziecka może zapewnić dziecku opiekę (np. jest bezrobotny, korzysta z urlopu rodzicielskiego czy urlopu wychowawczego).

Dodatkowego zasiłku nie wlicza się do limitu 60 dni zasiłku opiekuńczego w roku kalendarzowym przyznawanego na tzw. ogólnych zasadach.

B.O.

CZYTAJ DALEJ

Polski eksport w 2020 roku z wyjątkowo dobrym wynikiem

Polska zanotowała 10-krotny wzrost salda wymiany towarowej w handlu zagranicznym w 2020 r. – wg wstępnych danych GUS wzrosło ono z 5,1 mld zł w 2019 r. do 53,7 mld zł. To jeden z najlepszych wyników w całej UE. W ubiegłym roku, pomimo pandemii, eksport z Polski wzrósł o 2,8% r./r. i osiągnął wartość 1051,9 mld zł. Eksport wyrażony w euro wyniósł 237,5 mld EUR(nieznaczny spadek o 0,3%).

COVID-19 nie zatrzymał polskich eksporterów. Pomimo tak dużej skali zaburzeń w gospodarce światowej radzili sobie oni wyjątkowo dobrze, a często lepiej niż nasi partnerzy handlowi – komentuje resort rozwoju.

W tym samym czasie najwięksi unijni eksporterzy zanotowali dużo głębsze spadki np. Niemcy – 9%, Holandia – 7%, Francja – 16%, Włochy – 10%, Hiszpania – 10%, Belgia – 8%.

Polska umacnia także swoją pozycję w imporcie z Niemiec (naszego największego partnera handlowego). Według danych niemieckiego urzędu statystycznego DESTATIS, w ubiegłym roku Polska wyprzedziła Francję i powiększyła dystans do Włoch. Byliśmy 4 dostawcą towarów do Niemiec i 2 spoza Europy. Więcej z Europy eksportowała do Niemiec tylko Holandia, a spoza Europy tylko – Chiny oraz USA.

W skali całego roku eksport towarów z Polski osiągnął 237,5 mld EUR (-0,3% r/r), co w obliczu bezprecedensowych turbulencji w światowym handlu w 2020 r. należy uznać za wyjątkowo dobry wynik. W dużej części to efekt wysokiej konkurencyjności naszego eksportu i jego struktury przedmiotowej. Niemniej istotną rolę odegrała szybka adaptacja naszych przedsiębiorstw do nowych warunków poprzez m.in. dywersyfikację kanałów sprzedaży, jak również szybka i zdecydowana odpowiedź Rządu na kryzys – podkreśla resort rozwoju.

Po stronie importu w 2020 r. nastąpił spadek o 4,8%, do 225,5 mld EUR. Przełożyło się to jednocześnie na bezprecedensowy wzrost nadwyżki (+10,8 mld EUR), do historycznie rekordowego poziomu blisko 12 mld EUR.

W grudniu ub.r., zgodnie z oczekiwanymi MRPiT, eksport towarów wzrósł w tempie dwucyfrowym – o 10%, do 19,8 mld EUR. Był to najlepszy wynik w 2020 r. i jednocześnie czwarty wzrost z rzędu. Dynamicznie w grudniu rósł także import, tj. o 7,1%, do 19,4 mld EUR.

Źródło: MRPiT

CZYTAJ DALEJ

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy wydłużony do 28 lutego 2021 r.

Z uwagi na wciąż trudną sytuację epidemiczną dodatkowy zasiłek opiekuńczy został wydłużony o kolejne dwa tygodnie – do 28 lutego 2021 r. Zasady przyznawania zasiłku pozostają niezmienione.

Rozporządzenie RM z dnia 12 lutego 2021 r. w sprawie określenia dłuższego okresu pobierania dodatkowego zasiłku opiekuńczego w celu przeciwdziałania COVID-19, przedłużające możliwość pobierania świadczenia od 15 lutego 2021 r. do 28 lutego 2021 r. opublikowano w Monitorze Polskim pod poz. 286.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy w przedłużonym okresie przysługiwać będzie:

  • rodzicom dzieci w wieku do lat 8,
  • ubezpieczonym rodzicom dzieci:
    • do 16 lat, które mają orzeczenie o niepełnosprawności,
    • do 18 lat, które mają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
    • do 24 lat, które mają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
  • ubezpieczonym rodzicom lub opiekunom osób pełnoletnich niepełnosprawnych, zwolnionym od wykonywania pracy z powodu konieczności zapewnienia opieki nad taką osobą.
Opieka nad dziećmi do lat 8

Rodzicom dzieci do lat 8 przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy, jeżeli rodzic sprawuje osobistą opiekę nad dzieckiem w przypadku:

  • zamknięcia z powodu COVID-19 żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do której uczęszcza dziecko,
  • otwarcia tych placówek, gdy brak jest możliwości zapewnienia przez te placówki opieki z powodu ich ograniczonego funkcjonowania w czasie trwania COVID-19 albo
  • braku możliwości sprawowania opieki przez nianię lub braku możliwości sprawowania opieki przez dziennego opiekuna z powodu COVID-19.
Opieka nad dziećmi niepełnosprawnymi

Do 28 lutego 2021 r. dodatkowy zasiłek opiekuńczy z powodu zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do której uczęszcza dziecko, ale również w przypadku ich otwarcia, gdy placówki te nie mogą zapewnić opieki albo w przypadku braku możliwości sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna z powodu COVID-19 przysługuje ubezpieczonym rodzicom dzieci w wieku:

  • do 16 lat, które mają orzeczenie o niepełnosprawności,
  • do 18 lat, które mają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
  • do 24 lat, które mają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.

Dotyczy to także rodziców lub opiekunów pełnoletnich osób niepełnosprawnych zwolnionych od wykonywania pracy z powodu konieczności zapewnienia opieki nad taką osobą w przypadku zamknięcia z powodu COVID-19 placówki, do której uczęszcza dorosła osoba niepełnosprawna, tj. szkoły, ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego, ośrodka wsparcia, warsztatu terapii zajęciowej lub innej placówki pobytu dziennego o podobnym charakterze. Dodatkowy zasiłek opiekuńczy z tytułu sprawowania opieki nad dorosłymi osobami niepełnosprawnymi przysługuje również w przypadku, gdy placówka jest otwarta, ale nie może zapewnić opieki, np. ze względu na ograniczenie w liczbie podopiecznych.

Nie zmieniły się zasady występowania o dodatkowy zasiłek opiekuńczy ani zasady przysługiwania dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Zasiłek ten nie przysługuje, jeśli drugi z rodziców dziecka może zapewnić dziecku opiekę (np. jest bezrobotny, korzysta z urlopu rodzicielskiego czy urlopu wychowawczego).

Dodatkowego zasiłku nie wlicza się do limitu 60 dni zasiłku opiekuńczego w roku kalendarzowym przyznawanego na tzw. ogólnych zasadach.

B.O.

CZYTAJ DALEJ

Newer Posts

Older Posts