electrician-1080554_640.jpg

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2021 r. (data wpływu 31 maja 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 sierpnia 2021 r. (data wpływu 1 września 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji podatkowej – jest prawidłowe.


justice-3612_640.jpg

  • Minister Finansów rozporządzeniem nie zmienia zasad systemu podatkowego, które są regulowane ustawowo.
  • Przedłuża jedynie terminy na pobranie zaliczek na podatek, do czego uprawnia go ustawa Ordynacja podatkowa.
  • Przedłużenie terminów jest rozwiązaniem korzystnym dla podatników.

flag-2833903_640-1.jpg

  • Dla nauczycieli zmiany w Polskim Ładzie są korzystne lub co najmniej neutralne.
  • Na reformie zyskają nauczyciele o zarobkach do 5.700 zł brutto miesięcznie.
  • Nauczyciele z pensją brutto między 701 a 11.141 zł mogą z powodzeniem korzystać z preferencji podatkowej dla klasy średniej – tak jak wszyscy pracownicy na etacie.

warsaw-996626_640.jpg

  • Eksperci Ministerstwa Finansów oraz Krajowej Administracji Skarbowej odpowiadają na pytania dotyczące zmian w zasadach rozliczania zaliczek na podatek dochodowy.
  • W niedzielę 9 stycznia livechat odbył się w godz. 10.00-18.00.
  • Od poniedziałku 10 stycznia do piątku 14 stycznia w godz. 8.00-20.00.

Ministerstwo Finansów chcąc pomóc w interpretacji i zastosowaniu nowych przepisów, organizuje spotkania dla księgowych dotyczące zmian w rozliczeniu podatkowym wynagrodzeń.

Data i godzina:

Źródło: Ministerstwo Finansów


meeting-273857_640.jpg

Do Biura Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców Oddział Terenowy w Białystoku zgłosił się przedsiębiorca w branży usług elektrycznych z wnioskiem o interwencję. Sprawa dotyczyła podatku VAT za 2011 r. oraz kwestii przedawnienia zobowiązań podatkowych za poszczególne okresy rozliczeniowe.


excavator-1174428_640.jpg

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 lutego 2021 r. (data wpływu 22 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wpłaty zaliczki na poczet najmu urządzenia, obowiązku wystawienia faktury zaliczkowej oraz momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu najmu urządzenia – jest prawidłowe.


laptop-09-10-1.jpg

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 25 sierpnia 2021 r. (data wpływu 27 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej on-line – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej on-line. Wniosek został uzupełniony pismem z 25 sierpnia 2021 r. (data wpływu 27 sierpnia 2021 r.).

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 25 sierpnia 2021 r., przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sprawa konieczności instalowania kasy fiskalnej on-line.

Od 1 lipca 2021 roku, co do zasady lekarze i lekarze dentyści (osoby fizyczne) prowadzący działalność gospodarczą zobowiązani zostali do stosowania kas fiskalnych pracujących w trybie online.

Stan faktyczny: Pytająca jest lekarzem dentystą wspólniczką spółki jawnej (z mężem technikiem dentystycznym), prowadzącą działalność gospodarczą w formie spółki jawnej.

W kwietniu 2021 roku po złożonym wniosku o wypłatę świadczenia postojowego, ZUS wydał odmowną decyzję dotyczącą wypłaty świadczenia urlopowego, dla żony znak xxx oraz dla męża będącego technikiem dentystycznym znak yyy, argumentując, że świadczenie postojowe nie należy się z racji na zarejestrowanie każdego ze wspólników do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych jako wspólnika spółki jawnej. Zdaniem ZUS świadczenie postojowe przysługuje wyłącznie osobom prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów Prawa przedsiębiorców lub na podstawie innych przepisów szczególnych. Decyzją ZUS została zaskarżona. Sąd Okręgowy w P. VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych dla lekarza stomatologa (sygnatura akt xxx) oddalił odwołanie, zatem podzielił pogląd Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, że lekarz będący wspólnikiem spółki jawnej nie jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów Prawa przedsiębiorców. Analogicznie Sąd Okręgowy w P. VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych dla technika dentystycznego (sygnatura akt xxx) też oddalił odwołanie, dzieląc pogląd ZUS, że technik dentystyczny będący wspólnikiem spółki jawnej nie jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów Prawa przedsiębiorców. Obydwa wyroki Sąd Okręgowy w P. VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych są prawomocne wydane w konkretnej indywidualnej sprawie, rozstrzygające, że wspólnicy spółki jawnej nie są osobami prowadzącymi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów Prawa przedsiębiorców.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym, świadczącym usługi stomatologiczne.

Wszystkie świadczenia zdrowotne udzielane na rzecz pacjentów będą wykonywane na rachunek i odpowiedzialność (wobec osób trzecich) podmiotu leczniczego. Nie będą one świadczone w ramach indywidualnej lub grupowej praktyki lekarskiej. Świadczenia te wykonywane są przez podatnika (podmiot leczniczy – Wnioskodawcę) zatrudniającego osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje.

Opisane we wniosku usługi świadczone na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ewidencjonowane są przy użyciu kasy rejestrującej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (przedstawione w piśmie z 25 sierpnia 2021 r.):

Czy Spółka działająca jako podmiot leczniczy świadcząca usługi stomatologiczne na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zobowiązana jest do ewidencjonowania takiej sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej on-line?

Stanowisko Wnioskodawcy (przedstawione w piśmie z 25 sierpnia 2021 r.):

Spółka działająca jako podmiot leczniczy świadcząca usługi stomatologiczne na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie jest zobowiązana do ewidencjonowania takiej sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej on-line.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Z dniem 1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. poz. 675). Ustawa ta wprowadza do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Ustawa ta zakłada m.in. możliwość, a dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach – obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Kasy on-line wyposażone są w nowe funkcjonalności umożliwiające, oprócz zapisu w pamięci fiskalnej i chronionej kasy, również przekazywanie w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni danych rejestrowanych przy ich użyciu z prowadzonej ewidencji oraz danych o zdarzeniach mających znaczenie dla pracy kas do systemu teleinformatycznego Centralnego Repozytorium Kas.

Znowelizowana ustawa o podatku od towarów i usług wskazuje terminy i grupy podatników, których obejmie obowiązek posiadania kasy on-line. Natomiast podatnicy, prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie, nie zostali objęci obowiązkiem posiadania kas fiskalnych on-line. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych „tradycyjnych” kas fiskalnych. Zgodnie bowiem z art. 145a ust. 1, z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.

W myśl art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d) ustawy, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. – do świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów.

Przepis ust. 1 stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1 (art. 145b ust. 2 ustawy).

Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 2 lit. d) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r., poz. 1059) przedłuża się terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do dnia 30 czerwca 2021 r. do świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów.

Powyższy przepis określa, że podatnicy ograniczeni są w możliwości prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii do dnia 30 czerwca 2021 r., jeśli świadczą usługi w zakresie opieki medycznej jako lekarze i lekarze dentyści.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym, świadczącym usługi stomatologiczne. Wszystkie świadczenia zdrowotne udzielane na rzecz pacjentów będą wykonywane na rachunek i odpowiedzialność (wobec osób trzecich) podmiotu leczniczego. Nie będą one świadczone w ramach indywidualnej lub grupowej praktyki lekarskiej. Świadczenia te wykonywane są przez podatnika (podmiot leczniczy – Wnioskodawcę) zatrudniającego osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje. Opisane we wniosku usługi świadczone na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ewidencjonowane są przy użyciu kasy rejestrującej.

W tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia czy Spółka działająca jako podmiot leczniczy świadcząca usługi stomatologiczne na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zobowiązana jest do ewidencjonowania takiej sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej online.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2021 r., poz. 790) wykonywanie zawodu lekarza polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, w szczególności: badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chorób i zapobieganiu im, leczeniu i rehabilitacji chorych, udzielaniu porad lekarskich, a także wydawaniu opinii i orzeczeń lekarskich.

Działalność lecznicza lekarzy, zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2021 r., poz. 711) może być wykonywana w formie:

  1. jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka lekarska, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład,
  2. spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako grupowa praktyka lekarska.

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy o działalności leczniczej wykonywanie zawodu w ramach praktyk zawodowych nie jest prowadzeniem podmiotu leczniczego.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podmiotami leczniczymi są przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Przedsiębiorcą stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą.

Cechą charakterystyczną wykonywania zawodu w formie praktyki lekarskiej jest więc udzielanie świadczeń zdrowotnych przez lekarza/lekarzy na własny rachunek i własną odpowiedzialność. Właśnie ta cecha odróżnia prowadzenie praktyki od podmiotu leczniczego, w którym lekarze wykonują zawód na podstawie stosunku prawnego zawartego z podmiotem leczniczym, udzielając świadczeń na rachunek i odpowiedzialność (wobec osób trzecich) podmiotu leczniczego.

Należy zauważyć, że w myśl art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d) ustawy, w zw. z § 1 ust. 1 pkt 2 lit. d) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, podatnicy świadczący usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 30 czerwca 2021 r.

Wykładnia normy zawartej w ww. przepisie wskazuje, że do stosowania kas fiskalnych online od dnia 1 lipca 2021 r. zobowiązani są lekarze i lekarze dentyści świadczący ww. usługi w ramach indywidualnej praktyki, a nie podmioty lecznicze. Tak więc wykonywanie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych w zakresie opieki medycznej przez lekarza lub lekarza dentystę zatrudnionego przez podmiot leczniczy nie jest objęte obowiązkiem ewidencjonowania ww. usług przy zastosowaniu kas rejestrujących online.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadczący usługi jako podmiot leczniczy w zakresie opieki medycznej wykonywanej przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje niezależnie od formy ich zatrudnienia, a także pracy własnej współwłaściciela spółki, ma prawo prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii i nie jest zobowiązany do ewidencjonowania takiej sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej on-line.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 września 2021 r.; sygn. 0111-KDIB3-2.4012.546.2021.1.MN


lodz-3295944_640.jpg

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Krawczyk (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Asesor WSA Grzegorz Potiopa Protokolant: St. asystent sędziego Maciej Dębski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 września 2021 r. sprawy ze skargi A Spółki z o.o. z siedzibą w Ł. na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia […] r. nr […] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną interpretację; 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. A.M.



Urzędnicy raz po raz próbują wyłączać różne kontrole spod zasad zawartych w Prawie Przedsiębiorców. Nie ma na to zgody Rzecznika MŚP. Takie działania naruszają ducha i literę Konstytucji dla Biznesu.

W prawie przedsiębiorców są określone zasady, na których mogą być przeprowadzane kontrole. Np. nie może być ich w firmie kilka na raz, a czas takiej kontroli nie może być nieograniczony oraz nie powinien dezorganizować pracy przedsiębiorstwa. Niestety w kolejnych projektach ustaw raz po raz próbuje się wyłączać kontrole spod tych zasad. Takie działania urzędników są sprzeczne z duchem i literą Konstytucji dla Biznesu – powiedział Adam Abramowicz Rzecznik MSP.

Jednymi z podstawowych zasad Konstytucji Biznesu są proporcjonalność i adekwatność podejmowanych wobec przedsiębiorców działań ze strony organów państwa. W celu zagwarantowania poszanowania tych zasad na gruncie kontroli przedsiębiorców w ustawie – Prawo przedsiębiorców w rozdziale 5 wprowadzono ograniczenia kontroli działalności gospodarczej. Przepisy tego rozdziału mają zatem dla przedsiębiorców charakter gwarancyjny.

Do zadań Rzecznika MŚP należy zaś m.in. opiniowanie projektów aktów normatywnych dotyczących interesów przedsiębiorców oraz zasad podejmowania, wykonywania lub zakończenia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o czym stanowi art. 8 ustawy z dn. 06.03.2018 r. o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców – Dz.U. z 2018 r. poz. 648.
Korzystając z tej kompetencji, Rzecznik MŚP odnotował w ostatnich miesiącach kolejne próby wyłączania przepisów rozdziału 5 ustawy – Prawo przedsiębiorców – art. 45 – 65 w projektowanych przez różne organy aktach prawnych.

Pismem z dn. 19.11.2020 r., znak: WPL.774.2020.ŁP, Rzecznik MŚP przedstawił Ministrowi Infrastruktury opinię do projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (nr w wykazie prac Rady Ministrów: UC48), w której podkreślił, że projektowane nowe brzmienie art. 83c Prawa o ruchu drogowym wyłącza przepisy ochronne z zakresu kontroli przedsiębiorców, tj. art. 48 ust. 1 oraz art. 54 Prawa przedsiębiorców, do kontroli doraźnych. Rzecznik MŚP w swoim wystąpieniu wniósł o usunięcie z projektowanej regulacji wyłączenia stosowania do kontroli doraźnych przedmiotowych przepisów Prawa przedsiębiorców. W nowej wersji projektu z 9 czerwca 2021 r. zrezygnowano ze zmiany brzmienia art. 83c Prawa o ruchu drogowym.

Pismem z 21 stycznia 2021 r., znak: WPL.70.2021.GG, Rzecznik MŚP skierował do Ministerstwa Finansów opinię do projektu ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw (nr w wykazie prac Rady Ministrów: (UD154), w której zwrócił uwagę na projektowaną zmianę art. 124 ust. 6a ustawy z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, polegającą na wyłączeniu art. 51 Prawa przedsiębiorców (tj. jednego z przepisów dot. ograniczeń kontroli działalności gospodarczej). Pismem z 27 sierpnia 2021 r., znak: WPL.70.2021.GG, w związku ze zmianami wprowadzonymi do przedmiotowego projektu, Rzecznik MŚP podkreślił, że konsultowany projekt nadal zawiera treści niezgodne z zasadami Prawa przedsiębiorców.

Pismem z 12 listopada 2021 r., znak: WPL.839.2021.DL, Rzecznik MŚP skierował do Sejmu RP opinię do poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo przedsiębiorców (druk nr 1402), w której zwrócił uwagę na projektowaną zmianę Prawa przedsiębiorców, która sprowadza się do rozszerzenia katalogu wyjątków, kiedy nie dokonuje się zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli o sytuację, gdy kontrola jest przeprowadzana na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy. Rzecznik MŚP w przedmiotowym wystąpieniu wskazał, że tworzenie wyjątków w tym zakresie, dotyczących, chociażby eliminacji z porządku prawnego zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli, skutkuje negatywnym odbiorem przez przedsiębiorców przepisów dotyczących działalności gospodarczej.

Ponadto zauważyć należy, że w komunikacie z dn. 31.12.2020 r.(https://rzecznikmsp.gov.pl/rzecznik-msp-dostrzega-narastajacy-problem-wylaczania-ochronnych-przepisow-o-kontroli-przedsiebiorcow/) Rzecznik MŚP alarmował już o przykładach tego typu praktyk, wskazując następujące przypadki:

  1. Pismem z dn. 06.08.2020 r., znak: WPL.206.2020.PD.DL, Rzecznik MŚP skierował do Ministra Zdrowia opinię do projektu ustawy o wyrobach medycznych (numer w wykazie prac Rady Ministrów: UC34), w której zwrócił wnioskodawcy uwagę na naruszającą zasady Konstytucji Biznesu próbę wyłączenia przepisów rozdziału 5 ustawy – Prawo przedsiębiorców z  postępowania kontrolnego wobec instytucji zdrowia publicznego, będących jednocześnie przedsiębiorcami. Rzecznik MŚP podniósł, że proponowane wyłączenie w tym zakresie pozbawi przedsiębiorców licznych praw, m.in. prawa do odszkodowania za szkodę na skutek przeprowadzenia czynności kontrolnych z naruszeniem przepisów, prawa do obecności przy czynnościach kontrolnych przedsiębiorcy lub osoby przez niego upoważnionej, a także zasady kontroli przedsiębiorców takie jak: zakaz kontroli równoczesnych, limit czasu kontroli, prowadzenie kontroli w sposób niezakłócający funkcjonowanie przedsiębiorcy oraz zakaz powtórnych kontroli i o tożsamym przedmiocie (w wersji projektu przyjętej przez Radę Ministrów i skierowanej do Sejmu RP w dniu 9 listopada 2021 r. niestety pozostało wyłączenie w zakresie art. 54 i 55 Prawa przedsiębiorców);
  2. Z kolei, w dniu 29.09.2020 r. na stronach Rządowego Centrum Legislacji zamieszczony został projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (numer w wykazie prac Rady Ministrów: UC15). Projekt ten zakładał uzupełnienie kompetencji Prezesa UOKiKu o kompetencje przewidziane rozporządzeniem nr 2017/2394 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów i uchylające rozporządzenie nr 2006/2004/WE (tzw. rozporządzenie CPC). Tym niemniej, projekt ten zakładał również wyłączenie czynności kontrolnych wykonywanych na gruncie tej regulacji spod Rozdziału 5 ustawy – Prawo przedsiębiorców, co znalazło odzwierciedlenie w krytycznych uwagach Rzecznika MŚP skierowanych do Prezesa UOKiKu w piśmie z dnia 8 października 2020 r., znak: WPL.653.2020.GG (etap konsultacji i opiniowania projektu nie został jeszcze podsumowany).
  3. Kolejnym przykładem w tym zakresie jest projekt ustawy o zmianie ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz niektórych innych ustaw (numer w wykazie prac Rady Ministrów: UD142), którego wnioskodawcą jest Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi. W swojej opinii do tego projektu z dn. 23.12.2020 r., znak: WPL.976.2020.GG, Rzecznik MŚP wskazał, że uważa za zbyt daleko idące projektowane wyłączenie w tej regulacji gwarancji z art. 58 ust. 1 ustawy – Prawo przedsiębiorców, zabraniającego kontroli, gdy ma ona dotyczyć przedmiotu kontroli objętego uprzednio zakończoną kontrolą przeprowadzoną przez ten sam organ (Rzecznik MŚP pismem z 3 września 2021 r., skierowanym do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, znak: WPL.976.2020.GG, w związku z trwającymi wciąż pracami nad projektem, ponownie wskazał, że nie należy wprowadzać nadregulacji sprzecznych z przepisami Rozdziału 5 Prawa przedsiębiorców oraz zwrócił się z prośbą o ponowne przeanalizowanie podniesionego zagadnienia, a także podjęcie współpracy w celu zapobiegania kształtowania niepożądanych praktyk legislacyjnych na gruncie Konstytucji Biznesu. W wersji projektu skierowanej na Komitet Rady Ministrów do Spraw Cyfryzacji wyłączenie art. 52 ust. 1 Prawa przedsiębiorców zostało niestety zachowane.

Źródło: Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców