Ostatnia zmiana Dz.U. 2024.1111

Ustawa

z dnia 14 kwietnia 2023 r.

o konsumenckiej pożyczce lombardowej

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2024 r. poz. 1111

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

Ustawa określa:

1) zasady udzielania konsumenckiej pożyczki lombardowej, w tym:

a) zawierania umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej oraz umowy sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego,

b) prawa i obowiązki konsumenta oraz przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową związane z udzielaniem konsumenckiej pożyczki lombardowej;

2) zasady wykonywania działalności lombardowej;

3) skutki uchybienia obowiązkom przez przedsiębiorców wykonujących działalność lombardową.

Art. 2.

1. (uchylony)

2. Przepisów ustawy nie stosuje się do banków, oddziałów banków zagranicznych oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych.

Art. 3.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) całkowita kwota do spłaty — sumę kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej i całkowitego kosztu konsumenckiej pożyczki lombardowej;

2) całkowity koszt konsumenckiej pożyczki lombardowej — wszelkie koszty, które konsument jest obowiązany ponieść w związku z umową konsumenckiej pożyczki lombardowej, obejmujące:

a) odsetki,

b) pozaodsetkowe koszty umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej, w szczególności:

— opłaty, prowizje, podatki i marże,

— koszty usług dodatkowych, w szczególności koszty przechowania przedmiotu zabezpieczenia lombardowego lub ubezpieczeń;

3) konsument — konsumenta w rozumieniu art. 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610, 1615, 1890 i 1933 oraz z 2024 r. poz. 653);

4) kwota konsumenckiej pożyczki lombardowej — maksymalną kwotę wszystkich środków pieniężnych, nieobejmujących kwot przeznaczanych na pokrycie kosztów udzielanej konsumenckiej pożyczki lombardowej, które przedsiębiorca udzielający tej pożyczki oddaje do dyspozycji konsumentowi na podstawie umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej;

5) nadwyżka — różnicę pomiędzy kwotą uzyskaną ze sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego a niezapłaconą przez konsumenta przed wymaganym terminem:

a) całkowitą kwotą do spłaty albo

b) częścią całkowitej kwoty do spłaty — w przypadku częściowej spłaty całkowitej kwoty do spłaty;

6) okres spłaty — okres od dnia wypłaty konsumentowi kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej do dnia określonego w umowie konsumenckiej pożyczki lombardowej albo ustalonego zgodnie z art. 16 ust. 2 terminu zapłaty przez konsumenta całkowitej kwoty do spłaty;

7) trwały nośnik — trwały nośnik w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2023 r. poz. 2759);

8) umowa konsumenckiej pożyczki lombardowej — umowę, na podstawie której przedsiębiorca zobowiązuje się oddać do dyspozycji konsumenta środki pieniężne, a konsument zobowiązuje się do zapłaty całkowitej kwoty do spłaty w oznaczonym terminie oraz do ustanowienia zabezpieczenia lombardowego;

9) umowa konsumenckiej pożyczki lombardowej zawierana na odległość — umowę konsumenckiej pożyczki lombardowej zawieraną bez jednoczesnej fizycznej obecności obu stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej włącznie;

10) zabezpieczenie lombardowe — zabezpieczenie wykonania umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej polegające na ograniczeniu prawa do dysponowania przedmiotem zabezpieczenia lombardowego przez konsumenta, w szczególności przez:

a) przeniesienie przez konsumenta własności przedmiotu zabezpieczenia lombardowego na przedsiębiorcę zawierającego tę umowę,

b) zobowiązanie konsumenta do przeniesienia własności przedmiotu zabezpieczenia lombardowego na przedsiębiorcę zawierającego tę umowę — w przypadku braku zapłaty całkowitej kwoty do spłaty w terminie,

c) upoważnienie przedsiębiorcy zawierającego tę umowę do sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego — w przypadku braku zapłaty całkowitej kwoty do spłaty w terminie,

d) ustanowienie zastawu na rzecz przedsiębiorcy zawierającego tę umowę.

Art. 4.

Zawieranie umów konsumenckiej pożyczki lombardowej lub sprzedaż przedmiotu zabezpieczenia lombardowego mogą być dokonywane wyłącznie przez przedsiębiorców wykonujących działalność lombardową.

Art. 5.

1. Jeżeli z zawartej przez przedsiębiorcę z konsumentem umowy wynika, że:

1) celem tej umowy jest oddanie do dyspozycji konsumentowi środków pieniężnych lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, wierzytelności lub innych praw majątkowych, których wartość jest lub może być określona kwotą pieniężną,

2) zawarcie tej umowy wiąże się z ustanowieniem zabezpieczenia spełniającego warunki, o których mowa w art. 3 pkt 10,

3) konsument jest zobowiązany do poniesienia kosztów związanych z tą umową

— w razie wątpliwości przyjmuje się, że strony zawarły umowę konsumenckiej pożyczki lombardowej.

2. W przypadku gdy przedsiębiorca zawarł z konsumentem więcej niż jedną umowę, ale z zawartych umów wynika, że ich celem było ukształtowanie stosunku prawnego, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje się, że strony zawarły umowę konsumenckiej pożyczki lombardowej. W takim przypadku przyjmuje się, że dniem zawarcia umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej jest dzień zawarcia pierwszej z tych umów.

3. Jeżeli na podstawie umowy konsumentowi są oddawane do dyspozycji rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, wierzytelności lub inne prawa majątkowe, których wartość jest lub może być określona kwotą pieniężną, przyjmuje się, że kwotę konsumenckiej pożyczki lombardowej stanowi równowartość tych rzeczy, wierzytelności lub praw według stanu na dzień zawarcia umowy.

Art. 6.

1. Przedmiot zabezpieczenia lombardowego stanowić może wyłącznie rzecz ruchoma:

1) będąca własnością konsumenta;

2) będąca przedmiotem wspólności majątkowej małżeńskiej;

3) której konsument jest współwłaścicielem.

2. Za zobowiązania wynikające z zawarcia umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej konsument odpowiada wyłącznie przedmiotem zabezpieczenia lombardowego, chyba że po zawarciu tej umowy okazało się, że przedmiot tego zabezpieczenia nie stanowił jego własności albo jego małżonek lub którykolwiek ze współwłaścicieli tego przedmiotu nie wyraził zgody na ustanowienie zabezpieczenia, jeżeli taka zgoda była wymagana przepisami prawa.

3. Ten sam przedmiot zabezpieczenia lombardowego nie może być jednocześnie przedmiotem zabezpieczenia więcej niż jednej umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej.

Rozdział 2

Umowa konsumenckiej pożyczki lombardowej

Art. 7.

1. Przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową przed zawarciem umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej informuje konsumenta, na trwałym nośniku, w czasie umożliwiającym zapoznanie się z informacjami o:

1) firmie i siedzibie tego przedsiębiorcy oraz adresie, pod którym wykonuje on działalność lombardową;

2) numerze rejestrowym, o którym mowa w art. 38 ust. 2 pkt 3;

3) adresie poczty elektronicznej, numerze telefonu lub faksu oraz adresie strony internetowej tego przedsiębiorcy, o ile je posiada;

4) kwocie konsumenckiej pożyczki lombardowej i sposobie jej ustalania;

5) terminie i sposobie wypłaty kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej;

6) całkowitym koszcie konsumenckiej pożyczki lombardowej z wyodrębnieniem jego poszczególnych składników i ich wysokości;

7) całkowitej kwocie do spłaty;

8) zasadach i terminie zapłaty całkowitej kwoty do spłaty;

9) skutkach braku zapłaty całkowitej kwoty do spłaty;

10) sposobie ustanowienia zabezpieczenia lombardowego;

11) przedmiocie zabezpieczenia lombardowego, takimi jak rodzaj, marka lub jego cechy szczególne;

12) szacunkowej wartości przedmiotu zabezpieczenia lombardowego i sposobie ustalenia tej wartości;

13) sposobie sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego;

14) procentowej wartości pomniejszenia nadwyżki, o którym mowa w art. 34 ust. 3, pobieranej przez tego przedsiębiorcę;

15) przysługującym konsumentowi zgodnie z art. 17 ust. 1 prawie do zapłaty całkowitej kwoty do spłaty po terminie oraz o warunkach skorzystania z tego prawa, w tym wyrażonej procentowo wartości niezapłaconej części całkowitej kwoty do spłaty, jaką konsument będzie zobowiązany uiścić zgodnie z art. 17 ust. 1;

16) stosowanej przez przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową procedurze i zasadach rozpatrywania reklamacji.

2. Przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową przekazuje konsumentowi informacje, o których mowa w ust. 1, na formularzu informacyjnym dotyczącym umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej, którego wzór określa załącznik do ustawy.

3. Przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową przekazuje bezpłatnie konsumentowi, na jego wniosek, projekt umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej.

Art. 8.

1. Umowę konsumenckiej pożyczki lombardowej zawiera się w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

2. Umowę konsumenckiej pożyczki lombardowej formułuje się w sposób jednoznaczny i zrozumiały.

Art. 9.

Umowę konsumenckiej pożyczki lombardowej zawiera się na okres nie krótszy niż 7 dni.

Art. 10.

1. Umowa konsumenckiej pożyczki lombardowej zawiera:

1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania konsumenta;

2) firmę i siedzibę przedsiębiorcy oraz adres, pod którym wykonuje on działalność lombardową;

3) numer rejestrowy, o którym mowa w art. 38 ust. 2 pkt 3;

4) datę zawarcia umowy;

5) kwotę konsumenckiej pożyczki lombardowej i sposób jej ustalania;

6) termin i sposób wypłaty kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej;

7) całkowity koszt konsumenckiej pożyczki lombardowej z wyodrębnieniem jego poszczególnych składników i ich wysokości;

8) całkowitą kwotę do spłaty;

9) zasady i termin zapłaty całkowitej kwoty do spłaty;

10) skutki braku zapłaty całkowitej kwoty do spłaty;

11) określenie przedmiotu zabezpieczenia lombardowego, takie jak rodzaj, marka, jego cechy szczególne i oznaczenia indywidualne, umożliwiające jego identyfikację, o ile przedmiot je posiada;

12) sposób ustanowienia zabezpieczenia lombardowego;

13) szacunkową wartość przedmiotu zabezpieczenia lombardowego i sposób ustalenia tej wartości;

14) sposób zwrotu konsumentowi nadwyżki oraz procentową wartość pomniejszenia nadwyżki, o którym mowa w art. 34 ust. 3;

15) wyrażoną procentowo wartość niezapłaconej części całkowitej kwoty do spłaty, jaką konsument będzie zobowiązany uiścić zgodnie z art. 17 ust. 1;

16) informację o prawie konsumenta do zapłaty całkowitej kwoty do spłaty przed terminem zgodnie z art. 12;

17) informację o możliwości korzystania z pozasądowego rozstrzygania sporów oraz zasadach dostępu do tej procedury;

18) informację o stosowanej przez przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową procedurze i zasadach rozpatrywania reklamacji.

2. Do umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej dołącza się zdjęcie przedmiotu zabezpieczenia lombardowego.

Art. 11.

1. Zabezpieczenie lombardowe wygasa z chwilą zapłaty przez konsumenta całkowitej kwoty do spłaty. W takim przypadku przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową niezwłocznie zwraca przedmiot zabezpieczenia lombardowego.

2. W przypadku gdy ustanowienie zabezpieczenia lombardowego nastąpiło przez przeniesienie własności przedmiotu zabezpieczenia lombardowego na przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową, z chwilą dokonania przez konsumenta zapłaty całkowitej kwoty do spłaty:

1) przedmiot zabezpieczenia lombardowego staje się ponownie odpowiednio własnością konsumenta albo konsumenta i jego małżonka, albo konsumenta i osoby będącej współwłaścicielem tego przedmiotu bezpośrednio przed ustanowieniem zabezpieczenia lombardowego;

2) przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową jest obowiązany niezwłocznie:

a) zwrócić przedmiot zabezpieczenia lombardowego,

b) wystawić na żądanie odpowiednio konsumenta lub jego małżonka, lub współwłaściciela potwierdzenie przeniesienia własności przedmiotu zabezpieczenia lombardowego.

3. W przypadku braku zapłaty przez konsumenta całości albo części całkowitej kwoty do spłaty w umówionym terminie albo w terminie ustalonym zgodnie z art. 16 ust. 2, przedmiot zabezpieczenia lombardowego staje się własnością przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową, chyba że przedmiot zabezpieczenia lombardowego nie stanowi własności konsumenta albo jego małżonek lub którykolwiek ze współwłaścicieli nie wyraził zgody na ustanowienie zabezpieczenia, jeżeli taka zgoda była wymagana przepisami prawa lub umowa konsumenckiej pożyczki lombardowej stanowi inaczej, albo przedsiębiorca wcześniej stał się właścicielem tego przedmiotu zabezpieczenia. Przepis art. 169 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się.

4. W przypadku gdy przedmiot zabezpieczenia lombardowego stał się własnością przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową, przedsiębiorca ten zaspokaja wierzytelność wynikającą z umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej przez sprzedaż przedmiotu zabezpieczenia lombardowego w trybie określonym w ustawie.

Art. 12.

1. W przypadku wcześniejszej spłaty całości kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej całkowity koszt tej pożyczki pomniejszony o poniesione przez przedsiębiorcę bezzwrotne koszty sądowe lub bezzwrotne koszty na rzecz organów administracji publicznej ulega proporcjonalnemu obniżeniu o kwotę równą pozostałym kosztom przypadającym za okres, o który skrócono okres, na jaki ta pożyczka została udzielona, chociażby konsument poniósł je przed spłatą. Kwotę tego obniżenia oblicza się przy zastosowaniu metody liniowej, według następującego wzoru:

KO = CKPL × LD/n

w którym poszczególne symbole oznaczają:

KO — kwotę obniżenia,

CKPL — całkowity koszt konsumenckiej pożyczki lombardowej pomniejszony o poniesione przez przedsiębiorcę bezzwrotne koszty sądowe lub bezzwrotne koszty na rzecz organów administracji publicznej,

LD — liczbę dni, o którą skrócono okres, na jaki została udzielona konsumencka pożyczka lombardowa,

n — okres spłaty wyrażony w dniach.

2. W przypadku spłaty części kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej przed terminem przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Art. 13.

1. Maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów konsumenckiej pożyczki lombardowej oblicza się według wzoru:

MPKPL ≤ (KPL × 10%) + (KPL× n/R × 10%)

w którym poszczególne symbole oznaczają:

MPKPL — maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów konsumenckiej pożyczki lombardowej,

KPL — kwotę konsumenckiej pożyczki lombardowej,

n — okres spłaty wyrażony w dniach,

R — liczbę dni w roku.

2. Pozaodsetkowe koszty konsumenckiej pożyczki lombardowej, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe niż 45% kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej.

3. W przypadku przedłużenia terminu zapłaty całkowitej kwoty do spłaty maksymalna wysokość pozaodsetkowych kosztów konsumenckiej pożyczki lombardowej jest obliczana zgodnie z ust. 1 i 2, z uwzględnieniem nowego okresu spłaty tej pożyczki.

Art. 14.

Odsetki od kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej nie mogą przekraczać wysokości odsetek maksymalnych określonych w art. 359 § 2¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Art. 15.

1. W przypadku naruszenia przez przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową przepisów art. 10, art. 13 ust. 2 lub art. 14:

1) konsument po złożeniu temu przedsiębiorcy pisemnego oświadczenia zwraca całkowitą kwotę do spłaty bez odsetek i pozaodsetkowych kosztów umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej w terminie i w sposób ustalony w tej umowie — w przypadku gdy umowa konsumenckiej pożyczki lombardowej nie została przez konsumenta wykonana;

2) konsumentowi przysługuje roszczenie wobec tego przedsiębiorcy o zwrot różnicy między zapłaconą przez tego konsumenta całkowitą kwotą do spłaty a wypłaconą mu przez przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową kwotą konsumenckiej pożyczki lombardowej — w przypadku wykonania przez konsumenta umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej.

2. Roszczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, przedawnia się z upływem roku od dnia wykonania umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej przez konsumenta.

Art. 16.

1. Jeżeli umowa konsumenckiej pożyczki lombardowej nie określa zasad zapłaty całkowitej kwoty do spłaty, konsument dokonuje zapłaty tej kwoty w wysokości obliczonej zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 1, w równych ratach, płatnych co miesiąc od dnia zawarcia umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej.

2. Jeżeli umowa konsumenckiej pożyczki lombardowej nie określa terminu zapłaty całkowitej kwoty do spłaty, konsument dokonuje zapłaty tej kwoty w wysokości obliczonej zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 1, w terminie:

1) dwóch miesięcy od dnia wypłaty konsumentowi kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej — w przypadku gdy kwota ta nie przekracza 3000 zł;

2) dwóch lat od dnia wypłaty konsumentowi kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej — w przypadku gdy kwota ta przekracza 3000 zł i nie przekracza 30 000 zł;

3) pięciu lat od dnia wypłaty konsumentowi kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej — w przypadku gdy kwota ta przekracza 30 000 zł.

Art. 17.

1. W terminie 30 dni od dnia upływu terminu zapłaty całkowitej kwoty do spłaty, konsument ma prawo do zapłaty niezapłaconej części całkowitej kwoty do spłaty, według stanu na dzień terminu zapłaty całkowitej kwoty do spłaty, powiększonej o nie więcej niż 20% pozostającej na dzień skorzystania z tego prawa niezapłaconej części całkowitej kwoty do spłaty.

2. Zabezpieczenie lombardowe wygasa z chwilą zapłaty przez konsumenta kwoty obliczonej zgodnie z ust. 1. W takim przypadku przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową niezwłocznie zwraca przedmiot zabezpieczenia lombardowego.

3. W przypadku gdy ustanowienie zabezpieczenia lombardowego nastąpiło przez przeniesienie własności przedmiotu zabezpieczenia lombardowego na przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową, z chwilą zapłaty przez konsumenta kwoty obliczonej zgodnie z ust. 1:

1) przedmiot zabezpieczenia lombardowego staje się ponownie odpowiednio własnością konsumenta albo konsumenta i jego małżonka, albo konsumenta i osoby będącej współwłaścicielem tego przedmiotu bezpośrednio przed ustanowieniem zabezpieczenia lombardowego;

2) przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową jest obowiązany niezwłocznie:

a) zwrócić przedmiot zabezpieczenia lombardowego,

b) wystawić na żądanie odpowiednio konsumenta lub małżonka konsumenta, lub współwłaściciela potwierdzenie przeniesienia własności przedmiotu zabezpieczenia lombardowego.

Rozdział 3

Umowa konsumenckiej pożyczki lombardowej zawierana na odległość

Art. 18.

Do umów konsumenckiej pożyczki lombardowej zawieranych na odległość stosuje się przepisy rozdziału 2, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Art. 19.

1. Najpóźniej w chwili wyrażenia przez konsumenta woli związania się umową konsumenckiej pożyczki lombardowej na odległość, przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową przekazuje konsumentowi, w sposób określony w art. 7 ust. 2, informacje, o których mowa w art. 7 ust. 1 i art. 10 ust. 1, a także informacje o:

1) sposobie porozumiewania się z konsumentem,

2) opłatach za transport, usługi pocztowe oraz innych kosztach związanych z udzieleniem konsumenckiej pożyczki lombardowej, a gdy nie można ustalić wysokości tych opłat i kosztów — o obowiązku ich uiszczenia,

3) kosztach korzystania ze środka porozumiewania się na odległość w celu zawarcia umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej na odległość, w przypadku gdy są wyższe niż stosowane zwykle w przypadku korzystania z tego środka porozumiewania się,

4) prawie odstąpienia od umowy,

5) odsetkach należnych przedsiębiorcy wykonującemu działalność lombardową w przypadku odstąpienia przez konsumenta od umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej zawartej na odległość oraz stawce dziennej tych odsetek,

6) kosztach sądowych lub kosztach na rzecz organów administracji publicznej ponoszonych przez przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową w związku z zawarciem umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej, które nie podlegają zwrotowi — w przypadku odstąpienia przez konsumenta od umowy

— w sposób jednoznaczny i zrozumiały oraz odpowiadający rodzajowi użytego środka porozumiewania się na odległość.

2. W przypadku naruszenia przez przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową przepisu ust. 1:

1) konsument po złożeniu temu przedsiębiorcy pisemnego oświadczenia zwraca całkowitą kwotę do spłaty bez odsetek i pozaodsetkowych kosztów umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej w terminie i w sposób ustalony w tej umowie — w przypadku gdy umowa konsumenckiej pożyczki lombardowej nie została przez konsumenta wykonana;

2) konsumentowi przysługuje roszczenie wobec przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową o zwrot różnicy między zapłaconą przez konsumenta całkowitą kwotą do spłaty a wypłaconą mu przez przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową kwotą konsumenckiej pożyczki lombardowej — w przypadku wykonania przez konsumenta umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej.

3. Roszczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, przedawnia się z upływem roku od dnia wykonania umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej przez konsumenta.

Art. 20.

1. Przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową, kontaktując się z konsumentem telefonicznie w celu zawarcia umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej na odległość, jest obowiązany na początku rozmowy poinformować konsumenta o tym celu oraz podać identyfikujące go dane.

2. Przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową, proponując konsumentowi zawarcie umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej telefonicznie, jest obowiązany potwierdzić treść proponowanej konsumentowi umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej na trwałym nośniku. Oświadczenie konsumenta o zawarciu umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej jest skuteczne, jeżeli zostało utrwalone na trwałym nośniku po otrzymaniu potwierdzenia zawarcia tej umowy od przedsiębiorcy.

Art. 21.

1. Przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową jest obowiązany bez zbędnej zwłoki przekazać konsumentowi potwierdzenie zawarcia umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej na odległość na trwałym nośniku, nie później niż w chwili wypłaty konsumentowi kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej.

2. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje, o których mowa w art. 19 ust. 1.

Art. 22.

1. Konsument, który zawarł umowę konsumenckiej pożyczki lombardowej na odległość, może w terminie 7 dni od dnia zawarcia tej umowy odstąpić od niej bez podawania przyczyny i bez ponoszenia kosztów, z wyjątkiem:

1) kosztów dostarczenia kwoty tej pożyczki i przedmiotu zabezpieczenia lombardowego, jeżeli konsument wybrał sposób tego dostarczenia inny niż najtańszy oferowany przez przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową;

2) odsetek za okres od dnia wypłaty kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej do dnia zwrotu przez konsumenta kwoty tej pożyczki;

3) kosztów sądowych lub kosztów na rzecz organów administracji publicznej, które nie podlegają zwrotowi, poniesionych przez przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową w związku z zawarciem umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej.

2. Do zachowania terminu, o którym mowa w ust. 1, wystarczy wysłanie w dowolny sposób oświadczenia o odstąpieniu od umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej przed upływem tego terminu.

3. Jeżeli przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową zapewnia możliwość złożenia oświadczenia o odstąpieniu od umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej drogą elektroniczną, konsument może odstąpić od tej umowy przez złożenie oświadczenia na stronie internetowej przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową.

4. Przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową jest obowiązany niezwłocznie przesłać konsumentowi na trwałym nośniku potwierdzenie otrzymania oświadczenia o odstąpieniu od umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej.

5. Na wniosek konsumenta przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową jest obowiązany udostępnić konsumentowi w każdym momencie informacje, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 5 i 6.

Art. 23.

W przypadku odstąpienia od umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej zawartej na odległość umowę taką uważa się za niezawartą.

Art. 24.

1. Konsument dokonuje zwrotu kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej oraz kosztów i odsetek, o których mowa w art. 22 ust. 1, nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia złożenia przedsiębiorcy wykonującemu działalność lombardową oświadczenia o odstąpieniu od umowy konsumenckiej pożyczki lombardowej, przy użyciu takiego samego sposobu, jak wybrany przez konsumenta sposób wypłaty kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej, chyba że przedsiębiorca wyraźnie zgodził się na inny sposób zwrotu, który nie wiąże się dla niego z żadnymi kosztami.

2. Przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową jest obowiązany niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia otrzymania zwrotu kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej oraz kosztów i odsetek, o których mowa w art. 22 ust. 1, zwrócić przedmiot zabezpieczenia lombardowego, a w przypadku gdy ustanowienie zabezpieczenia lombardowego nastąpiło przez przeniesienie własności przedmiotu zabezpieczenia lombardowego na przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową:

1) przedmiot zabezpieczenia lombardowego staje się ponownie odpowiednio własnością konsumenta albo konsumenta i jego małżonka, albo konsumenta i osoby będącej współwłaścicielem tego przedmiotu bezpośrednio przed ustanowieniem zabezpieczenia lombardowego;

2) przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową jest obowiązany niezwłocznie:

a) zwrócić przedmiot zabezpieczenia lombardowego,

b) wystawić na żądanie odpowiednio konsumenta lub małżonka konsumenta, lub współwłaściciela potwierdzenie przeniesienia własności przedmiotu zabezpieczenia lombardowego.

3. W przypadku braku zwrotu przez konsumenta kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej oraz kosztów i odsetek, o których mowa w art. 22 ust. 1, w terminie określonym w ust. 1, przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową dokonuje sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego w trybie określonym w ustawie. W takim przypadku przepisy art. 11 ust. 3 i art. 17 stosuje się odpowiednio.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, jako termin braku zapłaty całkowitej kwoty do spłaty przyjmuje się ostatni dzień terminu, w którym konsument powinien dokonać zwrotu kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej oraz kosztów i odsetek, o których mowa w art. 22 ust. 1.

Rozdział 4

Sprzedaż przedmiotu zabezpieczenia lombardowego

Art. 25.

W przypadku braku zapłaty przez konsumenta całkowitej kwoty do spłaty przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową dokonuje sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego w trybie określonym w ustawie.

Art. 26.

1. Po upływie terminu, o którym mowa w art. 17 ust. 1, jednak nie później niż po upływie 60 dni od dnia upływu terminu zapłaty całkowitej kwoty do spłaty, przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową oferuje do sprzedaży przedmiot zabezpieczenia lombardowego.

2. Na wniosek konsumenta i za zgodą przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową, maksymalny termin 60 dni, o którym mowa w ust. 1, może zostać wydłużony o nie więcej niż kolejne 60 dni. Wniosek ten nie może być złożony przez konsumenta przed upływem terminu zapłaty całkowitej kwoty do spłaty.

3. W przypadku naruszenia przez przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową terminów, o których mowa w ust. 1 lub 2, przedsiębiorca ten traci uprawnienie określone w art. 34 ust. 3.

Art. 27.

1. Sprzedaż przedmiotu zabezpieczenia lombardowego odbywa się w formie aukcji elektronicznej, zwanej dalej „aukcją”, kierowanej do nieograniczonego kręgu podmiotów, chyba że wartość kwoty konsumenckiej pożyczki lombardowej nie przekracza 500 zł.

2. Czas trwania aukcji nie może być krótszy niż 5 dni.

3. Przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową może korzystać z usług podmiotów organizujących aukcje z zastrzeżeniem, że warunki tych aukcji spełniają wymagania dla aukcji określone w niniejszym rozdziale.

Art. 28.

1. Ogłoszenie o organizowanej aukcji przedmiotu zabezpieczenia lombardowego zawiera:

1) cenę wywoławczą przedmiotu zabezpieczenia lombardowego;

2) termin oraz miejsce przeprowadzenia aukcji;

3) określenie przedmiotu zabezpieczenia lombardowego, takie jak rodzaj, marka, cechy szczególne, o ile przedmiot je posiada;

4) warunki aukcji lub miejsce lub sposób udostępnienia tych warunków.

2. Przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową zamieszcza ogłoszenie o aukcji przedmiotu zabezpieczenia lombardowego w lokalu przedsiębiorstwa oraz na swojej stronie internetowej, o ile taką stronę posiada.

Art. 29.

1. Cena wywoławcza przedmiotu zabezpieczenia lombardowego w pierwszej aukcji jest równa szacunkowej wartości przedmiotu zabezpieczenia lombardowego ustalonej w umowie konsumenckiej pożyczki lombardowej.

2. Jeżeli całkowita kwota do spłaty przekracza kwotę szacunkowej wartości przedmiotu zabezpieczenia lombardowego ustalonej w umowie konsumenckiej pożyczki lombardowej, cena wywoławcza stanowi równowartość całkowitej kwoty do spłaty.

3. Na wniosek konsumenta i za zgodą przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową, cena wywoławcza przedmiotu zabezpieczenia lombardowego, o której mowa w ust. 1 lub 2, może zostać zmieniona.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, nie może być złożony przez konsumenta przed upływem terminu zapłaty całkowitej kwoty do spłaty.

Art. 30.

1. Oferta złożona w toku aukcji przestaje wiązać uczestnika aukcji, w przypadku gdy inny uczestnik aukcji złożył ofertę korzystniejszą, chyba że w warunkach aukcji zastrzeżono inaczej.

2. Zawarcie umowy w wyniku aukcji następuje z chwilą zakończenia aukcji, z tym z uczestników aukcji, który złożył ofertę zawierającą najwyższą cenę za przedmiot zabezpieczenia lombardowego.

Art. 31.

1. Jeżeli przedmiot zabezpieczenia lombardowego nie zostanie sprzedany w pierwszej aukcji, przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową wystawia ten przedmiot na drugiej aukcji nie wcześniej niż po upływie 14 dni i nie później niż po upływie 30 dni od dnia zakończenia pierwszej aukcji.

2. W przypadku naruszenia przez przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową terminów, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorca ten traci uprawnienie określone w art. 34 ust. 3.

Art. 32.

Cena wywoławcza przedmiotu zabezpieczenia lombardowego w drugiej aukcji nie może być niższa niż 90% ceny wywoławczej ustalonej w pierwszej aukcji. Przepis art. 29 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 33.

Jeżeli przedmiot zabezpieczenia lombardowego nie zostanie sprzedany w drugiej aukcji, przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową dokonuje jego sprzedaży bez konieczności ogłaszania kolejnej aukcji.

Art. 34.

1. Kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego jest uiszczana na rachunek bankowy przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową lub gotówką.

2. Przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową przekazuje konsumentowi nadwyżkę niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia:

1) otrzymania przez tego przedsiębiorcę kwoty ze sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego;

2) upływu ustawowego terminu odstąpienia od umowy przez kupującego przedmiot zabezpieczenia — w przypadku zakupu tego przedmiotu na odległość albo poza lokalem przedsiębiorstwa.

3. Nadwyżka może zostać pomniejszona przez przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową o nie więcej niż 20% nadwyżki. W takim przypadku przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową zwraca konsumentowi pozostałą część nadwyżki.

4. Kwota pomniejszenia nadwyżki, o którym mowa w ust. 3, stanowi przychód przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową i nie jest wliczana do całkowitego kosztu konsumenckiej pożyczki lombardowej.

Rozdział 5

Zasady wykonywania działalności lombardowej oraz rejestr przedsiębiorców wykonujących działalność lombardową

Art. 35.

1. Działalność lombardowa może być wykonywana wyłącznie w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółki akcyjnej.

2. Firma spółki, o której mowa w ust. 1, może zawierać dodatkowe oznaczenie „lombard”.

3. Oznaczenia „lombard” w firmie spółki lub w reklamie może używać wyłącznie przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową.

4. Minimalny kapitał zakładowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, o której mowa w ust. 1, wynosi 50 000 zł.

5. Kapitał zakładowy spółki, o której mowa w ust. 1, jest pokrywany wyłącznie wkładem pieniężnym, a środki na pokrycie tego kapitału nie mogą pochodzić z kredytu, pożyczki, emisji obligacji lub ze źródeł nieudokumentowanych.

Art. 36.

Członkiem zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej, likwidatorem lub prokurentem przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową może być wyłącznie osoba, która nie była prawomocnie skazana za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo skarbowe.

Art. 37.

1. Działalność lombardowa jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2023 r. poz. 221, 641 i 803) i wymaga wpisu do rejestru przedsiębiorców wykonujących działalność lombardową, zwanego dalej „rejestrem”.

2. Za dzień rozpoczęcia działalności przez przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową uważa się dzień dokonania wpisu do rejestru.

Art. 38.

1. Rejestr prowadzi Komisja Nadzoru Finansowego.

2. Wpis w rejestrze zawiera w odniesieniu do przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową:

1) firmę i adres siedziby tego przedsiębiorcy;

2) numer identyfikacji podatkowej (NIP);

3) numer rejestrowy;

4) listę adresów lokali, w których będzie wykonywana działalność lombardowa;

5) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym;

6) wzmiankę o wykreśleniu przedsiębiorcy z rejestru.

3. Rejestr jest prowadzony w systemie teleinformatycznym i jest udostępniany na stronie internetowej Komisji Nadzoru Finansowego.

Art. 39.

1. Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje wpisu do rejestru na wniosek przedsiębiorcy zamierzającego rozpocząć wykonywanie działalności lombardowej. Wniosek o wpis do rejestru jest składany wyłącznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego udostępnianego na stronie internetowej Komisji Nadzoru Finansowego.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) firmę i adres siedziby przedsiębiorcy;

2) imiona i nazwiska członków zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej i prokurentów;

3) numery Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) lub, jeżeli takie numery nie zostały nadane, numery paszportów, numery dowodów osobistych lub innych dokumentów potwierdzających tożsamość członków zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej i prokurentów;

4) numer identyfikacji podatkowej (NIP);

5) listę adresów lokali, w których będzie wykonywana działalność lombardowa;

6) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza się:

1) oświadczenie o spełnianiu przez spółkę warunków, o których mowa w art. 35 ust. 5, o następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że środki na pokrycie kapitału zakładowego nie pochodzą z kredytu, pożyczki, emisji obligacji lub ze źródeł nieudokumentowanych.”; klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń;

2) informację uzyskaną z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie skazania za przestępstwa, o których mowa w art. 36, dotyczącą każdego z członków zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub prokurentów przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową lub ich oświadczenia o następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że nie byłem skazany za przestępstwa, o których mowa w art. 36 ustawy z dnia 14 kwietnia 2023 r. o konsumenckiej pożyczce lombardowej.”; klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń;

3) dowód uiszczenia opłaty za wniosek o wpis do rejestru.

4. Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje wpisu do rejestru w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku.

5. Wpis jest dokonany z chwilą zamieszczenia danych w rejestrze.

6. Komisja Nadzoru Finansowego, dokonując wpisu do rejestru, nadaje przedsiębiorcy numer rejestrowy.

7. Komisja Nadzoru Finansowego przetwarza dane wpisane do rejestru oraz zapewnia bezpieczeństwo tych danych.

8. W przypadku zmiany danych wpisanych do rejestru przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową jest obowiązany złożyć wniosek o zmianę wpisu w rejestrze niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana tych danych. Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje zmiany wpisu w terminie, o którym mowa w ust. 4.

9. Przedsiębiorca wykonujący działalność lombardową zawiadamia Komisję Nadzoru Finansowego o zamiarze zakończenia lub zawieszeniu działalności lombardowej, wskazując termin zakończenia lub zawieszenia tej działalności.

10. Komisja Nadzoru Finansowego z urzędu prostuje wpisy w rejestrze, zawierające błędy pisarskie lub oczywiste omyłki.

11. Dane przedsiębiorcy wykonującego działalność lombardową, które uległy zmianie, oraz dane wykreślonego przedsiębiorcy są przechowywane przez Komisję Nadzoru Finansowego przez okres trzech lat od dnia dokonanej zmiany lub wykreślenia przedsiębiorcy z rejestru.

Art. 40.

1. Komisja Nadzoru Finansowego niezależnie od przypadków określonych w art. 43 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców odmawia, w drodze decyzji, dokonania wpisu do rejestru, jeżeli:

1) przedsiębiorca ubiegający się o wpis nie spełnia warunków, o których mowa w art. 35 ust. 1, 4 lub 5, lub art. 36;

2) wniosek, o którym mowa w art. 39 ust. 1, jest niekompletny i nie został uzupełniony w wyznaczonym terminie lub dane zawarte w tym wniosku są niezgodne ze stanem faktycznym.

2. Komisja Nadzoru Finansowego niezwłocznie dokonuje wykreślenia wpisu z rejestru dotyczącego podmiotu, który przestał spełniać warunki, o których mowa w art. 35 ust. 1, 4 lub 5, lub art. 36, lub który złożył oświadczenie lub inne dokumenty stanowiące załączniki do wniosku, o którym mowa w art. 39 ust. 1, niezgodne ze stanem faktycznym.

3. Komisja Nadzoru Finansowego z urzędu dokonuje wykreślenia wpisu z rejestru w przypadku zakończenia działalności lombardowej przez przedsiębiorcę wykonującego działalność lombardową lub wykreślenia go z Krajowego Rejestru Sądowego.

4. Dane przedsiębiorcy, któremu Komisja Nadzoru Finansowego odmówiła wpisu do rejestru, są przechowywane przez Komisję Nadzoru Finansowego przez okres trzech lat od dnia odmowy dokonania wpisu.

Art. 41.

Upoważniony pracownik Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego, za pośrednictwem systemu, o którym mowa w art. 3a ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 685 i 825), niezwłocznie przekazuje właściwemu sądowi rejestrowemu informację o wykreśleniu przedsiębiorcy z rejestru.

Art. 42.

1. Wniosek, o którym mowa w art. 39 ust. 1, podlega opłacie w wysokości 600 zł.

2. Wniosek o zmianę wpisu w rejestrze oraz wniosek o wykreślenie wpisu z rejestru podlegają opłacie w wysokości 200 zł.

3. Koszty prowadzenia rejestru są pokrywane z opłat, o których mowa w ust. 1 i 2.

Art. 43.

Kontrolę przestrzegania przez przedsiębiorców wykonujących działalność lombardową przepisów ustawy przeprowadza Inspekcja Handlowa, działając na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2024 r. poz. 312).

Art. 44.

Reklama działalności lombardowej może być prowadzona pod warunkiem umieszczenia w niej komunikatu wyraźnie wskazującego na wykonywanie działalności lombardowej.

Rozdział 6

Przepisy karne

Art. 45.

Kto zawiera umowę konsumenckiej pożyczki lombardowej lub dokonuje sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego bez wymaganego wpisu do rejestru przedsiębiorców wykonujących działalność lombardową,

podlega karze grzywny do 500 000 zł.

Art. 46.

Kto prowadzi reklamę działalności lombardowej z naruszeniem art. 44,

podlega karze grzywny do 50 000 zł.

Art. 47.

Kto dokonuje sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego z naruszeniem art. 27 ust. 1 lub art. 31 ust. 1,

podlega karze grzywny do 100 000 zł.

Art. 48.

Kto określa cenę wywoławczą oferowanego do sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego z naruszeniem art. 29 lub art. 32,

podlega karze grzywny do 100 000 zł.

Art. 49.

Kto, będąc odpowiedzialnym za zwrot konsumentowi nadwyżki kwoty uzyskanej ze sprzedaży przedmiotu zabezpieczenia lombardowego przekraczającej całkowitą kwotę do spłaty, nie dokonuje zwrotu konsumentowi tej nadwyżki lub dokonuje tego zwrotu niezgodnie z zasadami określonymi w art. 34 ust. 2 lub 3,

podlega karze grzywny do 100 000 zł.

Art. 50.

Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w art. 45–49, następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2024 r. poz. 977).

Rozdział 7

Zmiany w przepisach

Art. 51.–56.

(pominięte)

Rozdział 8

Przepisy przejściowe i przepis końcowy

Art. 57.

1. Przedsiębiorca wykonujący w dniu wejścia w życie ustawy działalność gospodarczą w zakresie zawierania lub dawania przyrzeczenia zawierania umów spełniających określone w ustawie warunki dla umów konsumenckiej pożyczki lombardowej może wykonywać dalej tę działalność bez spełnienia wymogu uzyskania wpisu do rejestru, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

2. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, który złoży wniosek o wpis do rejestru w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, może po upływie tego terminu wykonywać dalej działalność, o której mowa w ust. 1, bez wpisu do rejestru do dnia prawomocnego rozpatrzenia wniosku o wpis.

Art. 58.

1. Przedsiębiorca wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, którego firma w dniu wejścia w życie ustawy zawiera oznaczenie „lombard”, zgłasza do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej zmianę swojej firmy dostosowującą jej brzmienie do art. 35 ust. 3, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

2. Przedsiębiorca wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego, którego firma w dniu wejścia w życie ustawy zawiera oznaczenie „lombard” i który w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy nie złożył wniosku o wpis do rejestru, zgłasza niezwłocznie do Krajowego Rejestru Sądowego zmianę swojej firmy dostosowującą jej brzmienie do art. 35 ust. 3.

3. Przedsiębiorca wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego, którego firma w dniu wejścia w życie ustawy zawiera oznaczenie „lombard” i który złożył wniosek o wpis do rejestru, zgłasza do Krajowego Rejestru Sądowego zmianę swojej firmy dostosowującą jej brzmienie do art. 35 ust. 3, w terminie 7 dni od dnia prawomocnej odmowy dokonania wpisu do rejestru.

4. Wniosek o zmianę wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego w zakresie, o którym mowa w ust. 2 i 3, nie podlega opłacie sądowej ani opłacie za ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.

Art. 59.

Przepisów ustawy nie stosuje się do umów zawartych przed dniem jej wejścia w życie.

Art. 60.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. [tj. dnia 07.01.2024 r. — przyp. redakcji]