– Nadszedł czas, aby zweryfikować zasady opodatkowania w Europie – powiedział komisarz Paolo Gentiloni. Komisja Europejska zaproponowała nową, ambitną strategię dotyczącą opodatkowania działalności gospodarczej, która zakłada m.in. zachęcanie państw UE do zezwolenia przedsiębiorstwom na przenoszenie strat podatkowych na poprzednie lata, kiedy były rentowne.

Komisja Europejska przyjęła komunikat w sprawie opodatkowania działalności gospodarczej w XXI wieku, dążąc do promowania solidnego, skutecznego i sprawiedliwego systemu opodatkowania działalności gospodarczej w Unii Europejskiej. W komunikacie przedstawiono zarówno krótko-, jak i długoterminową wizję wspierania odbudowy Europy po pandemii COVID-19 oraz zapewnienia odpowiednich dochodów publicznych w nadchodzących latach. Założenia to stworzenie sprawiedliwego i stabilnego otoczenia biznesowego, które przyczyni się do pobudzenia zrównoważonego wzrostu gospodarczego w UE, sprzyjającego tworzeniu licznych miejsc pracy, a także do zwiększenia naszej otwartej strategicznej autonomii. W komunikacie uwzględniono postępy poczynione w rozmowach grupy G-20 i OECD na temat globalnej reformy podatkowej.

Po pierwsze, Komisja przedstawi do 2023 r. nowe ramy opodatkowania przedsiębiorstw w UE, które zmniejszą obciążenia administracyjne, usuną przeszkody podatkowe i stworzą bardziej przyjazne dla przedsiębiorstw otoczenie na jednolitym rynkuDziałalność gospodarcza w Europie: ramy opodatkowania dochodów (BEFIT) zapewnią jednolity w całej UE zbiór przepisów regulujących kwestie podatku od działalności gospodarczej, przewidujący sprawiedliwszy podział praw do opodatkowania między państwami członkowskimi. BEFIT ograniczy biurokrację, zmniejszy koszty przestrzegania przepisów, zminimalizuje możliwości unikania opodatkowania i posłuży wsparciem w procesie tworzenia miejsc pracy i inwestowania na jednolitym rynku. BEFIT zastąpi oczekujący na rozpatrzenie wniosek w sprawie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych, który zostanie wycofany. Komisja zapoczątkuje szerszą debatę na temat przyszłości opodatkowania w UE, którą podsumuje przewidziane na 2022 r. sympozjum podatkowe na temat unijnej struktury podatkowej do 2050 r.

Po drugie, w komunikacie określono strategię podatkową na najbliższe dwa lata, która przewiduje środki promujące produktywne inwestycje i przedsiębiorczość, obejmujące dochody krajowe skuteczniejszą ochroną oraz wspierające transformację ekologiczną i cyfrową. Opiera się ona na ambitnych założeniach określonych w planie działania w obszarze podatków, przedstawionym przez Komisję latem ubiegłego roku. Działania będą obejmować:

  • Zapewnienie większej przejrzystości publicznej – propozycja, aby niektóre duże przedsiębiorstwa prowadzące działalność w UE publikowały swoje efektywne stawki opodatkowania. Nowe środki przeciwdziałające unikaniu opodatkowania będą ukierunkowane także na funkcjonowanie firm przykrywek;
  • Wspieranie ożywienia gospodarczego poprzez podjęcie kwestii preferencyjnego traktowania zadłużenia w obowiązującym obecnie systemie opodatkowania działalności gospodarczej, w którym finansowanie dłużne przedsiębiorstw jest traktowane korzystniej niż finansowanie kapitałowe Celem wniosku jest zachęcenie przedsiębiorstw do finansowania swojej działalności z pomocą kapitału własnego, nie zaś finansowania dłużnego.

Po trzecie, Komisja przyjęła zalecenie w sprawie postępowania poszczególnych państw członkowskich w przypadku strat. W zaleceniu zachęca się państwa członkowskie do zezwolenia przedsiębiorstwom na przenoszenie strat podatkowych na poprzednie lata. Przyniesie to korzyści przedsiębiorstwom, które były rentowne w latach poprzedzających pandemię, umożliwiając im wyrównanie strat poniesionych w latach 2020 i 2021 za pośrednictwem podatków opłaconych przed 2020 r. Środek ten przyniesie korzyści przede wszystkim MŚP.

Źródło: https://ec.europa.eu/



W większości państw członkowskich UE co najmniej tyle samo kobiet co mężczyzn kształci się na poziomie wyższym, a liczba doktorantek wzrasta szybciej niż liczba równorzędnych studentów płci męskiej. Jak to odbija się na sile roboczej związanej z nauką i technologią?

W 2020 r. z prawie 73 mln osób zatrudnionych w nauce i technologii w UE w wieku od 15 do 74 lat prawie 37,5 mln stanowiły kobiety (51,3%) i 35,5 mln mężczyzn (48,7%).

W dwóch trzecich państw członkowskich większość zatrudnionych w nauce i technice stanowiły kobiety, przy czym najwyższy odsetek odnotowano na Litwie i Łotwie (odpowiednio 63,7% i 62,9%). Austria, Holandia, Luksemburg, Czechy, Włochy i Malta były jedynymi krajami z udziałem poniżej 50%, wahającym się od 49,9% do 45,2%.

Na poziomie regionalnym (NUTS1) największy udział kobiet zatrudnionych w nauce i technice w 2020 r. obserwowano:

  • na Litwie (63,7%),
  • Łotwie (62,9%),
  • północnej i południowo-wschodniej Bułgarii (60,4%),
  • Azorach (59,6%) i
  • Estonii (59,5%).

Na drugim końcu skali jest Malta, która zatrudniała tylko 45,2% kobiet w nauce i technologii, a następnie włoskie regiony z południa, północnego zachodu od 45% do 47%.

Eurostat



Polska ma czas do sierpnia 2022 roku, aby wdrożyć zapisy unijnej dyrektywy work–​life balance, której celem jest wyrównywanie szans kobiet na rynku pracy poprzez promowanie partnerskiego modelu rodziny. Wdrożenie unijnych przepisów wymusi zmiany w Kodeksie pracy.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1158 w sprawie równowagi między życiem zawodowym i prywatnym rodziców i opiekunów została przyjęta w czerwcu 2019 roku. Państwa członkowskie UE muszą zaimplementować ją do 2 sierpnia 2022 roku. Nowa regulacja zawiera wiele rozwiązań dotyczących uprawnień rodzicielskich, np. w zakresie urlopu ojcowskiego, rodzicielskiego i elastycznej organizacji czasu pracy. Niektóre z tych rozwiązań, jak np. 10-dniowy urlop ojcowski z okazji narodzin dziecka, już funkcjonują w polskim prawodawstwie. Natomiast nowe rozwiązanie, które należy wdrożyć, to uprawnienia ojców w zakresie korzystania z urlopów rodzicielskich.

red.



Od pierwszego kwartału 2020 roku europejski rynek pracy boryka się z pandemią COVID-19. Wiele państw członkowskich Unii Europejskiej (UE) wdrożyło środki, takie jak praca krótkoterminowa lub wsparcie finansowe dla przedsiębiorstw, aby złagodzić wpływ kryzysu zdrowotnego na zatrudnienie. Mogło to do pewnego stopnia pomóc w ograniczeniu zwolnień masowych. Jednak osoby, które powinny były podjąć pracę lub utrzymać zatrudnienie w wyniku odnowienia umowy na czas określony, mogły zostać bezpośrednio dotknięte pogorszeniem koniunktury gospodarczej i zamknięciem przedsiębiorstw lub podmiotów publicznych.

W czwartym kwartale 2020 r. 188,7 mln osób, czyli 72,6% ogółu ludności UE w wieku 20-64 lata, było zatrudnionych w porównaniu z 186,6 mln lub 71,7% w drugim kwartale 2020 r. I 191,4 mln lub 73,2% w czwartym kwartale 2019 r.

Zatrudnienie mężczyzn w UE w okresie od czwartego kwartału 2019 r. do czwartego kwartału 2020 r. spadło o 1,7 mln. Oznacza to spadek wskaźnika zatrudnienia o 0,9 punktu procentowego (z 79,1% do 78,2%), podczas gdy zatrudnienie kobiet spadło o 1,0 mln, spadek wskaźnika zatrudnienia o 0,4 pkt. proc. (z 67,4% do 67,0%) w tym okresie.

Największe spadki wskaźnika zatrudnienia w Hiszpanii, Estonii i na Litwie

Niemal wszystkie państwa członkowskie UE, z wyjątkiem Polski, Luksemburga, Malty i Grecji, odnotowały spadek wskaźników zatrudnienia między czwartym kwartałem 2019 r. a czwartym kwartałem 2020 r., przy czym spadek o ponad 2 pkt. proc. odnotowano w Hiszpanii, Estonii i na Litwie.

Zatrudnienie na czas określony pod koniec 2020 r. wciąż poniżej poziomów z 2019 r.

Umowy na czas określony stanowiły 10,6% całkowitego zatrudnienia w UE w ostatnim kwartale 2020 r., czyli nieco więcej niż jedna na dziesięć osób zatrudnionych w UE była zatrudniona na umowę czasową.

EUROSTAT


flaga-mapa-10.jpg

Polacy lepiej oceniają działania lokalnych władz i Unii Europejskiej w celu zwalczania pandemii niż te podejmowane przez polski rząd. W najnowszym badaniu opinii publicznej Eurobarometr Polakom zadano pytania o życie w czasie COVID-19, o opinię na temat działania mediów oraz o ich stosunek do polityki klimatycznej i praworządności.

Z opublikowanego dzisiaj raportu wynika również, że poziom zadowolenia z funkcjonowania demokracji w Polsce istotnie spadł w ciągu ostatniego roku i jest najniższy od kilku lat. Ponadto, Polacy uważają, że fake newsy stanowią duży problem w kraju.

Ponad jedna trzecia Polaków (36%) jest zadowolona z działań jakie podjął polski rząd w celu zwalczania pandemii. Dużo bardziej Polacy (51%) są natomiast zadowoleni z tego, jakie środki, w celu zwalczania pandemii, podejmowały władze regionalne i lokalne, a 55% – z działań podjętych przez UE. 63% Polaków wierzy ponadto, że w przyszłości Unia będzie podejmować właściwe decyzje. Zdaniem prawie co trzeciego Polaka (31%) priorytetem UE powinno być obecnie zapewnienie wszystkim obywatelom UE szybkiego dostępu do bezpiecznych i skutecznych szczepionek.

Zdaniem większości Polaków (78%) obecność wiadomości i informacji, które zniekształcają rzeczywistość lub nawet są nieprawdziwe, stanowi problem w kraju. 82% Polaków jest zdania, że dezinformacja jest zagrożeniem dla demokracji. Polacy gorzej niż przeciętny Europejczyk oceniają media narodowe pod kątem zapewniania różnorodności poglądów i opinii oraz podawania wiarygodności informacji. W nieco mniejszym stopniu przekonani są także o wolności mediów od politycznych czy handlowych nacisków.

Ponad połowa Polaków (53%) źle ocenia funkcjonowanie demokracji w Polsce i ten odsetek jest najniższy od kilku lat. Również na tle Europejczyków, Polska jest w dziesiątce krajów z najniższym poziomem zadowolenia z funkcjonowania demokracji (45% zadowolonych w porównaniu do 55% ogółu Europejczyków).

47% Polaków jest zdania, że głównym priorytetem Europejskiego Zielonego Ładu, czyli zestawu środków mających na celu ochronę środowiska i klimatu, powinno być rozwijanie energii ze źródeł odnawialnych. Drugim z elementów zdaniem 45% badanych powinna być walka z odpadami plastikowymi. W tej kwestii opinie Polaków nie odbiegają znacząco od średnich wyników europejskich.

Ponad połowa Polaków (57%) przyznaje, że pandemia ma dla nich osobiście poważne skutki finansowe i to odsetek większy niż średnia unijna (43%).


Dodatkowe informacje:

Badanie Standardowy Eurobarometr przeprowadziła firma Kantar Polska na zlecenie Komisji Europejskiej w dniach 12 lutego – 18 marca 2021 roku, na reprezentatywnej próbie 1036 osób w wieku 15 i więcej lat, techniką wywiadów bezpośrednich w domach respondentów. Standardowy Eurobarometr jest badaniem cyklicznym, realizowanym raz na pół roku we wszystkich 27 państwach Unii Europejskiej oraz w krajach kandydujących.

Źródło: https://ec.europa.eu/


loaf-2796393_640.jpg

Usługi restauracyjne i dostawa towarów

Pojęcie „usług restauracyjnych i cateringowych” obejmuje dostarczanie żywności wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi, mającymi na celu umożliwienie natychmiastowego spożycia tej żywności przez klienta końcowego, czego zweryfikowanie należy do sądu odsyłającego. Jeżeli klient końcowy podejmie decyzję o nieskorzystaniu z zasobów materialnych i ludzkich udostępnionych mu przez podatnika w związku z konsumpcją dostarczonej żywności, należy uznać, że z dostawą tej żywności nie wiąże się żadna usługa wspomagająca – wskazał TSUE w wyroku z dn. 22.04.2021 roku w sprawie C-703/19.


flaga-mapa-33.jpg

W czwartym kwartale 2020 r. rynek pracy w UE nadal wskazywał na potencjalne ożywienie.

Między trzecim a czwartym kwartałem 2020 r. pracę znalazło 3,0 mln bezrobotnych w UE (21,3% wszystkich bezrobotnych w trzecim kwartale 2020 r.). W tym okresie 7,8 mln (54,3%) pozostało bez pracy, a 3,5 mln bezrobotnych (24,4%) straciło pracę.

Spośród wszystkich zatrudnionych w trzecim kwartale 2020 r. 2,3 mln (1,5%) straciło pracę w czwartym kwartale 2020 r., A 3,5 mln (2,3%) przeszło w bierność zawodową.

Spośród osób uznanych za nieaktywnych zawodowo w III kwartale 2020 r. 3,5 mln (3,4%) podjęło pracę w IV kwartale 2020 r., a 3,4 mln (3,4%) zostało bezrobotnych.

EUROSTAT



Informacja otrzymana za pośrednictwem Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi z Ambasady Wielkiej Brytanii:

„Pragniemy poinformować o ważnych zmianach w harmonogramie wprowadzania nowych procesów kontroli granicznej w imporcie towarów z UE do Wielkiej Brytanii.

Nowy harmonogram został ogłoszony przez rząd Wielkiej Brytanii 11.03.2021 roku

Pierwotny harmonogram obejmował stopniowe wprowadzanie kontroli importu z UE do Wielkiej Brytanii, aby zapewnić firmom czas na przygotowanie się do zmian. Decyzję o etapowym podejściu podjęto w oparciu o skutki pierwszej fali COVID. Dziś wiemy, że zakłócenia spowodowane przez COVID trwały dłużej i były głębsze, niż początkowo zakładano. W związku z powyższym, rząd Wielkiej Brytanii podjął decyzję o aktualizacji pierwotnego harmonogramu.

Chociaż zdajemy sobie sprawę, że wiele przedsiębiorstw zainwestowało swój czas i energię, aby być gotowym na czas, wzięliśmy także pod uwagę sytuację tych firm, które zdecydowanie stwierdziły, że potrzebują go więcej, aby odpowiednio dostosować swoje procesy w obecnych trudnych warunkach gospodarczych, wywołanych pandemią i jej skutkami.

W związku z tym ogłaszamy dzisiaj następujący, nowy i przejrzysty harmonogram wprowadzenia kontroli:

  • Wymogi uprzedniego zgłaszania produktów pochodzenia zwierzęcego (POAO), niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego (PUPZ) i żywności wysokiego ryzyka niepochodzącej od zwierząt (HRFNAO) zaczną obowiązywać 1 października 2021 r. Wymogi dotyczące eksportowego świadectwa zdrowia dla POAO a niektóre PUPZ wejdą w życie tego samego dnia.
  • Deklaracje celne importowe nadal będą wymagane, ale możliwość korzystania z odroczonego zgłoszenia, w tym składania zgłoszeń uzupełniających do sześciu miesięcy po imporcie towarów, została przedłużona do 1 stycznia 2022 roku.
  • Deklaracje bezpieczeństwa i ochrony dla importu nie będą wymagane do 1 stycznia 2022 roku.
  • Fizyczne kontrole SPS dla POAO, niektórych PUPZ i HRFNAO nie będą wymagane do 1 stycznia 2022 r. W tym momencie będą się one odbywać w punktach kontroli granicznej.
  • Fizyczne kontrole SPS w zakładach o wysokim priorytecie będą kontynuowane w miejscach przeznaczenia do 1 stycznia 2022 r., kiedy to zostaną przeniesione do punktów kontroli granicznej.
  • Od 1 stycznia 2022 r. Wymóg wstępnego powiadamiania, świadectw fitosanitarnych i kontroli dokumentów zostanie rozszerzony na wszystkie objęte regulacjami rośliny i produkty roślinne (tj. Nie tylko te, które mają „wysoki priorytet”).
  • Od marca 2022 r. w punktach kontroli granicznej będą odbywać się kontrole żywych zwierząt oraz wszystkich roślin i produktów roślinnych objętych regulacjami (tj. Nie tylko tych, które mają „wysoki priorytet”).

Informujemy, że wymagania dotyczące handlu między Wielką Brytanią a UE, które zostały już wdrożone 01.01.2020 r., pozostaną aktualne.

Będziemy nadal intensywnie współpracować z przedsiębiorstwami, aby wspierać je w dostosowywaniu się do nowych, już obowiązujących, wymagań i przygotowywać się do nowych wymagań określonych powyżej, tak aby mogły one nadal z powodzeniem prowadzić działalność handlową w ramach nowych ustaleń.

Uprzejmie prosimy o udostępnienie tych informacji swoim kontaktom i partnerom biznesowym, którzy również handlują z Wielką Brytanią. Poniższe linki internetowe są obecnie aktualizowane, aby odzwierciedlić nowy harmonogram.

W przypadku pytań dotyczących handlu między Polską a Wielką Brytanią prosimy o kontakt z naszym zespołem w Ambasadzie Brytyjskiej:

Poland.KeepBusinessMoving@fcdo.gov.uk

Kampania informacyjna Keep Business Moving – informacje ogólne

  • https://www.gov.uk/eubusiness– tu dowiedzą się Państwo, co trzeba wiedzieć, jeżeli chodzi o import, eksport, podatki, cła, świadczenie usług, pracę i dane osobowe.
    https://www.gov.uk/transition– prosimy o skorzystanie z brexitowego narzędzia w celu uzyskania spersonalizowanej listy niezbędnych działań.
    https://www.gov.uk/guidance/trader-support-service – jeżeli przewożą Państwo towary pomiędzy Wielką Brytanią i Irlandią Północną, ten Pomocnik Handlowca przeprowadzi Państwa przez wszelkie zmiany związane z realizacją protokołu w sprawie Irlandii Północnej.

Funkcjonowanie granicy

Przewodnik importowo-eksportowy – działania związane z importem i eksportem towarów pomiędzy Wielką Brytanią i Unią Europejską od 01.01.2021 roku krok po kroku.

Przewodnik przewoźnika drogowego – informacje dla firm transportowych i kierowców komercyjnych przewożących towary pomiędzy Wielką Brytanią i Unią Europejską.

Strona internetowa rządu polskiego
www.brexit.gov.pl – tu znajdą Państwo specjalny przewodnik dla przedsiębiorców pod tytułem „Zasady współpracy z Wielką Brytanią od 1 stycznia 2021 roku”.

Jak uzyskać brytyjski numer EORI

https://www.gov.uk/starting-to-import
https://www.gov.uk/eori

Ustalenie warunków handlu dla Państwa firmy

Siedziba w Wielkiej Brytanii (do celów podatkowych)

https://www.gov.uk/guidance/check-if-youre-esta…
https://www.gov.uk/government/publications/vat-…

Jak może Państwu pomóc pośrednik celny lub agent

Zagadnienia szczegółowe

TOWARY KONTROLOWANE

ŻYWNOŚĆ I ROLNICTWO

Kontrola sanitarna i fitosanitarna

Zwierzęta i produkty pochodzenia zwierzęcego

https://www.gov.uk/government/publications/uk-b…
https://www.gov.uk/guidance/importing-and-expor…
https://www.gov.uk/guidance/import-of-products-…
https://www.gov.uk/export-health-certificates

Oznakowanie żywności i napojów

TOWARY PRZEMYSŁOWE

Oznaczenia CE i UKCA / Regulacje dotyczące towarów przemysłowych

https://www.gov.uk/guidance/placing-manufacture…
https://www.gov.uk/guidance/using-the-ukca-mark…
https://www.gov.uk/guidance/conformity-assessme…
https://www.gov.uk/government/publications/movi…

Przemysł motoryzacyjny

Chemikalia

https://www.gov.uk/guidance/eu-business-exporti…

Kosmetyki

Leki

● https://www.gov.uk/government/collections/mhra-…

Elektronika i maszyny

Metale i inne materiały

POZOSTAŁE INFORMACJE

Brytyjski eksport towarów o znaczeniu strategicznym

Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES)

Usługi finansowe

Przepływ danych

Usługi telekomunikacyjne i informacyjne

Uznawanie kwalifikacji

Usługi i inwestycje

Jeżeli są Państwo zainteresowani rozwojem Państwa działalności oraz inwestowaniem w Wielkiej Brytanii, prosimy o kontakt: bartosz.kozinski@fcdo.gov.uk

imigracja

● https://www.gov.uk/guidance/immigration-rules/i… (visitors)
https://www.gov.uk/guidance/the-uks-points-base… (punktowy system imigracyjny – informacja w języku polskim)”.

Źródło: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi


flaga-mapa-36.jpg

W 2020 r. średnie godzinowe koszty pracy w całej gospodarce (z wyłączeniem rolnictwa i administracji publicznej) oszacowano na 28,5 EUR w UE i 32,3 EUR w strefie euro. Wzrosły one w porównaniu z ubiegłym rokiem odpowiednio z 27,7 EUR i 31,4 EUR. Przedstawione dane pochodzą z informacji o poziomie kosztów pracy opublikowanych przez Eurostat.

Najtaniej w Bułgarii, najdrożej w Danii

Średnie godzinowe koszty pracy odzwierciedlają znaczne różnice między państwami członkowskimi UE. Najniższe godzinowe koszty pracy odnotowano w Bułgarii (6,5 EUR), Rumunii (8,1 EUR) i na Węgrzech (9,9 EUR), a najwyższe w Danii (45,8 EUR) i Luksemburgu (42,1 EUR) i Belgii (41,1 EUR).

Polska plasuje się wśród Państw o najniższych kosztach godzinowych nie przekraczających 13 EUR za godzinę. Jak informuje EUROSTAT godzinowe koszty pracy w Polsce wynoszą 11 EUR.

Godzinowe koszty pracy w przemyśle wyniosły do 28,8 EUR w UE i 34,8 EUR w strefie euro. W budownictwie wyniosły one odpowiednio 25,6 i 29,0 euro. W usługach godzinowe koszty pracy wyniosły 28,2 EUR w UE i 31,1 EUR w strefie euro. W gospodarce głównie pozabiznesowej (z wyłączeniem administracji publicznej) wyniosły one odpowiednio 29,7 i 33,1 EUR.

Dwa główne składniki kosztów pracy to płace i wynagrodzenia oraz koszty pozapłacowe (np. Składki na ubezpieczenia społeczne pracodawców). Udział kosztów pozapłacowych w całkowitych kosztach pracy dla całej gospodarki wyniósł 24,5% w UE i 25,0% w strefie euro.

Godzinowe koszty pracy wzrosły najbardziej w Portugalii

W latach 2019-2020 godzinowe koszty pracy na poziomie całej gospodarki wyrażone w euro wzrosły o 3,1% w UE i o 2,9% w strefie euro.

W strefie euro godzinowe koszty pracy wzrosły we wszystkich państwach członkowskich z wyjątkiem Malty (-4,7%), Cypru i Irlandii (po -2,7%). Największy wzrost odnotowano w Portugalii (+ 8,6%), na Litwie (+ 7,5%) i Słowacji (+ 7,0%), najmniejszy wzrost zanotowano w Luksemburgu (+ 0,5%), Finlandii (+ 0,7%) i Holandii (+ 0,8%).

W przypadku państw członkowskich spoza strefy euro godzinowe koszty pracy wyrażone w walucie krajowej wzrosły we wszystkich państwach członkowskich w 2020 r. Z wyjątkiem Chorwacji (-1,0%), przy czym największy wzrost odnotowano na Węgrzech (+ 7,9%), Bułgarii (+ 7,8%), Czechach (+ 7,4%) i Rumunii (+ 7,2%). Najmniej wzrosły w Szwecji (+ 1,1%) i Danii (+ 2,0%).

W 2020 r. Większość państw członkowskich wprowadziła szereg programów wsparcia, aby złagodzić wpływ pandemii COVID-19 na przedsiębiorstwa i pracowników. Polegały one głównie na krótkoterminowych umowach o pracę i czasowych zwolnieniach w całości lub częściowo rekompensowanych przez rząd. Programy te były generalnie rejestrowane jako dotacje (lub ulgi podatkowe) rejestrowane ze znakiem ujemnym w pozapłacowym składniku kosztów pracy.

Ogólnie rzecz biorąc, liczba faktycznie przepracowanych godzin spadła bardziej niż płace, podczas gdy podatki pomniejszone o dopłaty zmniejszyły się, ograniczając w ten sposób wpływ na godzinowe koszty pracy.

Eurostat, oprac. gr.


flaga-mapa-40.jpg

W postępowaniu przed TSUE toczącym się przy udziale Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców Trybunał wyrokiem z dn. 18.03.2021 roku potwierdził o sprzeczności z art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług (u-VAT) z przepisami Unijnymi, w zakresie jaki przepisy ustawy o VAT wykonanie prawa do odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem wewnątrzwspólnotowym w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym VAT jest należny, uzależniały od wykazania należnego VAT w deklaracji podatkowej, złożonej w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Rzecznik MŚP wstąpił do postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości dotyczącego zgodności przepisu art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. b) u-VAT z artykułami 167 i 178 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dn. 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej Dz.Urz.UE L-347/1 – w zakresie dotyczącym wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

W swoim wystąpieniu skierowanym do TSUE Rzecznik wskazał, że zasada neutralności podatkowej wymaga, aby prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT zostało przyznane w razie spełnienia podstawowych wymagań, nawet jeśli podatnik nie spełnił niektórych wymagań formalnych. Podatek ten na żadnym etapie nie powinien obciążać podatnika.

Rzecznik podkreślił, że w przypadku wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów mechanizm ich rozliczenia został skonstruowany w oparciu o równoważność podatku należnego oraz naliczonego. Mechanizm ten zakłada neutralność podatku, ponieważ kwocie podatku należnego odpowiada jednocześnie kwota podatku naliczonego wynikająca z tej samej czynności opodatkowanej. Innymi słowy ustawodawca zagwarantował realizację zasady neutralności opodatkowania poprzez rozliczenie podatku należnego oraz naliczonego wynikającego z jednej czynności opodatkowanej w ramach jednego okresu rozliczeniowego.

Zdaniem Rzecznika przepisy krajowe przedmiotową równowagę wypaczały. Powodowały, że podatnik jedynie ze względów formalnych (tj. daty/momentu ujęcia faktury w rejestrze) będzie musiał de facto ponieść dodatkowy wydatek w postaci odsetek. Ciężar ten będzie wynikał jedynie z faktu, że ze względu na wymogi formalne wprowadzone przez polskiego ustawodawcę nie będzie mógł rozliczyć podatku naliczonego oraz należnego w tym samym okresie rozliczeniowym.

Przedmiotowe wymogi zdaniem Rzecznika pozostają w sprzeczności z zasadą neutralności podatku od towarów i usług. Skoro bowiem fakt dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej jest bezsporny to zasada neutralności podatkowej wymaga, by prawo do odliczenia podatku naliczonego zostało przyznane w razie spełnienia przesłanek merytorycznych, nawet jeśli podatnik nie był w stanie dochować pewnych wymogów formalnych.

W wyroku, Trybunał podzielił argumentację Rzecznika MŚP oraz Spółki i wskazał, że prawo do odliczenia jest wykonywane co do zasady w okresie, w którym podatek stał się wymagalny, może zagwarantować neutralność podatkową. Pozwala on bowiem zagwarantować, że zapłata VAT i jego odliczenie następują w tym samym okresie, tak aby podatnik został całkowicie uwolniony od ciężaru VAT należnego bądź lub zapłaconego w ramach całej prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Podkreślił, że sprzeczne z tą logiką byłoby czasowe obarczenie podatnika ciężarem VAT należnego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego, tym bardziej że żadna kwota nie jest należna organom podatkowym z tytułu takiego nabycia.

W związku z tym, zdaniem TSUE stosowanie przepisów krajowych nie może uniemożliwiać w sposób automatyczny i z powodu naruszenia wymogu formalnego wykonania prawa do odliczenia VAT należnego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego w tym samym okresie co rozliczenie tej samej kwoty VAT bez uwzględnienia wszystkich istotnych okoliczności, a w szczególności dobrej wiary podatnika.

Trybunał podkreślił, że uregulowanie krajowe, które zakazuje w sposób systematyczny wykonywania prawa do odliczenia VAT związanego z nabyciem wewnątrzwspólnotowym w tym samym okresie, w którym ta sama kwota VAT powinna zostać rozliczona, nie przewidując uwzględnienia wszystkich istotnych okoliczności, a w szczególności dobrej wiary podatnika, wykracza poza to, co jest konieczne, po pierwsze, do zapewnienia prawidłowego poboru VAT, w sytuacji gdy żadna kwota VAT nie jest należna na rzecz organu podatkowego, a po drugie – do zapobiegania oszustwom podatkowym.

Mając na względzie całość powyższych rozważań TSUE wskazał, że art. 167 i 178 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie stosowaniu przepisów krajowych, zgodnie z którymi wykonanie prawa do odliczenia VAT związanego z nabyciem wewnątrzwspólnotowym w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym VAT jest należny, jest uzależnione od wykazania należnego VAT w deklaracji podatkowej, złożonej w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy.

– To bardzo ważny wyrok dla polskich przedsiębiorców dokonujących nabyć wewnątrzwspólnotowych. Przepisy będące podstawą wyroku od początku budziły kontrowersje, co do ich zgodności z prawem Unii Europejskiej. Obowiązek zapłaty przez przedsiębiorcę odsetek będący skutkiem braku możliwości odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy pozostawał w sposób oczywisty w sprzeczności z zasadą proporcjonalności oraz neutralności podatku VAT – komentuje Paweł Chrupek, radca prawny doradca podatkowy pełnomocnik Rzecznika MŚP w postępowaniu przed TSUE.

Źródło: Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców