menu trigger  menu trigger

Większe bezpieczeństwo w ośrodkach wychowawczych

Z dniem 01.09.2021 r. wchodzi w życie rozporządzenie MEiN z dn. 11.08.2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad kierowania, przyjmowania, przenoszenia, zwalniania i pobytu nieletnich w młodzieżowym ośrodku wychowawczym (Dz.U. z 2021 r. poz. 1502), mające m.in. zwiększyć bezpieczeństwo wychowanków przebywających w tych placówkach.

W § 2 ust. 1 rozp. podstawowego wprowadzono zapis, zgodnie z którym w celu zapewnienia sprawności postępowania w zakresie kierowania i przyjmowania nieletnich do ośrodków oraz przenoszenia i zwalniania nieletnich z ośrodków właściwi starostowie, ośrodki oraz organy prowadzące ośrodki współpracują z ORE (Ośrodki Rozwoju Edukacji) za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dn. 17.02.2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (t. jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 670, z późn. zm.). Uchylono natomiast ust. 4 ww. regulacji, który dotyczył obowiązku zgłaszania zbiorów danych osobowych dotyczących nieletnich kierowanych do MOW-ów (Młodzieżowe Ośrodki Wychowawcze) do GIODO (Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych), na podstawie nieobowiązującej już ustawy o ochronie danych osobowych.

Uaktualnione zostały także zapisy § 3 rozp. podstawowego (ust. 2 pkt 4 i ust. 6 pkt 3), które wymagają uwzględnienia opinii opiniodawczego zespołu sądowych specjalistów (a nie jak dotąd: opinii rodzinnego ośrodka diagnostyczno-konsultacyjnego; 01.01.2016 r. rodzinne ośrodki diagnostyczno-konsultacyjne stały się opiniodawczymi zespołami sądowych specjalistów).

Zgodnie z nowym brzmieniem § 3 ust. 7 rozp. podstawowego w okresie pobytu nieletniego w ośrodku dyrektor ośrodka jest obowiązany do uzupełniania dokumentacji nieletniego o dokumenty w zakresie określonym w § 3 ust. 6 pkt 5 i 6 cyt. rozp., a ponadto o dokumenty zawierające informacje o efektach działań resocjalizacyjnych, edukacyjnych lub terapeutycznych, które zostały zastosowane wobec nieletniego, oraz informacje o zaobserwowanych zmianach postawy nieletniego.

Mając na względzie fakt, że nieletni może zostać doprowadzony do placówki w różnych godzinach, w tym także nocnych, znowelizowano § 4 ust. 1 i 2 rozp. podstawowego, tak by niezwłocznie po przybyciu nieletniego do ośrodka dyrektor ośrodka lub inny pracownik pedagogiczny, w obecności wychowawcy lub innego pracownika ośrodka, przeprowadził z potencjalnym wychowankiem rozmowę na temat jego praw, obowiązków i zasad pobytu w ośrodku – zapoznanie się z nimi nieletni potwierdza własnoręcznym podpisem, a jeśli odmówi jego złożenia, dyrektor ośrodka lub inny pracownik pedagogiczny w dokumentacji nieletniego umieści adnotację o tej odmowie.

Doprecyzowano też, że w przypadku niedoprowadzenia nieletniego do ośrodka w ciągu miesiąca od dnia wskazania tego ośrodka przez ORE dyrektor ośrodka powiadamia o tym właściwego starostę oraz ORE, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, a ponadto – sąd rodzinny, za pośrednictwem poczty (§ 4 ust. 4 cyt. rozp.). Korespondencja z sądami jest bowiem realizowana za pośrednictwem tradycyjnej poczty.

Uaktualniono regulację § 5 ust. 1 rozp. podstawowego zobowiązującą ośrodek do opracowania i zrealizowania dla każdego nieletniego indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego, o którym mowa odpowiednio w przepisach wydanych na podstawie art. 127 ust. 19 pkt 2 u.P.o. oraz przepisach wydanych na podstawie art. 71b ust. 7 pkt 2 u.s.o.

Nowe brzmienie otrzymały § 6 i 7 rozp. podstawowego. Pierwsza z tych regulacji została znacznie rozbudowana, ponieważ określono w niej katalog wydarzeń nadzwyczajnych, które mogą występować w tego typu ośrodkach, a którym mają one obowiązek zapobiegać. Zgodnie z § 6 ust. 3 cyt. rozp. są to m.in. próba samobójcza nieletniego, agresja fizyczna wśród nieletnich pociągająca za sobą konieczność leczenia ambulatoryjnego lub szpitalnego lub wymagająca interwencji policji. Poza tymi wymienionymi z nazwy są to także inne zdarzenia z udziałem nieletniego, które spowodowały zagrożenie lub naruszenie bezpieczeństwa ośrodka, zagrożenie dla zdrowia lub życia nieletniego, innych nieletnich przebywających w ośrodku lub pracownika ośrodka lub naruszenie przepisów prawa przez nieletniego ścigane z urzędu. Wydarzenia te muszą być dokumentowane w księdze ewidencji wydarzeń nadzwyczajnych, zgodnie z wytycznymi § 6 ust. 5 cyt. rozp.

W dalszych przepisach § 6 określono sposób postępowania w przypadku wystąpienia ww. wydarzeń, w tym obowiązki informacyjne wobec organów nadzoru pedagogicznego, którego rolą jest badanie przyczyn oraz podjęcie odpowiednich działań, oraz konsekwencje dla ośrodka. Jeśli ośrodek nie usunie uchybień i nie będzie zapewniał nieletnim bezpiecznych warunków pobytu, kurator oświaty, we współpracy z właściwym starostą i ORE, podejmuje działania związane z przenoszeniem nieletnich do innych ośrodków.

I o tym jest właśnie § 7 rozp. podstawowego. W nowym brzmieniu stanowi on, że przeniesienie nieletniego do innego ośrodka może nastąpić w szczególnie uzasadnionych przypadkach, mających znaczenie dla skuteczności procesu resocjalizacyjnego, edukacyjnego lub terapeutycznego, na podstawie oceny zasadności dalszego pobytu nieletniego w ośrodku, której dokonuje zespół opracowujący indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny. Przeniesienie następuje na uzasadniony wniosek dyrektora ośrodka, w którym przebywa nieletni, samego nieletniego lub jego rodziców (opiekunów), a procedurę określają dalsze przepisy tej regulacji.

Jeżeli przeniesienie dojdzie do skutku, to dyrektor dotychczasowego ośrodka odpowiada za doprowadzenie nieletniego do nowego ośrodka wskazanego przez ORE oraz powiadomienie sądu rodzinnego, który sprawuje nadzór nad wykonywaniem orzeczeń o umieszczeniu nieletniego w ośrodku. Dyrektor przekazuje także nowemu ośrodkowi dokumentację nieletniego (w szczególności tę, o której mowa w § 3 ust. 6 i 7 cyt. rozp.) wraz – to nowość wprowadzona na wniosek ministra rodziny i polityki społecznej – z informacją potwierdzającą okres pobytu w ośrodku na potrzeby ustalenia prawa do pomocy mającej na celu życiowe usamodzielnienie i integrację ze środowiskiem, o której mowa w art. 88 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej. Zgodnie z tym przepisem pomoc pieniężna na usamodzielnienie i pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki przysługuje osobie, która przebywała w MOW co najmniej rok. Ale jej wysokość jest różna w zależności od okresu pobytu w ośrodku (najwyższa dla osób przebywających w MOW powyżej 3 lat). Omawiany przepis ma zatem ułatwić osobom, które przebywały w kilku różnych ośrodkach, udokumentowanie całego okresu pobytu.

Nowym przepisem jest natomiast § 10 ust. 3 cyt. rozp., zgodnie z którym ucieczki nieletnich są dokumentowane w księdze ewidencji ucieczek, w sposób określony w tym przepisie.

Małgorzata Tabaszewska – specjalistka prawa oświatowego

CZYTAJ DALEJ

Wzrosną zasiłki z pomocy społecznej

Od 1 stycznia 2022 roku podwyższeniu ulegną kryteria dochodowe uprawniające do pomocy społecznej, a także same świadczenia.

Wzrost kryteriów i świadczeń z pomocy społecznej przewiduje rozp. RM z dnia 14 lipca 2021 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz.U. poz. 1296).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2020 r. poz. 1876, z późn. zm.) kryteria dochodowe uprawniające do świadczeń z pomocy społecznej podlegają weryfikacji co 3 lata, z uwzględnieniem wyniku badań progu interwencji socjalnej przeprowadzanego przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych. Ostatnia weryfikacja miała miejsce w 2018 roku.

Podwyższenie kryteriów dochodowych wpłynie na wzrost liczby świadczeniobiorców korzystających ze świadczeń pieniężnych, których przyznanie jest uzależnione od spełnienia kryterium dochodowego oraz wzrost wysokości tych świadczeń.

Od 1 stycznia 2022 r. kryteria dochodowe uprawniające do świadczeń z pomocy społecznej wyniosą:

  • dla osoby samotnie gospodarującej – maksymalnie 776 zł (wzrost o 75 zł),
  • dla osoby w rodzinie – maksymalnie 600 zł (wzrost o 72 zł).

Podwyższone o 41 zł zostaną także niektóre świadczenia, a o 20 zł zwiększy się kwota dochodu z 1 ha przeliczeniowego:

  • kwota stanowiąca podstawę pomocy pieniężnej na usamodzielnienie, kontynuowanie nauki i pomocy na zagospodarowanie w formie rzeczowej wzrośnie z 1763 zł do 1837 zł;
  • minimalna kwota świadczenia pieniężnego na utrzymanie i pokrycie wydatków związanych z nauką języka polskiego dla cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą zwiększy się z 647 zł do 721 zł;
  • maksymalna kwota świadczenia pieniężnego na utrzymanie i pokrycie wydatków związanych z nauką języka polskiego dla cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą wzrośnie z 1376 zł do 1450 zł;
  • maksymalna kwota zasiłku stałego zwiększy się z 645 zł do 719 zł;
  • wartość dochodu miesięcznego z 1 ha przeliczeniowego wzrośnie z 308 zł do 345 zł.

oprac. B.O.

CZYTAJ DALEJ

Nowelizacja ustawy o pomocy społecznej. Sejm przyjął część poprawek Senatu

W ubiegłym tygodniu Sejm przyjął część poprawek Senatu do nowelizacji ustawy o pomocy społecznej. Chodzi m.in. o wydłużenie – ze względu na pandemię – okresu obowiązywania dotychczasowych standardów dotyczących poziomu zatrudnienia i kwalifikacji pracowników w określonych placówkach opieki całodobowej.

Jedne z najważniejszych założeń nowelizacji ustawy o pomocy społecznej to zwiększenie kwoty dodatku do wynagrodzenia pracowników socjalnych, skrócenie z 5 do 3 lat okresu pracy pracowników socjalnych, od którego uzależniony jest dodatkowy urlop wypoczynkowy, zapewnienie im pomocy psychologicznej w sytuacji zagrożenia i ustalenie ścieżki awansu zawodowego. To także np. zniesienie odpłatności za korzystanie z usług świadczonych w trybie dziennym w ośrodkach wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznym.

Sejm przyjął w czwartek część poprawek senatu do nowelizacji ustawy o pomocy społecznej.

Dotyczyły one m.in. wydłużenia obowiązywanie dotychczasowych standardów w zakresie poziomu zatrudnienia i kwalifikacji pracowników w określonych placówkach opieki całodobowej powstałych przed 1 stycznia 2020 r. Zdaniem Senatorów w obecnej sytuacji – trwania pandemii – spełnienie nowych standardów we wcześniej przewidzianym terminie jest znacznie utrudnione.

Sejm też również poprawkę przewidującą określenie w drodze rozporządzenia standardów kształcenia na studiach podyplomowych, które pozwalają wykonywać pracę pracownika socjalnego.

Jakie zmiany wprowadza nowelizacja ustawy?

  • Z 250 zł do 400 zł zwiększy się kwota dodatku do wynagrodzenia pracownika socjalnego zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy w samorządowych jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej. Chodzi o osoby, do których podstawowych obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku lub przeprowadzanie rodzinnych wywiadów środowiskowych poza siedzibą jednostki.
  • Z 5 lat do 3 lat zmniejszono okres pracy pracowników socjalnych, od którego uzależniony jest dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni.
  • Umożliwiono zdobycie uprawnień do wykonywania zawodu pracownika socjalnego poprzez zdobycie kwalifikacji w ramach ukończenia studiów podyplomowych z zakresu metodyki i metodologii pracy socjalnej.
  • Ustalono ścieżkę awansu zawodowego dla pracowników socjalnych oraz wprowadzono okresowe oceny (z możliwością kwestionowania ich wyników przez pracownika).
  • Wprowadzono pomoc psychologiczną dla pracowników socjalnych w sytuacji zagrożenia w terenie.

Zniesienie odpłatności za korzystanie z usług świadczonych w trybie dziennym w ośrodkach wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi

Zniesienie odpłatności dotyczy usług, które nie są świadczone przez całą dobę w ośrodkach wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi.

Szefowa resortu rodziny wskazuje, że dochody z odpłatności nie są znaczące dla budżetu państwa, natomiast jest to odczuwalny wydatek dla osób z zaburzeniami psychicznymi oraz ich rodzin.

Zmiany dotyczące ustalania wysokości zasiłku okresowego w przypadku osoby samotnie gospodarującej

Obecnie wysokość zasiłku okresowego dla osoby samotnie gospodarującej ustalona jest do wysokości różnicy między kryterium dochodowym tej osoby a jej dochodem, z tym że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 418 zł miesięcznie.

Po zmianie zasiłek będzie ustalany do wysokości różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a jej dochodem, z tym że miesięczna kwota zasiłku nie może być wyższa niż kwota kryterium dochodowego na osobę w rodzinie. Dzięki temu rozwiązaniu wysokość maksymalna zasiłku okresowego będzie zmieniać się każdorazowo wraz ze zmianą kryteriów dochodowych, co pozytywnie wpłynie na sytuację osób pobierających to świadczenie.

Aktualna wysokość kryterium dochodowego na osobę w rodzinie wynosi 528 zł.

Uelastycznienie możliwości przyznawania świadczeń niepieniężnych

Wprowadzono możliwość przyznania usług opiekuńczych lub specjalistycznych usług opiekuńczych w trybie pilnym, uzasadnionym nagłą zmianą stanu zdrowia osoby, której będą świadczone.

Umożliwiono także wspólne skierowanie małżonków lub rodziców z dorosłymi dziećmi do tego samego domu pomocy społecznej.

Podwyższenie kar za prowadzenie nielegalnej placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku

Zaproponowano różne wysokości kar w zależności od ilości osób przebywających w nielegalnej placówce, czyli:

  • w przypadku, gdy w danej placówce przebywa od 1 do 10 osób – kara wyniesie 10 000 zł,
  • od 11 do 20 osób – 20 000 zł,
  • powyżej 20 osób – 30 000 zł.

Z 40 tys. zł do 60 tys. zł zwiększono także kary pieniężne w przypadku prowadzenia przez placówkę nadal tej samej lub innej działalności. Dotyczy to sytuacji po uprawomocnieniu się decyzji o nałożeniu kary pieniężnej za prowadzenie bez zezwolenia wojewody placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku.

W 2021 r. skutki finansowe projektowanych zmian wyniosą 50,78 mln zł.

MRiPS

CZYTAJ DALEJ

Beneficjenci środowiskowej pomocy społecznej w 2019 roku

GUS opublikował dane dotyczące osób ,które w ubiegłym roku skorzystały z pomocy społecznej.

W 2019 r. liczba beneficjentów środowiskowej pomocy społecznej wynosiła 1 775,8 tys. osób i była o 195 tys. mniejsza niż w 2018 r. Zasięg korzystania z pomocy społecznej, czyli udział beneficjentów w ogólnej liczbie ludności zmniejszył się o 0,5 p. proc. i wynosił 4,6%.

Liczba osób w gospodarstwach domowych o dochodach na osobę poniżej progu dochodowego1 wyniosła 1 015,4 tys. osób, co stanowiło 2,6% ludności ogółem, mniej o 0,2 p. proc. w porównaniu do 2018 r.
W 2019 r. wśród beneficjentów pomocy społecznej przeważała ludność wiejska. Jej liczba wyniosła 904,8 tys. osób, co stanowiło 51,4% zbiorowości beneficjentów ogółem. Udział beneficjentów w liczbie mieszkańców wyniósł na wsi 5,9%, a w miastach był on o 2,1 p. proc. mniejszy. Warto jednak zaznaczyć, że stałym trendem, obserwowanym od 10 lat jest zmniejszanie się udziału mieszkańców wsi wśród beneficjentów pomocy społecznej oraz szybsze zmniejszanie się wskaźnika udziału beneficjentów w liczbie mieszkańców na wsi niż w miastach.

W stosunku do roku poprzedniego wskaźnik ten dla wsi zmniejszył się o 0,7 p. proc., a w miastach o 0,3 p. proc.

Wśród beneficjentów pomocy społecznej 562,8 tys. osób, czyli 32,2%, to osoby w wieku przedprodukcyjnym. Zasięg korzystania z pomocy społecznej w tej grupie wieku był stosunkowo wysoki – wyniósł 8,1%, a udział dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia z ubogich gospodarstw domowych w ogólnej liczbie dzieci i młodzieży w tej samej grupie wieku wyniósł 4,6%.
Z kolei odsetek osób w wieku poprodukcyjnym korzystających z pomocy społecznej w ogólnej liczbie osób w tym wieku wyniósł 3,1%, a ubogich beneficjentów w wieku poprodukcyjnym 0,6%. Tu warto dodać, że w grupie beneficjentów w wieku emerytalnym, ponad 80% to członkowie gospodarstw domowych o dochodach na osobę powyżej progu dochodowego. Są to osoby, które ze względu na stan zdrowia, a także sytuację rodzinną (ponad 70% gospodaruje samotnie) korzystają z usług opiekuńczych.

W 2019 r. najczęstszymi przyczynami korzystania przez ubogich beneficjentów z pomocy społecznej (obok niskiego statusu materialnego), były problemy związane ze złym stanem zdrowia lub niepełnosprawnością (wystąpiły w ponad 58% gospodarstw) oraz bezrobocie (54,5% gospodarstw). Pierwszy z wymienionych problemów dominował wśród gospodarstw jednoosobowych, wystąpił u ponad 71% osób samotnie gospodarujących. Bezrobocie dotyczyło przede wszystkim gospodarstw wieloosobowych – jako jedną z przyczyn korzystania z pomocy społecznej wykazało je 65,0% tego typu gospodarstw. Istotną rolę odgrywały też problemy rodzinne przede wszystkim bezradność w sprawach opiekuńczo–wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, w tym w związku z samotnym rodzicielstwem oraz wielodzietnością. Problemy rodzinne wystąpiły w ponad połowie (50,1%) gospodarstw wieloosobowych.

źródło: GUS

CZYTAJ DALEJ

Aktualne rekomendacje i instrukcje dla domów pomocy społecznej

Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej we współpracy z Głównym Inspektorem Sanitarnym zaktualizowało rekomendacje i instrukcje dla domów pomocy społecznej. Nowe wytyczne dotyczą wszystkich osób przebywających w placówkach: osób starszych, dzieci, niepełnosprawnych i chorych wymagających całodobowej opieki, a także personelu.

Opuszczanie DPS i odwiedziny

Zgodnie z zaktualizowanymi rekomendacjami, na terenie placówki przebywać mogą jedynie osoby niezbędne do prawidłowego funkcjonowania domu, które nie wykazują objawów zakażenia. Należy w miarę możliwości ograniczyć aktywność mieszkańców poza terenem placówki. Jednocześnie należy w miarę możliwości zapewnić mieszkańcom kontakt z rodzinami i siecią wsparcia poza placówką np. w wydzielonym do tego pomieszczeniu z zamontowaną przegrodą pleksi lub przeszkloną oraz z wykorzystaniem urządzeń komunikacyjnych. Wolontariuszom, pracownikom i innym osobom z zewnątrz należy – za ich zgodą – zmierzyć temperaturę ciała przy wejściu do budynku.

Funkcjonowanie DPS

Życie zbiorowe mieszkańców DPS należy zorganizować w taki sposób, aby zminimalizować ryzyko zakażenia (m.in. ewentualne spotkania powinny być organizowane w stałych i małych grupach). Podopiecznym należy zapewnić pomoc psychologiczną oraz właściwą opiekę, w tym przede wszystkim w wykonaniu zabiegów higienicznych.

W DPS należy zapewnić ciągłość usług, uwzględniając przy tym zalecenia dot. higieny i bezpieczeństwa, czyli m.in.: zapewnienie środków dezynfekcji na bazie alkoholu oraz dostępności mydła i bieżącej wody w każdym pomieszczeniu wspólnego użytku. Pracownicy, oprócz używania na co dzień osłony ust i nosa, powinni m.in. promować wśród mieszkańców zasady higieny, a także właściwej etykiety postepowania prewencyjnego oraz na bieżąco monitorować stan zdrowia osób, u których nie zdiagnozowano zakażenia.

Oprócz tego należy zapewnić ciągłość zaopatrzenia placówek w żywność, środki czystości i ochrony osobistej. Przy organizacji żywienia należy wprowadzić zasady bezpieczeństwa dla pracowników (m.in. określić odległość stanowisk pracy) oraz zwracać szczególną uwagę na utrzymanie higieny, mycia i dezynfekcji miejsca pracy, opakowań czy sztućców zgodnie z otrzymanymi wytycznymi. Z posiłków można korzystać w miejscach do tego przeznaczonych; po każdej grupie odbywa się czyszczenie blatów stołów i poręczy krzeseł.

Kadry DPS

Zgodnie z zaleceniami, w przypadku wystąpienia trudności w zapewnieniu ciągłości opieki można np. skierować kadry z placówek, których działalność została zawieszona lub ograniczona, do domów pomocy społecznej, w których występują braki kadrowe lub włączyć do pomocy wolontariuszy. Zaleca się również wprowadzenie tzw. rotacyjnego czasu pracy.

Zasady postepowania

W przypadku podejrzenia u osoby przebywającej w placówce wystąpienie zakażenia wirusem zaleca się powiadomienie lekarza pierwszego kontaktu celem uzyskania teleporady, skontaktowanie się z najbliższym szpitalem zakaźnym. Można też zadzwonić na infolinię Narodowego Funduszu Zdrowia. Osobę z objawami należy odizolować od innych osób przebywających w placówce, a następnie oczekiwać przyjazdu transportu medycznego z zachowaniem reżimu sanitarnego. W przypadku wystąpienia objawów u pracownika placówki, należy odsunąć go od pracy i skontaktować się z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej.

W przypadku potwierdzonego zakażenia u mieszkańca lub personelu należy wydzielić osobne pomieszczenie, w których takie osoby będą przebywać na czas leczenia, wydzielić strefę, do której pozostali mieszkańcy i personel nie będą mieli wstępu oraz monitorować stan zdrowia izolowanych osób.

Obszar, po którym poruszał się zakażony pracownik lub mieszkaniec należy bezzwłocznie poddać gruntownemu sprzątaniu oraz dezynfekcji zgodnie z zaleceniami Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Przyjmowanie mieszkańców do DPS

Mieszkańców DPS powracających np. ze szpitala, należy w miarę możliwości poddać testom laboratoryjnym w celu wykrycia obecności wirusa. Dodatkowo rekomendowane jest zastosowanie wobec takich osób co najmniej 10-dniowego odosobnienia od innych podopiecznych. Zaleca się również ograniczenia liczby personelu, który będzie miał kontakt z nowoprzyjętym mieszkańcem, z zachowaniem ścisłego reżimu sanitarnego.

źródło: MRiPS

CZYTAJ DALEJ

Eksmisja z prawem do lokalu socjalnego

„Jeśli ktoś mam wyrok eksmisji z prawem do lokalu socjalnego z zasobów gminy i wstrzymaną eksmisję dopóki nie otrzyma tego lokalu, czy właściciel ma prawo wyrzucić go z mieszkania? Tzn. wejść do niego i tak zrobić żebym się tam nie dostał? I czy może mu wynająć pomieszczenie jak mówi: hotel pracowniczy na 3 miesiące i kazać mu tam się wyprowadzić? I czy może jak nie będzie chciał opuścić mieszkania odłączyć mu wodę i zatkać mu odpływ nieczystości (jak to miało miejsce przez rok czasu)? Bo właściciel tego mieszkania mówi, że weszły nowe ustawy, a wyrok eksmisji z prawem do lokalu socjalnego był wydany przed tymi zmianami w ustawach i dlatego może tak zrobić, jeśli będzie chciał to mieszkanie dla swojego syna.”

Po pierwsze, z treści zapytania Czytelnika nie wynika z jakiej daty pochodzi wyrok eksmisji z prawem do lokalu socjalnego. Dotychczas było tak, że jeśli sąd w wyroku eksmisyjnym ustali prawo do lokalu socjalnego, to wstrzyma wykonanie eksmisji do czasu zaoferowania przez gminę lokalu socjalnego. Tym samym osoby, względem których sąd orzekł eksmisję i jednocześnie ustalił prawo do lokalu socjalnego, mogą zamieszkiwać w dotychczasowym lokalu aż do czasu dostarczenia im przez gminę lokalu socjalnego.

W czasie oczekiwania na lokal socjalny winni uiszczać …

CZYTAJ DALEJ

Pomoc społeczna i ochrona danych

„Pomoc społeczna – ochrona danych osobowych. Na jaki artykuł z ustawy o ochronie danych osobowych i RODO możemy się powoływać we wniosku o udostępnienie danych osobowych oprócz art. 105 ustawy o pomocy społecznej?”

Odpowiadając na tak postawione pytanie stwierdzić należy, że …

CZYTAJ DALEJ

Pomoc społeczna: usługi opiekuńcze

„Klient pomocy społecznej ma wydaną decyzję na usługi opiekuńcze, która określa zakres, formę i odpłatność za godzinę usługi. Klient nie reguluje należności za usługi. GOPS wszczął postępowanie z urzędu w sprawie nie wywiązywania się z odpłatności za wykonywanie usług opiekuńczych w okresie od lipca do grudnia 2017. Został przeprowadzony wywiad środowiskowy na okoliczność ustalenia dlaczego nie płaci, z wywiadu wynika, że stać go na opłatę. Czy teraz wydajemy decyzję o obowiązku zwrotu wydatków na podstawie art. 96 ust.1 ustawy o pomocy społecznej (jeżeli nie zapłaci to upomnienie i tytuł wykonawczy do urzędu skarbowego?)”

Stosownie do treści …

CZYTAJ DALEJ

Newer Posts

Older Posts