Rynek pracy – Strona 12

Aktywność ekonomiczna ludności w wieku 15–89 lat według BAEL

W 4 kw. 2021 r. osoby aktywne zawodowo stanowiły 58,0% ludności w wieku 15–89 lat.
Wskaźnik ten zmniejszył się w porównaniu z 3 kw. 2021 r. o 0,2 p.proc.

W 4 kwartale 2021 r. liczba osób aktywnych zawodowo w wieku 15–89 lat wyniosła 17278 tys., z tego: 16780 tys. stanowili pracujący, natomiast 497 tys. – bezrobotni. Populacja biernych zawodowo w analogicznej grupie wieku liczyła 12529 tys.
W porównaniu z 3 kw. br. liczba osób aktywnych zawodowo zmniejszyła się o 64 tys., tj.
o 0,4%, a biernych zawodowo zwiększyła się o 54 tys., tj. o 0,4%.

Udział aktywnych zawodowo w ogólnej liczbie osób w wieku 15–89 lat był wyższy wśród mężczyzn i wyniósł w 4 kwartale 2021 r. 66,1%, natomiast w populacji kobiet odsetek ten kształtował się na poziomie 50,5% (odpowiednie wartości dla osób w wieku produkcyjnym to 83,3% oraz 75,9%). Analogiczne wskaźniki dla mieszkańców miast oraz mieszkańców wsi wynosiły odpowiednio: 58,2% i 57,7% (w wieku produkcyjnym: 82,2% i 76,6%).
Wskaźnik opisujący relację liczby osób niepracujących (bezrobotnych w wieku 15-74 lata
i biernych zawodowo w wieku 15–89 lat) do liczby osób pracujących (w wieku 15-89 lat) zwiększył się w stosunku do poprzedniego okresu. W 4 kwartale 2021 r. na 1000 osób pracujących przypadało 776 osób bez pracy w wieku 15-89 lat (w 3 kw. 2021 r. były to 773 osoby).

Pracujący w wieku 15–89 lat według BAEL

W omawianym okresie populacja pracujących w wieku 15–89 lat liczyła 16780 tys. osób
i zmniejszyła się względem poprzedniego kwartału o 34 tys., tj. o 0,2%. Uwzględniając podział według płci, liczba pracujących zmniejszyła się w skali kwartału zarówno wśród kobiet (spadek o 22 tys., tj. o 0,3%), jak i mężczyzn (spadek o 12 tys., tj. o 0,1%). Biorąc pod uwagę miejsce zamieszkania spadek liczby pracujących wystąpił przede wszystkim wśród mieszkańców wsi – w ujęciu kwartalnym wyniósł on 0,4% (o 30 tys. osób).
Wśród pracujących przeważali mężczyźni, którzy stanowili 54,7% (tj. 9172 tys.) tej zbiorowości.

Biorąc pod uwagę miejsce zamieszkania odsetek pracujących mieszkańców miast wyniósł
59,9% (tj. 10055 tys. osób).

W 4 kwartale 2021 r. 15795 tys. osób wykonywało pracę w pełnym wymiarze czasu, natomiast 985 tys. pracowało w niepełnym wymiarze. W porównaniu z 3 kw. 2021 r. liczba pracujących na pełen etat zmniejszyła się o 39 tys., tj. o 0,2%, a pracujących w niepełnym wymiarze utrzymała się na podobnym poziomie.
Średnia liczba godzin przepracowanych w badanym tygodniu w głównym miejscu pracy wynosiła 38,9 godziny i była mniejsza od notowanej w 3 kwartale 2021 r. (o 1,7 godziny).
W skali kwartału wśród ogółu pracujących zwiększył się udział pracowników zatrudnionych
w firmach/instytucjach publicznych lub u prywatnego pracodawcy – o 0,2 p.proc. do poziomu 80,4% (13491 tys.). Zmniejszył się natomiast udział pracujących na własny rachunek – o 0,2 p.proc. do 18,5% (3112 tys.). Udział pomagających członków rodzin pozostał na tym samym poziomie co w zeszłym kwartale i wyniósł 1,1% wszystkich pracujących.
Zdecydowana większość pracowników zatrudnionych w firmach/instytucjach publicznych lub
u prywatnego pracodawcy wykonywała swoją pracę w oparciu o umowę na czas nieokreślony (85,4%, tj. 11516 tys.). Udział ten w skali kwartału zmniejszył się o 0,5 p.proc.
Biorąc pod uwagę rodzaj działalności głównego miejsca pracy, w 4 kwartale 2021 r. liczba
pracujących zwiększyła się w porównaniu z poprzednim kwartałem głównie w transporcie
i gospodarce magazynowej (o 42 tys.), edukacji (o 33 tys.), budownictwie (o 27 tys.) oraz działalności profesjonalnej, naukowej i technicznej (o 26 tys.). Największy spadek dotyczył natomiast liczby pracujących w handlu hurtowym i detalicznym, naprawie pojazdów samochodowych włączając motocykle (o 88 tys.), opiece zdrowotnej i pomocy społecznej (o 46 tys.) oraz w rolnictwie, leśnictwie, łowiectwie i rybactwie (o 36 tys.).

źródło: GUS

CZYTAJ DALEJ

GUS podał dane dotyczące zarejestrowanej liczby osób bezrobotnych w styczniu bieżącego roku. Z przedstawionych danych wynika, że w pierwszym miesiącu 2022 roku w Urzędach Pracy zarejestrowało się 872,9 tys. osób. To liczba o 24 tys. mniejsza niż w grudniu ubiegłego roku i prawie 150 tys. mniejsza niż przed rokiem. Oznacza to, że bezrobocie wynosiło w styczniu 5,2%. Przed miesiącem wskaźnik ten wynosił 5,4%

Z kolei w porównaniu ze styczniem 2021 roku to spadek bezrobocia o 0,9 pkt procentowego.

Szczegółowe dane znajdują się na stronie stat.gov.pl

CZYTAJ DALEJ

Ostatnie dni to znaczny spadek liczby zakażeń koronawirusem w Polsce. Wszystko za sprawą naszego odpowiedzialnego zachowania oraz szczepień przeciw COVID-19, które są najskuteczniejszą bronią w walce z wirusem.

Od 1 marca zaczną obowiązywać łagodniejsze zasady bezpieczeństwa. Brak limitu osób w sklepach, restauracjach i ponowne otwarcie klubów i dyskotek – sprawdź, co się zmieni!

CZYTAJ DALEJ

W marcu 2022 r. Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości rozpocznie cykl spotkań online, w których po raz pierwszy zaprezentowane zostaną wyniki badań prowadzonych w ramach Branżowego Bilansu Kapitału Ludzkiego. Zaproszeni eksperci wezmą udział w dyskusjach na temat znaczenia zaobserwowanych w badaniach trendów i wyzwań dla pracodawców i sektora edukacji.

CZYTAJ DALEJ

Wskaźnik Rynku Pracy (WRP) informujący z wyprzedzeniem o przyszłych zmianach wielkości bezrobocia w styczniu ponownie zmalał; tempo spadku było nieco mniejsze niż przed miesiącem, ale uległo utrwaleniu.
W ciągu mijających dwunastu miesięcy wskaźnik jedynie w kwietniu i maju odnotował niewielkie wzrosty wartości, poza tym przez cały rok obserwujemy spadki, choć o różnej sile. Wartość absolutna wskaźnika właściwie zrównała się z dotychczasowym minimum odnotowanym na początku 2020 roku. Zmiany takie oznaczają dalsze dryfowanie rynku pracy w kierunku rynku pracownika, co zapewne będzie mieć przełożenie na wzrost siły przetargowej pracowników i wzrost ich oczekiwań płacowych. Oczekiwaniom podwyżek będzie sprzyjała wysoka inflacja oraz niezrozumiałe zmiany w systemie podatkowym, które dla wielu osób, zwłaszcza tych o wyższych kwalifikacjach, oznaczają spadek wynagrodzenia netto. Dla pracodawców zaś zmiany te oznaczają dalszy wzrost kosztów, wzrost niepewności co do uwarunkowań instytucjonalnych prowadzenia działalności gospodarczej, jak również trudności zapełnienia wakatów ze względu na brak odpowiednich pracowników na rynku.

Stopa bezrobocia rejestrowanego w grudniu ubiegłego roku nie zmieniła swej wartości w ujęciu miesięcznym i wyniosła 5,4% (tyle samo wyniosła stopa bezrobocia po usunięciu czynników sezonowych).

Aktualnie pięć z siedmiu składowych wskaźnika oddziałuje w kierunku spadku jego wartości, a w konsekwencji spadku stopy bezrobocia rejestrowanego. Wpływ jednej zmiennej jest neutralny, a jedna zmienna oddziałuje w kierunku wzrostu wartości wskaźnika.

W grudniu ub. r. w porównaniu do listopada tylko nieznacznie (o 3%) wzrosła liczba osób bezrobotnych, które wyrejestrowały się z urzędów pracy z tytułu podjęcia zatrudnienia, zaś liczba nowych bezrobotnych rejestrujących się w urzędach pracy nie uległa zmianie w ujęciu miesięcznym. W rezultacie spadła agregatowa kwota wypłacanych zasiłków dla bezrobotnych.

Jednocześnie, kolejny miesiąc z rzędu odnotowano istotny wzrost napływu nowych ofert pracy. W urzędach pracy w grudniu (w porównaniu do listopada) zarejestrowano o ponad 14% więcej ofert zatrudnienia niż w listopadzie ub.r., zaś w listopadzie 2021 wzrost ten przekroczył 30% w ujęciu miesięcznym.

Zmiany podstawowych strumieni na rynku pracy (napływ i odpływ bezrobotnych oraz napływ wakatów) mogą wskazywać na trudności w znalezieniu pracowników i poszukiwanie pracowników za pośrednictwem powiatowych urzędów pracy. Dotychczasowe doświadczenia wskazują jednak, że wśród zarejestrowanych bezrobotnych niewielki odsetek osób spełnia wymagania stawiane przez pracodawców w ofertach pracy trafiających do PUP-ów.

O narastających trudnościach w znalezieniu pracowników świadczą również dane na temat liczby internetowych ogłoszeń o zatrudnieniu. Barometr Ofert Pracy, przygotowywany przez Katedrę Ekonomii i Finansów WSIiZ w Rzeszowie oraz Biuro Inwestycji i Cykli Ekonomicznych, mierzący liczbę ogłoszeń o wolnych miejscach pracy ukazujących się na portalach internetowych, w całym ubiegłym roku był rekordowy. Mimo to, zatrudnienie nie rośnie stosownie do dynamiki kreacji ofert pracy. Oczekiwania pracodawców w niewielkim stopniu mogą być zaspokojone zasobami osób poszukujących zatrudnienia. Ponad 36% ankietowanych pracodawców z sektora przetwórstwa przemysłowego ma trudności ze znalezieniem pracowników o odpowiednich kwalifikacjach. W niektórych branżach, jak np. w firmach produkujących maszyny i urządzenia oraz w firmach instalujących i naprawiających je, brak fachowców sygnalizuje ponad 60% firm. Wprowadzany przez rządzących system benefitów dla najniżej zarabiających, podnoszenie płacy minimalnej i liczne świadczenia socjalne niezwiązane z wysokością dochodów beneficjenta, przy jednoczesnym zwiększaniu obciążeń podatkowych dla specjalistów, fachowców, ludzi o wyższych kwalifikacja, a więc również wyższych zarobkach, działa demotywująco i będzie pogłębiało braki kadrowe na polskim rynku pracy.

Stąd nie dziwią rosnące dysproporcje pomiędzy dynamiką zatrudnienia a dynamiką popytu na pracę wyrażonego liczbą ogłoszeń o wakatach. Dane pochodzące z badań koniunktury GUS wskazują na nieznaczną przewagę firm zamierzających w najbliższym czasie zredukować liczbę pracowników nad grupą tych firm, które planują powiększyć swe zasoby kadrowe. Prócz braku pracowników, dodatkowymi czynnikami utrudniającymi ich nabór jest utrzymująca się niepewność, pogarszająca się sytuacja finansowa firm i coraz bardziej pesymistyczne nastroje na temat sytuacji naszej gospodarki w najbliższej przyszłości.

BIEC

CZYTAJ DALEJ

W styczniu stopa bezrobocia rejestrowanego osiągnęła poziom 5,6 proc. – wynika ze wstępnych danych Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej. To o 0,2 pkt proc. więcej niż przed miesiącem, ale 0,9 pkt proc. mniej niż rok temu.

Według wstępnych danych w styczniu 2022 roku w urzędach pracy zarejestrowanych było 927,8 tys. osób bezrobotnych. W rejestrach urzędów pracy figurowało o 32,5 tys. osób więcej niż w grudniu 2021 roku, co oznacza wzrost – miesiąc do miesiąca – o 3,6 proc.

Dynamika wzrostu najniższa od kilkunastu lat

Warto dodać, że dynamika wzrostu bezrobocia w końcu stycznia w odniesieniu do poprzedniego miesiąca była najniższa od kilkunastu lat

W rejestrach bezrobotnych w końcu stycznia 2022 roku było o 162,6 tys. (tj. o 14,9 proc.) mniej bezrobotnych niż w końcu stycznia 2021 roku.

Stopa bezrobocia w styczniu 2022 roku

W styczniu bezrobocie rejestrowane wyniosło 5,6 proc. Oznacza to, że stopa bezrobocia w porównaniu do poprzedniego miesiąca wzrosła o 0,2 pkt. proc., ale w zestawieniu z końcem stycznia 2021 roku była niższa o 0,9 pkt proc.

Najlepiej sytuacja wyglądała w województwie wielkopolskim, gdzie bezrobocie wyniosło 3,2 proc. Najwyższą stopę bezrobocia odnotowano w województwie warmińsko-mazurskim (9,1 proc.).

CZYTAJ DALEJ

Monter konstrukcji targowo-wystawienniczych, Technik obsługi przemysłu targowo-wystawienniczego, Technik montażu i automatyki stolarki budowlanej, Technik izolacji przemysłowych, Technik elektroautomatyk okrętowy i Technik przemysłu jachtowego to 6 nowych zawodów wprowadzonych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa branżowego. Minister Edukacji i Nauki podpisał rozporządzenie w tej sprawie. Wprowadzenie nowych zawodów to odpowiedź na potrzeby rynku pracy.

Odpowiedź na potrzeby rynku pracy

Z propozycją wprowadzenia nowych zawodów Monter konstrukcji targowo-wystawienniczych oraz Technik obsługi przemysłu targowo-wystawienniczego do ministra właściwego do spraw do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa wystąpiła Polska Izba Przemysłu Targowego, wskazując na niedobór pracowników w branży targowo-wystawienniczej. Kształcenie przyszłych fachowców i specjalistów w zakresie budowy konstrukcji stoisk targowo-wystawienniczych oraz scen widowiskowych będzie prowadzone na potrzeby firm zajmujących się techniczną obsługą targów, konferencji, a także koncertów oraz innych wydarzeń o charakterze artystycznym. W zawodzie montera kształcenie będzie odbywało się w branżowej szkole I stopnia, a w zawodzie technika – w technikum, a w przyszłości również w branżowej szkole II stopnia.

CZYTAJ DALEJ

Sytuacja na rynku pracy w Polsce w dobie pandemii – na ten temat mówiła we wtorek minister rodziny i polityki społecznej podczas posiedzenia plenarnego Rady Dialogu Społecznego w Kancelarii Prezydenta. Jak zaznaczyła, kryzys gospodarczy wywołany pandemią nie powstrzymał wzrostu zatrudnienia.

Głównym punktem wtorkowego posiedzenia plenarnego Rady Dialogu Społecznego, które odbyło się w Kancelarii Prezydenta RP w Warszawie, było wystąpienie minister rodziny i polityki społecznej Marleny Maląg poświęcone sytuacji na rynku pracy w Polsce w dobie pandemii.

– Po dwóch latach od wybuchu pandemii widać, że skutki pandemii odczuły zarówno gospodarka polska, jak i światowa, przy czym nasza gospodarka i rynek pracy wykazały się znacznie większą odpornością, niż w wielu innych krajach UE i świata. Ubiegłoroczna recesja w Polsce była jedną z najpłytszych wśród krajów UE – PKB w 2020 r. spadło w Polsce o 2,5 proc., przy spadku w Unii Europejskiej o 5,9 proc. – mówiła minister Marlena Maląg.

Jak podkreśliła, kryzys gospodarczy wywołany pandemią COVID-19 nie powstrzymał wzrostu zatrudnienia. Wskazała, że odsetek osób aktywnych zawodowo w przedziale wiekowym 15-64 wynosi 71 proc., jest to wzrost o 0,4 proc. względem roku 2019. W krajach Unii Europejskiej odsetek ten wynosi 72,9 proc.

Nieco wyprzedzamy UE jednak jeżeli chodzi o wskaźnik zatrudnienia.

– Wskaźnik zatrudnienia w Polsce jest wyższy niż w UE. Wynosi on 68,7 proc., a w Unii 67,6 proc. – mówiła szefowa resortu rodziny.

Minister zaznaczyła również, że współczynnik stopy bezrobocia w kraju wynosi aktualnie 3,2 proc. i zmienił się na korzyść względem roku 2019. Z kolei w krajach Unii Europejskiej stopa bezrobocia wynosi 7,2 proc.

MRiPS

CZYTAJ DALEJ

Najnowszy „Monitoring trendów w innowacyjności” pokazuje wyraźny zwrot w kierunku zrównoważonego rozwoju i uwzględniania w planach wzrostu dobra klimatu. Światowe gospodarki ogłaszają również zwiększenie digitalizacji procesów związanych z administracją państwową i biznesem. Wszystko to będzie szło w parze ze wzmacnianiem bezpieczeństwa cyfrowego.

Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP) opublikowała raport „Monitoring trendów w innowacyjności”, zrealizowany w ramach projektu inno_LAB, który jest częścią działań z zakresu Monitoringu Narodowych Systemów Innowacji (NSI).

CZYTAJ DALEJ

Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości opublikowała raport, przedstawiający pracę zdalną z perspektywy pracowników, pracodawców oraz gospodarki. Wiele podmiotów pracuje obecnie w tym systemie bez większych zakłóceń i planuje to kontynuować, szczególnie w branżach kreatywnych. Wyniki badań pokazały, że mimo wielu pozytywnych aspektów tego zjawiska, jak oszczędność czasu na dojazdy do pracy, niższe koszty funkcjonowania biura, praca zdalna miała niekorzystny wpływ na zdrowie psychiczne kadry czy work-life balance.

Od 2020 roku praca zdalna zyskała dużą popularność. W wielu firmach ten model obowiązywał również w okresach, kiedy sytuacja związana z koronawirusem była stabilna. Według badań Pracodawców Rzeczypospolitej Polskiej, po wybuchu pandemii COVID-19, odsetek pracodawców nastawionych negatywnie do wykonywania obowiązków zawodowych z domu zmalał z 27,6% do 11,7%.

Aż 92% przedsiębiorców zadeklarowało, że efektywność pracy zdalnej jest dobra lub bardzo dobra.

37% pracodawców zaznaczyło jednak, że taki system jest niekorzystny dla integracji i współpracy zespołów. 16% respondentów zwróciło uwagę na utrudniony proces rekrutacji nowych osób.

Z badań z października 2021 roku wynika, że pracownicy mieli pozytywny stosunek do tego rozwiązania. Aż 84% badanych zadeklarowało, że pozytywną konsekwencją home office jest brak konieczności dojazdu do pracy. Za największy minus pracy zdalnej 57% respondentów uznało brak możliwości poznawania nowych osób dołączających do firmy.

Korzyścią okazała się również dobra komunikacja z przełożonymi (82% wskazań) oraz z członkami zespołu (78% procent wskazań). Za największy minus pracy zdalnej 57% respondentów uznało brak możliwości poznawania nowych osób dołączających do firmy.

Wyzwania pracy zdalnej

Organizacja zdalnej pracy zespołu wymaga od kadry zarządzającej innych kompetencji. Z sondażu Business Centre Club i 4 Business & People wynika, że menedżerowie w firmach, które przeszły na home office, mieli większy problem z wyznaczaniem celów dla podwładnych, trzymaniem standardów pracy oraz rozliczaniem pracowników z powierzanych obowiązków. Pandemia pokazała również, jak wartościowe są umiejętność adaptacji do zmian oraz zdolności interpersonalne.

Wymagające było również przyjmowanie do pracy nowych osób. Z badań ManpowerGroup wynika, że 81% pracodawców odczuwało wyzwania w obszarze rekrutacji. 35% przedsiębiorstw zadeklarowało, że było im trudno pozyskać pracowników wykazujących się rzetelnością, dyscypliną i wysokim poczuciem odpowiedzialności.

Ponad 25% organizacji zauważyło, że na rynku brakuje kompetencji związanych z logicznym myśleniem i umiejętnością rozwiązywania problemów.

Home office w innych krajach

W 2020 r. najwięcej pracowników wykonywało swoje zadania zdalnie w Finlandii (25,1%), Luksemburgu (23,1%) i Irlandii (21,5%). Najmniej zdalnych pracowników było w Bułgarii (1,2%), Rumunii (2,5%) i Chorwacji (3,1%). W Polsce odsetek osób pracujących z domu wynosił 8,9%. Wynik naszego kraju był poniżej średniej unijnej, która w 2020 r. wynosiła 12%. Według danych Eurostatu w 2020 r. odsetek kobiet pracujących zdalnie w większości krajów UE był wyższy niż odsetek mężczyzn. Różnica wahała się w przedziale od – 2,1% do 5,8%.

Work-life balance

Elastyczne godziny pracy w trybie home office często przekładały się na to, że obowiązki służbowe zajmowły cały dzień. Pracodawcy wymagali z tego powodu dyspozycyjności od rana do wieczora. To wszystko spowodowało, że zatarła się różnica między życiem zawodowym i prywatnym. 43% osób pracujących zdalnie częściej niż przed pandemią pracowało w nadgodzinach, 47% – częściej niż przed pandemią odpisywało na służbowe maile po godzinach pracy, a 34% – częściej niż przed pandemią odbierało służbowe telefony po godzinach pracy.

Badania przeprowadzone w okresie maj – lipiec 2021 r. pokazały, że pandemia wpłynęła negatywnie na zdrowie psychiczne aż 60% respondentów. Ankietowani najczęściej skarżyli się na wyższy poziom stresu i lęki (22% wskazań), utratę lub przyrost wagi (20% wskazań) oraz gorszą jakość snu (19% wskazań).

Home office niezależnie od pandemii

Dziś już można przyjąć, że praca zdalna nie skończy się wraz z wygaszeniem epidemii. Wiele firm od ponad półtora roku pracuje w tym systemie bez większych zakłóceń i planuje ją kontynuować – niezależnie od pandemii – gdyż elastyczne podejście do zatrudnienia sprawdza się w wielu branżach, zwłaszcza kreatywnych.

Niemniej, nagłe przejście do pracy zdalnej spowodowane nieprzewidzianym lockdownem ujawniło w wielu organizacjach luki technologiczne i braki w kompetencjach i umiejętnościach pracowników, w tym m.in.: nieumiejętność adaptacji do zmian, brak odporności psychicznej, nieumiejętność samoorganizacji pracy, brak kompetencji do zdalnego zarządzania zespołem oraz braki w umiejętnościach informatycznych. Wdrożenie pracy zdalnej wymaga od pracodawcy odpowiedniego przygotowania, planowania i sprawnego wykorzystania odpowiednich narzędzi, w tym informatycznych.

Potrzeba zmian w prawodawstwie

Zmiany w prawodawstwie europejskim i polskim mogą pomóc w sprostaniu wyzwaniom związanym z równowagą między życiem zawodowym a prywatnym i zdrowiem pracowników zdalnych. Biorąc pod uwagę to, jak szybko i drastycznie pandemia zmieniła życie osobiste i zawodowe ludzi, pracownicy bardziej niż kiedykolwiek oczekują od swoich przywódców wskazówek i wsparcia.

Praca zdalna pociąga za sobą nowe wyzwania na poziomie firmy, dotyczące m.in. zarządzania obszarami HR i IT, strategii i kultury organizacyjnej oraz odpowiedzialności społecznej. W dłuższej perspektywie pracodawcy będą musieli wypracować nowe narzędzia i formuły dla takich aspektów, jak kontrola pracowników, rozliczanie efektów pracy, ocena pracowników, zasady awansowania, metody motywacji, utrzymywania integracji zespołów, komunikacji, dostępu do zasobów i wymiany wiedzy.

Cały raport „Aspekty pracy zdalnej z perspektywy pracownika, pracodawcy i gospodarki” dostępny na stronie.

Źródło: parp.gov.pl

CZYTAJ DALEJ

Newer Posts

Older Posts