Od lutego rodzice i opiekunowie zgłosili już 4,7 mln dzieci do programu Rodzina 500+ w nowym okresie świadczeniowym. Aby zachować ciągłość wypłaty świadczeń, wniosek należy złożyć do 30 kwietnia.

Od początku lutego rodzice i opiekunowie mogą składać wnioski o przyznanie świadczenia wychowawczego z programu Rodzina 500+ na nowy okres świadczeniowy 2022/2023. W ciągu dwóch miesięcy złożono już 2,9 mln takich wniosków, które obejmują niemal 4,7 mln dzieci. Dla 4,2 mln dzieci świadczenie zostało już przyznane i oczekuje na wypłatę.

W przypadku wniosków złożonych po 30 kwietnia ustalenie prawa do wypłaty świadczenia nastąpi w ciągu maksymalnie 90 dni.

Wnioski można składać drogą elektroniczną na trzy sposoby – przez Platformę Usług Elektronicznych (PUE) ZUS, portal Emp@tia Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej lub bankowość elektroniczną.

Terminy przyznania świadczeń

Jeżeli rodzic złoży wniosek na okres 2022/2023 w terminie do 30 kwietnia 2022 r., to przyznanie świadczenia wychowawczego oraz jego wypłata za miesiąc czerwiec nastąpi najpóźniej do 30 czerwca tego roku.

W przypadku wniosków złożonych w okresie 1 maja do 31 maja 2022 r., ustalenie prawa oraz wypłata przyznanego świadczenia za miesiąc czerwiec i lipiec nastąpi nie później niż do 31 lipca tego roku.

Gdy wniosek zostanie złożony w okresie od 1 czerwca do 30 czerwca 2022 r., ustalenie oraz wypłata przyznanego świadczenia za miesiąc czerwiec, lipiec i sierpień, nastąpi nie później niż do dnia 31 sierpnia tego roku.

Jeśli rodzic ubiegający się o świadczenie złoży wniosek na nowy okres po 30 czerwca 2022 r., świadczenie wychowawcze będzie przysługiwało od miesiąca złożenia wniosku.

MRiPS


alarm-clock-calendar-close-up-908298-1-1024x699.jpg

Odroczenie terminu płatności składek, układ ratalny oraz – w przypadku osób opłacających składki na własne ubezpieczenia – umorzenie należności. Z tych możliwości może skorzystać przedsiębiorca, który ma trudności w prowadzeniu działalności gospodarczej. ZUS, w związku z wojną w Ukrainie przypomina o możliwościach, z których mogą skorzystać przedsiębiorcy.

Przedsiębiorcy, którzy w swojej działalności odczuwają skutki związane z opóźnieniem lub brakiem realizacji dostaw, z zatorami płatniczymi lub nieobecności pracowników związane ze wzrostem zachorowalności lub czynnościami mającymi na celu zagwarantowanie bezpieczeństwa obywateli, mogą liczyć na pomoc ZUS.

Jeśli przedsiębiorca ma problem z opłaceniem składek, może złożyć wniosek o odroczenie terminu ich płatności. Gdy ZUS zgodzi się na zmianę terminu zapłaty składek i podpisze z przedsiębiorcą umowę o odroczenie terminu płatności składek, przedsiębiorca będzie mógł je uregulować w późniejszym terminie. Nie zapłaci on wtedy odsetek za zwłokę, a jedynie opłatę prolongacyjną. Trzeba jednak pamiętać, że ZUS może odroczyć tylko składki bieżące lub przyszłe, których termin płatności jeszcze nie upłynął.

Jeśli przedsiębiorca ma zadłużenie z tytułu składek i nie może go spłacić jednorazowo, może on złożyć wniosek o rozłożenie spłaty zadłużenia na raty. Jeżeli ZUS zgodzi się udzielić jemu układu ratalnego i podpisze z nim umowę o rozłożenie na raty należności z tytuł składek, będzie on mógł uregulować zadłużenie w dłuższym okresie i na uzgodnionych warunkach. Nie zapłaci on wtedy odsetek za zwłokę, a jedynie opłatę prolongacyjną. Jeżeli było wobec przedsiębiorcy prowadzone postępowanie egzekucyjne, to po podpisaniu umowy ratalnej zostanie ono zawieszone.

Jeśli przedsiębiorca poniósł straty materialne w wyniku nadzwyczajnego zdarzenia, które powodują, że opłacenie należności z tytułu składek mogłoby pozbawić go możliwości dalszego prowadzenia firmy, może on złożyć wniosek o ich umorzenie. Umorzeniu w tym przypadku podlegają wyłącznie należności z tytułu składek za niego, jako osobę opłacającą składki na własne ubezpieczenia. Należy jednak pamiętać, że samo złożenie wniosku o ulgę lub umorzenie należności nie zawiesza postępowania egzekucyjnego. Dopiero zawarcie umowy o odroczeniu, rozłożeniu na raty należności lub wydanie decyzji umarzającej zadłużenie będzie podstawą do wstrzymania działań egzekucyjnych.

W placówkach ZUS działają doradcy do spraw ulg i umorzeń. Udzielają informacji o pomocy, o jaką może się ubiegać przedsiębiorca oraz pomagają skompletować i wypełnić dokumenty niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

ZUS



Zgodnie z komunikatem Prezesa ZUS z dnia 16 marca 2022 r., opublikowanym w M.P. pod poz. 359, w okresie od 1 kwietnia 2022 r. do dnia 30 czerwca 2022 r. wysokość odsetek należnych z tytułu nieprzekazania w terminie składek do otwartego funduszu emerytalnego wynosi 2,12% w skali roku.

Odsetki należne z tytułu nieprzekazania w terminie składek do OFE wzrastają o 1,56%. Poziom odsetek w II kwartale 2022 r. wyniesie 2,12%.

Jak wskazano w art. 47 ust. 10c i 10e ustawy z dn. 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 423, z późn. zm.), odsetki, o których mowa, zostaną naliczone, gdy z winy płatnika ZUS nie będzie miał możliwości przekazania w terminie składek emerytalnych na konto właściwego OFE.

B.O.



Informowanie ZUS o umowach o dzieło obowiązuje od 1 stycznia 2021 r. Zgłoszenie umowy o dzieło należy przekazać na formularzu ZUS RUD w ciągu 7 dni od zawarcia umowy.

ZUS musi prowadzić ewidencję takich umów. „Nasz raport pokazuje, że w Polsce zawiera się mniejszą liczbę umów o dzieło, niż ta, która pojawiała się w obiegowych opiniach przed uruchomieniem rejestru” – wskazuje prof. Gertruda Uścińska, prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Profesor Uścińska zaznacza, że zgromadzone w rejestrze informacje są wykorzystywane do celów statystyczno-analitycznych, a nie do kontroli umów.

W 2021 r. najwięcej zgłoszeń umów o dzieło wpłynęło elektronicznie – za pośrednictwem Platformy Usług Elektronicznych (PUE) ZUS. Najwięcej umów o dzieło (w przeliczeniu na 10 tys. płatników składek) zgłoszono w województwie śląskim (23,2 tys.), a najmniej w warmińsko-mazurskim (1,6 tys.).

Ponad 80 proc. wykonawców umów o dzieło było w wieku od 20 do 60 lat, przy czym więcej umów o dzieło zawarli mężczyźni (53 proc.).

W 2021 r. ponad 70% umów zawarto na okres nie dłuższy niż 9 dni.

Najwięcej zagranicznych wykonawców umów o dzieło pochodziło z Ukrainy (18,6 proc.), a następnie z Niemiec (11,7 proc.) i Wielkiej Brytanii (6,2 proc.). Zgłoszeni w 2021 r. wykonawcy umów o dzieło pochodzili łącznie ze 125 krajów, w tym np. Laosu, Nepalu, Beninu, czy Palau.

Źródło: ZUS



Zatrudnienie niani na podstawie umowy uaktywniającej pozwala na otrzymanie znaczącego dofinansowania do składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne niani. Korzyści z zawarcia takiej umowy mogą być obopólne – rodzice zapewniają opiekę swojemu dziecku (do 3 roku lub wyjątkowo 4 roku życia), niania zyskuje ubezpieczenie i wiążące się z nim podstawowe korzyści.

Podstawa wymiaru składek nie wyższa niż połowa minimalnego wynagrodzenie

Składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe niań obliczone od podstawy, którą stanowi kwota nie wyższa niż połowa minimalnego wynagrodzenia, finansuje budżet państwa za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Składki są finansowane przez budżet państwa niezależnie od tego czy niania podlega ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym obowiązkowo czy dobrowolnie.

W przypadku, gdy niania nie wykonuje pracy przez część miesiąca, z uwagi, np. na pobieranie zasiłku chorobowego, proporcjonalnemu zmniejszeniu podlega podstawa wymiaru składek finansowanych z budżetu państwa.

W przypadku, gdy rodzice zawrą w tym samym okresie umowy uaktywniające z kilkoma nianiami, składki z budżetu państwa będą finansowane przez budżet państwa jedynie za jedną z nich.

W sytuacji zawarcia następnej umowy na opiekę nad kolejnym dzieckiem tych samych rodziców, składki będą finansowane przez budżet państwa przez cały okres sprawowania opieki nad dziećmi wynikający z ustawy, jednakże od podstawy nie wyższej niż 50% minimalnego wynagrodzenia .

Zakład Ubezpieczeń Społecznych opłaca składki finansowane przez budżet państwa, w przypadku gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

1. niania została zgłoszona przez rodzica do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego;

2. rodzice albo rodzic samotnie wychowujący dziecko:

  • są zatrudnieni (należy przez to rozumieć wykonywanie pracy na podstawie stosunku pracy, umowy o pracę nakładczą, bezsporne wykonywanie zatrudnienia w innym kraju niż Polska, oraz wykonywanie innych form aktywności zawodowej, np. posiadanie statusu funkcjonariusza, żołnierza zawodowego, sędziego, prokuratora, posła, a także statusu osoby duchownej, czy też pobieranie stypendium w okresie odbywania stażu, na który dana osoba została skierowana przez powiatowy urząd pracy lub inny podmiot),
  • świadczą usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej stanowiącej tytuł do ubezpieczeń społecznych (chodzi o wszystkie umowy cywilnoprawne stanowiące tytuł do ubezpieczeń, tj. umowę agencyjną, umowę-zlecenie albo inną umowę o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia),
  • prowadzą pozarolniczą działalność,
  • prowadzą działalność rolniczą (nie dotyczy osoby podlegającej ubezpieczeniu społecznemu rolników jako domownik).

Powyższy warunek pozostaje spełniony również, gdy umowę uaktywniającą zawrze osoba współpracująca z osobą świadczącą usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej lub z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność.

W przypadku utraty przez rodziców albo rodzica samotnie wychowującego dziecko zatrudnienia, zaprzestania świadczenia usług lub działalności, składki opłaca się przez okres 3 miesięcy od dnia zaistnienia tych przyczyn. Także w przypadku, gdy rodzic zatrudniający nianię przebywa na urlopie bezpłatnym lub nie podlega ubezpieczeniom społecznym z uwagi na zawieszenie działalności gospodarczej, brak jest podstaw do finansowania składek na ubezpieczenia niani po upływie 3 miesięcy od dnia rozpoczęcia urlopu bezpłatnego, zawieszenia działalności.

3. dziecko nie jest umieszczone w żłobku, klubie dziecięcym, nie zostało objęte opieką sprawowaną przez dziennego opiekuna oraz nie jest objęte wychowaniem przedszkolnym łącznie z okresem adaptacyjnym.

Ponadto Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie opłaca składek, w przypadku gdy:

  • rodzic dziecka korzysta z ulgi na podstawie umowy aktywizacyjnej, o której mowa w art. 61c ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 26 października 2007 r., z osobą bezrobotną w celu wykonywania pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym,
  • umowa uaktywniająca została zawarta między nianią, a osobami pełniącymi funkcję rodziny zastępczej zawodowej,
  • rodzic dziecka podlega ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego w związku z przebywaniem na urlopie macierzyńskim, dodatkowym urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowym urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie ojcowskim albo z tytułu przebywania na urlopie wychowawczym (niezależnie od tego z tytułu urodzenia którego dziecka przysługują).

Kwota nadwyżki ponad kwotę połowy minimalnego wynagrodzenia

Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe niani, od podstawy wymiaru składek stanowiącej kwotę nadwyżki ponad kwotę połowy minimalnego wynagrodzenia, są współfinansowane przez nianię i rodzica.

Niania i rodzic finansują w równych częściach składkę na ubezpieczenie emerytalne (po 9,76%). Składkę na ubezpieczenia rentowe w wysokości 1,5% podstawy wymiaru finansuje niania, a w wysokości 6,5% podstawy wymiaru – rodzic.

Składkę na ubezpieczenie wypadkowe finansuje w całości rodzic.


Ważne

Składkę na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe niani, w każdym przypadku, bez względu na kwotę podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, finansuje w całości z własnych środków niania, a opłaca do ZUS rodzic.


Zasady podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu

Nianie spełniające warunki do podlegania ubezpieczeniom społecznym, podlegają również obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, w okresie od dnia oznaczonego w umowie jako dzień rozpoczęcia jej wykonywania do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia umowy.

Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne niań stanowi przychód. Podstawę tę pomniejsza się o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe finansowane przez nianie, potrącone przez płatników składek (rodziców) ze środków niani zgodnie z zadami finansowania składek na ubezpieczenia społeczne.

Zatem podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne niani, która przystąpiła do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, od której składki finansowane są przez budżet państwa, stanowi kwota nie wyższa niż połowa minimalnego wynagrodzenia pomniejszona o kwotę składki na ubezpieczenie chorobowe (którą finansuje niania).

Natomiast rodzic odprowadza składki na ubezpieczenie zdrowotne niani, która przystąpiła do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, od podstawy stanowiącej kwotę nadwyżki nad połową kwoty minimalnego wynagrodzenia., pomniejszonej o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe finansowane przez nianie.

Wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne i zasady jej finansowania

Składka na ubezpieczenie zdrowotne jest dla wszystkich ubezpieczonych jednakowa i wynosi 9% podstawy wymiaru składek. Składka ta jest miesięczna i niepodzielna. Składka na ubezpieczenie zdrowotne ustalona od podstawy wymiaru nie wyższej niż wysokość połowy minimalnego wynagrodzenia, jest opłacana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych ze środków budżetu państwa. Składkę na ubezpieczenie zdrowotne ustaloną od podstawy wymiaru stanowiącej kwotę nadwyżki nad połową minimalnego wynagrodzenia finansuje niania, natomiast oblicza, pobiera z dochodu niani i odprowadza płatnik czyli rodzic.

Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz Fundusz Emerytur Pomostowych

Za nianie nie opłaca się składek na Fundusz Pracy, na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, ani na Fundusz Emerytur Pomostowych.

Źródło: ZUS



Z końcem marca upływa termin przekazania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zgłoszenia danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze (ZUS ZSWA), tj. informacji o pracowniku, za którego płatnik składek był obowiązany opłacać składki na Fundusz Emerytur Pomostowych.

Kto ma obowiązek złożyć ZUS ZSWA?

Zgłoszenie ZUS ZSWA są zobowiązani przekazać płatnicy, którzy na mocy ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (t. jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 1924, ze zm.) mają obowiązek prowadzenia ewidencji pracowników wykonujących pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze oraz opłacania za tych pracowników składek na Fundusz Emerytur Pomostowych.

Przypominamy, że pracodawca zatrudniający pracowników urodzonych po 31 grudnia 1948 r. przy wykonywaniu prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, wymienionych w art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, zobowiązany jest:

1) opłacać składki na Fundusz Emerytur Pomostowych w wysokości 1,5% liczonej od podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe,

2) prowadzić ewidencję pracowników wykonujących tego typu prace,

3) zgłosić w organie rentowym okresy pracy, w których pracownicy byli zatrudnieni w szczególnych warunkach lub wykonywali pracę o szczególnym charakterze.

Zgłoszenie danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze przekazuje się do Zakładu w takiej samej formie, jaka obowiązuje płatnika składek w odniesieniu do pozostałych dokumentów ubezpieczeniowych.

Kiedy ZUS ZSWA przekazuje się w innym terminie?

W przypadku wystąpienia pracownika z wnioskiem o przyznanie emerytury pomostowej zgłoszenie danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w danym roku kalendarzowym płatnik składek przekazuje do Zakładu w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia wniosku.

Ustawowy termin 31.03. nie obowiązuje również w przypadku upadłości lub likwidacji płatnika składek – wówczas zgłoszenia danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w danym roku kalendarzowym płatnik składek przekazuje do Zakładu nie później niż w dniu przekazania dokumentu wyrejestrowania płatnika składek.

B.O.



Od 2 lutego 2022 r. zmieniły się przepisy ustawy o czasie pracy kierowców, zmieniły się też zasady ustalania podstaw wymiaru składek dla kierowców w zakresie przewozów międzynarodowych.

 

Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe kierowców obowiązujące do 1 lutego 2022 r.

Kierowcy, którzy w okresie do 1 lutego 2022 r. wyjeżdżali poza miejscowość będącą siedzibą pracodawcy (wykonywali przewóz drogowy poza tę miejscowość) wyjazd ten mógł być realizowany w ramach podróży służbowej, a co za tym idzie przysługiwały kierowcy należności na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem tej podróży.

Diety i koszty noclegu – do 1 lutego 2022 r. włącznie – nie były wliczane do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, do wysokości diet określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe kierowców obowiązujące od 2 lutego 2022 r.

Począwszy od 2 lutego 2022 r.:

– kierowca, który wykonuje zadania służbowe w ramach międzynarodowych przewozów drogowych nie jest w podróży służbowej w rozumieniu przepisów art. 77 § 1 Kodeksu Pracy.

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe jako kierowcy w transporcie międzynarodowym jest ustalana zgodnie z przepisami, które dotyczą pracowników zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców.

Ustalenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia kierowców transportu międzynarodowego począwszy od 2 lutego 2022 r.

Krok 1

Płatnik musi ustalić jaki był przychód kierowcy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych za dany miesiąc. W tym celu bierze pod uwagę łączny przychód jaki uzyskał on za pracę wykonywaną na terenie Polski jak i za granicą.


Ważne!

Przy ustalaniu przychodu płatnik bierze pod uwagę wszystkie wypłaty stanowiące podstawę wymiaru składek, dokonane lub postawione do dyspozycji kierowcy od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca bez względu na okres za jaki przysługują, w tym wynagrodzenie za urlop.


Nie uwzględnia natomiast:

  • zasiłków z ubezpieczeń społecznych
  • wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
  • przychodów wymienionych w rozporządzeniu szczególnym, bez stosowania wyłączenia dotyczącego należności z tytułu podróży służbowych. Zastosowanie wyłączenia z podstawy wymiaru równowartości diet przysługujących z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju rozważa dopiero w Kroku 2.

Krok 2

Jeśli przychód jest wyższy niż prognozowane przeciętne wynagrodzenie (w roku 2022 – 5.922 zł)

Płatnik:

– pomniejszy przychód o równowartość diety przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju,

– porówna otrzymaną kwotę z kwotą prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia; porównania dokonuje zawsze do pełnej kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia,

– jeśli kwota przychodu po odjęciu równowartości diet będzie niższa niż prognozowane przeciętne wynagrodzenie, wówczas podstawę wymiaru składek będzie stanowić kwota prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia.


Ważne!

Przez sformułowanie „za każdy dzień pobytu” należy rozumieć zarówno dni pracy poza granicami kraju jak i dni wolne od pracy, w których kierowca pozostaje w gotowości do świadczenia pracy, np. oczekując na podjęcie następnego dnia kolejnej operacji transportowej.


Do dni pobytu nie zalicza się:

  • dni urlopu wypoczynkowego (pomimo tego, że wynagrodzenie urlopowe stanowi podstawę wymiaru składek),
  • dni choroby oraz,
  • okresu korzystania z urlopu bezpłatnego.

Jeśli przychód kierowcy ustalony zgodnie z pkt 1 nie przekroczy prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia (w roku 2022 – 5.922 zł), to podstawę wymiaru składek płatnik ustala na zasadach ogólnych. Płatnik nie odejmuje równowartości diet, ani nie porównuje przychodu do kwoty przeciętnego wynagrodzenia.

Odpowiedzi na pytania

Jaką stawkę diety należy stosować w przypadku kierowcy, który w danej dobie przebywa w więcej niż jednym państwie członkowskim UE?

W tym przypadku płatnik powinien zastosować zasady określone w rozporządzeniu w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Zgodnie z nimi dieta przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży zagranicznej.

W przypadku podróży zagranicznej do dwóch lub więcej państw pracodawca może ustalić więcej niż jedno państwo docelowe. Należność z tytułu diet oblicza:

  • za każdą dobę podróży zagranicznej przysługuje dieta w pełnej wysokości;
  • za niepełną dobę podróży zagranicznej:- do 8 godzin – przysługuje 1/3 diety,

    – ponad 8 do 12 godzin – przysługuje 50% diety,

    – ponad 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości.

Przykład 1

Kierowca ma wykonać przewóz do Belgii. Spędził w Niemczech ½ doby, w Luksemburgu ¼ doby oraz w Belgii ¼ doby. Kwotę diety należy ustalić:

Niemcy – 49 € x 50% = 24,5 €

Luksemburg – 48 € x 1/3 = 16 €

Belgia – 48 € x 1/3 = 16 €

Następnie należy zsumować otrzymane wyniki co da kwotę diety przypadającą na przejazd przez kilka państw.

24,5 € + 16 € + 16 € = 56,50 €.

Jak ustala się podstawę wymiaru, gdy kierowca spędził dzień wolny od pracy za granicą w celu odbioru tygodniowego odpoczynku, o którym mowa w rozporządzeniu WE nr 561/2006?

Dzień pobytu, o którym jest mowa w rozporządzeniu oznacza dzień, za który otrzymujesz wynagrodzenie, które stanowi podstawę wymiaru składek, tj. także dzień rozkładowo wolny od pracy w okresie oddelegowania do pracy za granicę (np. sobota, niedziela).

Jeżeli kierowca pozostaje za granicą w oczekiwaniu na podjęcie następnego dnia kolejnej operacji transportowej, dzień ten płatnik zalicza do dni pobytu.

Przykład 2

Kierowca skierowany do przewozu w Niemczech, 2 doby spędził w tym kraju w oczekiwaniu na kolejne zlecenie – odbioru towaru z Austrii i przewozu. Osiągnął w tym miesiącu przychód wyższy niż kwota prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia. Kwoty równowartości diet z tych 2 dób (98 €) wlicza się do diet z tytułu pracy (przewozu) na terenie Niemiec.

W jaki sposób płatnik wylicza podstawę wymiaru składek w przypadku poboru wynagrodzenia za czas urlopu kierowcy?

W przypadku, gdy przez część miesiąca kierowca wykonuje pracę w ramach międzynarodowych przewozów drogowych, a przez część miesiąca przebywa na urlopie wypoczynkowym, pracodawca bierze pod uwagę łączny przychód uzyskany w danym miesiącu, a więc przychód uzyskany za pracę za granicą wraz z wynagrodzeniem za urlop.

Jeżeli uzyskany łączny przychód jest wyższy od przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia to płatnik ma prawo do potrącenia równowartości diet za dni pracy za granicą (z wyłączeniem dni urlopu wypoczynkowego). Z tym zastrzeżeniem, że tak ustalony miesięczny przychód, który stanowi podstawę wymiaru składek nie może być niższy od kwoty przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia.

Przykład 3

Kierowca skierowany do przewozu do Włoch po zakończeniu pracy skorzystał z 7 dni urlopu, nie wracając do kraju. Płatnik kwotę wynagrodzenia urlopowego wlicza do podstawy wymiaru składek. Nie potrąca natomiast od całości przychodu uzyskanego w danym miesiącu równowartości diet za tych 7 dni, podczas których przebywał na urlopie wypoczynkowym.

Jak ustalić podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia kierowców zatrudnionych w przewozie międzynarodowym na podstawie umowy zlecenia?

Do kierowcy zleceniobiorcy (wykonującego pracę na podstawie umowy zlecenia albo umowy o świadczenie usług należy stosować analogiczne zasady jak wobec kierowcy pracownika.

Czyli płatnik ustala podstawę wymiaru składek w następujący sposób.:

  • ustala przychód zleceniobiorcy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych za dany miesiąc – w tym celu bierze pod uwagę łączny przychód jaki uzyskał zleceniobiorca za pracę wykonywaną na terenie Polski jak i za granicą (zleceniodawca bierze pod uwagę wszystkie wypłaty stanowiące podstawę wymiaru składek, dokonane lub postawione do dyspozycji kierowcy od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca bez względu na okres za jaki przysługują; nie uwzględnia się natomiast zasiłków z ubezpieczeń społecznych oraz przychodów wymienionych w rozporządzeniu szczególnym [4], bez stosowania wyłączenia dotyczącego należności z tytułu podróży służbowych) w przypadku, gdy zleceniobiorca uzyskuje przychód wyższy niż prognozowane przeciętne wynagrodzenia – pomniejsza przychód o równowartość diety przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju,
  • porównuje otrzymaną kwotę z kwotą prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia; porównania dokonuje zawsze do pełnej kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia,
  • jeśli kwota przychodu po odjęciu równowartości diet będzie niższa niż prognozowane przeciętne wynagrodzenie – podstawę wymiaru składek będzie stanowić kwota prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia.

Przykład 4

Kierowca wykonuje pracę na podstawie umowy zlecenia. Kierowca ma wykonać przewóz do Austrii, w której spędzi 2 doby. Kierowca za kurs otrzymał kwotę 6 000 zł, która jest wyższa niż kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia (5 922 zł). W związku z powyższym, u tego kierowcy nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek ta część przychodu, która stanowi równowartość diet przysługujących za każdy dzień pobytu na terenie danego państwa, tj. 2 x 52 €.

Jednak tak ustalona podstawa wymiaru składek nie może być niższa od kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, tj. 5 922 zł.

Jeśli przychód zleceniobiorcy nie przekroczy prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia (w roku 2022 – 5.922 zł) to podstawę wymiaru składek płatnik ustala na zasadach ogólnych. Płatnik nie odejmuje równowartości diet, ani nie porównuje przychodu do kwoty przeciętnego wynagrodzenia.

ZUS



W obwieszczeniu MRiPS z dnia 4 marca 2022 r. (M.P. poz. 323) ogłoszony został wskaźnik waloryzacji składek na ubezpieczenie emerytalne za IV kwartał 2021 r. Wskaźnik ten wyniósł 102,60%.

W porównaniu do poprzedniego kwartału wskaźnik waloryzacji składek emerytalnych jest wyższy o 1,60%.

Zgodnie z przepisami art. 25 ustawy z dn. 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. jedn. Dz.U. z 2022 r. poz. 504) składki na ubezpieczenie emerytalne zewidencjonowane na koncie ubezpieczonego podlegają waloryzacji. Polega ona na pomnożeniu zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego składek przez wskaźnik waloryzacji. Wskaźnik ten jest równy wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji w stosunku do poprzedniego roku powiększonemu o wzrost realny sumy przypisu składek na ubezpieczenie emerytalne (w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji w stosunku do roku poprzedniego).

B.O.



Dodatkowe roczne świadczenie pieniężne przysługuje w wysokości najniższej emerytury obowiązującej od 1 marca. W 2022 r. jest to 1338,44 zł brutto.

„Ministerstwo Finansów w tym roku nie pobierze podatku od trzynastki. Ze świadczenia zostanie pobrana jedynie składka zdrowotna w wysokości 120,46 zł, a zatem trzynastka netto wyniesie 1217,98 zł” – mówi prof. Gertruda Uścińska, prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

„Podatek nie zostanie zapłacony ani teraz, ani w rozliczeniu rocznym” – dodaje prezes ZUS.

Dodatkowe świadczenie roczne przysługuje osobom, które 31 marca mają prawo do emerytury, renty albo innego długoterminowego świadczenia wypłacanego przez ZUS.

Źródło: ZUS