Ulga rehabilitacyjna

Ulga rehabilitacyjna jest odliczana od podstawy obliczenia podatku.

Z ulgi mogą skorzystać przedsiębiorcy opodatkowani:

• w ramach skali podatkowej (PIT-36)
• ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (PIT-28).

Ze ulgi nie skorzystają przedsiębiorcy opodatkowani podatkiem liniowym (PIT-36L), chyba że uzyskują inne dochody na przykład z umowy o pracę i składają również zeznanie PIT-37.

Z ulgi rehabilitacyjnej mogą skorzystać osoby, które mają:

• orzeczenie o zakwalifikowaniu do jednego z trzech stopni niepełnosprawności
• decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną
• orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16. roku życia.

Podatnik jest uprawniony do odliczenia, gdy osobą niepełnosprawną pozostająca na jego utrzymaniu jest:

• współmałżonek
• dzieci własne i przysposobione
• dzieci obce przyjęte na wychowanie
• pasierbowie
• rodzice
• rodzice współmałżonka
• rodzeństwo
• ojczym, macocha
• zięciowie i synowe.

Podatnik może skorzystać z odliczenia, o ile osoby będące na utrzymaniu nie osiągały dochodów przekraczających dwunastokrotność renty socjalnej w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

W ramach ulgi rehabilitacyjnej odliczeniu podlegają:

• wydatki na cele rehabilitacyjne
• wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną
• wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych na rzecz osoby niepełnosprawnej będącej na utrzymaniu podatnika.

Za wydatki dające podstawę do odliczenia uznaje się wyłącznie wydatki na:

• adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności
• zakup, naprawę lub wynajem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych na podstawie ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych
• zakup, naprawę lub wynajem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności
• pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady, wkłady anatomiczne, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł
• przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności
• zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności
• odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym
• odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne
• opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł
• utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł
• opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa
• opłacenie tłumacza języka migowego
• kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia
• leki – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo)
• odpłatny konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne
• osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego
• osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu niż karetka transportu sanitarnego
• używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł
• odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
• na turnusie rehabilitacyjnym
• w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych
• na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia
• opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, lub zakładzie rehabilitacji leczniczej.

Pamiętaj! Wymienione wydatki podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie. Jeżeli wydatki były częściowo sfinansowane bądź dofinansowane, będziesz uprawniony do odliczeniu wydatków, które nie zostały ci zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Wydatki na cele rehabilitacyjne należy udokumentować. Dokument stwierdzający ich poniesienie powinien zawierać w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty.

Wyjątek od zasady udokumentowania wydatków dotyczy:

• opłacenia przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa
• używania samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia.

W odniesieniu do tych wydatków nie trzeba mieć dokumentów stwierdzających ich wysokość. Na żądanie organów podatkowych podatnik ma obowiązek przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności

• wskazać z imienia i nazwiska osoby, które opłacono w związku z pełnieniem przez nie funkcji przewodnika
• okazać certyfikat potwierdzający status psa asystującego.

Odliczenia ulgi rehabilitacyjnej dokonujesz w zeznaniu podatkowym PIT-36, PIT-37 lub PIT- 28, do którego dołączasz formularz PIT/O (informacja o odliczeniach).

Przykład

Pan Łukasz jest synem niepełnosprawnej Pani Kasi, którą ma na utrzymaniu. Prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną według skali. Pani Kasia w 2020 roku nie uzyskała żadnych dochodów. Pan Łukasz poniósł koszty dostosowania budynku mieszkalnego do potrzeb niepełnosprawnej Pani Kasi w kwocie 3 000 zł i posiada dokumenty potwierdzające poniesienie tych wydatków. Pan Łukasz, dokonując rozliczenia dochodów z działalności gospodarczej, odliczy wydatki na dostosowanie mieszkania.

zxc, biznes.gov