Należy zauważyć, że urlop na żądanie stanowi szczególne uprawnienie pracownika. Jego celem jest zrekompensowanie pracownikowi dużej swobody pracodawcy w przypadku udzielania urlopu wypoczynkowego. Żądanie udzielenia urlopu pracownik powinien zgłosić najpóźniej w dniu jego rozpoczęcia.



INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 września 2017 r. (data wpływu 14 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika wynikających z wysłania pracowników do pracy w Niemczech – jest nieprawidłowe.



INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2017 r. (data wpływu 28 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłacanych pracownikom ryczałtów za noclegi podczas zagranicznych podróży służbowych – jest prawidłowe.



INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2017 r. (data wpływu 2 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 sierpnia 2017 r. (data wpływu 18 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z dofinansowaniem z ZFŚS do wycieczki dla:

  • pracowników Wnioskodawcy – jest prawidłowe,
  • byłych pracowników Wnioskodawcy oraz pracowników i byłych pracowników jednostek obsługiwanych przez Wnioskodawcę – jest nieprawidłowe.


INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2017 r. (data wpływu 31 lipca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 września 2017 r. (data nadania 22 września 2017 r., data wpływu 27 września 2017 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-3.4011.318.2017.1.MS1 z dnia 11 września 2017 r. (data nadania 12 września 2017 r., data doręczenia 15 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu nieodpłatnego udostępniania pracownikowi mieszkania służbowego – jest nieprawidłowe.



INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2017 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniach 10 i 12 października 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odprawy na podstawie zawartej ugody sądowej – jest nieprawidłowe.



INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2017 r. (data wpływu 17 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stosowania kwoty zmniejszającej zaliczki na podatek – jest prawidłowe.



Zgodnie z art. 471 Kodeksu pracy: w razie nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę, pracownikowi przysługuje roszczenie o zasądzenie odszkodowania w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Z kolei, zgodnie z art. 58 Kodeksu pracy: w razie niezgodnego z prawem rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia pracownikowi przysługuje roszczenie o zasądzenie odszkodowania w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.



Wykaz prac wzbronionych kobietom w ciąży oraz kobietom karmiącym dziecko piersią

Zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 176 § 1 k.p. kobiety w ciąży i kobiety karmiące dziecko piersią nie mogą wykonywać prac uciążliwych, niebezpiecznych lub szkodliwych dla zdrowia, mogących mieć niekorzystny wpływ na ich zdrowie, przebieg ciąży lub karmienie dziecka piersią. Obecnie obowiązujące zapisy odpowiadają wymogom dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/54/WE w sprawie wprowadzenia w życie zasady równości szans oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy. W myśl postanowień tej dyrektywy ustanowienie wykazu prac wzbronionych wszystkim kobietom, stanowiło przeszkodę w zapewnieniu równouprawnienia płci, w szczególności w zakresie dostępu do zatrudnienia. Stąd też art. 176 § 1 k.p. odnosi się wyłącznie do rodzajów prac, które nie powinny być wykonywane przez kobiety w ciąży i kobiety karmiące dziecko piersią. Kolejnym krokiem na drodze do realizacji obowiązku ochrony zdrowia pracownic, o których mowa,, sformułowanego w art. 176 §1 k.p., było wydanie nowych przepisów wykonawczych odpowiadających wymaganiom określonym w art. 176 k.p.

Od dnia 01.05.2017 r. obowiązuje nowy wykaz prac uciążliwych, niebezpiecznych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet w ciąży i kobiet karmiących dziecko piersią.

Powyższy wykaz został zawarty w załączniku do rozp. RM z dn. 03.04.2017 r. w sprawie wykazu prac uciążliwych, niebezpiecznych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet w ciąży i kobiet karmiących dziecko piersią (Dz.U. poz. 796).

Aktualnie obowiązujący wykaz prac uciążliwych, niebezpiecznych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet w ciąży i kobiet karmiących dziecko piersią został zawarty w załączniku do niniejszego rozdziału.

W związku z tym, że zasada określona w art. 176 k.p. ma bezwzględnie obowiązujący i powszechny charakter, pracodawca zatrudniający lub zamierzający zatrudnić kobiety powinien ustalić – w zakładowych przepisach prawa pracy – wykaz prac uciążliwych, niebezpiecznych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet w ciąży i kobiet karmiących dziecko piersią – pod warunkiem oczywiście, że takie prace w danym zakładzie występują albo mają być stosowane.

W zależności od tego, jaki akt prawny reguluje kwestie prac wzbronionych kobietom w ciąży oraz kobietom karmiącym dziecko piersią (u.z.p., regulamin pracy, odrębne zarz.) w określonym dokumencie pracodawca dokonuje stosownych zapisów, przy czym:

  • zapis powinien dotyczyć wyłącznie prac wykonywanych na terenie danej jednostki organizacyjnej (przeniesienie całego wykazu z rozporządzenia lub jego fragmentów bez uwzględnienia specyfiki występującej w procesach pracy jest działaniem nieprawidłowym),
  • zapisów należy dokonać w precyzyjny sposób, inaczej mówiąc musi być wiadomo, na jakich konkretnych stanowiskach wykonywane są prace uciążliwe, niebezpieczne lub szkodliwe dla zdrowia kobiet
    w ciąży i kobiet karmiących dziecko piersią,
  • w razie reorganizacji procesów pracy, wskutek czego zachodzi konieczność wprowadzenia nowych rodzajów prac uciążliwych, niebezpiecznych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet w ciąży i kobiet karmiących dziecko piersią pracodawca powinien niezwłocznie zmodyfikować odpowiednie zapisy w zakładowych przepisach prawa pracy.

Konsekwencje naruszenia zakazu zatrudniania kobiet w ciąży i kobiet karmiących dziecko piersią przy pracach wzbronionych tym pracownicom

Nieprzestrzeganie zakazu określonego w art. 176 k.p. stanowi naruszenie przepisów o uprawnieniach pracowników związanych z rodzicielstwem, co jest kwalifikowane jako wykroczenie z art. 281 pkt 5 k.p. podlegające karze grzywny. Wysokość grzywny wynosi od 1 000 do 30 000 zł.

Inspektorzy pracy mogą ponadto stosować adekwatne do określonej sytuacji środki prawne przewidziane w art. 11 ustawy z dn. 13.04.2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 2017 r. poz. 786). W ramach swych kompetencji mogą również zgłaszać zastrzeżenia
inspektorzy SIP, komisje i służby bhp oraz organizacje związkowe.

Należy także podkreślić, że pracownica w ciąży lub karmiąca dziecko piersią ma prawo odmówić wykonywania danej pracy – bez obawy poniesienia negatywnych skutków swej decyzji – jeżeli ma uzasadnione podstawy przypuszczać, że powierzona jej praca jest uciążliwa, niebezpieczna lub szkodliwa dla jej zdrowia, w rozumieniu przepisów rozp. RM z dn. 03.04.2017 r.

Szczególne rozwiązania wobec kobiet w ciąży oraz w okresie karmienia piersią zawarto w art. 179 k.p.

Patrz również: WYKAZ PRAC UCIĄŻLIWYCH, NIEBEZPIECZNYCH LUB SZKODLIWYCH
DLA ZDROWIA KOBIET W CIĄŻY I KOBIET KARMIĄCYCH DZIECKO PIERSIĄ

Maciej Ofierski