coins-521523_640.jpg

„Zleceniodawca X w 2016 r. zatrudnił zleceniobiorcę na umowę zlecenie. Zleceniobiorca złożył oświadczenie, że otrzymuje minimalne wynagrodzenie, które jest oskładkowane, dlatego też od umowy zlecenie nie były naliczane składki na ubezpieczenie społeczne. Obecnie okazało się, że ten zleceniodawca Y w niektórych miesiącach wypłacał zleceniobiorcy dwa wynagrodzenia 01.02.2016 r. i 28.02.2016 r., a za marzec nie było wynagrodzenia. ZUS wystąpił z pismem o naliczenie składek w miesiącu marcu 2016 r. W związku z tym zleceniodawca X musi dokonać takich korekt i naliczeń, mimo tego, że miał oświadczenie od Zleceniobiorcy? Czy może w związku z tym dochodzić roszczeń od Zleceniobiorcy, jeśli świadczenie było wykonane w 2016r.? Czy może też dochodzić roszczeń w związku z odsetkami, które będzie musiał zapłacić? Czy ma znaczenie, że Zleceniobiorca nieumyślnie wprowadził w błąd Zleceniodawcę składając mu takie oświadczenie (nie miał takiej wiedzy)? Co w sytuacji, gdy kilku Zleceniodawców otrzymało takie pismo, czy wszyscy mają obowiązek naliczania składek? Czy Zleceniobiorca może mieć jakieś roszczenie do Zleceniodawcy, że wykonał wypłatę za różne miesiące w tym samym miesiącu? Czy jakieś roszczenia może mieć, jeśli w ten sposób były robione w 2017 r. a umowa zlecenie była zawarta na dłużej niż 1 miesiąc i Zleceniodawca miał obowiązek wykonywania wypłat przynajmniej raz w miesiącu?”

Wynagrodzenia wypłacane na podstawie umowy zlecenia zalicza się w ciężar kosztów miesiąca, którego dotyczą. Tak samo ujmuje się składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez zleceniobiorcę. Nie ma przy tym znaczenia, że zobowiązanie wobec zleceniobiorcy oraz składki ZUS zostały zapłacone w następnych miesiącach.

Oznacza to, że wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia za …



Faktura to podstawowym dokumentem potwierdzający dokonanie transakcji opodatkowanej VAT.

Faktura powinna być wystawiona (zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej) nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę.

Faktury korygujące wystawia się w przypadku, gdy po wystawieniu faktury:

  • udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy o VAT,
     
  • udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
     
  • dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
     
  • dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
     
  • podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Pobierz wzór druku faktury

Pobierz wzór druku faktury korygującej


apple-1867752_640.jpg

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 listopada 2020 r. (data wpływu 1 grudnia 2020 r.), uzupełnionym 4 lutego 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym powinna ona rozpoznać przychód podatkowy z tytułu otrzymanych Not:

 

  • za lata podatkowe, które zakończyły się do 31 grudnia 2019 r., w momencie otrzymania płatności od Kontrahenta lub dokonywania Potrąceń – jest nieprawidłowe,
  • za rok podatkowy 2020/2021 w momencie otrzymania płatności od Kontrahenta lub dokonywania Potrąceń – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym powinna ona rozpoznać przychód podatkowy z tytułu otrzymanych Not:

  • za lata podatkowe, które zakończyły się do 31 grudnia 2019 r., w momencie otrzymania płatności od Kontrahenta lub dokonywania Potrąceń,
  • za rok podatkowy 2020/2021 w momencie otrzymania płatności od Kontrahenta lub dokonywania Potrąceń.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 28 stycznia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.514.2020.1.SG, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 4 lutego 2021 r.


ekonomia-informacje-22.jpg

Czy epidemia nie jest szczególnym przypadkiem? Rzecznik MŚP wystąpił o objaśnienia prawne

Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców zwrócił się do Minister Rodziny i Polityki Społecznej z wnioskiem o wydanie objaśnienia przepisów regulujących umarzanie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w całości lub części składek na ubezpieczenia społeczne w uzasadnionych przypadkach pomimo braku ich całkowitej nieściągalności, tj. art. 28 ust. 1, ust. 3a i ust. 3b ustawy z dn. 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 3 ust. 1 pkt 1-3 rozporządzenia Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dn. 31.07.2003 r. w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności tytułu składek na ubezpieczenia społeczne.

W związku z powyższym Rzecznik uznał za zasadne uzyskanie odpowiedzi na następujące pytania:

  1. Czy określone w § 3 ust. 1 pkt 1-3 rozporządzenia szczegółowe zasady umarzania należności, które musi spełnić zobowiązany, żeby skorzystać z przysługującego mu uprawnienia, stanowią rozszerzenie aktem niższego rzędu zakresu wymogów uregulowanych w art. 28 ust. 3a i ust. 3b ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych?
  2. Jak należy interpretować 28 ust. 3a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w tym użyte w tym przepisie prawa pojęcie „w uzasadnionych przypadkach”?
  3. W jaki sposób należy rozumieć określone w art. 28 ust. 3b ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych zwroty: „ważny interes osoby zobowiązanej” oraz „stan finansów ubezpieczeń społecznych” jako przesłanki uzasadniające umorzenie, mając także na uwadze uregulowaną tym przepisem delegację ustawową do wydania rozporządzenia o szczegółowych zasadach umarzania?
  4. Przy pomocy jakich środków i narzędzi zobowiązany może wykazać jego stan majątkowy i sytuację rodzinną, oraz że ze względu na ww. okoliczności nie jest w stanie opłacić należnych składek, ponieważ pociągnęłoby to zbyt ciężkie skutki dla zobowiązanego i jego rodziny Jak należy rozumieć użyty w § 3 ust. 1 rozporządzenia zwrot „zbyt ciężkie skutki”?

Na skutek trwającego od marca 2020 r. stanu epidemii koronawirusa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej sytuacja finansowa przedsiębiorców w wielu branżach uległa pogorszeniu, wielu spośród nich zostało zmuszonych do zawieszenia działalności gospodarczej lub jej istotnego ograniczenia – nakazami administracyjnymi. W konsekwencji przedsiębiorcy zwracają się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskami o umorzenie należności z tytułu składek.

– Do Biura Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców docierają informacje, że chociaż wzrosła w stosunku do 2019 roku liczba wniosków do ZUS o umorzenie, zmalała liczba pozytywnych decyzji wydanych w tym zakresie. Dzieje się to w momencie, kiedy przedsiębiorcy są w tragicznej sytuacji i każda pomoc jest dla nich niezwykle istotna, a może nawet decydować o ich dalszym losie – komentuje dr. n. pr. Marek Woch, Dyrektor Generalny w Biurze Rzecznika MŚP.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyjaśnia m.in., że w przypadku zaistnienia przesłanki ważnego interesu osoby zobowiązanej może umarzać należności na ubezpieczenia społeczne ubezpieczonym (płatnikom tych składek), o ile zobowiązany spełni warunki umorzenia określone w § 3 ust. 1 pkt 1-3 rozporządzenia.

– W sytuacji, gdy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania umorzenia należności >>w uzasadnionych przypadkach<<, to za taki przypadek szczególny należy uznać trwający stan klęski epidemii. Zatem każdy przedsiębiorca, który złoży wniosek o umorzenie należności z tytułu składek i wykaże dostępnymi mu środkami, że sporne należności powstały na skutek trwającej od marca 2020 r. klęski pandemii, oraz że to nadzwyczajne zdarzenie ma wpływ na możliwość płacenia należności z tytułu składek, powinien zostać rozpatrzony pozytywnie – twierdzi Adam Abramowicz, rzecznik małych i średnich przedsiębiorców.

Źródło: Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców


finanse4.png


ludzie-zdj-1-14.jpg

„Prowadzę jednoosobową działalność i wykonywałam usługę na rzecz podmiotu prowadzonego w formie też jednoosobowej działalności, z którym jestem spokrewniona – jestem jego szwagierką. Czy w związku z tym powinnam wpisać oznaczenie na fakturze TP?

Rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z …


laptop-09-7.jpg

W rozliczeniu podatku za 2020 rok podatnicy mogą skorzystać z odliczenia z tytułu użytkowania sieci Internet. Prawo do korzystania z tzw. ulgi internetowej nie przysługuje jednak wszystkim podatnikom. Jakie warunki trzeba spełnić, by móc odliczyć wydatki związane z użytkowaniem Internetu?

Komu przysługuje ulga internetowa?

Korzystanie z ulgi internetowej ograniczono na mocy art. 26 ust. 6h dodanego do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz.U. 2020 poz. 1426, z późn. zm). Począwszy od 1 stycznia 2013 r. prawo do rozliczenia wydatków z tytułu użytkowania sieci internetowej mają wyłącznie podatnicy, którzy w poprzednich latach nie korzystali z tego odliczenia. Co istotne, osoby te mogą korzystać z ulgi internetowej tylko w dwóch kolejno po sobie następujących latach podatkowych.

W 2021 roku z ulgi internetowej skorzysta podatnik, który:

1) poniósł w roku podatkowym wydatki z tytułu użytkowania sieci Internet,

2) posiada dokumenty potwierdzające poniesienie wydatków z tytułu użytkowania sieci Internet zawierające w szczególności: dane identyfikujące go jako kupującego/odbiorcę usługi, dane sprzedającego (dostawcy usług internetowych), rodzaj zakupionej usługi i kwotę zapłaty (np. faktury VAT, rachunki, dowód wpłaty, potwierdzenie przelewu) oraz

3) w latach wcześniejszych nie korzystał z tej ulgi albo po raz pierwszy skorzystał z niej w zeznaniu za rok 2019.

Przykład 1

Podatnik w 2013 i 2014 r. korzystał z odliczenia za Internet. Teraz za 2020 r. chciałby ponownie skorzystać z odliczenia. Prawo do ulgi mu nie przysługuje.

Przykład 2

Podatnik od 2016 r. posiada przyłącze internetowe, regularnie płaci za Internet. W 2020 r. podatnik podejmuje decyzję o tym, by skorzystać z ulgi. Prawo do ulgi przysługuje mu za rok 2020 i 2021.

Kwota maksymalnego odliczenia pozostaje bez zmian, tj. 760 zł. Podstawą odliczenia może być nie tylko faktura VAT, ale każdy dokument stwierdzający poniesienie wydatku zawierający w szczególności: dane identyfikujące kupującego i sprzedającego, rodzaj usługi oraz kwotę zapłaty. Odliczeniu podlegają wydatki faktycznie poniesione w roku podatkowym z tytułu użytkowania sieci Internet, ale w kwocie nie wyższej niż 760 zł.

Jeśli umowę dostępu do Internetu zawarło wspólnie kilka osób, to każdej z tych osób przysługuje prawo do ulgi internetowej w ramach odrębnego limitu, pod warunkiem że posiada ona dokumenty potwierdzające poniesienie wydatków z tego tytułu.

Przykład 3

Małżonkowie w umowie o świadczenie usługi dostępu do Internetu wpisani są razem jako odbiorcy tej usługi. W roku podatkowym za użytkowanie Internetu otrzymali i opłacili faktury VAT wystawione na imiona i nazwiska ich obojga na łączną kwotę 1000 zł. Mąż korzystał już z ulgi internetowej w zeznaniu za rok 2017 i 2018, w związku z czym ulga już mu nie przysługuje. Żona nigdy wcześniej nie korzystała z tej ulgi i jako kupująca usługę dostępu do Internetu oraz ponoszą ca wydatki z tego tytułu może w zeznaniu za 2020 r. skorzystać z ulgi internetowej do wysokości 760 zł.

Z ulgi mogą korzystać także osoby użytkujące sieć Internet bezprzewodowo, w tym za pomocą urządzeń mobilnych w komputerze lub w telefonie komórkowym oraz osoby korzystające z kawiarenek internetowych.

Jakie wydatki można odliczyć?

W ramach ulgi mieszczą się zarówno wydatki poniesione w związku z użytkownikiem Internetu, np. w kawiarence internetowej, w miejscu zamieszkania poprzez stałe łącze, lub bezprzewodowo za pomocą urządzeń mobilnych w komputerze lub telefonie komórkowym.

Ulga internetowa nie przysługuje z tytułu wydatków poniesionych na instalację, rozbudowę, modernizację oraz serwis i obsługę techniczną sieci Internet. Jeżeli dostęp do Internetu jest tylko jedną z usług kupowanych u danego dostawcy, obok np. telewizji kablowej czy telefonu stacjonarnego, z dokumentu wystawionego przez operatora musi wynikać kwota wydatków za użytkowanie Internetu.

Ważne! Jeżeli podatnik korzysta z usługi „pakiet telewizyjno-internetowy”, to brak wyraźnego wyszczególnienia na dokumencie (dotyczącym tej usługi) opłaty za bezpośredni dostęp do sieci Internet pozbawi go możliwości odliczenia od dochodu wydatków z tytułu użytkowania sieci Internet. Jeżeli podatnik posiada za świadczone usługi pakietu telewizyjno-internetowego faktury VAT (dokumenty), które obejmują ogólną kwotę pakietu z rozbiciem kosztów na abonament telewizyjny i abonament za Internet, to jest uprawniony do skorzystania z odliczenia.

Przykład 4

W roku podatkowym za korzystanie z usług dostępu do telewizji kablowej, telefonu stacjonarnego i Internetu firma wystawiła faktury VAT na kwotę 1500 zł, z czego 800 zł za usługi internetowe. Odliczeniu w ramach ulgi internetowej podlegają zatem wydatki do kwoty 760 zł, tj. do wysokości przysługującego limitu.

W jaki sposób dokonać odliczenia?

Osoba będąca podatnikiem podatku dochodowego obliczanego na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej (czyli np. uzyskująca dochody z pracy), odliczeń dokonuje od dochodu. Z kolei osoba będąca podatnikiem podatku dochodowego obliczanego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych odliczeń dokonuje od przychodu.

Ulgę internetową odlicza się od dochodu w PIT-36/ PIT-37 albo od przychodu w PIT-28, załączając do zeznania PIT/O (informacja o odliczeniach).

B.O.


girl-1871104_640.jpg

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi A. J.-Z. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 czerwca 2020 r., nr […] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.


bank-2907728_640.jpg

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data wpływu 24 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z 3 lutego 2021 r. (data wpływu 9 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku i obowiązku rozliczenia podatku VAT od usługi, w ramach której Wnioskodawca nabywa Wierzytelność od Banku – jest nieprawidłowe.



INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 03 stycznia 2021 r. (data wpływu do Organu – 07 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych udzielenia na rzecz Wnioskodawcy pożyczki przez komplementariusza – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 stycznia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych udzielenia na rzecz Wnioskodawcy pożyczki przez komplementariusza.