JK8A7619-2.jpg

Skarbówka nadal wszczyna postępowania karne skarbowe tylko po to, aby zawieszać bieg przedawnienia zobowiązań podatkowych obywateli. Efektem jest niepewność podatników, czy ich zobowiązanie wygasło – a w skrajnych przypadkach zobowiązanie nigdy się nie przedawni. Od 2014 r. sprawa odpowiednich przepisów Ordynacji podatkowej czeka na rozstrzygnięcie Trybunału Konstytucyjnego z wniosku RPO.O działania w celu ich usunięcia Rzecznik Praw Obywatelskich po raz kolejny apeluje do ministra finansów Tadeusza Kościńskiego.

Marcin Wiącek nawiązał do sprawy prowadzonej przez Rzecznika poprzedniej kadencji, dotyczącej instrumentalnego wszczynania postępowań karnych skarbowych w celu zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Problem pozostaje wciąż nierozwiązany.

W tej sprawie w 2014 r. RPO złożył wniosek do Trybunału Konstytucyjnego (sygn. akt K 31/14). Wskazał, że art. 114a  Kodeksu karnego skarbowego jest niezgodny z art. 2 i art. 45 ust. 1 Konstytucji,  a art. 70 § 6 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa – w zakresie, w jakim przewiduje, że bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego nie rozpoczyna się,  a rozpoczęty ulega zawieszeniu, z dniem wszczęcia postępowania w sprawie, a nie przeciwko osobie – jest niezgodny z art. 2 Konstytucji. W 2017 r. sprawa była rozpoznawana przez Trybunał. Nie została jednak rozstrzygnięta. TK zamkniętą rozprawę otworzył na nowo i odroczył bez terminu.

RPO poprzedniej kadencji zgłosił także udział w trzech postępowaniach przed TK, zainicjowanych skargami konstytucyjnymi w sprawie zawieszania biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w kontekście wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe (sygn. akt SK 100/19, SK 50/20 oraz SK 122/20). Również te sprawy te nadal oczekują na rozstrzygnięcie TK.

24 maja 2021 r. Naczelny Sąd Administracyjny podjął w składzie siedmiu sędziów uchwałę, że ocena przesłanek zastosowania przez organy podatkowe przy wydawaniu decyzji podatkowej art. 70 § 6 pkt 1 w związku z art. 70c . Ordynacji podatkowej mieści się w granicach sprawy sądowej kontroli legalności tej decyzji (sygn. akt I FPS 1/21). Tym samym usankcjonowano możliwość kontrolowania przez sądy administracyjne wszczynania przez organy podatkowe postępowań karnych skarbowych w celu zapobiegania przedawnianiu się zobowiązań podatkowych.

Uchwała NSA powinna ograniczyć negatywne zjawisko instrumentalnego wszczynania postępowań, ale go całkowicie nie wyeliminuje. Dopóki bowiem TK nie rozstrzygnie choćby sprawy K 31/14, dopóty art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej będzie korzystał z domniemania konstytucyjności i będzie mógł być stosowany.

W ocenie RPO problem mógłby zostać szybciej rozwiązany w warstwie legislacyjnej. Z punktu widzenia organu stojącego na straży konstytucyjnych praw  i wolności obywateli nie do zaakceptowania jest stan, w którym w związku z biernością innych organów – zwłaszcza TK – podatnicy, wobec których instrumentalnie wszczęto postępowania karne skarbowe, są zmuszeni do poszukiwania ochrony swych praw dopiero na etapie postępowania przed sądami administracyjnymi.

Już w 2018 r., a więc po posiedzeniu TK w sprawie K 31/14, ustawodawca dostrzegł konieczność wyeliminowania tej regulacji. W projekcie nowej Ordynacji podatkowej (druk nr 3517) zrezygnowano z przepisu tożsamego do art. 70 § 6 pkt 1. W uzasadnieniu  wskazano, że możliwość wszczynania postępowania w sprawie o przestępstwo lub wykroczenie skarbowe może skutkować tym, że w skrajnych przypadkach zobowiązanie nigdy się nie przedawni. Dlatego też zdaniem projektodawców zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego powinno następować tylko z przyczyn obiektywnych, niezależnych od organu podatkowego. Ostatecznie prace nad projektem wstrzymano, a problem pozostał.

– W tej sytuacji uznałem za zasadne ponowienie apelu do Pana Ministra o pilne podjęcie prac legislacyjnych, zmierzających do niezwłocznego wyeliminowania z obrotu prawnego art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej oraz art. 70 c Ordynacji podatkowej – podsumował Marcin Wiącek.

Źródło: RPO


woman-3073289_640.jpg

Polska przystąpiła do pilotażu programu VAT UE CBR (Cross-Border Rulings). Jest to projekt realizowany przez 18 państw członkowskich Unii Europejskiej.

„Celem pilotażu jest wyjście naprzeciw oczekiwaniom podatników VAT, którzy planując działania gospodarcze chcieliby mieć pewność w kwestii opodatkowania tej samej transakcji w poszczególnych państwach członkowskich UE” – wyjaśnia zastępca szefa Krajowej Administracji Skarbowej Anna Chałupa.


ekonomia_informacje-30.jpg

Od 5 października 2021 r. nastąpiła zmiana w Kodeksie karnym skarbowy. Teraz art. 16 § 4 Kodeksu karnego skarbowego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 408, ze zm.) zyskał nowe brzmienie. Chodzi o przepis dotyczący składania czynnego żalu przez osoby, które dopuściły się wykroczenia lub przestępstwa skarbowego. Zgodnie z nowym brzmieniem: „Zawiadomienie wnosi się na piśmie albo ustnie do protokołu”.
Użyte w art. 16 § 4 Kodeksu karnego skarbowego (KKS) sformułowanie „na piśmie” zrodziło wątpliwości, dotyczące możliwości złożenia czynnego żalu drogą elektroniczną.

Zmiany w art. 16 § 4 KKS dokonano na podstawie ustawy o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2320, ze zm.). Zmiana ta ma wyłącznie charakter dostosowawczy, bez jakichkolwiek modyfikacji treści merytorycznej.

Oznacza to, że od 5 października 2021 r., złożenie czynnego żalu drogą elektroniczną (np. e-PUAP, e-Urząd Skarbowy) jest skuteczne.

Z uzasadnienia do projektu ustawy o doręczeniach elektronicznych jednoznacznie wynika, że zmiana w zakresie stosownej w przepisach prawa terminologii – polegająca m.in. na zamianie wyrazu „pisemnie” na wyrażenie „na piśmie” – miała na celu zrównoważenie postaci papierowej z postacią elektroniczną.

Pamiętać należy jedynie, że pisma utrwalone w postaci papierowej opatruje się podpisem własnoręcznym. Natomiast pisma utrwalone w postaci elektronicznej – kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym.

A.Z.


old-man-6302507_640.jpg

Podczas posiedzenia, które odbyło się 1 października, sejm przyjął tzw. Polski Ład. W toku prac parlamentarnych do ustawy wprowadzono wiele zmian. Jedna z nich dotyczy seniorów, którzy zdecydują się pozostać na rynku pracy.


filing-cabinet-1205044_640.jpg

Ministerstwo Finansów zaprezentowało listę dużych podatników podatku CIT za ubiegły rok. Zestawienie dotyczy zeznań podatkowych CIT za 2020 r.

Dane obejmują zeznania indywidualne firm, których przychód przekroczył 50 mln euro oraz podatników będących podatkowymi grupami kapitałowymi (PGK).



 

Od stycznia 2022 roku organy podatkowe będą mogły ustanowić wyższy zastaw skarbowy na rzeczach ruchomych oraz zbywalnych prawach majątkowych podatnika.

Kwota zastawu na rzecz Skarbu Państwa została ogłoszona przez Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w obwieszczeniu z dnia 10 sierpnia 2021 r. w sprawie wysokości kwoty wymienionej w art. 41 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa na rok 2022, opublikowanym w Monitorze Polskim pod poz. 739. Limit wartości rzeczy, na których może być ustanowiony zastaw skarbowy w przyszłym roku wyniesie 13 900 zł, co oznacza wzrost o 400 zł w stosunku do aktualnego limitu.

Zastaw skarbowy jest jedną z form zabezpieczenia zapłaty należności podatkowych. Stosownie do art. 41 § 1 Ordynacji podatkowej (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) zastaw skarbowy przysługuje Skarbowi Państwa i jednostkom samorządu terytorialnego z tytułu zobowiązań podatkowych powstałych z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania, a także z tytułu zaległości podatkowych, stanowiących ich dochód oraz odsetek za zwłokę od tych zaległości, na wszystkich będących własnością podatnika oraz stanowiących współwłasność łączną podatnika i jego małżonka rzeczach ruchomych oraz zbywalnych prawach majątkowych, jeżeli wartość poszczególnych rzeczy lub praw wynosi w dniu ustanowienia zastawu co najmniej 10 000 zł. Zastawem skarbowym nie mogą być obciążone rzeczy lub prawa majątkowe nie podlegające egzekucji oraz mogące być przedmiotem hipoteki.

Przypominamy, że kwota stanowiąca kryterium wartościowe dla przedmiotu zastawu skarbowego podlega corocznej waloryzacji w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w pierwszych dwóch kwartałach danego roku w stosunku do analogicznego okresu poprzedniego roku. Jeżeli wskaźnik ten ma wartość ujemną, kwota zastawu nie ulega zmianie.

B.O.