Barometr Ofert Pracy, przygotowywany przez Katedrę Ekonomii i Finansów WSIiZ w Rzeszowie oraz Biuro Inwestycji i Cykli Ekonomicznych, wskazujący na zmiany liczby publikowanych w Internecie ogłoszeń o zatrudnieniu, w samym październiku ponownie wzrósł i osiągnął kolejny maksimum.

Spośród kluczowych determinant sytuacji na rynku wakatów, poza rozprzestrzenianiem się koronawirusa, wyróżniamy czynniki ekonomiczne, w tym rekordową w ostatnich 20. latach inflację, nasilający się niedobór niektórych strategicznych surowców i związane z tym zakłócenia w łańcuchach dostaw w gospodarce międzynarodowej oraz wzrastające koszty zatrudnienia. Od trzeciego kwartału br. do tej listy dołączamy również dodatkowe źródło zagrożenia w postaci rozpoczynającego się kryzysu energetycznego w gospodarce międzynarodowej, którego efektem już jest wzrost cen paliw, co z kolei dodatkowo napędza i tak wysoką inflację. Stopa bezrobocia rejestrowanego, po wyłączeniu bezrobotnych, biorących udział wyłącznie w pracach o charakterze sezonowym, we wrześniu spadła o 0,2 punkt proc. i znalazła się na poziomie równym 5,7%.

W samym październiku wzrost liczby internetowych ofert zatrudnienia notujemy we wszystkich województwach. Relatywnie najwięcej ich przybyło w woj. lubuskim, lubelskim oraz wielkopolskim, zaś najmniej w woj. zachodniopomorskim, warmińsko–mazurskim oraz mazowieckim. Choć ofert było wszędzie więcej niż przed miesiącem, nieco szybciej przybywało ich w woj. o niższej stopie bezrobocia.

Spośród szerokich grup ofert pracy, w październiku najwięcej nowych ofert pojawiło się w zawodach o charakterze technicznym oraz dla pracowników fizycznych. Wakatów przybyło również dla przedstawicieli zawodów społecznych oraz pracowników fizycznych. Mniej ofert zatrudnienia w relacji do miesiąca ubiegłego ukazało się jedynie w grupie zawodów usługowych. Przyczynia się do tego brak konkretów odnośnie strategii przeciwdziałania czwartej fali zakażeń koronawirusem. Za lokomotywę rynku pracy nadal uważamy zawody o relatywnie wysokim udziale pracy zdalnej, spośród których większość to są zawody związane z technologiami cyfrowymi. Wyjątkowo dobrze z epidemią poradziła również szeroko pojęta „budowlanka”. Należy zaznaczyć, iż w pierwszej połowie br. ofert pracy z miesiąca na miesiąc przybywało coraz więcej. Początek drugiej połowy roku dla zawodów społecznych oraz usługowych rozpoczął się ze spowolnienia dynamiki napływu ofert pracy, przy czym najbardziej wyraźnie widać to w zawodach usługowych. W zawodach technicznych oraz fizycznych wakaty wciąż napływają szybko.

BIEC


home-office-5190504_640.jpg

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2020 r. (data wpływu 14 września 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika:


gym-526996_640.jpg

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2021 r. (data wpływu 8 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia wydatków związanych z wynajem hali sportowej do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.


ludzie-zdj-1-11.jpg

Według danych z raportu ADP „People at Work 2021: A Global Workforce View”, co trzeci młody pracownik w trakcie pandemii COVID-19 stracił zatrudnienie lub musiał skorzystać z bezpłatnego urlopu, 22 proc. natomiast obniżono pensję. Ponadto obecnie 56 proc. młodych Polaków obawia się, że ciężko będzie im znaleźć w przyszłości zatrudnienie.

Jednym ze skutków pandemii była przyspieszona digitalizacja i wdrażanie w firmach nowych procesów – w tym pracy zdalnej. Młodzi ludzie, którzy dobrze odnajdują się w nowych technologiach, w łatwy sposób przystosowali się do dynamicznych zmian. Te atuty często próbowali wykorzystać pracodawcy, zlecając im nowe zadania. W przypadku braków kadrowych spowodowanych licznymi zwolnieniami z powodu pandemii, na wielu najmłodszych pracowników zostały nałożone nowe obowiązki. Jak wynika z raportu People at Work 2021: A Global Workforce View”, aż 41 proc. pracowników pokolenia Z musiało wziąć na siebie dodatkowe zadania, a 21 proc. z nich wyznaczono w organizacji nową rolę. Niestety, tylko połowa Polaków w przedziale 18-24 lata jest zdania, że została dobrze przegotowana do roli, którą objęła. W przypadku 32 proc. ankietowanych, pracodawcy zapewnili im dodatkowe szkolenia, a na podwyżkę wynagrodzenia mogło liczyć tylko 37 proc. z nich.

Według danych z raportu ADP, 6 proc. pracowników najmłodszego pokolenia przyznaje, że straciło pracę, 16 proc. natomiast, że zostało zmuszonych do przejścia na bezpłatny urlop, w wyniku czego ich sytuacja zawodowa i życiowa uległy pogorszeniu. czasowe. Pandemia wpłynęła także na kadrowe decyzje przedsiębiorców, którzy, by zapewnić ciągłość swojego biznesu, decydowali się na zwolnienia czasowe. Taka sytuacja dotknęła 5 proc. ankietowanych pracowników – na początku pandemii zostali oni zwolnieni, jednak gdy pracodawca dostosował się do nowej rzeczywistości, ponownie zatrudniali zwolnione osoby. Ponadto co drugi Polak (56 proc.) z pokolenia Z w badaniu ADP przyznaje, że obawia się o swoją przyszłość w kwestii znalezienia zatrudnienia po pandemii. Jest to wynik o blisko 10 p.p. wyższy od średniej z 17 przebadanych krajów (47 proc.). Oprócz tego, ankietowani obawiają się także negatywnych skutków pandemii związanych z ich bezpieczeństwem finansowym w perspektywie 3 następnych lat.

Z danych Ministerstwa Pracy, Rozwoju i Technologii wynika, że stopa bezrobocia rejestrowanego w Polsce od początku tego roku utrzymuje się na poziomie 6,4-6,5 proc. Polska jako jeden z trzech krajów w Unii Europejskiej w 2020 roku odnotowała wzrost zatrudnienia. Nie oznacza to jednak, że sytuacja na rynku pracy dla młodych pracowników jest dobra. W ciągu ostatniego roku stopa tzw. bezrobocia młodych (osób do 25 r.ż.) wzrosła z 9,6 proc. do 14,8 proc. Oznacza to, że pokolenie Z, jest jednym z tych, które najbardziej odczuło zawodowe skutki pandemii i będzie odczuwać je przez najbliższe kilka lat – dodaje Barbachowska.

ADP Polska



Z dniem 11 października br. wchodzą w życie nowe przepisy określające zasady tworzenia, organizowania i działania u pracodawcy kasy zapomogowo-pożyczkowej, zwanej dalej „KZP”, a także likwidacji tej kasy.

Nowe unormowania zostały zawarte w ustawie z dnia 11 sierpnia 2021 r. o kasach zapomogowo-pożyczkowych (Dz.U. poz. 1666), określanej dalej jako „ustawa o KZP”.

Celem działania KZP jest udzielanie jej członkom pomocy materialnej w formie nieoprocentowanych pożyczek, a w miarę posiadanych środków także zapomóg.

Kontrolę nad KZP sprawuje działająca u pracodawcy zakładowa organizacja związkowa, o której mowa w art. 25(1) ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 263). Jeżeli u pracodawcy działa więcej niż jedna organizacja związkowa, kontrolę nad KZP sprawują wspólnie te organizacje, tworząc wspólną reprezentację na zasadach ustalonych w ustawie o związkach zawodowych. W przypadku nieutworzenia wspólnej reprezentacji związkowej kontrole nad KZP sprawuje organizacja związkowa zrzeszająca największą liczbę osób wykonujących pracę zarobkową u pracodawcy, u którego działa ta organizacja. W przypadku braku w danej firmie organizacji związkowej, kontrolę nad KZP sprawuje rada pracowników, działająca na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 2006 r. o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji (Dz.U. poz. 550, z późn. zm.). Z kolei jeśli u pracodawcy nie działa rada pracowników, kontrolę nad KZP sprawuje reprezentacja osób wykonujących pracę zarobkową wyłoniona w trybie przyjętym u danego pracodawcy.

Pracodawca świadczy KZP pomoc w zakresie:

  • udostępniania pomieszczeń biurowych,
  • udostępniania odpowiednio zabezpieczonego miejsca na przechowywanie gotówki,
  • transportu gotówki do banku i z banku, jeśli pracodawca prowadzi obrót gotówkowy,
  • udzielania informacji umożliwiających dokonanie weryfikacji osoby w zakresie warunków określonych w art. 7 ust. 1 oraz art. 35 ust. 4 pkt 1-3 ustawy o KZP,
  • prowadzenia rachunkowości, obsługi kasowej i prawnej,
  • dokonywania na rzecz KZP potrąceń wpisowego, miesięcznych wkładów członkowskich i rat pożyczek na listach płac, listach wypłat i zasiłków, a w przypadku braku możliwości dokonania takiego potrącenia – informuje o tym zarząd,
  • niezwłocznego odprowadzania wpłat wpisowego, miesięcznych wkładów członkowskich i rat pożyczek na rachunek płatniczy KZP,
  • przekazywania przez zarząd członkom KZP informacji o stanie ich wkładów członkowskich i zadłużenia.


W Dzienniku Ustaw z dnia 16 września 2021 r. pod pozycją 1709 opublikowano obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dnia 06.09.2021 r., w załączniku do którego został zawarty nowy jednolity tekst ustawy z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1158).

W jednolitym tekście wymienionej powyżej ustawy uwzględniono zmiany wynikające z:

  • ustawy z dnia 21 stycznia 2021 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 187),
  • przepisów ogłoszonych przed dniem 6 września 2021 r.

Jednolity tekst omawianej ustawy nie obejmuje art. 10 nowelizacji z dnia 21 stycznia 2021 r. określającego terminy wejścia w życie przepisów tej ustawy zmieniającej – wspomniany przepis ujęto w ust. 2 obwieszczenia Marszałka Sejmu RP z dnia 6 września 2021 r.


wakacje-wypoczynek-zdjecia-37.jpg

Zgodnie z art. 168 k.p. urlopu niewykorzystanego w terminie ustalonym odpowiednio w planie urlopów lub po porozumieniu z pracownikiem (art. 163 k.p.) należy pracownikowi udzielić najpóźniej do dnia 30 września następnego roku kalendarzowego. Przypomnijmy, że przywołana zasada nie ma zastosowania do części urlopu udzielanego na podstawie art. 1672 k.p., czyli do tzw. urlopu na żądanie przysługującego pracownikowi w wymiarze do 4 dni urlopu w roku kalendarzowym.

Najpóźniejszym terminem wykorzystania zaległego urlopu za rok 2018 jest dzień 30 września 2019 roku, czyli roku kalendarzowego następującego po roku, w którym pracownik nabył prawo do urlopu, lecz nie przebywał na tym urlopie.

W związku z tym roszczenie, o którym wyżej mowa, staje się wymagalne z dniem 01.10.2021 roku, czyli następnego roku kalendarzowego po roku, w którym urlop powinien być udzielony. Od tego dnia zatem rozpoczyna swój bieg trzyletni okres, po upływie którego roszczenie ulega przedawnieniu. W konsekwencji tego roszczenie o udzielenie zaległego urlopu wypoczynkowego, powstałe z dniem 01.10.2021 r., przedawni się w dniu 01.10.2023 r.



Resort pracy zaproponował nowe przepisy, których celem jest zapewnienie osobom samozatrudnionym prawa do 14-dniowego urlopu wypoczynkowego. Wiąże się to ze zmianą definicji pracownika, która obecnie brzmi tak:

Pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.

W zaproponowanych przepisach definicję pracownika poszerzono, co ma zapobiegać obchodzeniu przepisów oraz ma upowszechnić zatrudnianie w ramach stosunku pracy:

Pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę, a także, w zakresie regulowanym niniejszą ustawą, osoba świadcząca pracę na podstawie innej umowy, w szczególności umowy o świadczenie usług, o ile wykonuje pracę osobiście, na stałe, przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, w wymiarze dobowym czasu odpowiadającym wymiarowi nie mniejszemu niż 1/2 etatu umowy o pracę.

gr.



Znalezienie pracowników z odpowiednimi kwalifikacjami jest coraz trudniejsze. Aż 8 na 10 pracodawców przyznaje, że nie może znaleźć rąk do pracy.

ManpowerGroup opublikowała dane, zgodnie z którymi Polska jest w pierwszej dziesiątce rynków, gdzie najtrudniej o pracowników.

Najtrudniej obecnie o kandydatów z obszaru logistyki, produkcji przemysłowej oraz IT. Na rynku brakuje także pracowników administracji i obsługi biura oraz osób zajmujących się obsługą klienta. W skali globalnej o niedoborze talentów mówi 69% organizacji.

Według badania „Niedobór talentów” przeprowadzonego przez ManpowerGroup małe przedsiębiorstwa (zatrudniające od 10 do 49 osób) zgłaszają największe trudności w pozyskiwaniu kadry dysponującej pożądanymi kwalifikacjami. Niedobór talentów dotkliwie odczuwa aż 87% z nich. Problem zauważa również 86% dużych organizacji (ponad 250 osób). Niewiele łatwiej jest znaleźć pracowników średnim firmom (50 – 250 osób). Aż 81% z nich deklaruje, że pozyskanie odpowiednich specjalistów stanowi dla nich wyzwanie. Najmniejsze problemy zgłaszają mikroprzedsiębiorstwa (do 9 osób), choć także wśród nich odsetek organizacji mających trudności z zatrudnieniem wykwalifikowanych pracowników jest wysoki i wynosi 67%.

Największe problemy z zatrudnieniem nowych wykwalifikowanych pracowników mają firmy:

  • we Francji (88%),
  • Rumunii (86%),
  • Włoszech (85%),
  • Turcji, Szwajcarii, Belgii (po 83%) oraz
  • Niemczech (82%).

Polska zajmuje ósme miejsce w rankingu.



W 2020 r. w UE prawie sześć na dziesięć (59,6%) osób w wieku 55-64 lat było zatrudnionych. Dla porównania, poziom zatrudnienia osób młodszych, w wieku 20-54 lata, wyniósł prawie osiem na dziesięć (76,2%).

Wskaźnik zatrudnienia zarówno osób młodszych, jak i starszych zależy od ich poziomu wykształcenia. Im wyższy poziom wykształcenia, tym wyższy wskaźnik zatrudnienia.

Wśród osób młodszych, w wieku 20-54 lata, o niskim poziomie wykształcenia wskaźnik zatrudnienia wynosił 59,9%, podczas gdy wskaźnik ten był wyższy o 15,8 pkt proc. wśród osób z wysokim poziomem wykształcenia (85,7%).

Podobnie wystąpiły duże różnice między poziomami zatrudnienia wśród osób starszych, w zależności od ich wykształcenia: 44,0% osób w wieku 55-64 lata z niskim poziomem wykształcenia było zatrudnionych w porównaniu z 60,9% ośob o wykształceniu średnim i 75,6% z wysokim poziomem wykształcenia.

Ten ostatni odsetek zatrudnionych osób w wieku 55-64 lata z wysokim poziomem wykształcenia był bardzo zbliżony do ogólnego odsetka zatrudnionych osób w wieku 20-54 lata (76,2%), niezależnie od poziomu wykształcenia.

Dodatkowo udział osób bezrobotnych był również mniejszy wśród starszych pracowników niż wśród młodszych. Odsetek osób spoza siły roboczej był jednak wyższy wśród starszych pracowników, a zwłaszcza tych o niskim poziomie wykształcenia: ponad co druga (51,3%) osoba w wieku 55-64 lat z niskim wykształceniem była poza rynkiem pracy.

Oprócz poziomu wykształcenia, zawód osób starszych ma istotny wpływ na ich zatrudnienie. Porównując osoby w wieku 55-64 lata według zawodów między zatrudnionymi i niepracującymi można zauważyć różnice między obiema grupami.

Wśród zatrudnionych osób starszych 1 na 5 to specjalista (19,9%). Często też zatrudnieni nadal są technicy i średni personel (15,8% w porównaniu z 12,9%) oraz prawnicy, wyżsi urzędnicy i kierownicy (6,1% w porównaniu z 4,0%).

EUROSTAT, gr