praca-w-biurze-firma-5-1.jpg

Badania przeprowadzone wśród pracodawców i pracowników pokazują niepewność na rynku pracy. W kwietniu 2022 r. stopa bezrobocia była niższa niż w marcu, ale urzędy pracy zarejestrowały o wiele mniej ofert. Zmalało także średnie miesięczne wynagrodzenie. Inflacja stała się głównym powodem do szukania nowej pracy. Przedstawiamy wnioski z raportu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości „Rynek pracy, edukacja, kompetencje.

Bezrobocie w dół, ofert pracy mniej

Z danych GUS wynika, że stopa bezrobocia rejestrowanego w Polsce w kwietniu 2022 r. wyniosła 5,2%. W porównaniu z marcem 2022 r. spadła o 0,2 p.p., a w porównaniu z kwietniem 2021 r. była niższa o 1,1 p.p.

Stopa bezrobocia w Polsce na tle innych krajów wypada bardzo korzystnie. Według aktualnych danych Eurostatu – stopa bezrobocia dla krajów członkowskich Unii Europejskiej (UE-27) w marcu 2022 r. wyniosła 6,2%, a dla strefy euro (UE-19) – 6,8%. Tylko Niemcy i Czechy osiągnęły lepszy wynik.

Zgodnie z danymi z kwietnia, w urzędach pracy było zarejestrowanych 878 tys. bezrobotnych – o 2,7% mniej niż miesiąc wcześniej i o 16,7% mniej niż w kwietniu 2021 r. Natomiast spadła liczba ofert pracy – pracodawcy zgłosili do urzędów 100,4 tys. wolnych miejsc pracy i aktywizacji zawodowej – to o 40,3 tys. mniej niż w marcu 2022 r. i 9,7 tys. mniej niż rok wcześniej. Najwięcej ofert zgłoszono w województwie mazowieckim, śląskim i dolnośląskim, a najmniej w podlaskim, świętokrzyskim i lubuskim.

Zgodnie z raportem Grant Thornton „Oferty pracy w Polsce” – wśród 10 analizowanych polskich aglomeracji najwięcej nowych ogłoszeń o pracę opublikowano w Warszawie (39,1 tys.) i Krakowie (17,9 tys.), a najmniej  w Poznaniu (2,6 tys.). Największy wzrost liczby ofert pracy, w stosunku do kwietnia 2021 r., zanotowano wśród zawodów branży IT oraz wśród zawodów związanych z HR i rekrutacją. Najniższa dynamika widoczna jest wśród prawników.

Inflacja powodem szukania lepszej pracy

W obszarze wynagrodzeń widać zgoła odmienną tendencję, jaka miała miejsce w ostatnich miesiącach. Z danych GUS wynika, że przeciętne, miesięczne wynagrodzenie ogółem (brutto) w sektorze przedsiębiorstw w kwietniu 2022 r. wyniosło 6 626,95 zł. W porównaniu z marcem 2022 r. spadło o 0,6%, jednakże porównując je z ubiegłym rokiem wzrosło o 14,1%.

Zgodnie z wynikami badań portalu Pracuj.pl, rosnąca inflacja stała się dla aż 44% Polaków powodem do myślenia o szukaniu innego zajęcia. Ponadto 65% osób, jako czynnik motywujący ich do poszukiwań pracy, wskazuje nieodpowiednią wysokość zarobków. 41% ankietowanych Polaków przyznaje, że ze względu na inflację starało się o podwyżkę w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Przez to 80% badanych zwraca coraz większą uwagę na strukturę swoich wydatków. Powoduje to, że decyzje zakupowe są bardziej rozważne i przemyślane.

Kompetencje mają znaczenie

Dla większości polskich firm trudności w pozyskiwaniu pracowników o odpowiednich kompetencjach są barierą w ich działalności. 33% przedsiębiorstw uważa, że mają one duże lub bardzo duże znaczenie dla funkcjonowania firmy, 29% ocenia je jako średnie, a 38% – jako małe lub bardzo małe. Takie dane przedstawia Polski Instytut Ekonomiczny w raporcie „Kompetencje pracowników dziś i jutro”.

Według przedsiębiorców to właśnie kompetencje miękkie będą miały większe znaczenie niż twarde, tj. cyfrowe czy specjalistyczne. Wśród 10 kompetencji przyszłości, zidentyfikowanych jako najbardziej pożądane, są tylko dwie z grupy cyfrowych i specjalistycznych: branżowe kompetencje specjalistyczne i kompetencje techniczne.

Trudności w pozyskiwaniu pracowników o odpowiednich kompetencjach mają przede wszystkim firmy zajmujące się przetwórstwem przemysłowym, budownictwem oraz firmy sektora TSL (transport, spedycja i logistyka). W handlu i w sektorze związanym z informacją i komunikacją większość firm wskazuje na małe znaczenie tej bariery.

W 2021 r. inwestycje w rozwój kompetencji pracowników – np. przez kierowanie ich na staże, szkolenia – poczyniła tylko co piąta firma, a w 2022 r. plany dotyczące inwestycji w kapitał ludzki ma jedynie 22% badanych firm. 73% respondentów nie inwestowało w pracowników w 2021 r. i nie planuje takich działań w 2022 r. Niemniej, pracodawcy zdają sobie sprawę ze znaczenia kompetencji w dłuższym okresie, bowiem 64% badanych firm uznało, że w perspektywie 2035 r. niepewność otoczenia i podwyższone ryzyko działalności gospodarczej wymuszą wysoką motywację firm do szkolenia pracowników w zakresie nowych kompetencji.

Znaczenie pandemii i wojny za wschodnią granicą dla rodzimego rynku pracy

Polska stoi przed największym wyzwaniem w zakresie liczby przybywających uchodźców ukraińskich i ich integracji na rynku pracy. Szacuje się, że w kraju przebywa obecnie 410 tys. uchodźców zdolnych do wykonywania pracy zawodowej, a wśród nich 200 tys. osób o wysokich kwalifikacjach, 146 tys. – o średnich kwalifikacjach i 64 tys. – o niskich kwalifikacjach.

W okresie od stycznia 2021 r. do stycznia 2022 r. spadł odsetek firm, które źle oceniały swoją sytuację i kondycję krajowej gospodarki, ale nadal pozostaje on na relatywnie wysokim poziomie (27% w przypadku oceny własnej sytuacji i aż 72% w przypadku ogólnej sytuacji gospodarczej) – wskazuje EY w raporcie „Przedsiębiorstwa w Polsce wobec pandemii COVID-19”.

Źródło: parp.gov.pl


bhp-bhp3.jpg

21 czerwca br. Rada Ministrów przyjęła Krajowy Plan Działań na rzecz Zatrudnienia na rok 2022 (KPDZ 2022).

Podstawą prawną Planu jest art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 690 z późn. zm.). Projekt KPDZ 2022 w styczniu i lutym br. był przedmiotem uzgodnień i konsultacji społecznych. Już po ich zakończeniu, w związku z agresją Rosji na Ukrainę, projekt uzupełniono o odniesienia do podjętych w marcu br. działań polskich Publicznych Służb Zatrudnienia (PSZ) na rzecz integracji na rynku pracy osób przybywających do Polski z Ukrainy.

Wskazane w KPDZ 2022 priorytety polityki zatrudnienia na rok 2022 r. są z jednej strony odpowiedzią obecne wyzwania – wynikające z konieczności wzmocnienia gospodarki i rynku pracy po okresie pandemii oraz z trwającej wojny na Ukrainie, a drugiej strony – odpowiedzią na długofalowe i obserwowane od kilku lat trendy w gospodarce światowej, z których część dodatkowo uległa w ostatnich dwóch latach przyspieszeniu (cyfryzacja i postęp technologiczny).

Obecnie najważniejszymi wyzwaniami dla europejskich rynków pracy, w tym polskiego, są powrót na ścieżkę wzrostu gospodarczego, zapewnienie odporności rynków pracy na skutki wydarzeń geopolitycznej oraz – w perspektywie średnioterminowej – rozwój umiejętności obywateli w taki sposób, by pozwalały one na satysfakcjonującą pracę zawodową w dobie transformacji cyfrowej i energetycznej. 

Dodatkowymi uwarunkowaniami dla celów i działań polityki zatrudnienia są procesy demograficzne (w tym starzenie się społeczeństwa i migracje zarobkowe), a także nowe podejście do polityki zatrudnienia, kładące nacisk na tworzenie miejsc pracy wysokiej jakości, łączenie życia zawodowego z rodzinnym oraz na efektywne wsparcie ze strony publicznych służb zatrudnienia. 

Celem głównym KPDZ 2022, wynikającym z powyższego kontekstu, jest wzrost aktywności zawodowej i wzrost zatrudnienia, a celami szczegółowymi – realizowanymi poprzez działania kierunkowe – są:

  • Lepsze dopasowanie umiejętności kadr do wymogów rynku pracy
  • Podniesienie jakości zatrudnienia oraz wydajności pracy w Polsce
  • Efektywne i sprawiedliwe wykorzystanie kapitału kadrowego Polski
  • Modernizacja funkcjonowania Publicznych Służb Zatrudnienia  i zwiększenie efektywności aktywnych polityk rynku pracy
  • Efektywne i ukierunkowane zarządzanie migracjami zarobkowymi

MRiPS


praca-w-biurze-firma-11.jpg

Rynek pracy czekają poważne zmiany, a wyzwaniem stanie się sposób, jak za nimi nadążyć. Tak wynika z raportu „Prognozowane zmiany na rynku pracy. Przegląd scenariuszy” opracowanego przez Instytut Analiz Rynku Pracy na zlecenie Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP). Wnioski z raportu opracowano w oparciu o analizę literatury przedmiotu i na podstawie danych zaczerpniętych m.in. z Infuture Institute, Samsung Polska, PwC, Polskiego Instytutu Ekonomicznego oraz Deloitte’a. 

Rynek pracy kształtuje wiele czynników, m.in. te o charakterze: społecznym (jak dostęp do powszechnej edukacji i jej jakość czy rozwój medycyny), środowiskowym (np. zmiany klimatyczne), ekonomicznym (np. popularność ekonomii współdzielenia), politycznym czy technologicznym. Prognozuje się jednak, że w ciągu najbliższych lat największy wpływ na rynek pracy będą miały procesy związane z robotyzacją, automatyzacją i wykorzystaniem sztucznej inteligencji. Dziś, w związku z popularyzacją automatyki i systemów działających w oparciu o sztuczną inteligencję, uważa się, że niektóre zawody, zwłaszcza niewymagające specjalistycznej wiedzy i kwalifikacji, zaczną zanikać.

Zróżnicowane prognozy

Prognozy, na podstawie analizy rynku pracy instytucji badawczych, przedstawiają się różnorodnie:

  • według instytutu badawczego McKinsey Global Institute, dostępne już dziś lub aktualnie opracowywane w laboratoriach badawczo-rozwojowych rozwiązania technologiczne, do 2055 r. mogą umożliwić zastąpienie ok. 49% czynności wykonywanych obecnie przez pracowników;
  • naukowcy z Oxfordu przewidują, że do 2061 r. sztuczna inteligencja zdominuje rynek pracy, ale w pełni zastąpi ludzi dopiero w roku 2136;
  • według ekspertów Światowego Forum Ekonomicznego (The World Economic Forum, WEF) tempo wdrażania technologii w kolejnych latach pozostanie niezmienne, a w niektórych sektorach wzrośnie. Ich szacunki przewidują, że do 2025 r. nawet 85 mln miejsc pracy na całym świecie może zostać zastąpionych przez maszyny i procesy automatyzacji, a jednocześnie powstanie 97 mln nowych ról. Dla wielu osób oznaczać to będzie konieczność przekwalifikowania lub przebranżowienia;
  • Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (Organisation for Economic Co- operation and Development, OECD) prognozuje, że 65% dzieci rozpoczynających obecnie edukację będzie pracować w zawodach, które jeszcze nie istnieją.

W analizach i badaniach – zawartych w raporcie „Prognozowane zmiany na rynku pracy. Przegląd scenariuszy” –  dotyczących obecnych i przyszłych zmian na rynku pracy, do głównych determinant eksperci zaliczają rozwój technologiczny przyspieszający proces automatyzacji, cyfryzacji oraz postępy innowacyjne, zmiany demograficzne charakteryzujące się rosnącym udziałem osób starszych, w połączeniu z malejącym udziałem osób w wieku produkcyjnym, w całkowitej liczbie ludności. Do czynników tych wliczają także migracje ludności, szybką urbanizację oraz niedobór zasobów i zmiany klimatu.

Trendy – transformujące rynek pracy

Wiedza staje się coraz cenniejszym zasobem, a procesy przekształcenia zawodowego oraz wymóg ciągłego podnoszenia kompetencji są już koniecznością. Widoczne już dzisiaj trendy wpłyną na liczbę miejsc pracy, ewolucję zawodów, rozwój zawodowy pracowników, a także na sam charakter pracy. Istotne znaczenie ma znajomość trendów transformujących rynek pracy, a do najważniejszych z nich należą:

  • zautomatyzowanie prac fizycznych, powtarzalnych i schematycznych, a także tych polegających na zbieraniu i przetwarzaniu danych;
  • znaczący wzrost rotacji dobrowolnej pracowników;
  • spadek przywiązania pracownika do pracodawcy i jednoczesny wzrost oczekiwań względem firmy w wymiarze finansowym, warunków i środowiska pracy;
  • skrócenie czasu rekrutacji – okresu pomiędzy pierwszym kontaktem z kandydatem a przyjęciem oferty;
  • zmiany w modelach pracy i masowy cyfrowy upskilling pracowników;
  • rozwój alternatywnych form zatrudnienia wobec pracy na etat, wzrost liczby freelancerów;
  • dbanie o dobrostan psychiczny pracowników;
  • zwiększenie widoczności pracowników, czyli monitorowanie pracowników.

Scenariusze na przyszłość

Według Infuture Institute i Samsung Polska istnieje możliwość wystąpienia trzech zjawisk o stosunkowo najwyższym prawdopodobieństwie w zakresie zmian na rynku pracy. Dla 56% respondentów  najbardziej prawdopodobna wydaje się być konieczność wielokrotnego przebranżawiania się w ciągu życia. Z kolei dla 57% z nich jest to nasilenie cyberataków powodujących główne zagrożenie dla branż i gałęzi gospodarki. Dla 54% respondentów uważa, że nastąpi  nadanie nowej wartości pracy rąk – w coraz bardziej zautomatyzowanym i technologicznym świecie praca rąk, rzemiosło, małe manufaktury nabiorą nowej wartości, będą doceniane i bardziej wartościowe.

Z kolei według PwC każdy z czterech scenariuszy wizji przyszłego rynku pracy zawiera potencjalne prawdopodobieństwo wystąpienia. Dwa pierwsze światy – czerwony, w którym rządzą innowacje, i niebieski, zdominowany przez korporacje – mogą bardziej przekonywać tych, którzy postrzegają rynek przez pryzmat wyników finansowych, konkurencji i miejsca na listach rankingowych. Dwa pozostałe – świat zielony z przewagą społecznej odpowiedzialności biznesu oraz żółty, w którym priorytetem jest interes pracowników – ocenią raczej pozytywnie wszyscy przekonani do zrównoważonego rozwoju. Zgodnie z badaniami 74% pytanych jest gotowych uczyć się nowych umiejętności lub całkowicie przekwalifikować się, a 60% uważa, że w przyszłości niewiele osób będzie mogło cieszyć się stabilnym długoterminowym zatrudnieniem.

Natomiast według Polskiego Instytutu Ekonomicznego (PIE) wirtualizacja rynku oraz praca w rozproszonych zespołach będą siłą napędową do 2035 r. PIE prognozuje cztery scenariusze.

„W chmurze”, gdzie technologie wirtualne przyczynią się do zwiększenia mobilności zawodowej oraz umożliwią niemal nieograniczony dostęp do danych w czasie i przestrzeni.

W scenariuszu „Smart” zakłada się wysoki poziom wirtualizacji rynku pracy oraz niską zdolność do pracy w rozproszonych zespołach. Dzięki połączeniu kompetencji ludzi i maszyn, model rynku pracy będzie zmierzał w kierunku hybrydowego, a współpraca z zaawansowanymi maszynami i systemami algorytmicznymi będzie wymagać przede wszystkim kompetencji technicznych i cyfrowych, ale także zdolności do myślenia systemowego, kreatywności oraz umiejętności współpracy.

W scenariuszu „Offline” rynek pracy charakteryzuje się niskim poziomem wirtualizacji i niską zdolnością do pracy w rozproszonych zespołach. Wiąże się to ze spadkiem mobilności zawodowej, niższą innowacyjnością oraz ograniczoną współpracą z organizacjami zagranicznymi.

Natomiast scenariusz „W cyfrowym detoksie” zakłada niski poziom wirtualizacji rynku pracy oraz wysoki poziom umiejętności pracy w rozproszonych zespołach. Ten scenariusz niesie za sobą szereg negatywnych skutków dla rynku pracy. Powrót do świata analogowego sprawia, że pojawiają się luki kompetencyjne związane z koniecznością adaptacji pracowników o wysokich umiejętnościach cyfrowych do pracy w warunkach analogowych, a na znaczeniu zyskują kompetencje specjalistyczne oraz umiejętność pracy w stacjonarnych i rozproszonych zespołach.

Deloitte pokazuje cztery potencjalne kierunki rozwoju relacji pracownika z pracodawcą
w przyszłości:

  • niedobór talentów na rynku zmusi pracodawców do zabiegania o pracowników;
  • na rynku przesyconym wykwalifikowanymi pracownikami dojdzie do ostrej rywalizacji o ograniczoną liczbę miejsc pracy;
  • niedobór wykwalifikowanych pracowników wzmocni podział na życie zawodowe i osobiste;
  • gdy podaż talentów jest wysoka, pracodawcy będą mogli wybierać pracowników nie tylko ze względu na umiejętności i możliwości, ale także pod kątem zaangażowania
    w cele organizacji. Zarówno pracownicy, jak i pracodawcy będą postrzegać wspólny cel jako podstawę ich relacji.

Przegląd przedstawionych scenariuszy i wyniki analiz stanowią bazę wyjściową do dyskusji na tak ważny temat, jakim jest przyszłość rynku pracy. To, że scenariusze będą współistnieć, jest wielce prawdopodobne. Możliwe jest także, że urzeczywistnią się z różnym nasileniem w określonych sektorach gospodarki lub regionach świata.

parp.gov.pl



W przyszłym roku czekają nas dwie podwyżki minimalnego wynagrodzenia. Rząd proponuje, żeby od stycznia najniższa pensja wynosiła 3383 zł, a od lipca wzrosła do poziomu 3450 zł. Teraz rządową propozycję omówi Rada Dialogu Społecznego. 

Na wtorkowym posiedzeniu Rada Ministrów przyjęła propozycje wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz minimalnej stawki godzinowej, które mają obowiązywać w 2023 roku. Zgodnie z zapisami ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, w przyszłym roku najniższe pensje wzrosną dwa razy;

  • od stycznia 2023 roku minimalne wynagrodzenie ma wynosić 3383 zł, czyli o 373 zł więcej niż wynosi najniższa pensja w tym roku;
  • w lipcu 2023 roku płaca minimalna zostanie podwyższona do kwoty 3450 zł oznacza wzrost o 440 zł w stosunku do 2022 roku. 

Minimalna stawka godzinowa, której wysokość powiązana jest ze wzrostem minimalnego wynagrodzenia również wzrośnie dwukrotnie; 

  • od stycznia 2023 roku wyniesie 22,10; 
  • a od lipca 22,50, co oznacza wzrost o 14,2 proc. względem roku 2022. 

Gwarancja godnych zarobków 

Ustawowe płace minimalne powinny gwarantować każdemu pracownikowi godne zarobki, zapewniające odpowiednią jakość życia. Kluczowym jest ustanowienie minimalnego wynagrodzenia w 2023 roku na adekwatnym poziomie, który umożliwi również kontynuowanie wysiłków państwa zmierzających do zmniejszenia inflacji – mówi minister rodziny i polityki społecznej Marlena Maląg. 

Zwiększenie minimalnego wynagrodzenia i zmiany podatkowe, przede wszystkim obniżka podatku PIT z 17 proc. do 12 proc., pozwolą osobom najmniej zarabiającym utrzymać siłę nabywczą swoich dochodów przy obserwowanym wzroście cen.

Zmiany te mogą przyczynić się również do wzrostu popytu wewnętrznego co będzie miało korzystny wpływ na polską gospodarkę w momencie kiedy cała Europa będzie mierzyć się z wielowymiarowymi skutkami rosyjskiej agresji na Ukrainę – mówi minister Maląg. 

Rządowa propozycja na Radzie Dialogu Społecznego

Rada Ministrów – do 15 czerwca — przedstawi Radzie Dialogu Społecznego propozycję wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz minimalnej stawki godzinowej. Rząd szacuje, że w przyszłym roku regulacje obejmą 2,74 mln osób.  

Rząd konsekwentnie poprawia sytuację pracowników, którzy dostają najniższe wynagrodzenie. Od 1 lipca 2023 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie w porównaniu do 2015 r. o 1700 zł.

MRiPS


praca-w-biurze-firma-10.jpg

Już ponad 200 tys. obywateli Ukrainy znalazło pracę w ramach uproszczonej procedury przyjętej w rządowej specustawie. Co piąta z tych osób pracuje na terenie woj. mazowieckiego, wielu obywateli Ukrainy zatrudniono również w woj. dolnośląskim i wielkopolskim.

Od 15 marca tego roku pracodawcy poinformowali o zatrudnieniu 200 101 obywateli Ukrainy.

– Gdy zestawimy dane o zatrudnieniu obywateli Ukrainy z najnowszymi szacunkami dotyczącymi bezrobocia w Polsce, widzimy, jak ważne miejsce na polskim rynku pracy zajmują cudzoziemcy. Szacujemy, że w maju bezrobocie po raz kolejny spadło i wynosi obecnie 5,1 proc. To oznacza, że pracownicy zza wschodniej granicy wspaniale uzupełniają braki kadrowe w wielu branżach, wspierając polskich przedsiębiorców i gospodarkę – powiedziała minister rodziny i polityki społecznej Marlena Maląg.

– Ułatwienie obywatelom Ukrainy podejmowania pracy w Polsce okazało się bardzo dobrą decyzją, na której skorzystały obie strony. Osoby, które znalazły w naszym kraju schronienie przed rosyjską agresją, dzięki podjęciu pracy zyskały poczucie stabilizacji i samodzielność. Polscy pracodawcy natomiast znaleźli pracowników tak bardzo poszukiwanych szczególnie w czasie trwających już prac sezonowych – dodaje minister Marlena Maląg.

Co piąty obywatel Ukrainy został zatrudniony w woj. mazowieckim (45 tys.). Wiele osób znalazło pracę również w woj. dolnośląskim (21,2 tys.), wielkopolskim (19,6 tys.) i łódzkim (19 tys.). Najmniej zatrudniono w woj. świętokrzyskim (1,7 tys.), podkarpackim (2,4 tys.) i podlaskim (3,7 tys.).

MRiPS


laptop-09-5.jpg

Możliwość wykonywania pracy zdalnej na stałe w Kodeksie pracy – to główne założenie projektu ustawy przyjętego przez Radę Ministrów. – To z jednej strony odpowiedź na zmieniające się trendy na rynku pracy, a z drugiej – szansa na poprawę możliwości zatrudnienia m.in. rodziców małych dzieci – mówi minister rodziny i polityki społecznej Marlena Maląg.

Zastąpienie telepracy bardziej elastyczną formą – pracą zdalną – w Kodeksie pracy to najważniejsze założenie projektu ustawy przyjętego przez Radę Ministrów. Wkrótce projekt zostanie przekazany do prac parlamentarnych.

– Obserwujemy zmieniające się trendy na rynku pracy i wprowadzając pracę zdalną do Kodeksu pracy odpowiadamy na te trendy. Ale nie tylko. Rozwiązanie to powinno również poprawić możliwości zatrudnienia m.in. rodziców małych dzieci, pozwoli lepiej godzić im codzienne obowiązki z pracą zawodową – mówi minister rodziny i polityki społecznej Marlena Maląg.

Dodatkowo projekt zakłada, że pracodawcy będą mogli wprowadzić kontrolę trzeźwości pracowników – lub kontrolę na obecność środków działających podobnie do alkoholu, gdy będzie to niezbędne do zapewnienia ochrony życia i zdrowia pracowników, innych osób lub ochrony mienia.

Praca zdalna. Najważniejsza zmiany

Projekt wprowadza definicję pracy zdalnej jako takiej, która wykonywana jest całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą. Projekt przewiduje zarówno pracę zdalną całkowitą jak i hybrydową, stosownie do potrzeb konkretnego pracownika i pracodawcy, a także umożliwienie polecenia pracownikowi pracy zdalnej w szczególnych przypadkach.

I tak w okresie obowiązywania stanu nadzwyczajnego, stanu epidemii czy np. pożaru lub zalania w zakładzie pracy pracodawca będzie mógł polecić pracownikowi wykonywanie pracy zdalnej.

Pracodawca będzie co do zasady musiał uwzględnić wniosek o pracę zdalną złożony m.in. przez:

  • pracownika – rodzica dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności albo orzeczeniem o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności,
  • pracownicę w ciąży,
  • pracownika wychowującego dziecko do 4. roku życia,
  • pracownika sprawującego opiekę nad innym członkiem najbliższej rodziny lub inną osobą pozostającą we wspólnym gospodarstwie domowym, posiadających orzeczenie o niepełnosprawności albo o znacznym stopniu niepełnosprawności,

Pracodawca będzie mógł takiemu pracownikowi odmówić pracy zdalnej tylko jeżeli jej wykonywanie nie będzie możliwe ze względu na rodzaj pracy albo organizację pracy. O przyczynie odmowy pracodawca będzie musiał poinformować pracownika.

Jakie będą obowiązki pracodawcy?

Pracodawca będzie zobowiązany przede wszystkim do zapewnienia pracownikowi wykonującemu pracę zdalną materiałów i narzędzi pracy, w tym urządzeń technicznych niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej, a także pokrycia kosztów energii elektrycznej oraz usług telekomunikacyjnych niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej.

Projekt przewiduje możliwość używania przez pracownika prywatnych narzędzi pracy (np. komputera) w przypadku, w którym obie strony stosunku pracy tak ustalą, pod warunkiem, że prywatne urządzenia techniczne i inne narzędzia pracy pracownika wykorzystywane przez niego do pracy będą zapewniały bezpieczeństwo pracy. W takim przypadku pracownikowi będzie przysługiwał ekwiwalent pieniężny w wysokości ustalonej z pracodawcą.

MRiPS



Odbywałam staż z urzędu pracy. Teraz pracuję u kolejnego pracodawcy i chcę wiedzieć ile przysługuje mi urlopu. Czy staż z rzędu pracy wlicza się do wymiaru urlopu wypoczynkowego?



W Dzienniku Ustaw z dnia 20 kwietnia 2022 r. pod pozycją 854 opublikowano obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dnia 23 marca 2022 r., w załączniku do którego został zawarty nowy jednolity tekst ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2019 r. poz 263).

W jednolitym tekście wymienionej powyżej ustawy uwzględniono zmiany wynikające z:

  1. ustawy z dnia z dnia 11 sierpnia 2021 r. o kasach zapomogowo-pożyczkowych (Dz. U. poz. 1666)
  2. przepisów ogłoszonych przed dniem 17 marca 2022 r.

 

Jednocześnie jednolity tekst omawianej ustawy nie obejmuje art. 62–65 i art. 68 ustawy wymienionej w pkt 1 – regulacje te wyszczególniono w ust. 2 obwieszczenia Marszałka Sejmu RP z dnia 23 marca 2022 r.

 

Ustawa z dnia 23 maja 1991 r. reguluje zasady funkcjonowania związków zawodowych, które są dobrowolnymi i samorządnymi organizacjami ludzi pracy, powołanymi do reprezentowania i obrony ich praw, interesów zawodowych i socjalnych. Związek zawodowy jest niezależny w swojej działalności statutowej od pracodawców, administracji państwowej i samorządu terytorialnego oraz od innych organizacji.

Związki zawodowe współuczestniczą w tworzeniu korzystnych warunków pracy, bytu i wypoczynku.



Dnia 11 marca 2022 r. Prezes Polskiego Komitetu Normalizacyjnego (PKN) wydał dokument, w którym zostały opublikowane wykazy Polskich Norm (PN) według stanu na dzień 31 grudnia 2021 r., wprowadzających europejskie normy zharmonizowane na mocy odnośnych – przywołanych w tym dokumencie – dyrektyw odpowiednich uprawnionych organów UE.

Wykaz, o którym wyżej mowa, zawarto w obwieszczeniu Prezesa PKN w sprawie wykazu norm zharmonizowanych (Monitor Polski z dnia 21 kwietnia 2022 r. poz. 421).

Powołane obwieszczenie wydano na podstawie upoważnienia określonego w art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie ocen zgodności (Dz.U. z 2021 r. poz. 1344). Zgodnie z tym przepisem Prezes PKN ogłasza dwa razy w roku, w drodze obwieszczenia, w Monitorze Polskim, numery i tytuły norm zharmonizowanych wraz z tytułami aktów prawnych wdrażających dyrektywy nowego podejścia i danymi dotyczącymi miejsca ich publikacji, a także informacje o ogłoszonych przez Komisję Europejską okresach przejściowych stosowania domniemania zgodności i ostrzeżeniach dotyczących ograniczenia domniemania zgodności, według stanu na dzień 30 czerwca i dzień 31 grudnia każdego roku.