3742.jpg

Wskaźnik Rynku Pracy (WRP) informujący z wyprzedzeniem o przyszłych zmianach wielkości bezrobocia w maju 2021r. wzrósł w porównaniu do kwietnia o blisko 0,3 punktu.
Jest to drugi miesiąc wzrostu wartości wskaźnika, choć obecna skala zmian była mniejsza niż przed miesiącem. Warto podkreślić, że w ciągu ostatniego roku wskaźnik charakteryzuje się zwiększoną zmiennością, co odzwierciedla dominującą wśród uczestników rynku niepewność, w tym również niepewność co do przyszłej wielkości zatrudnienia. Badania wskazują, że proces chomikowania pracowników nasilił się w ostatnim czasie, co oznacza, że przedsiębiorstwa starają się nie zwalniać, lub możliwie odsuwać w czasie moment redukcji liczby pracowników, licząc na postępujące i trwałe ożywienie, jednocześnie zdając sobie sprawę z ograniczeń podażowych na rynku pracy. Z drugiej strony, przedsiębiorstwa dość ostrożnie podchodzą do kreacji nowych miejsc pracy, co zmniejsza szanse zatrudnieniowe osób jej poszukujących. Przekłada się to na wydłużenie średniego czasu trwania bezrobocia, co w miarę wydłużania czasu pozostawania na bezrobociu zmniejsza szansę znalezienia pracy. Trwałe obniżenie bezrobocia komplikuje skala strukturalnych niedopasowań pomiędzy popytem i podażą.

Stopa bezrobocia rejestrowanego zmalała w ujęciu miesięcznym o 0,1 punktu procentowego. Tym niemniej, po wyeliminowaniu wahań sezonowych wzrosła w kwietniu w porównaniu do marca br. o 0,1 punktu procentowego i wyniosła 6,1%.

Aktualnie dwie składowe wskaźnika oddziałują w kierunku wzrostu jego wartości, przy czym ich wpływ jest silny, natomiast pozostałych pięć składowych zapowiada spadek stopy bezrobocia w najbliższym czasie.

Podobnie jak przed miesiącem, najmniej pozytywne informacje płyną z danych dotyczących szans zatrudnieniowych osób bezrobotnych, tj. liczby osób, które wyrejestrowały się z urzędu pracy z tytułu podjęcia zatrudnienia oraz liczby nowych ofert pracy napływających do PUP-ów.
W kwietniu, w porównaniu do marca br., napływ nowych ofert zatrudnienia zmalał o blisko 3 tys. ogłoszeń (spadek o 3% w ujęciu miesięcznym). Tendencję tę obserwujemy od grudnia ubiegłego roku. Obecny napływ nowych wakatów jest także mniejszy niż w analogicznym miesiącu dwa lata temu. Dane te wskazują, iż kreacja nowych miejsc pracy postępuje niezwykle ostrożnie.

Stosunkowo niewielka podaż ofert pracy trafiających do Urzędów Pracy oraz niedopasowanie wymogów potencjalnych pracodawców do kwalifikacji i umiejętności osób bezrobotnych powoduje relatywnie niski odpływ z bezrobocia do zatrudnienia. W kwietniu br. w ujęciu miesięcznym liczba osób bezrobotnych, które wyrejestrowały się z urzędów pracy z tytułu podjęcia zatrudnienia zmalała o ponad 15 tys. osób (o 22%) i podobnie jak w poprzednich miesiącach była istotnie mniejsza niż liczba napływających ogłoszeń o wolnych miejscach pracy.

Poprawiły się nieco prognozy menedżerów przedsiębiorstw przemysłowych co do zmian wielkości zatrudnienia i obecnie odsetek firm, które planują redukcję zatrudnienia, zrównał się z odsetkiem firm planujących nowe przyjęcia do pracy.
Jednocześnie mniej osób napływa do bezrobocia i jest to tendencja długookresowa, obserwowana od 2013 roku. Wpływ pandemii i kolejnych lockdownów spowodował okresowy, niewielki wzrost liczby osób rejestrujących się jako bezrobotne, trwał on względnie krótko – od marca 2020 do marca 2021. Prawdopodobnie część osób, które straciły pracę w wyniku wprowadzonych ograniczeń znalazła zatrudnienie gdzie indziej, inni zaś w ogóle wycofali się z rynku pracy lub nie zarejestrowali się w urzędach pracy.
Agregatowa kwota wypłaconych zasiłków dla bezrobotnych, podobnie jak przed miesiącem zmniejszyła się o około 5%. Kolejny, siódmy miesiąc z rzędu maleje liczba osób zwolnionych z przyczyn leżących po stronie zakładów pracy.

źródło: BIEC



Około 8 mln Polaków pracuje zdalnie

Grupa ING przedstawiła raport dotyczący finansów Polaków w czasie pandemii. Część raportu poświęcono pracy w dobie kroronawirusa.

Praca zdalna jest obecnie dużo częstsza niż przed pandemią i prawdopodobnie pozostanie z nami, gdy Covid-19 przejdzie do historii. Warto jednak pamiętać, że stosunkowo niewiele zawodów można w ten sposób wykonywać. Tradycyjne zawody w rolnictwie, budownictwie, przemyśle i usługach osobistych są w zasadzie wykluczone.
Pojawia się więc pytanie, jaką część rynku pracy stanowią usługi wykonywane przy komputerze i jak często wykonywane są one zdalnie. Dane GUS sugerują, że jest to stosunkowo rzadkie i dotyczy zaledwie niespełna 11% pracujących, a więc 1,8 mln osób. Liczba ta wydaje się jednak dotyczyć osób pracujących wyłącznie zdalnie, a nie w trybie hybrydowym.



W związku z ogłoszeniem kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w I kwartale 2021 r. od 1 czerwca 2021 r. zmianie ulegną stawki minimalnego wynagrodzenia za pracę pracowników młodocianych.

Zgodnie z rozp. RM z dn. 28.05.1996 r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania (Dz.U. z 2018 r. poz. 2010, ze zm.), minimalne wynagrodzenie pracowników młodocianych wynosi:

  • 5% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia – w 1. roku nauki,
  • 6% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia – w 2. roku nauki,
  • 7% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia – w 3. roku nauki.

Ponadto młodocianemu odbywającemu przyuczenie do wykonywania określonej pracy przysługuje nie mniej niż 4% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.

Przeciętna pensja w I kwartale 2021 r. ukształtowała się na poziomie 5681,56 zł, a zatem w okresie od 01.06.2021 r. do 31.08.2021 r. kwoty minimalnego wynagrodzenia pracownika młodocianego wynoszą:

  • 284,08 zł – w 1. roku nauki,
  • 340,89 zł – w 2. roku nauki,
  • 397,71 zł – w 3. roku nauki.

Minimalną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników młodocianych stanowi kwota wynagrodzenia obliczana w stosunku procentowym do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale ogłoszonego przez Prezesa GUS.

Minimalne kwoty składek na ubezpieczenia społeczne pracowników młodocianych
od 01.06.2021 r. do 31.08.2021 r.

Podstawa wymiaru składki Ubezpieczenie Sposób finansowania
płatnik ubezpieczony
w 1. roku nauki 284,08 zł emerytalne 27,73 zł 27,73 zł
rentowe 18,47 zł 4,26 zł
chorobowe 6,96 zł
w 2. roku nauki 340,89 zł emerytalne 33,27 zł 33,27 zł
rentowe 22,16 zł 5,11 zł
chorobowe 8,35 zł
w 3. roku nauki 397,71 zł emerytalne 38,82 zł 38,82 zł
rentowe 25,85 zł 5,97 zł
chorobowe 9,74 zł

 

W powyższej tabeli nie podano kwoty składki ubezpieczenia wypadkowego – jej wysokość zależy bowiem od liczby osób zatrudnionych przez płatnika oraz posiadania wpisu do REGON, a także typu prowadzonej działalności.

B.O.



W ramach Polskiego Ładu planowane jest wprowadzenie zmian do Kodeksu pracy. Mają one polegać na umożliwieniu pracy zdalnej, która stała się już jednym z elementów współczesnego rynku pracy.

Ministerstwo Rozwoju, Pracy i Technologii skierowało do konsultacji społecznych projekt zmian w Kodeksie pracy, który wprowadza możliwość pracy zdalnej na stałe.

Jak jest obecnie

Praca zdalna funkcjonuje w naszym systemie prawnym od ponad roku. Wykonywanie pracy zdalnej zostało wprowadzone w celu przeciwdziałania COVID-19. Dzięki temu pracodawcy mają możliwość polecania pracy zdalnej w tej szczególnej sytuacji, jaką jest pandemia.

Obecnie z pracy zdalnej, wprowadzonej spec ustawą COVID-19, chętnie korzystają pracodawcy i pracownicy. Nie tylko ze względu na zmniejszenie ryzyka zakażenia się wirusem, co ma ogromne znaczenie, ale również ze względów rodzinnych (m.in. możliwość godzenia obowiązków służbowych z domowymi np. opieka nad dzieckiem).

Dodatkowo, praca zdalna dla pracodawców wiąże się z ograniczeniem ryzyka nieobecności w pracy pracownika korzystającego ze zwolnienia lekarskiego, a także nieobecności w pracy z powodu kwarantanny, umożliwiając tym samym kontynuowanie prowadzonej działalności (bez zakłóceń lub minimalizując możliwe zakłócenia).

Obecna regulacja będzie stosowana tylko przez okres obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19 oraz przez okres 3 miesięcy po ich odwołaniu.

Ze względu na bardzo duże zainteresowanie pracą zdalną, zarówno wśród pracowników, jak i pracodawców, zdecydowano o wprowadzeniu jej na stałe do przepisów Kodeksu pracy.

Jak będzie po zmianach

Dzięki wprowadzeniu do Kodeksu pracy regulacji dotyczącej pracy zdalnej, pracodawcy oraz pracownicy będą mogli korzystać z pracy zdalnej na stałe. Jednocześnie zostaną zapewnione odpowiednie gwarancje bezpieczeństwa i ochrony pracownika wykonującego pracę zdalną.

Praca zdalna w Kodeksie pracy będzie wykonywana w warunkach typowych, nie zaś w nadzwyczajnych, dlatego ważne było  wypracowanie regulacji, która zabezpieczy interesy obu stron stosunku pracy.

Zmiany wprowadzone do Kodeksu pracy obejmą wszystkich pracowników i pracodawców, do których zastosowanie znajdują powszechne przepisy prawa pracy.

Główne rozwiązania zawarte w projekcie

  • Praca zdalna będzie mogła być wykonywana całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i uzgodnionym z pracodawcą, w tym w miejscu zamieszkania pracownika, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość. Zatem możliwa będzie zarówno całkowita, jak i hybrydowa praca zdalna – stosownie do potrzeb i uzgodnień pracownika i pracodawcy.
  • Uzgodnienie między stronami dotyczące wykonywania pracy zdalnej będzie dopuszczalne zarówno przy zawieraniu umowy o pracę, jak również w trakcie zatrudnienia.
  • Zasady wykonywania pracy zdalnej będą określane:
    • u pracodawcy, u którego działają związki zawodowe – w porozumieniu zawieranym między pracodawcą i zakładową organizacją związkową, albo w regulaminie ustalonym przez pracodawcę – jeśli nie dojdzie do zawarcia porozumienia,
    • u pracodawcy, u którego nie działają związki zawodowe – w regulaminie ustalonym przez pracodawcę, po konsultacji z przedstawicielami pracowników
  • Projekt ustawy określa także minimalną treść porozumienia z zakładową organizacją związkową, regulaminu, porozumienia z pracownikiem lub polecenia pracy zdalnej.
  • Praca zdalna będzie mogłaby być wykonywana także na polecenie pracodawcy w szczególnych przypadkach, tj.:
    • obowiązywania stanu nadzwyczajnego, stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu, lub
    • gdy będzie to niezbędne ze względu na obowiązek pracodawcy zapewnienia pracownikowi bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, o ile z przyczyn niezależnych od pracodawcy zapewnienie tych warunków w dotychczasowym miejscu pracy pracownika nie jest czasowo możliwe.
  • Polecenie to będzie wymagało odebrania od pracownika oświadczenia, iż posiada on warunki lokalowe i techniczne do wykonywania pracy zdalnej. Ocena w tym zakresie będzie należeć wyłącznie do pracownika.
  • Projekt ustawy określa krąg pracowników, których wniosek o wykonywanie pracy zdalnej będzie dla pracodawcy co do zasady wiążący – są to pracownicy wychowujących dziecko do ukończenia przez nie 4 roku życia, a także określeni w przepisach pracownicy – rodzice dzieci z niepełnosprawnością.
  • Wykonywanie pracy zdalnej będzie dopuszczalne na wniosek pracownika także w przypadku, gdy nie zostanie zawarte porozumienie albo nie zostanie wydany regulamin.
  • Projekt zawiera zakaz wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę z uwagi na odmowę lub zaprzestanie przez niego wykonywania pracy zdalnej oraz zakaz dyskryminacji pracownika wykonującego pracę zdalną.
  • Pracodawca będzie zobowiązany:
    • dostarczyć pracownikowi materiały i narzędzia pracy niezbędne do wykonywania pracy zdalnej,
    • pokryć koszty bezpośrednio związane z wykonywaniem pracy zdalnej (przede wszystkim koszty związane z instalacją, serwisem, eksploatacją i konserwacją narzędzi pracy niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej, a także koszty energii elektrycznej oraz dostępu do łączy telekomunikacyjnych),
    • zapewnić pracownikowi pomoc techniczną i niezbędne szkolenia w zakresie obsługi narzędzi pracy niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej.
  • Pracodawca będzie zobowiązany określić zasady ochrony danych przekazywanych pracownikowi wykonującemu pracę zdalną oraz przeprowadzić, w miarę potrzeb, instruktaż i szkolenie. Pracownik będzie zobowiązany potwierdzić zapoznanie się z zasadami ochrony danych i ich przestrzegać.
  • Pracownik wykonujący pracę zdalną będzie miał zapewnioną możliwość przebywania na terenie zakładu pracy, kontaktowanie się z innymi pracownikami oraz korzystanie z pomieszczeń i urządzeń pracodawcy, z zakładowych obiektów socjalnych i prowadzonej działalności socjalnej – na zasadach przyjętych dla ogółu pracowników.
  • Projekt wprowadza także ważną zmianę dla pracodawców dającą możliwość –  w przypadku wykonywania pracy zdalnej – aby wszystkie wnioski pracownika, dla których przepisy kodeksu wymagają formy pisemnej, np. wnioski o udzielenie czasu wolnego od pracy w zamian za pracę nadliczbową, mogły być składane w postaci papierowej lub elektronicznej, zatem także drogą mailową.
  • Na wniosek pracownika praca zdalna będzie mogła być wykonywana także w sposób okazjonalny (w wymiarze 12 dni w skali roku kalendarzowego).
  • Pracodawca będzie – co do zasady – realizował obowiązki wynikające z działu dziesiątego Kodeksu pracy z wyłączeniem:
    • obowiązku organizowania stanowiska pracy zgodnie z przepisami i zasadami bhp,
    • obowiązku dbania o bezpieczny stan pomieszczeń pracy i wyposażenia technicznego,
    • obowiązków dotyczących pomieszczeń pracy i obiektów budowlanych,
    • obowiązku dotyczącego urządzeń sanitarnych i środków higieny osobistej.
  • Narzędzia pracy i materiały wykorzystywane przez pracowników przy pracy zdalnej będą musiały spełniać wymagania określone w przepisach Kp (niezależnie czy będzie je zapewniał pracodawca czy pracownik będzie wykorzystywał własny sprzęt).
  • To pracodawca będzie zobowiązany dostarczyć pracownikowi wykonującemu pracę zdalną materiały i narzędzia pracy niezbędne do jej wykonywania.
  • Praca zdalna będzie mogła być wykonywana także z wykorzystaniem narzędzi pracy nie dostarczonych przez pracodawcę.  W takim przypadku obie strony stosunku pracy będą mogły zawrzeć porozumienie określające zasady ich wykorzystywania, pracownikowi będzie przysługiwał ekwiwalent (lub ryczałt) w wysokości ustalonej przez strony.
  • Szkolenie wstępne bhp osób zatrudnianych do pracy zdalnej w całości będzie mogło się odbywać za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej.
  • Wszyscy pracownicy wykonujący pracę zdalnie będą podlegali szkoleniom okresowym bhp (na zasadach ogólnych) – z wyjątkiem pracowników wykonujących pracę zdalną okazjonalnie.
  • Aby ułatwić proces przygotowania miejsca pracy do wykonywania pracy zdalnej, pracodawca będzie miał obowiązek sporządzić ocenę ryzyka zawodowego w tym zagrożeń na które może napotkać pracownik najczęściej w miejscu swojego zamieszkania.
  • Pracownikowi wykonującemu pracę zdalną nie będzie można powierzać prac:
    • szczególnie niebezpiecznych,
    • w wyniku których następuje przekroczenie dopuszczalnych norm czynników fizycznych dla pomieszczeń mieszkalnych,
    • z zastosowaniem substancji niebezpiecznych lub szkodliwych dla zdrowia, żrących, promieniotwórczych, drażniących, uczulających lub innych o nieprzyjemnym zapachu, pylących lub intensywnie brudzących.
  • Do badania wypadku przy pracy zdalnej będą stosowane odpowiednio przepisy o wypadkach w pracy – z uwzględnieniem prawa pracownika do ochrony prywatności oraz niezakłócania miru domowego. Oznacza to, że pracodawca będzie m.in. zobowiązany do powołania zespołu powypadkowego, którego zadaniem będzie ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy.
  • Zgłoszenie pracodawcy wypadku przy pracy zdalnej będzie oznaczało wyrażenie zgody na przeprowadzenie miejsca oględzin miejsca wypadku. Oględziny miejsca wypadku powinny zgodnie z obowiązującą procedurą powypadkową odbyć się niezwłocznie, niemniej ich termin w przypadku pracy zdalnej będzie uzgadniany pomiędzy pracownikiem a zespołem powypadkowym. Jednocześnie, w przypadku gdy zespół powypadkowy uzna, że nie jest konieczne przeprowadzanie oględzin miejsca wypadku, gdyż np. przedstawiona przez pracownika dokumentacja medyczna, wyjaśnienia czy inne dowody, są wystarczające do ustalenia okoliczności i przyczyn tego wypadku, będzie mógł odstąpić od przeprowadzania oględzin.

red., MRPiT



GUS opublikował dane dotyczące płacy i zatrudnienia w ubiegłym miesiącu.

Z informacji podanych przez GUS wynika, że przeciętne zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw w kwietniu 2021 r. było niższe niż w poprzednim miesiącu i wyniosło 6316,9 tys. osób. W porównaniu do kwietnia 2020 roku zanotowano spadek zatrudnienia o 1,3 pkt proc.

Jeśli chodzi o przeciętne wynagrodzenie w przedsiębiorstwach w kwietniu 2021, to zanotowano spadek wynagrodzeń o 2,1 pkt proc. w stosunku do poprzedniego miesiąca. Wynagrodzenie brutto w kwietniu wyniosło 5805,72 zł, podczas gdy w marcu 2021 r. wynosiło 5929,05 zł. W porównaniu do kwietnia 2020 roku zanotowano jednak wzrost wynagrodzeń o 9,9 pkt proc.

Podobny wzrost na poziomie 9,8 pkt proc. w ujęciu rocznym zanotowano w stosunku do przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat z zysku. Wynagrodzenie bez wypłat z zysku wyniosło w marcu 2021 r. 5928,95 zł, zaś w kwietniu wyniosło już tylko 5805,15 zł. Zatem kwota wynagrodzenia bez wypłat z zysku spadła w porównaniu z ubiegłym miesiącem o 2,1 pkt proc.

Należy zaznaczyć, że powyższe dane dotyczą podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, w których liczba pracujących przekracza 9 osób.

GUS, oprac.: gr.



Rada Ministrów przyjęła rozporządzenie na mocy którego dodatkowy zasiłek opiekuńczy będzie przysługiwał przez kolejne dwa tygodnie, do 6 czerwca. Dodatkowy zasiłek będzie przysługiwał m.in. w przypadku zamknięcia żłobka czy przedszkola lub w sytuacji, kiedy placówka nie będzie mogła zapewnić opieki dzieciom z powodu ograniczonego funkcjonowania.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów, dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje w sytuacji zamknięcia lub ograniczonego funkcjonowania otwartych placówek, zapewniających dziecku opiekę, a także w przypadku niemożności jej zapewnienia przez żłobek, klub dziecięcy, przedszkole, placówkę pobytu dziennego oraz inną placówkę lub podmiot zatrudniający dziennych opiekunów z powodu zamknięcia lub czasowego ograniczenia funkcjonowania tych placówek w związku z COVID-19.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje wówczas, gdy placówki są nadal zamknięte ze względu na COVID-19 oraz w sytuacji, gdy placówka, która wznowiła działalność stacjonarną, zostanie zamknięta lub jej funkcjonowanie – mimo że jest otwarta – zostanie ograniczone ze względu na nieprzewidziane zamknięcie klasy czy oddziału.

Tak jak do tej pory dodatkowy zasiłek opiekuńczy w przypadku zamknięcia lub ograniczonego funkcjonowania placówek przysługiwać będzie:

  • rodzicom dzieci w wieku do lat 8,
  • ubezpieczonym rodzicom dzieci:
    • do 16 lat, które mają orzeczenie o niepełnosprawności,
    • do 18 lat, które mają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
    • do 24 lat, które mają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
  • ubezpieczonym rodzicom lub opiekunom osób pełnoletnich niepełnosprawnych, zwolnionym od wykonywania pracy z powodu konieczności zapewnienia opieki nad taką osobą.

Nie zmieniły się zasady występowania o dodatkowy zasiłek opiekuńczy ani zasady przysługiwania dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Zasiłek ten nie przysługuje, jeśli drugi z rodziców dziecka może zapewnić dziecku opiekę (np. jest bezrobotny, korzysta z urlopu rodzicielskiego czy urlopu wychowawczego).

Dodatkowego zasiłku nie wlicza się do limitu 60 dni zasiłku opiekuńczego w roku kalendarzowym przyznawanego na tzw. ogólnych zasadach.

Rozporządzenie przedłużające okres wypłaty dodatkowego zasiłku opiekuńczego do 6 czerwca 2021 r. opublikowano w Dz.U. pod poz. 934. Przepisy wchodzą w życie z dniem 24 maja br.

oprac. B.O.



W Dzienniku Ustaw z dnia 19 maja 2021 r. pod pozycją 919 opublikowano obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dnia 07.05.2021 r., w załączniku do którego został zawarty nowy jednolity tekst ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2019 r. poz. 2140).

W jednolitym tekście wymienionej powyżej ustawy uwzględniono zmiany wynikające z:

  1. czterech nowelizacji uchwalonych od grudnia 2010 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 1944, ze zm.) do lutego 2021 r. (Dz.U. poz. 674),
  2. przepisów ogłoszonych przed dniem 30 kwietnia 2021 r.


Hierarchia źródeł prawa pracy

Zasady i normy prawa pracy – analogicznie, jak reguły postępowania w przypadku innych dziedzin życia – podlegają hierarchizacji, tworząc określoną strukturę, w której występują relacje nadrzędności określonych aktów prawnych i klauzul generalnych nad innymi przepisami.


flaga-mapa-16.jpg

Nowa Polityka Przemysłowa Polski i polityka eksportowa, Tarcza Prawna i ustawa o fundacji rodzinnej, reforma planowania przestrzennego i instytucji rynku pracy, praca zdalna i cyfryzacja procedur inwestycyjno-budowlanych – to najważniejsze inicjatywy, związane z rozwojem polskiej gospodarki, za które w ramach Polskiego Ładu odpowiada MRPiT.

Polityka Przemysłowa Polski

Częścią Polskiego Ładu będzie również Polityka Przemysłowa Polski – program, który stanowi odpowiedź na wyzwania przemysłu w perspektywie postcovidowej. Jest oparty na realnych potrzebach przemysłu określonych w Białej Księdze Rozwoju Przemysłu i skupia się na budowie odporności i suwerenności przemysłu. Program PPPL to konkretne działania wspierające ten sektor polskiej gospodarki. Dotyczą one:

  • Cyfryzacji,
  • Zielonego Ładu,
  • Lokalizacji,
  • Bezpieczeństwa,
  • Nowoczesnego społeczeństwa.

Polityka Przemysłowa Polski wskazuje również kluczowe branże przemysłu, przed którymi stoją wyzwania, branże z dużym potencjałem rozwojowym oraz branże posiadające nowe perspektywy rozwoju. Otrzymają one  dodatkowy impuls rozwojowy.

Program przewiduje również innowacyjny sposób stymulowania współpracy i dialogu wewnątrz branży. Kontrakt branżowy to umowa pomiędzy administracją publiczną a przedstawicielami branży na realizację uzgodnionych obopólnie zobowiązań w średnim okresie. W kontrakcie oferujemy wsparcie rozwoju danej branży poprzez „szyte na miarę” instrumenty polityki państwa – legislacyjne, programowe i instytucjonalne.

Polityka eksportowa

Okres pandemii pokazał, jak istotny dla polskiej gospodarki jest handel międzynarodowy. Przez ten  czas stał się jednym z silników napędowych, na których opiera się wzrost naszego PKB. W 2020 r. nastąpił 10-krotny wzrost dodatniego salda wymiany towarowej w handlu zagranicznym Polski do poziomu 53,7 mld zł. W ub. r., pomimo pandemii, eksport Polski wzrósł o 2,8% r./r. i osiągnął 1 051,9 mld zł.  Do tego dochodzi także eksport usług. Choć jego wartość jest 4 krotnie mniejsza niż wartość eksportu towarów, to w 2020 r. nadwyżka (dodatni bilans handlu), w przypadku usług, była prawie 2 krotnie większa od nadwyżki handlu towarowego. Przed polskim ekspertem wciąż jednak stoją istotne wyzwania. Z myślą o nich opracowujemy politykę eksportową Polski, która przyczyni się do:

  • zwiększenia stopnia internacjonalizacji polskich firm, zwłaszcza MŚP,
  • dalszego umacniania relacji gospodarczych z krajami UE,
  • zwiększenia udziału krajów pozaunijnych w polskim eksporcie,
  • przesuwania się na wyższe poziomy w globalnych łańcuchach wartości dodanej, w tym w szczególnie innowacyjnych branżach,
  • zwiększenia udziału wyrobów wysokiej techniki w polskim eksporcie.

W tym zakresie zostaną zdefiniowane i zaadresowane działania dla całej administracji. Mają one stanowić odpowiedź na kluczowe wyzwania dotyczące ekspansji zagranicznej Polski. Całość działań będzie skorelowana z powstającą właśnie Polityką Przemysłową Polski, której istotnym  elementem będzie koncentracja wsparcia na kluczowych branżach, stanowiących ważną pozycję eksportową kraju oraz tych, które mogą w przyszłości decydować o pozycji konkurencyjnej Polski na świecie.

Tarcza Prawna

Główne założenia Tarczy Prawnej to cyfryzacja, uproszczenie procedur i likwidacja barier administracyjnych oraz prawnych. Pracę nad nią prowadzi Międzyresortowy zespół ds. likwidowania barier administracyjnych i prawnych pod kierunkiem minister Anny Korneckiej.
Pierwsza odsłona Tarczy Prawnej obejmuje:

  • szerokie wykorzystanie postępowania uproszczonego i milczącego trybu załatwienia sprawy,
  • ostrożnie wprowadzana jednoinstancyjność postępowań,
  • elektronizację procedur,
  • innego rodzaju usprawnienia postępowań i procedur,
  • przedłużenie w czasie terminu realizacji wybranych obowiązków regulacyjnych po stronie obywateli, przedsiębiorców oraz organów ze względu na epidemię Covid-19.

Fundacja rodzinna

MRPiT przygotowało projekt ustawy o fundacji rodzinnej, który w resorcie koordynuje wiceminister rozwoju, pracy i technologii Marek Niedużak. Celem ustawy jest ułatwienie sukcesji firm, w szczególności ze względu na zachodzące w nich zmiany pokoleniowe. Tego typu fundacje od wielu lat działają m.in. w Niemczech, Szwajcarii, Austrii, czy Liechtensteinie.

Możliwość wprowadzenia do polskiego systemu prawnego instytucji fundacji rodzinnych ułatwi:

  • skuteczną, wielopokoleniową sukcesję w firmach rodzinnych,
  • budowę silnych rodzimych marek,
  • akumulację i ochronę kapitału przed rozdrobnieniem,
  • nowe inwestycje.

Fundacja rodzinna będzie miała za zadanie chronić otrzymany majątek i pomnażać go. Będzie miała także za zadanie spełniać na rzecz swoich beneficjentów, najczęściej najbliższych członków rodziny fundatora, określone świadczenia np. zapewnienie środków finansowych na utrzymanie, kształcenie lub leczenie oraz na cele charytatywne.

Projekt ustawy, który powstał pod kierunkiem ministra Marka Niedużaka,  ma trafić do parlamentu w drugiej połowie 2021 r., a ustawa ma wejść w życie 1 stycznia 2022 r.

Certyfikacja wykonawców zamówień publicznych

MRPiT pracuje również nad wprowadzeniem w prawie przepisów ograniczających obowiązki formalne przy składaniu dokumentów przez wykonawców w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, a także uproszczeniu i przyspieszeniu weryfikacji ich sytuacji przez zamawiających. Dzięki temu powstanie system, który będzie sprzyjał przede wszystkim przedsiębiorcom posiadającym realny potencjał zbudowany na lokalnych zasobach.

Projekt zmian przewiduje, że wykonawca korzystający z certyfikacji zamiast wielokrotnego gromadzenia i składania licznych dokumentów na potrzeby poszczególnych postępowań zrobił to wyłącznie raz, na potrzeby certyfikacji. Następnie, przez cały okres ważności certyfikatu, będzie mógł się nim posługiwać w celu pozyskania nowych zamówień publicznych. W ten sposób certyfikat będzie potwierdzał zdolności wykonawcy do realizacji zamówień publicznych pod kątem spełniania przez niego określonych wymagań.
Korzyści dla wykonawców:

  • brak konieczności każdorazowego gromadzenia i składania dokumentów,
  • brak konieczności wielokrotnego ponoszenia opłat za poszczególne dokumenty.

Korzyści dla zamawiających:

  • przyspieszenie procesu weryfikacji sytuacji wykonawcy,
  • ograniczenie potencjalnych zarzutów dotyczących zaniżania lub zawyżania warunków udziału w postępowaniu poprzez możliwość odwołania się w dokumentach zamówienia do wymagań niezbędnych do uzyskania certyfikatu.

Certyfikacja zamówień publicznych ma być fakultatywna. Zamawiający nie będą zobligowani do żądania złożenia stosownego certyfikatu, zaś posłużenie się certyfikatem będzie zawsze zależało od wykonawcy. Wykonawcy, którzy nie będą posiadać certyfikatu, będą mogli wykazać brak podstaw wykluczenia z postępowania lub spełnianie warunków udziału w postępowaniu w sposób „tradycyjny”.
Certyfikacja ma stanowić kontynuację kierunku obranego w nowym Prawie zamówień publicznych, które weszło w życie w tym roku i wzmocniło pozycję MŚP m.in. poprzez wprowadzenie katalogu klauzul obowiązkowych i zakazanych, ograniczenie wysokości i zakresu kar umownych, czy wprowadzenie obowiązku częściowych płatności i zaliczek w dłuższych umowach.

Planowana data wejścia w życie certyfikacji zamówień publicznych to 1 stycznia 2023 r.

Praca zdalna w Kodeksie pracy

Wprowadzenie pracy zdalnej do Kodeksu pracy jest  wynikiem upowszechnienia się tej formy pracy w trakcie epidemii COVID-19. Stanowi też efekt kilkumiesięcznego dialogu  resortu na czele z Minister Iwoną Michałek z pracownikami i pracodawcami oraz  zgłaszanych postulatów dotyczących możliwości jej kontynuowania także po odwołaniu stanu epidemii.

Dzięki wprowadzeniu do Kodeksu pracy regulacji dotyczącej pracy zdalnej, pracodawcy oraz pracownicy będą mogli korzystać z tego rozwiązania na stałe. Jednocześnie zostaną zapewnione odpowiednie gwarancje ochrony pracownika wykonującego tę formę pracy.

Projekt zmiany Kodeksu pracy wkrótce zostanie on skierowany do uzgodnień międzyresortowych, opiniowania partnerów społecznych i konsultacji publicznych.

Planowane najważniejsze zmiany:

  • przepisy dotyczące pracy zdalnej zastąpią obecne przepisy Kodeksu pracy o telepracy,
  • zasady wykonywania pracy zdalnej będą określane w porozumieniu zawieranym między pracodawcą i zakładowymi organizacjami zawodowymi, a jeżeli nie dojdzie do zawarcia takiego porozumienia albo u pracodawcy nie działają związki zawodowe – w regulaminie ustalonym przez pracodawcę,
  • przepisy będą się także odnosić do kwestii kosztów związanych ze świadczeniem przez pracownika pracy zdalnej. Celem tego rozwiązania jest uwzględnienie interesów obu stron stosunku pracy, a także uzgodnienie rodzaju i warunków świadczenia pracy zdalnej.
  • w ustawie zostanie również uregulowana kwestia bhp.

Reforma instytucji rynku pracy i ustawa o wspieraniu zatrudnienia

Zmiany zachodzące na rynku pracy oraz konieczność dostosowania wsparcia udzielanego przez publiczne służby zatrudnienia do aktualnych oczekiwań osób bezrobotnych
i poszukujących pracy oraz pracodawców powodują, że istniejący w Polsce od ponad 20 lat system wspierania zatrudnienia wymaga modernizacji.

Wychodząc naprzeciw tym wyzwaniom MRPIT przygotowuje projekt ustawy o wspieraniu zatrudnienia. Związana z tym planowana reforma instytucji rynku pracy ma umożliwić zbudowanie sieci sprawnie zarządzanych wojewódzkich urzędów pracy i centrów wspierania zatrudnienia, które powstaną na bazie dotychczas funkcjonujących powiatowych urzędów pracy.

Zmianie ulegnie m.in. kwestia dotycząca ubezpieczenia zdrowotnego, które zostanie odłączone od statusu bezrobotnego. Dzięki temu  centra wspierania zatrudnienia będą realizowały przede wszystkim działania skoncentrowane na aktywnych formach pomocy na rzecz osób bezrobotnych, poszukujących pracy, biernych zawodowo, pracujących oraz pracodawców. Planowane zmiany spowodują również, że nowe centra wspierania zatrudnienia będą postrzegane jako instytucje nowoczesne, wspierające, efektywne oraz przyjazne klientowi.

Natomiast wojewódzkie urzędy pracy nadal kontynuować będą swoje zadania m.in. koordynacji wsparcia dla rynku pracy na poziomie regionalnym. Będą też ściśle współpracować z uczelniami i ośrodkami szkoleniowymi, wspierając planowanie rozwoju kompetencji zawodowych pracowników.

Reforma planowania przestrzennego

Według szacunków Polskiej Akademii Nauk w wyniku bezładu przestrzennego tracimy rocznie co najmniej 84 mld zł. Obecnie obowiązująca ustawa regulująca planowanie przestrzenne ma już 18 lat i wymaga dostosowania do dzisiejszych potrzeb.
Cele reformy

  • przeciwdziałanie rozpraszaniu się zabudowy na tereny rolnicze, leśne i przyrodniczo cenne,
  • ułatwienie inwestowania na terenach już zabudowanych,
  • cyfryzacja danych o planowaniu przestrzennym,
  • większa przejrzystość konsultacji społecznych.

Planujemy wprowadzenie nowego, dwustopniowego systemu planowania przestrzennego. Jego podstawą będzie plan ogólny – akt prawa miejscowego obejmujący zasięgiem cały obszar gminy oraz wyznaczający ramowe założenia zagospodarowania przestrzeni. Konkretne przeznaczenie terenów będzie wskazywane na podstawie planu zabudowy, Zintegrowanego Projektu Inwestycyjnego lub decyzji lokalizacyjnej.
Opracowane zostaną też standardy urbanistyczne gwarantujące mieszkańcom dostęp do odpowiedniej infrastruktury i niezbędnych usług. Będą one stanowiły mechanizm ograniczający wydawanie decyzji lokalizacyjnych dla terenów niedostosowanych do potrzeb przyszłych mieszkańców. Założenia reformy znajdują się obecnie na etapie prekonsultacji.

Cyfryzacja procedur inwestycyjno-budowlanych

Jednym z największych wyzwań, stanowiących jednocześnie szansę rozwoju w dziedzinie budownictwa, jest cyfryzacja procesu budowlanego. W szereg działań związanych z tą kwestią, oprócz resortu rozwoju, zaangażowany jest również Główny Urząd Nadzoru Budowlanego. Przełomowym momentem dla cyfryzacji w budownictwie jest ustawa z dnia 10 grudnia 2020 r. o zmianie niektórych ustaw wspierających rozwój mieszkalnictwa, wprowadzająca zmiany m.in. w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane. Daje ona możliwość składania określonych dokumentów w procesie inwestycyjno-budowlanym w postaci elektronicznej. Możliwość składania wniosków on-line jest podzielona na etapy. W pierwszej fazie, czyli od lutego, można za pośrednictwem serwisu e-budownictwo wypełnić i wysłać 13 formularzy. Wśród nich jest m.in. zawiadomienie organu nadzoru budowlanego o zamierzonym terminie rozpoczęcia robót budowlanych, wniosek o pozwolenie na rozbiórkę, wniosek o przeniesienie decyzji o pozwoleniu na budowę czy też zgłoszenie rozbiórki. Działania te to zdecydowany krok w stronę nowoczesnego podejścia do procesu, którego potrzebę cyfryzacji od wielu lat podnoszą różne środowiska związane z budownictwem. Potrzebę tę dodatkowo uwypukliła pandemia Covid-19.

Cyfryzacja ma przede wszystkim uprościć procedury związane z procesem. Przyspieszy to działania wszystkich interesariuszy i zniesie barierę, która uniemożliwia szybsze załatwianie spraw urzędowych. Cyfryzacja w sposób jasny ustali również chronologię rozpatrywania spraw przez uczestników procesu co wpłynie na jego przejrzystość. Stanie się to również przyczynkiem do kolejnych działań – cyfryzacja administracji i branży budowlanej zacznie ze sobą współgrać, wywołując efekt synergii – spójnego, nowoczesnego podejścia do przebiegu procesu budowlanego.

MRPiT


rodzice-dzieci-1.jpg

Rada Ministrów zdecydowała o wydłużeniu prawa do dodatkowego zasiłku opiekuńczego o kolejne dwa tygodnie, czyli do 23 maja br. Zasiłek opiekuńczy będzie przysługiwał na dotychczasowych zasadach tym wszystkim osobom, które będą musiały zostać w domu z dziećmi – również rodzicom tych najmłodszych, jeśli ich żłobek lub przedszkole zostaną zamknięte.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów, dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje w sytuacji zamknięcia lub ograniczonego funkcjonowania otwartych placówek, zapewniających dziecku opiekę, a także w przypadku niemożności jej zapewnienia przez żłobek, klub dziecięcy, przedszkole, placówkę pobytu dziennego oraz inną placówkę lub podmiot zatrudniający dziennych opiekunów z powodu zamknięcia lub czasowego ograniczenia funkcjonowania tych placówek w związku z COVID-19.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje wówczas, gdy placówki są nadal zamknięte ze względu na COVID-19 oraz w sytuacji, gdy placówka, która wznowiła działalność stacjonarną, zostanie zamknięta lub jej funkcjonowanie – mimo że jest otwarta – zostanie ograniczone ze względu na nieprzewidziane zamknięcie klasy czy oddziału.

Tak jak do tej pory dodatkowy zasiłek opiekuńczy w przypadku zamknięcia lub ograniczonego funkcjonowania placówek przysługiwać będzie:

  • rodzicom dzieci w wieku do lat 8,
  • ubezpieczonym rodzicom dzieci:
    • do 16 lat, które mają orzeczenie o niepełnosprawności,
    • do 18 lat, które mają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
    • do 24 lat, które mają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
  • ubezpieczonym rodzicom lub opiekunom osób pełnoletnich niepełnosprawnych, zwolnionym od wykonywania pracy z powodu konieczności zapewnienia opieki nad taką osobą.

Nie zmieniły się zasady występowania o dodatkowy zasiłek opiekuńczy ani zasady przysługiwania dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Zasiłek ten nie przysługuje, jeśli drugi z rodziców dziecka może zapewnić dziecku opiekę (np. jest bezrobotny, korzysta z urlopu rodzicielskiego czy urlopu wychowawczego).

Dodatkowego zasiłku nie wlicza się do limitu 60 dni zasiłku opiekuńczego w roku kalendarzowym przyznawanego na tzw. ogólnych zasadach.

Rozporządzenie przedłużające okres wypłaty dodatkowego zasiłku opiekuńczego do 23 maja 2021 r. opublikowano w Dz.U. pod poz. 863. Przepisy weszły w życie z dniem 10 maja br.

oprac. B.O.