Z dniem 28 kwietnia br. wchodzą w życie zmiany do rozporządzenia płacowego dla pracowników jednostek budżetowych resortu spraw wewnętrznych i administracji.
Wspomniane powyżej zmiany dotyczą przepisów rozp. MPIPS z dnia 30 kwietnia 2008 r. w sprawie warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach budżetowych resortu spraw wewnętrznych i administracji (Dz.U. z 2019 r. poz. 2308, z późn. zm.).
„Pracuję w Belgii na własnej działalności A1. Chcę przejść od nowego miesiąca na VAT, i zatrudniać podwykonawców z polskimi drukami A1. Na co powinien zwrócić uwagę, czy mam to gdzieś zgłosić?”
Przed wyjazdem z państwa, w którym dana osoba jest objęta ubezpieczeniem, do innego państwa w celu podjęcia pracy, należy zaopatrzyć się w dokumenty uprawniające do otrzymywania niezbędnych świadczeń rzeczowych w państwie wykonywania pracy (np. opieki medycznej, hospitalizacji i innych). W celu potwierdzenia, któremu ustawodawstwu dotyczącemu zabezpieczenia społecznego podlega dana osoba, a także w celu poświadczenia, że nie jest ona zobowiązana do opłacania składek w innym państwie wydawane jest zaświadczenie A1.
Istotne jest, iż aby pozostać w …
Eurostat podał informacje o średniej wysokości zarobków w krajach Unii.
Z przedstawionych danych wynika, że miesięczne zarobki brutto różnią się znacznie w całej UE. Mediana miesięcznych zarobków wahała się od 4057 EUR miesięcznie w Danii do 442 EUR w Bułgarii.
Mediana jest definiowana jako „wartość średnia”, oznacza to, że połowa pracowników zarabia mniej, a druga połowa więcej niż mediana wartości zarobków.
Dania jest na szczycie listy z 4057 EUR miesięcznie. Zaraz za nią znalazł się Luksemburg z medianą zarobków 3671 EUR miesięcznie, następnie Szwecja (3135 EUR), Belgia (3092 EUR), Irlandia (3021 EUR), Finlandia (2958 EUR) i Niemcy (2 891 EUR).
Na drugim końcu skali wyróżniała się Bułgaria z medianą miesięcznych zarobków 442 euro. Najbliższe kraje to Rumunia z 700 euro miesięcznie, Węgry z 801 euro i Litwa z 809 euro.
Polska znajduje się na 5. miejscu od końca, z medianą zarobków w wysokości 895 EUR miesięcznie.
EUROSTAT, gr.
Dnia 23 lutego br. do konsultacji międzyresortowych trafił projekt nowelizacji rozporządzenia płacowego dla pracowników jednostek budżetowych resortu spraw wewnętrznych i administracji.
Planowane zmiany dotyczą przepisów rozp. MPIPS z dnia 30 kwietnia 2008 r. w sprawie warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach budżetowych resortu spraw wewnętrznych i administracji (Dz.U. z 2019 r. poz. 2308, z późn. zm.).
Europejska Konfederacja Związków Zawodowych (ETUC) przedstawiła informację dotyczącą sytuacji najgorzej opłacanych pracowników i zaproponowała wprowadzenie tzw. „progu przyzwoitości”.
W dyrektywie, a dokładniej w preambule do niej, w sprawie płac minimalnych w UE przygotowanej przez Komisję Europejską umieszczono próg, ale tylko jako punkt orientacyjny dla państw członkowskich, a nie konieczny wymóg.
Zdaniem związków wskazanie owego progu w dyrektywie, pozwoliłoby zyskać pracownikom z niskimi zarobkami wzrost wynagrodzeń i ograniczyć ubóstwo wśród pracujących.
Jak wyliczają związki, wprowadzenie „progu przyzwoitości”, który określałby, że ustawowe wynagrodzenie minimalne nie mogłoby być w danym kraju na poziomie niższym niż 50% płacy przeciętnej i 60% mediany płac w państwie członkowskim, pozwoli podwyższyć wynagrodzenie ponad 24 mln pracowników, którzy obecnie otrzymują w swoim kraju płacę minimalną. W ten sposób udałoby się ograniczyć ubóstwo pracujących.
Warto zaznaczyć, że w obecnym projekcie przepisów znalazł się zapis mówiący o wymogu ustanowienia płacy minimalnej na wskazanym przez związki poziomie, jednak znajdziemy go w treści preambuły, a nie samym tekście dyrektywy. A preambuła nie ma wiążącej mocy, mają ją wyłącznie zapisy dyrektywy. Dlatego zapis ten obecnie traktowany jest jako wskazówka, a nie wymóg dla państw członkowskich.
Dodatkowo ETUC wezwała Komisję Europejską do wprowadzenia w dyrektywie zmian mówiących o tym, że wymóg „adekwatności płacy minimalnej” będzie oznaczać dla państw unijnych prawo decydowania o wysokości ustawowej płacy minimalnej, ale przy jednoczesnym zagwarantowaniu, że jej wysokość będzie zawsze na poziomie wyższym od wystarczającego dla godziwego poziomu życia pracownika.
ETUC
„Czy wyliczenie 13 pensji ma być na zasadzie minimalnego wynagrodzenia miesięcznego, czy średniego z okresu 6, czy np. 12 miesięcy pracy? Jakie są zasady wyliczania w przepisach?”
Jak mniema Autor, Czytelnik w swoim pytaniu ma na myśli ustalenie tzw. „trzynastki” dla pracowników budowlanych celem uniknięcia uiszczania składki na OPOC/PDOK, która wynosi sporo, bo aż 9,12% wynagrodzeń otrzymywanych przez pracowników przedsiębiorcy wykonujących pracę na terenie Belgii.
Tak więc przedsiębiorca z Polski chce wprowadzić u siebie trzynastą pensję, aby nie musieć odprowadzać tych 9,12% wynagrodzeń otrzymywanych przez pracowników przedsiębiorcy wykonujących pracę na terenie Belgii. Czyli firma chce wiedzieć jak ma ustalić tą trzynastkę (jaki system wybrać) i ten sposób, jaki przedsiębiorca sobie wybierze, musi być zaakceptowany przez władze belgijskie.
Jak wiadomo, zgodnie z …
Z dany GUS wynika, że Polacy w 2020 r. zarobili średniomiesięcznie więcej o 250 zł niż rok wcześniej. Przeciętne wynagrodzenie wzrosło realnie, czyli z uwzględnieniem inflacji o 1,7% w ciągu roku. Średnia płaca brutto w Polsce wyniosła 5167,47 zł.
Przeciętne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej w 2020 r. wyniosło 5167,47 zł i wzrosło o 249,30 zł, tj. o 5,1% wobec 2019 r. Jak informuje GUS dynamika wzrostu była zatem nieco niższa niż w poprzednich latach, kiedy to wzrost wynagrodzeń sięgał 7,3%. Dodatnia okazała się dynamika wzrostu realnego przeciętnego wynagrodzenia w 2020 r. w stosunku do 2019 r. (wyniosła 1,7%)
Resort pracy podkreśla w komentarzu do danych GUS, że wynagrodzenia straciły impet wzrostu, chodź biorąc pod uwagę sytuację gospodarczą oraz problemy finansowe przedsiębiorstw związane z pandemią z COVID-19, można uznać to za dobry wynik.
MRPiT, gr.
Uchwalona w listopadzie tzw. ustawa okołobudżetowa czeka więc teraz na podpis prezydenta. Jak zwykle, znalazły się w niej ważne dla oświaty zapisy – dotyczące doskonalenia zawodowego, nagród za osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze i funduszu socjalnego.
Zgodnie z art. 1 ustawy okołobudżetowej w roku 2021 środki, o których mowa w art. 70a ust. 7 Karty Nauczyciela, przeznaczone na realizację ogólnokrajowych zadań w zakresie doskonalenia zawodowego nauczycieli wyodrębnia się w budżecie MEN w łącznej wysokości do 2.700 średnich wynagrodzeń nauczyciela dyplomowanego ustalonego w oparciu o kwotę bazową, o której mowa w art. 30 ust. 3 KN, obowiązującą 01.01.2018 r.
W praktyce oznacza to, że wydatki na ten cel zostaną zamrożone na poziomie z 2020 r., kiedy także obowiązywała kwota bazowa z 01.01.2018 r.
Zgodnie z art. 3 ustawy okołobudżetowej w roku 2021 środki, o których mowa w art. 70a ust. 4 KN, na wspieranie organizacji doradztwa metodycznego na obszarze województwa ustala się w oparciu o średnie wynagrodzenie nauczyciela dyplomowanego wyliczone na podstawie kwoty bazowej, o której mowa w art. 30 ust. 3 KN, obowiązującej 01.01.2020 r.
W praktyce oznacza, że również wydatki na rozwój doradztwa metodycznego zostaną zamrożone na poziomie z 2020 r.
Inaczej niż w mijającym roku wyglądać będzie sytuacja, jeżeli chodzi o ustalenie puli środków na sfinansowanie nagród przyznawanych nauczycielom za ich osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze. Zgodnie z art. 2 ustawy okołobudżetowej w roku 2021 środki, o których mowa w:
– ustalonych w oparciu o kwotę bazową, o której mowa w art. 30 ust. 3 KN, obowiązującą w dniu 01.01.2018 r.
Takie rozwiązanie spowoduje zmniejszenie puli środków przeznaczanych na nagrody dla nauczycieli – w 2020 r. do ustalania ich wysokości służyła kwota bazowa z 01.01.2020 r. Cofnięcie się do kwoty bazowej z 01.01.2018 r. oznacza, że pominięto kilkunastoprocentowy wzrost średniego wynagrodzenia, jaki nastąpił od tamtego czasu.
Zgodnie z art. 53 ust. 1 KN dla nauczycieli dokonuje się corocznie odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Jego wysokość to iloczyn planowanej, przeciętnej w danym roku kalendarzowym liczby nauczycieli zatrudnionych w pełnym i niepełnym wymiarze zajęć i 110% kwoty bazowej określanej dla nauczycieli corocznie w ustawie budżetowej, obowiązującej w dniu 1 stycznia danego roku.
Od dłuższego już czasu funkcjonuje jednak mechanizm, zgodnie z którym każda kolejna ustawa okołobudżetowa wskazuje, jaką kwotę bazową należy stosować do ustalania odpisu na ZFŚS. W 2021 r. – zgodnie z art. 4 omawianej ustawy okołobudżetowej – do ustalania odpisu na ZFŚS dla nauczycieli stosuje się kwotę bazową obowiązującą 01.01.2018 r. Kwota ta wynosi 2.752,92 zł. Oznacza to utrzymanie podstawy naliczania odpisu na poziomie obowiązującym w 2020 r.
Ta sama zasada została zastosowana do pracowników niepedagogicznych – w 2021 r. wysokość odpisu na ZFŚS dla nich będzie ustalana na podstawie wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w II półroczu 2018 r. ogłoszonego przez Prezesa GUS, które wynosi 4.134,02 zł, czyli analogicznie jak w 2020 r. Jeśli przyjąć za podstawę tę kwotę, odpis podstawowy na jednego pracownika (37,5% podstawy) wynosi 1.550,26 zł.
Małgorzata Tabaszewska – specjalistka prawa oświatowego
Podstawa prawna:
Ustawa z dn. 26.01.1982 r. Karta Nauczyciela – Dz.U. z 2019 r. poz. 2215 ze zm.
Od stycznia 2021 roku wzrasta minimalne wynagrodzenie. Wysokość najniższej ustawowo gwarantowanej pensji osób zatrudnionych w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy ustalono na poziomie 2800 zł brutto, co oznacza wzrost o 200 złotych, czyli o 7,7% w stosunku do 2020 roku. W rezultacie minimalne wynagrodzenie będzie stanowić 53,2% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej na 2021 r.
Wiąże się to również ze zmianą wielu innych świadczeń, których podstawa wyliczenia zależna jest od wysokości płacy minimalnej.
Zaloguj się i uzyskaj dostęp do e-booka.
