Gmina, uwzględniając lokalne uwarunkowania występujące na swoim obszarze, najtrafniej jest w stanie określić przysługującą rodzicom wysokość zwrotu realnie poniesionych kosztów dowozu niepełnosprawnych dzieci do szkół – uważa resort edukacji. I pomimo krytyki wprowadzonych przed rokiem przepisów nie zamierza ich zmieniać.
Zgodnie z ustawą …
Rada Ministrów przyjęła rozporządzenie na mocy którego dodatkowy zasiłek opiekuńczy będzie przysługiwał przez kolejne trzy tygodnie, do 25 czerwca. Dodatkowy zasiłek będzie przysługiwał m.in. w przypadku zamknięcia żłobka czy przedszkola lub w sytuacji, kiedy placówka nie będzie mogła zapewnić opieki dzieciom z powodu ograniczonego funkcjonowania.
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów, dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje w sytuacji zamknięcia lub ograniczonego funkcjonowania otwartych placówek, zapewniających dziecku opiekę, a także w przypadku niemożności jej zapewnienia przez żłobek, klub dziecięcy, przedszkole, placówkę pobytu dziennego oraz inną placówkę lub podmiot zatrudniający dziennych opiekunów z powodu zamknięcia lub czasowego ograniczenia funkcjonowania tych placówek w związku z COVID-19.
Dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje wówczas, gdy placówki są nadal zamknięte ze względu na COVID-19 oraz w sytuacji, gdy placówka, która wznowiła działalność stacjonarną, zostanie zamknięta lub jej funkcjonowanie – mimo że jest otwarta – zostanie ograniczone ze względu na nieprzewidziane zamknięcie klasy czy oddziału.
Tak jak do tej pory dodatkowy zasiłek opiekuńczy w przypadku zamknięcia lub ograniczonego funkcjonowania placówek przysługiwać będzie:
Nie zmieniły się zasady występowania o dodatkowy zasiłek opiekuńczy ani zasady przysługiwania dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Zasiłek ten nie przysługuje, jeśli drugi z rodziców dziecka może zapewnić dziecku opiekę (np. jest bezrobotny, korzysta z urlopu rodzicielskiego czy urlopu wychowawczego).
Dodatkowego zasiłku nie wlicza się do limitu 60 dni zasiłku opiekuńczego w roku kalendarzowym przyznawanego na tzw. ogólnych zasadach.
Rozporządzenie przedłużające okres wypłaty dodatkowego zasiłku opiekuńczego do 25 czerwca 2021 r. opublikowano w Dz.U. pod poz. 1008. Przepisy weszły w życie z dniem 7 czerwca br.
oprac. B.O.
Rada Ministrów przyjęła rozporządzenie na mocy którego dodatkowy zasiłek opiekuńczy będzie przysługiwał przez kolejne dwa tygodnie, do 6 czerwca. Dodatkowy zasiłek będzie przysługiwał m.in. w przypadku zamknięcia żłobka czy przedszkola lub w sytuacji, kiedy placówka nie będzie mogła zapewnić opieki dzieciom z powodu ograniczonego funkcjonowania.
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów, dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje w sytuacji zamknięcia lub ograniczonego funkcjonowania otwartych placówek, zapewniających dziecku opiekę, a także w przypadku niemożności jej zapewnienia przez żłobek, klub dziecięcy, przedszkole, placówkę pobytu dziennego oraz inną placówkę lub podmiot zatrudniający dziennych opiekunów z powodu zamknięcia lub czasowego ograniczenia funkcjonowania tych placówek w związku z COVID-19.
Dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje wówczas, gdy placówki są nadal zamknięte ze względu na COVID-19 oraz w sytuacji, gdy placówka, która wznowiła działalność stacjonarną, zostanie zamknięta lub jej funkcjonowanie – mimo że jest otwarta – zostanie ograniczone ze względu na nieprzewidziane zamknięcie klasy czy oddziału.
Tak jak do tej pory dodatkowy zasiłek opiekuńczy w przypadku zamknięcia lub ograniczonego funkcjonowania placówek przysługiwać będzie:
Nie zmieniły się zasady występowania o dodatkowy zasiłek opiekuńczy ani zasady przysługiwania dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Zasiłek ten nie przysługuje, jeśli drugi z rodziców dziecka może zapewnić dziecku opiekę (np. jest bezrobotny, korzysta z urlopu rodzicielskiego czy urlopu wychowawczego).
Dodatkowego zasiłku nie wlicza się do limitu 60 dni zasiłku opiekuńczego w roku kalendarzowym przyznawanego na tzw. ogólnych zasadach.
Rozporządzenie przedłużające okres wypłaty dodatkowego zasiłku opiekuńczego do 6 czerwca 2021 r. opublikowano w Dz.U. pod poz. 934. Przepisy wchodzą w życie z dniem 24 maja br.
oprac. B.O.
Resort zachęca do skorzystania z wykazu materiałów edukacyjnych przygotowanego przez Ministerstwo Edukacji i Nauki. Zawiera on publikacje i poradniki dla nauczycieli, dyrektorów szkół oraz rodziców. Materiały te będą pomocne w pracy z dziećmi i młodzieżą po długotrwałym okresie nauki zdalnej, czy hybrydowej.
Aby wesprzeć uczniów, nauczycieli i rodziców w powrocie do stacjonarnej nauki w szkołach i placówkach, Ministerstwo Edukacji i Nauki przygotowało wykaz pomocnych materiałów edukacyjnych. Będę one wsparciem w pracy z dziećmi i młodzieżą po długotrwałym okresie kształcenia na odległość oraz trudną sytuacją pandemiczną. Wśród materiałów dostępnych na stronach internetowych MEiN, ORE i kuratoriów oświaty znalazły się m.in. publikacje i poradniki.
Zachęcamy do korzystania z materiałów. Są one dostępne na tej stronie.
Źródło: Ministerstwo Edukacji i Nauki
Rada Ministrów zdecydowała o wydłużeniu prawa do dodatkowego zasiłku opiekuńczego o kolejne dwa tygodnie, czyli do 23 maja br. Zasiłek opiekuńczy będzie przysługiwał na dotychczasowych zasadach tym wszystkim osobom, które będą musiały zostać w domu z dziećmi – również rodzicom tych najmłodszych, jeśli ich żłobek lub przedszkole zostaną zamknięte.
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów, dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje w sytuacji zamknięcia lub ograniczonego funkcjonowania otwartych placówek, zapewniających dziecku opiekę, a także w przypadku niemożności jej zapewnienia przez żłobek, klub dziecięcy, przedszkole, placówkę pobytu dziennego oraz inną placówkę lub podmiot zatrudniający dziennych opiekunów z powodu zamknięcia lub czasowego ograniczenia funkcjonowania tych placówek w związku z COVID-19.
Dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje wówczas, gdy placówki są nadal zamknięte ze względu na COVID-19 oraz w sytuacji, gdy placówka, która wznowiła działalność stacjonarną, zostanie zamknięta lub jej funkcjonowanie – mimo że jest otwarta – zostanie ograniczone ze względu na nieprzewidziane zamknięcie klasy czy oddziału.
Tak jak do tej pory dodatkowy zasiłek opiekuńczy w przypadku zamknięcia lub ograniczonego funkcjonowania placówek przysługiwać będzie:
Nie zmieniły się zasady występowania o dodatkowy zasiłek opiekuńczy ani zasady przysługiwania dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Zasiłek ten nie przysługuje, jeśli drugi z rodziców dziecka może zapewnić dziecku opiekę (np. jest bezrobotny, korzysta z urlopu rodzicielskiego czy urlopu wychowawczego).
Dodatkowego zasiłku nie wlicza się do limitu 60 dni zasiłku opiekuńczego w roku kalendarzowym przyznawanego na tzw. ogólnych zasadach.
Rozporządzenie przedłużające okres wypłaty dodatkowego zasiłku opiekuńczego do 23 maja 2021 r. opublikowano w Dz.U. pod poz. 863. Przepisy weszły w życie z dniem 10 maja br.
oprac. B.O.
„Półtora roku temu miałem przyznane alimenty, które miała płacić była żona. Do dnia dzisiejszego nie wpłaca żadnej sumy. Powód jaki podaje jest taki, że nie pracuje, ma długi i jest na bezrobotnym. Czy w takiej sytuacji mogę dochodzić prawa alimentacyjnego od innych instytucji, czy ewentualnie inne możliwości są z funduszu alimentacyjnego państwa? I czy jest szansa na odzyskanie zaległych alimentów? Alimenty były przyznane na dziecko, nie składałem wniosku do komornika. Jednocześnie pragnę zwiększyć kwotę alimentów przyznanych przez sąd, gdyż suma na dzień dzisiejszy wynosi 300 zł, a koszty utrzymania domu i wychowanie dziecka pochłania większe kwoty.”
Zgodnie z przepisami …
Rada Ministrów zdecydowała o wydłużeniu prawa do dodatkowego zasiłku opiekuńczego o kolejne dwa tygodnie, czyli do 9 maja br. Zasiłek opiekuńczy będzie przysługiwał na dotychczasowych zasadach tym wszystkim osobom, które będą musiały zostać w domu z dziećmi – również rodzicom tych najmłodszych, jeśli ich żłobek lub przedszkole zostaną zamknięte.
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów, dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje w sytuacji zamknięcia lub ograniczonego funkcjonowania otwartych placówek, zapewniających dziecku opiekę, a także w przypadku niemożności jej zapewnienia przez żłobek, klub dziecięcy, przedszkole, placówkę pobytu dziennego oraz inną placówkę lub podmiot zatrudniający dziennych opiekunów z powodu zamknięcia lub czasowego ograniczenia funkcjonowania tych placówek w związku z COVID-19.
Dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje wówczas, gdy placówki są nadal zamknięte ze względu na COVID-19 oraz w sytuacji, gdy placówka, która wznowiła działalność stacjonarną, zostanie zamknięta lub jej funkcjonowanie – mimo że jest otwarta – zostanie ograniczone ze względu na nieprzewidziane zamknięcie klasy czy oddziału.
Tak jak do tej pory dodatkowy zasiłek opiekuńczy w przypadku zamknięcia lub ograniczonego funkcjonowania placówek przysługiwać będzie:
Nie zmieniły się zasady występowania o dodatkowy zasiłek opiekuńczy ani zasady przysługiwania dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Zasiłek ten nie przysługuje, jeśli drugi z rodziców dziecka może zapewnić dziecku opiekę (np. jest bezrobotny, korzysta z urlopu rodzicielskiego czy urlopu wychowawczego).
Dodatkowego zasiłku nie wlicza się do limitu 60 dni zasiłku opiekuńczego w roku kalendarzowym przyznawanego na tzw. ogólnych zasadach.
Rozporządzenie przedłużające okres wypłaty dodatkowego zasiłku opiekuńczego do 9 maja 2021 r. opublikowano w Dz.U. pod poz. 751. Przepisy wchodzą w życie z dniem 26 kwietnia br.
oprac. B.O.
„Wciąż odnotowujemy dużą liczbę zajętych respiratorów i łóżek w szpitalach, a także zgonów z powodu COVID-19. Ze względu na wydolność służby zdrowia i troskę o życie obywateli, zadecydowaliśmy o przedłużeniu większości obostrzeń do 25 kwietnia. W zakresie hoteli i noclegów dotychczasowe zasady bezpieczeństwa będą obowiązywać do 3 maja włącznie. Od 19 kwietnia otwieramy żłobki i przedszkola dla wszystkich dzieci. Dozwolony będzie także sport w obiektach sportowych na świeżym powietrzu z pewnymi ograniczeniami” – powiedział premier.
Te pytania często nurtują nauczycieli szkół ponadpodstawowych. Resort edukacji, w odpowiedzi na interpelację poselską, przedstawił aktualny stan prawny dotyczący tych kwestii i wynikające z niego prawidłowe praktyki.
Po pierwsze, przepisy odnoszące się do praw i obowiązków uczniów określa ustawa – Prawo oświatowe. W art. 98 ust. 1 (u.P.o.) – wskazano zakres spraw, które powinny zostać uregulowane w statucie szkoły – pkt 17 mówi o tym, że statut szkoły powinien określać prawa i obowiązki uczniów, a także tryb składania skarg w przypadku naruszenia praw ucznia.
Po drugie, art. 99 u.P.o. stanowi, że obowiązki ucznia określone w statucie szkoły powinny uwzględniać, między innymi, obowiązki w zakresie usprawiedliwiania, w określonym terminie i formie, nieobecności na zajęciach edukacyjnych, w tym formy usprawiedliwiania nieobecności przez osoby pełnoletnie. Przepis ten nie określa form usprawiedliwiania – kwestię tę pozostawiono w gestii szkoły. Ale trzeba pamiętać, że zapisy statutu szkoły nie mogą być sprzeczne z przepisami powszechnie obowiązującymi.
Projekt statutu szkoły albo jego zmian przygotowuje rada pedagogiczna, która przedstawia go do uchwalenia radzie szkoły. Rada szkoły uczestniczy w rozwiązywaniu spraw wewnętrznych szkoły, a także, między innymi, uchwala statut szkoły. W skład rady szkoły wchodzą nauczyciele wybrani przez ogół nauczycieli, rodzice wybrani przez ogół rodziców oraz uczniowie wybrani przez ogół uczniów.
Na problem, według resortu, trzeba spojrzeć z szerszej perspektywy. Szkoły są zakładami administracyjnymi, tj. jednostkami organizacyjnymi powołanymi do wykonywania zadań publicznych w zakresie edukacji i uprawnionymi do nawiązywania stosunków administracyjno-prawnych. Co za tym idzie – z chwilą przyjęcia danej osoby w poczet użytkowników zakładu staje się ona podmiotem praw i obowiązków, które jej przysługują lub ją obciążają, a wynikają zarówno z przepisów powszechnie obowiązujących (ustaw i rozporządzeń), jak i ze statutów oraz regulaminów zakładowych.
Korzystanie z zakładu administracyjnego, jakim jest szkoła, może być obowiązkowe – wynikające z konieczności wypełnienia obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, albo dobrowolne – w odniesieniu do osób, które temu obowiązkowi już nie podlegają. Nauka w Polsce jest obowiązkowa do 18. roku życia. Obowiązek szkolny dziecka rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat, oraz trwa do ukończenia szkoły podstawowej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 18. roku życia.
Zasadniczo uczniami szkół dla dzieci i młodzieży są osoby niepełnoletnie (część młodzieży osiąga pełnoletność w ostatnich klasach szkół ponadpodstawowych). Uczeń pełnoletni, który nie jest już objęty obowiązkiem nauki, korzysta z zakładu administracyjnego, jakim jest szkoła, na zasadzie dobrowolności. Tym samym, uczeń pełnoletni, nieobjęty już obowiązkiem nauki, decydując się na ukończenie edukacji w danej szkole, powinien podporządkować się przepisom statutu tej szkoły.
Obecnie, w okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty, kwestię usprawiedliwiania nieobecności reguluje rozporządzenie MEN w sprawie szczególnych rozwiązań w okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19. Stanowi ono, że dyrektor szkoły ustala, we współpracy z nauczycielami, sposób potwierdzania uczestnictwa uczniów na zajęciach oraz sposób i termin usprawiedliwiania nieobecności uczniów na zajęciach edukacyjnych. Dyrektor szkoły może zatem ustalić inny sposób usprawiedliwiania nieobecności na zajęciach edukacyjnych dla uczniów pełnoletnich.
Co do kwestii dostępu do informacji o postępach w nauce, trzeba odwołać się do zasad oceniania uregulowanych w ustawie o systemie oświaty. Stanowią one, że w szkołach dla dzieci i młodzieży oceny są jawne dla ucznia i jego rodziców. Natomiast w szkole dla dorosłych, branżowej szkole II stopnia i szkole policealnej oceny są jawne dla słuchacza, a w przypadku niepełnoletniego słuchacza – również dla jego rodziców.
Według MEiN, przepisy te jasno precyzują, w jakim przypadku rodzice mają prawo do informacji na temat postępów w nauce swojego dziecka.
Resort stoi na stanowisku, że uczeń, nawet pełnoletni, uczęszczający do szkoły dla dzieci i młodzieży, pozostaje na utrzymaniu rodziców, i z tego względu rodzice mają prawo do informacji o postępach takiego ucznia w nauce.
Natomiast słuchaczami szkół dla dorosłych są najczęściej osoby pełnoletnie, dlatego w ich przypadku przepisy nie przewidują możliwości informowania rodziców o postępach w nauce tych uczniów, z wyjątkiem słuchaczy niepełnoletnich.
Resort przyznaje, że sporadycznie otrzymuje sygnały – drogą mailową, telefoniczną lub pisemną – o tym, że uczeń pełnoletni nie wyraził zgody na informowanie rodziców o swoich postępach w nauce. Odpowiedzi na tego rodzaju zgłoszenia udzielane są na bieżąco i zawierają odniesienie do przytoczonych wcześniej przepisów oraz wskazują prawidłowe postępowania w takich przypadkach.
Małgorzata Tabaszewska – specjalistka prawa oświatowego
Podstawa prawna:
Resort uspokaja jednak: – Nie ma planów likwidacji poradni psychologiczno-pedagogicznych, to samo dotyczy przedszkoli, szkół i placówek specjalnych. Wprost przeciwnie, celem zmian jest wzmocnienie ich roli w systemie edukacji.
Opracowywana przez rząd „Strategia na rzecz Osób z Niepełnosprawnościami 2021–2030” budzi niepokój środowisk zaangażowanych w pracę na rzecz szkolnictwa specjalnego – zarówno nauczycieli i specjalistów, którzy na co dzień pracują z dziećmi i młodzieżą z niepełnosprawnościami, jak i rodziców i samorządowców. Pojawiają się obawy, że model „edukacja włączająca – edukacja dla wszystkich” doprowadzi do odebrania uczniom z niepełnosprawnością indywidualnego wielospecjalistycznego wsparcia, a zmiany w zakresie orzecznictwa – do wygaszenia szkolnictwa specjalnego, skoro zamiast poradni psychologiczno-pedagogicznych decyzje będą wydawane przez tzw. centra dziecka i rodziny.
Pedagodzy alarmują, że uczniowie z niepełnosprawnością, którzy obecnie mogą uczyć się w małych, kilkuosobowych grupach, nie poradzą sobie w dużych klasach. Ich zdaniem tzw. specjalistyczne centra wspierania edukacji włączającej (SCWEW), które mają zastąpić szkolnictwo specjalne, nie będą w stanie należycie zająć się uczniami z niepełnosprawnością, w szczególności osobami z niepełnosprawnością sprzężoną, z autyzmem, z afazją motoryczną. Około jedna trzecia takich osób nie uczestniczy w edukacji włączającej, tylko wybiera placówki specjalne.
MEiN zapewnia jednak, że w „Modelu edukacji dla wszystkich” nie ma planów likwidacji ani poradni psychologiczno-pedagogicznych, ani przedszkoli, szkół czy placówek specjalnych i integracyjnych. Przekonuje, że nie jest zagrożone równoległe funkcjonowanie wszystkich dostępnych form kształcenia – tak jak dotychczas będą funkcjonowały szkoły ogólnodostępne, integracyjne i specjalne oraz szkoły ogólnodostępne z oddziałami integracyjnymi lub specjalnymi.
Co więcej, resort planuje rozszerzyć zadania i rolę szkół specjalnych – miałyby one wspierać szkoły ogólnodostępne w lepszej organizacji działań na rzecz edukacji włączającej, na bazie już funkcjonujących w tym zakresie dobrych praktyk i dostępnych zasobów. Od września 2021 r. ma ruszyć pilotaż tych rozwiązań, tj. działalność 16 Specjalistycznych Centrów Wspierania Edukacji Włączającej. Planowane zmiany zakładają wsparcie szkół ogólnodostępnych m.in. poprzez:
MEiN uspokaja, że „Model edukacji dla wszystkich” nie oznacza, że wszystkie dzieci i uczniowie z niepełnosprawnościami będą uczęszczać do szkół ogólnodostępnych. Resort zapewnia, że rodzice dzieci z niepełnosprawnościami nadal będą decydowali o tym, jakie przedszkole i szkołę wybiorą dla swojego dziecka: ogólnodostępne, integracyjne czy specjalne. Tak jak obecnie, dzieci z niepełnosprawnościami będą mogły uczęszczać do przedszkoli do 9. roku życia, jeżeli skorzystają z możliwości odroczenia obowiązku szkolnego.
Jak informuje MEiN, edukacja włączająca jest jednym z priorytetów przyjętych w „Strategii na rzecz Osób z Niepełnosprawnościami 2021–2030”.
Prace nad przygotowaniem kompleksowych rozwiązań mających na celu poprawę jakości edukacji włączającej trwają już od 2017 r., ale jak zapewnia minister ma ona uwzględniać zróżnicowanie potrzeb edukacyjnych uczniów. W 2019 r. działający pod auspicjami resortu zespół ds. opracowania modelu kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi zakończył pracę nad dokumentem pn. „Model edukacji dla wszystkich”, w 2020 r. odbyły się jego konsultacje i powstała zaktualizowana wersja.
Przyjęto następujące założenia: wdrożenie opartej na modelu biopsychospołecznym oceny funkcjonalnej potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dzieci i uczniów jako podstawy do planowania i ewaluacji wsparcia skierowanego zarówno do uczniów, ich rodziców, jak i nauczycieli oraz koordynację działań międzyresortowych ukierunkowanych na udzielanie wsparcia w środowisku lokalnym. Dlatego w prace włączone zostały resorty zdrowia i rodziny, a wraz z nimi takie zagadnienia, jak zadania i systemowa rola Centrum Dziecka i Rodziny, a także kwestia dostosowania rozwiązań dotyczących orzekania o niepełnosprawności.
Wspomniane centrum byłoby instytucją międzyresortową, odpowiadającą za wspieranie dziecka i rodziny, w tym za jego włączenie w życie społeczne i rynek pracy. Miałoby zapewniać koordynację usług specjalistycznych na poziomie powiatu, korzystając z doświadczenia i potencjału poradni psychologiczno-pedagogicznych. Prace mają zakończyć się sformułowaniem szczegółowych propozycji zmian legislacyjnych oraz sposobu i terminu ich wdrażania, w tym dotyczących utworzenia centrów dziecka i rodziny, zatrudnienia ich pracowników oraz sposobów ich finansowania. A potem znów nastąpią konsultacje społeczne i dalsze uzgodnienia.
Celem działań jest zapewnienie jak najlepszych warunków do nauki i włączenia społecznego wszystkich dzieci i uczniów, w tym z niepełnosprawnościami, oraz stworzenie rodzicom, nauczycielom i specjalistom możliwości rozwoju w zakresie rozpoznawania i efektywnego reagowania na indywidualne i społeczne potrzeby swoich podopiecznych, z zachowaniem pełnego prawa każdego ucznia do uczestnictwa we wszystkich działaniach edukacyjnych – deklaruje MEiN.
Małgorzata Tabaszewska – specjalistka prawa oświatowego
