menu trigger  menu trigger

Wskaźnik waloryzacji świadczenia rehabilitacyjnego w III kwartale 2022 roku

Świadczenie rehabilitacyjne w trzecim kwartale 2022 roku będzie podlegać waloryzacji wskaźnikiem podanym przez Prezesa ZUS w obwieszczeniu.

 

Dnia 11 maja 2022 r. Prezes ZUS wydał obwieszczenie w sprawie wskaźnika waloryzacji podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w III kwartale 2022 r. (M.P. poz. 480).

Zgodnie z informacjami zawartymi w tym dokumencie wskaźnik waloryzacji podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w III kwartale 2022 r. wynosi 110,2%.

Świadczenie rehabilitacyjne w III kwartale br. podlegać będzie waloryzacji o wspomniany wyżej wskaźnik.

CZYTAJ DALEJ

Wskaźnik waloryzacji do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w II kwartale 2022 r.

W okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2022 r. podstawa wymiaru zasiłku chorobowego stosowana do obliczenia wysokości świadczenia rehabilitacyjnego ulegnie zwiększeniu o 8,9%.

Zgodnie z obwieszczeniem Prezesa ZUS z dn. 10 lutego 2022 r. (M.P. z 2022 r. poz. 219) wskaźnik przeliczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w II kwartale 2022 r. wynosi 108,9%. To o 9,3% więcej niż w poprzednim kwartale.

Zasady obliczania wysokości świadczenia rehabilitacyjnego określono w art. 19 ust. 1–2 ustawy z dn. 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 1133, z późn. zm.), dalej „ustawa chorobowa”. Podstawą wymiaru świadczenia jest podstawa wymiaru zasiłku chorobowego osoby niezdolnej do pracy:

  • ustalona w momencie uzyskania prawa do pobierania zasiłku przez osobę niezdolną do pracy, następnie
  • przeliczona w momencie nabycia prawa do pobierania świadczenia rehabilitacyjnego – z zastosowaniem wskaźnika waloryzacji, ogłaszanego dla każdego kwartału kalendarzowego.

Jak wskazano w art. 19 ust. 2 ustawy chorobowej, do obliczeń należy zastosować wskaźnik waloryzacji obowiązujący w kwartale, w którym przypada 1. dzień okresu wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego.

Przypominamy, że kwoty świadczenia rehabilitacyjnego wynoszą:

  • 90% podstawy, obliczonej w podany powyżej sposób – za okres pierwszych 3 miesięcy pobierania wspomnianego świadczenia lub
  • 75% podstawy – za pozostały okres albo
  • 100% podstawy – jeżeli niezdolność przypada w okresie ciąży.

B.O.

CZYTAJ DALEJ

Od 2022 r. krótszy okres zasiłku po ustaniu ubezpieczenia

Od nowego roku zmieni się okres pobierania zasiłku chorobowego po ustaniu ubezpieczenia chorobowego. Zasiłek będzie można pobierać do 91 dni. Od tej zasady są jednak wyjątki.

Od 1 stycznia 2022 r. zasiłek chorobowy po ustaniu ubezpieczenia chorobowego będzie przysługiwał maksymalnie przez 91 dni za okres:

  • niezdolności do pracy,
  • niemożności wykonywania pracy z powodu:
  • decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;
  • poddania się obowiązkowi kwarantanny, izolacji w warunkach domowych albo izolacji, o której mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;
  • przebywania w stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego w celu leczenia uzależnienia alkoholowego, szpitalu albo innym zakładzie leczniczym w celu leczenia uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych.

Okres pobierania zasiłku do 91 dni nie będzie dotyczył niezdolności do pracy:

  • spowodowanej gruźlicą,
  • występującej w trakcie ciąży,
  • powstałej wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów.

W tych przypadkach zasiłek chorobowy można otrzymywać przez okres trwania niezdolności do pracy, ale nie dłużnej niż przez 182 albo 270 dni – gdy niezdolność do pracy jest spowodowana gruźlicą lub przypada w trakcie ciąży.

Aby otrzymać zasiłek chorobowy za okres po ustaniu ubezpieczenia, należy złożyć oświadczenie na druku Z-10.

Jeżeli okres 91 dni na jaki może być przyznany zasiłek chorobowy po ustaniu ubezpieczenia chorobowego upływa po  wykorzystaniu  182/270 dni okresu zasiłkowego, prawo do świadczeń w takich wypadkach przysługuje przez okres nie dłuższy niż do wyczerpania 182/270 dni.

Przykład
Ubezpieczony był niezdolny do pracy z powodu choroby od 1 sierpnia do 31 grudnia 2021 r. (153 dni). 31 grudnia 2021 r. ustał tytuł ubezpieczenia chorobowego (rozwiązała się umowa o pracę). Osoba ta stała się ponownie niezdolna do pracy z powodu choroby od 2 stycznia do 1 kwietnia 2022 r. Niezdolności te powinny zostać zliczone do jednego okresu zasiłkowego. Pełny okres zasiłkowy, który wynosi 182 dni został wykorzystany 30 stycznia 2022 r. Dlatego nie będzie przysługiwało prawo do zasiłku chorobowego po ustaniu ubezpieczenia chorobowego przez 91 dni, a jedynie do wyczerpania 182 dni. Zasiłek chorobowy po ustaniu ubezpieczenia chorobowego przysługuje od 2 do 30 stycznia 2022 r.(29 dni). Natomiast za okres od 31 stycznia 2022 r. do 1 kwietnia 2022 r. nie przysługuje zasiłek chorobowy, bo został wykorzystany pełny okres zasiłkowy (182 dni).

Osoba, która wykorzysta zasiłek chorobowy przez maksymalny okres a nadal będzie niezdolna do pracy, będzie mogła tak jak obecnie, wystąpić o świadczenie rehabilitacyjne. Można je otrzymywać maksymalnie przez 12 miesięcy.

Źródło: ZUS

CZYTAJ DALEJ
highway-4268179_640.jpg

Kadry w firmie i zaległe urlopy

„Czy pracodawca może udzielić pracownikowi urlopu wypoczynkowego zaległego za rok 2020 oraz urlopu wypoczynkowego za rok 2021 po zakończeniu świadczenia rehabilitacyjnego, a przed powrotem do pracy?”

Odnosząc się do zagadnienia urlopu wypoczynkowego, na samym początku stwierdzić należy, że do obowiązków pracodawcy jest udzielanie urlopu wypoczynkowego w roku kalendarzowym, w którym pracownik nabył do niego prawo. Powyższe ma odniesienie do sytuacji, w której pracownik pod koniec 2021 r. ma jeszcze niewykorzystany urlop za 2020 rok.

Zgodnie z dyspozycją …

CZYTAJ DALEJ

Uprawnieni do emerytur i rent „mundurowych” – wyłączenie prawa do świadczeń chorobowych

Z dniem 1 stycznia 2022 r. wchodzą w życie nowe rozwiązania w przepisach z zakresu ubezpieczeń społecznych. Zmiany dotyczą m.in. świadczeń chorobowych przysługujących określonym grupom ubezpieczonych. W ramach nowelizacji uregulowano kwestie przysługiwania niektórych świadczeń chorobowych osobom mającym ustalone prawo do tzw. emerytur i rent mundurowych.

Przepisy objęte zmianami oraz podstawa prawna nowelizacji

Zmianami objęto postanowienia ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z  2021 r, poz. 1133), dalej jako „ustawa zasiłkowa”. Przepisy nowelizujące zawarto natomiast w ustawie z dnia 24 czerwca 2021 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1621), określanej dalej mianem „nowelizacji”.

Zasiłek chorobowy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego

Art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy zasiłkowej stanowi, iż zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego, jak i z tytułu wspomnianej niezdolności powstałej po ustaniu tytułu ubezpieczenia nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy ma ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy.

CZYTAJ DALEJ
paragraf-1-6.jpg

Prawo do świadczeń chorobowych oraz termin przedawnienia się tego prawa – zmiany od 1 stycznia 2022 r.

Z dniem 1 stycznia 2022 r. wejdą w życie zmiany w przepisach dotyczących świadczeń chorobowych, które określają zasady przysługiwania tych świadczeń przy zaległościach składkowych oraz termin przedawnienia prawa do należności z ubezpieczenia chorobowego.

Przepisy objęte zmianami oraz podstawa prawna nowelizacji

Aktem prawnym, którego dotyczą zmiany jest ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1133), zwana dalej „ustawą zasiłkową”. Przepisy nowelizujące zawarto natomiast w ustawie z dnia 24 czerwca 2021 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1621), dalej jako „nowela”.

CZYTAJ DALEJ

Wskaźnik waloryzacji do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w IV kwartale 2021 r.

 

W okresie od 1 października do 31 grudnia 2021 r. podstawa wymiaru zasiłku chorobowego stosowana do obliczenia wysokości świadczenia rehabilitacyjnego ulegnie zwiększeniu o 0,9%.

Zgodnie z obwieszczeniem Prezesa ZUS z dn. 11 sierpnia 2021 r. (M.P. z 2021 r. poz. 754) wskaźnik przeliczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w IV kwartale 2021 r. wynosi 100,9%. To o 9,0% mniej niż w poprzednim kwartale.

Zasady obliczania wysokości świadczenia rehabilitacyjnego określono w art. 19 ust. 1–2 ustawy z dn. 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 1133), dalej „ustawa chorobowa”. Podstawą wymiaru świadczenia jest podstawa wymiaru zasiłku chorobowego osoby niezdolnej do pracy:

  • ustalona w momencie uzyskania prawa do pobierania zasiłku przez osobę niezdolną do pracy, następnie
  • przeliczona w momencie nabycia prawa do pobierania świadczenia rehabilitacyjnego – z zastosowaniem wskaźnika waloryzacji, ogłaszanego dla każdego kwartału kalendarzowego.

Jak wskazano w art. 19 ust. 2 ustawy chorobowej, do obliczeń należy zastosować wskaźnik waloryzacji obowiązujący w kwartale, w którym przypada 1. dzień okresu wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego.

Przypominamy, że kwoty świadczenia rehabilitacyjnego wynoszą:

  • 90% podstawy, obliczonej w podany powyżej sposób – za okres pierwszych 3 miesięcy pobierania wspomnianego świadczenia lub
  • 75% podstawy – za pozostały okres albo
  • 100% podstawy – jeżeli niezdolność przypada w okresie ciąży.

B.O.

CZYTAJ DALEJ

Ogłoszono jednolity tekst ustawy chorobowej

Obwieszczeniem Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 maja 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. poz. 1133), ogłoszony został tekst jednolity ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2020 r. poz. 870).

W jednolitym tekście ustawy uwzględniono zmiany wynikające z:

  • ustawy z dnia 28 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19 (Dz.U. poz. 2112),
  • ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz.U. poz. 2320)
  • przepisów ogłoszonych przed dniem 18 maja 2021 r.

W ust. 2 obwieszczenia wymienione zostały przepisy, które pominięto w jednolitym tekście ustawy – są to głównie regulacje przejściowe oraz określające terminy wejścia w życie aktów nowelizujących.

Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zwana „ustawą chorobową”, określa zasady ustalania prawa do zasiłków, ich wysokości oraz zasady wypłaty zasiłków dla wszystkich osób podlegających ubezpieczeniu chorobowemu określonemu ustawą z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 423, 432 i 619).

Świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa obejmują:

  • zasiłek chorobowy;
  • świadczenie rehabilitacyjne;
  • zasiłek wyrównawczy;
  • zasiłek macierzyński;
  • zasiłek opiekuńczy.

oprac. B.O.

CZYTAJ DALEJ

Wskaźnik waloryzacji do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w III kwartale 2021 r.

W okresie od 1 lipca do 30 września 2021 r. podstawa wymiaru zasiłku chorobowego stosowana do obliczenia wysokości świadczenia rehabilitacyjnego ulegnie zwiększeniu o 9,9%.

Zgodnie z obwieszczeniem Prezesa ZUS z dn. 18 maja 2021 r. (M.P. z 2021 r. poz. 480) wskaźnik przeliczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w III kwartale 2021 r. wynosi 109,9%. To o 1,3% więcej niż w poprzednim kwartale.

Zasady obliczania wysokości świadczenia rehabilitacyjnego określono w art. 19 ust. 1–2 ustawy z dn. 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 870, z późn. zm.), dalej „ustawa chorobowa”. Podstawą wymiaru świadczenia jest podstawa wymiaru zasiłku chorobowego osoby niezdolnej do pracy:

  • ustalona w momencie uzyskania prawa do pobierania zasiłku przez osobę niezdolną do pracy, następnie
  • przeliczona w momencie nabycia prawa do pobierania świadczenia rehabilitacyjnego – z zastosowaniem wskaźnika waloryzacji, ogłaszanego dla każdego kwartału kalendarzowego.

Jak wskazano w art. 19 ust. 2 ustawy chorobowej, do obliczeń należy zastosować wskaźnik waloryzacji obowiązujący w kwartale, w którym przypada 1. dzień okresu wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego.

Przypominamy, że kwoty świadczenia rehabilitacyjnego wynoszą:

  • 90% podstawy, obliczonej w podany powyżej sposób – za okres pierwszych 3 miesięcy pobierania wspomnianego świadczenia lub
  • 75% podstawy – za pozostały okres albo
  • 100% podstawy – jeżeli niezdolność przypada w okresie ciąży.

B.O.

CZYTAJ DALEJ

Wskaźnik waloryzacji do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w II kwartale 2021 r.

W okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2021 r. podstawa wymiaru zasiłku chorobowego stosowana do obliczenia wysokości świadczenia rehabilitacyjnego ulegnie zwiększeniu o 8,6%.

Zgodnie z obwieszczeniem Prezesa ZUS z dn. 15 lutego 2021 r. (M.P. z 2021 r. poz. 193) wskaźnik przeliczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w II kwartale 2021 r. wynosi 108,6%. To o 11,6% więcej niż w poprzednim kwartale.

Zasady obliczania wysokości świadczenia rehabilitacyjnego określono w art. 19 ust. 1–2 ustawy z dn. 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 870, z późn. zm.), dalej „ustawa chorobowa”. Podstawą wymiaru świadczenia jest podstawa wymiaru zasiłku chorobowego osoby niezdolnej do pracy:

  • ustalona w momencie uzyskania prawa do pobierania zasiłku przez osobę niezdolną do pracy, następnie
  • przeliczona w momencie nabycia prawa do pobierania świadczenia rehabilitacyjnego – z zastosowaniem wskaźnika waloryzacji, ogłaszanego dla każdego kwartału kalendarzowego.

Jak wskazano w art. 19 ust. 2 ustawy chorobowej, do obliczeń należy zastosować wskaźnik waloryzacji obowiązujący w kwartale, w którym przypada 1. dzień okresu wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego.

Przypominamy, że kwoty świadczenia rehabilitacyjnego wynoszą:

  • 90% podstawy, obliczonej w podany powyżej sposób – za okres pierwszych 3 miesięcy pobierania wspomnianego świadczenia lub
  • 75% podstawy – za pozostały okres albo
  • 100% podstawy – jeżeli niezdolność przypada w okresie ciąży.

B.O.

CZYTAJ DALEJ

Older Posts