W Dzienniku Ustaw z dnia 8 marca 2021 r. pod pozycją 419 opublikowano obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dnia 23.02.2021 r., w załączniku do którego został zawarty jednolity tekst ustawy z dnia 31 stycznia 2019 r. o rodzicielskim świadczeniu uzupełniającym (Dz.U. poz. 303).

W jednolitym tekście wymienionej powyżej ustawy uwzględniono zmiany wynikające z:

  • ustawy z dnia 26 stycznia 2018 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Straży Marszałkowskiej (Dz.U. poz. 730, z późn. zm.),
  • przepisów ogłoszonych przed dniem 18 lutego 2021 r.

tarcza_antykryzysowa_nowości_2.jpg

Świadczenia postojowe, dofinansowanie wynagrodzeń,  dotacje na pokrycie bieżących kosztów działalności czy zwolnienie z opłacania składek ZUS – to rodzaje wsparcia, na które od 28 lutego mogą liczyć przedsiębiorcy branż najbardziej dotkniętych pandemią.

Dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników

Dofinansowanie wynosi miesięcznie 2000 zł do wynagrodzenia jednego pracownika, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy. Można je otrzymać na łączny okres 3 miesięcy kalendarzowych, które przypadają od miesiąca złożenia wniosku. Jest przekazywane w miesięcznych transzach.

Do liczby miesięcy objętych wsparciem wlicza się dofinansowanie otrzymane już w ramach

Tarczy 7.0. Oznacza to, że wsparcie z:

  • Tarczy 8.0, czyli na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia z dnia 26 lutego 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii COVID-19
  • Tarczy 7.0, czyli na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 stycznia 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii COVID-19

– na dofinansowanie wynagrodzenia tych samych pracowników nie może przekroczyć łącznie 3 miesięcy.

Pracownikiem jest osoba fizyczna, która zgodnie z przepisami polskiego prawa pozostaje z pracodawcą w stosunku pracy. Dotyczy to osób:

  • zatrudnionych na podstawie umowy o pracę nakładczą lub umowy-zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo
  • wykonujących pracę zarobkową na podstawie innej niż stosunek pracy na rzecz pracodawcy będącego rolniczą spółdzielnią produkcyjną lub inną spółdzielnią zajmującą się produkcją rolną, jeżeli z tego tytułu podlega obowiązkowi ubezpieczeń: emerytalnemu i rentowemu.

Przedsiębiorca, który otrzymał dofinansowanie wynagrodzenia pracowników, nie może wypowiedzieć umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika przez okres objęty dofinansowaniem.

Kto może otrzymać wsparcie

W ramach Tarczy 8.0 wsparcie może otrzymać przedsiębiorca:

  • który na dzień 30 listopada 2020 roku prowadził działalność gospodarczą oznaczoną według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) jako rodzaj przeważającej działalności, kodami: 55.10.Z, 55.20.Z, 55.30.Z, 79.11.A, 79.12.Z.
  • którego przychód z tej działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z trzech miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy w następstwie wystąpienia COVID-19 co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 roku
  • który do końca 3. kwartału 2019 roku terminowo uregulował zobowiązania podatkowe, składki na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Pracy lub Fundusz Solidarnościowy. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy firma ma umowę z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych lub decyzję urzędu skarbowego w sprawie spłaty zadłużenia i terminowo opłaca raty lub korzysta z odroczenia terminu płatności
  • który nie spełnia przesłanek do ogłoszenia upadłości
  • wobec którego nie jest prowadzone postępowanie restrukturyzacyjne lub likwidacyjne.

Żeby otrzymać wsparcie, wskazany kod PKD musi być kodem twojej przeważającej działalności gospodarczej. Do oceny czy przedsiębiorca spełnia ten warunek służą dane zawarte w rejestrze REGON w brzmieniu na dzień 30 listopada 2020 roku. Jeśli przedsiębiorca zmienił kod PKD przeważającej działalności w CEIDG lub KRS na kod PKD uprawniający do uzyskania pomocy po 30 listopada 2020 roku, nawet jeśli wskazał wsteczną datę obowiązywania tej zmiany, to nie spełni warunku prowadzenia działalności z określonym kodem PKD na dzień 30 listopada 2020 roku. W tym przypadku liczą się wyłącznie zmiany zgłoszone nie później niż do 30 listopada 2020 roku.

Dofinansowanie nie przysługuje za miesiące, w których przedsiębiorca korzysta z innej pomocy w formie dofinansowania wynagrodzeń pracowników udzielonej w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom COVID-19.

Dofinansowanie nie przysługuje do wynagrodzeń pracowników:

  • których wynagrodzenie uzyskane w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, było wyższe niż 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującego na dzień złożenia wniosku
  • zatrudnionych w okresie krótszym niż 3 miesiące przed dniem złożenia wniosku.

Jak złożyć wniosek

Wnioski o przyznanie dofinansowania do wynagrodzeń pracowników mogą być składane do 31 marca 2021 roku, do Wojewódzkiego Urzędu Pracy (WUP) właściwego ze względu na siedzibę pracodawcy, wyłącznie w formie elektronicznej, za pomocą formularza elektronicznego na portalu Praca.gov.pl

Kto może otrzymać wsparcie

Jednorazowo świadczenie postojowe mogą otrzymać przedsiębiorcy, którzy:

  • na dzień 30 listopada 2020 roku prowadzili pozarolniczą działalność gospodarczą oznaczoną według PKD jako rodzaj przeważającej działalności kodem: 47.71.Z, 47.72.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z
  • przychód z tej działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 roku.

 

Dwukrotnie świadczenie postojowe mogą otrzymać przedsiębiorcy, którzy:

  • na dzień 30 listopada 2020 roku prowadzili pozarolniczą działalność gospodarczą oznaczoną według PKD jako rodzaj przeważającej działalności kodem 91.02.Z
  • przychód z tej działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 roku.

Trzykrotne świadczenie postojowe mogą otrzymać przedsiębiorcy, którzy:

  • na dzień 30 listopada 2020 roku prowadzili pozarolniczą działalność gospodarczą oznaczoną według PKD jako rodzaj przeważającej działalności kodem: 49.39.Z, 55.10.Z, 55.20.Z, 55.30.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.14.Z, 59.20.Z, 74.20.Z, 77.21.Z, 79.11.A, 79.12.Z, 79.90.A, 79.90.C, 82.30.Z, 85.51.Z, 85.52.Z, 85.53.Z, 85.59.A, 85.59.B, 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1662), lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A, 86.90.D, 90.01.Z, 90.02.Z, 90.04.Z, 93.11.Z, 93.13.Z, 93.19.Z, 93.21.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z, 96.01.Z, 96.04.Z
  • przychód z tej działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 roku.

Jeżeli przedsiębiorca złożył wniosek RSP-DD7 i otrzymał już świadczenie w Tarczy 7.0, to liczba świadczeń postojowych, o które może wystąpić na w Tarczy 8.0, zostanie pomniejszona o liczbę świadczeń otrzymanych na podstawie Tarczy 7.0.

Żeby otrzymać wsparcie, wskazany kod PKD musi być kodem twojej przeważającej działalności gospodarczej. Do oceny czy przedsiębiorca spełnia ten warunek służą dane zawarte w rejestrze REGON w brzmieniu na dzień 30 listopada 2020 roku. Jeśli przedsiębiorca zmienił kod PKD przeważającej działalności w CEIDG lub KRS na kod PKD uprawniający do uzyskania pomocy po 30 listopada 2020 roku, nawet jeśli wskazał wsteczną datę obowiązywania tej zmiany, to nie spełni warunku prowadzenia działalności z określonym kodem PKD na dzień 30 listopada 2020 roku. W tym przypadku liczą się wyłącznie zmiany zgłoszone nie później niż do 30 listopada 2020 roku.

Jak złożyć wniosek

Wnioski o świadczenie postojowe (RSP-DD7) można składać do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych od 28 lutego 2021 roku, najpóźniej w terminie 3 miesięcy od miesiąca, w którym został zniesiony ogłoszony stan epidemii, jedynie w formie elektronicznej przez Platformę Usług Elektronicznych (PUE) ZUS.

Świadczenie postojowe jest przyznane ponownie na podstawie oświadczenia osoby uprawnionej. W treści oświadczenia, zawarte powinny być informacje o:

  • nieposiadaniu innego tytułu do ubezpieczeń społecznych, chyba, że podlega ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu i z działalności gospodarczej
  • prowadzeniu na dzień 30 listopada 2020 roku działalności gospodarczej oznaczonej jako rodzaj przeważającej działalności kodem PKD, który uprawnia do otrzymania świadczenia
  • o uzyskaniu w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku przychodu o co najmniej 40% niższego w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 roku.

Dotacja na koszty bieżącej działalności gospodarczej

Kto może otrzymać dotację

Dotacja jest przeznaczona na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej mikroprzedsiębiorców i małych przedsiębiorców. Dotacja może być udzielona do wysokości 5 000 zł

Dotacja przysługuje dwukrotnie mikroprzedsiębiorcy albo małemu przedsiębiorcy, który:

  • na dzień 30 listopada 2020 roku prowadził działalność gospodarczą oznaczoną według PKD jako rodzaj przeważającej działalności kodami: 47.71.Z, 47.72.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z, 91.02.Z,
  • nie zawiesił działalności na okres obejmujący dzień 30 listopada 2020 roku
  • uzyskał przychód z działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 roku.

Dotacja przysługuje trzykrotnie mikroprzedsiębiorcy albo małemu przedsiębiorcy, który:

  • na dzień 30 listopada 2020 roku prowadził działalność gospodarczą oznaczoną według PKD jako rodzaj przeważającej działalności kodami: 49.39.Z, 52.23.Z, 55.10.Z, 55.20.Z, 55.30.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.14.Z, 59.20.Z, 74.20.Z, 77.21.Z, 79.11.A, 79.12.Z, 79.90.A, 79.90.C, 82.30.Z, 85.51.Z, 85.52.Z, 85.53.Z, 85.59.A, 85.59.B, 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A, 86.90.D, 90.01 Z, 90.02.Z, 90.04.Z, 93.11.Z, 93.13.Z, 93.19.Z, 93.21.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z, 96.01.Z, 96.04.Z
  • nie zawiesił działalności na okres obejmujący dzień 30 listopada 2020 roku
  • uzyskał przychód z działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 r

W przypadku gdy dotacja została udzielona na podstawie wniosku, w którym wskazano miesiąc, w którym nastąpił spadek przychodów, ten sam miesiąc nie może zostać wskazany we wniosku o kolejną dotację.

Ważne! Przyznanie dotacji w Tarczy 8.0 jest niezależne od dotacji przyznawanych na podstawie Tarczy 6.0 (tzw. ustawa antycovidowa z dnia 2 marca 2020 roku). Jeżeli jednak przedsiębiorca skorzystał z dotacji na podstawie Traczy 7.0, to liczba dotacji, o które może wystąpić w Tarczy 8.0 zostanie pomniejszona o jeden.

Żeby otrzymać wsparcie, wskazany kod PKD musi być kodem twojej przeważającej działalności gospodarczej. Do oceny czy przedsiębiorca spełnia ten warunek służą dane zawarte w rejestrze REGON w brzmieniu na dzień 30 listopada 2020 roku. Jeśli przedsiębiorca zmienił kod PKD przeważającej działalności w CEIDG lub KRS na kod PKD uprawniający do uzyskania pomocy po 30 listopada 2020 roku, nawet jeśli wskazał wsteczną datę obowiązywania tej zmiany, to nie spełni warunku prowadzenia działalności z określonym kodem PKD na dzień 30 listopada 2020 roku. W tym przypadku liczą się wyłącznie zmiany zgłoszone nie później niż do 30 listopada 2020 roku.

Dotacja:

nie podlega zwrotowi pod warunkiem, że przedsiębiorca będzie prowadzić działalność gospodarczą przez okres 3 miesięcy od dnia udzielenia dotacji
podlega zwrotowi, w szczególności jeżeli przedsiębiorca wydatkował ją niezgodnie z przeznaczeniem – starosta może przeprowadzić kontrolę wobec mikroprzedsiębiorcy albo małego przedsiębiorcy, któremu udzielono dotacji, w okresie 3 lat liczonych od dnia udzielenia dotacji.
Przychód z tytułu udzielonej dotacji nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak złożyć wniosek

Wniosek o udzielenie dotacji na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej mikro i małego przedsiębiorcy można składać elektronicznie, do 31 maja 2021 roku, do powiatowego urzędu pracy (PUP) właściwego ze względu na swoją siedzibę, po ogłoszeniu naboru przez dyrektora PUP.

Zwolnienie z obowiązku opłacania składek ZUS

Na czym polega zwolnienie

Prawo do zwolnienia z opłacania składek może przysługiwać za jeden albo za dwa miesiące, czyli za styczeń 2021 rok albo za grudzień 2020 rok i styczeń 2021 rok albo za luty 2021 rok.

Zwolnienie obejmuje składki na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych za te miesiące.

Zwolnienie będzie ci przysługiwać niezależnie od tego, czy zostały opłacone składki za okres wskazany we wniosku. Jeżeli opłaciłeś składki, ale spełniasz warunki, aby zwolnić cię z ich płacenia, to po otrzymaniu informacji o zwolnieniu z opłacania składek możesz wystąpić z wnioskiem o ich zwrot. Nadpłata zostanie zwrócona, jeżeli nie masz zaległości w ZUS.

Komu przysługuje zwolnienie

Zwolnienie za jeden miesiąc, od 1 stycznia 2021 roku do 31 stycznia 2021 roku, przysługuje przedsiębiorcy, który łącznie spełni następujące warunki:

  • został zgłoszony jako płatnik składek przed 1 listopada 2020 roku
    na dzień 30 listopada 2020 roku prowadził działalność oznaczoną jako rodzaj przeważającej działalności kodem PKD 47.71.Z, 47.72.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z
  • przychód z działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 roku
  • jako płatnik składek złożył deklaracje rozliczeniową lub imienne raporty miesięczne za miesiące wskazane we wniosku najpóźniej (styczeń 2021 roku) do 31 marca 2021 roku (chyba, że jest zwolniony z obowiązku ich składania)
  • złoży wniosek RDZ-B7 najpóźniej do dnia 30 kwietnia 2021 roku.

Zwolnienie za dwa miesiące grudzień 2020 roku i styczeń 2021 roku przysługuje przedsiębiorcy, który łącznie spełni następujące warunki:

  • został zgłoszony jako płatnik składek przed 1 listopada 2020 roku
  • na dzień 30 listopada 2020 roku prowadziłeś działalność oznaczoną jako rodzaj przeważającej działalności kodem PKD 49.32.Z, 49.39.Z, 52.23.Z, 55.10.Z, 55.20.Z, 55.30.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.14.Z, 59.20.Z, 74.20.Z, 77.21.Z, 79.11.A, 79.12.Z, 79.90.A, 79.90.C, 82.30.Z, 85.51.Z, 85.52.Z, 85.53.Z, 85.59.A, 85.59.B, 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A, 86.90.D, 90.01.Z, 90.02.Z, 90.04.Z, 91.02.Z, 93.11.Z, 93.13.Z, 93.19.Z, 93.21.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z, 96.01.Z, 96.04.Z
  • przychód z działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 r,
  • jako płatnik składek przed 1 listopada 2020 roku złożył deklaracje rozliczeniową i imienne raporty miesięczne za miesiące wskazane we wniosku (grudzień 2020 rok – styczeń 2021 rok) najpóźniej do 31 marca 2021 roku (chyba że jest zwolniony z obowiązku ich składania)
  • złoży wniosek RDZ-B7 najpóźniej do 30 kwietnia 2021 roku.

Zwolnienie za luty 2021 roku przysługuje przedsiębiorcy, który łącznie spełni następujące warunki:

  • został zgłoszony jako płatnik składek przed 1 listopada 2020 roku
  • na dzień 30 listopada 2020 roku prowadził działalność oznaczoną jako rodzaj przeważającej działalności kodem PKD 49.32.Z, 49.39.Z, 52.23.Z, 55.10.Z, 55.20.Z, 55.30.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.14.Z, 59.20.Z, 74.20.Z, 77.21.Z, 79.11.A, 79.12.Z, 79.90.A, 79.90.C, 82.30.Z, 85.51.Z, 85.52.Z, 85.53.Z, 85.59.A, 85.59.B, 86.10.Z w zakresie działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń w ramach lecznictwa uzdrowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach Dziennik Ustaw – 4 – Poz. 371 uzdrowiskowych, lub realizowanej w trybie stacjonarnym rehabilitacji leczniczej, 86.90.A, 86.90.D, 90.01.Z, 90.02.Z, 90.04.Z, 93.11.Z, 93.13.Z, 93.19.Z, 93.21.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z, 96.01.Z, 96.04.Z,
  • przychód z działalności w rozumieniu przepisów podatkowych uzyskany w jednym z dwóch miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w miesiącu poprzednim lub w analogicznym miesiącu roku poprzedniego lub we wrześniu 2020 roku
  • jako płatnik składek przed 1 listopada 2020 roku złożył deklaracje rozliczeniową i imienne raporty miesięczne za miesiące wskazane we wniosku (luty 2021 rok) najpóźniej do 31 marca 2021 roku (chyba że jest zwolniony z obowiązku ich składania)
  • złoży wniosek RDZ-B7 najpóźniej do 30 kwietnia 2021 roku.

Żeby otrzymać wsparcie, wskazany kod PKD musi być kodem twojej przeważającej działalności gospodarczej. Do oceny czy przedsiębiorca spełnia ten warunek służą dane zawarte w rejestrze REGON w brzmieniu na dzień 30 listopada 2020 roku. Jeśli przedsiębiorca zmienił kod PKD przeważającej działalności w CEIDG lub KRS na kod PKD uprawniający do uzyskania pomocy po 30 listopada 2020 roku, nawet jeśli wskazał wsteczną datę obowiązywania tej zmiany, to nie spełni warunku prowadzenia działalności z określonym kodem PKD na dzień 30 listopada 2020 roku. W tym przypadku liczą się wyłącznie zmiany zgłoszone nie później niż do 30 listopada 2020 roku.

źródło: biznes.gov.pl


ekonomia-informacje-22.jpg

Czy epidemia nie jest szczególnym przypadkiem? Rzecznik MŚP wystąpił o objaśnienia prawne

Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców zwrócił się do Minister Rodziny i Polityki Społecznej z wnioskiem o wydanie objaśnienia przepisów regulujących umarzanie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w całości lub części składek na ubezpieczenia społeczne w uzasadnionych przypadkach pomimo braku ich całkowitej nieściągalności, tj. art. 28 ust. 1, ust. 3a i ust. 3b ustawy z dn. 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 3 ust. 1 pkt 1-3 rozporządzenia Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dn. 31.07.2003 r. w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności tytułu składek na ubezpieczenia społeczne.

W związku z powyższym Rzecznik uznał za zasadne uzyskanie odpowiedzi na następujące pytania:

  1. Czy określone w § 3 ust. 1 pkt 1-3 rozporządzenia szczegółowe zasady umarzania należności, które musi spełnić zobowiązany, żeby skorzystać z przysługującego mu uprawnienia, stanowią rozszerzenie aktem niższego rzędu zakresu wymogów uregulowanych w art. 28 ust. 3a i ust. 3b ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych?
  2. Jak należy interpretować 28 ust. 3a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w tym użyte w tym przepisie prawa pojęcie „w uzasadnionych przypadkach”?
  3. W jaki sposób należy rozumieć określone w art. 28 ust. 3b ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych zwroty: „ważny interes osoby zobowiązanej” oraz „stan finansów ubezpieczeń społecznych” jako przesłanki uzasadniające umorzenie, mając także na uwadze uregulowaną tym przepisem delegację ustawową do wydania rozporządzenia o szczegółowych zasadach umarzania?
  4. Przy pomocy jakich środków i narzędzi zobowiązany może wykazać jego stan majątkowy i sytuację rodzinną, oraz że ze względu na ww. okoliczności nie jest w stanie opłacić należnych składek, ponieważ pociągnęłoby to zbyt ciężkie skutki dla zobowiązanego i jego rodziny Jak należy rozumieć użyty w § 3 ust. 1 rozporządzenia zwrot „zbyt ciężkie skutki”?

Na skutek trwającego od marca 2020 r. stanu epidemii koronawirusa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej sytuacja finansowa przedsiębiorców w wielu branżach uległa pogorszeniu, wielu spośród nich zostało zmuszonych do zawieszenia działalności gospodarczej lub jej istotnego ograniczenia – nakazami administracyjnymi. W konsekwencji przedsiębiorcy zwracają się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskami o umorzenie należności z tytułu składek.

– Do Biura Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców docierają informacje, że chociaż wzrosła w stosunku do 2019 roku liczba wniosków do ZUS o umorzenie, zmalała liczba pozytywnych decyzji wydanych w tym zakresie. Dzieje się to w momencie, kiedy przedsiębiorcy są w tragicznej sytuacji i każda pomoc jest dla nich niezwykle istotna, a może nawet decydować o ich dalszym losie – komentuje dr. n. pr. Marek Woch, Dyrektor Generalny w Biurze Rzecznika MŚP.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyjaśnia m.in., że w przypadku zaistnienia przesłanki ważnego interesu osoby zobowiązanej może umarzać należności na ubezpieczenia społeczne ubezpieczonym (płatnikom tych składek), o ile zobowiązany spełni warunki umorzenia określone w § 3 ust. 1 pkt 1-3 rozporządzenia.

– W sytuacji, gdy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania umorzenia należności >>w uzasadnionych przypadkach<<, to za taki przypadek szczególny należy uznać trwający stan klęski epidemii. Zatem każdy przedsiębiorca, który złoży wniosek o umorzenie należności z tytułu składek i wykaże dostępnymi mu środkami, że sporne należności powstały na skutek trwającej od marca 2020 r. klęski pandemii, oraz że to nadzwyczajne zdarzenie ma wpływ na możliwość płacenia należności z tytułu składek, powinien zostać rozpatrzony pozytywnie – twierdzi Adam Abramowicz, rzecznik małych i średnich przedsiębiorców.

Źródło: Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców


ekonomia_informacje-72.jpg

Zgodnie z komunikatem Prezesa ZUS z dnia 10 marca 2021 r., opublikowanym w M.P. pod poz. 269, w okresie od 1 kwietnia 2021 r. do dnia 30 czerwca 2021 r. wysokość odsetek należnych z tytułu nieprzekazania w terminie składek do otwartego funduszu emerytalnego wynosi 0,10% w skali roku.

Od 1 października 2020 r. odsetki należne z tytułu nieprzekazania w terminie składek do OFE uległy obniżeniu i aktualnie wynoszą 0,10%. Poziom ten zostanie utrzymany w II kwartale 2021 r.

Jak wskazano w art. 47 ust. 10c i 10e ustawy z dn. 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 423), odsetki, o których mowa, zostaną naliczone, gdy z winy płatnika ZUS nie będzie miał możliwości przekazania w terminie składek emerytalnych na konto właściwego OFE.

B.O.



Bieżąca sytuacja epidemiczna sprawiła, że Rada Ministrów drogą rozporządzenia wydłużyła prawo do dodatkowego zasiłku opiekuńczego o kolejne dwa tygodnie – do 28 marca 2021 r. Zasady przyznawania zasiłku pozostają niezmienione. Komu przysługuje?

Rozporządzenie RM z dnia 12 marca 2021 r. w sprawie określenia dłuższego okresu pobierania dodatkowego zasiłku opiekuńczego w celu przeciwdziałania COVID-19, przedłużające możliwość pobierania świadczenia od 15 marca 2021 r. do 28 marca 2021 r. opublikowano w Monitorze Polskim pod poz. 455.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy w przedłużonym okresie przysługiwać będzie:

  • rodzicom dzieci w wieku do lat 8,
  • ubezpieczonym rodzicom dzieci:
    • do 16 lat, które mają orzeczenie o niepełnosprawności,
    • do 18 lat, które mają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
    • do 24 lat, które mają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
  • ubezpieczonym rodzicom lub opiekunom osób pełnoletnich niepełnosprawnych, zwolnionym od wykonywania pracy z powodu konieczności zapewnienia opieki nad taką osobą.
Opieka nad dziećmi do lat 8

Rodzicom dzieci do lat 8 przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy, jeżeli rodzic sprawuje osobistą opiekę nad dzieckiem w przypadku:

  • zamknięcia z powodu COVID-19 żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do której uczęszcza dziecko,
  • otwarcia tych placówek, gdy brak jest możliwości zapewnienia przez te placówki opieki z powodu ich ograniczonego funkcjonowania w czasie trwania COVID-19 albo
  • braku możliwości sprawowania opieki przez nianię lub braku możliwości sprawowania opieki przez dziennego opiekuna z powodu COVID-19.
Opieka nad dziećmi niepełnosprawnymi

Do 28 marca 2021 r. dodatkowy zasiłek opiekuńczy z powodu zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do której uczęszcza dziecko, ale również w przypadku ich otwarcia, gdy placówki te nie mogą zapewnić opieki albo w przypadku braku możliwości sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna z powodu COVID-19 przysługuje ubezpieczonym rodzicom dzieci w wieku:

  • do 16 lat, które mają orzeczenie o niepełnosprawności,
  • do 18 lat, które mają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
  • do 24 lat, które mają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.

Dotyczy to także rodziców lub opiekunów pełnoletnich osób niepełnosprawnych zwolnionych od wykonywania pracy z powodu konieczności zapewnienia opieki nad taką osobą w przypadku zamknięcia z powodu COVID-19 placówki, do której uczęszcza dorosła osoba niepełnosprawna, tj. szkoły, ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego, ośrodka wsparcia, warsztatu terapii zajęciowej lub innej placówki pobytu dziennego o podobnym charakterze. Dodatkowy zasiłek opiekuńczy z tytułu sprawowania opieki nad dorosłymi osobami niepełnosprawnymi przysługuje również w przypadku, gdy placówka jest otwarta, ale nie może zapewnić opieki, np. ze względu na ograniczenie w liczbie podopiecznych.

Nie zmieniły się zasady występowania o dodatkowy zasiłek opiekuńczy ani zasady przysługiwania dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Zasiłek ten nie przysługuje, jeśli drugi z rodziców dziecka może zapewnić dziecku opiekę (np. jest bezrobotny, korzysta z urlopu rodzicielskiego czy urlopu wychowawczego).

Dodatkowego zasiłku nie wlicza się do limitu 60 dni zasiłku opiekuńczego w roku kalendarzowym przyznawanego na tzw. ogólnych zasadach.

B.O.



W Dzienniku Ustaw pod poz. 423 opublikowane zostało obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 marca 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

W załączniku do obwieszczenia zamieszczono jednolity tekst ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 266), w którym uwzględnione zostały zmiany wynikające z:

  • siedmiu nowelizacji uchwalonych w okresie od lipca 2019 r. do listopada 2020 r. oraz
  • zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 23 lutego 2021 r.

W ust. 2 obwieszczenia wymienione zostały przepisy, które pominięto w jednolitym tekście ustawy – są to głównie regulacje przejściowe oraz dotyczące innych aktów prawnych.

Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych jest podstawowym aktem prawnym regulującym kwestie bezpieczeństwa socjalnego pracowników i ich rodzin w przypadku choroby, niezdolności do pracy, starości, śmierci, macierzyństwa.

W ustawie określono m.in. zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasady ustalania składek na ubezpieczenia społeczne oraz podstaw ich wymiaru, zasady działania Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a także organizację, zasady działania i finansowania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

B.O.



Przekształcenie OFE w IKE coraz bliżej. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z przeniesieniem środków z otwartych funduszy emerytalnych na indywidualne konta emerytalne, przedłożony przez ministra finansów, funduszy i polityki regionalnej.

Obecny model funkcjonowania otwartych funduszy emerytalnych (OFE) zostanie przebudowany. OFE przestaną działać w dotychczasowej formie, a każdy członek OFE będzie miał do wyboru dwa warianty. Opcją domyślną będzie przeniesienie środków z OFE na indywidualne konto emerytalne (IKE). Alternatywnie – możliwe będzie złożenie deklaracji o przeniesieniu swoich środków w całości do ZUS. Rozwiązanie to – jak przekonuje projektodawca – daje realne prawo wyboru emerytury opartej na dwóch filarach i gwarantuje prywatny charakter oszczędności na IKE, które będą podlegały dziedziczeniu.

Pieniądze zgromadzone w IKE będą prywatne i dziedziczone

W ustawie zapisano wprost, że środki zgromadzone na IKE będą prywatną własnością oszczędzającego i nie będą mogły stanowić przedmiotu transferu do budżetu państwa. W OFE pieniądze były publiczne – przesądził o tym, w orzeczeniu z 2015 r., Trybunał Konstytucyjny. W IKE pieniądze będą prywatne, z ustawową gwarancją własności.

Opcją domyślną będzie przejście z OFE na IKE. Stanie się to bez potrzeby wykonywania jakichkolwiek czynności czy dostarczania deklaracji przez oszczędzających. Pieniądze przekazane z OFE do IKE, w przeciwieństwie do tych, które trafią do ZUS, będą podlegały dziedziczeniu.

Wypłaty z IKE bez podatku

Środki zgromadzone w IKE będą mogły być wypłacone przez oszczędzającego lub spadkobierców w całości bądź w częściach bez dodatkowych opłat czy podatków.

Ze względu na to, że emerytury z ZUS są opodatkowane podatkiem dochodowym PIT stawką 17 proc. lub 32 proc. – aby zachować równowagę – ze środków OFE zostanie pobrana jednorazowa opłata przekształceniowa na rzecz Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w łącznej wysokości 15 proc. wartości aktywów OFE.

Opłata zostanie rozłożona na 2 raty, obie płatne w 2022 r. Płatnikiem będą specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte (SFIO) powstałe z przekształcenia OFE.

W ramach IKE środki pochodzące z OFE będą wyodrębnione i będą mogły zostać wycofane po osiągnięciu wieku emerytalnego. Ponadto, aby zapewnić bezpieczeństwo tych środków, w funduszach prowadzących IKE będą wydzielone dwa subfundusze. W okresie 5 lat przed osiągnięciem wieku emerytalnego środki będą sukcesywnie przenoszone do subfunduszu, który ma określoną ostrożniejszą politykę inwestycyjną.

ZUS jako wybór, a nie „suwak”

Istotą zmiany jest możliwość wyboru. Każdy może zdecydować czy pozostawić pieniądze na IKE, powstałe z przekształcenia OFE, czy przelać je do ZUS. Jednym z głównych założeń reformy jest likwidacja tak zwanego „suwaka”, który teraz pomniejsza oszczędności emerytów zgromadzone w OFE – na 10 lat przed emeryturą zaczyna stopniowo przekazywać je do ZUS.

Domyślny wybór IKE lub deklaracja wyboru ZUS to odpowiednio przekształcenie OFE w emerytalny filar kapitałowy lub wybór wyłącznie filaru opartego o waloryzowaną emeryturę z ZUS. Wybór ZUS oznacza rezygnację z oszczędzania na emeryturę w systemie kapitałowym. Zebrane od tej pory oszczędności emerytalne w całości gromadzone będą na koncie w ZUS. Kapitał jest tam ewidencjonowany indywidualnie dla każdego ubezpieczonego i jest waloryzowany ustalanymi przez rząd wskaźnikami.

Ważne terminy

Ustawa ma wejść w życie 1 czerwca 2021 r. Czas na składanie deklaracji o przeniesieniu środków z OFE do ZUS został wyznaczony od 1 czerwca 2021 r. do 2 sierpnia 2021 r. Przekształcenie OFE w specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte nastąpi 28 stycznia 2022 r.

Obecnie w otwartych funduszach emerytalnych jest ok. 15,4 mln członków, a średnie saldo na rachunku wynosi 9 689 zł.

Źródło: MF, oprac. B.O.



Od 01.04.2021 r. wzrośnie wysokość odszkodowania za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, którego ubezpieczony doznał wskutek wypadku przy pracy bądź choroby zawodowej.

Realizując obowiązek wynikający z art. 14 ust. 9 ustawy z dn. 30.10.2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1205), MRiPS ogłosiło kwoty jednorazowych odszkodowań wypłacanych z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

Nowe wysokości odszkodowań wypadkowych – obowiązujące w okresie od dnia 01.04.2021 r. do dnia 31.03.2022 r. – podane zostały w obwieszczeniu MRiPS z dn. 19 lutego 2021 r. w sprawie wysokości kwot jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej (M.P. z 2021 r. poz. 217).

Przypominamy, że jednorazowe odszkodowanie wypadkowe przysługuje w wysokości 20% przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, stwierdzonego przez lekarza orzecznika ZUS lub komisję lekarską ZUS. Zgodnie z komunikatem Prezesa GUS z dn. 09.02.2021 r. przeciętne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w 2020 r. wyniosło 5167,47 zł. (M.P. z 2021 r. poz. 137) – kwota ta stanowi podstawę ustalenia wysokości jednorazowych odszkodowań przewidzianych w ustawie wypadkowej.

W okresie od 01.04.2021 r. do 31.03.2022 r. za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczony otrzyma 1033 zł odszkodowania, czyli o 49 zł więcej niż do końca marca br.

Kwota w tej samej wysokości (1033 zł) będzie mu przysługiwała za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, z tytułu zwiększenia tego uszczerbku co najmniej o 10 punktów procentowych.

Odszkodowanie z tytułu orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji ubezpieczonego wyniesie 18 086 zł (do 31.03.2021 r. jest to 17 214 zł).

Najwyższe świadczenia – w wysokości 93 014 zł– wypłacane są w sytuacji, gdy do jednorazowego odszkodowania uprawniony jest małżonek lub dziecko zmarłego ubezpieczonego lub rencisty (do końca marca br. obowiązuje kwota 88 527 zł). Świadczenie w wysokości 93 014 zł przysługuje ponadto, gdy do jednorazowego odszkodowania:

  • uprawnieni są równocześnie małżonek i jedno lub więcej dzieci zmarłego ubezpieczonego bądź rencisty,
  • uprawnionych jest równocześnie dwoje lub więcej dzieci zmarłego ubezpieczonego bądź rencisty.

W obu wymienionych wyżej przypadkach oprócz zasadniczego odszkodowania uprawnionym wypłaca się kwoty zwiększeń wynoszące 18 086 zł na każde dziecko zmarłego ubezpieczonego lub rencisty.

Gdy do jednorazowego odszkodowania uprawniony jest członek rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty inny niż małżonek lub dziecko, wynosi ono 46 507 zł (do 31.03.2021 – 44 264 zł). Odszkodowanie w tej samej kwocie przysługuje także wówczas, gdy do świadczenia uprawnieni są tylko członkowie rodziny inni niż małżonek lub dzieci zmarłego ubezpieczonego lub rencisty – w tych okolicznościach również wypłaca się kwotę 18 086 zł z tytułu zwiększenia tego odszkodowania przysługującego na drugiego i każdego następnego uprawnionego.

Przyznanie lub odmowa przyznania jednorazowego odszkodowania wypadkowego oraz ustalenie jego wysokości następuje w drodze decyzji ZUS, która jest wydawana w ciągu 14 dni od dnia:

  • otrzymania orzeczenia lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej,
  • wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Jeżeli w wyniku decyzji zostało ustalone prawo do jednorazowego odszkodowania oraz jego wysokość, ZUS dokonuje z urzędu wypłaty świadczenia w terminie 30 dni od dnia wydania decyzji. Od powyższej decyzji pracownik ma prawo wniesienia odwołania w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dn. 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 266, ze zm.).

B.O.



Dodatkowy zasiłek opiekuńczy został wydłużony o kolejne dwa tygodnie – do 14 marca 2021 r. Zasady przyznawania zasiłku pozostają niezmienione. Komu przysługuje?

Rozporządzenie RM z dnia 26 lutego 2021 r. w sprawie określenia dłuższego okresu pobierania dodatkowego zasiłku opiekuńczego w celu przeciwdziałania COVID-19, przedłużające możliwość pobierania świadczenia od 1 marca 2021 r. do 14 marca 2021 r. opublikowano w Monitorze Polskim pod poz. 368.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy w przedłużonym okresie przysługiwać będzie:

  • rodzicom dzieci w wieku do lat 8,
  • ubezpieczonym rodzicom dzieci:
    • do 16 lat, które mają orzeczenie o niepełnosprawności,
    • do 18 lat, które mają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
    • do 24 lat, które mają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
  • ubezpieczonym rodzicom lub opiekunom osób pełnoletnich niepełnosprawnych, zwolnionym od wykonywania pracy z powodu konieczności zapewnienia opieki nad taką osobą.
Opieka nad dziećmi do lat 8

Rodzicom dzieci do lat 8 przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy, jeżeli rodzic sprawuje osobistą opiekę nad dzieckiem w przypadku:

  • zamknięcia z powodu COVID-19 żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do której uczęszcza dziecko,
  • otwarcia tych placówek, gdy brak jest możliwości zapewnienia przez te placówki opieki z powodu ich ograniczonego funkcjonowania w czasie trwania COVID-19 albo
  • braku możliwości sprawowania opieki przez nianię lub braku możliwości sprawowania opieki przez dziennego opiekuna z powodu COVID-19.
Opieka nad dziećmi niepełnosprawnymi

Do 14 marca 2021 r. dodatkowy zasiłek opiekuńczy z powodu zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do której uczęszcza dziecko, ale również w przypadku ich otwarcia, gdy placówki te nie mogą zapewnić opieki albo w przypadku braku możliwości sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna z powodu COVID-19 przysługuje ubezpieczonym rodzicom dzieci w wieku:

  • do 16 lat, które mają orzeczenie o niepełnosprawności,
  • do 18 lat, które mają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
  • do 24 lat, które mają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.

Dotyczy to także rodziców lub opiekunów pełnoletnich osób niepełnosprawnych zwolnionych od wykonywania pracy z powodu konieczności zapewnienia opieki nad taką osobą w przypadku zamknięcia z powodu COVID-19 placówki, do której uczęszcza dorosła osoba niepełnosprawna, tj. szkoły, ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego, ośrodka wsparcia, warsztatu terapii zajęciowej lub innej placówki pobytu dziennego o podobnym charakterze. Dodatkowy zasiłek opiekuńczy z tytułu sprawowania opieki nad dorosłymi osobami niepełnosprawnymi przysługuje również w przypadku, gdy placówka jest otwarta, ale nie może zapewnić opieki, np. ze względu na ograniczenie w liczbie podopiecznych.

Nie zmieniły się zasady występowania o dodatkowy zasiłek opiekuńczy ani zasady przysługiwania dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Zasiłek ten nie przysługuje, jeśli drugi z rodziców dziecka może zapewnić dziecku opiekę (np. jest bezrobotny, korzysta z urlopu rodzicielskiego czy urlopu wychowawczego).

Dodatkowego zasiłku nie wlicza się do limitu 60 dni zasiłku opiekuńczego w roku kalendarzowym przyznawanego na tzw. ogólnych zasadach.

B.O.


PHOTO-2020-11-30-14-09-41-4.jpg

Osoby uprawnione do wcześniejszej emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy czy renty rodzinnej, które w ubiegłym roku dorabiały do swoich świadczeń, muszą do 1 marca rozliczyć się z ZUS.

Emeryci i renciści muszą do 1 marca zawiadomić ZUS o wysokości swoich przychodów w 2020 r. nawet jeśli na bieżąco informowali Zakład o działalności zarobkowej. Informacja ta jest potrzebna aby ZUS mógł ustalić, czy wypłacał świadczenie w 2020 roku we właściwej wysokości. Wcześniejszych emerytów, osoby uprawnione do renty z tytułu niezdolności do pracy i renty rodzinnej obowiązują bowiem limity zarobkowe.

ZUS rozlicza emerytów i rencistów na podstawie zaświadczeń z zakładów pracy albo oświadczeń o wysokości przychodu, które składają osoby prowadzące działalność gospodarczą. Na podstawie tych dokumentów porównuje przychód z granicznymi kwotami przychodu dla 2020 r albo kwotami przychodu dla poszczególnych miesięcy.

Wariant roczny czy miesięczny

Przepisy przewidują dwa sposoby rozliczania świadczeń po zakończeniu roku – roczne i miesięczne. Emeryt lub rencista wybiera korzystny dla siebie wariant rozliczenia. Jeśli go nie poda, a z zaświadczenia lub oświadczenia wynika, że ZUS może zastosować oba warianty (podana jest łączna kwota przychodu uzyskanego w 2020 r. i kwoty przychodu z poszczególnych miesięcy tego roku), to rozlicza według korzystniejszego dla emeryta lub rencisty.

Kto nie musi rozliczać się po zakończeniu roku

Emeryci, którzy osiągnęli powszechny wiek emerytalny (60 lat – kobiety i 65 lat – mężczyźni) mogą dorabiać bez ograniczeń i nie muszą o tym powiadamiać ZUS. Z dodatkowych przychodów nie muszą się też rozliczać osoby, które pobierają z ZUS renty dla inwalidów wojennych, inwalidów wojskowych, których niezdolność do pracy pozostaje w związku ze służbą wojskową oraz osoby pobierające renty rodzinne po uprawnionych do tych świadczeń.

Obowiązek zawiadomienia o przychodach i rozliczenia po zakończeniu roku nie dotyczy też emerytów i rencistów, którzy osiągają przychody niepodlegające obowiązkowi ubezpieczeń społecznych, np. z umowy o dzieło, która nie jest wykonywana na rzecz własnego pracodawcy.

Roczne rozliczenie nie dotyczy osób uprawnionych do renty socjalnej. ZUS zawiesza prawo do renty socjalnej za miesiąc, w którym przychód przekroczy 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy.

Źródło: ZUS