INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu 19 lutego 2020 r.) uzupełnionym w dniu 5 czerwca 2020 r. oraz 10 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 5 czerwca 2020 r. oraz 10 czerwca 2020 r., o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

We wniosku tym, po uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

W zeznaniu podatkowym za rok 2019 Wnioskodawczyni wykazała przychód w wysokości … zł, a dochód …zł – głównie z tytułu stosunku pracy (…), w tym …zł z tytułu działalności osobistej. Zaliczka pobrana przez płatnika to … zł. Korzystając z ulgi termomodernizacyjnej Wnioskodawczyni wpisała odliczenie maksymalne 53.000 zł – poniesione koszty są nawet wyższe. Przedmiotowa kwota nie przewyższa dochodów Wnioskodawczyni, więc Wnioskodawczyni wpisała tę kwotę w całości rozumiejąc, że ulga ta zwróci 17% z 53.000 zł, czyli około … zł. Jednak okazało się że zwrot to tylko …zł, bo tyle wyniósł podatek Wnioskodawczyni. Gdy Wnioskodawczyni wpisała około …zł z tytułu wskazanej ulgi kwota zwrotu była taka sama, zaczęła zmniejszać się dopiero przy niższych odpisach. Wnioskodawczyni zakłada, że gdyby dochody były dużo wyższe i podatek byłby większy dostałaby pełny zwrot.

W uzupełnieniu wniosku złożonym dnia 5 czerwca 2020 r. doprecyzowano, że intencją Wnioskodawczyni jest otrzymanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawczyni jest właścicielem jednorodzinnego budynku mieszkalnego. Na moment składania zeznania rocznego ta nieruchomość jest oddana do użytkowania (rok oddania: 2012)

Przedsięwzięcia termomodernizacyjne zrealizowane w przedmiotowym budynku to:

• instalacja paneli fotowoltaicznych (koszt … zł),
• wymiana pieca węglowego na pompę ciepła (koszt … zł) i wymiana grzejników.

Instalacja paneli: rozpoczęcie wrzesień 2019 r., zakończenie wrzesień 2019 r.

Wymiana pieca: rozpoczęcie – październik 2019 r., zakończenie – październik 2019 r.

Wymiana pompy sfinansowana z programu … w kwocie … zł.

Instalacja paneli – dotacja z programu … w kwocie … zł.

Wydatki na termomodernizację po odjęciu dotacji z obydwu programów Wnioskodawczyni uwzględniła w zeznaniu podatkowym za rok 2019. Koszt całkowity inwestycji … zł. Dotacje … zł. Do odliczenia od przychodu Wnioskodawczyni wpisała 53.000 zł – maksymalną kwotę odliczenia.

Dochód Wnioskodawczyni w 2019 r. to … zł (poz. 42 w PIT–37), z czego podatek/zaliczka pobrana przez płatnika wynosi … zł (poz. 72 w PIT–37). Wysokość pobranej zaliczki nie pozwala na pełne skorzystanie z ulgi termomodernizacyjnej.

Natomiast w uzupełnieniu złożonym dnia 10 czerwca 2020 r. wskazano, że wszystkie przedsięwzięcia termomodernizacyjne, które Wnioskodawczyni odliczyła od podatku, są ujęte w katalogu wydatków:

• pompa ciepła – katalog wydatków punkt 11 (pompa ciepła wraz z osprzętem),
• grzejniki – katalog wydatków pkt 8 (materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej),
• panele fotowoltaiczne – katalog wydatków pkt 13 (ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem).

Odliczeniu w ramach ulgi termomodernizacyjnej podlegał zakup przedmiotowych urządzeń (pompa ciepła, grzejniki, panele fotowoltaiczne z osprzętem) oraz usługa ich montażu.

Usługi z katalogu usług:

• wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej,
• montaż pompy ciepła,
• montaż instalacji fotowoltaicznej.

Wymiana grzejników wraz z instalacją pompy ciepła (jeden wykonawca) – zakończenie październik 2019 r.

W związku z powyższym opisem sformułowano następujące pytania.

Czy Wnioskodawczyni może niewykorzystaną cześć zwrotu z tytułu ulgi termomodernizacyjnej … zł przenieść na kolejny rok podatkowy (…zł – … zł = … zł)? Jak Wnioskodawczyni powinna to wykazać w zeznaniu za przyszły rok? Czy Wnioskodawczyni powinna zrobić korektę zeznania za rok 2019, gdzie wpisała do odliczenia kwotę 53.000 zł?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawczyni wskazała, że odliczenie na przedsięwzięcie termomodernizacyjne powinno być równo dostępne dla wszystkich obywateli. Osoby, których podatek jest niższy niż kwota zwrotu w ramach ulgi i nie pozwala na pełne skorzystanie z ulgi powinny móc niewykorzystaną cześć zwrotu/ulgi uwzględnić w zeznaniu podatkowym za kolejny rok podatkowy, tj. 2020 r.

Wnioskodawczyni wskazała, że art. 26h pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi: „Kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach …”.

Wnioskodawczyni podkreśliła, że w Jej przypadku kwota znajduje pokrycie w dochodzie, ale nie znajduje pokrycia w zaliczce pobranej/podatku. Wnioskodawczyni uważa, że może dokonać odliczenia w kolejnym roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl powyższego przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Z uwagi na powyższe należy wskazać, że zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w treści art. 26h ust. 1 wymienionej ustawy, to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. ˗ Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym ˗ należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Artykuł 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r., poz. 966, z późn. zm.).

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się natomiast w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Dodać również należy, że w myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 cytowanej ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 cytowanej ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki ˗ art. 26h ust. 6 wyżej wymienionej ustawy.

Artykuł 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi jednak, że kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Natomiast, w myśl art. 26h ust. 8 powyższej ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 cytowanej ustawy).

We wniosku wskazano, że odliczeniu w ramach ulgi termomodernizacyjnej podlegał zakup przedmiotowych urządzeń (pompa ciepła, grzejniki, panele fotowoltaiczne z osprzętem) oraz usługa ich montażu. Wnioskodawczyni podała, że wymiana pompy sfinansowana została z programu … (kwota … zł). Instalacja paneli została natomiast dofinansowana dotacją z programu … (kwota … zł). Wydatki na termomodernizację po dojęciu dotacji z obydwu programów Wnioskodawczyni uwzględniła w zeznaniu podatkowym za rok 2019. Do odliczenia od przychodu Wnioskodawczyni wpisała 53.000 zł – maksymalną kwotę odliczenia). Wysokość pobranej zaliczki na podatek nie pozwala jednak na pełne skorzystanie z ulgi termomodernizacyjnej.

Przystępując do odpowiedzi na zadane pytanie, należy w pierwszej kolejności podkreślić,
że ustalenie podstawy opodatkowania w przypadku dochodów wykazywanych na formularzu PIT˗37 odbywa się o dyspozycję wskazaną w art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazuje on, że podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29˗30cb i art. 30da˗30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4˗4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu m.in. kwot:

• składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:
  1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
  2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu
     ˗ odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku (art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy),

  

• składek zapłaconych w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne podatnika lub osób z nim współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia społecznego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 13a˗13c (art. 26 ust. 1 pkt 2a ustawy);
• wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego dokonanych przez podatnika w roku podatkowym, do wysokości określonej w przepisach o indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy);
• dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika (art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy);
• wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne (art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy);
• wydatków ponoszonych przez podatnika z tytułu użytkowania sieci Internet, w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł (art. 26 ust. 1 pkt 6a ustawy);
• darowizn przekazanych na cele:
  1. określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele, z zastrzeżeniem ust. 6e,
  2. kultu religijnego,
  3. krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi na podstawie ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi, w wysokości iloczynu kwoty rekompensaty określonej przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 2 tej ustawy i litrów oddanej krwi lub jej składników,
  4. kształcenia zawodowego publicznym szkołom prowadzącym kształcenie zawodowe, o których mowa w art. 4 pkt 28a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. ˗ Prawo oświatowe, oraz publicznym placówkom i centrom, o których mowa w art. 2 pkt 4 tej ustawy,

˗ w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu;

Ulga termomodernizacyjna podlega więc odliczeniu w dalszej kolejności, tj. przede wszystkim po składkach na ubezpieczenia społeczne i inne odliczenia wskazane w treści art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem podatnik dokonuje odliczenia ulgi od podstawy obliczenia podatku ustalonej zgodnie z dyspozycją tego przepisu.

Z literalnego brzmienia przepisów regulujących stosownie ulgi termomodernizacyjnej wynika, że wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne poniesione przez podatnika w roku podatkowym uprawniają do odliczenia w roku ich poniesienia. Natomiast odliczeniu w kolejnych latach podlegają wyłącznie te z poniesionych i podlegających odliczeniu wydatków, które nie znalazły pokrycia w dochodzie podatnika w latach poprzednich. Ponadto odliczenie to zostało ograniczone maksymalnie do sześciu lat.

Zatem podatnik, który w 2019 r. poniósł wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne, nie ma możliwości przesunięcia odliczania przedmiotowej ulgi na rok następny, jeżeli jego dochód ˗ po odliczeniach wskazanych w art. 26 ust. 1 cytowanej ustawy ˗ pozwala na jego dokonanie.

Stosownie do wskazania Wnioskodawczyni – wysokość wydatków poniesionych na realizację opisanego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego (zakup pompy ciepła, grzejników oraz paneli fotowoltaicznych z osprzętem – wraz z usługą ich montażu) nie przewyższa dochodów Wnioskodawczyni, zatem w przedmiotowym przypadku nie zachodzi przesłanka określona w dyspozycji art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. powstanie kwoty nieznajdującej pokrycia w dochodzie rocznym Podatnika.

Z tego względu nie ma prawnej możliwości, aby Wnioskodawczyni w kolejnym roku mogła dokonać ponownego odliczenia z przedmiotowego tytułu (zrealizowanych w 2019 r. przedsięwzięć termomodernizacyjnych), nawet jeśli podniesiony we wniosku zwrot opiewa na kwotę, która ˗ w ocenie Wnioskodawczyni ˗ nie jest adekwatna. Dochód Wnioskodawczyni w sposób zupełny pokrył wysokość poniesionych przez Wnioskodawczynię wydatków.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni odnoszące się do „niewykorzystanej części zwrotu z tytułu ulgi termomodernizacyjnej” należało uznać za nieprawidłowe.

Tym samym, tutejszy organ odstępuje od odpowiedzi na dalszą część pytań, gdyż rozstrzygnięcie w tym zakresie uwarunkowane zostało pozytywną oceną stanowiska Wnioskodawczyni w odniesieniu do głównego pytania, tj. możliwości wykazania niewykorzystanego zwrotu z tytułu ulgi termomodernizacyjnej w następnym roku podatkowym.

Końcowo zauważyć należy, że organ interpretacyjny nie jest uprawniony do dokonywania obliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. Stąd też organ interpretacyjny nie analizował i nie odnosił się do wskazanych przez Wnioskodawczynię kwot.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 czerwca 2020 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.199.2020.4.AWO