W Dzienniku Ustaw pod poz. 615 opublikowane zostało obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 lutego 2022 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Już za niespełna miesiąc, bo 1 kwietnia br. wejdzie w życie nowe rozwiązanie dla rodziców tych dzieci, które nie kwalifikują się do rodzinnego kapitału opiekuńczego. To dofinansowanie pobytu dziecka w żłobku, klubie dziecięcym lub u dziennego opiekuna – do 400 zł miesięcznie.
1 stycznia br. wszedł w życie rodzinny kapitał opiekuńczy – zupełnie nowe świadczenie dla rodzin z małymi dziećmi. To nawet 12 tys. zł na drugie i kolejne dziecko od ukończenia 12. do 35. miesiąca życia wypłacane w wysokości 1000 zł miesięcznie przez rok lub 500 zł miesięcznie przez 2 lata. Rodzic sam decyduje, która opcja jest dla niego najlepsza.
– Dla tych dzieci, które nie zostaną objęte rodzinnym kapitałem opiekuńczym – np. pierwszych lub jedynych w rodzinie, a także tych, które nie spełniają kryterium wieku, a właściwie dla ich rodziców – przygotowaliśmy inne rozwiązanie. To dofinansowanie pobytu dziecka w żłobku, klubie dziecięcym lub u dziennego opiekuna. Rozwiązanie to wejdzie w życie już za niespełna miesiąc, dokładnie 1 kwietnia 2022 r. – mówi minister rodziny i polityki społecznej Marlena Maląg.
Dofinansowanie będzie wynosić maksymalnie 400 zł miesięcznie na dziecko, ale nie więcej niż wysokość opłaty ponoszonej przez rodzica za pobyt dziecka w instytucji. Przykładowo jeśli rodzic płaci za żłobek 300 zł, to dofinansowanie również wyniesie 300 zł. Pieniądze będą przekazywane bezpośrednio instytucji opieki, nie rodzicom.
Rodzicu, złóż wniosek!
Aby otrzymać dofinansowanie, rodzic lub opiekun będzie musiał złożyć odpowiedni wniosek.
Wnioski będzie można składać od 1 kwietnia 2022 r. wyłącznie przez Internet za pośrednictwem:
- portalu Emp@tia Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej
- Platformy Usług Elektronicznych ZUS
- bankowości elektronicznej.
Przyjmowaniem wniosków o dofinansowanie, ich rozpatrywaniem oraz przekazywaniem środków będzie zajmować się Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
Źródło: MRiPS
Dzięki uldze podatkowej na dziecko rodzice mogą zapłacić mniejszy podatek. Ulga na dziecko jest odliczana od podatku dochodowego. Komu przysługuje ulga na dziecko i jak z niej skorzystać?
Z ulgi mogą skorzystać podatnicy opodatkowani na zasadach ogólnych – według skali podatkowej (PIT-36).
Przedsiębiorcy opodatkowani podatkiem liniowym (PIT-36L), w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (PIT-28) lub podatkiem tonażowym nie mogą odliczać ulgi na dziecko od dochodów lub przychodów z działalności gospodarczej. Jedynym wyjątkiem jest sytuacja, gdy ci przedsiębiorcy uzyskują inne przychody, opodatkowane według skali podatkowej, na przykład z tytułu umowy o pracę rozliczane w PIT-37 – wówczas mają prawo do ulgi na dziecko.
Ulga przysługuje na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym podatnik:
- wykonywał władzę rodzicielską
- pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało
- sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
Ulga dotyczy także pełnoletnich dzieci, które:
- otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, bez względu na wiek
- nie ukończyły 25. roku życia i uczą się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach prawa o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy bądź szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż państwie Rzeczpospolita Polska, pod warunkiem, że:
- nie podlegały opodatkowaniu podatkiem liniowym
- nie podlegały opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanym
- nie podlegały opodatkowaniu podatkiem tonażowym
- nie uzyskały dochodów opodatkowanych według skali podatkowej, dochodów z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, lub przychodów zwolnionych z podatku otrzymanych przez podatnika, który nie ukończył 26 lat, albo przychodów zwolnionych ze względu na przeniesienie rezydencji podatkowej na terytorium Polski – do kwoty 3089 zł.
Ulga na dziecko przestaje przysługiwać od miesiąca, w którym dziecko:
- zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych
- wstąpiło w związek małżeński.
Wysokość ulgi jest uzależniona od liczby posiadanych dzieci oraz – w przypadku jednego dziecka – tego, czy przedsiębiorca pozostaje w związku małżeńskim.
Jeżeli masz jedno dziecko, kwota odliczenia za każdy miesiąc wynosi 92,67 zł, jeżeli:
- pozostajesz w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy i wspólne dochody twoje i małżonka lub małżonki nie przekroczyły w roku podatkowym 112 tys. zł
- jesteś osobą samotnie wychowującą dziecko i twoje dochody nie przekroczyły w roku podatkowym 112 tys. zł
- nie pozostajesz w związku małżeńskim nawet przez część roku podatkowego i twoje dochody nie przekroczyły w roku podatkowym 56 tys. zł.
Ważne! Do limitu dochodów, o których mowa powyżej, wlicza się dochody uzyskane w roku podatkowym opodatkowane według skali podatkowej, podatkiem liniowym oraz dochody ze zbycia akcji, udziałów w spółkach i pochodnych papierów wartościowych oraz praw z nich wynikających.
Jeżeli masz dwoje dzieci, kwota odliczenia wynosi 92,67 zł miesięcznie na każde dziecko.
Jeżeli masz troje i więcej dzieci, kwota odliczenia wynosi:
- 92,67 zł miesięcznie na pierwsze i drugie dziecko
- 166,67 zł na trzecie dziecko
- 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
Ważne! Podatnik, który przez co najmniej jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę w stosunku do więcej niż jednego dziecka, może zastosować odliczenia na warunkach dla osób posiadających dwoje i więcej dzieci.
Ulga na dziecko przysługuje łącznie obojgu rodzicom, opiekunom prawnym dziecka albo rodzicom zastępczym pozostającym w związku małżeńskim. Rodzice mogą odliczyć kwotę ulgi na dziecko od podatku po równo lub w dowolnie przyjętej proporcji.
Ulgę na dziecko rozliczasz w zeznaniu rocznym wypełniając załącznik PIT/O. Musisz w nim wskazać liczbę dzieci i ich numery PESEL. Jeśli dziecko nie ma numeru PESEL, podajesz imię, nazwisko i datę urodzenia.
Anna i Piotr Kowalscy są małżeństwem. W maju 2021 roku zostali rodzicami. Ich łączne dochody wyniosły 70 tys. zł. W opisanym przypadku kwota ulgi wyniesie 741,36 zł (8 x 92,67 zł).
Iwona i Ryszard w kwietniu zostali rodzicami. W czerwcu zawarli związek małżeński. Iwona uzyskała w roku podatkowym dochody w wysokości 50 tys. zł, a jej mą 80 tys. zł. W ich przypadku kwota ulgi wyniesie 834,03 zł (9 x 92,67 zł). Małżeństwo zostało zawarte w trakcie roku podatkowego i nie trwało przez cały rok podatkowy, zatem przy ustalaniu prawa do ulgi należy uwzględnić limit dochodu w wysokości 56 tys. zł w odniesieniu do każdego z rodziców. W konsekwencji z ulgi w opisanym przypadku może skorzystać wyłącznie Pani Iwona, ponieważ jej roczne dochody mieszczą się w limicie uprawniającym do odliczenia.
Wiśniewscy wychowują dwoje dzieci. Jedno z dzieci w 2016 roku ukończyło studia licencjackie i nie kontynuuje nauki. Uzyskało także dochody w wysokości 2500 zł (niższe od kwoty wolnej od podatku). Drugie dziecko jest uczniem szkoły podstawowej. W opisanym przypadku łączna kwota odliczenia wyniesie 2038,74 zł (10 x 92,67 zł = 926,70 zł, czyli kwota odliczenia na pierwsze dziecko oraz 12 x 92,67 zł = 1112,04 zł, czyli kwota odliczenia na drugie dziecko).
Źródło: biznes.gov.pl
„Szacujemy, że w przyszłym roku świadczeniem zostanie objętych ok. 615 tys. dzieci. Inwestujemy w rodziny, rozwijamy usługi im dedykowane i tworzymy dobry klimat dla rodzin, ponieważ wierzymy, że rodziny są fundamentem, na którym warto budować przyszłość Polski” – mówi Marlena Maląg, minister rodziny i polityki społecznej.
„Przyjmowaniem wniosków o Rodzinny Kapitał Opiekuńczy, ich rozpatrywaniem oraz wypłatą tego świadczenia będzie zajmował się Zakład Ubezpieczeń Społecznych” – mówi prof. Gertruda Uścińska, prezes ZUS.
I dodaje: „Wnioski o Rodzinny Kapitał Opiekuńczy będą składane wyłącznie w postaci elektronicznej, za pomocą tych samych kanałów co wnioski o świadczenie „Dobry start” i świadczenie wychowawcze w ramach programu „Rodzina 500+”. To portal Emp@tia, PUE ZUS oraz bankowość elektroniczna”.
Od nowego roku kapitał opiekuńczy będzie przysługiwał rodzinie na drugie i każde kolejne dziecko w wieku od 12. do 35. miesiąca życia w maksymalnej wysokości 12 tys. zł Świadczenie będzie wypłacane co miesiąc po 500 zł lub 1000 zł, w zależności od wyboru rodzica. Wsparcie nie będzie zależeć od dochodów rodziny, a środki nie będą opodatkowane.
Od kwietnia 2022 r. osoby, które ze względu na swoją sytuację, nie będą mogły ubiegać się o wsparcie w ramach RKO, a mają dziecko, które uczęszcza do żłobka, klubu dziecięcego, opiekuna dziennego, będą mogły wnioskować o dofinansowanie do funkcjonowania miejsc opieki dla dzieci. Dofinansowanie to będzie wynosić maksymalnie 400 zł miesięcznie na dziecko.
Źródło: ZUS
Dnia 01.09.2021 r. weszło w życie rozporządzenie MEiN z dn. 27.08.2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie placówek doskonalenia nauczycieli (Dz.U. z 2021 r. poz. 1601), które rozszerza katalog kursów kwalifikacyjnych prowadzonych przez placówki doskonalenia nauczycieli.
Zgodnie ze zmienionymi …
„W chwili obecnej była małżonka nie wpłaca żadnej kwoty z tytułu alimentów, od samego początku tj. 28.02.2020 r. do dnia dzisiejszego. Ponadto kwota 300 zł jest kwotą małą, gdyż dziecko rośnie ma 12 lat i potrzeby takie jak edukacja, korepetycje, nie wliczając kosztów utrzymania wzrosły. Jedyny powód pozwanej jest taki, że nie pracuje. Nadmieniam, że tytuł wykonawczy posiadam do egzekucji alimentów i jest prawomocny. Jak i gdzie można wystąpić o podwyższenie alimentów i jak skutecznie wyegzekwować należności w całości jeśli jest to możliwe, jeśli nie to czy mogę wystąpić do innych instytucji w celu otrzymywania alimentów? Kolejność i wnioski nie są mi znane i stąd prośba o pomoc, od czego mam zacząć?”
Jeżeli chodzi o alimenty już zasądzone ostatnim wyrokiem dotyczącym alimentów, to gdy zobowiązany/a do płacenia alimentów nie wywiązuje się ze swojego obowiązku, pozostaje …
Komisje Senackie poparły projekt ustawy wprowadzającej zmiany w zakresie rozszerzenia grupy osób uprawnionych do zasiłku pogrzebowego. Nowe regulacje przyznają prawo do otrzymania zasiłku pogrzebowego w sytuacji poniesienia kosztów pogrzebu dziecka martwo urodzonego, dla którego sporządzono kartę zgonu, lecz nie sporządzono aktu urodzenia z adnotacją, że dziecko urodziło się martwe.
Projekt powstał z inicjatywy Rzecznika Praw Obywatelskich, do którego wpływały skargi rodziców, niemających prawa m.in. do zasiłku pogrzebowego w przypadku urodzenia martwego dziecka, dla którego nie było możliwości określenia płci.
Na posiedzeniu w dniu 9 czerwca 2021 r. Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej oraz Komisja Ustawodawcza rozpatrzyły projekt i przyjęły go wraz z 2 poprawkami o charakterze redakcyjnym.
W celu otrzymania zasiłku pogrzebowego niezbędne jest uzyskanie odpisu aktu urodzenia dziecka. Jeżeli bowiem dziecko urodziło się martwe, to według obowiązującego stanu prawnego nie sporządza się aktu zgonu dziecka, a jedynie akt urodzenia z adnotacją, że dziecko urodziło się martwe.
Przepisy ustawy – Prawo o aktach stanu cywilnego wymagają przy tym określenia w akcie urodzenia płci dziecka. Oznacza to, że dla dzieci martwo urodzonych, dla których nie
było możliwości ustalenia płci, np. ze względu na wczesny etap ciąży, nie sporządza się aktu urodzenia.
W celu pochowania zwłok dziecka martwo urodzonego (również na wczesnym etapie ciąży, kiedy nie było możliwości określenia jego płci) na wniosek osoby uprawnionej do pochówku sporządza się kartę zgonu. Nie uprawnia ona jednak do otrzymania zasiłku pogrzebowego.
W Polsce dla celów statystyki medycznej oraz zwyczajowo urodzenie dzieli się w zależności od czasu trwania ciąży w momencie urodzenia dziecka na: poronienie (do ukończonego 22. tygodnia ciąży) i poród (po 22. tygodniu). Zarówno w mechanizmie poronienia, jak i porodu, dziecko może urodzić się żywe lub martwe. Zwykle dziecko żywo poronione
wkrótce umiera.
Z informacji przedstawionych w wynikach kontroli NIK dot. opieki nad pacjentkami w przypadkach poronień i martwych urodzeń wynika również, że na pochowanie zwłok dziecka w przypadku poronienia lub martwego urodzenia decyduje się około 75% rodzin. W sytuacji, gdy rodzice nie zdecydują się na pochówek zwłok dziecka martwo urodzonego, obowiązek ten spada na gminę właściwą dla miejsca zgonu dziecka. Wówczas szpital lub inna instytucja mogą wziąć na siebie zorganizowanie pochówku na koszt gminy przy pomocy Ośrodka Pomocy Społecznej.
Rekomendowanym rozwiązaniem jest przyznanie prawa do zasiłku pogrzebowego osobie uprawnionej do pochowania dziecka martwo urodzonego (bez względu na czas trwania ciąży), dla którego nie sporządzono aktu urodzenia, lecz kartę zgonu.
Oczekiwanym efektem regulacji będzie zrównanie sytuacji rodzin doświadczających urodzenia martwego dziecka – bez względu na to, na jakim etapie ciąży do niego doszło.
oprac. B.O.
Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej przypomina, że w Narodowym Spisie Powszechnym należy pamiętać o uwzględnieniu również dzieci.
Chodzi o dzieci urodzone przed 31 marca 2021 roku. Resort przypomina również o tym, że Narodowy Spis Powszechny potrwa do 30 września 2021 roku.
MRiPS
W roku 2019 nastąpiła poprawa sytuacji materialnej gospodarstw domowych w Polsce. Gospodarstwa domowe osiągały wyższe dochody i w porównaniu z rokiem poprzednim również nieco więcej wydawały. Poziom przeciętnego miesięcznego dochodu rozporządzalnego na osobę w zaokrągleniu do 1 zł wyniósł w 2019 r. 1819 zł i był realnie wyższy o 5,0% od dochodu z roku 2018. Przeciętne miesięczne wydatki na 1 osobę w gospodarstwach domowych osiągnęły w 2019 r. wartość 1252 zł i były realnie wyższe o 3,1% od wydatków z 2018 roku. Wydatki na towary i usługi konsumpcyjne wyniosły 1201 zł i były realnie wyższe o 3,3% w stosunku do 2018 r.
Małżeństwa z 3 lub większą liczbą dzieci nadal znajdowały się w najtrudniejszej sytuacji materialnej, jednak ich sytuacja dochodowa poprawiła się – wzrost przeciętnego miesięcznego dochodu rozporządzalnego na 1 osobę w tych gospodarstwach wyniósł 3,5% (w 2018 r. – 5,5%).
Z roku na rok zmniejszały się różnice w sytuacji materialnej pomiędzy gospodarstwami domowymi zamieszkującymi miasto i wieś, nadal jednak pozostały dosyć istotne. Przeciętny miesięczny dochód rozporządzalny na 1 osobę w miastach wzrósł w 2019 r. o 7,0%, a na wsi o 8,3% (w 2018 r. było to odpowiednio 6,2% i 5,4%). Utrzymała się również tendencja spadkowa w ilościowym spożyciu większości podstawowych artykułów żywnościowych. Poprawiło się wyposażenie gospodarstw domowych w dobra trwałego użytkowania, zwłaszcza nowej generacji, przy jednoczesnym spadku poziomu wyposażenia w sprzęt starszego typu.
Z roku na rok powoli, ale systematycznie rośnie średnia powierzchnia mieszkania. Przeciętne gospodarstwo domowe w 2019 roku zajmowało mieszkanie o powierzchni 80,4 m2, składające się z 3 pokoi (w 2018 r. 79,4m2 i 3 pokoje).
Mniej niż połowa badanych w 2019 r. gospodarstw domowych oceniała swoją sytuację materialną jako przeciętną (44,4%). Wzrósł odsetek gospodarstw oceniających swoją sytuację materialną jako raczej dobrą albo dobrą (48,6% gospodarstw domowych ogółem wobec 44,0% w 2018 r.) oraz obniżył się odsetek gospodarstw postrzegających ją jako raczej złą albo złą (7,0% wobec 8,1% w 2018 r.).
Dochody i wydatki
W 2019 roku nadal utrzymywało się relatywnie duże zróżnicowanie przeciętnych miesięcznych dochodów i wydatków pomiędzy różnymi grupami społeczno-ekonomicznymi gospodarstw domowych. Podobnie jak w latach poprzednich, najwyższy przeciętny miesięczny dochód rozporządzalny na 1 osobę w gospodarstwach domowych (2174 zł) oraz przeciętne miesięczne wydatki (1472 zł) na osobę wystąpiły w gospodarstwach osób pracujących na własny rachunek poza gospodarstwem rolnym. W tej grupie gospodarstw domowych – w porównaniu do przeciętnej dla ogółu gospodarstw domowych w Polsce – zarówno dochód, jak i wydatki były wyższe, odpowiednio o 19,5% i o 17,6% (w 2018 r. odpowiednio o 18,8% i o 17,9%).
Najniższym przeciętnym miesięcznym dochodem rozporządzalnym na 1 osobę w 2019 r. dysponowały gospodarstwa domowe rencistów. Ich przeciętny dochód na 1 osobę wyniósł 1498 zł i był o 17,7% niższy od średniej ogólnopolskiej (w 2018 r. niższy o 20,0%). Najniższe przeciętne wydatki na 1 osobę odnotowano natomiast w gospodarstwach domowych rolników (914 zł) i były one o 27,0% niższe od średnich wydatków dla gospodarstw ogółem (w 2018 r. – niższe o 26,5%).
Mediana (wartość środkowa) przeciętnego miesięcznego dochodu rozporządzalnego na 1 osobę w zaokrągleniu do 1 zł w 2019 r. wynosiła 1600 zł, a przeciętnych miesięcznych wydatków 1031 zł. Mediana dochodu rozporządzalnego na 1 osobę stanowiła 88,0 % wartości przeciętnego miesięcznego dochodu rozporządzalnego (w 2018 r. 87,2%), zaś mediana wydatków, tak samo jak w roku poprzednim – 82,3% wartości przeciętnych miesięcznych wydatków na 1 osobę. Iloraz mediany do wartości przeciętnej miesięcznej na 1 osobę w przypadku dochodu rozporządzalnego był najwyższy w grupie gospodarstw domowych emerytów, a najniższy w gospodarstwach rolników.
W przypadku zaś wydatków był najwyższy w gospodarstwach domowych emerytów a najniższy u pracujących na własny rachunek.
źródło: GUS