menu trigger  menu trigger

MRPiT: 6,4% wyniosła stopa bezrobocia rejestrowanego w marcu 2021 r.

Szacowana przez MRPiT stopa bezrobocia rejestrowanego wyniosła w marcu br. 6,4%, co oznacza, że w porównaniu do poprzedniego miesiąca* spadła o 0,1 punktu proc.

Marzec był pierwszym miesiącem w tym roku, gdy liczba zarejestrowanych bezrobotnych w urzędach pracy zmniejszyła się.

Ze wstępnych danych MRPiT wynika, że liczba bezrobotnych w marcu  br. wyniosła 1 079,8 tys. osób i – w porównaniu do końca lutego br. liczba ta spadła o 19,8 tys. osób, czyli o 1,8%. Spadek poziomu bezrobocia był silniejszy niż w marcu 2020 r.

W żadnym województwie wskaźnik bezrobocia nie przekroczył 11%. Najniższą stopę bezrobocia rejestrowanego zanotowano w województwie wielkopolskim (3,9%), a najwyższą w warmińsko-mazurskim (10,5%).

W marcu br. według wstępnych danych pracodawcy zgłosili do urzędów pracy 115,5 tys. wolnych miejsc pracy i miejsc aktywizacji zawodowej tj. o 10,1 tys. (9,6%)  więcej niż w lutym 2021 r. i o 37,8 tys. (48,8%) więcej niż w marcu 2020 r.

W marcu br. minął rok od wybuchu pandemii spowodowanej Covid-19. Od tego czasu wprowadziliśmy bardzo wiele instrumentów, które pomogły uchronić miliony miejsc pracy.

1 kwietnia br. została przedłużona tzw. tarcza branżowa. Wsparcie trafi do  przedsiębiorców poszkodowanych w wyniku II i III  fali pandemii COVID-19. Pomoc udzielana jest na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów. Skorzysta z niej ok. 60 branż (oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Działalności PKD).

W ramach tarczy branżowej przedsiębiorcy mogą liczyć na zwolnienie ze składek ZUS, dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników, świadczenia postojowe, dotację do 5 tys. zł dla mikro i małych przedsiębiorców.

MRPiT

CZYTAJ DALEJ
flaga-mapa-36.jpg

Godzinowe koszty pracy w UE

W 2020 r. średnie godzinowe koszty pracy w całej gospodarce (z wyłączeniem rolnictwa i administracji publicznej) oszacowano na 28,5 EUR w UE i 32,3 EUR w strefie euro. Wzrosły one w porównaniu z ubiegłym rokiem odpowiednio z 27,7 EUR i 31,4 EUR. Przedstawione dane pochodzą z informacji o poziomie kosztów pracy opublikowanych przez Eurostat.

Najtaniej w Bułgarii, najdrożej w Danii

Średnie godzinowe koszty pracy odzwierciedlają znaczne różnice między państwami członkowskimi UE. Najniższe godzinowe koszty pracy odnotowano w Bułgarii (6,5 EUR), Rumunii (8,1 EUR) i na Węgrzech (9,9 EUR), a najwyższe w Danii (45,8 EUR) i Luksemburgu (42,1 EUR) i Belgii (41,1 EUR).

Polska plasuje się wśród Państw o najniższych kosztach godzinowych nie przekraczających 13 EUR za godzinę. Jak informuje EUROSTAT godzinowe koszty pracy w Polsce wynoszą 11 EUR.

Godzinowe koszty pracy w przemyśle wyniosły do 28,8 EUR w UE i 34,8 EUR w strefie euro. W budownictwie wyniosły one odpowiednio 25,6 i 29,0 euro. W usługach godzinowe koszty pracy wyniosły 28,2 EUR w UE i 31,1 EUR w strefie euro. W gospodarce głównie pozabiznesowej (z wyłączeniem administracji publicznej) wyniosły one odpowiednio 29,7 i 33,1 EUR.

Dwa główne składniki kosztów pracy to płace i wynagrodzenia oraz koszty pozapłacowe (np. Składki na ubezpieczenia społeczne pracodawców). Udział kosztów pozapłacowych w całkowitych kosztach pracy dla całej gospodarki wyniósł 24,5% w UE i 25,0% w strefie euro.

Godzinowe koszty pracy wzrosły najbardziej w Portugalii

W latach 2019-2020 godzinowe koszty pracy na poziomie całej gospodarki wyrażone w euro wzrosły o 3,1% w UE i o 2,9% w strefie euro.

W strefie euro godzinowe koszty pracy wzrosły we wszystkich państwach członkowskich z wyjątkiem Malty (-4,7%), Cypru i Irlandii (po -2,7%). Największy wzrost odnotowano w Portugalii (+ 8,6%), na Litwie (+ 7,5%) i Słowacji (+ 7,0%), najmniejszy wzrost zanotowano w Luksemburgu (+ 0,5%), Finlandii (+ 0,7%) i Holandii (+ 0,8%).

W przypadku państw członkowskich spoza strefy euro godzinowe koszty pracy wyrażone w walucie krajowej wzrosły we wszystkich państwach członkowskich w 2020 r. Z wyjątkiem Chorwacji (-1,0%), przy czym największy wzrost odnotowano na Węgrzech (+ 7,9%), Bułgarii (+ 7,8%), Czechach (+ 7,4%) i Rumunii (+ 7,2%). Najmniej wzrosły w Szwecji (+ 1,1%) i Danii (+ 2,0%).

W 2020 r. Większość państw członkowskich wprowadziła szereg programów wsparcia, aby złagodzić wpływ pandemii COVID-19 na przedsiębiorstwa i pracowników. Polegały one głównie na krótkoterminowych umowach o pracę i czasowych zwolnieniach w całości lub częściowo rekompensowanych przez rząd. Programy te były generalnie rejestrowane jako dotacje (lub ulgi podatkowe) rejestrowane ze znakiem ujemnym w pozapłacowym składniku kosztów pracy.

Ogólnie rzecz biorąc, liczba faktycznie przepracowanych godzin spadła bardziej niż płace, podczas gdy podatki pomniejszone o dopłaty zmniejszyły się, ograniczając w ten sposób wpływ na godzinowe koszty pracy.

Eurostat, oprac. gr.

CZYTAJ DALEJ
wykresy-zdjecia-11.jpg

GUS: liczba bezrobotnych i stopa bezrobocia

GUS podał informację o o liczbie bezrobotnych  zarejestrowanych oraz stopie bezrobocia według województw. Jest to stan na koniec lutego 2021 roku.

 

Bezrobotni w tys. Stopa bezrobocia w %
Polska 1099,5 6,5
Dolnośląskie 72,7 5,9
Kujawsko-Pomorskie 76,7 9,3
Lubelskie 79,2 8,5
Lubuskie 24,8 6,5
Łódzkie 71,3 6,5
Małopolskie 87,9 5,6
Mazowieckie 152,5 5,4
Opolskie 26,2 7,2
Podkarpackie 90,7 9,4
Podlaskie 39,7 8,2
Pomorskie 60,1 6,3
Śląskie 96,1 5,2
Świętokrzyskie 46,9 8,8
Warmińsko-Mazurskie 54,8 10,7
Wielkopolskie 65,0 4,0
Zachodniopomorskie 55,0 8,8

 

GUS

CZYTAJ DALEJ
flaga-mapa-33.jpg

Mediana zarobków w UE

Eurostat podał informacje o średniej wysokości zarobków w krajach Unii.

Z przedstawionych danych wynika, że miesięczne zarobki brutto różnią się znacznie w całej UE. Mediana miesięcznych zarobków wahała się od 4057 EUR miesięcznie w Danii do 442 EUR w Bułgarii.

Mediana jest definiowana jako „wartość średnia”, oznacza to, że połowa pracowników zarabia mniej, a druga połowa więcej niż mediana wartości zarobków.

Dania jest na szczycie listy z 4057 EUR miesięcznie. Zaraz za nią znalazł się Luksemburg z medianą zarobków 3671 EUR miesięcznie, następnie Szwecja (3135 EUR), Belgia (3092 EUR), Irlandia (3021 EUR), Finlandia (2958 EUR) i Niemcy (2 891 EUR).

Na drugim końcu skali wyróżniała się Bułgaria z medianą miesięcznych zarobków 442 euro. Najbliższe kraje to Rumunia z 700 euro miesięcznie, Węgry z 801 euro i Litwa z 809 euro.

Polska znajduje się na 5. miejscu od końca, z medianą zarobków w wysokości 895 EUR miesięcznie.

EUROSTAT, gr.

CZYTAJ DALEJ

Popyt na pracę w IV kwartale 2020

GUS informuje, że na koniec IV kwartału 2020 r. liczba wolnych miejsc pracy w Polsce, w podmiotach gospodarki narodowej (jednostkach macierzystych lub lokalnych)zatrudniających co najmniej 1 osobę, wynosiła 84,4 tys. i była niższa niż w końcu III kwartału 2020 r. o 6,7 tys., tj. o7,4%. W porównaniu z końcem IV kwartału 2019 r. liczba wolnych miejsc pracy była mniejsza o 41,0 tys., tj. o 32,7%. Pod koniec IV kwartału 2020 r. nieobsadzonych było 17,5 tys. nowo utworzonych miejsc pracy.

Z danych GUS wynika, że w IV kwartale 2020 r. było o20,0% mniej nowych miejsc pracy niż w analogicznym okresie roku poprzedniego. Zlikwidowano13,6%mniej miejsc pracy niż w poprzednim kwartale oraz o 12,1% mniej niż w IV kwartale 2019 r.

Wolne miejsca pracy

GUS informuje, że w IV kwartale 2020 r. tylko 26,4 tys. jednostek, tj. 4,2% ogólnej ich liczby dysponowało wolnymi miejscami pracy. Spośród nich zdecydowana większość, bo 82,2% należała do sektora prywatnego. Niemal połowa podmiotów dysponujących wolnymi miejscami pracy (47,3%) należała do grupy jednostek najmniejszych o liczbie pracujących do 9 osób.

Łącznie podmioty gospodarcze dysponowały na koniec IV kwartału 2020 r. 84,4 tys. wolnych miejsc pracy. Większość, bo66,9 tys. znajdowała się w podmiotach sektora prywatnego.

W ponad połowie miejsca te oferowane były w jednostkach, w których pracowało powyżej
49 osób. W tej wielkości jednostkach było ich 47,5 tys.

W IV kwartale 2020r. najwięcej wolnych miejsc pracy – 21,2tys. było w jednostkach prowadzących działalność w zakresie przetwórstwa przemysłowego. Stanowiły one ¼ wszystkich wolnych miejsc pracy(25,1%). Ponad 10 tys. wolnych miejsc pracy oferowano w handlu; naprawie pojazdów samochodowych∆(13,9%).

Jednostki dysponujące wolnymi miejscami pracy najczęściej poszukiwały specjalistów, dla których w IV kwartale 2020 r. przeznaczono21,3 tys. wolnych miejsc pracy. Ponadto liczne oferty pracy skierowane były do robotników przemysłowych i rzemieślników oraz operatorów i monterów maszyn i urządzeń. Dla każdej z tych grup zawodów oferowano po ponad 10 tys. wolnych miejsc pracy.

Nowo utworzone miejsca pracy

Z danych GUS wynika, że w IV kwartale 2020 r. w Polsce utworzono 91,5 tys. nowych miejsc pracy, tj. o 27,6%mniej w porównaniu z III kwartałem 2020 r. Nowe miejsca pracy w zbliżonej liczbie po ok. 30 tys. tworzono w każdej z grup wielkości jednostek.

W końcu IV kwartału 2020 r. nieobsadzonych było 17,5 tys. nowo utworzonych miejsc pracy. Stanowiło to 19,1% ogółu takich miejsc. Wystąpiły one głównie w sektorze prywatnym (92,6%). Biorąc pod uwagę wielkość jednostki to najwięcej, bo ponad połowa (51,4%)wolnych nowoutworzonych miejsc pracy byław jednostkach o liczbie pracujących powyżej49 osób. Na pozostałe grupy wielkościowe jednostek przypadało po ok. 25% wolnych nowoutworzonych miejsc pracy.

W porównaniu z III kwartałem 2020 r. liczba wolnych nowo utworzonych miejsc pracy spadła o 0,8tys. (4,4%) i spadła również w porównaniu z analogicznym okresem 2019 r.o 10,9 tys. (38,4%).

Zlikwidowane miejsca pracy

Jak informuje GUS w IV kwartale 2020 r. zlikwidowanych zostało w Polsce 53,9 tys. miejsc pracy. Było to o 8,5 tys. (13,6%) mniej niż w III kwartale 2020 r. i o 7,4 tys. (12,1%) mniej niż w analogicznym okresie 2019 r. W analizowanym kwartale niemal połowa zlikwidowanych miejsc pracy była w jednostkach do 9 osób pracujących(46,4%). W jednostkach, w których pracowało od 10 do 49 osób zlikwidowanych było 31,5% ogółu zlikwidowanych miejsc pracy, a w jednostkach, w których pracowało powyżej 49 osób 22,1%.

Miejsca pracy likwidowano przede wszystkim w jednostkach prowadzących działalność w zakresie przetwórstwa przemysłowego i budownictwa. Było to odpowiednio23,6% i19,1% ogółu zlikwidowanych miejsc pracy. Najmniejsza część zlikwidowanych miejsc pracy odnosiła się do jednostek prowadzących działalność związaną z górnictwem i wydobywaniem i wytwarzaniem i zaopatrywaniem w energię elektryczną, gaz, parę wodną i gorącą wodę po 0,2 tys. (0,4%) oraz zajmujących się dostawą wody; gospodarowaniem ściekami i odpadami; rekultywacją – 0,3 tys. (0,6%).

GUS

CZYTAJ DALEJ

Szkolnictwo branżowe: Cztery nowe zawody

MEiN wydało rozporządzenie, które wprowadza do klasyfikacji zawodów szkolnictwa branżowego cztery nowe specjalności. To odpowiedź na potrzeby rynku pracy.

Przepisy rozporządzenia MEiN z dn. 27.01.2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ogólnych celów i zadań kształcenia w zawodach szkolnictwa branżowego oraz klasyfikacji zawodów szkolnictwa branżowego (Dz.U. z 2021 r. poz. 211) zaczną obowiązywać od roku szkolnego 2021/2022.

Nowe zawody

W branży budowlanej nowym zawodem będzie technik dekarstwa, o którego wprowadzenie wnioskowało Polskie Stowarzyszenie Dekarzy, wskazując, że obecnie ścieżka edukacyjna po zakończeniu kształcenia w zawodzie dekarz nie ma kontynuacji. Po tej zmianie możliwe będzie kształcenie w zawodzie technik dekarstwa w technikum oraz w branżowej szkole II stopnia (na podbudowie zawodu dekarz). Ma to rozwiązać problem braku pracowników w branży dekarskiej, w tym wykwalifikowanej kadry średniego szczebla technicznego.

Branża elektroniczno-mechatroniczna zyska na wprowadzeniu zawodu technik robotyk, w którym kształcenie będzie się odbywało w technikum. Ta zmiana to z kolei odpowiedź na oczekiwania pracodawców związane z informatyzacją, automatyzacją i robotyzacją procesów produkcyjnych.

Nowy zawód w branży przemysłu mody to technik stylista. Będzie nauczany w technikum oraz branżowej szkole II stopnia na podbudowie zawodu krawiec. Ma przygotowywać wykwalifikowaną kadrę o interdyscyplinarnych umiejętnościach.

Ostatni z nowych zawodów – podolog – przypisany jest do branży fryzjersko-kosmetycznej. Jest wynikiem rosnącego zapotrzebowania na usługi podologiczne, spowodowanego m.in. rozwojem chorób cywilizacyjnych (cukrzyca, otyłość) oraz starzeniem się społeczeństwa, i brakiem profesjonalnej kadry mogącej zapewnić świadczenie takich zabiegów. Nauka w zawodzie podologa będzie możliwa wyłącznie w dwuletniej szkole policealnej prowadzącej kształcenie w formie dziennej lub stacjonarnej. Nie będą w tym zakresie organizowane ani kwalifikacyjne kursy zawodowe, ani kursy umiejętności zawodowych.

Natomiast w trzech pierwszych nowych zawodach – technik dekarstwa, technik stylista i technik robotyk – możliwe będzie prowadzenie kwalifikacyjnych kursów zawodowych oraz kursów umiejętności zawodowych.

Inne zmiany

Na wniosek ministra zdrowia wprowadzone zostały także zmiany w zawodzie opiekun medyczny – wynikające z potrzeby wykształcenia odpowiednio przygotowanego personelu wspierającego w zadaniach zawodowych pielęgniarki i lekarzy. Dokonano zmiany wyodrębnionej w tym zawodzie kwalifikacji ze „świadczenia usług pielęgnacyjno-opiekuńczych osobie chorej i niesamodzielnej” na „świadczenie usług medyczno-pielęgnacyjnych i opiekuńczych osobie chorej i niesamodzielnej”, wydłużono okres kształcenia z jednego roku do półtora roku oraz zmodyfikowano formy kształcenia w zawodzie. Będzie ono możliwe tylko w szkole policealnej prowadzącej kształcenie w formie dziennej lub stacjonarnej (bez możliwości prowadzenia kwalifikacyjnych kursów zawodowych i kursów umiejętności zawodowych).

Ostatni nabór do szkół policealnych kształcących w zawodzie opiekun medyczny, w którym wyodrębniono kwalifikację „świadczenie usług pielęgnacyjno-opiekuńczych osobie chorej i niesamodzielnej”, jest jeszcze możliwy w roku szkolnym 2020/2021. Słuchacze szkół policealnych i kwalifikacyjnych kursów zawodowych oraz uczestnicy kursów umiejętności zawodowych, którzy przed 01.09.2021 r. rozpoczną naukę w dotychczasowym zawodzie opiekun medyczny, będą kształcić się na dotychczasowych zasadach do zakończenia cyklu kształcenia.

Zmianie uległo przypisanie niektórych zawodów do resortów. Ministrem właściwym dla poszczególnych zawodów przyporządkowanych do branży górniczo-wiertniczej będzie minister właściwy do spraw gospodarki złożami kopalin. Wyjątkami są zawód technik geolog, dla którego ministrem właściwym pozostaje minister właściwy do spraw środowiska, oraz zawody wiertacz i technik wiertnik, dla których minister właściwy do spraw gospodarki złożami kopalin jest jednym z dwóch ministrów właściwych dla tych zawodów obok ministra właściwego do spraw środowiska.

Małgorzata Tabaszewska – specjalistka prawa oświatowego

Podstawa prawna:

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dn. 15.02.2019 r. w sprawie ogólnych celów i zadań kształcenia w zawodach szkolnictwa branżowego oraz klasyfikacji zawodów szkolnictwa branżowego – Dz.U. z 2019 r. poz. 316 z późn. zm.

CZYTAJ DALEJ

Popyt na pracę w IV kwartale 2020 r.

Według danych GUS na koniec IV kwartału 2020 r. liczba wolnych miejsc pracy w Polsce, w podmiotach gospodarki narodowej (jednostkach macierzystych lub lokalnych) zatrudniających co najmniej 1 osobę, wynosiła 84,4 tys. i była niższa niż w końcu III kwartału 2020 r. o 6,7 tys., tj. o7,4%. W porównaniu z końcem IV kwartału 2019 r. liczba wolnych miejsc pracy była mniejsza o 41,0 tys., tj. o 32,7%. Pod koniec IV kwartału 2020 r. nieobsadzonych było 17,5 tys. nowo utworzonych miejsc pracy.

W IV kwartale 2020 r. było o 20,0% mniej nowych miejsc pracy niż w analogicznym okresie roku poprzedniego. Zlikwidowano13,6%mniej miejsc pracy niż w poprzednim kwartale oraz
o 12,1% mniej niż w IV kwartale 2019 r.

W 2020 r. na rynek pracy miała wpływ nie tylko sytuacja gospodarcza kraju, ale trwająca od marca pandemia COVID-19. Podstawowe wyniki badania w IV kwartale 2020 r. wskazują, że wraz z nawrotem pandemii pogorszeniu uległa sytuacja na rynku pracy. W stosunku do III kwartału 2020 r., jak i analogicznego okresu 2019 r. znacząco zmniejszyła się liczba oferowanych oraz nowo utworzonych miejsc pracy.

W ostatnich dziewięciu latach zasadniczo liczba nowo tworzonych miejsc pracy była większa niż liczba miejsc pracy likwidowanych. Inaczej było tylko w IV kwartale 2012 r. i II kwartale 2020 r., kiedy sytuacja była odwrotna. W I kwartale 2020 r. został zapoczątkowany spadek likwidowanych miejsc pracy i taka tendencja utrzymywała się do końca IV kwartału 2020 r.

Wolne miejsca pracy

W IV kwartale 2020 r. tylko 26,4 tys. jednostek, tj. 4,2% ogólnej ich liczby dysponowało wolnymi miejscami pracy. Spośród nich zdecydowana większość, bo 82,2% należała do sektora prywatnego. Niemal połowa podmiotów dysponujących wolnymi miejscami pracy (47,3%) należała do grupy jednostek najmniejszych o liczbie pracujących do 9 osób.

Łącznie podmioty gospodarcze dysponowały na koniec IV kwartału 2020 r. 84,4 tys. wolnych miejsc pracy. Większość, bo66,9 tys. znajdowała się w podmiotach sektora prywatnego. W ponad połowie miejsca te oferowane były w jednostkach, w których pracowało powyżej 49 osób. W tej wielkości jednostkach było ich 47,5 tys.

Zlikwidowane miejsca pracy

W IV kwartale 2020 r. zlikwidowanych zostało w Polsce 53,9 tys. miejsc pracy. Było to o 8,5 tys. (13,6%) mniej niż w III kwartale 2020 r. i o 7,4 tys. (12,1%) mniej niż w analogicznym okresie 2019 r. W analizowanym kwartale niemal połowa zlikwidowanych miejsc pracy była w jednostkach do 9 osób pracujących(46,4%). W jednostkach, w których pracowało od 10 do 49 osób zlikwidowanych było 31,5% ogółu zlikwidowanych miejsc pracy, a w jednostkach, w których pracowało powyżej 49 osób 22,1%.

GUS

CZYTAJ DALEJ

Nowa oferta szkolnictwa branżowego

Na początku każdego roku MEiN publikuje w formie obwieszczenia prognozę zapotrzebowania na pracowników w zawodach szkolnictwa branżowego na krajowym i wojewódzkim rynku pracy. Najnowsza prognoza została ogłoszona 27.01.2021 r. i zamieszczona w Monitorze Polskim pod poz. 122.

Celem prognozy jest wskazanie, w jakim kierunku powinna kształtować się oferta szkolnictwa branżowego w odniesieniu do potrzeb krajowego i wojewódzkiego rynku pracy. Prognoza jest podzielona na dwie części: krajową i wojewódzką. Część krajowa zawiera alfabetyczny wykaz zawodów, dla których ze względu na znaczenie dla rozwoju państwa prognozowane jest szczególne zapotrzebowanie na rynku pracy. W części wojewódzkiej prognoza określa alfabetyczny wykaz zawodów o istotnym lub umiarkowanym zapotrzebowaniu na wojewódzkim rynku pracy.

Jakie zawody tym razem wybijają się na pierwszy plan?

Zawody deficytowe

Na liście zawodów, dla których prognozuje się szczególne zapotrzebowanie na pracowników w skali kraju, znalazły się następujące specjalności: automatyk, dekarz, elektromechanik, elektronik, elektryk, kierowca mechanik, mechanik-monter maszyn i urządzeń, mechatronik, monter nawierzchni kolejowej, murarz-tynkarz, operator maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych, operator maszyn i urządzeń do robót ziemnych i drogowych, operator obrabiarek skrawających, ślusarz, technik automatyk, technik automatyk sterowania ruchem kolejowym, technik budowy dróg, technik dekarstwa, technik elektroenergetyk transportu szynowego, technik elektronik, technik elektryk, technik energetyk, technik mechanik, technik mechatronik, technik programista, technik robotyk, technik spawalnictwa, technik transportu kolejowego.

Nowe zawody

W tym roku na liście krajowej pojawiły się po raz pierwszy cztery zawody. Są to:

  • dekarz – aktualne i przewidywane zapotrzebowanie na pracowników znacznie przekracza liczbę kształconych obecnie osób i wynika z potrzeb rynkowych zidentyfikowanych w branży dekarskiej;
  • technik dekarstwa (nowy zawód od września 2021 r.) – analizy rynku wykazały konieczność dalszego rozwoju kwalifikacji w zawodzie dekarz poprzez umożliwienie uzyskania bardziej zaawansowanych kwalifikacji i zapewnienie perspektyw rozwoju dla absolwentów zawodu;
  • technik robotyk (nowy zawód od września 2021 r.) – zmiany technologiczne powodują zasadność, a nawet konieczność wprowadzenia tego zawodu; odpowiednie zaawansowanie kwalifikacji i innowacyjny charakter zawodu będą stanowić o jego atrakcyjności wśród potencjalnych uczniów;
  • monter nawierzchni kolejowej – zawód został dodany ze względu na planowany rozwój infrastruktury kolejowej, m.in. w związku z budową Centralnego Portu Komunikacyjnego, a także z planami rządu w zakresie rozwoju sieci kolejowej w Polsce.

Ważne dla szkół

W ramach znowelizowanych przepisów prawa oświatowego samorządy na 2022 rok otrzymają zwiększoną subwencję oświatową na szkoły kształcące w zawodach, na które prognozowane jest szczególne zapotrzebowanie na krajowym rynku pracy, wskazane w prognozie z roku 2021.

Dzięki prognozie szkoły i organy prowadzące mogą zaplanować zawody, które będą uruchamiane w nowym roku szkolnym 2021/2022. Co istotne, decyzje podejmowane w tym zakresie uwzględnią zróżnicowany sposób finansowania tych zawodów.

Prognoza zapotrzebowania na krajowym rynku pracy jest uwzględniana przy podziale subwencji, co roku dotyczy uczniów rozpoczynających naukę w danym zawodzie i ma zastosowanie przez cały cykl ich kształcenia. Takie rozwiązanie zapewnia stabilność finansową samorządów w kształceniu zawodowym. Mają one dzięki temu pewność, że decyzja o uruchomieniu kształcenia w zawodzie z listy zawodów o szczególnym znaczeniu dla rozwoju państwa przełoży się na wyższe finansowanie w ramach subwencji przez wszystkie lata nauki.

Małgorzata Tabaszewska – specjalistka prawa oświatowego

CZYTAJ DALEJ
30764.jpg

Spadki na rynku ofert pracy

Barometr Ofert Pracy, przygotowywany przez Katedrę Ekonomii i Finansów WSIiZ w Rzeszowie oraz Biuro Inwestycji i Cykli Ekonomicznych, wskazujący na zmiany liczby publikowanych w Internecie ogłoszeń o zatrudnieniu, w lutym spada drugi miesiąc z rzędu. Jest to konsekwencją utrzymujących się ograniczeń epidemicznych i wysokiej niepewności w zakresie prognozowanego rozwoju epidemii, a zatem również tempa „odmrażania” gospodarki.

Zbliżanie się sezonu wiosenno-letniego niesie nadzieję na większą aktywność gospodarki, ale również obawy o niewystarczające „otwarcie” poszczególnych jej obszarów. Stopa bezrobocia rejestrowanego, po wyłączeniu bezrobotnych, biorących udział wyłącznie w pracach o charakterze sezonowym, w styczniu po raz kolejny nie uległa zmianie i pozostała na poziomie równym 6,2%.

Spadek liczby internetowych ofert zatrudnienia, po wyłączeniu pracy o charakterze sezonowym, w samym lutym notujemy we wszystkich województwach. Najmniejszy spadek wystąpił w woj. śląskim, lubuskim oraz warmińsko-mazurskim. Gorzej było w woj. łódzkim, mazowieckim oraz podlaskim. W przekroju mapy zakażeń lepsza sytuacja wystąpiła w województwach o niskiej ich liczbie.

Wśród szerokich grup ofert pracy, w lutym redukcja wakatów wystąpiła wszędzie. Mniejszy od średniej krajowej spadek wystąpił w przypadku ofert skierowanych do przedstawicieli zawodów wymagających wykształcenia w naukach ścisłych, zaś wyraźnie większy – w przypadku ofert pracy fizycznej. W grupie zawodów związanych z wykształceniem w naukach ścisłych obserwujemy dodatkowo oznaki zmian strukturalnych, spowodowanych przejściem biznesu w tryb zdalny, które nieco wsparło kreację nowych miejsc pracy.

BIEC

CZYTAJ DALEJ

Wskaźnik pracy kobiet 2021

  • 15% tyle wynosi średnia różnica w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn w OECD.
  • 6 bilionów dolarów tyle wynosi wzrost PKB OECD wynikający ze zwiększenia wskaźników zatrudnienia kobiet do poziomu Szwecji.
  • Polska uplasowała się na 11. miejscu rankingu Women in Work 2021.

Wskaźnik Women in Work 2021 został opracowany przez Strategy & PwC, przedstawia on przyjazność rynków pracy dla kobiet. Pod uwagę brane są takie czynniki jak: różnica w wynagrodzeniu kobiet i mężczyzn (gender pay gap), aktywność zawodowa i stopa bezrobocia w obu grupach, liczba osób pracujących w pełnym wymiarze godzin i na część etatu.

Niestety COVID-19 odwrócił pozytywną tendencję wyrównywania nierówności. Szacuje się, że pandemia przerzuca obowiązki opiekuńcze w głównej mierze na kobiety. 40 proc. pracujących kobiet (prawie 510 milionów) jest zatrudnionych w sektorach, które Międzynarodowa Organizacja Pracy określa jako najbardziej dotknięte skutkami COVID-19 (w porównaniu do 37 proc. pracujących w tych sektorach mężczyzn). Chodzi m.in. o takie branże jak: turystyka, handel, rozrywka czy gastronomia.

Najlepiej w rankingu Women in Work 2021 wypadają:

  • Islandia,
  • Szwecja,
  • Nowa Zelandia,
  • Słowenia.

Polska zajmuje wysokie 11 miejsce.

źródło: PwC, oprac. gr.

CZYTAJ DALEJ

Newer Posts

Older Posts