W dniu 18.09.2021 r. weszła w życie ustawa z dn. 24.06.2021 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw. Celem ustawy jest uporządkowanie systemu ubezpieczeń społecznych, jego racjonalizacja, wprowadzenie jednolitych rozwiązań w zakresie przyznawania i wypłaty świadczeń oraz usprawnienie funkcjonowania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w kontekście gospodarki finansowej oraz rozliczeń z płatnikami składek.
Kasy zapomogowo-pracownicze (KZP) wspierają pracowników, ich rodziny a także byłych pracowników, którzy przebywają na emeryturze lub rencie. Dzięki działalności kas mają oni możliwość korzystania z pożyczek pozwalających przetrwać bieżące problemy finansowe lub umożliwiających dokonywanie zakupu dóbr i usług o wyższej wartości bez konieczności zaciągania drogich kredytów komercyjnych. Bardzo ważną rolą kas jest też …
„Aktualnie prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie PKD 71.11.Z i 74.10.Z. W najbliższym czasie chciałabym rozszerzyć działalność o prowadzenie kursów np. rysunku architektonicznego/warsztatów artystycznych itp. dla młodzieży w wieku szkolnym i dorosłych (grup 10-15 osób), a w przyszłości będę chciała współpracować też np. z domami spokojnej starości i domami kultury. Nie posiadam wykształcenia pedagogicznego – (jestem po studiach politechnicznych – mgr inż.). 1. Czy aby prowadzić takie kursy muszę posiadać wykształcenie pedagogiczne – jeśli tak to jakie będą respektowane, jakiego stopnia, czy wystarczą studia podyplomowe?; 2. Czy istnieje jakiś sposób na zaczęcie prowadzenia tego typu działalności przed zdobyciem wykształcenia pedagogicznego (np. bycie w trakcie studiów lub zatrudnienie osoby z takimi uprawnieniami, czy w tym przypadku zajęcia mogłaby prowadzić, nadzorować tylko osoba z takim wykształceniem)?; 3. Czy zatrudnieni przeze mnie w przyszłości prowadzący nauczyciele (np. na umowie zlecenie) muszą posiadać wykształcenie pedagogiczne? Jakie dokumenty powinni dostarczyć? 4. Czy prowadząc kursy, zajęcia dla osób starszych (np. w domu spokojnej starości) muszę posiadać jakieś uprawnienia, studia, kursy?; 5. Pod jakie kody PKD najlepiej podpiąć ten rodzaj działalności? 6. Jak najlepiej i najbezpieczniej zarejestrować tą działalność, czy lepiej otworzyć spółkę z o.o.? Obecnie rozliczam się na zasadach ogólnych, czy muszę wejść w VAT?; 7. Jak powinna wyglądać umowa z klientem (opiekunem prawnym dziecka wysłanego na kurs) – chciałabym się rozliczać poprzez dwa rodzaje umów: a/ Warsztat (pojedyncze zajęcia lub ich seria stanowiąca jeden kurs); b/ Kurs rozliczany za zajęcia odbyte w miesiącu (rozliczenie co miesiąc)?; 8. Jak najlepiej zabezpieczyć się przed konsekwencjami ewentualnych wypadków w pracy – np. dziecko skaleczy się nożyczkami, przewróci się i złamie rękę itp.?; 9. Chciałabym podczas prowadzonych zajęć robić zdjęcia, które będę umieszczała na stronie internetowej i materiałach marketingowych, jaki zapis powinna posiadać umowa by nie łamać przepisów? 10. Czy powinnam posiadać jeszcze jakieś inne uprawnienia, kursy np. z udzielania pierwszej pomocy, jeśli tak to jak często powinno się je odnawiać? Czy są jeszcze jakieś kwestie, które powinnam poruszyć, jakie wskazówki mają Państwo dla mnie?”
Firma szkoleniowa świadczy wszelkiego rodzaju szkolenia, stanowiące jedną z form pozaszkolnego uzupełniania, poszerzania lub zmiany profilu posiadanego wykształcenia zawodowego przez osoby dorosłe, pracujące lub poszukujące pracy. Zaliczane są one do …
Ustalenia kontroli pokazują, że blisko jedną trzecią czasu porady lekarskiej zajmuje prowadzenie dokumentacji medycznej oraz wykonywanie czynności administracyjnych. W trakcie teleporady jest jeszcze gorzej – na samo świadczenie medyczne pozostaje jeszcze mniej, bo tylko 57 proc. czasu.
Zadania administracyjne wprowadza się często za pomocą aktów prawnych, które nie dotyczą funkcjonowania systemu ochrony zdrowia. Przykładem takiej regulacji jest nałożenie na lekarza podstawowej opieki zdrowotnej obowiązku wystawiania zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego, że stan zdrowia osoby, która udzieliła pełnomocnictwa do odbioru przesyłek pocztowych w placówce pocztowej, uniemożliwia lub w znacznym stopniu utrudnia osobiste odebranie pisma w placówce pocztowej.
Sytuacja taka wymaga dokonania przez Ministra Zdrowia analizy obowiązujących uregulowań prawnych pod kątem ograniczenia czasochłonności administracyjnych w placówkach leczniczych, tak aby zwiększyć efektywność leczenia pacjentów.
Istotną przyczyną znacznego obciążenia personelu medycznego czynnościami administracyjnymi jest również to, że kierujący placówkami podstawowej opieki zdrowotnej i ambulatoryjnej opieki specjalistycznej nie zapewnili pełnego wykorzystania dostępnych narzędzi, zwłaszcza informatycznych wspierających pracę personelu medycznego w wykonywaniu czynności administracyjnych.
W ogromnej większości (86%) skontrolowanych podmiotów nie wykorzystano możliwości odciążenia pracy lekarzy poprzez nadanie asystentom medycznym odpowiednich uprawnień do wystawiania e-zwolnień, e-recept i e-skierowań. Niewykorzystywana była również możliwość zlecania pielęgniarkom i położnym samodzielnej kontynuacji leczenia pacjentów, w sytuacji spełniania przez nie wymaganych kwalifikacji.
Sekretarki medyczne, rejestratorki i statystycy medyczni, mający w założeniu wspierać personel medyczny w pracy administracyjnej, zatrudniani byli w ograniczonym wymiarze. Rejestratorki medyczne stanowiły 6% zatrudnionych w skontrolowanych jednostkach, sekretarki medyczne – 0,4%, a statystycy medyczni 0,3% zatrudnionych. Rejestratorek nie zatrudniano w ogóle w 9% placówek, sekretarek medycznych w 68%, a statystyków w 73% placówek. W efekcie personel medyczny obciążony był wykonywaniem czynności administracyjnych, także sprawozdawczością oraz rejestracją pacjentów.
W 91% skontrolowanych placówek ochrony zdrowia personelowi medycznemu, zwłaszcza pielęgniarkom, ale także lekarzom powierzano obowiązki administracyjne polegające na sporządzaniu sprawozdań statystycznych oraz dotyczących realizacji umów o udzielanie świadczeń zawartych z NFZ.
Zdaniem NIK ograniczało to możliwość sprawnego i efektywnego świadczenia pomocy medycznej i świadczyło o niewłaściwym zarządzaniu personelem w placówkach ochrony zdrowia.
Podmioty medyczne miały do dyspozycji systemy informatyczne o szerokich możliwościach, które jednak nie były należycie wykorzystywane. Systemów tych nie zintegrowano z systemami do obsługi diagnostyki laboratoryjnej (w 59% skontrolowanych podmiotów) i obrazowej (82%). Nie były również bezpośrednio zasilane wynikami takich badań. Ponadto w 23% placówek ochrony zdrowia nie zapewniono także przepływu danych pomiędzy poszczególnymi ich lokalizacjami (oddziałami). Ograniczało to możliwość sprawnego uzyskiwania danych medycznych koniecznych do podejmowania decyzji w ambulatoryjnym leczeniu pacjentów.
W większości skontrolowanych podmiotów nie spełniono wszystkich wymagań lub warunków organizacyjno-technicznych do prowadzenia dokumentacji medycznej w postaci elektronicznej, a to z powodu m.in. nieufności wobec narzędzi informatycznych, braku mobilnych urządzeń do ewidencji danych medycznych lub braku niezbędnych modułów w użytkowanych systemach informatycznych.
W połowie skontrolowanych placówek nie prowadzono elektronicznej rejestracji wizyty, zaś w 41% brakowało oprogramowania umożliwiającego wysyłkę powiadomień pacjentowi i aktualizacji statusu wizyty (w formie sms lub e-mail). Natomiast w 23% podmiotów nie wykorzystywano wszystkich zakupionych modułów i funkcjonalności systemu informatycznego, przez co praca personelu medycznego ambulatoriów nie została usprawniona.
Dokumentacja medyczna prowadzona była często w formie papierowej, co jest praktyką czasochłonną, utrudniającą dostęp do danych. Dokumentację prowadzono również hybrydowo (t.j. na papierze i w formie elektronicznej) – co wiązało się jednak z ryzykiem niespójności i niejednolitości tych samych dokumentów wytworzonych w obydwu formach. Do systemu informatycznego wprowadzane były przede wszystkim dane potrzebne do rozliczeń z NFZ.
Według opinii uzyskanej z ankiet przeprowadzonych wśród personelu medycznego skontrolowanych podmiotów systemy informatyczne wykorzystywane przy udzielaniu ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych były pomocne i intuicyjne. Większość (89%) personelu została przeszkolona w obsłudze tych systemów, a 61% ankietowanych obsługiwało je samodzielnie.
Z badań NIK wynika, że zastosowanie cyfryzacji oznacza znacznie niższą czasochłonność. Np. czas wystawiania skierowania papierowego na diagnostykę obrazową trwa przeciętnie o 33% dłużej niż w wypadku e-skierowania, na badania laboratoryjne – o prawie 26%, a skierowania do szpitala – o prawie 41%.
W okresie epidemii COVID-19 w siedmiu spośród 22 skontrolowanych placówek (32%) stwierdzono przypadki czasowego ograniczenia dostępności świadczeń poprzez zawieszenie działalności niektórych poradni i niezgodności udzielania świadczeń z przyjętym harmonogramem. W 14% podmiotów czasowo ograniczono działalność do wykonywania tylko świadczeń ratujących życie i dla pacjentów skierowanych w trybie pilnym. Jak wyjaśniono, zmiany te brały się z zaleceń NFZ w zakresie zapobiegania, przeciwdziałania i zwalczania epidemii koronawirusa.
Teleporada jako nowa forma świadczenia pomocy medycznej stanowiła w I półroczu 2020 r. jedną czwartą wszystkich udzielonych porad lekarskich. W porównaniu do I półrocza 2019 r. liczba porad udzielonych w skontrolowanych podmiotach leczniczych była mniejsza o 15% w POZ oraz o 26% w AOS.
NIK wnosi o podjęcie następujących działań (we współpracy z organizacjami reprezentującymi środowisko medyczne):
Dla usprawnienia organizacji pracy w podmiotach udzielających świadczeń ambulatoryjnej opieki zdrowotnej NIK kieruje wnioski o:
Materiały audiowizualne dla radia, TV i portali internetowych >>
Źródło: nik.gov.pl
„Moja firma taksówkarska wyrabia dla swoich pracowników licencje taxi, żeby ci kierowcy jeździli swoimi samochodami. Żeby zrobić licencje, to ja jako właściciel firmy muszę podpisać obowiązkowo umowę najmu samochodu z tą osobą, a samego samochodu nie będę używać. Widzę w tym korzyść i wpisuję, że 500 zł płacę pracownikowi za wynajem, i czasami wpisuję numer konta i wysyłam przelewem jakby za wynajem, i pracownik dostaje potwierdzenie przelewu, żeby rozliczyć się ze skarbówką. Tu powstaje kilka problemów:
We wrześniu, w porównaniu z poprzednim miesiącem, w większości prezentowanych obszarów gospodarki nastąpił spadek odsetka podmiotów wskazujących na poważne lub zagrażające stabilności firmy negatywne skutki pandemii.
Szczególnie wyraźnie sytuacja ta była widoczna wśród podmiotów handlu detalicznego z branży tekstylia, odzież, obuwie (spadek wskazań o 33,1 p.proc.) oraz wśród jednostek usługowych z sekcji zakwaterowanie i gastronomia (spadek o 15,9 p.proc.).
Wśród negatywnych skutków pandemii w ostatnich trzech miesiącach ankietowani najczęściej wskazują na wzrost kosztów, a także – w zależności od sektora – na spadek sprzedaży (przychodów), zakłócenia w łańcuchu dostaw oraz brak pracowników (ze względu na kwarantannę, chorobę lub urlop opiekuńczy). Na problem wzrostu kosztów szczególnie wyraźnie wskazują podmioty z sektora budowlanego (91,9% wskazań wśród jednostek o liczbie pracujących 250 i więcej osób oraz 83,5% wskazań wśród podmiotów wykonujących roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków). W porównaniu z poprzednimi badaniami przeprowadzonymi w czerwcu br. wyraźny wzrost wskazań dotyczących wzrostu kosztów wystąpił w przypadku jednostek usługowych (wzrost o 29,7 p.proc. w przypadku jednostek o liczbie pracujących od 10 do 49 osób oraz o 27,1 p.proc. w przypadku podmiotów o liczbie pracujących do 9 osób), a także jednostek handlu detalicznego (wzrost o 29,1 p.proc. w przypadku jednostek z branży tekstylia, odzież, obuwie oraz 24,1 p.proc w przypadku podmiotów zajmujących się sprzedażą żywności).
W kontekście oceny czasu przetrwania przedsiębiorstwa, generalnie nastąpił spadek odsetka wskazujących na możliwość przetrwania do 3 miesięcy i wzrost odsetka podmiotów wskazujących możliwość przetrwania powyżej 6 miesięcy. Najbardziej wyraźny spadek, w porównaniu z sierpniem br., odsetka ankietowanych wskazujących na możliwość przetrwania do 3 miesięcy wystąpił w przypadku jednostek z sekcji działalność w zakresie usług administrowania i działalność wspierająca (spadek o 16,0 p.proc.) oraz zakwaterowanie i gastronomia (spadek o 8,2 p.proc.). Wzrost wskazań czasu przetrwania przedsiębiorstwa powyżej 6 miesięcy zauważalny był szczególnie wyraźnie w przypadku jednostek handlu detalicznego z branży tekstylia, odzież, obuwie (wzrost o 13,1 p.proc.), a także podmiotów handlu hurtowego o liczbie pracujących od 50 do 249 osób i jednostek z sekcji przetwórstwo przemysłowe o liczbie pracujących od 10 do 49 osób (w obu przypadkach wzrost o 4,2 p.proc.).
Zmiany, w porównaniu z poprzednim miesiącem, odsetka pracowników wykonujących pracę zdalną i zbliżone formy pracy były zróżnicowane w zależności od sektora gospodarki. Największe spadki wystąpiły w przypadku jednostek handlu hurtowego o liczbie pracujących 250 i więcej osób (spadek o 7,6 p.proc.) oraz przedsiębiorstw budowlanych o liczbie pracujących do 9 osób (spadek o 5,0 p.proc.). W porównaniu z poprzednim miesiącem wzrost odsetka pracowników wykonujących pracę zdalną i zbliżone formy pracy odnotowały przede wszystkim jednostki z sekcji działalność w zakresie usług administrowania i działalność wspierająca (wzrost o 3,5 p.proc.) oraz podmioty usługowe o liczbie pracujących od 50 do 249 osób (wzrost o 3,1 p.proc.).
Wyniki wrześniowej ankiety wskazują na wyraźniejsze spadki zamówień składanych przez klientów wśród jednostek usługowych w sekcji zakwaterowanie i gastronomia. Spadki te wyniosły 19,2% we wrześniu wobec 2,8% przed miesiącem. W pozostałych przypadkach obserwowane zmiany zamówień były niewielkie.
Źrodło: GUS
Kobiety i mężczyźni zatrudnieni na tych samych stanowiskach i wykonujący identyczne prace niestety nie zarabiają tyle samo. Różnica w płacach kobiet i mężczyzn wynosi w Polsce 8,5%. Co ciekawe z roku na rok rośnie. W związku z powyższym do resortu pracy została skierowana interpelacja, w której posłanka Magdalena Łośko pyta, jakie prace podejmuje resort, by zapobiec tzw. luce płacowej.
Interpelacja nr 25361 do ministra rozwoju, pracy i technologii w sprawie luki płacowej
Szanowny Panie Ministrze!
Luka płacowa, a więc różnica w wynagradzaniu kobiet i mężczyzn piastujących takie same stanowiska i wykonujących taką samą pracę, wynosi w Polsce 8,5%. Różnica ta wzrosła ponad dwukrotnie w ciągu ostatniej dekady. Przyczyną luki płacowej są między innymi: brak transparentności wynagrodzeń, stereotypy związane z płcią, wykonywanie przez kobiety nieodpłatnej pracy opiekuńczej i licznych obowiązków związanych z życiem rodzinnym, gorszy dostęp do stanowisk kierowniczych. W konsekwencji kobiety mają najczęściej niższe niż mężczyźni emerytury i są narażone na przemoc ekonomiczną.
W związku z powyższym wnoszę o odpowiedź:
Posłanka Magdalena Łośko
15 lipca 2021 r.
Odpowiedź na interpelację nr 25361 w sprawie luki płacowej
Szanowna Pani Marszałek,
w odpowiedzi na interpelację złożoną przez Panią Posłankę Magdalenę Łośko, pragnę wyjaśnić, co następuje.
Odpowiadając na pytania postawione w interpelacji dotyczące m.in. działań podejmowanych przez Ministerstwo Rozwoju, Pracy i Technologii w zakresie zredukowania luki płacowej i przestrzegania zasad równego traktowania w zatrudnieniu pragnę wyjaśnić, że obecnie na forum unijnym toczą się prace nad projektem dyrektywy w sprawie wzmocnienia stosowania zasady równości wynagrodzeń dla kobiet i mężczyzn za taką samą pracę lub pracę o takiej samej wartości za pośrednictwem mechanizmów przejrzystości wynagrodzeń oraz mechanizmów egzekwowania, dlatego podejmowanie prac nowelizujących Kodeks pracy we wskazanym obszarze wydaje się obecnie przedwczesne. Projektowana dyrektywa ma na celu rozwiązanie problemu utrzymującego się niedostatecznego egzekwowania podstawowego prawa do równego wynagrodzenia oraz zapewnienie, aby prawo to przestrzegane było w całej UE dzięki ustanowieniu norm w zakresie przejrzystości wynagrodzeń, a tym samym umożliwieniu pracownikom dochodzenia ich praw do równego wynagrodzenia. Zgodnie ze stanowiskiem RP, przyjętym przez Komitet do Spraw Europejskich w dniu 29 marca 2021 r. i opiniowanym przez Parlament, cele projektowanej dyrektywy zasługują co do zasady na poparcie.
Aktualnie projekt dyrektywy jest przedmiotem prac Grupy Roboczej ds. Społecznych Rady UE.
W zakresie ww. projektu dyrektywy, wiodące jest Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Równego Traktowania działające w Ministerstwie Rodziny i Polityki Społecznej. Biuro jest także właściwe w zakresie prowadzenia działań mających na celu zwiększanie równości wynagrodzeń kobiet i mężczyzn.
Jednocześnie pragnę wyjaśnić, że już w obecnym stanie prawnym, prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości gwarantują pracownikom przepisy Kodeksu pracy. I tak, zgodnie z art. 112 KP pracownicy mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków. Wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy, ze wskazaniem składników wynagrodzenia, jest elementem umowy o pracę (art. 29 § 1 pkt 3 Kodeksu pracy) i jako element umowy wymaga uzgodnienia między pracownikiem a pracodawcą. Przy czym z art. 78 § 1 Kodeksu pracy wynika, że wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy. Dodatkowo z art. 183c Kodeksu pracy wynika, że pracownicy mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości. Wynagrodzenie, o którym mowa, obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia, bez względu na ich nazwę i charakter, a także inne świadczenia związane z pracą, przyznawane pracownikom w formie pieniężnej lub w innej formie niż pieniężna. Pracami o jednakowej wartości są prace, których wykonywanie wymaga od pracowników porównywalnych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymi w odrębnych przepisach lub praktyką i doświadczeniem zawodowym, a także porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku. Zatem pracownicy, czyli zarówno kobiety, jak i mężczyźni, zatrudnieni na takich samych stanowiskach pracy mają prawo do równego wynagrodzenia, jeżeli jednakowo wypełniają obowiązki, mają takie same kwalifikacje oraz doświadczenie zawodowe. Natomiast osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów (art. 183d Kodeksu pracy).
Skorzystanie przez pracownika z uprawnień przysługujących z tytułu naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu nie może być podstawą niekorzystnego traktowania pracownika, a także nie może powodować jakichkolwiek negatywnych konsekwencji wobec pracownika, zwłaszcza nie może stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy lub jego rozwiązanie bez wypowiedzenia. Regulacja ta ma odpowiednie zastosowanie także do pracownika, który udzielił w jakiejkolwiek formie wsparcia pracownikowi korzystającemu z uprawnień przysługujących z tytułu naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu (art. 183e Kodeksu pracy). W sprawach spornych dotyczących naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu wobec pracownika, w szczególności niekorzystnego ukształtowania jego wynagrodzenia za pracę – to pracodawca musi udowodnić, że kierował się obiektywnymi powodami, kształtując wynagrodzenie pracownika (art. 183b § 1 pkt 2 KP), natomiast pracownik musi jedynie uprawdopodobnić, że był dyskryminowany. Zatem ciężar dowodu przerzucony jest na pracodawcę – to on musi udowodnić przed sądem, że nie dyskryminował pracownika. Dla pracowników oznacza to znacznie łatwiejsze dochodzenie roszczeń z tytułu dyskryminacji, w tym także płacowej.
Niezależnie od powyższego uprzejmie wyjaśniam, że z dniem 7 września 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 16 maja 2019 r o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1043), która wprowadziła zmiany w Kodeksie pracy dotyczące m.in. kwestii związanych z równym traktowaniem pracowników, tj. wprowadzono zmianę art. 113 oraz art. 183a § 1 Kodeksu pracy, poprzez stworzenie otwartego katalogu przesłanek uzasadniających dyskryminację, która spowodowała, że każde nieuzasadnione obiektywnymi przyczynami nierówne traktowanie pracowników jest uznawane za dyskryminację.
Sekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju, Pracy i Technologii
Iwona Michałek
28 lipca 2021 r.
źródło: sejm.gov.pl/gr.
Po wielu miesiącach pracy zdalnej, coraz więcej osób wraca do biur. To dobry moment, by przypomnieć podstawowe zasady bezpiecznego korzystania z komputerów i innych urządzeń podłączonych do sieci w miejscu pracy. Stosujcie!
Jeśli myślicie, że cyberataki grożą tylko dużym, międzynarodowym i bogatym korporacjom – jesteście w błędzie. O cyberbezpieczeństwie powinien pamiętać każdy szef i pracownik – niezależnie od tego, ile osób pracuje w Waszej firmie i z jakiej jesteście branży. Nie wiecie jak się do tego zabrać? Podpowiadamy.
64% przedsiębiorstw w Polsce w 2020 r. odnotowało przynajmniej jeden incydent polegający na naruszeniu bezpieczeństwa. To wzrost o 10% w porównaniu do roku 2019 r. (raport KPMG pt. „Barometr cyberbezpieczeństwa. COVID-19 przyspiesza cyfryzację firm”). Sami więc widzicie, że to problem dotykający naprawdę wiele firm.
Dbałość o bezpieczeństwo służbowego sprzętu to pierwszy i bardzo ważny krok w drodze do cyberodporności Waszej firmy. Od czego zacząć? Od urządzeń mobilnych, czyli służbowych komputerów i telefonów. Jeśli korzystasz z takiego sprzętu pamiętaj o:
Służbowy sprzęt to jednak nie tylko laptopy i telefony. To także drukarki i kopiarki. Warto być świadomym, że te urządzenia to także komputery! Dlatego, jeśli masz taką możliwość:
Będąc przy sprzęcie warto jeszcze wspomnieć o gadżetach, z których nadal korzysta sporo osób – pendrive’ach i innych urządzeniach USB. Te niepozorne i niewielkie sprzęty mogą być bardzo niebezpieczne, oczywiście – jeśli nie zadbamy o to, żeby było inaczej. Oto jak to zrobić:
Na koniec jeszcze kilka ogólnych „sprzętowych” rad:
Wyposażenie firmy to nie tylko sprzęt. To także dane. I to właśnie one mają często większą wartość niż sprzęt, na którym są przechowywane. Utrata informacji o klientach, transakcjach, czy realizowanych projektach, może przysporzyć niemałych problemów. A ich odzyskanie – okazać się w najlepszym przypadku bardzo kosztowne, a w najgorszym – wręcz niemożliwe. Dlatego – rób kopie zapasowe, czyli backup. To nic innego jak kopie ważnych dla Ciebie informacji przechowywane w innym miejscu niż oryginał. Dzięki nim w przypadku utraty danych – na skutek ich przypadkowego usunięcia, uszkodzenia lub utraty sprzętu, czy zainfekowania złośliwym oprogramowaniem – bez trudu odzyskasz cenne dla Ciebie pliki. A kopiować możesz wszystko – od konkretnych, najważniejszych danych, po cały system operacyjny.
Jeśli chodzi o miejsce przechowywania kopii zapasowych – masz do wyboru dwie możliwości. Możesz postawić na nośnik fizyczny, np. dysk USB. To wygodne, bo w szybki sposób umożliwia kopiowanie dużych zasobów danych, ale – jak już wspominaliśmy – nie zawsze bezpieczne. Nośnik zewnętrzny, tak samo jak komputer, może ulec uszkodzeniu lub zainfekowaniu. Wówczas utracisz obydwie kopie ważnych dla Ciebie informacji.
Uzupełnieniem są usługi chmurowe, które umożliwiają przechowywanie dodatkowych kopii plików w środowisku zabezpieczonym przez dostawcę. Jak to działa? Najczęściej instalowana jest aplikacja, która automatycznie tworzy kopię zapasową plików – w oparciu o harmonogram lub po każdej modyfikacji. Co więcej, w przypadku zainfekowania złośliwym oprogramowaniem, typu ransomware (szyfrującym dane w celu wymuszenia okupu za odzyskanie dostępu), możesz przywrócić dane do stanu sprzed zdarzenia.
Najlepsze zabezpieczenia mogą nie pomóc, jeśli nie zadbamy o jeszcze jeden czynnik – ludzki. To od indywidualnych zachowań – Twojego i Twoich współpracowników – bardzo często zależy bezpieczeństwo infrastruktury teleinformatycznej w firmie.
Na celowniku hakerów regularnie znajduje się poczta elektroniczna. To dla wielu osób podstawowe narzędzie pracy. Wydaje Ci się, że doskonale wiesz, jak z niej korzystać? Sprawdź, czy dotyczy to również kwestii bezpieczeństwa i upewnij się, że Twoi współpracownicy także mają świadomość zagrożeń i tego, jak się przed nimi chronić.
– Wielokrotnie to nie zaawansowane rozwiązania informatyczne, ale uwaga pojedynczych pracowników może uchronić firmę przed skutkami cyberataku. Dlatego – uważajmy na wiadomości od niezidentyfikowanych nadawców, nie otwierajmy załączników nieznanego pochodzenia, nie klikajmy w linki do stron, których zawartości nie jesteśmy pewni. Cyberbezpieczeństwo firmy zależy od zaangażowania i odpowiedzialności każdego z pracowników – mówi Janusz Cieszyński, pełnomocnik rządu ds. cyberbezpieczeństwa.
Więcej informacji na temat tego, jak zapewnić bezpieczeństwo w cyberprzestrzeni, znajdziesz na portalu GOV.PL w zakładce Baza wiedzy. Korzystaj!
Źródło: Cyfryzacja KPRM
Już tylko przez ponad tydzień można się zgłaszać do konkursu „Najlepsze programy inicjatyw pracowniczych”, w którym nagrodzimy przedsiębiorców realizujących programy włączające pracowników w działania rozwojowe i innowacyjne w firmie oraz wdrażających narzędzia mające wspomóc ten proces. Pula nagród w konkursie to łącznie 550 tys. zł. Zgłoszenia przyjmujemy do 21 września br.
Realizujesz w firmie program rozwoju inicjatyw pracowniczych? A może posiadasz rozwiązanie ICT wspierające takie programy? Weź udział w konkursie! Do wygrania nagrody o łącznej wartości 550 tys. zł. Na zgłoszenia czekamy do 21.09.2021 (godz. 16:00).
Konkurs ma na celu wypromowanie w polskich przedsiębiorstwach najlepszych przedsięwzięć i narzędzi nakierowanych na systematyczne włączanie pracowników w działania rozwojowe i innowacyjne w firmie. Ma zachęcić firmy do:
Zgłoszenia konkursowe będą przyjmowane od 31 sierpnia do 21 września 2021 r. do godziny 16:00.
Poszukujemy programów, które:
Poszukujemy rozwiązań, które:
Konkurs skierowany jest do mikro, małych, średnich i dużych przedsiębiorstw, prowadzących działalność na terytorium Polski.
Do konkursu można zgłaszać dwa typy projektów, łącznie w 5 podkategoriach:
Programy rozwoju inicjatyw pracowniczych :
Rozwiązania ICT wspierające programy rozwoju inicjatyw pracowniczych:
W każdej z 5 podkategorii Konkursu wyłanianych jest maksymalnie 10 laureatów, w tym przyznawana jest 1 nagroda główna oraz 9 wyróżnień.
Łącznie przyznanych zostać może 50 nagród finansowych:
Dodatkowo laureaci otrzymają wsparcie promocyjne w postaci:
Źródło: parp.gov.pl
„Jeśli pracownik z Ukrainy pracował w firmie 3 lata w Polsce, a do tego czasu cały czas przebywa w Polsce. Teraz Pani ta przeszła na emeryturę w Polsce. Czy firma musi tej Pani coś zapłacić? Jeśli tak, to ile i jaka jest podstawa prawna w tej sytuacji, co należy w takiej sytuacji zrobić?”
Pracownik, który spełni wszystkie warunki do nabycia prawa do odprawy emerytalnej, a zatem jego umowa ulega rozwiązaniu w związku z …
