Rząd przyjął założenia projektu budżetu na 2022 rok. Polityka rządu będzie nakierowana na szybką odbudowę potencjału gospodarczego Polski – czytamy w komunikacie zamieszczonym na stronie gov.pl. W założeniach przyjęto m in. wzrost PKB w 2022 r. o 4,3 proc., stopę bezrobocia na poziomie 5,8 na koniec roku, a inflację na poziomie 2,8 proc.

Założenia makroekonomiczne

Produkt Krajowy Brutto

Założono, że w 2021 r. PKB wzrośnie o 3,8 proc., a w 2022 r. o 4,3 proc. Głównym czynnikiem wzrostu będzie popyt krajowy.

Przeciętne zatrudnienie w gospodarce narodowej

Scenariusz na 2021 r. zakłada wzrost przeciętnego zatrudnienia w gospodarce narodowej o 0,1 proc., w kolejnym roku poziom zatrudnienia w gospodarce narodowej nie zmieni się.

Stopa bezrobocia

Przewiduje się, że stopa rejestrowanego bezrobocia spadnie z 6,2 proc. w grudniu 2020 r. do 6,0 proc. na koniec 2021 r. Na koniec 2022 r. stopa bezrobocia ma wynieść 5,8 proc.

Poziom bezrobocia w Polsce będzie jednym z najniższych w Unii Europejskiej. Co jest efektem m.in. wprowadzonych przez władze antykyzysowaych działań – czytamy w komunikacie.

Wzrost wynagrodzeń

Rząd przewiduje utrzymanie wzrostu wynagrodzeń. Jego tempo zwiększy się w stosunku do 2020 roku. Przyjęto, że w 2021 r. nominalne tempo wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej wyniesie 6,2 proc., wobec 5 proc. wzrostu zanotowanego średnio w 2020 r. W 2022 r. przeciętne wynagrodzenie w gospodarce narodowej zwiększy się o 6,4 proc.

Eksport i import

W warunkach obserwowanego ożywienia koniunktury światowej i światowego handlu zakłada się, że w 2021 r. polski eksport wzrośnie o 8,8 proc. w ujęciu realnym, a w 2022 r. o 7,3 proc. Powinno się to przełożyć na dalszy wzrost udziałów polskiego eksportu w światowym handlu.

Zakłada się również wzrost importu o 9,4 proc. w 2021 r. i 7,8 proc. w roku 2022.

Inflacja

Scenariusz zakłada średnioroczny wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych o 3,1 proc. w 2021 r i 2,8 proc. w 2022 r.

Podstawowe uwarunkowania prognozy dochodów budżetu państwa

  • Poziom dochodów budżetu państwa w 2022 r. będzie uzależniony głównie od spodziewanego ożywienia gospodarczego i koniunktury w krajowej gospodarce.
  • W 2022 r. dochody podatkowe będą nadal wspierane wprowadzonymi i kontynuowanymi działaniami które poprawią stopień wywiązywania się z zobowiązań podatkowych i będą również skutkowały wzrostem inwestycji.

Podstawowe uwarunkowania dotyczące wydatków budżetu państwa

  • Zgodnie z Wieloletnim Planem Finansowym Państwa na lata 2021-2024 (WPFP) zakładane są zmiany w ustawie o finansach publicznych mające na celu dostosowanie klauzuli wyjścia i powrotu w stabilizującej regule wydatkowej do przewidywanego przez KE wydłużenia stosowania ogólnej klauzuli wyjścia na rok 2022.
  • Dodatkowo, w Krajowym Planie Odbudowy i Zwiększania Odporności zaproponowano rozszerzenie zakresu SRW o państwowe fundusze celowe.
  • Równocześnie, w WPFP założono, że w 2023 r. rozpocznie się konsolidacja fiskalna w minimalnym tempie wynikającym z wyłączenia klauzuli wyjścia ze stabilizującej reguły wydatkowej i z reguł unijnych.

Źródło: MF


company-1067978_640.jpg

„Mój obecny pracownik jest obcokrajowcem i ma Kartę Polaka, ożenił się z Polką, z którą ma dziecko i wykonuje pracę dla mnie trzy dni w tygodniu. Chciałby jednak założyć jednoosobową działalność gospodarczą. Nadal pracowałby dla mnie w te trzy dni a w pozostałe chciałby poprowadzić własną działalność. Zanim jego firma się rozwinie (co może zająć jakiś czas) wystawiałby tylko jedną fakturę, tę za pracę u mnie. Czy rodzi to jakiś problem natury prawnej czy podatkowej? Czy jeszcze muszą być spełnione tu jakieś warunki?”

Świadczenie usług w ramach tzw. samozatrudnienia może okazać się korzystne pod względem finansowym dla obu stron umowy. Przy zawieraniu takiej umowy należy jednak zwrócić uwagę na kilka kwestii, by nie narazić się na zarzut obejścia prawa w związku z wykonywaniem usług przez samozatrudnionych w rzeczywistości na warunkach stosunku pracy.

Podstawowe cechy stosunku pracy określa …


wykresy-zdjecia-10.jpg

Według danych GUS stopa bezrobocia w kwietniu 2021 r. wyniosła 6,3% i była o 0,1 pkt proc. niższa niż w marcu. 0,5 pktu proc. wyższa niż rok wcześniej.

Z najnowszych danych GUS wynika, że w kwietniu 2021 r. w urzędach pracy zarejestrowanych było 1 mln 53,8 tys. bezrobotnych, czyli mniej niż w marcu tego roku o 2,3%. W porównaniu z kwietniem ubiegłego roku zanotowano spadek o 88 tys., czyli o 9,1%.

Stopa bezrobocia rejestrowanego wyniosła 6,3% i była o 0,1 pkt proc. niższa niż przed miesiącem oraz o 0,5 pktu proc. wyższa niż rok wcześniej.

Według danych GUS, stopa bezrobocia w województwach kształtowała się od 3,8% w wielkopolskim do 10,1% w warmińsko-mazurskim. W porównaniu z poprzednim miesiącem stopa bezrobocia obniżyła się we wszystkich województwach, w tym najbardziej w warmińsko-mazurskim (o 0,4 pktu proc.) oraz kujawsko-pomorskim (o 0,3 pktu proc.).

W skali roku wskaźnik bezrobocia wzrósł w czternastu województwach, w tym w największym stopniu w pomorskim (o 1 pkt proc.) oraz śląskim (o 0,8 pktu proc.). W dwóch województwach – świętokrzyskim oraz warmińsko-mazurskim – stopa bezrobocia nie uległa zmianie.

źródło: GUS, red.



Szacowana przez MRPiT stopa bezrobocia rejestrowanego wyniosła w kwietniu 2021 roku 6,3%, co oznacza, że w porównaniu do poprzedniego miesiąca spadła o 0,1 punktu proc. – poinformował w piątek resort.

Zdaniem resortu kwiecień jest drugim miesiącem z rzędu, gdy liczba zarejestrowanych bezrobotnych w urzędach pracy zmniejszyła się.

Ministerstwo wyjaśniło, że do końca kwietnia br. powiatowe i wojewódzkie urzędy pracy przyznały wsparcie dla 7,3 mln miejsc pracy.

„Ze wstępnych danych MRPiT wynika, że liczba zarejestrowanych bezrobotnych w urzędach pracy w kwietniu br. wyniosła 1 053,3 tys. osób i – w porównaniu do końca marca br. liczba ta spadła o 25,1 tys. osób, czyli o 2,3 proc.” – poinformowano.

Resort przekazał ponadto, że najniższą stopę bezrobocia rejestrowanego zanotowano w województwie wielkopolskim (3,7 proc.), a najwyższą w warmińsko-mazurskim (10,1 proc.).

Dodano, że w kwietniu br. – według wstępnych danych – pracodawcy zgłosili do urzędów pracy 107,4 tys. wolnych miejsc pracy i miejsc aktywizacji zawodowej tj. o 10,5 tys. (8,9 proc.) mniej niż w marcu br. i o 49,2 tys. (84,4 proc.) więcej niż w kwietniu 2020 r.

Jak podkreślono, w marcu br. roku Polska trzeci miesiąc z rzędu była krajem o najniższej w Unii Europejskiej stopie bezrobocia liczonej według definicji przyjętej przez Eurostat.

„W marcu br., podobnie jak w styczniu i lutym br., tzw. zharmonizowana miesięczna stopa bezrobocia wyrównana sezonowo wyniosła w Polsce 3,1 proc., podczas, gdy w UE(27) wyniosła 7,3 proc., a w strefie euro – 8,1 proc.” – zwrócono uwagę.

MRPiT



Liczba pracujących w Polsce według stanu w dniu 31 grudnia 2020 r. wyniosła 9622,8 tys. osób i było to mniej o 0,7% niż przed rokiem, podczas gdy w końcu grudnia 2019 r. względem stanu z końca grudnia 2018 r. liczba pracujących wzrosła o 2,2%.
31 grudnia 2020 r. pracujący w sektorze prywatnym stanowili większość, bo 68,4%. Było to nieznacznie więcej niż przed rokiem (o 0,1 p. proc.).

Biorąc pod uwagę rodzaj działalności, najwięcej osób pracowało w sekcji Przetwórstwo przemysłowe. Według stanu w dniu 31 grudnia 2020 r. w tej sekcji pracowało 2420,8 tys. osób, w tym dominowali pracujący w sektorze prywatnym (97,9%). W stosunku do sytuacji sprzed roku liczba pracujących w sekcjach zmieniła się. Największy wzrost liczby pracujących, w analizowanych sekcjach, w porównaniu ze stanem z dnia 31 grudnia 2019 r. nastąpił w sekcji Informacja i komunikacja (o 2,4%). O około 2% wzrosła w tym czasie również liczba pracujących w sekcjach: Działalność profesjonalna, naukowa i techniczna; Transport i gospodarka magazynowa oraz Dostawa wody; gospodarowanie ściekami i odpadami; rekultywacja. Niewielki, równy 0,2%, wzrost liczby pracujących zanotowano w sekcji Budownictwo. W pozostałych analizowanych sekcjach liczba pracujących zmniejszyła się. Największy spadek dotyczył pracujących w sekcji Działalność finansowa i ubezpieczeniowa, gdzie ubyło 6,0% pracujących. W pozostałych sekcjach ubytek ten wyniósł od 3,3% do 0,2%.

W statystyce rynku pracy stosowane jest pojęcie przeciętne zatrudnienie podawane w etatach. Wyraża ono średnią wielkość zatrudnienia obliczoną dla badanego okresu na podstawie ewidencyjnego stanu zatrudnienia.
W 2020 r. przeciętne zatrudnienie w Polsce wyniosło 9106,0 tys. etatów. W stosunku do 2019 r. było to mniej o 1,0%. Była to sytuacja odwrotna niż w 2019 r. (wobec 2018 r.), kiedy przeciętne zatrudnienie wzrosło o 2,2%.

W analizowanym okresie najwyższy wzrost przeciętnego zatrudnienia wystąpił w sekcjach Działalność profesjonalna, naukowa i techniczna oraz Informacja i komunikacja – po 3,1%. W stosunku do 2019 r. przeciętne zatrudnienie zmniejszyło się w większości sekcji, przy czym największy spadek etatów wystąpił w sekcji Administrowanie
i działalność wspierająca (o 5,4%). W 2020 r. najwyższe przeciętne zatrudnienie nadal notowano w sekcji Przetwórstwo przemysłowe – 2345,2 tys. etatów.
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej w Polsce w 2020 r. wyniosło 5167,47 zł.

W porównaniu z 2019 r. wzrosło o 5,0%, wzrost ten był niższy od notowanego w 2019 r. (wobec 2018 r.) – wówczas wyniósł 7,2%. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto pozostało zróżnicowane m.in. ze względu na sektor własności. W sektorze publicznym wyniosło 5900,60 zł, a w sektorze prywatnym 5013,54 zł.
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w sektorze publicznym w 2020 r. było o 14,2% wyższe od przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto ogółem, natomiast w sektorze prywatnym niższe o 3,0%.

Biorąc pod uwagę sekcje PKD w 2020 r. przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto
wahało się od 3793,01 zł w sekcji Zakwaterowanie i gastronomia do 9250,85 zł w sekcji Informacja i komunikacja.
W 2020 r. w porównaniu do 2019 r. odnotowano wzrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto we wszystkich analizowanych sekcjach PKD. Największy w sekcji Edukacja (o 8,8%). Natomiast najmniejszy wzrost analizowanego wynagrodzenia wystąpił w sekcji Zakwaterowanie i gastronomia (o 0,8%).

Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w 2020 r. pozostało zróżnicowane także w regionach. W warszawskim stołecznym omawiane wynagrodzenie było najwyższe i wyniosło 6839,72 zł. Było to więcej o 2076,66 zł niż w regionie warmińsko-mazurskim, gdzie zanotowano najniższą jego wartość.

GUS



Od pierwszego kwartału 2020 roku europejski rynek pracy boryka się z pandemią COVID-19. Wiele państw członkowskich Unii Europejskiej (UE) wdrożyło środki, takie jak praca krótkoterminowa lub wsparcie finansowe dla przedsiębiorstw, aby złagodzić wpływ kryzysu zdrowotnego na zatrudnienie. Mogło to do pewnego stopnia pomóc w ograniczeniu zwolnień masowych. Jednak osoby, które powinny były podjąć pracę lub utrzymać zatrudnienie w wyniku odnowienia umowy na czas określony, mogły zostać bezpośrednio dotknięte pogorszeniem koniunktury gospodarczej i zamknięciem przedsiębiorstw lub podmiotów publicznych.

W czwartym kwartale 2020 r. 188,7 mln osób, czyli 72,6% ogółu ludności UE w wieku 20-64 lata, było zatrudnionych w porównaniu z 186,6 mln lub 71,7% w drugim kwartale 2020 r. I 191,4 mln lub 73,2% w czwartym kwartale 2019 r.

Zatrudnienie mężczyzn w UE w okresie od czwartego kwartału 2019 r. do czwartego kwartału 2020 r. spadło o 1,7 mln. Oznacza to spadek wskaźnika zatrudnienia o 0,9 punktu procentowego (z 79,1% do 78,2%), podczas gdy zatrudnienie kobiet spadło o 1,0 mln, spadek wskaźnika zatrudnienia o 0,4 pkt. proc. (z 67,4% do 67,0%) w tym okresie.

Największe spadki wskaźnika zatrudnienia w Hiszpanii, Estonii i na Litwie

Niemal wszystkie państwa członkowskie UE, z wyjątkiem Polski, Luksemburga, Malty i Grecji, odnotowały spadek wskaźników zatrudnienia między czwartym kwartałem 2019 r. a czwartym kwartałem 2020 r., przy czym spadek o ponad 2 pkt. proc. odnotowano w Hiszpanii, Estonii i na Litwie.

Zatrudnienie na czas określony pod koniec 2020 r. wciąż poniżej poziomów z 2019 r.

Umowy na czas określony stanowiły 10,6% całkowitego zatrudnienia w UE w ostatnim kwartale 2020 r., czyli nieco więcej niż jedna na dziesięć osób zatrudnionych w UE była zatrudniona na umowę czasową.

EUROSTAT


zima-zima.jpg

„Nadleśniczy pragnie zawrzeć umowę zlecenie z pracownikiem – leśniczym na pracę polegającą na utrzymaniu czystości w kancelarii leśnictwa, opalania pomieszczenia i dbania o czystość przed kancelarią – m.in. odśnieżanie. Pracownicy nie zgadzają się z wysokością tego wynagrodzenia, jednak negocjacje nic nie dają. Komisja zakładowa związku zawodowego informuje pisemnie pana nadleśniczego iż dopóki nie uzgodnią satysfakcjonującej kwoty, pracownicy będą jednak dbać o porządek w kancelarii i obejściu bez wynagrodzenia. Czy po podpisaniu umowy powiedzmy za dwa miesiące, pracownicy – leśniczowie mogą liczyć na zwrot wynagrodzenia za ten czas, w którym nie pobierali wynagrodzenia, a świadczyli pracę na rzecz nadleśnictwa?”

Na wstępie należy wyraźnie podkreślić, że obowiązujące przepisy prawa nie zabraniają jednoczesnego świadczenia pracy w ramach kilku stosunków zatrudnienia. Zatem pracodawca może zawrzeć z własnym pracownikiem zatrudnionym na podstawie umowy o pracę umowę-zlecenie, o ile ta umowa nie będzie miała cech umowy o pracę oraz dotyczyć będzie prac rodzajowo innych niż te, które są wykonywane przez pracownika w ramach stosunku pracy.

Trzeba też wiedzieć, że obowiązuje cywilistyczna zasada swobody zawierania umów uregulowana w …


ekonomia_informacje-59.jpg

GUS opublikował dane dotyczące płacy i zatrudnienia w ubiegłym miesiącu.

Z informacji podanych przez GUS wynika, że przeciętne zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw w marcu 2021 r. było niższe niż w poprzednim miesiącu i wyniosło 6330,3 tys. osób. W porównaniu do marca 2020 roku zanotowano spadek zatrudnienia o 1,3 pkt proc.

Jeśli chodzi o przeciętne wynagrodzenie w przedsiębiorstwach w marcu 2021, to zanotowano wzrost wynagrodzeń o 6,5 pkt proc. w stosunku do poprzedniego miesiąca. Wynagrodzenie brutto w lutym wyniosło 5568,82 zł, podczas gdy w marcu 2021 r. wynosiło 5929,05 zł. W porównaniu do marca 2020 roku zanotowano wzrost wynagrodzeń o 8 pkt proc.

Podobny wzrost na poziomie 8 pkt proc. w ujęciu rocznym zanotowano w stosunku do przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat z zysku. Wynagrodzenie bez wypłat z zysku wyniosło w marcu 2021 r. 5928,95 zł, zaś w lutym wyniosło 5568,75 zł. Zatem kwota wynagrodzenia bez wypłat z zysku wzrosła w porównaniu z ubiegłym miesiącem o 6,5 pkt proc.

Należy zaznaczyć, że powyższe dane dotyczą podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, w których liczba pracujących przekracza 9 osób.

GUS, oprac.: gr.


flaga-mapa-33.jpg

W czwartym kwartale 2020 r. rynek pracy w UE nadal wskazywał na potencjalne ożywienie.

Między trzecim a czwartym kwartałem 2020 r. pracę znalazło 3,0 mln bezrobotnych w UE (21,3% wszystkich bezrobotnych w trzecim kwartale 2020 r.). W tym okresie 7,8 mln (54,3%) pozostało bez pracy, a 3,5 mln bezrobotnych (24,4%) straciło pracę.

Spośród wszystkich zatrudnionych w trzecim kwartale 2020 r. 2,3 mln (1,5%) straciło pracę w czwartym kwartale 2020 r., A 3,5 mln (2,3%) przeszło w bierność zawodową.

Spośród osób uznanych za nieaktywnych zawodowo w III kwartale 2020 r. 3,5 mln (3,4%) podjęło pracę w IV kwartale 2020 r., a 3,4 mln (3,4%) zostało bezrobotnych.

EUROSTAT



Szacowana przez MRPiT stopa bezrobocia rejestrowanego wyniosła w marcu br. 6,4%, co oznacza, że w porównaniu do poprzedniego miesiąca* spadła o 0,1 punktu proc.

Marzec był pierwszym miesiącem w tym roku, gdy liczba zarejestrowanych bezrobotnych w urzędach pracy zmniejszyła się.

Ze wstępnych danych MRPiT wynika, że liczba bezrobotnych w marcu  br. wyniosła 1 079,8 tys. osób i – w porównaniu do końca lutego br. liczba ta spadła o 19,8 tys. osób, czyli o 1,8%. Spadek poziomu bezrobocia był silniejszy niż w marcu 2020 r.

W żadnym województwie wskaźnik bezrobocia nie przekroczył 11%. Najniższą stopę bezrobocia rejestrowanego zanotowano w województwie wielkopolskim (3,9%), a najwyższą w warmińsko-mazurskim (10,5%).

W marcu br. według wstępnych danych pracodawcy zgłosili do urzędów pracy 115,5 tys. wolnych miejsc pracy i miejsc aktywizacji zawodowej tj. o 10,1 tys. (9,6%)  więcej niż w lutym 2021 r. i o 37,8 tys. (48,8%) więcej niż w marcu 2020 r.

W marcu br. minął rok od wybuchu pandemii spowodowanej Covid-19. Od tego czasu wprowadziliśmy bardzo wiele instrumentów, które pomogły uchronić miliony miejsc pracy.

1 kwietnia br. została przedłużona tzw. tarcza branżowa. Wsparcie trafi do  przedsiębiorców poszkodowanych w wyniku II i III  fali pandemii COVID-19. Pomoc udzielana jest na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów. Skorzysta z niej ok. 60 branż (oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Działalności PKD).

W ramach tarczy branżowej przedsiębiorcy mogą liczyć na zwolnienie ze składek ZUS, dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników, świadczenia postojowe, dotację do 5 tys. zł dla mikro i małych przedsiębiorców.

MRPiT