menu trigger  menu trigger
wakacje-wypoczynek-zdjecia-15.jpg

Uprawnienia urlopowe w niektórych innych przepisach

Uprawnienia urlopowe określonych grup zawodowych (np. nauczyciele, nauczyciele akademiccy) zostały uregulowane – korzystniej niż w Kodeksie pracy – w odrębnych ustawach (tzw. pragmatykach służbowych).

Uprawnienia urlopowe nauczycieli

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26.01.1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz.U. 2019 r. poz. 2215, ze zm.) nauczycielowi zatrudnionemu (przez cały okres trwania zajęć w danym roku szkolnym) w szkole, w której organizacji pracy przewidziano ferie letnie i zimowe, przysługuje urlop wypoczynkowy w wymiarze odpowiadającym okresowi ferii i w czasie ich trwania. W czasie tych ferii nauczyciel może być zobowiązany przez dyrektora szkoły do przeprowadzania egzaminów, prac związanych z zakończeniem roku szkolnego i przygotowaniem roku szkolnego oraz opracowywania szkolnego zestawu programów i uczestniczenia w doskonaleniu zawodowym w określonej formie, jednak czynności te nie mogą łącznie zająć nauczycielowi więcej niż 7 dni i muszą być tak rozplanowane, aby pozwalały zrealizować prawo do nieprzerwanego, co najmniej czterotygodniowego urlopu wypoczynkowego.

CZYTAJ DALEJ
3652.jpg

Reforma rynku pracy oznacza wdrożenie w Polsce nowego modelu polityki zatrudnienia

Dostosowanie usług publicznych służb zatrudnienia do potrzeb osób szukających pracy i pracodawców oraz bardziej efektywne i dostosowane do najaktualniejszych potrzeb zarządzanie migracjami zarobkowymi – to główne cele projektu ustawy o wspieraniu zatrudnienia oraz ustawy o zatrudnieniu cudzoziemców.

Rozwój i unowocześnienie polskiego rynku pracy to jeden z kluczowych elementów w programach rozwojowych uruchamianych obecnie w ramach odbudowy społeczno-gospodarczej po pandemii. W kontekście polityk europejskich i środków unijnych jest to Krajowy Plan Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO), w kontekście krajowym zaś – ogłoszony niedawno przez Rząd Polski Ład.

Reforma rynku pracy, ze względu na swój kompleksowy charakter, odpowiada na wiele wyzwań rozwojowy wynikających zarówno ze skutków pandemii, jak i z wcześniejszych trendów globalnych, częściowo przyśpieszonych przez pandemię (np. o obszarze cyfryzacji procesów gospodarczych i życia społecznego, która jeszcze bardziej przyspieszyła w ostatnim roku). Zwiększenie efektywności służb zatrudnienia, skierowanie aktywnych polityk rynku pracy do grup dotychczas nieaktywnych zawodowo i położenie nacisku na rozwój umiejętności kadr w obszarach niezbędnych dla cyfrowej i niskoemisyjnej gospodarki pozwoli na jak najlepsze wykorzystanie potencjału zawodowego  polskich obywateli  oraz – co szczególnie ważne – wzmocni jakość oferowanego zatrudnienia, zarówno w kategoriach płacowych, satysfakcji z ciekawej pracy, jak i stabilności.

Na wsparcie reformy rynku pracy – przede wszystkim na cyfryzację procesów i wdrożenie nowych cyfrowych narzędzi oraz na przygotowanie kadr do stosowania tych nowych metod pracy – została zaplanowana kwota 52 mln euro w KPO. Komplementarne działania, np. z zakresu podnoszenia umiejętności, aktywizacji rodziców powracających do pracy i wsparcie zatrudnienia osób młodych – będą realizowane w ramach Polskiego Ładu.

Dzisiaj Pani wiceminister Iwona Michałek spotkała się z przedstawicielami urzędów pracy we Włocławku, kontynuując prekonsultacje pakietu ustaw dotyczących rynku pracy.

O reformie rynku pracy w KPO

Głównymi celami finansowanego z Instrumentu na rzecz Odbudowy
i Zwiększania Odporności (RRF) Krajowego Planu Odbudowy (KPO) są zwiększanie odporności i zdolności dostosowawczych, łagodzenie społecznych i gospodarczych skutków kryzysu, wspieranie transformacji ekologicznej i cyfrowej.

W ramach polskiego Krajowego Planu Odbudowy (KPO) zaplanowano m. in. dofinansowanie szeroko zakrojonej reformy rynku pracy, której celem jest poprawa efektywności wsparcia, rozwój kompetencji pracowników pod kątem  aktualnych potrzeb gospodarki i przedsiębiorstw, a także skuteczniejsze dotarcie do grup, które potrzebują aktywizacji zawodowej
i przekwalifikowania. W ramach reformy rynku pracy usprawnione zostanie również zarządzanie migracjami zarobkowymi.

Dzięki środkom z KPO:

  • przeprowadzona zostanie modernizacja i dalsza cyfryzacja procesów i narzędzi stosowanych przez publiczne służb zatrudnienia. Planowana jest też rozbudowa infrastruktury teleinformatycznej PSZ i wdrożenie nowych narzędzi komunikacji (w tym IT) z klientem urzędu pracy;
  • wypracowane zostaną także nowe metody pracy i standardy funkcjonowania i koordynacji systemu publicznych służb zatrudnienia na bazie przyjętych regulacji, w celu podniesienia jakości świadczonych usług i zapewnienia ich podobnego poziomu w skali kraju;
  • wdrożone zostaną bardziej efektywne procedury dopuszczania cudzoziemców do rynku pracy i pełna elektroniczna ścieżka kontaktu pracodawca – urząd;
  • wdrożone zostaną narzędzia do zawierania i rozliczania umów w sposób elektroniczny przez niektórych pracodawców. W ramach tej regulacji planowana jest rozbudowa istniejącego już systemu teleinformatycznego na portalu praca.gov.pl o nowe funkcjonalności.

gr., MPRiT

CZYTAJ DALEJ

Wykształcenie i rodzaj pracy wpływają na zatrudnienie osób powyżej 55 roku życia

W 2020 r. w UE prawie sześć na dziesięć (59,6%) osób w wieku 55-64 lat było zatrudnionych. Dla porównania, poziom zatrudnienia osób młodszych, w wieku 20-54 lata, wyniósł prawie osiem na dziesięć (76,2%).

Wskaźnik zatrudnienia zarówno osób młodszych, jak i starszych zależy od ich poziomu wykształcenia. Im wyższy poziom wykształcenia, tym wyższy wskaźnik zatrudnienia.

Wśród osób młodszych, w wieku 20-54 lata, o niskim poziomie wykształcenia wskaźnik zatrudnienia wynosił 59,9%, podczas gdy wskaźnik ten był wyższy o 15,8 pkt proc. wśród osób z wysokim poziomem wykształcenia (85,7%).

Podobnie wystąpiły duże różnice między poziomami zatrudnienia wśród osób starszych, w zależności od ich wykształcenia: 44,0% osób w wieku 55-64 lata z niskim poziomem wykształcenia było zatrudnionych w porównaniu z 60,9% ośob o wykształceniu średnim i 75,6% z wysokim poziomem wykształcenia.

Ten ostatni odsetek zatrudnionych osób w wieku 55-64 lata z wysokim poziomem wykształcenia był bardzo zbliżony do ogólnego odsetka zatrudnionych osób w wieku 20-54 lata (76,2%), niezależnie od poziomu wykształcenia.

Dodatkowo udział osób bezrobotnych był również mniejszy wśród starszych pracowników niż wśród młodszych. Odsetek osób spoza siły roboczej był jednak wyższy wśród starszych pracowników, a zwłaszcza tych o niskim poziomie wykształcenia: ponad co druga (51,3%) osoba w wieku 55-64 lat z niskim wykształceniem była poza rynkiem pracy.

Oprócz poziomu wykształcenia, zawód osób starszych ma istotny wpływ na ich zatrudnienie. Porównując osoby w wieku 55-64 lata według zawodów między zatrudnionymi i niepracującymi można zauważyć różnice między obiema grupami.

Wśród zatrudnionych osób starszych 1 na 5 to specjalista (19,9%). Często też zatrudnieni nadal są technicy i średni personel (15,8% w porównaniu z 12,9%) oraz prawnicy, wyżsi urzędnicy i kierownicy (6,1% w porównaniu z 4,0%).

EUROSTAT, gr

CZYTAJ DALEJ
panstwowa-inspekcja-pracy-pip-3.jpg

PIP: Konferencja o pracy zdalnej

Pełne bezpieczeństwo osób wykonujących pracę zarobkową, także w formie zdalnej, oraz jasne przepisy w tym zakresie to najważniejsze kwestie w działalności Państwowej Inspekcji Pracy – zapewniła Katarzyna Łażewska-Hrycko, Główny Inspektor Pracy, podczas ogólnopolskiej konferencji „Praca zdalna – dylematy społeczno-prawne”.

Organizatorem, pomysłodawcą i moderatorem konferencji był Główny Inspektorat Pracy. Reagując na aktualne wyzwania, PIP stworzyła przestrzeń do dyskusji dla wszystkich środowisk zainteresowanych wprowadzeniem optymalnych regulacji prawnych. W panelu dyskusyjnym wzięli udział parlamentarzyści, przedstawiciele urzędów centralnych, pracodawców (w tym Konfederacja Lewiatan) i związków zawodowych (m.in. Solidarność, Forum Związków Zawodowych, OPZZ) oraz świata nauki.

Główny Inspektor Pracy Katarzyna Łażewska-Hrycko odniosła się między innymi do potencjalnego przymusu pracy zdalnej przy braku „możliwości zapewnienia bhp”.

– Moim zdaniem jasno wyartykułowaną zasadą w Kodeksie pracy powinno być porozumienie stron stosunku pracy w zakresie wykonywania pracy w formule zdalnej.  Można sobie przy tym oczywiście wyobrazić sytuacje, w których praca zdalna będzie przymusowa, a pracownik zobowiązany do jej wykonywania w tej formule. Należy jednak podnieść, że wprowadzenie możliwości przymusu pracy zdalnej w sytuacji, gdy pracodawca nie jest w stanie zapewnić bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, tak jak czytamy w projekcie zmian do Kodeksu pracy, wydaje się zbyt szerokie i mało precyzyjne – mówiła Katarzyna Łażewska-Hrycko, Główny Inspektor Pracy.

Wiele emocji wciąż budzi problem kontroli pracy zdalnej, które wiążą się niejednokrotnie z koniecznością kontroli w domu pracownika. Zdaniem szefowej PIP, „zasady przeprowadzania kontroli w miejscu pracy zdalnej powinny być szczegółowo określone w Kodeksie pracy. Pozostawienie tej kwestii do uregulowania stronom zawartych porozumień może okazać się niewystarczającą gwarancją zabezpieczenia interesów pracownika”.

Ważną częścią konferencji stała się dyskusja nad regulacją czasu pracy podczas pracy zdalnej. Z punktu widzenia Państwowej Inspekcji Pracy należałoby się zastanowić nad możliwością wprowadzenia obowiązku określania w regulaminie lub porozumieniu szczegółowych zasad w zakresie określania wymiaru i rozkładu czasu pracy zdalnej i pracy stacjonarnej.

W drugiej części dyskusja została ukierunkowana na bezpieczeństwo i higienę pracy. Uczestnicy omawiali między innymi regulacje związane z ryzykiem zawodowym pracy zdalnej. Wyjątkowo ważne w tym aspekcie są ustalenia dotyczące wypadków przy pracy, w tym w kwestii obowiązków pracodawcy i domniemanej zgody na odwiedziny pracodawcy w miejscu wypadku.

– Wydaje się, że propozycja łączenia faktu zgłoszenia wypadku przy pracy zdalnej ze zgodą pracownika na przeprowadzenie oględzin w miejscu wykonywania pracy zdalnej może okazać się zbyt daleko idąca – mówiła Główny Inspektor Pracy Katarzyna Łażewska-Hrycko. – Państwowa Inspekcja Pracy poddała analizie ustawodawstwa innych krajów w tym zakresie i co do zasady okazuje się, że jakakolwiek ingerencja pracodawcy w miejscu zamieszkania pracownika może odbywać się wyłącznie za zgodą osób zainteresowanych. Obowiązek poinformowania pracodawcy o zaistniałym wypadku przy pracy i zgoda na prowadzenie przez pracodawcę czynności kontrolnych w miejscu wykonywania pracy czy też paralelnie zgoda na czynności związane z ustalaniem okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy to dwie niepowiązane ze sobą kwestie – podkreśliła szefowa PIP, przypominając przy tym, że obowiązek informacyjny wynika z katalogu podstawowych obowiązków pracowniczych z art. 211 Kodeksu pracy i tam też powinien pozostać.

PIP

CZYTAJ DALEJ

Prezes NBP: Płace rosną, choć wolniej niż wydajność pracy

Prezes polskiego banku centralnego nie podziela krótkoterminowych obaw o inflację, mimo że inne banki centralne regionu zaczynają podnosić stopy procentowe, aby przeciwdziałać gwałtownym wzrostom cen.

Adam Glapiński powiedział, że dane dotyczące inflacji obecnie nie są „niepokojące” i podkreślił, że inflacja jest napędzana po części przez przejściowe czynniki zewnętrzne, takie jak efekty bazy i ceny paliw. Polska jest na drugimi miejscu w UE pod względem wysokości stopy inflacji – w maju wyniosła ona 4,7% r/r, by w czerwcu nieco spaść do 4,4%.

„Po wyeliminowaniu wpływu czynników regulacyjnych i podażowych na inflację CPI, otrzymujemy inflację zbliżoną do 2,5%, a więc znajdującą się w środkowym przedziale naszego celu inflacyjnego,” powiedział z rozmowie z dziennikiem „Financial Times”. „Obecnie nie ma więc żadnych powodów do niepokoju, zwłaszcza że spodziewamy się także spadku inflacji CPI.”

Wzrost inflacji odnotowano w wielu krajach wraz ze znoszeniem obostrzeń związanych z pandemią. Skłoniło to niektórych ekonomistów do wezwania banków centralnych do zaprzestania stosowania środków stymulacyjnych przyjętych w czasie kryzysu. Banki centralne na Węgrzech i w Czechach podniosły stopy procentowe w ostatnim miesiącu.

Adam Glapiński powiedział, że bank centralny, Narodowy Bank Polski, będzie „bardzo uważnie” wypatrywał sygnałów świadczących o tym, że rosnące płace powodują wzrost cen, w miarę jak gospodarka przyspiesza po jej „zamknięciach” (ang. lockdowns) spowodowanych pandemią. Spodziewa się, że w przyszłym roku polska gospodarka urośnie o ponad 5%.

„Jeśli zauważymy tendencję, że w ciągu kilku kwartałów wzrost cen może być napędzany przez czynniki o charakterze popytowym, wówczas będziemy działać. Kiedy to nastąpi? Trudno określić to precyzyjnie, jednak raczej nie wcześniej niż jesienią tego roku. A może dopiero w połowie przyszłego roku,” powiedział.

„Nasze podejście podobne jest do podejścia Rezerwy Federalnej czy EBC – czekamy, aż ożywienie gospodarcze się ugruntuje. Następnie będziemy obserwować, czy istnieje ryzyko wzrostu inflacji. I na pewno się nie zawahamy – będziemy działać natychmiast, jak tylko będzie to konieczne.”

Część ekonomistów utrzymuje, że NBP powinien już teraz podjąć kroki mające na celu okiełznanie inflacji, jako że na polskim rynku pracy widać oznaki jego kurczenia się. Bezrobocie w Polsce, wynoszące 3,8% ludności w wieku produkcyjnym, należy według Eurostatu do najniższych w UE.

„Polska ma bardzo niską stopę bezrobocia, co wywiera presję płacową. Co więcej, ‘Polski Ład’ [rządowy program zobowiązań podatkowych i wydatkowych] pobudzi popyt,” powiedziała Alicja Defratyka, ekonomistka portalu ciekaweliczby.pl.

Dodała: „Myślę, że inflacja prawdopodobnie osiągnie od 4,5% do 5% do końca tego roku, choć może być nawet wyższa, jeżeli wszystkie środki zaproponowane w ramach ‘Polskiego Ładu’ wejdą w życie.”

Adam Glapiński powiedział, że NBP nie ma „żadnych szczególnych obaw” co do rynku pracy, i że napływ pracowników z sąsiedniej Ukrainy i Białorusi „na pewno będzie wystarczający, aby zaspokoić rosnące zapotrzebowanie na siłę roboczą” w nadchodzących latach.

„Oczywiście wypatrujemy oznak pojawiania się jakichkolwiek ‘wąskich gardeł’ na rynku pracy, ale obecnie nie obserwujemy nadmiernej presji płacowej. Płace rosną, choć wolniej niż wydajność pracy. Jednostkowe koszty pracy nie wzrastają,” powiedział.

Dodał: „Najgorsze, co mogłoby nas spotkać, to spirala płacowo-cenowa, ale ryzyko jej wystąpienia jest bardzo ograniczone. Obecnie w Polsce takiego ryzyka nie ma i w tej chwili nie przewidujemy, aby miało ono wystąpić w nadchodzących kwartałach. Nie mamy też podstaw, aby przewidywać jego wystąpienie w przyszłym roku.”

Ekonomiści zgłaszają też obawy o ultrałagodną politykę pieniężną napędzającą bańki w sektorach nieruchomości i finansów. Jednak Adam Glapiński powiedział, że polskie banki są dobrze dokapitalizowane i że rynek nieruchomości nie ulega przegrzaniu.

„Obecnie w sektorze nieruchomości nie ma żadnych oznak występowania baniek napędzanych przez niskie stopy procentowe. I nie spodziewamy się ich wystąpienia,” powiedział.

„Należy mieć na uwadze, że te niskie stopy procentowe utrzymują się dopiero od stosunkowo bardzo krótkiego czasu i zgodnie z oczekiwaniami rynku zaczniemy wychodzić z ich obszaru już w następnym roku. Natomiast cykle na rynku nieruchomości są znacznie dłuższe.” […].

NBP

CZYTAJ DALEJ

Wynagrodzenia lekarzy rezydentów – zmiany od 1 lipca 2021 r.

W Dzienniku Ustaw z dnia 5 lipca 2021 r. pod pozycją 1218 opublikowano nowe przepisy wykonawcze przewidujące podwyższenie wysokości zasadniczego miesięcznego wynagrodzenia lekarzy, w tym lekarzy dentystów, odbywających specjalizacje w ramach rezydentury.

Zgodnie z § 1 nowego rozp. MZ z dnia 2 lipca 2021 r. w sprawie wysokości zasadniczego wynagrodzenia miesięcznego lekarzy i lekarzy dentystów odbywających specjalizacje w ramach rezydentury wysokość zasadniczego wynagrodzenia lekarza i lekarza dentysty odbywającego daną specjalizację w ramach rezydentury – w pierwszych dwóch latach zatrudnienia w trybie rezydentury wynosi 5752 zł, po dwóch latach zatrudnienia w trybie rezydentury wynosi zaś 5862 zł.

CZYTAJ DALEJ
bhp-przepisy-ustawa-1.jpg

BHP przy eksploatacji urządzeń energetycznych – aktualne przepisy

W Dzienniku Ustaw z dnia 5 lipca 2021 r. pod pozycją 1210 opublikowano obwieszczenie Ministra Klimatu i Środowiska (MKiŚ) z dnia 08.06.2021 r., w załączniku do którego został zawarty jednolity tekst rozp. Ministra Energii z dnia 28 sierpnia 2019 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach energetycznych (Dz.U. poz. 1830).

W jednolitym tekście wymienionego powyżej aktu wykonawczego uwzględniono zmiany wprowadzone na podstawie następujących przepisów nowelizujących:

  • Ministra Klimatu z dnia 25 marca 2020 r. (Dz.U. poz. 529),
  • Ministra Klimatu z dnia 24 września 2020 r. (Dz.U. poz. 1649).
CZYTAJ DALEJ
miasto-ludzie.jpg

Szacunek MRPiT: 6,0% wyniosła stopa bezrobocia rejestrowanego w czerwcu 2021 r.

Szacowana przez Ministerstwo stopa bezrobocia rejestrowanego wyniosła w końcu czerwca br. 6,0%, co oznacza, że w porównaniu do poprzedniego miesiąca spadła o 0,1 punktu proc.

 

W zakresie instrumentów nadzorowanych przez resort  pracy do końca czerwca  br. powiatowe i wojewódzkie urzędy pracy przyznały wsparcie dla 8,1mln miejsc pracy.

Najniższą stopę bezrobocia rejestrowanego zanotowano w województwie wielkopolskim (3,5%), a najwyższą w warmińsko-mazurskim (9,2%). W żadnym województwie wskaźnik bezrobocia nie przekraczał 10%.

W czerwcu br. według wstępnych danych pracodawcy zgłosili do urzędów pracy 114,1 tys. wolnych miejsc pracy i miejsc aktywizacji zawodowej tj. o 0,7 tys. (0,6%) mniej niż w maju 2021 r. i o 20,8 tys. (22,4%) więcej niż w czerwcu 2020 r.

Ze wstępnych danych wynika, że liczba zarejestrowanych bezrobotnych w urzędach pracy w czerwcu  br. wyniosła 994,8 tys. osób bezrobotnych i w porównaniu do stanu z końca maja br. liczba ta zmniejszyła się o 31,9 tys. osób, czyli o 3,1%.

Według opublikowanych 1 lipca br. danych przez Eurostat w maju br.  stopa bezrobocia, liczona według definicji przyjętej przez Eurostat, wyniosła w Polsce 3,8%. Zharmonizowana stopa bezrobocia w Unii Europejskiej (27) wyniosła 7,3%, a w strefie euro – 7,9%. Wskaźnik w Polsce (po korekcie) był o 0,6 punktu proc. wyższy niż w maju 2020 r., podczas gdy wskaźnik w UE wzrósł rok do roku o 0,4 p. p. (z 6,9% do 7,3%).

MRPiT

CZYTAJ DALEJ

Spadek długości życia zawodowego w 2020 r.

W 2020 r. oczekiwany średni czas trwania życia zawodowego w Unii Europejskiej (UE) wyniósł 35,7 lat, czyli o 0,2 roku mniej niż średnia z 2019 r.

Kryzys COVID-19 wpłynął również na liczbę lat, kiedy ludzie mogą spodziewać się pozostawania na rynku pracy (zatrudnieni lub bezrobotni) w ciągu swojego życia. Między innymi osoby, które byłyby dostępne na rynku pracy i szukałyby pracy, rezygnował z poszukiwań ze względu na covid, a w konsekwencji znalazły się poza siłą roboczą, wpłynęło na dane dotyczące czasu trwania życia zawodowego.

Jeśli chodzi o różnice między płciami, widać powolny spadek, ale systematyczny w UE w latach 2000–2020; z 7,1 lat w 2000 r. do 4,8 w 2020 r., podczas gdy przewidywany czas życia zawodowego kobiet wydłużył się o 4,5 roku, a mężczyzn o zaledwie 2,2 roku w tym samym okresie.

Oczekiwany okres aktywności zawodowej najdłuższy w Szwecji, najkrótszy we Włoszech

Wśród państw członkowskich UE najdłuższy okres aktywności zawodowej w 2020 r. miały Szwecja, Holandia i Dania (odpowiednio 42,0, 41,0 i 40,0 lat). Były to jedyne trzy państwa członkowskie UE, w których oczekiwany okres aktywności zawodowej wynosił 40 lat lub więcej. Za tymi państwami członkowskimi uplasowała się Estonia (39,2 roku), Niemcy (39,1 roku) i Finlandia (38,8 roku).

Z kolei najkrótszy oczekiwany okres aktywności zawodowej odnotowano we Włoszech (31,2 lat), następnie w Grecji i Chorwacji (po 32,8 lat), Belgii (33,4 lat) i Bułgarii (33,5 lat).

EUROSTAT, gr.

CZYTAJ DALEJ

Pakiet zmian w przepisach wykonawczych dotyczących zatrudniania niepełnosprawnych

Opublikowano właśnie kilka rozporządzeń zmieniających dotyczących kwestii związanych z zatrudnianiem niepełnosprawnych. Wspomniane nowelizacje wynikają z konieczności wprowadzenia określonych zapisów odnoszących się do terminów obowiązywania aktów wykonawczych. Dokonano też zmian dostosowujących krajowe regulacje do norm unijnych.

Refundacja składek na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych

Zmianami objęto przepisy rozp. MPIPS dnia 9 stycznia 2009 r. w sprawie refundacji składek na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych (Dz.U. 2019 r. poz. 1218).

W powyższym akcie wykonawczym uchylono § 14, który stanowił, że rozp. obowiązuje do dnia 30 czerwca 2021 r. Jednocześnie dodano § 13a, w myśl którego:

  • refundacja składek stanowiąca pomoc de minimis, spełniającą warunki określone w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis – jest udzielana do dnia 30 czerwca 2024 r.,
  • refundacja składek stanowiąca pomoc de minimis w sektorze rolnym, spełniajacą warunki określone w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym – jest udzielana do dnia 30 czerwca 2028 r.,
  • refundacja składek stanowiąca pomoc de minimis w sektorze rybołówstwa i akwakultury, spełniającą warunki określone w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 717/2014 z dnia 27 czerwca 2014 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rybołówstwa i akwakultury – jest udzielana do dnia 30 czerwca 2023 r.

 

Wskazane modyfikacje legislacyjne zawarto w rozp. nowelizującym wydanym przez MRIPS dnia 24 czerwca 2021 r. (Dz.U. poz. 1147), które weszło w życie z dniem 29 czerwca 2021 r.

Zwrot dodatkowych kosztów związanych z zatrudnianiem pracowników niepełnosprawnych

Kolejna nowela odnosi się do zapisów rozp. MPIPS z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie zwrotu dodatkowych kosztów związanych z zatrudnianiem pracowników niepełnosprawnych (Dz.U. poz. 1987). W rozp. tym uchylono § 20 – przepis ten stanowił, iż rozporządzenie obowiązuje do dnia 30 czerwca 2021 r. Dodano jednocześnie § 19a, zgodnie z którym zwrot kosztów stanowiący pomoc publiczną jest udzielany do dnia 30 czerwca 2024 r.

Zmiany ujęto w rozp. nowelizującym wydanym przez MRIPS dnia 24 czerwca 2021 r. (Dz.U. poz. 1151); data wejścia w życie: 29 czerwca 2021 r.

Pomoc finansowa udzielana pracodawcom prowadzącym zakłady pracy chronionej ze środków PFRON

Następnym aktem wykonawczym poddanym korektom legislacyjnym jest rozp. MPIPS z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie pomocy finansowej udzielanej pracodawcom prowadzącym zakłady pracy chronionej ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (Dz.U. poz. 1975). We wskazanym rozp. uchylono § 19, który określał końcowy termin stosowania rozp. (30 czerwca 2021 r.).

Dodano równocześnie § 18a, który przewiduje, że:

  • dofinansowanie stanowiące pomoc de minimis spełniającą warunki określone w odpowiednim rozporządzeniu unijnym – jest udzielane do dnia 30 czerwca 2024 r.,
  • dofinansowanie stanowiące pomoc de minimis spełniające określone unijne warunki dla pomocy w sektorze rybołówstwa i akwakultury – jest udzielane do dnia 30 czerwca 2023 r.

 

Powyższe zmiany zostały zawarte w rozp. MRIPS z dnia 24 czerwca 2021 r. (Dz.U. poz. 1155), które weszło w życie z dniem 29 czerwca br.

Zwrot kosztów wyposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej

W ramach omawianego pakietu zmian dostosowawczych znowelizowano także rozp. MPIPS z dnia 11 marca 2011 r. w sprawie zwrotu kosztów wyposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej (Dz.U. z 2015 r. poz. 93). Uchylono zapis wskazujący, że rozp. obowiązuje do dnia 30 czerwca 2021 r. (§ 13). Dodano § 12a, w którym uregulowano zakres czasowy stosowania pomocy de minimis, w tym z uwzględnieniem sektorów: rolnego, rybołówstwa i akwakultury. Należy podkreślić, że regulacja w tym przypadku jest tożsama z omówionymi na początku niniejszego tekstu zmianami dotyczącymi rozp. w sprawie refundacji składek na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych.

Akt nowelizujący został wydany przez MRIPS dnia 24 czerwca 2021 r. (Dz.U. poz. 1149) i wszedł w życie z dniem 29 czerwca br.

Refundacja kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych

Zmian określających horyzont czasowy stosowania przepisów dokonano również w rozp. MPIPS z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie refundacji kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych (Dz.U. poz. 1970). We wskazanym akcie wykonawczym usunięto zatem zapis § 11, który stanowił, iż regulacje rozp. obowiązują do końca czerwca 2021 r.

Z kolei w dodanym § 10a ustalono, że refundacja stanowiąca pomoc publiczną będzie udzielana do dnia 30 czerwca 2024 r.

Rozp. nowelizujące zostało wydane przez MRIPS dnia 24 czerwca 2021 r. (Dz.U. poz. 1146) i weszło w życie z dniem 29 czerwca br.

Przyznanie osobie niepełnosprawnej środków na podjęcie działalności gospodarczej, rolniczej albo działalności w formie spółdzielni socjalnej

Analogiczne jak dotychczas przedstawione zmiany odnoszą się do postanowień rozp. MRPIPS z dnia 12 grudnia 2018 r. w sprawie przyznania osobie niepełnosprawnej środków na podjęcie działalności gospodarczej, rolniczej albo działalności w formie spółdzielni socjalnej (Dz.U. poz. 2342). Uchylono zatem przepis wskazujący, iż rozporządzenie obowiązuje do dnia 30 czerwca 2021 r. oraz dodano § 11a, w którym określono zasięg czasowy stosowania pomocy de minimis, w tym w sektorze rolnym, rybołówstwa i akwakultury. Oznacza to, że środki stanowiące pomoc de minimis w rozumieniu określonych przepisów unijnych mogą być przyznawane do dnia:

  • 30 czerwca 2024 r.,
  • 30 czerwca 2028 – w przypadku pomocy w sektorze rolnym,
  • 30 czerwca 2023 r. – w odniesieniu do pomocy udzielanej w sektorze rybołówstwa i akwakultury.

 

Wskazane korekty prawne zostały wprowadzone za pośrednictwem rozp. nowelizującego – wydanego przez MRIPS w dniu 24 czerwca 2021 r. (Dz.U. poz. 1160). Niniejsze rozporządzenie weszło w życie z dniem 29 czerwca br.

Przyznanie spółdzielni socjalnej środków na utworzenie stanowiska pracy i finansowanie kosztów wynagrodzenia osób niepełnosprawnych

Zmianami zostały objęte zapisy rozp. MRPIPS z dnia 12 kwietnia 2019 r. w sprawie przyznania spółdzielni socjalnej środków na utworzenie stanowiska pracy i finansowanie kosztów wynagrodzenia osób niepełnosprawnych (Dz.U. poz. 723).

W drodze noweli uchylono § 10 rozp., który wskazywał końcową datę obowiązywania aktu wykonawczego, tj. 30 czerwca br.

Wprowadzono jednocześnie § 9a ustanawiający terminy stosowania pomocy de minimis, w tym w sektorze rolnym, rybołówstwa i akwakultury.

Zasady wykorzystywania środków stanowiących pomoc de minimis są identyczne jak w przypadku wcześniej omówionego rozporządzenia.

Zmiany, o których mowa, przewiduje rozp. nowelizujące wydane przez MRIPS dnia 24 czerwca 2021 r. (Dz.U. poz. 1157); rozp. weszło w życie z dniem 29 czerwca br.

Zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych

Ostatnią ze zmian w pakiecie jest nowela rozp. MPIPS z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1023).

W rozp. tym uchylono § 12 (zawierał zapis, zgodnie z którym rozp. miało obowiązywać do dnia 30 czerwca 2021 r.).

Dodano § 11a, w myśl którego, wydatki ze środków funduszu rehabilitacji stanowiące pomoc de minimis mogą być ponoszone do dnia 30 czerwca 2024 r.

Powyżej wskazane korekty prawne wynikają z rozp. nowelizującego wydanego przez MRIPS dnia 28 czerwca 2021 r. (Dz.U. poz. 1171). Powołany akt zmieniający wszedł w życie z dniem 30 czerwca br.

Maciej Ofierski

CZYTAJ DALEJ

Newer Posts

Older Posts