menu trigger  menu trigger

Przeciętne zatrudnienie i wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw w lipcu 2021 r.

GUS opublikował dane dotyczące płacy i zatrudnienia w ubiegłym miesiącu.

Z informacji podanych przez GUS wynika, że przeciętne zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw w lipcu 2021 r. nie zmieniło się w porównaniu z ubiegłym miesiącem i wyniosło 6361,7 tys. osób. W porównaniu do lipca 2020 roku zanotowano wzrost zatrudnienia o 1,8 pkt proc.

Jeśli chodzi o przeciętne wynagrodzenie w przedsiębiorstwach w lipcu 2021, to zanotowano niewielki wzrost wynagrodzeń o 0,9 pkt proc. w stosunku do poprzedniego miesiąca. Wynagrodzenie brutto w lipcu wyniosło 5851,87 zł. W porównaniu do lipca 2020 roku zanotowano jednak wzrost wynagrodzeń o 8,7 pkt proc.

CZYTAJ DALEJ
komputer_OGN2Z90.jpg

BIEC: Praca zdalna czynnikiem sukcesu

Barometr Ofert Pracy, przygotowywany przez Katedrę Ekonomii i Finansów WSIiZ w Rzeszowie oraz Biuro Inwestycji i Cykli Ekonomicznych, wskazujący na zmiany liczby publikowanych w Internecie ogłoszeń o zatrudnieniu, w samym lipcu kontynuował swój wzrost i po raz pierwszy od 1999 r. osiągnął poziom ponad 300 punktów.

Liczba ukazujących się w Internecie ofert pracy jest obecnie większa niż przed epidemią. Przyczyniła się do tego reakcja sektora prywatnego na okres w większości nieograniczanego epidemią funkcjonowania gospodarki wyrażająca się m.in. chęcią konsumentów nadrobienia niezrealizowanych w ubiegłym roku ambicji wakacyjnych. Napędziło to popyt i w konsekwencji wsparło zatrudnienie. Okazało się to możliwe jednak również dzięki przejściu części biznesu w tryb offline. Odsetek ofert pracy zdalnej, choć nie we wszystkich branżach, w ciągu ostatniego roku wzrósł trzykrotnie.

Dalsze zmiany na rynku wakatów są mimo wszystko niepewne. Pesymistyczny scenariusz wokół czwartej fali zakażeń, którą już obserwujemy w niektórych państwach jest całkiem prawdopodobny w Polsce we wrześniu/październiku br. Nowe restrykcję sanitarne ograniczą aktywność gospodarczą jak to było poprzednio. Wciąż mocne zagrożenie dla dalszego rozwoju gospodarki stanowi wysoka inflacja oraz niedobór niektórych surowców i związane z tym zakłócenia w łańcuchach dostaw w gospodarce międzynarodowej. Stopa bezrobocia rejestrowanego, po wyłączeniu bezrobotnych, biorących udział wyłącznie w pracach o charakterze sezonowym, w czerwcu spadła o 0,1 punkt proc. i znalazła się na poziomie równym 6,0%.

W samym lipcu, po wyłączeniu pracy o charakterze sezonowym, wzrost liczby internetowych ofert zatrudnienia notujemy we wszystkich województwach. Relatywnie najwięcej wakatów przybyło w woj. zachodniopomorskim, podkarpackim oraz opolskim, najmniej zaś w woj. dolnośląskim, świętokrzyskim oraz śląskim.

Wzrost liczby wakatów wystąpił również w każdej spośród szerokich kategorii ofert pracy. Relatywnie najwięcej przybyło ich dla pracowników fizycznych oraz przedstawicieli zawodów usługowych, zaś najmniej w grupie zawodów wymagających wykształcenia w zakresie nauk technicznych i ścisłych. Za lokomotywę rynku pracy obecnie uważamy zawody związane z technologiami cyfrowymi oraz te o wysokim udziale pracy zdalnej. Dla przedstawicieli grupy nauk ścisłych i inżynieryjnych od maja ubiegłego roku notujemy ponad dwukrotny wzrost odsetka ofert umożliwiających wykonywanie pracy w trybie zdalnym. Odsetek ofert pracy zdalnej dla pracowników wykształconych w naukach społecznych oraz humanistycznych był wyraźnie niższy, ale również od początku epidemii podwoił się.

BIEC

CZYTAJ DALEJ
miasto-ludzie.jpg

Szacunek MRPiT: 5,8 wyniosła stopa bezrobocia rejestrowanego w lipcu 2021 r.

Szacowana przez Ministerstwo stopa bezrobocia rejestrowanego wyniosła w lipcu br. 5,8%, co oznacza, że w porównaniu do poprzedniego miesiąca spadła o 0,1 punktu proc.

W zakresie instrumentów nadzorowanych przez resort  pracy do końca lipca  br. powiatowe i wojewódzkie urzędy pracy przyznały wsparcie dla ok. 8,2 mln miejsc pracy.

Najniższą stopę bezrobocia rejestrowanego zanotowano w województwie wielkopolskim (3,5%), a najwyższą w warmińsko-mazurskim (8,9%). W żadnym województwie wskaźnik bezrobocia nie przekraczał 9%.

W lipcu br. według wstępnych danych pracodawcy zgłosili do urzędów pracy 120,5 tys. wolnych miejsc pracy i miejsc aktywizacji zawodowej tj. o 2,8 tys. (2,3%)  więcej niż w czerwcu br.. i o 14,6 tys. (13,8%) więcej niż w lipcu 2020 r.

Ze wstępnych danych wynika, że liczba zarejestrowanych bezrobotnych w urzędach pracy w lipcu  br. wyniosła 975,9 tys. osób bezrobotnych i w porównaniu do końca czerwca br. liczba ta zmniejszyła się o 17,5 tys. osób, czyli o 1,8%.

Według opublikowanych 30 lipca br. przez Eurostat danych w czerwcu br. stopa bezrobocia, liczona wg definicji przyjętej przez Eurostat, wyniosła w Polsce 3,6% wobec 7,1% w UE27 i 7,7% w strefie euro. Polska zajęła 3 miejsce, ex aequo z Maltą pod względem najniższej stopy bezrobocia w UE.

MRPiT

CZYTAJ DALEJ

Rynek pracy bezrobocie spada

Wskaźnik Rynku Pracy (WRP) informujący z wyprzedzeniem o przyszłych zmianach wielkości bezrobocia w lipcu br. zmalał w porównaniu do czerwca o około 1 punkt.
Jest to drugi miesiąc spadku wskaźnika o nieco większej skali niż w przed miesiącem. Tym samym, rynek pracy w dość szybkim tempie powraca do sytuacji zbliżonej do tej sprzed pandemii, charakteryzującej się brakiem rąk do pracy, szczególnie na stanowiska wymagające kwalifikacji, oraz ograniczeniem redukcji stopy bezrobocia rejestrowanego poniżej 5%.
Ograniczenie w dalszej redukcji stopy bezrobocia wynika z jego struktury, gdzie niemal co drugi bezrobotny pozostaje bez pracy dłużej niż rok a ponad 86% bezrobotnych nie ma uprawnień do pobierania zasiłku. Część z nich zapewne czerpie dochody z pracy w szarej strefie. Biorąc pod uwagę fakt, że pandemia zmieniła nieco oczekiwania pracodawców co do kwalifikacji pracowników znaczna część obecnych bezrobotnych nie ma szans na zatrudnienie. Tym bardziej, że na rynku pracy nadal dominuje niepewność związana z wysokim prawdopodobieństwem nadejścia kolejnej fali pandemii. Ma to swoje konsekwencje dla planów zatrudnieniowych przedsiębiorców.

Stopa bezrobocia rejestrowanego zmalała w ujęciu miesięcznym o 0,2 punktu procentowego i wyniosła 5,9% zaś po wyeliminowaniu wahań sezonowych nie uległa zmianie w ujęciu miesięcznym i zarówno w czerwcu, jak w maju i kwietniu br., wyniosła 6,2%.

Aktualnie sześć z siedmiu składowych wskaźnika oddziałuje w kierunku spadku jego wartości, czyli spadku stopy bezrobocia rejestrowanego. Wpływ jednej zmiennej jest neutralny.

Zgodnie z danymi z powiatowych urzędów pracy w czerwcu wzrosły szanse zatrudnieniowe osób bezrobotnych. Liczba osób bezrobotnych, które wyrejestrowały się z tytułu podjęcia pracy w ujęciu miesięcznym wzrosła o nieco ponad 10% w porównaniu do poprzedniego miesiąca i o niespełna 15% w porównaniu do czerwca 2020.
Do rejonowych urzędów pracy napływa coraz więcej ofert zatrudnienia. W czerwcu br. było ich o około 15% więcej niż przed miesiącem i o ponad 25% więcej w porównaniu do sytuacji sprzed roku. Dane rejestrujące oferty pacy ukazujące się na portalach internetowych również pokazują znaczący napływ ogłoszeń. Barometr Ofert Pracy, przygotowywany przez Katedrę Ekonomii i Finansów WSIiZ w Rzeszowie oraz Biuro Inwestycji i Cykli Ekonomicznych, wskazuje, obecnie wakatów jest już więcej niż przed epidemią.
Ponadto, zbilansował się odsetek przedsiębiorstw planujących nowe przyjęcia do pracy z tymi zapowiadającymi redukcję zatrudnienia (od wielu miesięcy przeważały prognozy dotyczące redukcji liczby pracowników).

Napływ nowych bezrobotnych rejestrujących się w powiatowych urzędach pracy wzrósł w ujęciu miesięcznym o 6%, jednak był o ponad 20% niższy w porównaniu z czerwcem 2020. Systematycznie maleje liczba bezrobotnych zwolnionych z przyczyn leżących po stronie zakładów pracy. Ta część zasobu bezrobotnych w ujęciu bezwzględnym wzrosła ostatnio we wrześniu ubiegłego roku i od tego czasu systematycznie ubywa osób zwalnianych w tym trybie.
Agregatowa kwota wypłaconych zasiłków dla bezrobotnych zmalała, choć w niewielkim stopniu.

BIEC

CZYTAJ DALEJ
flaga-mapa-10.jpg

Wskaźnik zatrudnienia w UE

W pierwszym kwartale 2021 r. wskaźnik zatrudnienia wyrównany sezonowo dla osób w wieku 20-64 lat w UE wyniósł 71,9%.

Zastój na rynku pracy wyniósł w I kwartale 2021 r. 14,8% rozszerzonej siły roboczej w wieku 20-64 lata. Jego głównym powodem jest bezrobocie, które wyniosło 7,1%.

Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy stanowili 3,0% zatrudnionych, dyspozycyjni, ale nie poszukujący pracy 4,1%, a aktywnie poszukujący pracy, ale niezdolni do podjęcia pracy 0,7%.

Najniższe wskaźniki zatrudnienia i najwyższy zastój na rynku pracy w Grecji, Włoszech i Hiszpanii

Wśród państw członkowskich najwyższe wskaźniki zatrudnienia w pierwszym kwartale 2021 r. odnotowano w:

  • Holandii (81,0%),
  • Szwecji (79,5%),
  • Czechach (79,4%) i
  • Estonii (79,4%).

Najniższe wskaźniki zatrudnienia zaobserwowano w:

  • Grecji (58,3%),
  • Włoszech (61,1%) i
  • Hiszpanii (66,6%).

Całkowity zastój na rynku pracy był najniższy w:

  • Czechach (4,4%),
  • na Malcie (6,1%) i
  • Polsce (6,7%).

źródło: Eurostat, gr.

CZYTAJ DALEJ

Wykształcenie i rodzaj pracy wpływają na zatrudnienie osób powyżej 55 roku życia

W 2020 r. w UE prawie sześć na dziesięć (59,6%) osób w wieku 55-64 lat było zatrudnionych. Dla porównania, poziom zatrudnienia osób młodszych, w wieku 20-54 lata, wyniósł prawie osiem na dziesięć (76,2%).

Wskaźnik zatrudnienia zarówno osób młodszych, jak i starszych zależy od ich poziomu wykształcenia. Im wyższy poziom wykształcenia, tym wyższy wskaźnik zatrudnienia.

Wśród osób młodszych, w wieku 20-54 lata, o niskim poziomie wykształcenia wskaźnik zatrudnienia wynosił 59,9%, podczas gdy wskaźnik ten był wyższy o 15,8 pkt proc. wśród osób z wysokim poziomem wykształcenia (85,7%).

Podobnie wystąpiły duże różnice między poziomami zatrudnienia wśród osób starszych, w zależności od ich wykształcenia: 44,0% osób w wieku 55-64 lata z niskim poziomem wykształcenia było zatrudnionych w porównaniu z 60,9% ośob o wykształceniu średnim i 75,6% z wysokim poziomem wykształcenia.

Ten ostatni odsetek zatrudnionych osób w wieku 55-64 lata z wysokim poziomem wykształcenia był bardzo zbliżony do ogólnego odsetka zatrudnionych osób w wieku 20-54 lata (76,2%), niezależnie od poziomu wykształcenia.

Dodatkowo udział osób bezrobotnych był również mniejszy wśród starszych pracowników niż wśród młodszych. Odsetek osób spoza siły roboczej był jednak wyższy wśród starszych pracowników, a zwłaszcza tych o niskim poziomie wykształcenia: ponad co druga (51,3%) osoba w wieku 55-64 lat z niskim wykształceniem była poza rynkiem pracy.

Oprócz poziomu wykształcenia, zawód osób starszych ma istotny wpływ na ich zatrudnienie. Porównując osoby w wieku 55-64 lata według zawodów między zatrudnionymi i niepracującymi można zauważyć różnice między obiema grupami.

Wśród zatrudnionych osób starszych 1 na 5 to specjalista (19,9%). Często też zatrudnieni nadal są technicy i średni personel (15,8% w porównaniu z 12,9%) oraz prawnicy, wyżsi urzędnicy i kierownicy (6,1% w porównaniu z 4,0%).

EUROSTAT, gr

CZYTAJ DALEJ

Eksport poza UE wspiera 37 mln miejsc pracy w UE

Liczba osób zatrudnionych w UE lub w poszczególnych państwach członkowskich UE, które są związane z eksportem, obejmuje nie tylko zatrudnienie w przedsiębiorstwach bezpośrednio eksportujących, ale także w innych przedsiębiorstwach dostarczających towary lub usługi wspierające produkcję eksportowanych towarów i usług.

W 2019 roku 37 mln osób było zatrudnionych przy eksporcie do krajów trzecich. W ujęciu względnym to zatrudnienie związane z eksportem stanowiło 17,9% całkowitego zatrudnienia (209 mln), co odpowiada nieco ponad jednej na sześć osób zatrudnionych w całej UE.

W stosunku do całkowitego zatrudnienia zatrudnienie w każdym z państw członkowskich UE, które było związane z eksportem do krajów trzecich wahało się:

  • od około jednej na osiem osób zatrudnionych w Grecji (12,2%) i
  • Portugalii (12,5%) do prawie trzech osób,
  • co dziesiąta w Luksemburgu (29,1 %) i Irlandii (29,4 %).

EUROSTAT

CZYTAJ DALEJ
miasto-ludzie.jpg

Szacunek MRPiT: 6,0% wyniosła stopa bezrobocia rejestrowanego w czerwcu 2021 r.

Szacowana przez Ministerstwo stopa bezrobocia rejestrowanego wyniosła w końcu czerwca br. 6,0%, co oznacza, że w porównaniu do poprzedniego miesiąca spadła o 0,1 punktu proc.

 

W zakresie instrumentów nadzorowanych przez resort  pracy do końca czerwca  br. powiatowe i wojewódzkie urzędy pracy przyznały wsparcie dla 8,1mln miejsc pracy.

Najniższą stopę bezrobocia rejestrowanego zanotowano w województwie wielkopolskim (3,5%), a najwyższą w warmińsko-mazurskim (9,2%). W żadnym województwie wskaźnik bezrobocia nie przekraczał 10%.

W czerwcu br. według wstępnych danych pracodawcy zgłosili do urzędów pracy 114,1 tys. wolnych miejsc pracy i miejsc aktywizacji zawodowej tj. o 0,7 tys. (0,6%) mniej niż w maju 2021 r. i o 20,8 tys. (22,4%) więcej niż w czerwcu 2020 r.

Ze wstępnych danych wynika, że liczba zarejestrowanych bezrobotnych w urzędach pracy w czerwcu  br. wyniosła 994,8 tys. osób bezrobotnych i w porównaniu do stanu z końca maja br. liczba ta zmniejszyła się o 31,9 tys. osób, czyli o 3,1%.

Według opublikowanych 1 lipca br. danych przez Eurostat w maju br.  stopa bezrobocia, liczona według definicji przyjętej przez Eurostat, wyniosła w Polsce 3,8%. Zharmonizowana stopa bezrobocia w Unii Europejskiej (27) wyniosła 7,3%, a w strefie euro – 7,9%. Wskaźnik w Polsce (po korekcie) był o 0,6 punktu proc. wyższy niż w maju 2020 r., podczas gdy wskaźnik w UE wzrósł rok do roku o 0,4 p. p. (z 6,9% do 7,3%).

MRPiT

CZYTAJ DALEJ

Spadek długości życia zawodowego w 2020 r.

W 2020 r. oczekiwany średni czas trwania życia zawodowego w Unii Europejskiej (UE) wyniósł 35,7 lat, czyli o 0,2 roku mniej niż średnia z 2019 r.

Kryzys COVID-19 wpłynął również na liczbę lat, kiedy ludzie mogą spodziewać się pozostawania na rynku pracy (zatrudnieni lub bezrobotni) w ciągu swojego życia. Między innymi osoby, które byłyby dostępne na rynku pracy i szukałyby pracy, rezygnował z poszukiwań ze względu na covid, a w konsekwencji znalazły się poza siłą roboczą, wpłynęło na dane dotyczące czasu trwania życia zawodowego.

Jeśli chodzi o różnice między płciami, widać powolny spadek, ale systematyczny w UE w latach 2000–2020; z 7,1 lat w 2000 r. do 4,8 w 2020 r., podczas gdy przewidywany czas życia zawodowego kobiet wydłużył się o 4,5 roku, a mężczyzn o zaledwie 2,2 roku w tym samym okresie.

Oczekiwany okres aktywności zawodowej najdłuższy w Szwecji, najkrótszy we Włoszech

Wśród państw członkowskich UE najdłuższy okres aktywności zawodowej w 2020 r. miały Szwecja, Holandia i Dania (odpowiednio 42,0, 41,0 i 40,0 lat). Były to jedyne trzy państwa członkowskie UE, w których oczekiwany okres aktywności zawodowej wynosił 40 lat lub więcej. Za tymi państwami członkowskimi uplasowała się Estonia (39,2 roku), Niemcy (39,1 roku) i Finlandia (38,8 roku).

Z kolei najkrótszy oczekiwany okres aktywności zawodowej odnotowano we Włoszech (31,2 lat), następnie w Grecji i Chorwacji (po 32,8 lat), Belgii (33,4 lat) i Bułgarii (33,5 lat).

EUROSTAT, gr.

CZYTAJ DALEJ
wykresy-zdjecia-6.jpg

Informacja o rynku pracy w pierwszym kwartale 2021 roku

GUS przedstawił wyniki Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności w I kwartale 2021 r.

Od I kwartału 2021 r. podstawą metodologii BAEL (ang. LFS – Labour Force Survey) są definicje pracujących, bezrobotnych oraz biernych zawodowo ujęte w  Rezolucji dotyczącej statystyki pracy, zatrudnienia i niepełnego wykorzystania siły roboczej. Rezolucję wypracowano  podczas 19. Międzynarodowej Konferencji Statystyków Pracy w Genewie (19. ICLS) w  2013 r., a następnie została ona zarekomendowana przez Międzynarodową Organizację Pracy (MOP/ILO) do stosowania przez wszystkie kraje świata  (do 2020. r. włącznie podstawę LFS stanowiły zapisy z 13. ICLS z 1982 r.).

W Unii Europejskiej wdrożenie zapisów ww. rezolucji nastąpiło poprzez ustanowienie no-wych aktów prawnych. Od 2021 r. EU-LFS jest jednym z kluczowych badań objętych rozporządzeniem ramowym dla statystyki społecznej (tzw. IESS FR ). Towarzyszące IESS FR akty implementacyjne w dziedzinie zasobów pracy precyzują zakres badania zasadniczego i badań modułowych, określają organizację badania oraz szczegółowo definiują poszczególne populacje wyodrębniane ze względu na status osób na rynku pracy. Przedmiotem badania BAEL/LFS niezmiennie pozostaje sytuacja w zakresie aktywności ekonomicznej ludności, tzn. fakt wykonywania pracy, pozostawania bezrobotnym lub biernym zawodowo w badanym tygodniu, chociaż definicje te uległy zmianie (więcej informacji zamieszczono w załączonych uwagach metodologicznych).

W związku z wdrożeniem w badaniu ww. zmian, dane BAEL za I kw. 2021 r. w chwili obecnej nie mogą być porównywane z poprzednimi okresami. Aktualnie prowadzone są w GUS prace dotyczące oceny skutków reorganizacji badania i wpływu na ewentualne przerwanie szeregów czasowych.

Wyniki badania aktywności ekonomicznej ludności (BAEL) prezentującego dane przeciętne dla kwartału wskazują, że w I kwartale 2021 r. osoby aktywne zawodowo stanowiły 57,3% ludności w wieku 15 – 89 lat.

Aktywność ekonomiczna ludności w wieku 15 – 89 lat według BAEL

W I kwartale 2021 r. liczba ludności aktywnej zawodowo w wieku 15 – 89 lat wyniosła 17120 tys. osób, z tego: 16433 tys. to pracujący, natomiast 687 tys. – bezrobotni. Populacja biernych zawodowo w analogicznej grupie wieku liczyła 12778 tys.

Udział osób aktywnych zawodowo w ogólnej liczbie osób w wieku 15 – 89 lat był wyższy wśród mężczyzn i wynosił 65,8%, natomiast w populacji kobiet odsetek ten kształtował się na poziomie 49,4% (odpowiednie wartości dla osób w wieku produkcyjnym wynosiły 82,8% oraz 74,0%). Analogiczne wskaźniki dla mieszkańców miast oraz mieszkańców wsi wynosiły odpowiednio 57,3% i 57,1%.

Wskaźnik opisujący relację liczby osób niepracujących (bezrobotnych w wieku 15-74 lata  i biernych zawodowo w wieku 15 – 89 lat) do liczby osób pracujących (w wieku 15-89 lat)
– w I kwartale 2021 r. wynosił 819, co oznacza, że na 1000 osób pracujących przypadało 819  osób bez pracy.

Pracujący w wieku 15 – 89 lat według BAEL

W omawianym okresie populacja pracujących w wieku 15 – 89 lat liczyła 16433 tys. osób. Wśród nich przeważali mężczyźni, którzy stanowili 55,0% (tj. 9040 tys.) tej zbiorowości. Biorąc pod uwagę miejsce zamieszkania odsetek pracujących mieszkańców miast wyniósł 59,8% (tj. 9823 tys. osób).

W I kwartale 2021 r. 15348 tys. osób wykonywało pracę w pełnym wymiarze czasu, natomiast 1085 tys. pracowało w niepełnym wymiarze. Średnia liczba godzin przepracowanych w badanym tygodniu w głównym miejscu pracy wynosiła 39,3 godziny.

Wśród wszystkich pracujących największą grupę stanowili pracownicy zatrudnieni w firmach/instytucjach publicznych lub u prywatnego pracodawcy – 80,0% (tj. 13151 tys.). Udział pracujących na własny rachunek wynosił 18,5% (tj. 3030 tys.), natomiast pomagających członków rodzin 1,5% (tj. 252 tys.).

Zdecydowana większość pracowników zatrudnionych w firmach/instytucjach publicznych lub u  prywatnego pracodawcy wykonywała swoją pracę w oparciu o umowę na czas nieokreślony (83,8%, tj. 11022 tys.).

Biorąc pod uwagę rodzaj wykonywanej działalności, najwięcej osób wykonywało swoją pracę w ramach działalności związanej z przetwórstwem przemysłowym (3240 tys.), handlem  hurtowym i detalicznym, naprawą pojazdów samochodowych (2222 tys.), rolnictwem, leśnictwem, łowiectwem i rybactwem (1430 tys.), budownictwem (1326 tys.) oraz edukacją (1296 tys.).

GUS

CZYTAJ DALEJ

Newer Posts

Older Posts