tarcza antykryzysowa – Strona 4

Rada Ministrów przyjęła rozporządzenie przedłużające i poszerzające instrumenty wsparcia z tzw. tarczy branżowej o kolejny miesiąc. Z pomocy będą mogły skorzystać także firmy, które wykażą spadek przychodów w stosunku do września 2020 r. Przedsiębiorcy będą mogli także ubiegać się o postojowe, niezależnie od tego, czy otrzymali je w przeszłości.

4 instrumenty wsparcia z tarczy branżowej w kolejnym miesiącu

Uchwalona w grudniu 2020 r. tzw. tarcza branżowa przewiduje możliwość wydawania przez Radę Ministrów rozporządzeń, które stanowią elastyczne narzędzie do wprowadzania nowych i modyfikacji obowiązujących form udzielania pomocy dla przedsiębiorców. W ten sposób rząd może przyznać ewentualną wypłatę kolejnych świadczeń za inne okresy rozliczeniowe, a także objąć pomocą kolejne inne branże, jeżeli wymaga tego sytuacja.

Rada Ministrów wydała 19 stycznia br. rozporządzenie o przedłużeniu i rozszerzenia pomocy z tarczy branżowej. Jego przepisy tracą moc 28 lutego 2021 r. i zostaną zastąpione nowym rozporządzeniem, które zostało w piątek przyjęte przez rząd.

Rząd zdecydował o przedłużeniu i poszerzeniu obowiązywania niektórych form wsparcia, które przewiduje tarcza branżowa. Dotyczy to:

zwolnienia z opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych za grudzień 2020 r. oraz styczeń i luty 2021 r.; dokładny okres zwolnienia uzależniony jest od branży, w której działa dany przedsiębiorca,
dofinansowania wynagrodzenia pracowników ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
wypłaty świadczenia postojowego,
dotacji na pokrycie bieżących kosztów działalności gospodarczej dla mikro i małych przedsiębiorców; dotacja będzie mogła być udzielona maksymalnie dwukrotnie lub trzykrotnie, w zależności od rodzaju przeważającej działalności gospodarczej, którą wykonuje dany przedsiębiorca.

Rozporządzenie do tarczy branżowej – jakie trzeba spełnić warunki, aby otrzymać pomoc

Przewidziana rozporządzeniem pomoc jest adresowana do tych branż polskiej gospodarki, które są obecnie najbardziej dotknięte skutkami kolejnej fali pandemii koronawirusa.

Głównymi warunkami skorzystania z instrumentów wsparcia jest prowadzenie działalności gospodarczej oznaczonej określonym kodem PKD jako rodzaj przeważającej działalności na dzień 30 listopada 2020 r. oraz wykazanie spadku przychodów o co najmniej 40 proc. w odpowiednich okresach porównawczych.

Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom przedsiębiorców, rząd zdecydował w przepisach nowego rozporządzenia o:

wprowadzeniu dodatkowego okresu, w stosunku do którego możliwe będzie wykazanie spadku przychodów – osoby składające wnioski mogły odnieść się już nie tylko do miesiąca bezpośrednio poprzedzającego miesiąc rozliczeniowy czy analogicznego miesiąca roku poprzedniego, ale także do września 2020 r.,
możliwości uzyskania świadczenia postojowego bez względu na fakt pobrania tego rodzaju wsparcia w przeszłości.

190 mld zł wsparcia dla polskich przedsiębiorców

Celem rozporządzenia, jak również poprzednich tzw. tarcz antykryzysowych jest ochrona przedsiębiorców przed następstwami pandemii COVID-19 oraz wprowadzonych w jej wyniku obostrzeń sanitarnych, co przełoży się w sposób bezpośredni na zwiększenie stabilności makroekonomicznej państwa. Takie działanie wpływa na relacje gospodarcze państw w Unii Europejskiej, jak również na arenie międzynarodowej w perspektywie postpandemicznej.

Polska jest jednym z europejskich liderów udzielania pomocy przedsiębiorcom. Na ten cel, od początku pandemii, przeznaczonych zostało już prawie 190 mld zł, co stanowi blisko 9 proc. całego polskiego PKB.

RM.

CZYTAJ DALEJ

Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców Adam Abramowicz wystąpił na konferencji prasowej wraz z przedstawicielami przedsiębiorców, którzy wystosowali petycję o uwzględnienie ich w tarczach pomocowych.

Zwracali oni uwagę na istnienie licznej grupy firm, które mimo spadków obrotów rzędu 70-80% nie otrzymały od rządu wsparcia. Tuż przed konferencją przedsiębiorcy i Rzecznik MŚP spotkali się z wicepremierem Jarosławem Gowinem. Zapowiedział on podjęcie kroków, zmierzających do objęcia pomocą szerszej grupy firm, w tym rozpoczęcie prac nad objęciem rekompensatami przedsiębiorców, których przychody spadły o ponad 70%.

– Wszyscy tu obecni przedsiębiorcy reprezentują sektor MŚP. Przed epidemią ich działalność doskonale się rozwijała i pozwalała utrzymać siebie oraz najbliższą rodzinę. Dopiero koronawirus i zamknięcie gospodarki sprawiły, że firmy te zaczęły borykać się z problemami. Od czterech miesięcy, nie mogąc normalnie pracować, znalazły się na krawędzi bankructwa. Dotychczas nie wypłacono im ani złotówki rekompensaty ponieważ nie mają właściwego numeru PKD – powiedział na wstępie konferencji Adam Abramowicz, rzecznik małych i średnich przedsiębiorców.

Jako następna głos zabrała Pani Magdalena Leszczak-Wardęga. Jej firma wynajmuje namioty wraz z wyposażeniem na targi i imprezy rozrywkowe. Od marca 2020 roku Pani Magdalena jest niemal pozbawiona przychodów, a mimo to nie została objęta rekompensatami, gdyż jej kod PKD – 77.39 Z (wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych) – nie został zakwalifikowany do tarczy. Stało się tak pomimo tego, że pod tym kodem działa wielu przedsiębiorców ściśle współpracujących z zamkniętymi branżami, a tym samym także pozbawionych przychodów.

Zamarcie ruchu turystycznego i trudności w przekraczaniu granicy były źródłem problemów firm Pani Barbary Bielinowicz i Pani Moniki Tęczy. Pani Barbara zajmuje się handlem przygranicznym na zachodzie Polski. Przez wprowadzone obostrzenia niemieccy kupujący nie mogą przekroczyć granicy i jej firma straciła swoje główne źródło dochodu. Natomiast Pani Monika prowadzi sklep z pamiątkami na krakowskim rynku. W 2020 roku liczba turystów odwiedzających Kraków zmniejszyła się o połowę, a pod koniec roku, z powodu zamknięcia hoteli i atrakcji turystycznych, spadła niemal do zera. Mimo braku przychodu spowodowanego decyzją o blokadzie części gospodarki, z powodu nieuwzględnienia posiadanych przez obie firmy kodów PKD, państwo odmówiło im jakiekolwiek pomocy.

Pan Paweł Churzępa jest jubilerem, lecz podczas konferencji prasowej reprezentował ogół przedsiębiorców prowadzących działalność w galeriach handlowych. Pan Paweł podkreślił, że w ciągu ostatnich miesięcy rząd dwukrotnie – w listopadzie i styczniu – radykalnie ograniczył działalność w centrach handlowych, pozwalając działać tylko wybranym sklepom. Nie wszystkie zamknięte firmy w galeriach mogą składać wnioski o pomoc. Pominięte zostały chociażby sklepy z zabawkami, sprzętem elektronicznym czy właśnie jubilerzy.

Sala zabaw dla dzieci, prowadzona przez Panią Ewelinę Szmit, rozpoczęła działalność dopiero w 2020 roku. Pierwszy lockdown zatrzymał rozwój firmy, jednak odmrożenie gospodarki pozwoliło biznesowi wyjść na prostą. Ostatni kwartał przepełniony był rezerwacjami na imprezy na dzieci, które niestety w wyniku drugiego zamknięcia trzeba było odwołać. Brak możliwości porównania spadku przychodów, z powodu braku prowadzenia działalności w 2019 roku, wyeliminował Panią Ewelinę z przeważającej większości programów pomocowych.

Pani Joanna Dłużniewska prowadzi firmę w branży sprzedaży odzieży. Ten konkretny rodzaj działalności znalazł się w Tarczach. Niestety, w wyniku niedopatrzenia, przedsiębiorstwu Pani Joanny wpisano inny dominujący kod PKD. Tylko z tego powodu, mimo ponad 70% spadku obrotów, Pani Joanna musi wciąż uiszczać składki na ubezpieczenia społeczne i jednocześnie nie otrzyma świadczenia postojowego, ani dotacji na prowadzenie działalności.

To tylko kilka spośród wielu historii przedsiębiorców poszkodowanych przez lockdown i dziurawe tarcze antykryzysowe.

Przed konferencją prasową Rzecznik MŚP wraz z delegacją przedsiębiorców spotkał się z wicepremierem Jarosławem Gowinem. Przedsiębiorcy złożyli w ministerstwie petycję podpisaną przez ponad 2.000 firm w sprawie włączenia do obydwu tarcz przedsiębiorstw ze spadkiem obrotów powyżej 70% – bez względu na kod PKD.

Podczas spotkania wicepremier Jarosław Gowin zapowiedział podjęcie kroków, zmierzających do objęcia pomocą szerszej grupy firm, w tym rozpoczęcie prac nad objęciem rekompensatami przedsiębiorców, których przychody spadły o ponad 70%. Co istotne, uzyskanie wsparcia ma być niezależne od posiadanego kodu PKD i daty rozpoczęcia działalności. Adam Abramowicz i przedsiębiorcy liczą na to, że zapowiedziane działania w tej sprawie będą szybkie. Na pomoc czeka, tysiące firm pozbawionych przychodu przez lockdown i pozostających poza tarczami. Te przedsiębiorstwa są w tej chwili na krawędzi bankructwa i tylko niezwłoczne objęcie ich wsparciem może temu zapobiec.

Źródło: Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców

CZYTAJ DALEJ

Osoby, które uzyskują przychód z umowy agencyjnej, umowy zlecenia, innej umowy o świadczenie usług czy umowy o dzieło z tytułu określonego w Tarczy antykryzysowej 6.0 mogą skorzystać z jednorazowego dodatkowego świadczenia postojowego.

Wniosek o jednorazowe dodatkowe świadczenie postojowe (RSP-CD6) można składać wyłącznie elektronicznie – przez Platformę Usług Elektronicznych (PUE) ZUS. Najpóźniej wniosek musi trafić do ZUS w ciągu 3 miesięcy od miesiąca, w którym zostanie zniesiony stan epidemii.

Jednorazowe dodatkowe świadczenie postojowe może otrzymać osoba, która spełnia następujące warunki:

uzyskuje przychód z umowy cywilnoprawnej zawartej do 15 grudnia 2020 r. z tytułu wymienionego w Tarczy antykryzysowej 6.0, m.in. z działalności twórczej w zakresie sztuk plastycznych, literatury, muzyki, działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, wokalistyki, usług w zakresie architektury,
nie ma innego tytułu do ubezpieczeń społecznych niż umowa cywilnoprawna,
przychód z umowy cywilnoprawnej w miesiącu przed tym, w którym składany jest wniosek o jednorazowe dodatkowe świadczenie postojowe, nie przekroczył 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Jednorazowe dodatkowe świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 2080 zł. Jeśli jednak suma przychodów z umów cywilnoprawnych w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym składany jest wniosek wynosi do 1299,99 zł, to ZUS wypłaci świadczenie w wysokości sumy wynagrodzeń z tych umów.

Źródło: ZUS

CZYTAJ DALEJ

Zgodnie z przepisami specustawy z dnia 9 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2020 poz. 2255) świadczenia postojowe otrzymają osoby pracujące na umowach o dzieło oraz zleceniach.

Pojedyncze świadczenie postojowe, finansowane ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, przysługuje osobie, która łącznie spełnia poniższe przesłanki:

CZYTAJ DALEJ

Przedsiębiorcy, którzy chcą uzyskać zwolnienie z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne w ramach Tarczy 5.0, mają czas na złożenie wniosku tylko do 30 listopada.

Tarcza 5.0 przewiduje, że przedsiębiorcy mogą skorzystać ze zwolnienia z opłacania składek za lipiec, sierpień i wrzesień 2020 r. Prawo do tej formy pomocy przysługuje płatnikom sektora turystycznego, hotelarskiego, organizacji i obsługi targów, konferencji i wystaw.

„Przepisy wskazują tutaj kilka warunków. To m.in. prowadzenie działalności przed 30 czerwca 2020 r. Na dzień złożenia wniosku musi być prowadzona jako przeważająca działalność gospodarcza o PKD wskazanym w ustawie. Należy również wykazać 75-procentowy spadek przychodów z tej działalności w porównaniu z przychodami z tej działalności z tych samych miesięcy 2019 r. (porównujemy pierwszy miesiąc z wniosku o zwolnienie z tym samym miesiącem 2019 r.). Wnioski o zwolnienie można składać do końca listopada” – wyjaśnia prof. Gertruda Uścińska, prezes ZUS.

Wniosek o zwolnienie z opłacania składek może być złożony wyłącznie elektronicznie – za pośrednictwem portalu Platformy Usług Elektronicznych (PUE) ZUS.

Źródło: ZUS

CZYTAJ DALEJ

W okresie epidemii wywołanej COVID-19 wprowadzono instrumenty mające na celu wsparcie utrzymania działalności i miejsc pracy w przedsiębiorstwach. Sprawdź, które instrumenty wprowadzane w kolejnych tarczach antykryzysowych są wciąż dostępne.

Dofinansowanie wynagrodzenia pracowników z obniżonym wymiarem czasu pracy lub w czasie przestoju

Kto może uzyskać dofinasowanie wynagrodzeń

Przedsiębiorcy, u których wystąpił spadek obrotów gospodarczych w następstwie COVID-19, mogą zwrócić się z wnioskiem o przyznanie świadczenia na rzecz ochrony miejsc pracy. To świadczenie polega na dofinansowaniu wynagrodzeń pracowników objętych:

przestojem ekonomicznym w następstwie wystąpienia COVID-19
obniżonym wymiarem czasu pracy w następstwie wystąpienia COVID-19.

Dofinansowanie obejmuje również środki na opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne pracowników należnych od pracodawcy do przyznanych świadczeń na dofinansowanie wynagrodzeń.

O dofinansowanie może ubiegać się przedsiębiorca, który do końca trzeciego kwartału 2019 roku terminowo regulował zobowiązania podatkowe, składki na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Pracy lub Fundusz Solidarnościowy. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy masz umowę z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych lub decyzję urzędu skarbowego w sprawie spłaty zadłużenia i terminowo opłacasz raty lub korzystasz z odroczenia terminu płatności.

Ważne! Dofinansowanie przysługuje maksymalnie przez okres 3 miesięcy. Pracodawca, który już skorzystał z takiego wsparcia przez trzy miesiące, na przykład w kwietniu, maju i czerwcu, nie może tego zrobić ponownie.

Pracodawcy mogą otrzymać pomoc z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wyłącznie w przypadku, gdy nie uzyskali pomocy w odniesieniu do tych samych pracowników w zakresie takich samych tytułów wypłat na rzecz ochrony miejsc pracy.

Spadek obrotów gospodarczych oznacza spadek:

nie mniej niż o 15% – obliczony jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych dwóch kolejnych miesięcy kalendarzowych, przypadających w okresie po 31 grudnia 2019 roku, do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku w porównaniu do łącznych obrotów z analogicznych dwóch kolejnych miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego
nie mniej niż o 25% – obliczony jako stosunek obrotów z dowolnie wskazanego miesiąca kalendarzowego, przypadającego po 31 grudnia 2019 roku, do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o dofinansowanie w porównaniu do obrotów z miesiąca poprzedniego.

Za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych w przypadku, gdy okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, czyli w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego.

Jak złożyć wniosek

Wniosek o przyznanie świadczeń na dofinansowanie wynagrodzeń pracowników możesz złożyć najpóźniej w terminie 30 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii.

Wniosek o dofinansowanie złóż do Wojewódzkiego Urzędu Pracy – WUP właściwego dla twojej siedziby w formie papierowej lub za pomocą formularza elektronicznego.

Do wniosku dołącz:

kopię porozumienia z zakładową organizacją związkową lub przedstawicielami pracowników określającego warunki i tryb wykonywania pracy w okresie przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy
wykaz pracowników uprawnionych do świadczeń wypłacanych z FGŚP (wprowadź do wykazu pracowników dla których ubiegasz się o dofinansowanie)
kopię pełnomocnictwa w przypadku osoby upoważnionej do reprezentacji.

Zasady wprowadzania obniżonego wymiaru czasu pracy lub przestoju ekonomicznego

Warunki i tryb wykonywania pracy w okresie przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy ustala się w porozumieniu, które pracodawca zawiera z zakładową organizacją związkową działającą w firmie. Jeżeli w firmie nie działają związki zawodowe, porozumienie trzeba zawrzeć z przedstawicielami pracowników, wyłonionymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy.

W porozumieniu trzeba określić co najmniej:

grupy zawodowe objęte przestojem ekonomicznym lub obniżonym wymiarem czasu pracy
obniżony wymiar czasu pracy obowiązujący pracowników
okres, w którym obowiązują rozwiązania dotyczące przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy.

Zmiana warunków pracy poszczególnych pracowników w związku z zawarciem porozumienia obniżającego wymiar czasu pracy bądź wprowadzającego przestój ekonomiczny nie wymaga zawierania porozumień z poszczególnymi pracownikami ani wypowiadania warunków pracy i płacy.

Pracodawca przekazuje kopię porozumienia właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy w terminie 5 dni roboczych od dnia zawarcia porozumienia.

Pamiętaj! Przedsiębiorca, który otrzymał dofinansowanie wynagrodzenia pracowników, nie może wypowiedzieć umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika w okresie pobierania świadczeń na dofinansowanie wynagrodzenia.

Zasady ustalania wynagrodzenia i dofinansowania

Przestój ekonomiczny

Pracownikowi objętemu przestojem ekonomicznym pracodawca wypłaca wynagrodzenie obniżone nie więcej niż o 50%, nie niższe jednak niż wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy.

Wynagrodzenie za okres przestoju jest dofinansowywane ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w wysokości 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy.

Dofinansowanie nie przysługuje do wynagrodzeń pracowników, których wynagrodzenie uzyskane w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o dofinansowanie, było wyższe niż 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Obniżony wymiar czasu pracy

Wymiar czasu pracy pracownika można obniżyć maksymalnie o 20%, nie więcej niż do 0,5 etatu. Wynagrodzenie takiego pracownika nie może być niższe niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy.

Dofinansowanie przysługuje do wysokości połowy wynagrodzeń pracowników, jednak nie więcej niż 40% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującego na dzień złożenia wniosku.

Dofinansowanie nie przysługuje do wynagrodzeń pracowników, których wynagrodzenie uzyskane w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o dofinansowanie, było wyższe niż 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Dofinansowanie wynagrodzenia pracowników nieobjętych obniżonym wymiarem czasu pracy lub przestojem

Kto może uzyskać dofinasowanie wynagrodzeń

Przedsiębiorcy, u których wystąpił spadek obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19, mogą zwrócić się z wnioskiem o przyznanie świadczenia na rzecz ochrony miejsc pracy.

Mogą w ten sposób pozyskać dofinansowanie wynagrodzenia pracowników, którzy nie zostali objęci:

przestojem, o którym mowa w art. 81 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
przestojem ekonomicznym w następstwie wystąpienia COVID-19
obniżonym wymiarem czasu pracy w następstwie wystąpienia COVID-19.

Dofinansowanie obejmuje również środki na opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne pracowników należnych od pracodawcy do przyznanych świadczeń na dofinansowanie wynagrodzeń.

O dofinansowanie może ubiegać się przedsiębiorca, który do końca trzeciego kwartału 2019 roku terminowo regulował zobowiązania podatkowe, składki na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Pracy lub Fundusz Solidarnościowy. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy masz umowę z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych lub decyzję urzędu skarbowego w sprawie spłaty zadłużenia i terminowo opłacasz raty lub korzystasz z odroczenia terminu płatności.

Ważne! Dofinansowanie przysługuje przez okres maksymalnie 3 miesięcy. Pracodawcy mogą otrzymać pomoc wyłącznie w przypadku, jeśli nie uzyskali pomocy w odniesieniu do tych samych pracowników w zakresie takich samych tytułów wypłat na rzecz ochrony miejsc pracy.

Spadek obrotów gospodarczych oznacza spadek:

nie mniej niż o 15% – obliczony jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych dwóch kolejnych miesięcy kalendarzowych, przypadających w okresie po 31 grudnia 2019 roku do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku, do łącznych obrotów z analogicznych dwóch kolejnych miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego
nie mniej niż o 25% obliczony jako stosunek obrotów z dowolnie wskazanego miesiąca kalendarzowego, przypadającego po 31 grudnia 2019 roku do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o dofinansowanie, do obrotów z miesiąca poprzedniego.

Za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych w przypadku, gdy okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, czyli w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego.

Wysokość i czas dofinansowania

Wynagrodzenia są dofinansowywane ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Dofinansowanie przysługuje do wysokości połowy wynagrodzeń pracowników, jednak nie więcej niż 40% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, obowiązującego na dzień złożenia wniosku.

Dofinansowanie nie przysługuje do wynagrodzeń pracowników, których wynagrodzenie uzyskane w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o dofinansowanie, było wyższe niż 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Ważne! Przedsiębiorca, który otrzymał dofinansowanie wynagrodzenia pracowników, nie może wypowiedzieć umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika w okresie pobierania świadczeń na dofinansowanie wynagrodzenia.

Jak złożyć wniosek

Wnioski o dofinansowanie wynagrodzeń pracowników można do Wojewódzkiego Urzędu Pracy – WUP właściwego ze względu na siedzibę pracodawcy, najpóźniej w terminie 30 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii.

Zobacz więcej o świadczeniu na rzecz ochrony miejsc pracy ze środków FGŚP na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników nieobjętych przestojem.

Obniżenie wymiaru czasu pracy i przestój ekonomiczny bez dofinansowania

Kto może obniżyć wymiar czasu pracy lub zastosować przestój ekonomiczny

Od 24 czerwca 2020 roku pracodawcy, którzy nie korzystają z dofinansowania części kosztów wynagrodzeń swoich pracowników, mogą obniżyć wymiar czasu pracy lub zastosować przestój ekonomiczny – okres, w którym pracownik nie wykonuje pracy z przyczyn od siebie niezależnych, ale pozostaje w gotowości do niej.

Możliwość obniżenia wymiaru czasu pracy lub zastosowania przestoju ekonomicznego, niezależnie od tego, czy pozyskują dofinasowanie czy nie, dotyczy pracodawców, u których nastąpił spadek przychodów ze sprzedaży towarów lub usług w następstwie wystąpienia COVID-19 i w związku z tym wystąpił istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń.

Istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń oznacza zwiększenie ilorazu kosztów wynagrodzeń pracowników, z uwzględnieniem składek na ubezpieczenia społeczne pracowników finansowanych przez pracodawcę i przychodów ze sprzedaży towarów lub usług z tego samego miesiąca kalendarzowego dowolnie wskazanego przez przedsiębiorcę i przypadającego od dnia 1 marca 2020 roku do dnia poprzedzającego skorzystanie przez pracodawcę z obniżenia wymiaru czasu pracy lub zastosowania przestoju ekonomicznego, nie mniej niż o 5% w porównaniu do takiego ilorazu z miesiąca poprzedzającego (miesiąc bazowy).Za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych w przypadku, gdy okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, czyli w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego.

Wymiar czasu pracy pracownika może zostać obniżony maksymalnie o 20%, nie więcej niż do 0,5 etatu, z zastrzeżeniem, że jego wynagrodzenie nie może być niższe niż minimalne wynagrodzenie za pracę ustalane na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy pracownika przed jego obniżeniem.

Pracownikowi objętemu przestojem ekonomicznym pracodawca wypłaca wynagrodzenie obniżone nie więcej niż o 50%, nie niższe jednak niż wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy.

Zasady wprowadzania obniżonego wymiaru czasu pracy lub przestoju ekonomicznego

Warunki i tryb wykonywania pracy w okresie przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy ustala się w porozumieniu, które pracodawca zawiera z zakładową organizacją związkową. Jeżeli w firmie nie działają związki zawodowe, porozumienie trzeba zawrzeć z przedstawicielami pracowników, wyłonionymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy.

W porozumieniu trzeba określić co najmniej:

grupy zawodowe objęte przestojem ekonomicznym lub obniżonym wymiarem czasu pracy
obniżony wymiar czasu pracy obowiązujący pracowników
okres, w którym obowiązują rozwiązania dotyczące przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy.

Zmiana warunków pracy poszczególnych pracowników w związku z zawarciem porozumienia obniżającego wymiar czasu pracy bądź wprowadzającego przestój ekonomiczny nie wymaga zawierania porozumień z poszczególnymi pracownikami bądź wypowiadania warunków pracy i płacy.

Jak długo może obowiązywać obniżony wymiar czasu pracy lub przestój ekonomiczny

Obniżony wymiar czasu pracy lub przestój ekonomiczny można stosować do 6 miesięcy od miesiąca, w którym iloraz kosztów wynagrodzeń pracowników i przychodów ze sprzedaży towarów lub usług uległ zmniejszeniu do poziomu mniejszego niż 105% ilorazu z miesiąca bazowego (określony przy ustalaniu istotnego wzrostu obciążeń funduszu wynagrodzeń). Rozwiązanie może być zastosowane nie dłużej niż 12 miesięcy od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii.

Pożyczka ze środków Funduszu Pracy dla mikro przedsiębiorcy

Kto może otrzymać pożyczkę

Pożyczka przysługuje mikroprzedsiębiorcy, który prowadził działalność gospodarczą przed dniem 1 kwietnia 2020 roku.

Mikroprzedsiębiora: przedsiębiorca który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki:

zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników
osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro).

Pożyczka może być udzielona do wysokości 5 000 zł. Oprocentowanie pożyczki jest stałe i wynosi w skali roku 0,05 stopy redyskonta weksli przyjmowanych przez Narodowy Bank Polski.

Ważne! Pożyczkę możesz otrzymać tylko raz. Jest wypłacana nie później niż w ciągu 2 dni roboczych od dnia podpisania umowy pożyczkowej.

Okres spłaty pożyczki nie może być dłuższy niż 12 miesięcy, z karencją w spłacie kapitału wraz z odsetkami przez okres 3 miesięcy od dnia udzielenia pożyczki.

Pożyczka wraz z odsetkami podlega umorzeniu, pod warunkiem, że mikroprzedsiębiorca będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres 3 miesięcy od dnia udzielenia pożyczki.

Przychód z tytułu umorzenia pożyczki nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak złożyć wniosek

Wniosek o pożyczkę złóż do powiatowego urzędu pracy (PUP) właściwego ze względu na miejsce prowadzenie działalności gospodarczej, po ogłoszeniu naboru przez dyrektora PUP.

We wniosku o pożyczkę musisz podać stan zatrudnienia na dzień 29 lutego 2020 roku. w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy.

Dokumenty, które musisz przygotować, to:

wniosek o udzielenie pożyczki
umowa pożyczki
formularz informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc rekompensującą negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19

Wydłużony okres rozliczeniowy, zmiana warunków umowy o pracę, skrócone okresy odpoczynku

Pracodawca może wydłużyć okres rozliczeniowy do 12 miesięcy, zmienić warunki umowy o pracę lub skrócić okresy odpoczynku, jeżeli:

w następstwie COVID-19 wystąpił u niego spadek obrotów gospodarczych
nie zalega w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Pracy lub Fundusz Solidarnościowy do końca trzeciego kwartału 2019 roku (z pewnymi wyjątkami, na przykład zawarcie umowy z ZUS i terminowa spłata rat).

Spadek obrotów gospodarczych oznacza:

spadek nie mniej niż o 15% – obliczony jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych dwóch kolejnych miesięcy kalendarzowych, przypadających w okresie po 31 grudnia 2019 roku do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku, do łącznych obrotów z analogicznych dwóch kolejnych miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego
spadek nie mniej niż o 25% – obliczony jako stosunek obrotów z dowolnie wskazanego miesiąca kalendarzowego, przypadającego po 31 grudnia 2019 roku do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o dofinansowanie, do obrotów z miesiąca poprzedniego
wzrost obciążeń funduszu wynagrodzeń, czyli zwiększenie ilorazu kosztów wynagrodzeń pracowników, z uwzględnieniem składek na ubezpieczenia społeczne pracowników finansowanych przez pracodawcę i przychodów ze sprzedaży towarów lub usług z tego samego miesiąca kalendarzowego dowolnie wskazanego przez przedsiębiorcę i przypadającego od dnia 1 marca 2020 roku do dnia poprzedzającego skorzystanie przez pracodawcę z uprawnienia do podjęcia decyzji o ograniczeniu odpoczynku bądź podjęcia działań w celu zawarcia jednego z ww. porozumień, nie mniej niż o 5% w porównaniu do takiego ilorazu z miesiąca poprzedzającego (miesiąc bazowy). Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy iloraz kosztów wynagrodzeń pracowników, z uwzględnieniem składek na ubezpieczenia społeczne pracowników finansowanych przez pracodawcę, i przychodów ze sprzedaży towarów lub usług w miesiącu, w którym wystąpił istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń, wynosi mniej niż 0,3.

Za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych w przypadku, gdy okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, czyli w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego.

Pracodawcy, którzy spełniają te warunki, mają możliwość:

zawarcia porozumienia o wprowadzeniu systemu równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 12 miesięcy.

Ważne! Przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy.

zawarcia porozumienia o stosowaniu mniej korzystnych warunków zatrudnienia pracowników niż wynikające z umów o pracę zawartych z tymi pracownikami, w zakresie i przez czas ustalone w porozumieniu
ograniczenia nieprzerwanego odpoczynku dobowego (z 11 do 8 godzin) i tygodniowego (z 35 do 32 godzin).

Ważne! Pracownikowi przysługuje równoważny okres odpoczynku dobowego w wymiarze różnicy między 11 godzinami a liczbą godzin krótszego wykorzystanego przez pracownika okresu odpoczynku. Równoważnego okresu odpoczynku pracodawca udziela pracownikowi w okresie nie dłuższym niż 8 tygodni.

Wprowadzenie:

systemu równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 12 miesięcy
stosowanie mniej korzystnych warunków zatrudnienia pracowników niż wynikające z umów o pracę

wymaga zawarcia porozumienia z organizacją lub organizacjami związkowymi działającymi w przedsiębiorstwie. Jeżeli w firmie nie działają związki zawodowe, porozumienie trzeba zawrzeć z przedstawicielami pracowników, wyłonionymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy.

Pracodawca przekazuje kopię porozumienia właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy w terminie 5 dni roboczych od dnia zawarcia porozumienia.

Świadczenie postojowe dla osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą

Kto może otrzymać świadczenie postojowe dla osób prowadzących działalność gospodarczą

Możesz otrzymać świadczenie postojowe, jeżeli:

w następstwie COVID-19 doszło do przestoju w prowadzonej przez ciebie działalności
jesteś cudzoziemcem legalnie przebywającymi na terytorium Polski albo zamieszkujesz na terytorium Polski i:
- jesteś obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej
- jesteś obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz posiadasz prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
nie podlegasz ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu
działalność gospodarcza została rozpoczęta przed 1 kwietnia 2020 roku i:
- nie została zawieszona oraz przychód uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym składasz wniosek o świadczenie postojowe, był o co najmniej 15% niższy od przychodu, który uzyskałeś w miesiącu poprzedzającym ten miesiąc
- działalność została zawieszona po 31 stycznia 2020 roku.

Ważne! Możesz wystąpić o to świadczenie, gdy korzystasz z Ulgi na start lub opłacasz Mały ZUS Plus.

Świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 80% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, obowiązującego w 2020 (2080 zł).

Jeżeli rozliczasz podatki kartą podatkową i jesteś osobą zwolnioną z opłacania podatku VAT, świadczenie postojowe wyniesie 1 300 zł.

Świadczenie możesz otrzymać maksymalnie trzy razy.

Po raz kolejny świadczenie możesz otrzymać nie wcześniej niż w miesiącu następującym po miesiącu wypłaty wcześniej przyznanego świadczenia postojowego. Warunkiem przyznania kolejnego świadczenia postojowego jest wykazanie w oświadczeniu, że sytuacja materialna wykazana we wcześniejszym wniosku nie uległa poprawie.

Jak złożyć wniosek

Wnioski o świadczenie postojowe można składać w terminie 3 miesięcy od miesiąca, w którym został zniesiony stan epidemii.

Wniosek o pierwsze i kolejne świadczenie postojowe (RSP-D) złożysz wyłącznie elektronicznie, przez Platformę Usług Elektronicznych (PUE) ZUS lub przez stronę Tarczy Antykryzysowej.

Świadczenie postojowe dla umów cywilnoprawnych

Kto może otrzymać świadczenie postojowe dla umów cywilnoprawnych

Możesz otrzymać świadczenie postojowe:

jeżeli w następstwie wystąpienia COVID-19 doszło do przestoju w działalności zleceniodawcy lub zamawiającego, z którym zawarłeś lub zawarłaś umowę prawa cywilnego (umowę agencyjną, umowę zlecenia, inną umowę o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, umowę o dzieło) i która nie może zostać wykonana lub nastąpiło ograniczenie jej realizacji w związku z tym przestojem
jesteś cudzoziemcem legalnie przebywającymi na terytorium Polski albo zamieszkujesz na terytorium Polski i:
- jesteś obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej
- jesteś obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz posiadasz prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
nie podlegasz ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu chyba, że równocześnie podlegasz ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej
umowa cywilnoprawna została zawarta przed dniem 1 kwietnia 2020 roku
przychód z umowy cywilnoprawnej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o świadczenie postojowe, nie był wyższy od 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto z poprzedniego obowiązującego na dzień złożenia wniosku.

Ile wynosi świadczenie dla umów cywilnoprawnych

Świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 80% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, obowiązującego w 2020 roku (2080 zł).

Jeśli suma twoich przychodów z umów cywilnoprawnych w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym składasz wniosek o świadczenie postojowe, wynosi do 1299,99 zł (mniej niż 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2020 roku), to świadczenie postojowe przysługuje w wysokości sumy wynagrodzeń z tych umów.

Gdzie złożyć wniosek dla umów cywilnoprawnych

Wnioski o świadczenie postojowe można składać do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych najpóźniej w terminie 3 miesięcy od miesiąca, w którym został zniesiony stan epidemii.

Po raz kolejny możesz otrzymać świadczenie nie wcześniej niż w miesiącu następującym po miesiącu wypłaty wcześniej przyznanego świadczenia postojowego. Warunkiem przyznania kolejnego świadczenia postojowego jest wykazanie w oświadczeniu, że sytuacja materialna wykazana we wcześniejszym wniosku nie uległa poprawie.

Wnioski o świadczenie postojowe (RSP-C) można składać wyłącznie elektronicznie, przez Platformę Usług Elektronicznych (PUE) ZUS lub przez stronę Tarczy Antykryzysowej.

Pamiętaj! Wniosek musi złożyć twój zleceniodawca lub zamawiający. Do wniosku musi zostać dołączona kopia umowy cywilnoprawnej

Jeżeli zawarłeś więcej niż jedną umowę cywilnoprawną, każdy zleceniodawca lub zamawiający składa wniosek odrębnie dla każdej umowy.

Jeśli twój zleceniodawca lub zamawiający odmówił złożenia za ciebie wniosku, to wniosek o świadczenie postojowe (RSP-CZ) możesz złożyć samodzielnie.

Abyś mógł otrzymać kolejne świadczenie postojowe, musisz złożyć wniosek za kolejny okres (RSP-CK).

Ważne! Świadczenie możesz otrzymać maksymalnie trzy razy.

Szczególne rozwiązania dla branży turystycznej, estradowej i wystawienniczej

Od 15 października 2020 roku przedsiębiorcy z branży turystycznej, estradowej i wystawienniczej mogą wystąpić do ZUS z wnioskiem o:

świadczenie postojowe
dodatkowe świadczenie postojowe
zwolnienie z opłacania składek

Świadczenie postojowe

Osoby prowadzące przeważającą działalność z kodem 79.II.A (działalność agentów turystycznych) oraz osoby prowadzące przeważającą działalność z kodem 79.90.A (działalność pilotów wycieczek i przewodników turystycznych) mogą korzystać ze szczególnych warunków nabywania prawa do pierwszego świadczenia postojowego.

Jeśli na dzień złożenia wniosku o świadczenie postojowe twoja działalność lub jej przeważająca część jest oznaczona kodem PKD 79.11.A (działalność agentów turystycznych), to te szczególne warunki są następujące:

mieszkasz w Polsce i jesteś polskim obywatelem albo masz prawo czasowego lub stałego pobytu na terytorium Polski
rozpocząłeś prowadzenie działalności przed 1 kwietnia 2020 roku
masz przestój w prowadzeniu działalności z powodu COVID-19
nie podlegasz ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu, na przykład umowy o pracę, umowy-zlecenia, chyba że podlegasz ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jeśli na dzień złożenia wniosku o świadczenie postojowe twoja działalność lub jej przeważająca część jest oznaczona kodem PKD 79.90.A (działalność pilotów wycieczek i przewodników turystycznych), to te szczególne warunki są następujące:

mieszkasz w Polsce i jesteś polskim obywatelem albo masz prawo czasowego lub stałego pobytu na terytorium Polski
masz przestój w prowadzeniu działalności z powodu COVID-19
zawiesiłeś prowadzenie działalności po 31 sierpnia 2019 roku
twoja działalność ma charakter sezonowy i w 2019 roku wykonywałeś ją maksymalnie przez 9 miesięcy
nie podlegasz ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu, na przykład umowy o pracę, umowy-zlecenia, chyba że podlegasz ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wniosek o świadczenie postojowe (RSP-DB) możesz złożyć wyłącznie elektronicznie, przez Platformę Usług Elektronicznych (PUE) ZUS lub przez stronę Tarczy Antykryzysowej.

Wniosek możesz złożyć najpóźniej w ciągu 3 miesięcy od miesiąca, w którym zostanie zniesiony stan epidemii.

Dodatkowe świadczenie postojowe

Prawo do dodatkowego świadczenia postojowego przysługuje, jeżeli łącznie spełniasz następujące warunki:

prowadzisz przeważającą działalność z kodem PKD 49.39.Z, 77.39.Z, 79.11.A, 90.01.Z, 90.02.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z
skorzystałeś ze świadczenia postojowego w ramach działań anycovidowych – otrzymałeś co najmniej jedno świadczenie
przychód z tej działalności uzyskany w miesiącu kalendarzowym poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku o dodatkowe świadczenie postojowe był niższy co najmniej o 75% w stosunku do przychodu uzyskanego w tym samym miesiącu kalendarzowym w 2019 roku.

Dodatkowe świadczenie postojowe otrzymasz w takiej samej wysokości co wcześniej wypłacone świadczenie postojowe (czyli 2 080 zł albo 1 300 zł).

Dodatkowe świadczenie postojowe możesz otrzymać maksymalnie trzy razy.

Wniosek o dodatkowe świadczenie postojowe (RSP-DD), możesz złożyć wyłącznie elektronicznie przez Platformę Usług Elektronicznych (PUE) ZUS.

Wniosek możesz złożyć wniosek najpóźniej w ciągu 3 miesięcy od miesiąca, w którym zostanie zniesiony stan epidemii.

Zwolnienie z opłacania składek za lipiec, sierpień i wrzesień 2020

Prawo do zwolnienia z opłacania składek przysługuje ci, jeżeli łącznie spełniasz następujące warunki:

prowadzisz przeważającą działalności z kodem PKD: 49.39.Z, 55.10.Z, 77.39.Z, 79.11.A, 79.90.A, 82.30.Z, 90.01.Z, 90.02.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z
byłeś zgłoszony jako płatnik składek do dnia 30 czerwca 2020 roku
przychód z działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w pierwszym miesiącu kalendarzowym, za który składany jest wniosek o zwolnienie z opłacania tych składek, był niższy co najmniej o 75% w stosunku do przychodu uzyskanego w tym samym miesiącu kalendarzowym w 2019 roku
złożyłeś deklaracje rozliczeniowe i imienne raporty miesięczne za miesiące wskazane we wniosku najpóźniej do 31 października (chyba że jesteś zwolniony z obowiązku ich składania),

Zwolnienie obejmuje składki na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych za lipiec, sierpień i wrzesień 2020 roku. Następuje na wniosek płatnika, który powinien zostać przekazany do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie później niż do 30 listopada 2020 roku.

Pamiętaj! Zwolnienie będzie ci przysługiwać niezależnie od tego czy zostały opłacone składki za wskazany we wniosku okres. Jeżeli opłaciłeś składki, ale spełniasz warunki aby zwolnić cię z ich płacenia, to gdy otrzymasz informację o zwolnieniu z opłacania składek, możesz wystąpić z wnioskiem o ich zwrot. Nadpłata zostanie zwrócona, jeżeli nie masz w ZUS zaległości.

Wniosek o dodatkowe świadczenie postojowe (RDZ-B), możesz złożyć wyłącznie elektronicznie, przez Platformę Usług Elektronicznych (PUE) ZUS.

Praca zdalna

Od 1 kwietnia 2020 roku w ramach przeciwdziałania COVID-19 wszyscy pracodawcy mogą przez określony czas polecić pracownikom wykonywanie pracy zdalnej, czyli pracy poza miejscem jej stałego wykonywania. Co ważne, szczególna regulacja pracy zdalnej ma charakter czasowy. Przepis stosuje się w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19 oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu.

Praca zdalna może:

być w szczególności wykonywana przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość lub
dotyczyć wykonywania części wytwórczych lub usług materialnych.

Katalog ma charakter przykładowy i nie wyklucza wykorzystania środków komunikacji elektronicznej.

Wykonywanie pracy zdalnej może zostać polecone, jeżeli pracownik ma umiejętności, możliwości techniczne i możliwości lokalowe do wykonywania takiej pracy, a rodzaj powierzanej pracy na to pozwala.

Pracodawca powinien zatem zweryfikować, czy te wymagania są spełnione. Może na przykład odebrać od pracownika oświadczenie, że ten posiada wystarczające możliwości lokalowe. Jednak jeżeli pracownik zgłosi brak możliwości świadczenia pracy w miejscu zamieszkania, pracodawca powinien wyznaczyć pracownikowi inne miejsce wykonywania pracy zdalnej.

Narzędzia i materiały potrzebne do wykonywania pracy zdalnej oraz obsługę logistyczną pracy zdalnej ma zapewnić pracodawca. Pracownik może używać środków pracy, których nie zapewnił mu pracodawca pod warunkiem, że umożliwia to poszanowanie i ochronę informacji poufnych oraz innych tajemnic prawnie chronionych – w tym tajemnicy przedsiębiorstwa lub danych osobowych – a także informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.

W ramach uprawnień kierowniczych pracodawca może zobowiązać pracownika wykonującego pracę zdalną do prowadzenia ewidencji wykonanych czynności, uwzględniającą w szczególności opis czynności, datę i czas ich wykonania. Zlecając prowadzenie ewidencji, pracodawca powinien wskazać formę (na przykład elektronicznie) i częstotliwość jej sporządzania.

Udzielanie zaległego urlopu wypoczynkowego

Na czas obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 wprowadzono szczególną regulację udzielania urlopu zaległego, niewykorzystanego w poprzednich latach.

Pracodawca może udzielić pracownikowi urlopu wypoczynkowego niewykorzystanego przez pracownika w poprzednich latach kalendarzowych w wymiarze do 30 dni urlopu. Pracodawca ma prawo zobowiązać pracownika do wykorzystania takiego urlopu:

w terminie przez siebie wskazanym
bez uzyskania jego zgody
z pominięciem planu urlopów.

Pracownik ma obowiązek taki urlop wykorzystać.

Zmiany w Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych

W zależności od sektora czy wielkości pracodawca ma określone obowiązki w zakresie tworzenia i funkcjonowania Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) albo wypłaty świadczenia urlopowego.

W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 pracodawcom, u których funkcjonuje ZFŚS albo którzy są zobowiązani do wypłaty świadczenia urlopowego, przyznano możliwość zawieszenia obowiązków:

tworzenia lub funkcjonowania zakładowego funduszu świadczeń socjalnych
dokonywania odpisu podstawowego
wypłaty świadczeń urlopowych.

Pracodawcy zamierzający skorzystać z tego rozwiązania muszą spełnić dodatkowe warunki. Są to:

spadek obrotów gospodarczych lub
istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń.

Spadek obrotów gospodarczych oznacza spadek:

nie mniej niż o 15% – obliczony jako stosunek łącznych obrotów z dowolnie wskazanych dwóch kolejnych miesięcy kalendarzowych (przypadających w okresie po 31 grudnia 2019 roku do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku) do łącznych obrotów z analogicznych dwóch kolejnych miesięcy kalendarzowych poprzedniego roku
nie mniej niż o 25% – obliczony jako stosunek obrotów z dowolnie wskazanego miesiąca kalendarzowego, przypadającego po 31 grudnia 2019 roku, do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o dofinansowanie, do obrotów z miesiąca poprzedniego.

Za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych w przypadku, gdy okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, czyli w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego.

Istotny wzrost obciążeń funduszu wynagrodzeń oznacza zwiększenie ilorazu kosztów wynagrodzeń pracowników, z uwzględnieniem składek na ubezpieczenia społeczne pracowników finansowanych przez pracodawcę i przychodów ze sprzedaży towarów lub usług z tego samego miesiąca kalendarzowego dowolnie wskazanego przez przedsiębiorcę i przypadającego od dnia 1 marca 2020 roku do dnia poprzedzającego skorzystanie przez pracodawcę z uprawnienia do obniżenia wymiaru czasu pracy lub wprowadzenia przestoju, nie mniej niż o 5% w porównaniu do takiego ilorazu z miesiąca poprzedzającego (miesiąc bazowy). Za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych w przypadku, gdy okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, czyli w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego.

Ważne! Jeżeli u pracodawcy działają reprezentatywne organizacje związkowe, to zawieszenie obowiązków wymaga porozumienia z tymi organizacjami związkowymi.

W przypadku pracodawców, u których wystąpił spadek obrotów gospodarczych lub istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń i jednocześnie u których wysokość odpisu na ZFŚS oraz inne świadczenia o charakterze socjalno-bytowym została ustalona na wyższym poziomie niż określa ustawa, stosuje się ustawową wysokość odpisu na ZFŚS.

Świadczenia związane z rozwiązaniem umów o pracę lub umów cywilnoprawnych

Na czas obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, w przypadku pracodawców, u których wystąpił:

spadek obrotów gospodarczych
istotny wzrost obciążenia funduszu wynagrodzeń

wprowadzono ograniczenie wysokości niektórych świadczeń wypłacanych pracownikom w przypadku rozwiązania umowy o pracę.

Jeżeli w związku z rozwiązaniem umowy o pracę przepisy przewidują obowiązek wypłaty odprawy, odszkodowania lub innego świadczenia pieniężnego, to wysokość takich świadczeń nie może przekroczyć dziesięciokrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę. W 2020 roku jest to 26 000 zł.

Te rozwiązania mają zastosowanie:

w przypadku wypowiedzenia umowy o pracę albo rozwiązania umowy-zlecenia, albo innej umowy o świadczenie usług i umowy o dzieło
w związku z ustaniem odpłatnego pełnienia funkcji.

Ta zmiana ma znaczenie – na przykład – w sytuacji zwolnień grupowych, w których przypadku poza okresem epidemii wysokość odprawy nie może przekraczać kwoty piętnastokrotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Ważne! Ograniczenie wysokości świadczeń nie dotyczy jednak osób współpracujących w ramach umowy agencyjnej.

Rozwiązywanie umowy o zakazie konkurencji

Na czas obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, wprowadzono szczególne rozwiązanie w zakresie wypowiadania umów o zakazie konkurencji.

Umowy o zakazie konkurencji mogą zostać wypowiedziane z zachowaniem terminu 7 dni. Dotyczy to umów, które obowiązują po ustaniu:

stosunku pracy
umowy agencyjnej
umowy-zlecenia bądź innej umowy o świadczenie usług
umowy o dzieło.

Do wypowiedzenia umowy o zakazie konkurencji jest uprawniona tylko jedna strona umowy, to jest strona, na rzecz której został ustanowiony zakaz konkurencji. Stroną tą jest zatem odpowiednio: pracodawca, dający zlecenie lub zamawiający.

źródło: biznes.gov.pl

CZYTAJ DALEJ

W ubiegłym tygodniu Prezydent RP podpisał ustawę, która zmienia zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków z ubezpieczenia chorobowego, w tym zasiłku macierzyńskiego.

8 października 2020 r., Prezydent Andrzej Duda podpisał ustawę o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania społeczno-gospodarczym skutkom COVID-19. Po przegłosowaniu przez Sejm, ustawa przeszła proces wprowadzenia kilku poprawek wniesionych przez Senat, by po czwartkowym głosowaniu trafić do podpisu Prezydenta. W ustawie zawarta jest m.in. zmiana przepisów w zakresie zasad ustalania podstawy wymiaru zasiłków z ubezpieczenia chorobowego.

Pierwotnie, wśród pracowników, dla których zdecydowano się, w ramach porozumienia, na obniżenie wymiaru czasu pracy w ramach Tarczy Antykryzysowej znalazły się również osoby pobierające świadczenia z ubezpieczenia chorobowego, w tym zasiłki macierzyńskie. Na mocy tych przepisów, obniżenie pracownikowi wymiaru czasu pracy odbywa się na podstawie porozumienia zawieranego pomiędzy pracodawcą a związkami zawodowymi albo przedstawicielami pracowników.

W sytuacji objęcia w porozumieniu niższym wymiarem czasu pracy np. kobiet w ciąży i w przypadku przerwy w pobieraniu zasiłku lub zmiany rodzaju pobieranego zasiłku np. zasiłku chorobowego na zasiłek macierzyński, podstawa wymiaru zasiłku jest ustalana na nowo, a zasiłek wypłacany jest z uwzględnieniem wynagrodzenie z obniżonego wymiaru czasu pracy.

Obniżony wymiar czasu pracy bez wpływu na zasiłek

W myśl nowej ustawy, w sytuacji gdy obniżenie wymiaru czasu pracy nastąpiło w okresie wcześniej pobieranego zasiłku oraz między okresami pobierania wcześniejszego i kolejnego zasiłku nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż trzy miesiące kalendarzowe, przepis art. 40 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa nie będzie miał zastosowania.

– W takich przypadkach podstawa wymiaru zasiłku nie będzie uwzględniała obniżonego wymiaru czasu pracy lub mniej korzystnych zasad wynagradzania ze względu na COVID-19 – tłumaczy minister rodziny i polityki społecznej Marlena Maląg.

Przyjęte zmiany regulują sposób obliczania podstawy wymiaru zasiłków zarówno pracowników, którzy dopiero nabędą prawo do tych świadczeń jak i pracowników, którym ZUS albo pracodawcy ustalili już podstawę wymiaru świadczeń na podstawie obniżonego wynagrodzenia.

– Zależy nam na tym, by jak najwięcej pracowników skorzystało na zmianie tych przepisów. Wiemy, że w dużej części dotyczą one grupy przyszłych i młodych mam. – wskazuje minister Marlena Maląg i dodaje – Ponieważ to właśnie ochrona pracowników od początku była nadrzędnym celem wprowadzanych tarcz, cieszę się, że te porządkujące zapisy udało się nam sprawnie wprowadzić.

Przeliczenie podstawy wymiaru świadczeń już wypłaconych będzie następowało na wniosek świadczeniobiorcy.

Ustawa weszła w życie

Ustawa o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania społeczno-gospodarczym skutkom COVID-19 została uchwalona przez Sejm RP 17 września 2020 r. Senat RP wniósł do ustawy poprawki, skąd ustawa została przekazana ponownie do Sejmu. Po głosowaniu, które odbyło się 8 października, ustawa została podpisana dziś przez prezydenta.

Nowe przepisy wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ich ogłoszenia. Natomiast moc obowiązywania przepisów w zakresie podstawy wymiaru świadczeń z ubezpieczenia chorobowego jest zgodna z terminami wejścia w życie poszczególnych przepisów tzw. Tarczy Antykryzysowej, umożliwiających obniżenie wymiaru czasu pracy lub wprowadzenie mniej korzystnych zasad wynagradzania.

CZYTAJ DALEJ