Obwieszczeniem Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 maja 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. poz. 1133), ogłoszony został tekst jednolity ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2020 r. poz. 870).

W jednolitym tekście ustawy uwzględniono zmiany wynikające z:

  • ustawy z dnia 28 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19 (Dz.U. poz. 2112),
  • ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz.U. poz. 2320)
  • przepisów ogłoszonych przed dniem 18 maja 2021 r.

W ust. 2 obwieszczenia wymienione zostały przepisy, które pominięto w jednolitym tekście ustawy – są to głównie regulacje przejściowe oraz określające terminy wejścia w życie aktów nowelizujących.

Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zwana „ustawą chorobową”, określa zasady ustalania prawa do zasiłków, ich wysokości oraz zasady wypłaty zasiłków dla wszystkich osób podlegających ubezpieczeniu chorobowemu określonemu ustawą z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 423, 432 i 619).

Świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa obejmują:

  • zasiłek chorobowy;
  • świadczenie rehabilitacyjne;
  • zasiłek wyrównawczy;
  • zasiłek macierzyński;
  • zasiłek opiekuńczy.

oprac. B.O.



W okresie od 1 lipca do 30 września 2021 r. podstawa wymiaru zasiłku chorobowego stosowana do obliczenia wysokości świadczenia rehabilitacyjnego ulegnie zwiększeniu o 9,9%.

Zgodnie z obwieszczeniem Prezesa ZUS z dn. 18 maja 2021 r. (M.P. z 2021 r. poz. 480) wskaźnik przeliczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w III kwartale 2021 r. wynosi 109,9%. To o 1,3% więcej niż w poprzednim kwartale.

Zasady obliczania wysokości świadczenia rehabilitacyjnego określono w art. 19 ust. 1–2 ustawy z dn. 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 870, z późn. zm.), dalej „ustawa chorobowa”. Podstawą wymiaru świadczenia jest podstawa wymiaru zasiłku chorobowego osoby niezdolnej do pracy:

  • ustalona w momencie uzyskania prawa do pobierania zasiłku przez osobę niezdolną do pracy, następnie
  • przeliczona w momencie nabycia prawa do pobierania świadczenia rehabilitacyjnego – z zastosowaniem wskaźnika waloryzacji, ogłaszanego dla każdego kwartału kalendarzowego.

Jak wskazano w art. 19 ust. 2 ustawy chorobowej, do obliczeń należy zastosować wskaźnik waloryzacji obowiązujący w kwartale, w którym przypada 1. dzień okresu wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego.

Przypominamy, że kwoty świadczenia rehabilitacyjnego wynoszą:

  • 90% podstawy, obliczonej w podany powyżej sposób – za okres pierwszych 3 miesięcy pobierania wspomnianego świadczenia lub
  • 75% podstawy – za pozostały okres albo
  • 100% podstawy – jeżeli niezdolność przypada w okresie ciąży.

B.O.



Epidemia koronawirusa wywarła istotny wpływ na sytuację Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w ubiegłym roku. ZUS podaje, że gdyby nie covid-19, moglibyśmy dzisiaj mówić o rekordowych wpłatach składek. Wskazywały na to wyniki z I kwartału 2020 r.

Stopień pokrycia wydatków wpływami ze składek i ich pochodnych w 2020 r. ukształtował się na poziomie 74,7 proc. Jednak w pierwszym kwartale przekroczył rekordową wartość osiągniętą w 2019 r. (82,9 proc. wobec 81 proc. w 2019 r.). W drugim kwartale wskaźnik gwałtownie spadł w związku ze zmniejszeniem się wpływów składkowych w wyniku epidemii i wyniósł 59,5 proc. Dwa ostatnie kwartały roku przyniosły wyraźną poprawę i wzrost wskaźnika do poziomu 77,9 proc. w trzecim kwartale i 78,8 proc. w czwartym.

Covid-19 miał istotny wpływ na sytuację Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w 2020 roku. ZUS opracowywał i uruchamiał programy pomocowe w ramach Tarczy antykryzysowej. Wszystko po to, aby złagodzić skutki pandemii. Przedsiębiorcy mogli skorzystać m.in. ze zwolnienia z obowiązku opłacania składek, odroczenia terminu płatności lub rozłożenia składek na raty.

Największe koszty FUS

Koszty Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w 2020 r. wyniosły 277,3 mld zł. Największą ich pozycją były emerytury, renty i inne świadczenia w kwocie 260,5 mld zł. Przeciętna miesięczna wysokość emerytury i renty w grudniu 2020 r. wyniosła 2419,71 zł i była wyższa o 5,9 proc. od wypłacanej rok wcześniej. W marcu 2020 r. ZUS przeprowadził waloryzację wskaźnikiem 103,56 proc., ale podwyższył świadczenia o co najmniej 70 zł.

W 2020 r. istotnymi wydatkami FUS były też zasiłki chorobowe – 14,1 mld zł. Były one wyższe o 15,7 proc. od zasiłków wypłaconych w 2019 r., co wynikało z niezdolności do pracy z powodu COVID-19 lub przebywania na kwarantannie.

Cudzoziemcy

Po spadku w drugim kwartale, w drugiej połowie 2020 r. ponownie wzrosła liczba ubezpieczonych obcokrajowców – do najwyższego poziomu w historii. W grudniu 2020 r. w ZUS było zarejestrowanych 725 173 obcokrajowców, co oznacza wzrost o 11,3 proc. w stosunku do grudnia poprzedniego roku. 59,4 proc. osób było zatrudnionych na postawie umowy o pracę, a 3 proc. prowadziło działalność gospodarczą.

Największą grupę ubezpieczonych obcokrajowców (73,4 proc.) stanowili obywatele Ukrainy – w grudniu 2020 r. 532 503 osób, czyli o 11,1 proc. więcej niż na koniec 2019 r.

Duży wzrost liczby obywateli Ukrainy w Polsce w dwóch ostatnich kwartałach 2020 r. nastąpił z powodu odblokowania granic po okresie pierwszego lockdownu.

Źródło: ZUS


ludzie-zdj-1-11.jpg

O wzroście liczby zwolnień lekarskich, w tym tych związanych z zaburzeniami psychicznymi i zaburzeniami zachowania mówiła prof. Gertruda Uścińska, prezes ZUS podczas webinaru „Jak wspierać odporność psychiczną pracowników? Poznaj dobre praktyki i dowiedz się, dlaczego warto dbać o zdrowie psychiczne w firmie” zorganizowanego przez Pracodawców RP.

Jak wynika ze statystyk ZUS, w ubiegłym roku 1,5 mln zwolnień lekarskich wystawiono z tytułu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania. To 7 proc. wszystkich elektronicznych zaświadczeń o niezdolności do pracy wystawionych osobom ubezpieczonym w ZUS. „Zaświadczenia z tytułu choroby psychicznych wystawiliśmy w ubiegłym roku na łączną liczbę 27,7 mln dni absencji chorobowej. To jest 11 proc. ogólnej liczby dni absencji. W stosunku do roku 2019 r. nastąpił wzrost liczby zaświadczeń z tytułu zaburzeń psychicznych aż o 25 proc. oraz wzrost liczby dni absencji chorobowej o 37 proc. w stosunku do 2019 r.” – mówiła prof. Gertruda Uścińska.

Nie tylko nastąpił wzrost liczby zwolnień z tytułu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania, ale też wydłużyła się przeciętna długość na jaką wystawiano zaświadczenia lekarskie. „W 2020 r. wynosiła średnio 19 dni, a w 2019 r. było to 17,39 dnia. Aż 63 proc. zwolnień lekarskich z tytułu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania jest wystawiona kobietom, a ponad połowa (58 proc.) wszystkich zwolnień z tytułu zaburzeń psychicznych wystawiona jest osobom w wieku 30-49 lata” – dodaje Prezes ZUS.

Wśród jednostek chorobowych będących główną przyczyną wystawiania zaświadczeń lekarskich były:

  • reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne,
  • epizod depresyjny,
  • inne zaburzenia lękowe.

Absencja pracownika związana z zaburzeniami psychicznymi i zaburzeniami zachowania to realny koszt po stronie ubezpieczeń społecznych, ale także pracodawcy. Wśród głównych grup chorobowych powodujących absencję chorobową w 2020 r. zaburzenia psychiczne są na piątym miejscu, to 11 proc., za ciążą, porodem i połogiem (18 proc.), chorobami układu mięśniowo-szkieletowego (16 proc.), oddechowego (14 proc.) oraz urazami (12 proc.). „Jednak, z całą mocą należy podkreślić, że od lat zaburzenia psychiczne nabierają coraz większego znaczenia co widzimy w statystykach nie tylko za ubiegły rok. Co wynika zarówno ze wzrostu liczby przypadków, ale z większej świadomości tych schorzeń, zarówno po stronie lekarzy, jak i pacjentów” – podkreśla prof. G. Uścińska.

Źródło: ZUS



W okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2021 r. podstawa wymiaru zasiłku chorobowego stosowana do obliczenia wysokości świadczenia rehabilitacyjnego ulegnie zwiększeniu o 8,6%.

Zgodnie z obwieszczeniem Prezesa ZUS z dn. 15 lutego 2021 r. (M.P. z 2021 r. poz. 193) wskaźnik przeliczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w II kwartale 2021 r. wynosi 108,6%. To o 11,6% więcej niż w poprzednim kwartale.

Zasady obliczania wysokości świadczenia rehabilitacyjnego określono w art. 19 ust. 1–2 ustawy z dn. 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 870, z późn. zm.), dalej „ustawa chorobowa”. Podstawą wymiaru świadczenia jest podstawa wymiaru zasiłku chorobowego osoby niezdolnej do pracy:

  • ustalona w momencie uzyskania prawa do pobierania zasiłku przez osobę niezdolną do pracy, następnie
  • przeliczona w momencie nabycia prawa do pobierania świadczenia rehabilitacyjnego – z zastosowaniem wskaźnika waloryzacji, ogłaszanego dla każdego kwartału kalendarzowego.

Jak wskazano w art. 19 ust. 2 ustawy chorobowej, do obliczeń należy zastosować wskaźnik waloryzacji obowiązujący w kwartale, w którym przypada 1. dzień okresu wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego.

Przypominamy, że kwoty świadczenia rehabilitacyjnego wynoszą:

  • 90% podstawy, obliczonej w podany powyżej sposób – za okres pierwszych 3 miesięcy pobierania wspomnianego świadczenia lub
  • 75% podstawy – za pozostały okres albo
  • 100% podstawy – jeżeli niezdolność przypada w okresie ciąży.

B.O.



INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 8 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Gd 1214/17 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 6 lipca 2020 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę wynagrodzenia chorobowego oraz zasiłku chorobowego – jest prawidłowe w części dotyczącej możliwości zaliczenia do wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę wynagrodzenia chorobowego, – jest nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę wynagrodzenia chorobowego oraz zasiłku chorobowego.



W związku z podwyższeniem kwoty minimalnego wynagrodzenia od 1 stycznia 2021 r. wzrosła wysokość minimalnej podstawy wymiaru świadczeń chorobowych.

Wysokość najniższych zasiłków związanych z chorobą lub macierzyństwem pracownika ustalana jest w oparciu o art. 45 ust. 1 oraz art. 47 ustawy z dn. 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 870, ze zm.).

Jeżeli kwota podstawy wymiaru wynikająca z obliczenia przeciętnego wynagrodzenia z okresu 12 lub mniej miesięcy jest mniejsza niż najniższa podstawa – wówczas sumę wynikającą z obliczeń należy skorygować do wysokości podstawy minimalnej. Nie będzie miał w tym przypadku zastosowania przepis art. 43 ustawy chorobowej (o nieobliczaniu ponownym podstawy, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe).

Minimalna podstawa wymiaru świadczeń chorobowych, zgodnie z podanymi wyżej regulacjami w 2021 roku wyniesie 2416,12 zł (2800 zł minus składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika, tj. 13,71%).

Przypominamy, że w związku z uchyleniem przepisu pozwalającego na obniżenie minimalnej pensji w 1. roku pracy do 80% od 2017 roku nie obowiązuje niższa podstawa wymiaru świadczeń chorobowych dla tej grupy osób.

B.O.


ekonomia-informacje-22.jpg

„Pomimo zawirowań społeczno-gospodarczych związanych z pandemią koronawirusa najnowsze dane o sytuacji finansowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, za pierwsze trzy kwartały tego roku napawają optymizmem. Sytuacja Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS) jest stabilna, a płatnicy są – mimo trudności – zdyscyplinowani” – mówi prof. Uścińska, komentując najnowsze dane finansowe Zakładu.

Konsekwencje pandemii koronawirusa wpłynęły na obraz sytuacji finansowej FUS. W okresie styczeń–wrzesień br. wydatki funduszu wyniosły 197,1 mld zł, podczas gdy wpływy ze składek i ich pochodnych wyniosły 144,5 mld zł.

W efekcie stopień pokrycia wydatków wpływami ze składek i ich pochodnych w trzech kwartałach br. ukształtował się na poziomie 73,3 proc. W miesiącach lipiec–wrzesień można już było zaobserwować „odbicie” do poziomu 77,9 proc.

Przychody

Największą pozycją przychodów FUS są składki na ubezpieczenia społeczne, których kwota według przypisu w okresie styczeń–wrzesień br. wyniosła 157,8 mld zł i była o 5,5 proc. wyższa od osiągniętej w analogicznym okresie 2019 r.

Wpływy ze składek w trzech kwartałach br. wyniosły 144,2 mld zł i stanowiły 69,5 proc. planu, co oznacza nieznaczny spadek  (o 2,1 proc. r/r). W okresie dziewięciu miesięcy br. fundusz otrzymał dotację z budżetu państwa w kwocie 29,3 mld zł, co stanowi 87,3 proc. planu.

Istotnym źródłem przychodów FUS były środki z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 w łącznej kwocie 18,1 mld zł. Środki te zostały przeznaczone na sfinansowanie negatywnych skutków społeczno-gospodarczych epidemii COVID-19, w tym m.in. pokrycia ubytków składek wynikających z pogorszenia sytuacji makroekonomicznej oraz zwolnienia niektórych płatników z obowiązku opłacania należności z tytułu składek.

Wpłaty z OFE, tj. środki przekazane do funduszu emerytalnego w związku z ukończeniem przez ubezpieczonego wieku niższego o 10 lat od wieku emerytalnego (tzw. suwak) ukształtowały się na poziomie 4,3 mld zł, co stanowi 24,6% planu. Były one niższe od przekazanych w okresie styczeń–wrzesień 2019 r. o 17,9%.

Po spadku w drugim kwartale, ponownie rośnie liczba obcokrajowców, notując historyczny poziom. Na koniec września 2020 roku w ZUS było zarejestrowanych 689 226 obcokrajowców , co oznacza wzrost o 3,5 proc. w stosunku do analogicznego okresu poprzedniego roku oraz wzrost o 13,8 proc. w stosunku do stanu na koniec czerwca 2020 r.

Koszty

Koszty Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w trzech kwartałach br. wyniosły 205,5 mld zł,
co stanowi 78,6% planu na 2020 r. Największą ich pozycję stanowią transfery na rzecz
ludności, obejmujące świadczenia emerytalno-rentowe oraz zasiłki. W okresie styczeń–wrzesień 2020 r. wydatki z tego tytułu wyniosły 194,4 mld zł i ukształtowały się na poziomie 76,0% planu.

Wydatki na emerytury i renty finansowane z FUS w omawianym okresie wyniosły 170,7 mld zł, co stanowi 74,9% kwoty zaplanowanej na ten rok.

Liczba emerytur i rent we wrześniu br. wyniosła 7 810,8 tys. i była o 87,6 tys. większa niż we wrześniu 2019 r. Przeciętna miesięczna wypłata emerytury i renty we wrześniu 2020 r. wyniosła 2423,31 zł i była wyższa o 5,8% od wypłacanej we wrześniu 2019 r.

W okresie styczeń–wrzesień br. przyznano 203,7 tys. nowych emerytur – o 11,4 tys. mniej, niż w analogicznym okresie ubiegłego roku.

Pozostałe świadczenia wypłacane z FUS w okresie styczeń–wrzesień br. przekroczyły 23,7 mld zł, stanowiąc 85,4% planu. Były one wyższe o 23,7% w porównaniu do analogicznego okresu ubiegłego roku, czego przyczyną jest wybuch pandemii COVID-19. Spowodował on wzrost wypłat zasiłków opiekuńczych w wyniku wprowadzenia dodatkowego zasiłku opiekuńczego dla ubezpieczonych, którzy musieli zająć się dzieckiem do lat 8 z powodu zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły z powodu COVID-19, a także wzrost wypłat zasiłków chorobowych wynikający z zachorowań na koronawirusa oraz odbywania kwarantanny.

Wydatki na zasiłki opiekuńcze wyniosły w analizowanym okresie 3,4 mld zł, tj. 293,0% planu, i wzrosły o 313,2% w porównaniu do analogicznego okresu ubiegłego roku. Szacuje się, że w kwocie tej aż 2,5 mld zł to wydatki na dodatkowe zasiłki opiekuńcze.

Wydatki na zasiłki chorobowe wyniosły 10,4 mld zł i wzrosły o 15,2% w porównaniu do wypłaconych przed rokiem. Szacunkowa kwota wypłaconych zasiłków chorobowych w związku z koronawirusem w analizowanym okresie wyniosła 1,3 mld zł.

Wydatki na zasiłki macierzyńskie charakteryzują się stabilnym, zgodnym z przewidywaniami wzrostem w stosunku do ubiegłego roku. Wyniosły one 6,7 mld zł i wzrosły o 5,7% r/r.

Na koniec omawianego okresu stan funduszu wyniósł 9,7 mld zł, na co złożyły się środki pieniężne w kwocie 1,2 mld zł, należności w wysokości 16,6 mld zł oraz zobowiązania na kwotę 8,0 mld zł. ZUS podkreśla, że fundusz nie posiada żadnych zobowiązań z tytułu pożyczek z budżetu państwa, jak również z tytułu kredytów.

Źródło: ZUS



W okresie od 1 stycznia do 31 marca 2021 r. podstawa wymiaru zasiłku chorobowego stosowana do obliczenia wysokości świadczenia rehabilitacyjnego nie ulegnie zwiększeniu.

Zgodnie z obwieszczeniem Prezesa ZUS z dn. 17 listopada 2020 r. (M.P. z 2020 r. poz. 1056) wskaźnik przeliczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w I kwartale 2021 r. wynosi 97%. To zaledwie o 0,3% więcej niż w poprzednim kwartale.

Zasady obliczania wysokości świadczenia rehabilitacyjnego określono w art. 19 ust. 1–2 ustawy z dn. 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 870), dalej „ustawa chorobowa”. Podstawą wymiaru świadczenia jest podstawa wymiaru zasiłku chorobowego osoby niezdolnej do pracy:

  • ustalona w momencie uzyskania prawa do pobierania zasiłku przez osobę niezdolną do pracy, następnie
  • przeliczona w momencie nabycia prawa do pobierania świadczenia rehabilitacyjnego – z zastosowaniem wskaźnika waloryzacji, ogłaszanego dla każdego kwartału kalendarzowego.

Jak wskazano w art. 19 ust. 2 ustawy chorobowej, do obliczeń należy zastosować wskaźnik waloryzacji obowiązujący w kwartale, w którym przypada 1. dzień okresu wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego.

Przypominamy, że kwoty świadczenia rehabilitacyjnego wynoszą:

  • 90% podstawy, obliczonej w podany powyżej sposób – za okres pierwszych 3 miesięcy pobierania wspomnianego świadczenia lub
  • 75% podstawy – za pozostały okres albo
  • 100% podstawy – jeżeli niezdolność przypada w okresie ciąży.

B.O.


ekonomia_informacje-62.jpg

1. Dane o kwarantannie i izolacji do wypłaty świadczeń chorobowych udostępniane przez ZUS

Od 24 października 2020 r. podstawą wypłaty świadczeń chorobowych osobie poddanej kwarantannie albo izolacji domowej jest informacja w systemie informatycznym Centrum e-Zdrowia (system EWP) o objęciu tej osoby kwarantanną lub izolacją w warunkach domowych.

ZUS pozyskuje dane z tego systemu i udostępnia je płatnikom składek na ich profilach na portalu PUE ZUS. Dostęp do informacji o kwarantannie lub izolacji na swoim profilu na PUE ZUS ma również ubezpieczony.

Dane dotyczą osób, których kwarantanna lub izolacja trwała 22 października albo zacznie się po tym dniu.

Dane są udostępniane na portalu PUE ZUS odpowiednio w panelu Płatnika oraz w panelu Ubezpieczonego, w nowej zakładce [Kwarantanna, izolacja domowa].

Zakładka będzie widoczna tylko u osób, które zostały objęte kwarantanną lub izolacją domową oraz u płatników składek, którzy zatrudniają osoby, u których takie zdarzenie wystąpiło.

Płatnik składek będzie miał dostęp do listy takich zdarzeń u swoich pracowników. Prezentowane na liście dane będzie mógł filtrować i zapisać w postaci pliku xls, csv, pdf, txt, xml.

Więcej informacji o nowej funkcji dla płatnika składek (plik docx 750kb).

Więcej informacji o nowej funkcji dla osoby ubezpieczonej (plik doc 362kb).

 

Świadczenie chorobowe wypłacane przez ZUS

Aby otrzymać świadczenie chorobowe z ZUS, trzeba złożyć wniosek o zasiłek chorobowy bezpośrednio do Zakładu lub za pośrednictwem swojego pracodawcy. Wniosek można wypełnić i wysłać elektronicznie za pośrednictwem PUE ZUS.

ZUS – po otrzymaniu wniosku – zweryfikuje informację o kwarantannie lub izolacji domowej w oparciu o odpowiednie dane z systemu informatycznego Centrum e-Zdrowia (EWP).

Świadczenie chorobowe wypłacane przez pracodawcę

Do wypłaty świadczenia wystarczy informacja o kwarantannie lub izolacji, która będzie znajdować się w panelu Płatnika w zakładce [Kwarantanna, izolacja domowa].

Jeśli zdarzy się, że osoba ubezpieczona przebywa na kwarantannie lub w izolacji domowej, a na profilu pracodawcy na PUE ZUS nie będą widoczne odpowiednie dane o jej sytuacji, to osoba ta w terminie 3 dni roboczych od dnia zakończenia obowiązkowej kwarantanny albo izolacji w warunkach domowych powinna złożyć płatnikowi składek pisemne oświadczenie. W oświadczeniu powinna potwierdzić, że odbyła obowiązkową kwarantannę albo izolację w warunkach domowych. Takie oświadczenie stanowi podstawę do wypłaty świadczeń w razie choroby przez płatnika składek po potwierdzeniu informacji zawartych w oświadczeniu w Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Ważne!
Ponieważ podstawą do wypłaty świadczenia chorobowego jest informacja z systemu, osoby, które zostały skierowane na kwarantannę lub są objęte izolacją domową i które ubiegają się o wypłatę świadczeń chorobowych, nie muszą dostarczać papierowej decyzji sanepidu do ZUS lub do swojego pracodawcy. Nie muszą też mieć zwolnienia lekarskiego z powodu przebywania w izolacji domowej. Powinny jednak pamiętać o poinformowaniu swojego pracodawcy o przyczynie nieobecności w pracy. Informację tę mogą przekazać na przykład telefonicznie lub mailowo.

2. Osoby poddane kwarantannie jako domownicy osób zakażonych koronawirusem – świadczenia w razie choroby

Od 3 listopada 2020 r. osoba współzamieszkująca lub prowadząca wspólne gospodarstwo z osobą zakażoną wirusem SARS-CoV-2 ma obowiązek poddać się kwarantannie. Taka kwarantanna rozpoczyna się od dnia uzyskania pozytywnego wyniku testu przez osobę zakażoną i kończy się 7 dni po zakończeniu izolacji osoby zakażonej.

W takim przypadku organ inspekcji sanitarnej nie wydaje decyzji. Podstawą do wypłaty świadczeń chorobowych (wynagrodzenia za czas choroby, zasiłku chorobowego) jest złożone przez ubezpieczonego oświadczenie o konieczności odbycia kwarantanny.

Oświadczenie powinno zawierać:

  • imię i nazwisko ubezpieczonego,
  • numer PESEL ubezpieczonego, jeśli go posiada,
  • informację o dniu rozpoczęcia obowiązkowej kwarantanny i dniu jej zakończenia,
  • dane dotyczące osoby zamieszkującej z ubezpieczonym lub prowadzącej wspólne gospodarstwo domowe, u której stwierdzono zakażenie wirusem SARS-CoV-2, tj. imię i nazwisko, numer PESEL, jeśli go posiada, dzień rozpoczęcia odbywania obowiązkowej kwarantanny albo izolacji w warunkach domowych i dzień jej zakończenia,
  • podpis ubezpieczonego.

Pracodawca lub ZUS może wystąpić do organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej o potwierdzenie informacji zawartych w oświadczeniu.

Jeśli zasiłek chorobowy wypłaca ZUS, płatnik składek jak najszybciej (nie później niż w terminie 7 dni) powinien przekazać oświadczenie ubezpieczonego do ZUS. Może to zrobić za pośrednictwem portalu Platformy Usług Elektronicznych (PUE) ZUS. W takim przypadku skan lub zdjęcie oświadczenia potwierdzonego za zgodność z oryginałem dołącza do zaświadczenia Z-3 / Z-3a.

Osoby prowadzące działalność pozarolniczą i osoby z nimi współpracujące składają oświadczenie w ZUS. Oświadczenie może być przekazane elektronicznie – za pośrednictwem portalu PUE ZUS wraz z wnioskiem ZAS-53 Wniosek o zasiłek chorobowy. Do wniosku należy dołączyć skan lub zdjęcie podpisanego oświadczenia.

3. Dziecko albo inny członek rodziny na kwarantannie – zasiłek opiekuńczy

Ubezpieczony może wystąpić o zasiłek opiekuńczy, jeśli opiekuje się przebywającym na kwarantannie lub objętym izolacją w warunkach domowych:

  • dzieckiem do lat 14,
  • dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji do ukończenia 18 lat,
  • innym członkiem rodziny.

Kwarantanna lub izolacja dziecka lub innego członka rodziny są traktowane tak jak choroba dziecka lub innego członka rodziny.

Od 24 października 2020 r. podstawą do wypłaty zasiłku opiekuńczego jest oświadczenie ubezpieczonego o konieczności opieki nad dzieckiem lub członkiem rodziny przebywającym na kwarantannie lub w izolacji w warunkach domowych.

Oświadczenie powinno zawierać:

  • imię i nazwisko ubezpieczonego,
  • numer PESEL ubezpieczonego, jeśli go posiada,
  • dane dziecka lub innego członka rodziny pod opieką, który odbywa obowiązkową kwarantannę albo izolację w warunkach domowych: imię i nazwisko, numer PESEL, jeśli go posiada,
  • dzień rozpoczęcia odbywania obowiązkowej kwarantanny albo izolacji w warunkach domowych i dzień jej zakończenia,
  • podpis ubezpieczonego.

Pracodawca albo ZUS może wystąpić do organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej o potwierdzenie informacji zawartych w oświadczeniu.

 

Podstawa prawna:

  • rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 października 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. poz. 1931)
  • rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 listopada 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. poz. 1931)

Źródło: ZUS