„Mój pracownik ma zajęcie komornicze. Pracownik jest na umowie o pracę na najniższą krajową. Wiem, że kwota 2 tys. jest wolna od zajęć, ale co z premią świąteczną? Jeśli pracodawca ma możliwość zadecydowania, że np. premia w/w nie podlega zajęciu komorniczemu, to proszę o podpowiedź jak napisać takie pismo i czy przedłożyć je komornikowi?”
Pytanie Czytelnika …
„Rozliczanie godzin nadliczbowych dla pracowników domu kultury. Proszę o aktualne informacje odnośnie rozliczania i odbierania godzin (ewentualnie dni) przez pracowników:
1/ W dni powszednie (poniedziałek-piątek), gdy pracownik pracuje ponad 8 godzin – czy np. jeżeli pracuje 10 godzin, powinien odebrać 2 godziny w innym dniu pracy, czy powinien mieć za te godziny zapłacone?
2/ W dni wolne od pracy (soboty, niedziela, święta narodowe, sylwester itp.) – czy jest to rozliczane inaczej niż w dni powszednie, zwłaszcza gdy dochodzi praca w nocy np. sylwester?”
Zgodnie z …
„Pracownik jest wynagradzany stawką godzinową w wysokości 13,65 zł/godz. brutto, w miesiącu listopadzie przepracował 88 godzin, co dało wynagrodzenie w wysokości 1.201,20 zł, otrzymał też premie w wysokości 142 zł brutto, przebywał na zwolnieniu lekarskim 9 dni i otrzymał wynagrodzenie chorobowe w wysokości 629,55 zł. Czy w związku z tym, że kwota wynagrodzenia brutto jest niższa niż wynagrodzenie minimalne, pracownikowi należy się wyrównanie? Jeśli tak, czy sposób przedstawiony poniżej jest prawidłowy?
2.000 zł/30 dni = 66,67 zł x 9 dni choroby = 600,03 zł;
2.000-600,03 = 1.399,97 (wyliczone minimalne wynagrodzenie jakie powinien otrzymać pracownik);
otrzymane wynagrodzenie 1.201,20+142 = 1.343,20;
kwota wyrównania 1.399,97-1.343,20 = 56,77 zł.
Zaznaczam, że w przypadku gdyby pracownik pracowałby cały miesiąc 160 godzin, jego wynagrodzenie wyniosłoby 2.184 zł.”
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 1 września 2017 r. (data wpływu 4 września 2017 r.), uzupełnionym 13 września 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w stosunku do wypłacanych premii kwartalnych i nagród – jest nieprawidłowe.
Czy wynagrodzenia wypłacone kierowcom według podwyższonych stawek wprowadzonych na podstawie indywidualnych porozumień zawartych między pracodawcą, a poszczególnymi pracownikami są kosztem uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych?
Ostatnia zmiana Dz.U. 2023.1229
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej
z dnia 22 kwietnia 2008 r.
w sprawie warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach organizacyjnych resortu sprawiedliwości
Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2023 r. poz. 1229
Na podstawie art. 773 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 1510, 1700 i 2140 oraz z 2023 r. poz. 240 i 641) zarządza się, co następuje:
§ 1.
1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do:
1) niektórych pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych więziennictwa, wymienionych w tabeli I w załączniku nr 3 do rozporządzenia;
2) pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Sprawiedliwości, prowadzących działalność naukową i badawczo-rozwojową.
2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do dyrektora, zastępcy dyrektora i głównego księgowego jednostek wymienionych w ust. 1 pkt 2, z wyjątkiem § 9 i 10 oraz wymagań kwalifikacyjnych, które są określone w tabeli II w załączniku nr 3 do rozporządzenia.
§ 2.
Ustala się:
1) tabele miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, które są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
2) tabelę stawek dodatku funkcyjnego, która jest określona w załączniku nr 2 do rozporządzenia;
3) tabele stanowisk, zaszeregowań i kwalifikacji zawodowych pracowników, które są określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia.
§ 2a.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) pracowniku — rozumie się przez to pracownika zatrudnionego w jednostkach organizacyjnych wymienionych w § 1 ust. 1;
2) pracowniku jednostki naukowej — rozumie się przez to pracownika zatrudnionego w jednostce organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości, prowadzącej działalność naukową i badawczo-rozwojową.
§ 3.
1. Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługuje wynagrodzenie zasadnicze i inne składniki wynagrodzenia w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę.
2. Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką miesięczną, ustala się, dzieląc miesięczną stawkę wynagrodzenia przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu.
§ 3a.
1. Pracownikowi jednostki naukowej zatrudnionemu na stanowisku związanym z kierowaniem zespołem oraz radcy prawnemu przysługuje dodatek funkcyjny.
2. Dodatek funkcyjny może być także przyznany pracownikowi jednostki naukowej innemu niż wymieniony w ust. 1, pełniącemu funkcje kierownicze.
§ 4.
1. Z tytułu okresowego zwiększenia zakresu obowiązków służbowych lub powierzenia dodatkowych zadań albo ze względu na charakter pracy lub warunki wykonywania pracy pracodawca może przyznać pracownikowi dodatek specjalny, wypłacany w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia.
2. Dodatek specjalny przyznaje się na czas określony, a w uzasadnionych przypadkach na czas nieokreślony.
3. Dodatek specjalny jest przyznawany w kwocie nieprzekraczającej 40% wynagrodzenia zasadniczego pracownika.
4. Dodatek specjalny jest przyznawany pracownikowi jednostki naukowej w związku z uczestniczeniem przez tego pracownika w realizowanym przez jednostkę naukową projekcie badawczym w kwocie nieprzekraczającej 60% wynagrodzenia zasadniczego pracownika jednostki naukowej.
§ 5.
Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego, nie niższy jednak od dodatku ustalonego na podstawie art. 1518 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.
§ 6.
1. Pracownikowi przysługuje dodatek za wysługę lat w wysokości 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 5 latach pracy. Dodatek ten wzrasta o 1% za każdy następny rok pracy do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 20 i więcej latach pracy.
2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.
2a. W razie równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy do okresu pracy uprawniającego do dodatku za wysługę lat wlicza się jeden z tych okresów.
3. (uchylony)
4. Dodatek za wysługę lat przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje z tego tytułu zasiłek z ubezpieczenia społecznego.
5. Dodatek za wysługę lat jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia:
1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub prawo do wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca;
2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub prawa do wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca.
§ 7.
1. W ramach posiadanych środków na wynagrodzenia może być tworzony fundusz premiowy.
2. Wysokość funduszu premiowego oraz warunki przyznawania i wypłacania premii określa zakładowy regulamin premiowania.
§ 8.
W ramach posiadanych środków na wynagrodzenia może być tworzony fundusz nagród z przeznaczeniem na nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej, pozostający w dyspozycji pracodawcy.
§ 9.
1. Pracownikowi przysługuje nagroda jubileuszowa w wysokości:
1) 75% miesięcznego wynagrodzenia — po 20 latach pracy;
2) 100% miesięcznego wynagrodzenia — po 25 latach pracy;
3) 150% miesięcznego wynagrodzenia — po 30 latach pracy;
4) 200% miesięcznego wynagrodzenia — po 35 latach pracy;
5) 300% miesięcznego wynagrodzenia — po 40 latach pracy.
2. Do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.
3. W razie równoczesnego pozostawania więcej niż w jednym stosunku pracy, do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się jeden z tych okresów.
4. Pracownik nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu upływu okresu uprawniającego do nagrody.
5. Wypłata nagrody jubileuszowej następuje niezwłocznie po nabyciu przez pracownika prawa do tej nagrody.
6. Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze — wynagrodzenie przysługujące mu w dniu jej wypłaty. Jeżeli pracownik nabył prawo do nagrody, będąc zatrudnionym w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody jubileuszowej. Nagrodę jubileuszową oblicza się zgodnie z przepisami obowiązującymi przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.
7. W razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, pracownikowi, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy.
8. Jeżeli w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających zaliczalność do okresów uprawniających do świadczeń pracowniczych okresów niepodlegających dotychczas wliczeniu upływa okres uprawniający pracownika do dwóch lub więcej nagród jubileuszowych, wypłaca mu się tylko jedną nagrodę — najwyższą.
9. Pracownikowi, który w dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 8, ma okres dłuższy niż wymagany do nagrody jubileuszowej danego stopnia, a w ciągu 12 miesięcy od tego dnia upłynie okres uprawniający go do nabycia nagrody jubileuszowej wyższego stopnia, nagrodę niższą wypłaca się w pełnej wysokości, a w dniu nabycia prawa do nagrody wyższej — różnicę między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej.
10. Przepisy ust. 8 i 9 mają odpowiednio zastosowanie, jeżeli w dniu, w którym pracownik udokumentował swoje prawo do nagrody jubileuszowej, był uprawniony do nagrody wyższego stopnia oraz gdy pracownik prawo to nabędzie w ciągu 12 miesięcy od tego dnia.
11. Przy ustaleniu prawa do nagrody jubileuszowej przysługującej pracownikowi, który był zatrudniony w jednostce organizacyjnej więziennictwa w dniu 1 lipca 1996 r., a przed tym dniem nabył prawo do nagrody jubileuszowej, z uwzględnieniem okresów podlegających wliczeniu do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej na podstawie przepisów obowiązujących przed tym dniem, okresy te podlegają wliczeniu na dotychczasowych warunkach.
12. Pracownik, który podjął zatrudnienie w jednostce organizacyjnej więziennictwa po dniu 1 lipca 1996 r., nabywa prawo do nagrody jubileuszowej na zasadach określonych w ust. 2–10, niezależnie od wcześniejszego nabycia prawa do nagrody za dany okres.
§ 10.
1. Pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna w wysokości:
1) jednomiesięcznego wynagrodzenia — jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 15 lat;
2) dwumiesięcznego wynagrodzenia — po przepracowaniu co najmniej 15 lat;
3) trzymiesięcznego wynagrodzenia — po przepracowaniu co najmniej 20 lat.
2. Przy ustalaniu okresów uprawniających do jednorazowej odprawy pieniężnej stosuje się przepisy obowiązujące przy ustalaniu okresów uprawniających do dodatku za wysługę lat.
3. Jednorazową odprawę pieniężną oblicza się zgodnie z przepisami obowiązującymi przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.
4. Pracownik, który otrzymał jednorazową odprawę pieniężną, nie może ponownie nabyć do niej prawa.
§ 11.
Pracodawca może, w uzasadnionych przypadkach, skrócić pracownikowi okres pracy zawodowej wymagany na danym stanowisku, nie więcej niż o 1/3, z wyłączeniem stanowisk, dla których wymagany okres pracy zawodowej określają odrębne przepisy.
§ 12.
Wynagrodzenie pracownika zatrudnionego w cywilnej jednostce organizacyjnej więziennictwa, w dniu 1 maja 2008 r., ustalone z uwzględnieniem zmian wprowadzonych niniejszym rozporządzeniem, nie może być niższe od wynagrodzenia przysługującego przed tym dniem.
§ 13.
Miesięczne stawki wynagrodzenia zasadniczego określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia mają zastosowanie do wynagrodzeń należnych od dnia 1 stycznia 2008 r.
§ 14.
Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 11 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla niektórych pracowników cywilnych więziennictwa (Dz. U. poz. 430, z późn. zm.), z wyjątkiem § 3a i 5, które tracą moc z dniem 30 kwietnia 2008 r.
§ 15.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia [tj. dnia 29.04.2008 r. — przyp. redakcji], z wyjątkiem § 4, który wchodzi w życie z dniem 1 maja 2008 r.
Ostatnia zmiana Dz.U. 2024.822
Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
z dnia 22 marca 2011 r.
w sprawie stanowisk i wymaganych kwalifikacji urzędników sądowych i innych pracowników oraz szczegółowych zasad wynagradzania referendarzy sądowych, starszych referendarzy sądowych, asystentów sędziów, starszych asystentów sędziów, urzędników oraz innych pracowników wojewódzkich sądów administracyjnych
Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2024 r. poz. 822
Na podstawie art. 28 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2492 oraz z 2023 r. poz. 1615) zarządza się, co następuje:
§ 1.
Rozporządzenie określa:
1) stanowiska urzędników sądowych i innych pracowników wojewódzkich sądów administracyjnych oraz kwalifikacje wymagane do zajmowania tych stanowisk;
2) szczegółowe zasady wynagradzania referendarzy sądowych, starszych referendarzy sądowych, asystentów sędziów, starszych asystentów sędziów, urzędników sądowych i innych pracowników wojewódzkich sądów administracyjnych;
3) tabele wynagrodzenia zasadniczego oraz wysokość dodatków z tytułu zajmowanych stanowisk lub pełnionej funkcji referendarzy sądowych, starszych referendarzy sądowych, asystentów sędziów, starszych asystentów sędziów, urzędników sądowych i innych pracowników wojewódzkich sądów administracyjnych.
§ 2.
Ustala się:
1) tabelę stanowisk, zaszeregowań i kwalifikacji urzędników sądowych i innych pracowników wojewódzkich sądów administracyjnych, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia;
2) tabelę zaszeregowań asystentów sędziów i starszych asystentów sędziów, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia;
3) tabelę miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego asystentów sędziów, starszych asystentów sędziów, urzędników sądowych i innych pracowników wojewódzkich sądów administracyjnych, stanowiącą załącznik nr 3 do rozporządzenia;
4) tabelę stawek dodatku z tytułu zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji urzędników sądowych i innych pracowników wojewódzkich sądów administracyjnych, zwanego dalej „dodatkiem funkcyjnym”, stanowiącą załącznik nr 4 do rozporządzenia.
§ 3.
Przez użyte w niniejszym rozporządzeniu określenie „najniższe wynagrodzenie zasadnicze” należy rozumieć najniższe wynagrodzenie zasadnicze w pierwszej kategorii zaszeregowania, ustalone w tabeli miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącej załącznik nr 3 do rozporządzenia.
§ 4.
1. Wynagrodzenie zasadnicze referendarza sądowego wynosi:
1) 75% wynagrodzenia zasadniczego w stawce pierwszej sędziego sądu rejonowego, powiększonego o należną składkę z tytułu ubezpieczenia społecznego;
2) po siedmiu latach pracy na stanowisku referendarza sądowego wynagrodzenie zasadnicze podwyższa się do wysokości 75% wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu rejonowego w stawce drugiej, powiększonego o należną składkę z tytułu ubezpieczenia społecznego;
3) po dalszych siedmiu latach pracy na stanowisku referendarza sądowego wynagrodzenie zasadnicze podwyższa się do wysokości 75% wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu rejonowego w stawce trzeciej, powiększonego o należną składkę z tytułu ubezpieczenia społecznego.
2. Wynagrodzenie zasadnicze starszego referendarza sądowego wynosi:
1) 85% wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu rejonowego w stawce drugiej, powiększonego o należną składkę z tytułu ubezpieczenia społecznego;
2) po siedmiu latach pracy na stanowisku starszego referendarza sądowego wynagrodzenie zasadnicze podwyższa się do wysokości 85% wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu rejonowego w stawce trzeciej, powiększonego o należną składkę z tytułu ubezpieczenia społecznego.
3. Do okresu pracy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się okres pozostawania na stanowiskach związanych ze stosowaniem lub tworzeniem prawa administracyjnego, przed mianowaniem na stanowisko referendarza sądowego.
§ 5.
Na stanowiskach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia — tabela A, z wyjątkiem referenta-stażysty, są zatrudniani urzędnicy sądowi.
§ 6.
Urzędnik sądowy wojewódzkiego sądu administracyjnego, który wykonuje dodatkowe zadania związane z organizowaniem zajęć wchodzących w zakres stażu urzędniczego, w okresie wykonywania tych zadań otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości 15% wynagrodzenia zasadniczego miesięcznie. W przypadku gdy staż urzędniczy odbywa równocześnie więcej niż 12 stażystów, prezes wojewódzkiego sądu administracyjnego może zwolnić tego urzędnika od innych obowiązków służbowych i powierzyć mu jedynie kierowanie stażem, bez dodatkowego wynagrodzenia.
§ 7.
Prezes wojewódzkiego sądu administracyjnego może, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, skrócić okres pracy zawodowej wymagany od urzędników sądowych lub innych pracowników wojewódzkich sądów administracyjnych do zajęcia danego stanowiska, z wyłączeniem stanowisk, dla których wymagany okres pracy zawodowej określają odrębne przepisy.
§ 8.
1. Urzędnikom sądowym i innym pracownikom wojewódzkich sądów administracyjnych zatrudnionym na stanowiskach związanych z kierowaniem zespołem pracowników oraz radcy prawnemu przysługuje dodatek funkcyjny.
2. Dodatek funkcyjny przysługuje również urzędnikom sądowym lub innym pracownikom wojewódzkich sądów administracyjnych zatrudnionym na samodzielnych stanowiskach niezwiązanych z kierowaniem zespołem, dla których w załączniku nr 1 do rozporządzenia przewiduje się dodatek funkcyjny.
3. Referendarzowi sądowemu przysługuje dodatek funkcyjny w stawce 6 określonej w załączniku nr 4 do rozporządzenia.
4. Starszemu referendarzowi sądowemu przysługuje dodatek funkcyjny w stawce 7 określonej w załączniku nr 4 do rozporządzenia.
§ 9.
1. Z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków służbowych lub powierzenia zadań związanych z wysokim stopniem odpowiedzialności prezes wojewódzkiego sądu administracyjnego może przyznać asystentom sędziów, starszym asystentom sędziów oraz urzędnikom sądowym wojewódzkich sądów administracyjnych, dodatek specjalny na czas określony.
2. Dodatek specjalny jest wypłacany w ramach przyznanych danemu wojewódzkiemu sądowi administracyjnemu środków na wynagrodzenia, w kwocie nieprzekraczającej 40% sumy wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego.
3. Asystentowi sędziego, starszemu asystentowi sędziego, urzędnikowi sądowemu oraz innemu pracownikowi wojewódzkiego sądu administracyjnego zatrudnionemu w sądzie, którego siedziba znajduje się na obszarze m.st. Warszawy, świadczącemu pracę na obszarze m.st. Warszawy może, w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia, zostać przyznany na czas określony również stołeczny dodatek specjalny w wysokości nieprzekraczającej 25% wynagrodzenia zasadniczego i dodatku z tytułu zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji łącznie.
§ 10.
1. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wieloletnią pracę, zwanego dalej „dodatkiem za wysługę lat”, wlicza się wszystkie poprzednio zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, które na podstawie odrębnych przepisów podlegają wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.
2. W przypadku równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy, do okresu pracy uprawniającego do dodatku za wieloletnią pracę wlicza się tylko jeden z tych okresów.
3. Dodatek za wieloletnią pracę przysługuje urzędnikowi sądowemu i innemu pracownikowi wojewódzkiego sądu administracyjnego za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby albo konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które urzędnik lub inny pracownik otrzymuje z tego tytułu zasiłek z ubezpieczenia społecznego.
4. Dodatek za wieloletnią pracę jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia, począwszy od
pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym urzędnik sądowy lub inny pracownik wojewódzkiego sądu administracyjnego nabył prawo do dodatku lub do wyższej jego stawki.
§ 11.
1. Do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednio zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, które na podstawie odrębnych przepisów podlegają wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.
2. W razie równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się jeden z tych okresów.
3. Urzędnik sądowy i inny pracownik wojewódzkiego sądu administracyjnego nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu upływu okresu uprawniającego do tej nagrody albo w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających nagrodę jubileuszową.
4. Urzędnik sądowy i inny pracownik wojewódzkiego sądu administracyjnego jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody jubileuszowej, jeżeli w jego aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji.
5. Wypłata nagrody jubileuszowej powinna nastąpić niezwłocznie po nabyciu przez urzędnika sądowego lub innego pracownika prawa do tej nagrody.
6. Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej stanowi wynagrodzenie przysługujące urzędnikowi sądowemu lub innemu pracownikowi wojewódzkiego sądu administracyjnego w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze — wynagrodzenie przysługujące mu w dniu jej wypłaty. Jeżeli urzędnik sądowy lub inny pracownik wojewódzkiego sądu administracyjnego nabył prawo do nagrody, będąc zatrudnionym w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące mu w dniu nabycia prawa do nagrody. Nagrodę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.
7. Z chwilą ustania stosunku pracy w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, urzędnikowi sądowemu lub innemu pracownikowi wojewódzkiego sądu administracyjnego, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy.
§ 12.
1. Tworzy się fundusz nagród, z przeznaczeniem na nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy, w wysokości do 3% planowanych wynagrodzeń osobowych, pozostający w dyspozycji prezesa wojewódzkiego sądu administracyjnego.
2. Fundusz nagród, o którym mowa w ust. 1, może być podwyższany, za zgodą Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia.
§ 13.
1. Urzędnikowi sądowemu i innemu pracownikowi wojewódzkiego sądu administracyjnego wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek do wynagrodzenia nie może być niższy od dodatku ustalonego na podstawie art. 1518 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. — Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465).
2. Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego, wynikającą z zaszeregowania urzędnika sądowego lub innego pracownika wojewódzkiego sądu administracyjnego określonego stawką miesięczną, ustala się, dzieląc miesięczną stawkę wynagrodzenia przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu.
§ 14.
Do referendarzy sądowych, starszych referendarzy sądowych, asystentów sędziów i starszych asystentów sędziów stosuje się odpowiednio przepisy § 10, 11 i 13.
§ 15.
1. Dla pracowników wojewódzkich sądów administracyjnych, zatrudnionych na stanowiskach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia — tabela B, tworzy się fundusz premiowy w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia.
2. Wysokość funduszu premiowego, o którym mowa w ust. 1, oraz warunki przyznawania premii określa regulamin premiowania ustalony przez prezesa wojewódzkiego sądu administracyjnego.
3. Maksymalna wysokość premii nie może przekraczać 60% wynagrodzenia zasadniczego pracownika.
§ 16.
1. Kierowcy, z tytułu powierzenia dodatkowych czynności niewchodzących w zakres jego normalnych obowiązków, może być przyznany, na czas określony, dodatek w wysokości nieprzekraczającej 60% najniższego wynagrodzenia zasadniczego.
2. Wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 1, oraz okres, na który jest przyznany, ustala prezes wojewódzkiego sądu administracyjnego, uwzględniając rodzaj czynności i ich uciążliwość.
§ 17.
Urzędnik sądowy lub inny pracownik zatrudniony w sądzie administracyjnym przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, zajmujący stanowisko, dla którego jest wymagane wykształcenie wyższe, może być, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, zatrudniony nadal na tym stanowisku, o ile posiada co najmniej wykształcenie średnie.
§ 18.
Ustalane na podstawie przepisów niniejszego rozporządzenia wynagrodzenia urzędników sądowych i innych pracowników wojewódzkich sądów administracyjnych zatrudnionych w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie mogą być niższe od wynagrodzeń przysługujących dotychczas.
§ 19.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia [tj. dnia 20.04.2011 r. — przyp. redakcji] z mocą od dnia 10 kwietnia 2010 r.*
* Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 września 2003 r. w sprawie stanowisk i wymaganych kwalifikacji urzędników i innych pracowników sądowych oraz szczegółowych zasad wynagradzania referendarzy sądowych, innych urzędników i pracowników sądowych wojewódzkich sądów administracyjnych (Dz. U. poz. 1647), które utraciło moc z dniem 10 kwietnia 2010 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów administracyjnych oraz ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. poz. 196).
Wynagrodzenie wypłacane na podstawie umów cywilnoprawnych korzysta z ochrony przed egzekucją na tych samych zasadach jak wynagrodzenia ze stosunku pracy – napisał w odpowiedzi na interpelację poselską sekretarz stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Stanisław Szwed.
