Ostatnia zmiana Dz.U. 2022.217

Ustawa

z dnia 23 stycznia 2009 r.

o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2022 r. poz. 217

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

1. Tworzy się Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury, zwaną dalej „Krajową Szkołą”, której celem jest kształcenie i doskonalenie kadr sądów powszechnych i prokuratury.

2. Krajowa Szkoła posiada osobowość prawną.

3. Minister Sprawiedliwości sprawuje nadzór nad Krajową Szkołą w zakresie zgodności jej działania z przepisami ustawowymi i statutem.

Art. 2.

1. Zadaniami Krajowej Szkoły są:

1) prowadzenie aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej, których celem jest uzyskanie przez aplikantów niezbędnej wiedzy i praktycznego przygotowania do zajmowania stanowisk sędziego i asesora sądowego, prokuratora i asesora prokuratury;

2) szkolenie i doskonalenie zawodowe sędziów, asesorów sądowych, prokuratorów i asesorów prokuratury w celu uzupełnienia ich specjalistycznej wiedzy i umiejętności zawodowych;

3) szkolenie i doskonalenie zawodowe referendarzy sądowych, asystentów sędziów, asystentów prokuratorów, kuratorów zawodowych oraz urzędników sądów i prokuratury w celu podniesienia ich kwalifikacji zawodowych;

4) prowadzenie analiz i badań służących ustaleniu kompetencji i kwalifikacji wymaganych na stanowiskach pracy w sądach i prokuraturze w celu ich wykorzystania w działalności szkoleniowej;

5) prowadzenie analiz i badań służących ustaleniu potrzeb szkoleniowych osób zajmujących w sądach i prokuraturze stanowiska wymienione w pkt 2 i 3.

2. Krajowa Szkoła realizuje zadania w szczególności przez:

1) opracowywanie programów aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej oraz organizowanie tych aplikacji;

2) przygotowywanie i organizowanie egzaminów sędziowskiego, prokuratorskiego i referendarskiego;

3) opracowywanie programów i organizowanie szkoleń i innych cyklicznych form doskonalenia zawodowego;

4) koordynowanie działalności szkoleniowej sądów i prokuratury;

5) przygotowywanie oraz organizowanie konferencji, sympozjów i seminariów;

6) współpracę międzynarodową;

6a) współdziałanie z podmiotami, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478, 619, 1630 i 2141), oraz innymi podmiotami w zakresie działalności szkoleniowej oraz innych form doskonalenia zawodowego;

7) prowadzenie działalności wydawniczej związanej z realizacją zadań, o których mowa w ust. 1;

8) pozyskiwanie i wykorzystywanie funduszy pomocowych przeznaczonych na finansowanie zadań, o których mowa w ust. 1;

9) wykonywanie innych zadań związanych z doskonaleniem kadr sądów i prokuratury, a także z potrzebami sądownictwa i prokuratury, wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Krajowego.

2a. Prezesi sądów powszechnych oraz prokuratorzy kierujący powszechnymi jednostkami organizacyjnymi prokuratury współpracują z Dyrektorem Krajowej Szkoły przy realizacji zadań Krajowej Szkoły.

2b. Akta prawomocnie zakończonych postępowań przygotowawczych i sądowych mogą być udostępniane Krajowej Szkole dla celów dydaktycznych, z wyjątkiem akt obejmujących informacje niejawne. Dyrektor Krajowej Szkoły może upoważnić wykładowcę Krajowej Szkoły lub koordynatora zajęć do wystąpienia w imieniu Krajowej Szkoły o kopie tych akt.

2c. W przypadku akt mających postać elektroniczną kopie akt przekazuje się Krajowej Szkole na informatycznym nośniku danych. W przypadku protokołu sporządzonego za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo obraz i dźwięk Krajowej Szkole udostępnia się zapis dźwięku albo obrazu i dźwięku przy użyciu urządzenia służącego do odtworzenia zapisu, za pomocą konta w systemie teleinformatycznym albo na informatycznym nośniku danych.

3. Krajowa Szkoła ma prawo używania okrągłej pieczęci z wizerunkiem orła, ustalonym dla godła Rzeczypospolitej Polskiej, oraz nazwą szkoły w otoku na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1509).

Art. 3.

Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, nadaje statut Krajowej Szkole, określający jej ustrój, organizację, siedzibę oraz symbole, mając na uwadze konieczność stworzenia odpowiednich warunków organizacyjnych niezbędnych dla prawidłowej realizacji zadań przez Krajową Szkołę.

Art. 4.

(uchylony)

Rozdział 2

Organy Krajowej Szkoły

Art. 5.

Organami Krajowej Szkoły są:

1) Rada Programowa;

2) Dyrektor.

Art. 6.

1. W skład Rady Programowej, zwanej dalej „Radą”, wchodzi Dyrektor Krajowej Szkoły i nie więcej niż 12 członków powoływanych przez Ministra Sprawiedliwości, w tym:

1) członek wskazany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej;

2) 2 członków wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości spośród sędziów;

3) 2 członków wskazanych przez Prokuratora Krajowego spośród prokuratorów;

4) członek wskazany przez Krajową Radę Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym;

5) członek wskazany przez Krajową Radę Sądownictwa;

6) członek wskazany przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego;

7) członek wskazany przez Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego;

8) 3 członków wskazanych przez szkoły wyższe prowadzące kształcenie na kierunku prawo.

2.–5. (uchylone)

6. Minister Sprawiedliwości nie później niż na 3 miesiące przed dniem upływu kadencji członków Rady zwraca się do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Prokuratora Krajowego, Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym, Krajowej Rady Sądownictwa, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego i szkół wyższych prowadzących kształcenie na kierunku prawo o wskazanie kandydatów na członków Rady. Wskazanie kandydatów następuje najpóźniej na 30 dni przed dniem upływu kadencji członków Rady.

Art. 7.

1. Członkowie Rady wybierają spośród siebie Przewodniczącego i zastępcę Przewodniczącego.

2. Przewodniczący Rady kieruje jej pracami.

3. (uchylony)

Art. 8.

1. Minister Sprawiedliwości odwołuje członka Rady, jeżeli członek Rady:

1) nie realizuje obowiązków związanych z członkostwem w Radzie;

2) stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków związanych z członkostwem w Radzie na skutek choroby;

3) zrzekł się członkostwa w Radzie;

4) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;

5) przestał spełniać wymagania określone w art. 6 ust. 3.

2. Członkostwo w Radzie ustaje z chwilą śmierci członka Rady.

Art. 9.

Minister Sprawiedliwości niezwłocznie uzupełnia skład Rady, w przypadku odwołania jej członka, w trybie i na zasadach określonych w art. 6.

Art. 10.

1. Do zadań Rady należy:

1) ustalanie ogólnych kierunków działalności Krajowej Szkoły;

2) uchwalanie założeń do rocznych harmonogramów działalności szkoleniowej Krajowej Szkoły;

3) uchwalanie założeń do programów aplikacji;

4) (uchylony)

5) opiniowanie rocznych planów wydawniczych Krajowej Szkoły;

6)–7) (uchylone)

8) uchwalanie regulaminu organizacyjnego Rady;

9) (uchylony)

10) opiniowanie kandydatów na wykładowców Krajowej Szkoły;

11) opiniowanie rocznego sprawozdania z działalności Krajowej Szkoły, przedstawianego przez Dyrektora Krajowej Szkoły;

12) (uchylony)

13) wyrażanie opinii we wszystkich sprawach dotyczących działalności Krajowej Szkoły;

14) opiniowanie projektu zarządzenia Dyrektora Krajowej Szkoły w przedmiocie ustalenia indywidualnego toku odbywania aplikacji oraz indywidualnego toku szkolenia.

2. (uchylony)

Art. 11.

1. Członkowie Rady w związku z pełnieniem obowiązków w Radzie otrzymują:

1) diety;

2) zwrot kosztów podróży i noclegów, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju albo poza granicami kraju.

2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość diet, o których mowa w ust. 1 pkt 1, nie wyższą niż 10% podstawy ustalenia wynagrodzenia zasadniczego sędziego, biorąc pod uwagę zakres obowiązków członków Rady.

Art. 12.

1. Dyrektora Krajowej Szkoły powołuje Minister Sprawiedliwości na okres 5 lat, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa i Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym.

2. Jeżeli Krajowa Rada Sądownictwa lub Krajowa Rada Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym, w terminie 30 dni od dnia przedstawienia zamiaru powołania Dyrektora Krajowej Szkoły, nie wyrazi opinii, o której mowa w ust. 1, uznaje się, że opinia jest pozytywna.

3. Dyrektorem Krajowej Szkoły może być wyłącznie sędzia, prokurator, osoba posiadająca tytuł naukowy profesora albo stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych, sędzia albo prokurator w stanie spoczynku.

4. W przypadku powołania sędziego lub prokuratora do pełnienia funkcji Dyrektora Krajowej Szkoły, Minister Sprawiedliwości — Prokurator Generalny na wniosek Prokuratora Krajowego deleguje odpowiednio sędziego lub prokuratora do Krajowej Szkoły na czas trwania kadencji na zasadach określonych odpowiednio w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2072 oraz z 2021 r. poz. 1080 i 1236) lub w ustawie z dnia 28 stycznia 2016 r. – Prawo o prokuraturze (Dz. U. z 2021 r. poz. 66, 1236 i 2052).

5. Powołanie Dyrektora Krajowej Szkoły na kolejną kadencję następuje w trybie określonym w ust. 1. Dyrektor Krajowej Szkoły może być powołany najwyżej na dwie kolejne kadencje.

5a. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa i Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym odwołuje Dyrektora Krajowej Szkoły, jeżeli Dyrektor Krajowej Szkoły:

1) nienależycie wykonuje obowiązki związane z pełnioną funkcją;

2) stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków związanych z pełnioną funkcją na skutek choroby;

3) zrzekł się pełnionej funkcji;

4) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;

5) przestał spełniać wymagania określone w ust. 3.

5b. Kadencja Dyrektora Krajowej Szkoły wygasa z chwilą jego śmierci.

5c. W razie odwołania Dyrektora Krajowej Szkoły lub wygaśnięcia jego kadencji Minister Sprawiedliwości wyznacza spośród zastępców Dyrektora osobę, której powierza pełnienie obowiązków Dyrektora Krajowej Szkoły do czasu powołania Dyrektora. Osoba ta powinna spełniać wymagania określone w ust. 3.

6. Minister Sprawiedliwości powołuje i odwołuje zastępców Dyrektora Krajowej Szkoły na wniosek Dyrektora Krajowej Szkoły.

7. Co najmniej jednym z zastępców Dyrektora Krajowej Szkoły jest sędzia albo sędzia w stanie spoczynku.

8. Co najmniej jednym z zastępców Dyrektora Krajowej Szkoły jest prokurator albo prokurator w stanie spoczynku.

9. Do zastępców Dyrektora Krajowej Szkoły stosuje się odpowiednio przepisy ust. 4 i art. 14.

Art. 13.

(uchylony)

Art. 14.

1. Minister Sprawiedliwości zawiesza w czynnościach służbowych Dyrektora Krajowej Szkoły będącego sędzią lub prokuratorem, przeciwko któremu wszczęto postępowanie dyscyplinarne na zasadach określonych odpowiednio w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych lub w ustawie z dnia 28 stycznia 2016 r. – Prawo o prokuraturze.

2. Dyrektora Krajowej Szkoły niebędącego sędzią lub prokuratorem Minister Sprawiedliwości zawiesza w czynnościach służbowych w przypadkach określonych w art. 12b ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury (Dz. U. z 2018 r. poz. 577).

3. Minister Sprawiedliwości wyznacza spośród zastępców Dyrektora osobę, której powierza pełnienie obowiązków Dyrektora Krajowej Szkoły na czas jego zawieszenia w czynnościach służbowych. Osoba ta powinna spełniać wymagania określone w art. 12 ust. 3.

Art. 15.

1. Dyrektor Krajowej Szkoły kieruje działalnością Krajowej Szkoły i reprezentuje ją na zewnątrz.

2. Do zadań Dyrektora Krajowej Szkoły należy w szczególności:

1) ustalanie regulaminu organizacyjnego Krajowej Szkoły;

2) sprawowanie bezpośredniego nadzoru nad komórkami organizacyjnymi Krajowej Szkoły;

3) wykonywanie czynności w sprawach z zakresu prawa pracy;

4) zapewnianie realizacji procesów dydaktycznych oraz ustalanie regulaminu działalności szkoleniowej Krajowej Szkoły;

5) ustalanie programu aplikacji;

6) ustalanie i realizowanie rocznych harmonogramów działalności szkoleniowej Krajowej Szkoły;

7) opracowywanie i realizowanie rocznych planów wydawniczych Krajowej Szkoły;

8) realizowanie zadań związanych z przygotowywaniem i przeprowadzaniem naboru na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską, a także prowadzeniem tych aplikacji oraz przygotowywaniem i przeprowadzaniem egzaminów sędziowskiego, prokuratorskiego i referendarskiego;

9) sporządzanie i przedstawianie Ministrowi Sprawiedliwości oraz Radzie corocznych sprawozdań z działalności Krajowej Szkoły;

10) realizowanie zadań wyznaczonych przez Ministra Sprawiedliwości, związanych z działalnością Krajowej Szkoły;

11) wydawanie zarządzeń i poleceń porządkowych.

3. Dokument, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, w zakresie zgodności z planem finansowym wymaga zatwierdzenia przez Ministra Sprawiedliwości.

Rozdział 2a

Kształcenie ustawiczne

Art. 15a.

1. Szkolenia zawodowe i inne formy doskonalenia zawodowego sędziów, asesorów sądowych, prokuratorów, asesorów prokuratury, referendarzy sądowych, asystentów sędziów, asystentów prokuratorów, kuratorów zawodowych oraz urzędników sądów i prokuratury odbywają się zgodnie z rocznym harmonogramem działalności szkoleniowej, o którym mowa w art. 15 ust. 2 pkt 6, zwanym dalej „harmonogramem”.

2. Uwzględniając uzasadnione potrzeby, Krajowa Szkoła — niezależnie od szkoleń i innych form doskonalenia zawodowego ujętych w harmonogramie — może, po zasięgnięciu opinii Rady, organizować dodatkowe szkolenia i inne formy doskonalenia zawodowego, zawiadamiając o tym zainteresowanych.

3. Minister Sprawiedliwości może zlecić Krajowej Szkole organizację szkoleń i innych form doskonalenia zawodowego, nieuwzględnionych w harmonogramie, lub opracowanie ich programów, pokrywając wydatki z budżetu państwa z części „Sprawiedliwość”.

4. Minister Sprawiedliwości na wniosek prezesa sądu apelacyjnego lub z własnej inicjatywy może zlecić Krajowej Szkole przeprowadzenie dodatkowych szkoleń i innych form doskonalenia zawodowego, nieuwzględnionych w harmonogramie, dla sędziów, asesorów sądowych, referendarzy sądowych, asystentów sędziów, kuratorów zawodowych oraz urzędników sądów.

5. Na wniosek Prokuratora Krajowego Krajowa Szkoła, po zasięgnięciu opinii Rady, może organizować dodatkowe szkolenia i inne formy doskonalenia zawodowego, nieuwzględnione w harmonogramie, dla prokuratorów, asesorów prokuratury, asystentów prokuratorów oraz urzędników prokuratury.

6. Wydatki związane z przeprowadzeniem szkoleń, o których mowa w ust. 4 i 5, są pokrywane z budżetu państwa z części „Sądy powszechne” z budżetu części obszaru apelacji, z którego sędziowie, asesorzy sądowi, referendarze sądowi, asystenci sędziów, kuratorzy zawodowi oraz urzędnicy sądów będą uczestniczyć w przeprowadzanych szkoleniach, albo części „Powszechne jednostki organizacyjne prokuratury”.

Art. 15b.

1. Harmonogram uwzględnia potrzeby szkoleniowe zgłaszane przez Ministra Sprawiedliwości — Prokuratora Generalnego, Prokuratora Krajowego, Krajową Radę Sądownictwa, Krajową Radę Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym, prezesów sądów apelacyjnych oraz prokuratorów regionalnych.

2.–4. (uchylone)

Art. 15c.

Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb opracowania harmonogramu, mając na względzie konieczność zaspokojenia potrzeb szkoleniowych sędziów, asesorów sądowych, referendarzy sądowych, asystentów sędziów, kuratorów zawodowych, prokuratorów, asesorów prokuratury, asystentów prokuratorów oraz urzędników sądów i prokuratury.

Rozdział 3

Aplikacje sędziowska i prokuratorska

Art. 16.

Minister Sprawiedliwości sprawuje nadzór nad organizacją aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej.

Art. 17.

1. Minister Sprawiedliwości ogłasza, w drodze zarządzenia, w zależności od potrzeb kadrowych sądów i prokuratury, nabór na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską oraz aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską prowadzone w formie aplikacji uzupełniających i jednocześnie wyznacza limity przyjęć na te aplikacje. Wyznaczając limity przyjęć na aplikację prokuratorską i aplikację prokuratorską prowadzoną w formie aplikacji uzupełniającej, Minister Sprawiedliwości zasięga opinii Prokuratora Krajowego.

2. Dyrektor Krajowej Szkoły zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 2176 oraz z 2021 r. poz. 1598 i 1641), zwanym dalej „Biuletynem Informacji Publicznej”, a także na stronie internetowej Krajowej Szkoły, zarządzenie Ministra Sprawiedliwości, o którym mowa w ust. 1.

3. W ogłoszeniu o naborze na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską podaje się w szczególności:

1) termin przeprowadzenia konkursu;

2) termin i miejsce złożenia zgłoszenia do konkursu;

3) wysokość i sposób uiszczenia opłaty za udział w konkursie.

4. Zgłoszenie do konkursu zawiera:

1) ankietę personalną;

2) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych studiów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu zawodowego magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej albo zaświadczenie o zdanym egzaminie magisterskim;

3) kopię dowodu uiszczenia opłaty za udział w konkursie;

4) kopię dowodu osobistego;

5) oświadczenie o korzystaniu z pełni praw cywilnych i obywatelskich.

4a. Zamiast dokumentów, o których mowa w ust. 4 pkt 2, można złożyć zaświadczenie, z którego wynika, że kandydat zdał wszystkie egzaminy i odbył praktyki przewidziane w programie wyższych studiów prawniczych oraz ma wyznaczony termin egzaminu dyplomowego. Warunkiem dopuszczenia takiego kandydata do udziału w konkursie jest złożenie przez niego, nie później niż na 14 dni przed terminem przeprowadzenia konkursu, dokumentów, o których mowa w ust. 4 pkt 2.

5. (uchylony)

6. Dokumenty, o których mowa w ust. 4 i 4a, składa się w formie elektronicznej. Odstąpienie od obowiązku składania dokumentów w formie elektronicznej może nastąpić na podstawie zarządzenia Dyrektora Krajowej Szkoły.

Art. 18.

1. Nabór na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską odbywa się w drodze konkursu składającego się z 2 etapów:

1) testu sprawdzającego wiedzę z poszczególnych dziedzin prawa;

2) pracy pisemnej sprawdzającej umiejętności dokonywania wykładni i stosowania prawa, stosowania argumentacji prawniczej oraz kwalifikowania stanów faktycznych do zakresów właściwych norm prawnych.

2. Do drugiego etapu konkursu zostają dopuszczeni kandydaci, stosownie do liczby uzyskanych punktów, w liczbie odpowiadającej sumie dwukrotności limitów przyjęć na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską w danym roku. Przepis art. 25 ust. 2 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Art. 19.

1. Minister Sprawiedliwości, na wniosek Dyrektora Krajowej Szkoły, powołuje zespół konkursowy, który opracowuje test oraz zadania na drugi etap konkursu.

2. W skład zespołu konkursowego wchodzi:

1) sekretarz wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród pracowników Krajowej Szkoły lub osób do niej delegowanych;

2) 2 sędziów lub prokuratorów będących wykładowcami Krajowej Szkoły, wskazanych przez Dyrektora Krajowej Szkoły, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa, z których wiedza podlega sprawdzeniu w toku konkursu;

3) 4 sędziów wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa, z których wiedza podlega sprawdzeniu w toku konkursu;

4) 3 prokuratorów wskazanych przez Prokuratora Generalnego, po uzgodnieniu z Prokuratorem Krajowym, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa, z których wiedza podlega sprawdzeniu w toku konkursu;

5) pracownik badawczy, badawczo-dydaktyczny lub dydaktyczny szkoły wyższej działającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który posiada co najmniej stopień naukowy doktora habilitowanego z zakresu nauk prawnych, wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród nauczycieli akademickich będących wykładowcami Krajowej Szkoły.

3. Członkami zespołu konkursowego, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, mogą być sędziowie w stanie spoczynku lub prokuratorzy w stanie spoczynku.

4. Przewodniczącego zespołu konkursowego wyznacza spośród jego członków Minister Sprawiedliwości. Przewodniczący zespołu konkursowego kieruje jego pracami.

5. Minister Sprawiedliwości odwołuje członka zespołu konkursowego w przypadku:

1) złożenia rezygnacji;

2) choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków członka zespołu;

3) cofnięcia rekomendacji przez organ wskazujący kandydata;

4) niewykonywania lub nienależytego wykonywania obowiązków;

5) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;

6) wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe.

6. Członek zespołu konkursowego zostaje wyłączony z udziału w jego pracach, jeżeli kandydat pozostaje z nim w stosunku:

1) małżeństwa lub we wspólnym pożyciu;

2) pokrewieństwa albo powinowactwa do trzeciego stopnia;

3) przysposobienia, opieki lub kurateli;

4) zależności służbowej;

5) osobistym tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do jego obiektywizmu.

7. Powody wyłączenia trwają pomimo ustania małżeństwa, przysposobienia, opieki lub kurateli.

8. Członkowie zespołu konkursowego przed rozpoczęciem prac zespołu składają pisemne oświadczenie, iż nie zachodzą w ich przypadku powody wyłączenia, o których mowa w ust. 6, oraz powody odwołania, o których mowa w ust. 5 pkt 2, 5 i 6.

Art. 20.

1. Konkurs przeprowadza komisja konkursowa powoływana przez Ministra Sprawiedliwości na wniosek Dyrektora Krajowej Szkoły. Członkami komisji konkursowej mogą być osoby, których wiedza, doświadczenie zawodowe i autorytet dają rękojmię prawidłowego przebiegu konkursu.

2. W skład komisji konkursowej wchodzi:

1) sekretarz wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród sędziów, prokuratorów i referendarzy sądowych delegowanych do Krajowej Szkoły;

2) 2 sędziów lub prokuratorów będących wykładowcami Krajowej Szkoły, wskazanych przez Dyrektora Krajowej Szkoły, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa, z których wiedza podlega sprawdzeniu w toku konkursu;

4) 3 prokuratorów wskazanych przez Prokuratora Generalnego, po uzgodnieniu z Prokuratorem Krajowym, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa, z których wiedza podlega sprawdzeniu w toku konkursu;

4) 3 prokuratorów wskazanych przez Prokuratora Generalnego po uzgodnieniu z Prokuratorem Krajowym spośród prokuratorów Prokuratury Krajowej, prokuratorów prokuratur regionalnych lub prokuratorów prokuratur okręgowych, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa, które podlegają sprawdzeniu w toku konkursu;

5) sędzia, przedstawiciel Krajowej Rady Sądownictwa;

6) prokurator, przedstawiciel Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym.

2a. Jeżeli wymagają tego względy organizacyjne związane z dużą liczbą kandydatów, liczba członków komisji konkursowej, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4, może zostać zwiększona, lecz nie więcej niż dwukrotnie.

3. Przewodniczącego komisji konkursowej oraz jego zastępcę wyznacza Minister Sprawiedliwości spośród członków komisji. Przewodniczący komisji konkursowej albo jego zastępca kieruje pracami komisji.

4. Do członków komisji konkursowej stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 5–8.

5. Jeżeli wymagają tego względy organizacyjne związane z dużą liczbą kandydatów, przebieg testu nadzorują zespoły powołane przez Ministra Sprawiedliwości w uzgodnieniu z prezesem sądu apelacyjnego lub prokuratorem regionalnym, właściwymi ze względu na miejsce przeprowadzania testu.

6. W skład zespołów wchodzą urzędnicy sądów i prokuratury z obszarów właściwości sądów apelacyjnych lub prokuratur regionalnych, o których mowa w ust. 5.

6a. W pracach komisji konkursowej uczestniczy przedstawiciel Ministra Sprawiedliwości w charakterze obserwatora.

7. Pracami zespołów kieruje wyznaczony przez Ministra Sprawiedliwości członek komisji konkursowej. Do członków zespołów stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 5–8.

Art. 21.

1. Przed przystąpieniem do konkursu kandydat uiszcza opłatę za udział w konkursie.

2. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Dyrektora Krajowej Szkoły określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1 — nie wyższą niż równowartość 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w art. 2 ust. 3–5 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207) — uwzględniając konieczność prawidłowego i efektywnego przeprowadzenia naboru.

3. W przypadku złożenia przez kandydata, nie później niż na 21 dni przed terminem pierwszego etapu konkursu, pisemnego oświadczenia o odstąpieniu od udziału w konkursie Dyrektor Krajowej Szkoły, na wniosek kandydata, zwraca 2/3 uiszczonej opłaty.

Art. 22.

1. Po przeprowadzeniu konkursu komisja konkursowa przedstawia Dyrektorowi Krajowej Szkoły listę kwalifikacyjną kandydatów na aplikantów aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej, zwaną dalej „listą kwalifikacyjną”, zawierającą imiona i nazwiska kandydatów, którzy uczestniczyli w obu etapach naboru na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską, z podaniem liczby punktów uzyskanych przez każdego kandydata i liczby porządkowej wskazującej jego miejsce na tej liście wraz z dokumentacją, oraz ogłasza listę kwalifikacyjną w Biuletynie Informacji Publicznej.

2. O miejscu na liście kwalifikacyjnej decyduje suma punktów uzyskanych przez kandydatów w konkursie. Jeżeli 2 lub więcej kandydatów uzyska taką samą liczbę punktów, wszystkich tych kandydatów umieszcza się na jednym miejscu na liście kwalifikacyjnej.

Art. 23.

1. Kandydat umieszczony na liście kwalifikacyjnej może, w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia tej listy w Biuletynie Informacji Publicznej, złożyć do Dyrektora Krajowej Szkoły wniosek o przyjęcie na aplikację sędziowską lub aplikację prokuratorską, dołączając oryginał lub urzędowo poświadczony odpis dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych studiów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu zawodowego magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej, zaświadczenie, że jest zdolny — ze względu na stan zdrowia — do pełnienia obowiązków sędziego lub prokuratora, oraz aktualną fotografię odpowiadającą wymaganiom stosowanym przy wydawaniu dowodów osobistych.

2. Wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, oraz badanie kandydata na aplikanta aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej odbywa się na zasadach obowiązujących kandydata na stanowisko sędziowskie.

Art. 24.

1. Aplikantem aplikacji sędziowskiej albo aplikacji prokuratorskiej może zostać osoba:

1) która posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich;

1a) która nie ukończyła w dniu przeprowadzenia pierwszego etapu konkursu 35. roku życia;

2) która posiada nieposzlakowaną opinię;

3) która nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;

4) która ukończyła wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskała tytuł zawodowy magistra lub zagraniczne studia prawnicze uznane w Rzeczypospolitej Polskiej;

5) której stan zdrowia pozwala na pełnienie obowiązków sędziego albo prokuratora.

2. Dyrektor Krajowej Szkoły zasięga informacji z Krajowego Rejestru Karnego o każdym kandydacie umieszczonym na liście kwalifikacyjnej, który złożył wniosek o przyjęcie na aplikację sędziowską lub aplikację prokuratorską.

Art. 25.

1. Dyrektor Krajowej Szkoły wydaje decyzję w sprawie przyjęcia na aplikację sędziowską albo aplikację prokuratorską.

2. Decyzję o przyjęciu na aplikację sędziowską albo aplikację prokuratorską Dyrektor Krajowej Szkoły wydaje kierując się kolejnością umieszczenia kandydatów na liście kwalifikacyjnej, do wyczerpania limitów przyjęć na te aplikacje. W przypadku gdy miejsce na liście kwalifikacyjnej, w którym następuje wyczerpanie limitu przyjęć na daną aplikację, zajmuje więcej niż jeden kandydat, limit ten zostaje podwyższony do wysokości umożliwiającej przyjęcie tych kandydatów zgodnie ze złożonymi przez nich wnioskami.

3. Listy kandydatów przyjętych na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską Dyrektor Krajowej Szkoły ogłasza niezwłocznie w Biuletynie Informacji Publicznej. Listy zawierają imiona i nazwiska kandydatów, z podaniem liczby porządkowej wskazującej miejsce kandydata na danej liście.

4. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do Ministra Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Rozpoznanie odwołania następuje w terminie 14 dni od dnia jego wniesienia.

5. Podstawą odwołania w przypadku, o którym mowa w ust. 4, może być jedynie naruszenie warunków oraz trybu rekrutacji na aplikację sędziowską albo aplikację prokuratorską, określonych w ustawie i przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 52 pkt 1.

6. Od decyzji Ministra Sprawiedliwości wydanej po rozpatrzeniu odwołania przysługuje skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia tej decyzji.

7. W przypadku uwzględnienia skargi, o której mowa w ust. 6, Dyrektor Krajowej Szkoły wydaje niezwłocznie decyzję w sprawie przyjęcia na aplikację sędziowską albo aplikację prokuratorską.

8. W przypadku niepodjęcia przez aplikanta aplikacji sędziowskiej albo aplikacji prokuratorskiej w terminie 7 dni od dnia jej rozpoczęcia oraz rezygnacji aplikanta z odbywania aplikacji sędziowskiej albo aplikacji prokuratorskiej w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia Dyrektor Krajowej Szkoły informuje kolejnego kandydata umieszczonego na liście kwalifikacyjnej o zwolnionym miejscu i możliwości złożenia wniosku o przyjęcie na aplikację w terminie 14 dni od dnia powiadomienia o zwolnionym miejscu. Przepisy ust. 1, 2 i 4–7 stosuje się odpowiednio.

Art. 26.

Przed objęciem obowiązków aplikanci aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej składają ślubowanie wobec Dyrektora Krajowej Szkoły według następującej roty: „Ślubuję uroczyście sumiennie wypełniać obowiązki aplikanta Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości, dbać o dobre imię Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury oraz dochować tajemnicy prawnie chronionej”; składający ślubowanie może dodać zwrot: „Tak mi dopomóż Bóg”.

Art. 26a.

1. Aplikant aplikacji sędziowskiej i aplikant aplikacji prokuratorskiej otrzymują legitymację aplikanta Krajowej Szkoły.

2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze zarządzenia, wzór legitymacji aplikanta Krajowej Szkoły.

Art. 27.

1. Aplikacja sędziowska i aplikacja prokuratorska trwają 36 miesięcy i rozpoczynają się nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia list, o których mowa w art. 25 ust. 3.

2. Dyrektor Krajowej Szkoły określa, w drodze zarządzenia, termin rozpoczęcia aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej. Zarządzenie to zamieszcza się w Biuletynie Informacji Publicznej.

3. W trakcie aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej aplikanci odbywają zajęcia w Krajowej Szkole oraz praktyki zgodnie z programem aplikacji.

4. Dyrektor Krajowej Szkoły wyznacza aplikantowi patrona koordynatora, który służy aplikantowi pomocą merytoryczną oraz nadzoruje i koordynuje prawidłowy przebieg jego praktyk, zgodnie z programem aplikacji.

5. Na czas odbywania przez aplikanta praktyk Dyrektor Krajowej Szkoły, na wniosek patrona koordynatora, wyznacza aplikantowi patrona każdej z praktyk, który zapoznaje aplikanta z czynnościami należącymi do zakresu jego obowiązków w trakcie praktyki. Niezwłocznie po jej zakończeniu patron praktyki przedstawia patronowi koordynatorowi pisemną opinię wraz z oceną przebiegu praktyki.

6. Dyrektor Krajowej Szkoły może, na wniosek aplikanta, ustalić indywidualny tok odbywania aplikacji, jeżeli uzna, że choroba, wypadek losowy lub inna udokumentowana przez aplikanta przyczyna uniemożliwiają mu odbywanie zajęć lub praktyk zgodnie z programem aplikacji. W ramach indywidualnego toku odbywania aplikacji aplikant ma obowiązek przystąpić do wszystkich przewidzianych w programie aplikacji sprawdzianów.

6a. Przepisu ust. 6 nie stosuje się do aplikantów aplikacji uzupełniającej sędziowskiej oraz aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej.

7. (uchylony)

Art. 28.–31.

(uchylone)

Art. 32.

1. Aplikanci przystępują do egzaminu sędziowskiego nie później niż w terminie miesiąca od dnia ukończenia aplikacji sędziowskiej. O terminie tego egzaminu Dyrektor Krajowej Szkoły obwieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej co najmniej na 4 miesiące przed dniem zakończenia aplikacji sędziowskiej.

1a. Jeżeli w danym roku egzamin, o którym mowa w ust. 1, nie jest przeprowadzany, Minister Sprawiedliwości może wyznaczyć jeden termin egzaminu sędziowskiego. W innych uzasadnionych przypadkach Minister Sprawiedliwości może wyznaczyć dodatkowy termin egzaminu sędziowskiego, nie więcej niż jeden w danym roku. O terminie egzaminu Dyrektor Krajowej Szkoły obwieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej co najmniej na 4 miesiące przed dniem egzaminu.

2. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu sędziowskiego jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich sprawdzianów i praktyk objętych programem aplikacji.

3. Egzamin sędziowski składa się z części pisemnej i ustnej.

4. Warunkiem zdania egzaminu sędziowskiego jest uzyskanie co najmniej 60% możliwych do zdobycia punktów zarówno z części pisemnej, jak i części ustnej egzaminu, lecz nie mniej niż 50% z każdej dziedziny w części ustnej egzaminu. Do części ustnej egzaminu nie może zostać dopuszczony zdający, który za rozwiązanie jednego z zadań praktycznych uzyskał mniej niż 30% możliwych do zdobycia punktów.

5. Zadania praktyczne na część pisemną oraz kazusy na część ustną egzaminu sędziowskiego opracowuje zespół egzaminacyjny powołany przez Ministra Sprawiedliwości na wniosek Dyrektora Krajowej Szkoły.

6. W skład zespołu egzaminacyjnego wchodzi:

1) przewodniczący wskazany przez Ministra Sprawiedliwości spośród sędziów;

2) sekretarz wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród pracowników Krajowej Szkoły lub osób do niej delegowanych;

3) 7 sędziów wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa objętych zakresem egzaminu;

4) sędzia wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród sędziów będących wykładowcami Krajowej Szkoły, specjalista z poszczególnych dziedzin prawa objętych zakresem egzaminu.

7. Przewodniczący zespołu egzaminacyjnego kieruje jego pracami.

8. Egzamin sędziowski przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez Ministra Sprawiedliwości na wniosek Dyrektora Krajowej Szkoły.

9. W skład komisji egzaminacyjnej wchodzi:

1) przewodniczący wskazany przez Ministra Sprawiedliwości spośród sędziów;

2) sekretarz wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród sędziów delegowanych do Krajowej Szkoły;

3) 7 sędziów wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa objętych zakresem egzaminu;

4) sędzia wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród sędziów będących wykładowcami Krajowej Szkoły, specjalista z poszczególnych dziedzin prawa objętych zakresem egzaminu.

9a. W pracach komisji egzaminacyjnej uczestniczy przedstawiciel Ministra Sprawiedliwości w charakterze obserwatora.

9b. W pracach komisji egzaminacyjnej może uczestniczyć przedstawiciel Krajowej Rady Sądownictwa w charakterze obserwatora.

10. Członkiem komisji egzaminacyjnej nie może być członek zespołu egzaminacyjnego.

11. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej kieruje jej pracami.

12. Do członków zespołu egzaminacyjnego oraz członków komisji egzaminacyjnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 5–8.

Art. 32a.

1. Dyrektor Krajowej Szkoły zasięga o każdym z aplikantów, którzy przystąpili do egzaminu sędziowskiego lub zgłosili zamiar uczestniczenia w wyborze wolnych stanowisk asesorskich na podstawie art. 33a ust. 6 lub nieobsadzonych stanowisk asesorskich, o których mowa w art. 33b ust. 6, informacji z Krajowego Rejestru Karnego oraz informacji od właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu aplikanta komendanta wojewódzkiego Policji albo Komendanta Stołecznego Policji. We wniosku do komendanta wojewódzkiego Policji albo Komendanta Stołecznego Policji wskazuje się imię, nazwisko i numer PESEL aplikanta. Komendant wojewódzki Policji oraz Komendant Stołeczny Policji uzyskują i sporządzają informacje w oparciu o dane zawarte w policyjnych systemach teleinformatycznych, a następnie przedstawiają Dyrektorowi Krajowej Szkoły pisemne informacje o aplikancie w terminie 14 dni od dnia wpływu wniosku.

2. Minister Sprawiedliwości nie później niż w dniu rozpoczęcia części ustnej egzaminu sędziowskiego ogłasza, w drodze zarządzenia, wykaz wolnych stanowisk asesorskich przewidzianych dla egzaminowanych aplikantów aplikacji sędziowskiej zawierający informacje o wydziałach, do których stanowiska te zostały przydzielone. Dyrektor Krajowej Szkoły zamieszcza zarządzenie w Biuletynie Informacji Publicznej.

Art. 33.

1. Dyrektor Krajowej Szkoły może udzielić aplikantowi aplikacji sędziowskiej, na jego wniosek, zezwolenia na przystąpienie do egzaminu sędziowskiego w terminie późniejszym, jeżeli uzna, że choroba, wypadek losowy lub inna udokumentowana przez aplikanta przyczyna uniemożliwiają przystąpienie do egzaminu w terminie, o którym mowa w art. 32 ust. 1, lub jego ukończenie.

2. Wniosek o zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, składa się nie później niż w terminie 30 dni od dnia ustania przyczyny uzasadniającej nieprzystąpienie do egzaminu sędziowskiego, nie później jednak niż w terminie 18 miesięcy od dnia zakończenia egzaminu.

3. Aplikant, który nie przystąpił do egzaminu sędziowskiego w wyznaczonym terminie i nie uzyskał zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, lub odstąpił bez usprawiedliwienia od egzaminu w czasie jego trwania albo nie zdał egzaminu, może przystąpić ponownie do egzaminu sędziowskiego tylko raz.

4. Aplikanci, o których mowa w ust. 1 i 3, przystępują do egzaminu sędziowskiego w terminie wyznaczonym na podstawie art. 32 ust. 1 lub 1a, jednak nie później niż w terminie 36 miesięcy od dnia ukończenia aplikacji sędziowskiej.

Art. 33a.

1. Dyrektor Krajowej Szkoły, w terminie 14 dni od dnia zakończenia egzaminu sędziowskiego, sporządza i ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej listę klasyfikacyjną egzaminowanych aplikantów aplikacji sędziowskiej. Lista ta zawiera imiona i nazwiska egzaminowanych aplikantów aplikacji sędziowskiej, liczbę punktów uzyskanych na egzaminie przez każdego aplikanta oraz liczbę porządkową wskazującą jego miejsce na liście. Warunkiem umieszczenia na tej liście jest złożenie egzaminu sędziowskiego.

2. O kolejności na liście, o której mowa w ust. 1, decyduje suma punktów uzyskanych przez aplikanta z egzaminu sędziowskiego.

3. W przypadku równej liczby punktów uzyskanych przez 2 lub więcej aplikantów o kolejności na liście, o której mowa w ust. 1, decyduje średnia arytmetyczna punktów uzyskanych przez aplikanta ze wszystkich sprawdzianów w czasie aplikacji, a jeżeli liczba punktów jest taka sama, o kolejności decyduje wynik losowania.

4. Dyrektor Krajowej Szkoły przedstawia egzaminowanemu aplikantowi aplikacji sędziowskiej wykaz wolnych stanowisk asesorskich, o których mowa w art. 32a ust. 2.

5. Egzaminowanemu aplikantowi aplikacji sędziowskiej przysługuje wybór jednego z wolnych stanowisk asesorskich, o których mowa w art. 32a ust. 2, według kolejności miejsca zajmowanego na liście, o której mowa w ust. 1. Najpóźniej w chwili przedstawienia propozycji dokonania wyboru stanowiska asesorskiego aplikant może wskazać dalsze miejsce na tej liście, z którego dokona wyboru. W takim przypadku kolejność na liście, o której mowa w ust. 1, ulega przesunięciu w sposób zapewniający zastąpienie miejsca zwolnionego.

5a. Najpóźniej w chwili przedstawienia propozycji dokonania wyboru stanowiska asesorskiego egzaminowany aplikant aplikacji sędziowskiej składa oświadczenie na piśmie o posiadaniu wyłącznie obywatelstwa polskiego albo o posiadaniu także obywatelstwa innego państwa. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu uprawnionego do odebrania oświadczenia o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Aplikantowi posiadającemu także obywatelstwo innego państwa nie przysługuje wybór stanowiska asesorskiego.

6. Egzaminowanego aplikanta aplikacji sędziowskiej zajmującego na liście, o której mowa w ust. 1, miejsce, z którego nie przysługiwał wybór wolnego stanowiska asesorskiego, umieszcza się, na jego wniosek, na liście, o której mowa w ust. 1, sporządzanej w 3 kolejnych latach. W takim przypadku podstawą ustalenia miejsca na tej liście jest liczba punktów uzyskanych przez aplikanta z egzaminu sędziowskiego. Wniosek składa się do Dyrektora Krajowej Szkoły nie później niż do dnia rozpoczęcia egzaminu sędziowskiego w danym roku. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

7. Na wniosek aplikanta, który z przyczyn losowych nie złożył oświadczenia o wyborze stanowiska asesorskiego, Dyrektor Krajowej Szkoły może wydać decyzję przyznającą aplikantowi prawo uczestniczenia w kolejnym wyborze stanowisk asesorskich na zasadach określonych w ust. 6.

8. Od decyzji, o której mowa w ust. 7, aplikantowi przysługuje odwołanie do Ministra Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Rozpoznanie odwołania następuje w terminie 14 dni od dnia jego wniesienia.

9. Od decyzji Ministra Sprawiedliwości wydanej po rozpoznaniu odwołania przysługuje skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia tej decyzji.

10. Aplikant aplikacji sędziowskiej może dokonać wyboru stanowiska asesorskiego przez ustanowionego w tym celu pełnomocnika. Pełnomocnictwo wymaga formy pisemnej.

11. Dyrektor Krajowej Szkoły przedstawia Krajowej Radzie Sądownictwa listę, o której mowa w ust. 1, wskazując wybrane przez poszczególnych aplikantów stanowiska asesorskie. Do tej listy Dyrektor Krajowej Szkoły dołącza uzyskane o każdym z aplikantów informacje, o których mowa w art. 32a ust. 1.

12. Listę, o której mowa w ust. 1, ze wskazaniem wybranych przez poszczególnych aplikantów stanowisk asesorskich z obszaru danej apelacji, Dyrektor Krajowej Szkoły przekazuje właściwemu prezesowi sądu apelacyjnego.

13. Niezłożenie przez aplikanta aplikacji sędziowskiej oświadczenia o wyborze stanowiska asesorskiego w trybie, o którym mowa w ust. 5–7, powoduje utratę możliwości mianowania na stanowisko asesorskie.

14. Krajowa Rada Sądownictwa w terminie dwóch miesięcy od dnia przedstawienia listy, o której mowa w ust. 1, i informacji, o których mowa w art. 32a ust. 1, może zgłosić sprzeciw wobec mianowania egzaminowanego aplikanta aplikacji sędziowskiej na asesora sądowego.

15. W przypadku braku sprzeciwu, o którym mowa w ust. 14, albo uchylenia uchwały Krajowej Rady Sądownictwa wyrażającej sprzeciw, Krajowa Rada Sądownictwa niezwłocznie przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosek o mianowanie na stanowisko asesora sądowego wraz ze wskazaniem wybranego miejsca służbowego asesora sądowego.

Art. 33b.

1. W razie nieobsadzenia przez aplikantów aplikacji sędziowskiej wszystkich wolnych stanowisk asesorskich, o których mowa w art. 32a ust. 2, Minister Sprawiedliwości może zarządzić przeznaczenie nieobsadzonych stanowisk asesorskich w wydziałach karnych do objęcia przez aplikantów aplikacji prokuratorskiej, którzy zdali w danym roku egzamin prokuratorski.

2. W przypadku wydania zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, Dyrektor Krajowej Szkoły ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej listę nieobsadzonych stanowisk asesorskich, o których mowa w ust. 1, i wzywa aplikantów aplikacji prokuratorskiej do zgłoszenia zamiaru objęcia tych stanowisk w terminie 14 dni.

3. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, Dyrektor Krajowej Szkoły sporządza i ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej listę klasyfikacyjną egzaminowanych aplikantów aplikacji prokuratorskiej ubiegających się o stanowiska asesorskie, o których mowa w ust. 1. Lista ta zawiera imiona i nazwiska egzaminowanych aplikantów aplikacji prokuratorskiej, liczbę punktów uzyskanych na egzaminie prokuratorskim przez każdego aplikanta oraz liczbę porządkową wskazującą jego miejsce na liście. Warunkiem umieszczenia na tej liście jest złożenie egzaminu prokuratorskiego.

4. Najpóźniej w chwili dokonywania wyboru stanowiska asesorskiego, o którym mowa w ust. 1, aplikant aplikacji prokuratorskiej przedstawia zaświadczenie, że jest zdolny — ze względu na stan zdrowia — do pełnienia obowiązków sędziego. Wydanie zaświadczenia oraz badanie aplikanta aplikacji prokuratorskiej odbywa się na zasadach obowiązujących kandydata na stanowisko sędziowskie.

5. W przypadku równej liczby punktów uzyskanych przez 2 lub więcej aplikantów o kolejności na liście, o której mowa w ust. 3, decyduje średnia arytmetyczna punktów uzyskanych przez aplikanta ze wszystkich sprawdzianów w czasie aplikacji, a jeżeli liczba punktów jest taka sama, o kolejności decyduje wynik losowania.

6. Egzaminowanemu aplikantowi aplikacji prokuratorskiej przysługuje wybór jednego z nieobsadzonych stanowisk asesorskich, o których mowa w ust. 1, według kolejności miejsca zajmowanego na liście, o której mowa w ust. 3.

7. Najpóźniej w chwili przedstawienia propozycji dokonania wyboru stanowiska asesorskiego, o którym mowa w ust. 1, aplikant może wskazać dalsze miejsce na liście, o której mowa w ust. 3, z którego dokona wyboru. W takim przypadku kolejność na tej liście ulega przesunięciu w sposób zapewniający zastąpienie miejsca zwolnionego.

7a. Najpóźniej w chwili przedstawienia propozycji dokonania wyboru stanowiska asesorskiego egzaminowany aplikant aplikacji prokuratorskiej składa oświadczenie na piśmie o posiadaniu wyłącznie obywatelstwa polskiego albo o posiadaniu także obywatelstwa innego państwa. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu uprawnionego do odebrania oświadczenia o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Aplikantowi posiadającemu także obywatelstwo innego państwa nie przysługuje wybór stanowiska asesorskiego.

8. Aplikant aplikacji prokuratorskiej może dokonać wyboru stanowiska asesorskiego, o którym mowa w ust. 1, przez ustanowionego w tym celu pełnomocnika. Pełnomocnictwo wymaga formy pisemnej.

9. Dyrektor Krajowej Szkoły przedstawia Krajowej Radzie Sądownictwa listę, o której mowa w ust. 3, wskazując wybrane przez poszczególnych aplikantów aplikacji prokuratorskiej stanowiska asesorskie. Do tej listy Dyrektor Krajowej Szkoły dołącza uzyskane o każdym z aplikantów informacje, o których mowa w art. 32a ust. 1.

10. Krajowa Rada Sądownictwa w terminie dwóch miesięcy od dnia przedstawienia listy, o której mowa w ust. 3, i informacji, o których mowa w art. 32a ust. 1, może zgłosić sprzeciw wobec mianowania egzaminowanego aplikanta aplikacji prokuratorskiej na asesora sądowego.

11. W przypadku braku sprzeciwu, o którym mowa w ust. 10, albo uchylenia uchwały Krajowej Rady Sądownictwa wyrażającej sprzeciw, Krajowa Rada Sądownictwa niezwłocznie przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosek o mianowanie egzaminowanego aplikanta aplikacji prokuratorskiej na stanowisko asesora sądowego wraz ze wskazaniem wybranego miejsca służbowego asesora sądowego.

Art. 33c.

Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb dokonywania wyboru stanowisk asesorskich przez egzaminowanych aplikantów aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej, uwzględniając potrzebę sprawnego przeprowadzania przez Dyrektora Krajowej Szkoły rekrutacji na stanowiska asesorskie.

Art. 34.

1. Aplikanci przystępują do egzaminu prokuratorskiego nie później niż w terminie miesiąca od dnia ukończenia aplikacji prokuratorskiej. O terminie tego egzaminu Dyrektor Krajowej Szkoły obwieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej co najmniej na 4 miesiące przed dniem zakończenia aplikacji prokuratorskiej.

1a. Warunkiem zdania egzaminu prokuratorskiego jest uzyskanie co najmniej 60% możliwych do zdobycia punktów zarówno z części pisemnej, jak i części ustnej egzaminu, lecz nie mniej niż 50% z każdej dziedziny w części ustnej egzaminu. Do części ustnej egzaminu nie może zostać dopuszczony zdający, który za rozwiązanie jednego z zadań praktycznych uzyskał mniej niż 30% możliwych do zdobycia punktów.

2. Do egzaminu prokuratorskiego, zespołu egzaminacyjnego opracowującego zadania i kazusy na egzamin prokuratorski oraz komisji egzaminacyjnej powołanej do przeprowadzenia egzaminu prokuratorskiego, a także do ich członków stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 5–8 oraz art. 32 ust. 2, 3, 5, 8 i 10, a do aplikantów — przepis art. 33.

3. Przewodniczący zespołu egzaminacyjnego i przewodniczący komisji egzaminacyjnej kierują odpowiednio pracami zespołu oraz komisji.

4. W skład zespołu egzaminacyjnego wchodzi:

1) przewodniczący wskazany przez Prokuratora Generalnego spośród prokuratorów;

2) sekretarz wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród pracowników Krajowej Szkoły lub osób do niej delegowanych;

3) 7 prokuratorów wskazanych przez Prokuratora Generalnego, po uzgodnieniu z Prokuratorem Krajowym, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa i nauk pokrewnych objętych zakresem egzaminu;

4) prokurator wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród prokuratorów będących wykładowcami Krajowej Szkoły, specjalista z poszczególnych dziedzin prawa i nauk pokrewnych objętych zakresem egzaminu.

5. W skład komisji egzaminacyjnej wchodzi:

1) przewodniczący wskazany przez Prokuratora Generalnego spośród prokuratorów;

2) sekretarz wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród prokuratorów delegowanych do Krajowej Szkoły;

3) 7 prokuratorów wskazanych przez Prokuratora Generalnego, po uzgodnieniu z Prokuratorem Krajowym, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa i nauk pokrewnych objętych zakresem egzaminu;

4) prokurator wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród prokuratorów będących wykładowcami Krajowej Szkoły, specjalista z poszczególnych dziedzin prawa i nauk pokrewnych objętych zakresem egzaminu.

6. W pracach komisji egzaminacyjnej uczestniczy przedstawiciel Ministra Sprawiedliwości w charakterze obserwatora.

7. W pracach komisji egzaminacyjnej może uczestniczyć przedstawiciel Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym w charakterze obserwatora.

Art. 35.

1. Dyrektor Krajowej Szkoły, w terminie 14 dni od dnia zakończenia egzaminu prokuratorskiego, sporządza i przekazuje Prokuratorowi Generalnemu listę klasyfikacyjną egzaminowanych aplikantów aplikacji prokuratorskiej. Lista ta zawiera imiona i nazwiska egzaminowanych aplikantów aplikacji prokuratorskiej, liczbę punktów uzyskanych na egzaminie przez każdego aplikanta oraz liczbę porządkową wskazującą jego miejsce na liście. Warunkiem umieszczenia na tej liście jest złożenie egzaminu prokuratorskiego.

2. O kolejności na liście, o której mowa w ust. 1, decyduje suma punktów uzyskanych przez aplikanta z egzaminu prokuratorskiego.

3. W przypadku równej liczby punktów uzyskanych przez dwóch lub większą liczbę aplikantów o kolejności na liście decyduje suma punktów uzyskanych przez aplikanta ze wszystkich praktyk i sprawdzianów w czasie aplikacji. Przepis art. 22 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. Prokurator Generalny przedstawia egzaminowanemu aplikantowi aplikacji prokuratorskiej propozycję pracy na stanowisku asesora prokuratury w powszechnej jednostce organizacyjnej prokuratury według kolejności miejsca zajmowanego na liście, o której mowa w ust. 1.

4a. Najpóźniej w chwili przedstawienia propozycji pracy na stanowisku asesora prokuratury egzaminowany aplikant aplikacji prokuratorskiej składa oświadczenie na piśmie o posiadaniu wyłącznie obywatelstwa polskiego albo o posiadaniu także obywatelstwa innego państwa. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu uprawnionego do odebrania oświadczenia o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Aplikantowi posiadającemu także obywatelstwo innego państwa nie przysługuje możliwość przyjęcia propozycji pracy na stanowisku asesora prokuratury.

5. Prokurator Generalny określa corocznie, w drodze zarządzenia, liczbę stanowisk asesorów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury przewidzianych dla egzaminowanych aplikantów.

6. (uchylony)

Art. 36.

Dyrektor Krajowej Szkoły wydaje dyplom ukończenia aplikacji oraz dyplom złożenia egzaminu sędziowskiego, prokuratorskiego i referendarskiego.

Art. 37.

1. Członkom zespołu konkursowego i zespołów egzaminacyjnych oraz komisji konkursowej i komisji egzaminacyjnych za udział w pracach przysługuje wynagrodzenie.

2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia członków zespołu konkursowego i zespołów egzaminacyjnych oraz komisji konkursowej i komisji egzaminacyjnych, w wymiarze nie większym niż miesięczne wynagrodzenie zasadnicze sędziego w stawce piątej — uwzględniając zakres i rodzaj ich obowiązków oraz nakład pracy.

Rozdział 3a

Aplikacje sędziowska i prokuratorska prowadzone w formie aplikacji uzupełniających

Art. 37a.

1. Aplikacja sędziowska i aplikacja prokuratorska mogą być prowadzone także w formie aplikacji uzupełniających.

2. Do aplikacji uzupełniających i aplikantów tych aplikacji stosuje się odpowiednio przepisy o aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej oraz aplikantach tych aplikacji, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Art. 37b.

1. Aplikantem aplikacji uzupełniającej sędziowskiej albo aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej może zostać osoba, która spełnia warunki, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1 i 2–5, a także:

1) nie ukończyła 40. roku życia w dniu przeprowadzenia konkursu na aplikację uzupełniającą sędziowską albo w pierwszym dniu przeprowadzenia konkursu na aplikację uzupełniającą prokuratorską;

2) w okresie 5 lat przed dniem przeprowadzenia konkursu na aplikację uzupełniającą sędziowską albo na aplikację uzupełniającą prokuratorską była zatrudniona łącznie przez okres co najmniej 2 lat na stanowisku referendarza sądowego, asystenta sędziego lub asystenta prokuratora;

3) w dniu przeprowadzenia konkursu na aplikację uzupełniającą sędziowską albo na aplikację uzupełniającą prokuratorską jest zatrudniona na stanowisku referendarza sądowego, asystenta sędziego lub asystenta prokuratora.

2. W przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze okres zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, podlega proporcjonalnemu wydłużeniu.

Art. 37c.

Zgłoszenia do konkursu na aplikację uzupełniającą sędziowską oraz na aplikację uzupełniającą prokuratorską zawierają, oprócz dokumentów wskazanych w art. 17 ust. 4, także kopie dokumentów potwierdzających zatrudnienie, o którym mowa w art. 37b ust. 1 pkt 2 i 3.

Art. 37d.

1. Nabór na aplikację uzupełniającą sędziowską odbywa się w drodze konkursu składającego się z testu sprawdzającego wiedzę z poszczególnych dziedzin prawa, innego niż test, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1.

2. Nabór na aplikację uzupełniającą prokuratorską odbywa się w drodze konkursu, składającego się z egzaminu ustnego i oceny pracy na dotychczasowym stanowisku, przeprowadzanego przez komisję konkursową powołaną przez Prokuratora Krajowego.

3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób powoływania komisji konkursowej do przeprowadzenia konkursu na aplikację uzupełniającą prokuratorską, sposób przeprowadzenia konkursu, a także zakres i kryteria oceny wyników egzaminu ustnego, uwzględniając wymogi związane z zapewnieniem obiektywnej oceny uczestników konkursu oraz sprawności jego przeprowadzenia.

Art. 37e.

Opłata za udział w konkursie na aplikację uzupełniającą sędziowską oraz na aplikację uzupełniającą prokuratorską wynosi 50% opłaty ustalonej na podstawie art. 21 ust. 2.

Art. 37f.

1. Aplikacja uzupełniająca sędziowska i aplikacja uzupełniająca prokuratorska trwają 18 miesięcy.

2. Zajęcia dla aplikantów aplikacji uzupełniającej sędziowskiej i aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej odbywają się w soboty i niedziele zgodnie z programem aplikacji.

3. Praktyki dla aplikantów aplikacji uzupełniającej sędziowskiej i aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej odbywają się w wymiarze jednego dnia tygodniowo zgodnie z programem aplikacji.

4. Aplikantowi aplikacji uzupełniającej sędziowskiej i aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej przysługuje zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia w celu uczestniczenia w zajęciach i praktykach oraz w egzaminie sędziowskim albo prokuratorskim.

5. Prezes sądu, w którym zatrudniony jest aplikant aplikacji uzupełniającej sędziowskiej lub aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej, albo kierownik jednostki organizacyjnej prokuratury, w której zatrudniony jest aplikant aplikacji uzupełniającej sędziowskiej lub aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej, przedstawiają Dyrektorowi Krajowej Szkoły co 6 miesięcy opinię o pracy aplikanta.

Art. 37g.

1. Dyrektor Krajowej Szkoły skreśla aplikanta aplikacji uzupełniającej sędziowskiej albo aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej z listy aplikantów w przypadkach wskazanych w art. 41 ust. 1, a także jeżeli ustał stosunek pracy aplikanta na stanowisku referendarza sądowego, asystenta sędziego lub asystenta prokuratora, zaś aplikant w okresie 30 dni od dnia ustania stosunku pracy nie nawiązał nowego stosunku pracy na stanowisku referendarza sądowego, asystenta sędziego lub asystenta prokuratora.

2. Dyrektor Krajowej Szkoły może skreślić aplikanta aplikacji uzupełniającej sędziowskiej albo aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej z listy aplikantów w przypadkach wskazanych w art. 41 ust. 2 pkt 1a i 4–7, a także jeżeli aplikant opuścił z przyczyn nieusprawiedliwionych ponad 5 dni zajęć lub praktyk objętych programem aplikacji, przy czym za dzień nieobecności uważa się także nieobecność na zajęciach lub praktyce w wymiarze przekraczającym 4 godziny.

Art. 37h.

1. Aplikantowi aplikacji uzupełniającej sędziowskiej i aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej przysługuje 30 dni kalendarzowych wolnych od zajęć i praktyk w pierwszym roku odbywania aplikacji, w terminie wskazanym przez Dyrektora Krajowej Szkoły.

2. Aplikantowi aplikacji uzupełniającej sędziowskiej i aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej przysługuje 30 kolejnych dni kalendarzowych wolnych od zajęć i praktyk bezpośrednio przed dniem rozpoczęcia egzaminu sędziowskiego albo prokuratorskiego. W tym samym okresie aplikantowi przysługuje prawo do płatnego urlopu na przygotowanie się do egzaminu sędziowskiego albo prokuratorskiego.

Art. 37i.

Aplikantowi aplikacji uzupełniającej sędziowskiej i aplikacji uzupełniającej prokuratorskiej stypendium nie przysługuje.

Rozdział 4

Prawa i obowiązki aplikantów

Art. 38.

Aplikant jest uprawniony do bezpłatnego korzystania z bazy dydaktycznej i informatycznej oraz wyposażenia i sprzętu Krajowej Szkoły w celu pogłębiania wiedzy i doskonalenia swoich umiejętności, na warunkach określonych przez Dyrektora Krajowej Szkoły.

Art. 39.

Do obowiązków aplikanta należy:

1) uczestniczenie w zajęciach i praktykach przewidzianych w programie aplikacji;

2) samodzielne pogłębianie wiedzy i umiejętności praktycznych, objętych programem aplikacji;

3) przystępowanie do sprawdzianów oraz egzaminów w terminach przewidzianych programem aplikacji;

4) przestrzeganie regulaminu organizacyjnego Krajowej Szkoły oraz zarządzeń i poleceń porządkowych Dyrektora Krajowej Szkoły.

Art. 40.

1. Dyrektor Krajowej Szkoły, w drodze decyzji, zawiesza aplikanta w jego prawach i obowiązkach, jeżeli:

1) prowadzone jest przeciwko aplikantowi postępowanie o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe;

2) przy wszczęciu lub w toku postępowania o częściowe lub całkowite ubezwłasnowolnienie aplikanta sąd ustanowił doradcę tymczasowego.

2. Dyrektor Krajowej Szkoły, w drodze decyzji, może zawiesić aplikanta w jego prawach i obowiązkach, jeżeli:

1) prowadzone jest przeciwko aplikantowi postępowanie o przestępstwo nieumyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub nieumyślne przestępstwo skarbowe;

2) wniósł o to sam aplikant z powodu długotrwałej choroby lub z innych ważnych przyczyn;

3) aplikant nie kontynuuje aplikacji ze względu na ważne okoliczności uniemożliwiające jej odbywanie, przez okres dłuższy niż 30 dni.

3. W okresie zawieszenia nie wypłaca się przyznanego aplikantowi stypendium.

4. Dyrektor Krajowej Szkoły uchyla decyzję o zawieszeniu w przypadku, o którym mowa w:

1) ust. 1 pkt 1 — jeżeli postępowanie zostało umorzone lub zakończyło się uniewinnieniem;

2) ust. 2 pkt 1 — jeżeli postępowanie zostało umorzone lub zakończyło się uniewinnieniem, lub jeżeli Dyrektor Krajowej Szkoły nie stwierdzi podstaw do skreślenia z listy aplikantów na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 1a;

3) ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 3 — po ustaniu przyczyny zawieszenia;

4) ust. 2 pkt 2 — na wniosek aplikanta.

5. Od decyzji Dyrektora Krajowej Szkoły o zawieszeniu aplikantowi przysługuje odwołanie do Ministra Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Rozpoznanie odwołania następuje w terminie 14 dni od dnia jego wniesienia. Od decyzji Ministra Sprawiedliwości przysługuje skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia tej decyzji.

6. Po uchyleniu decyzji o zawieszeniu aplikant kontynuuje aplikację od etapu, na którym została ona przerwana, jeżeli umożliwia to program aplikacji. W pozostałych przypadkach Dyrektor Krajowej Szkoły ustala aplikantowi indywidualny tok szkolenia, z tym że w jego ramach aplikant ma obowiązek przystąpić do wszystkich przewidzianych w programie aplikacji sprawdzianów.

Art. 40a.

(uchylony)

Art. 40b.

1. Aplikantowi przysługuje 21 dni kalendarzowych wolnych od zajęć i praktyk w pierwszym, drugim i trzecim roku odbywania aplikacji sędziowskiej albo aplikacji prokuratorskiej w terminie wskazanym przez Dyrektora Krajowej Szkoły.

2. Aplikantowi przysługuje także 30 kolejnych dni kalendarzowych wolnych od zajęć i praktyk bezpośrednio przed dniem rozpoczęcia egzaminu sędziowskiego albo prokuratorskiego.

3. Okresy, o których mowa w ust. 1 i 2, wlicza się do czasu trwania aplikacji.

Art. 41.

1. Dyrektor Krajowej Szkoły skreśla aplikanta z listy aplikantów, jeżeli aplikant:

1) nie podjął aplikacji w wyznaczonym terminie;

2) przestał spełniać wymagania określone w art. 24 ust. 1 pkt 1, 2 i 5;

2a) został prawomocnie skazany za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe;

3) (uchylony)

4) złożył pisemne oświadczenie o rezygnacji z odbywania aplikacji;

5)–7) (uchylone)

8) nie zaliczył sprawdzianu;

9) nie zaliczył praktyki.

1a. (uchylony)

2. Dyrektor Krajowej Szkoły może skreślić aplikanta z listy aplikantów, jeżeli aplikant:

1) (uchylony)

1a) został prawomocnie skazany za nieumyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub nieumyślne przestępstwo skarbowe;

2) opuścił z przyczyn nieusprawiedliwionych ponad 30 dni zajęć lub praktyk objętych programem aplikacji, przy czym za dzień nieobecności uważa się także nieobecność na zajęciach lub praktyce w wymiarze przekraczającym 4 godziny;

3) (uchylony)

4) został dwukrotnie ukarany karą nagany;

5) rażąco naruszył obowiązki aplikanta;

6) w sposób rażący uchybił godności aplikanta lub jego zachowanie godzi w dobre imię Krajowej Szkoły;

7) pozostawał zawieszony w prawach i obowiązkach aplikanta przez okres przekraczający łącznie 3 lata.

3. Dyrektor Krajowej Szkoły przed podjęciem decyzji o skreśleniu aplikanta z listy aplikantów umożliwia aplikantowi złożenie wyjaśnień.

4. Od decyzji, o której mowa w ust. 3, aplikantowi przysługuje odwołanie do Ministra Sprawiedliwości, w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Rozpoznanie odwołania następuje w terminie 14 dni od dnia jego wniesienia.

5. Od decyzji Ministra Sprawiedliwości, o której mowa w ust. 4, przysługuje skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego, w terminie 14 dni od dnia doręczenia tej decyzji.

Art. 41a.

1. Dyrektor Krajowej Szkoły przyznaje aplikantowi, na jego wniosek, stypendium na czas odbywania aplikacji.

2. Wysokość stypendium aplikanta nie może przekroczyć wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego referendarza sądowego.

3. Aplikant zachowuje prawo do pobierania przysługującego mu stypendium do dnia poprzedzającego dzień nawiązania stosunku służbowego na stanowisku asesora sądowego albo asesora prokuratury, jednak nie dłużej niż przez okres 4 miesięcy od dnia ukończenia aplikacji.

3a. Prawo do pobierania stypendium wygasa z dniem następującym po dniu ogłoszenia wyników części ustnej egzaminu sędziowskiego albo prokuratorskiego w przypadku jego niezdania, a jeżeli aplikant nie został dopuszczony do części ustnej egzaminu, z dniem następującym po dniu ogłoszenia wyników części pisemnej egzaminu sędziowskiego albo prokuratorskiego.

3b. Prawo do pobierania stypendium wygasa w przypadku nieprzystąpienia przez aplikanta do części pisemnej albo ustnej egzaminu sędziowskiego albo prokuratorskiego, z dniem następującym po dniu przeprowadzenia tej części egzaminu.

3c. Aplikant, który uzyskał zezwolenie, o którym mowa w art. 33 ust. 1, zachowuje prawo do pobierania stypendium przez okres miesiąca od dnia zakończenia aplikacji.

4. Aplikantowi zawieszonemu w prawach i obowiązkach z powodu:

1) długotrwałej choroby powodującej niezdolność do odbywania aplikacji przez okres dłuższy niż 30 dni,

2) konieczności sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem własnym długotrwale chorym, legitymującym się orzeczeniem o niepełnosprawności albo orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności, albo małżonkiem legitymującym się orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności

— wypłaca się 80% stypendium, jednak łącznie nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy w toku całej aplikacji.

5. Aplikantowi zawieszonemu w prawach i obowiązkach z powodu urodzenia dziecka i konieczności sprawowania w związku z tym osobistej opieki nad dzieckiem wypłaca się 80% stypendium nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od dnia urodzenia dziecka.

6. Aplikantka zawieszona w prawach i obowiązkach z powodu stanu zdrowia powodującego niezdolność do odbywania aplikacji przypadającą w okresie ciąży zachowuje prawo do pobierania przyznanego stypendium w pełnej wysokości.

7. Do wniosku o zawieszenie z przyczyn, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i ust. 6, aplikant dołącza zaświadczenie lekarskie wystawione na zwykłym druku, zaś do wniosku o zawieszenie z przyczyn, o których mowa w ust. 4 pkt 2, zaświadczenie lekarskie wystawione na zwykłym druku lub orzeczenie o niepełnosprawności albo orzeczenie o stopniu niepełnosprawności wydane dla osoby, nad którą aplikant sprawuje opiekę.

8. Do wniosku o zawieszenie z przyczyny, o której mowa w ust. 5, aplikant dołącza odpis skrócony aktu urodzenia dziecka wraz z oświadczeniem o konieczności sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem własnym i rezygnacji drugiego z rodziców ze świadczeń związanych z rodzicielstwem, o których mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1133, 1621 i 1834), w całości lub części.

Art. 41b.

1. Stypendium nie przysługuje za dni nieusprawiedliwionej nieobecności aplikanta na zajęciach, przy czym za każdą godzinę nieusprawiedliwionej nieobecności potrąca się 1% stypendium.

2. Za dni usprawiedliwionej nieobecności aplikanta na zajęciach z przyczyn innych niż określone w art. 41a ust. 6 wypłaca się 80% stypendium, proporcjonalnie do okresu trwania nieobecności.

3. Ilekroć przy ustalaniu wysokości stypendium za okres usprawiedliwionej nieobecności okres ten jest oznaczony w miesiącach, za miesiąc uważa się 30 dni.

4. Podstawę wymiaru stypendium za jeden dzień usprawiedliwionej nieobecności stanowi 1/30 część stypendium.

Art. 41c.

1. Aplikant, który pobierał stypendium w okresie aplikacji sędziowskiej albo aplikacji prokuratorskiej, zwraca je, jeżeli:

1) został skreślony z listy aplikantów;

2) nie zdał egzaminu sędziowskiego albo prokuratorskiego;

3) nie przyjął propozycji pracy na stanowisku asesora sądowego albo asesora prokuratury, nie mógł zostać mianowany na to stanowisko z powodu niespełnienia wymogu posiadania wyłącznie obywatelstwa polskiego, zrezygnował z tego stanowiska albo utracił urząd i stanowisko asesora sądowego.

2. Aplikant nie ma obowiązku zwrotu stypendium w przypadku:

1) skreślenia z listy aplikantów z przyczyn wynikających ze stanu zdrowia albo konieczności sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem do lat dwóch, albo konieczności sprawowania przez aplikanta samotnie wychowującego dziecko osobistej opieki nad dzieckiem posiadającym orzeczenie o niepełnosprawności albo orzeczenie o stopniu niepełnosprawności;

2) niepodjęcia lub rezygnacji z zatrudnienia albo utraty urzędu i stanowiska, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, z przyczyn wynikających ze stanu zdrowia;

3) gdy w okresie 6 lat po dniu ukończenia aplikacji co najmniej przez 3 lata był zatrudniony w sądownictwie powszechnym lub prokuraturze.

3. W przypadku zatrudnienia na stanowisku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lub zatrudnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, stypendium podlega zwrotowi w wysokości proporcjonalnej do okresu niepozostawania w zatrudnieniu.

4. Aplikant zwraca stypendium wypłacone na podstawie art. 41a ust. 4 i 5 w wysokości w jakiej zostało ono pobrane nienależnie.

5. Decyzję w przedmiocie zwrotu stypendium wydaje Dyrektor Krajowej Szkoły. W decyzji o zwrocie stypendium Dyrektor Krajowej Szkoły określa wysokość i termin zwrotu stypendium nie krótszy niż 30 dni od dnia doręczenia decyzji.

6. Prezes właściwego sądu lub prokurator kierujący powszechną jednostką organizacyjną prokuratury informuje Dyrektora Krajowej Szkoły o okolicznościach, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

7. Dyrektor Krajowej Szkoły może, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, umorzyć, w całości lub części, należność z tytułu zwrotu stypendium.

8. Od decyzji w przedmiocie zwrotu stypendium albo umorzenia należności z tytułu zwrotu stypendium aplikantowi przysługuje odwołanie do Ministra Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Rozpoznanie odwołania następuje w terminie 14 dni od dnia jego wniesienia.

9. Od decyzji Ministra Sprawiedliwości przysługuje skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia tej decyzji.

Art. 42.–46.

(uchylone)

Art. 47.

1. Aplikant nie może podejmować zatrudnienia lub zajęcia, z wyjątkiem zatrudnienia na stanowisku dydaktycznym, naukowo-dydaktycznym lub naukowym oraz zajęcia o charakterze naukowym, dydaktycznym lub publicystycznym, jeżeli wykonywanie tego zatrudnienia lub zajęcia nie przeszkadza w wykonywaniu obowiązków aplikanta.

2. Aplikant zawiadamia Dyrektora Krajowej Szkoły o zamiarze podjęcia zatrudnienia lub zajęcia.

3. Dyrektor Krajowej Szkoły może wyrazić sprzeciw wobec zamiaru podjęcia przez aplikanta zatrudnienia lub zajęcia, jeżeli uzna, że będzie to przeszkadzało w wykonywaniu obowiązków aplikanta.

4. Od sprzeciwu, o którym mowa w ust. 3, aplikantowi przysługuje odwołanie do Ministra Sprawiedliwości w terminie 14 dni od dnia doręczenia sprzeciwu.

Art. 47a.

Okres aplikacji wlicza się do okresów zatrudnienia, od których zależą uprawnienia pracownicze, pod warunkiem ukończenia aplikacji.

Art. 48.

1. Aplikant może brać udział w wykonywaniu w kraju lub za granicą zadań naukowo-szkoleniowych nieobjętych programem aplikacji, zlecanych przez Dyrektora Krajowej Szkoły.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, aplikantowi przysługuje dieta oraz zwrot kosztów podróży i noclegów, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju albo poza granicami kraju.

Art. 49.

1. Dyrektor Krajowej Szkoły powołuje patronów koordynatorów oraz patronów praktyk spośród sędziów, prokuratorów, referendarzy sądowych oraz innych osób posiadających specjalistyczną wiedzę z zakresu objętego przedmiotem praktyki, za ich zgodą. Za sprawowanie patronatu przysługuje wynagrodzenie.

2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb wyznaczania patronów koordynatorów oraz patronów praktyk, zakres ich obowiązków oraz sposób sprawowania patronatu nad aplikantami, uwzględniając zakres wiedzy teoretycznej i praktycznej niezbędnej do zajmowania stanowiska sędziego i prokuratora, a także specyfikę tych urzędów.

3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia patronów koordynatorów oraz patronów praktyk, w wymiarze nie większym niż 15% podstawy ustalenia wynagrodzenia zasadniczego sędziego i prokuratora, uwzględniając zakres i nakład ich pracy.

Art. 50.

1. Dyrektor Krajowej Szkoły może przyznać aplikantowi nagrodę za szczególne osiągnięcia lub zadania wykonywane na rzecz Krajowej Szkoły poza jego obowiązkami.

2. Nagrodami są:

1) nagroda pieniężna lub rzeczowa;

2) pochwała pisemna udzielona przez Dyrektora Krajowej Szkoły.

3. Informacja o nagrodzie zamieszczana jest w aktach osobowych aplikanta.

Art. 51.

1. Dyrektor Krajowej Szkoły może ukarać aplikanta karą porządkową za przewinienie polegające na naruszeniu obowiązków lub uchybieniu godności aplikanta.

2. Karami porządkowymi są:

1) upomnienie;

2) nagana.

3. Nie można ukarać aplikanta po upływie 30 dni od dnia powzięcia wiadomości o przewinieniu lub 3 miesięcy od dnia jego popełnienia.

4. Przed ukaraniem karą porządkową aplikantowi umożliwia się złożenie wyjaśnień.

5. Od decyzji o ukaraniu aplikantowi przysługuje odwołanie do Ministra Sprawiedliwości, w terminie 7 dni od dnia jej doręczenia.

6. Odpis prawomocnej decyzji o ukaraniu karą porządkową dołącza się do akt osobowych aplikanta.

7. Po upływie roku od uprawomocnienia się decyzji o ukaraniu karą porządkową Dyrektor Krajowej Szkoły zarządza usunięcie odpisu decyzji z akt osobowych aplikanta, jeżeli w tym czasie nie ukarano aplikanta inną karą.

Art. 52.

Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe warunki i tryb przeprowadzania naboru dla kandydatów na aplikację sędziowską i aplikację prokuratorską, a także tryb powoływania i działania zespołu konkursowego i komisji konkursowej, mając na względzie konieczność określenia zakresu wiedzy podlegającej sprawdzeniu w trakcie konkursu, zapewnienia sprawnego i obiektywnego przeprowadzenia naboru oraz dokonania wyboru najlepszych kandydatów;

2) organizację, tryb i sposób odbywania aplikacji sędziowskiej oraz aplikacji prokuratorskiej, sposób ustalania systemu punktowego oceny sprawdzianów i ich poprawiania oraz systemu punktowego oceny przebiegu praktyk, objętych programem aplikacji, a także wzory dyplomów ukończenia aplikacji sędziowskiej i aplikacji prokuratorskiej, mając na względzie zakres wiedzy teoretycznej i praktycznej niezbędnej do zajmowania stanowiska odpowiednio sędziego i prokuratora oraz konieczność jednolitej i obiektywnej oceny wiedzy i kwalifikacji aplikantów, a także umieszczenie na dyplomach informacji o okresie odbywania aplikacji;

3) zakres, tryb i sposób przeprowadzania egzaminów sędziowskiego i prokuratorskiego oraz tryb powoływania i działania zespołów egzaminacyjnych i komisji egzaminacyjnych, a także wzory dyplomów złożenia egzaminów sędziowskiego i prokuratorskiego, mając na uwadze zakres odbytej aplikacji, potrzebę przeprowadzenia pisemnej i ustnej części egzaminów sędziowskiego i prokuratorskiego, konieczność zagwarantowania właściwej organizacji i odpowiedniego poziomu merytorycznego tych egzaminów oraz zapewnienia jednakowych warunków ich składania przez wszystkich aplikantów, a także umieszczenie na dyplomach liczby punktów uzyskanych z egzaminu;

4) wysokość stypendium, a także tryb jego wypłacania i zwrotu, mając na uwadze rodzaj aplikacji i warunki jej odbywania, a w szczególności miejsce zamieszkania;

4a) (uchylony)

5) wysokość opłaty egzaminacyjnej za przystąpienie do egzaminu prokuratorskiego, uiszczanej przez osoby niebędące aplikantami Krajowej Szkoły — nie wyższą niż równowartość minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę — uwzględniając konieczność prawidłowego i efektywnego przeprowadzenia egzaminu.

Rozdział 4a

Egzamin referendarski

Art. 52a.

1. Do egzaminu referendarskiego może przystąpić osoba, która:

1) posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich;

2) ukończyła wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskała tytuł zawodowy magistra lub zagraniczne studia prawnicze uznane w Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Egzamin referendarski sprawdza wiedzę prawniczą i umiejętności, niezbędne do wykonywania obowiązków referendarza sądowego.

Art. 52b.

1. Minister Sprawiedliwości, w zależności od potrzeb kadrowych sądów, zarządza przeprowadzenie egzaminu referendarskiego i jednocześnie powołuje zespół egzaminacyjny oraz komisję egzaminacyjną.

2. Termin i miejsce przeprowadzenia egzaminu referendarskiego wyznacza Dyrektor Krajowej Szkoły na dzień przypadający nie później niż w okresie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia zarządzenia, o którym mowa w ust. 1.

3. Dyrektor Krajowej Szkoły w Biuletynie Informacji Publicznej obwieszcza termin i miejsce przeprowadzenia egzaminu referendarskiego.

4. Wniosek o dopuszczenie do egzaminu referendarskiego składa się do Dyrektora Krajowej Szkoły w terminie 30 dni od dnia obwieszczenia, o którym mowa w ust. 3, uiszczając wymaganą opłatę.

5. Do wniosku dołącza się kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych studiów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu zawodowego magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej albo zaświadczenie o zdanym egzaminie magisterskim, kopię dowodu osobistego, oświadczenie o posiadaniu pełni praw cywilnych i obywatelskich, a także kopię dowodu uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 4. Przepisy art. 17 ust. 4a i 6 stosuje się odpowiednio.

6. W przypadku złożenia przez kandydata, nie później niż 21 dni przed terminem pierwszego etapu egzaminu referendarskiego, pisemnego oświadczenia o odstąpieniu od udziału w egzaminie Dyrektor Krajowej Szkoły, na wniosek kandydata, zwraca 2/3 uiszczonej opłaty.

7. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty egzaminacyjnej za przystąpienie do egzaminu referendarskiego, nie wyższą niż równowartość minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, uwzględniając konieczność prawidłowego i efektywnego przeprowadzenia egzaminu.

Art. 52c.

1. Egzamin referendarski przeprowadza się w formie pisemnej. Egzamin składa się z dwóch etapów:

1) testu sprawdzającego wiedzę z poszczególnych dziedzin prawa;

2) zadań praktycznych sprawdzających umiejętności dokonywania wykładni i stosowania prawa, stosowania argumentacji prawniczej oraz kwalifikowania stanów faktycznych do zakresów właściwych norm prawnych.

2. Test oraz zadania, o których mowa w ust. 1, opracowuje zespół egzaminacyjny powołany przez Ministra Sprawiedliwości.

3. W skład zespołu egzaminacyjnego wchodzi:

1) przewodniczący wskazany przez Ministra Sprawiedliwości spośród sędziów;

2) sekretarz wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród pracowników Krajowej Szkoły lub osób do niej delegowanych;

3) 3 sędziów wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa objętych zakresem egzaminu;

4) 2 referendarzy sądowych wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa objętych zakresem egzaminu.

4. Przewodniczący zespołu egzaminacyjnego kieruje jego pracami.

5. Egzamin referendarski przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez Ministra Sprawiedliwości.

6. W skład komisji egzaminacyjnej wchodzi:

1) przewodniczący wskazany przez Ministra Sprawiedliwości spośród sędziów;

2) sekretarz wskazany przez Dyrektora Krajowej Szkoły spośród pracowników Krajowej Szkoły lub osób do niej delegowanych;

3) 3 sędziów wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa objętych zakresem egzaminu;

4) 2 referendarzy sądowych wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, specjalistów z poszczególnych dziedzin prawa objętych zakresem egzaminu.

7. Członkiem komisji egzaminacyjnej nie może być członek zespołu egzaminacyjnego.

8. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej kieruje jej pracami.

9. Do członków zespołu egzaminacyjnego oraz członków komisji egzaminacyjnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 5–8.

10. W pracach komisji egzaminacyjnej może uczestniczyć przedstawiciel Ministra Sprawiedliwości w charakterze obserwatora.

11. Członkom zespołu egzaminacyjnego i komisji egzaminacyjnej za udział w pracach przysługuje wynagrodzenie.

12. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia członków zespołu egzaminacyjnego i komisji egzaminacyjnej, w wymiarze nie większym niż miesięczne wynagrodzenie zasadnicze sędziego w stawce piątej — uwzględniając zakres i rodzaj ich obowiązków oraz nakład pracy.

Art. 52d.

Do drugiego etapu egzaminu referendarskiego zostają dopuszczeni kandydaci, którzy uzyskali co najmniej 75% możliwych do zdobycia punktów z testu. Warunkiem zdania egzaminu referendarskiego jest uzyskanie co najmniej 50% możliwych do zdobycia punktów z zadań praktycznych, lecz nie mniej niż 30% możliwych do zdobycia punktów z każdego zadania.

Art. 52e.

Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, zakres, tryb i sposób przeprowadzania egzaminu referendarskiego oraz tryb powoływania i działania zespołu egzaminacyjnego i komisji egzaminacyjnej, a także wzór dyplomu złożenia egzaminu referendarskiego, mając na uwadze potrzebę przeprowadzenia obu etapów egzaminu referendarskiego, konieczność zagwarantowania właściwej organizacji i odpowiedniego poziomu merytorycznego tego egzaminu oraz zapewnienia jednakowych warunków jego składania wszystkim zdającym, a także umieszczenie na dyplomie liczby punktów uzyskanych z egzaminu referendarskiego.

Rozdział 5

Wykładowcy i pracownicy Krajowej Szkoły

Art. 53.

1. Wykładowcami Krajowej Szkoły mogą być sędziowie, prokuratorzy i nauczyciele akademiccy oraz inne osoby posiadające specjalistyczną wiedzę z określonej dziedziny, a także sędziowie i prokuratorzy w stanie spoczynku, których wiedza oraz doświadczenie zawodowe i dydaktyczne dają gwarancję należytego wykonywania powierzonej im funkcji. Do wyboru wykładowców Krajowej Szkoły nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129, 1598 i 2054).

2. W przypadku uzasadnionej potrzeby, w celu ujednolicania treści dydaktycznych przedstawianych w czasie zajęć oraz sposobu oceny sprawdzianów, Dyrektor Krajowej Szkoły może powołać koordynatora zajęć spośród wykładowców Krajowej Szkoły wyróżniających się wiedzą i doświadczeniem zawodowym, prowadzących zajęcia co najmniej od 2 lat.

3. Za sprawowanie funkcji koordynatora zajęć przysługuje wynagrodzenie.

4. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 3, nie przysługuje w przypadku, gdy koordynatorem zajęć jest sędzia, prokurator lub referendarz sądowy delegowany do Krajowej Szkoły.

5. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia koordynatora zajęć w wymiarze nie większym niż 40% wynagrodzenia zasadniczego sędziego i prokuratora w stawce pierwszej, uwzględniając zakres obowiązków koordynatora zajęć i nakład jego pracy.

Art. 53a.

1. Dyrektor Krajowej Szkoły przedstawia Radzie do zaopiniowania kandydatów na wykładowców Krajowej Szkoły spośród osób, które zgłosiły swoją kandydaturę do prowadzenia zajęć w Krajowej Szkole.

2. Kandydatów na wykładowców Krajowej Szkoły zaopiniowanych przez Radę Dyrektor Krajowej Szkoły przedstawia Ministrowi Sprawiedliwości.

Art. 53b.

1. Minister Sprawiedliwości może zgłosić sprzeciw wobec kandydatów na wykładowców Krajowej Szkoły w terminie 21 dni od dnia przedstawienia mu kandydatów. Sprzeciw jest wiążący.

2. W przypadku kandydatów na wykładowców Krajowej Szkoły będących prokuratorami lub prokuratorami w stanie spoczynku decyzję w sprawie zgłoszenia sprzeciwu Minister Sprawiedliwości podejmuje, po zasięgnięciu opinii Prokuratora Krajowego, w terminie 21 dni od dnia przedstawienia mu kandydatów. Sprzeciw jest wiążący.

3. Niezajęcie stanowiska w terminie, o którym mowa w ust. 1 lub 2, oznacza brak sprzeciwu.

4. Kandydat na wykładowcę, wobec którego nie zgłoszono sprzeciwu, wchodzi w skład kadry dydaktycznej Krajowej Szkoły.

5. W uzasadnionych przypadkach Dyrektor Krajowej Szkoły może ponownie przedstawić Radzie kandydata na wykładowcę Krajowej Szkoły do zaopiniowania. Przepisy ust. 1–4 oraz art. 53a ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 53c.

(uchylony)

Art. 53d.

Sędziom i prokuratorom będącym wykładowcami w Krajowej Szkole na czas prowadzenia zajęć w Krajowej Szkole przysługuje zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy w sądzie lub prokuraturze w wymiarze do 6 dni w stosunku rocznym, bez zachowania prawa do wynagrodzenia.

Art. 53e.

1. Na wniosek Ministra Sprawiedliwości, członka Rady lub z własnej inicjatywy Dyrektor Krajowej Szkoły przedstawia Radzie wykładowcę Krajowej Szkoły do zaopiniowania w zakresie należytego wypełniania obowiązków wykładowcy i przydatności do realizacji procesów dydaktycznych Krajowej Szkoły.

2. Rada wydaje opinię o wykładowcy Krajowej Szkoły w terminie 60 dni od dnia przedstawienia wykładowcy do zaopiniowania.

3. Wykładowcę Krajowej Szkoły zaopiniowanego przez Radę Dyrektor Krajowej Szkoły przedstawia Ministrowi Sprawiedliwości. Przepisy art. 53b ust. 1–4 stosuje się odpowiednio, z tym że wykładowca, wobec którego został zgłoszony sprzeciw, zostaje wyłączony ze składu kadry dydaktycznej Krajowej Szkoły.

Art. 54.

1. W Krajowej Szkole mogą być zatrudnieni pracownicy administracyjni oraz pracownicy obsługi.

1a. Pracownik Krajowej Szkoły nie może podejmować dodatkowego zarobkowego zajęcia ani zatrudnienia bez pisemnej zgody Dyrektora Krajowej Szkoły.

1b. Pracownik Krajowej Szkoły nie może wykonywać czynności lub zajęć sprzecznych z obowiązkami wynikającymi ze stosunku pracy lub podważających zaufanie do Krajowej Szkoły.

2. Do pracowników Krajowej Szkoły stosuje się odpowiednio przepisy art. 9, art. 10, art. 12–12c i art. 14a ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury oraz art. 10, art. 17 ust. 1–3, art. 22, art. 23 i art. 26–28 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 537).

Art. 54a.

1. Dla pracowników Krajowej Szkoły dokonuje się odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości 6,5% planowanych przez Krajową Szkołę w roku poprzednim rocznych wynagrodzeń osobowych.

2. Odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych na jednego byłego pracownika Krajowej Szkoły będącego emerytem lub rencistą wynosi za dany rok kalendarzowy 10% rocznej sumy najniższej emerytury lub renty z roku poprzedniego, ustalonej zgodnie z art. 94 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 291, 353, 794, 1621, 1981 i 2105).

3. Odpisy, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowią w Krajowej Szkole jeden fundusz.

Art. 55.

1. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia, warunki wynagradzania za pracę dla pracowników, o których mowa w art. 54, i przyznawania im innych świadczeń związanych z pracą.

2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno w szczególności określać:

1) kwoty wynagrodzenia zasadniczego pracowników Krajowej Szkoły;

2) inne, poza wynagrodzeniem zasadniczym, składniki uzasadnione zwłaszcza pełnieniem określonej funkcji lub zajmowaniem określonego stanowiska, szczególnymi właściwościami pracy, warunkami wykonywanej pracy oraz kwalifikacjami zawodowymi pracowników.

Rozdział 5a

Finansowanie i gospodarka finansowa Krajowej Szkoły

Art. 55a.

1. Działalność ustawowa Krajowej Szkoły jest finansowana z dotacji podmiotowej, waloryzowanej corocznie, co najmniej o wskaźnik planowanego w budżecie państwa wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych.

2. Dotacja podmiotowa obejmuje wydatki budżetowe w części budżetu państwa, której dysponentem jest Minister Sprawiedliwości.

3. Niewykorzystana w danym roku budżetowym dotacja podmiotowa pozostaje w dyspozycji Krajowej Szkoły na rok następny i może być przeznaczona wyłącznie na realizację zadań, na które została przyznana.

4. Krajowa Szkoła przedkłada Ministrowi Sprawiedliwości comiesięczne oraz roczne rozliczenie wykorzystania otrzymanej dotacji podmiotowej.

Art. 55b.

1. Krajowa Szkoła prowadzi samodzielną gospodarkę finansową na podstawie planu rzeczowo-finansowego, zatwierdzanego przez Ministra Sprawiedliwości, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305, z późn. zm.).

2. Krajowa Szkoła prowadzi rachunkowość zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217, 2105 i 2106), z uwzględnieniem zasad określonych w niniejszej ustawie.

3. Krajowa Szkoła prowadzi ewidencję księgową w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów i przychodów w zakresie dotyczącym działalności gospodarczej od kosztów i przychodów w zakresie dotyczącym pozostałej działalności.

4. Rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy.

Art. 55c.

1. Skarb Państwa oraz jednostki samorządu terytorialnego mogą przekazywać Krajowej Szkole nieruchomości na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1899).

2. Na zasadach określonych w art. 38–41 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1933) dokonanie przez Krajową Szkołę czynności prawnej w zakresie rozporządzenia składnikami aktywów trwałych, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, oraz dokonanie przez Krajową Szkołę czynności prawnej w zakresie oddania tych składników do korzystania innemu podmiotowi, na okres dłuższy niż 180 dni w roku kalendarzowym, wymaga zgody Ministra Sprawiedliwości, w przypadkach gdy wartość rynkowa tych składników albo wartość rynkowa przedmiotu czynności prawnej przekracza kwotę 2 000 000 zł.

Art. 55d.

1. Przychodami Krajowej Szkoły są:

1) dotacja podmiotowa, o której mowa w art. 55a;

2) opłaty, o których mowa w art. 21 ust. 1, art. 37e i art. 52b ust. 4 ustawy oraz w art. 179 § 1 zdanie trzecie ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. – Prawo o prokuraturze;

3) opłaty, o których mowa w art. 19 ust. 7 ustawy z dnia 11 maja 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1139 oraz z 2018 r. poz. 1443);

4) przychody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej;

5) przychody z odsetek;

6) przychody ze sprzedaży składników własnego mienia oraz z odpłatności za korzystanie z tych składników przez osoby trzecie na podstawie umowy najmu, dzierżawy albo innej umowy;

7) przychody z tytułu darowizn i dziedziczenia;

8) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, niepodlegające zwrotowi;

9) środki finansowe z tytułu zwrotu stypendium na podstawie art. 41c;

10) dotacje celowe.

2. Przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 2–7, stanowią przychody własne Krajowej Szkoły.

3. Przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5–10, nie mogą być wykorzystywane na potrzeby wykonywania przez Krajową Szkołę działalności gospodarczej.

Art. 55e.

Krajowa Szkoła jest uczelnią, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1170 oraz z 2021 r. poz. 401, 1558 i 2192).

Art. 55f.

Wykonywanie przez Krajową Szkołę zadań, o których mowa w art. 2, oraz prowadzenie działalności w zakresie usług noclegowych świadczonych w obiektach Krajowej Szkoły w ramach działalności ustawowej nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162 i 2105).

Art. 55g.

Do wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 573 i 1981), uiszczanych przez Krajową Szkołę na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych stosuje się wskaźnik, o którym mowa w art. 21 ust. 2b tej ustawy.

Art. 55h.

1. Dotacje, o których mowa w art. 55a i art. 55d ust. 1 pkt 10, oraz środki finansowe, o których mowa w art. 55d ust. 1 pkt 9, Krajowa Szkoła gromadzi na odrębnych rachunkach bankowych, których obsługę prowadzi Narodowy Bank Polski.

2. Środki finansowe z przychodów własnych oraz środki finansowe, o których mowa w art. 55d ust. 1 pkt 8, Krajowa Szkoła gromadzi na odrębnych rachunkach bankowych, których obsługę prowadzi bank mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 55i.

Wykonywanie obowiązków wykładowcy Krajowej Szkoły stanowi:

1) działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062);

2) działalność, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.).

Art. 55j.

1. Krajowa Szkoła posiada:

1) fundusz zasadniczy;

2) inne fundusze, których utworzenie przewidują odrębne przepisy lub statut.

2. Zysk netto Krajowej Szkoły przeznacza się na fundusz zasadniczy.

3. Stratę netto Krajowej Szkoły pokrywa się z funduszu zasadniczego.

Art. 55k.

1. Fundusz zasadniczy odzwierciedla wartość mienia Krajowej Szkoły.

2. Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegają amortyzacji na zasadach określonych w odrębnych przepisach, z wyjątkiem budynków i lokali oraz obiektów inżynierii lądowej i wodnej, których wartość podlega odpisom umorzeniowym.

3. Fundusz zasadniczy zwiększa się o:

1) odpisy z zysku netto;

2) równowartość sfinansowanych z dotacji celowej oraz ze środków z innych źródeł, zakończonych i oddanych do użytkowania inwestycji budowlanych w zakresie budynków i lokali oraz obiektów inżynierii lądowej i wodnej;

3) równowartość nieodpłatnie otrzymanych od Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego budynków i lokali, obiektów inżynierii lądowej i wodnej oraz gruntów;

4) równowartość udziałów w przyjętych do użytkowania budynkach i lokalach oraz obiektach inżynierii lądowej i wodnej, zrealizowanych w ramach inwestycji wspólnych;

5) kwotę zwiększenia wartości majątku Krajowej Szkoły, wynikającą z aktualizacji wyceny środków trwałych, przeprowadzonej zgodnie z przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800, 1927, 2105 i 2106).

4. Fundusz zasadniczy zmniejsza się o:

1) pokrycie straty netto;

2) umorzenie budynków i lokali oraz obiektów inżynierii lądowej i wodnej;

3) równowartość nieodpłatnie przekazanych budynków i lokali, obiektów inżynierii lądowej i wodnej oraz gruntów;

4) kwotę zmniejszenia wartości majątku, wynikającą z aktualizacji wyceny środków trwałych, przeprowadzonej zgodnie z przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Art. 55l.

1. Roczne sprawozdanie finansowe Krajowej Szkoły podlega badaniu zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości przez firmę audytorską, o której mowa w art. 46 ustawy z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1415 oraz z 2021 r. poz. 1598 i 2106). Wyboru firmy audytorskiej dokonuje Minister Sprawiedliwości.

2. Roczne sprawozdanie finansowe Krajowej Szkoły podlega zatwierdzeniu przez Ministra Sprawiedliwości.

Art. 55m.

W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie do finansowania i gospodarki finansowej Krajowej Szkoły stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące uczelni publicznych. Uprawnienia ministra właściwego w rozumieniu tych przepisów w odniesieniu do Krajowej Szkoły wykonuje Minister Sprawiedliwości.

Rozdział 6

Przetwarzanie danych osobowych

Art. 56.

1. Krajowa Szkoła jest administratorem danych osobowych aplikantów, kandydatów na aplikantów, wykładowców i kandydatów na wykładowców Krajowej Szkoły oraz osób objętych szkoleniem lub doskonaleniem zawodowym prowadzonym przez Krajową Szkołę, osób przystępujących do egzaminów przeprowadzanych na podstawie ustawy oraz członków komisji i zespołów powoływanych na podstawie ustawy, a także danych osobowych zawartych w aktach udostępnianych Krajowej Szkole dla celów dydaktycznych, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań Krajowej Szkoły.

2. Minister Sprawiedliwości jest administratorem danych osobowych przetwarzanych w celu realizacji jego zadań, obowiązków lub uprawnień wynikających z ustawy.

Rozdział 7

Zmiany w przepisach obowiązujących

Art. 57.–64.

(pominięte)

Rozdział 8

Przepisy przejściowe i końcowe

Art. 65.

(uchylony)

Art. 66.

1. Warunek określony w art. 149 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, spełnia osoba, która na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy odbyła aplikację referendarską i złożyła egzamin referendarski lub odbyła aplikację sądową lub prokuratorską, bądź złożyła egzamin referendarski.

2. Warunek określony w art. 155 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, spełnia osoba, która w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy była zatrudniona na stanowisku asystenta sędziego, oraz osoba, która na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy odbyła aplikację referendarską i złożyła egzamin referendarski albo odbyła aplikację sądową lub prokuratorską bądź złożyła egzamin referendarski.

3. Osoba zatrudniona w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy na stanowisku referendarza sądowego może przystąpić do egzaminu sędziowskiego określonego w art. 70 ust. 1, jeżeli zajmowała to stanowisko co najmniej przez okres 3 lat i zgłosiła prezesowi przełożonego sądu apelacyjnego zamiar przystąpienia do egzaminu na miesiąc przed jego przeprowadzeniem. W takim przypadku referendarz sądowy jest dopuszczany do egzaminu sędziowskiego, w najbliższym terminie przewidzianym dla aplikantów sądowych.

4. Osoba zatrudniona w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy na stanowisku asystenta sędziego może przystąpić do egzaminu sędziowskiego określonego w art. 70 ust. 1, jeżeli zajmowała to stanowisko co najmniej przez okres 3 lat i zgłosiła prezesowi przełożonego sądu apelacyjnego zamiar przystąpienia do egzaminu na miesiąc przed jego przeprowadzeniem. W takim przypadku asystent sędziego jest dopuszczany do egzaminu sędziowskiego, w najbliższym terminie przewidzianym dla aplikantów sądowych.

5. Do okresu, o którym mowa w ust. 4, wlicza się okres pracy na stanowisku referendarza sądowego w pełnym wymiarze czasu pracy.

6. W przypadku wykonywania pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy okres, o którym mowa w ust. 3–5, wydłuża się proporcjonalnie.

Art. 67.

1. Na stanowisko sędziego wojskowego sądu garnizonowego może być powołana osoba, która spełnia wymagania określone w art. 22 § 1 pkt 1–5 i 7 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, i pracowała w charakterze asesora sądu wojskowego co najmniej przez 3 lata.

2. Na stanowisko sędziego wojskowego sądu garnizonowego może być powołana osoba mianowana na stanowisko asesora sądu wojskowego w okresie od dnia 5 listopada 2005 r. do dnia 5 listopada 2007 r., jeżeli spełnia wymagania określone w art. 22 § 1 pkt 1–3 i 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, ukończyła 28 lat i pracowała w charakterze asesora sądu wojskowego co najmniej przez rok.

3. Na stanowisko sędziego wojskowego sądu garnizonowego może być powołana osoba, która spełnia wymagania określone w art. 22 § 1 pkt 1–5 i 7 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, ukończyła aplikację sądową i złożyła egzamin sędziowski na podstawie przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, a po złożeniu tego egzaminu była zatrudniona na stanowisku:

1) referendarza sądowego co najmniej przez okres 2 lat w pełnym wymiarze czasu pracy lub

2) asystenta sędziego co najmniej przez okres 2 lat w pełnym wymiarze czasu pracy.

4. Prezes właściwego wojskowego sądu okręgowego, po zasięgnięciu opinii kolegium wojskowego sądu okręgowego, występuje do dyrektora komórki organizacyjnej, o której mowa w art. 5 § 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych, z wnioskiem o zgłoszenie Zgromadzeniu Sędziów Sądów Wojskowych kandydatury asesora sądu wojskowego na stanowisko sędziego sądu wojskowego.

Art. 68.

1. Z dniem 5 maja 2009 r. ustaje powierzenie asesorom sądowym pełnienia czynności sędziowskich.

2. Stosunki pracy nawiązane z asesorami sądowymi na podstawie mianowania przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wygasają po upływie 4 lat od dnia mianowania, chyba że wcześniej zostaną rozwiązane lub wygasną.

3. Do czasu ustania stosunku pracy asesor sądowy jest upoważniony do wykonywania czynności referendarza sądowego.

4. Wynagrodzenie zasadnicze asesora sądowego ustala się na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

5. Minister Sprawiedliwości może rozwiązać stosunek pracy z asesorem sądowym po uprzednim wypowiedzeniu za zgodą kolegium sądu okręgowego.

6. Minister Sprawiedliwości przetwarza dane osobowe asesorów sądowych w zakresie niezbędnym do prawidłowego realizowania obowiązków i praw pracodawcy wynikających ze stosunku pracy bądź innych stosunków służbowych.

Art. 69.

1. Z dniem 5 maja 2009 r. ustaje powierzenie asesorom sądów wojskowych pełnienia czynności sędziowskich.

2. Stosunki służbowe zawodowej służby wojskowej nawiązane z asesorami sądów wojskowych na podstawie mianowania przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wygasają po upływie 4 lat od dnia mianowania, chyba że wcześniej zostaną rozwiązane lub wygasną.

3. Do czasu ustania stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej asesor sądu wojskowego jest upoważniony do wykonywania czynności asystenta sędziego w wojskowym sądzie garnizonowym.

4. Wynagrodzenie zasadnicze asesora sądu wojskowego ustala się na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

5. Minister Sprawiedliwości przetwarza dane osobowe asesorów sądów wojskowych w zakresie niezbędnym do prawidłowego realizowania obowiązków i praw pracodawcy wynikających ze stosunku pracy bądź innych stosunków służbowych.

6. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej może odwołać asesora sądu wojskowego. Do asesora sądu wojskowego odwołanego z zajmowanego stanowiska stosuje się przepisy dotyczące żołnierzy zawodowej służby stałej.

Art. 70.

1. Aplikacja sądowa rozpoczęta przed dniem 1 stycznia 2008 r. oraz kończący ją egzamin sędziowski odbywają się na podstawie przepisów obowiązujących przed tym dniem.

2. Aplikacja sądowa w wojskowym sądzie garnizonowym rozpoczęta przed dniem 1 stycznia 2008 r. oraz kończący ją egzamin sędziowski odbywają się na podstawie przepisów obowiązujących przed tym dniem.

3. Aplikacja prokuratorska w powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury rozpoczęta przed dniem 1 stycznia 2008 r. oraz kończący ją egzamin prokuratorski odbywają się na podstawie przepisów obowiązujących przed tym dniem.

4. Aplikacja prokuratorska w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury rozpoczęta przed dniem 1 stycznia 2008 r. oraz kończący ją egzamin prokuratorski odbywają się na podstawie przepisów obowiązujących przed tym dniem.

5. Aplikacja referendarska rozpoczęta przed dniem 1 stycznia 2009 r. oraz kończący ją egzamin referendarski odbywają się na podstawie przepisów obowiązujących przed tym dniem.

6. Warunek określony w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, spełnia także ten, kto na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy odbył aplikację sądową lub prokuratorską.

7. Przepisy art. 94 ust. 10 ustawy, o której mowa w art. 57 [zawiera zmiany do ustawy z dnia 20.06.1985 r. o prokuraturze] oraz przepisy art. 23, 25 ust. 1 i 1a, art. 34 ust. 4, art. 37 ust. 5, art. 45 ust. 4, art. 47 ust. 3 i art. 85 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 62 [zawiera zmiany do ustawy z dnia 11.09.2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych], w brzmieniu określonym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się wobec wojskowych aplikantów prokuratorskich do czasu zakończenia przez nich aplikacji prokuratorskiej.

Art. 71.

1. Sędziemu lub prokuratorowi sprawującemu funkcję patrona co najmniej nad jednym etatowym aplikantem sądowym lub prokuratorskim bądź trzema pozaetatowymi aplikantami sądowymi lub prokuratorskimi jednocześnie, którzy rozpoczęli aplikację przed dniem 1 stycznia 2008 r., przysługuje wynagrodzenie w wysokości 15% kwoty bazowej, stanowiącej podstawę wynagrodzenia zasadniczego sędziów i prokuratorów, ustalonej w ustawie budżetowej na dany rok, za każdy miesiąc sprawowania patronatu.

2. Sędziemu sprawującemu funkcję patrona co najmniej nad jednym aplikantem referendarskim, który rozpoczął aplikację referendarską przed dniem 1 stycznia 2009 r., przysługuje wynagrodzenie w wysokości 15% kwoty bazowej, stanowiącej podstawę wynagrodzenia zasadniczego sędziego, ustalonej w ustawie budżetowej na dany rok, za każdy miesiąc sprawowania patronatu.

3. Przerwy w sprawowaniu patronatu z powodu nieobecności patrona lub aplikanta, trwające do 7 dni nie powodują utraty prawa do wynagrodzenia za dany miesiąc.

4. W odniesieniu do sędziów przepisy ust. 1–3, zaś w odniesieniu do prokuratorów przepisy ust. 1 oraz ust. 3 mają zastosowanie do patronatu sprawowanego od dnia 1 stycznia 2008 r.

5. Za okres otrzymywania przez sędziego lub prokuratora dodatku funkcyjnego z tytułu sprawowania patronatu wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie przysługuje.

Art. 72.

1. Krajowa Szkoła jest następcą prawnym Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury.

2. Dyrektor Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury pełni obowiązki Dyrektora Krajowej Szkoły, do czasu powołania tego organu na podstawie i w trybie określonym w przepisach niniejszej ustawy.

3. Kadencja Rady Programowej Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury wygasa z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

4. Pracownicy administracyjni i pracownicy obsługi zatrudnieni w Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stają się pracownikami Krajowej Szkoły.

Art. 73.

(pominięty)

Art. 74.

Traci moc ustawa z dnia 1 lipca 2005 r. o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury (Dz. U. poz. 1410 i 2204 oraz z 2007 r. poz. 433).

Art. 75.

Ustawa wchodzi w życie w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia [tj. dnia 04.03.2009 r. — przyp. redakcji], z wyjątkiem przepisów: art. 57, 58, 60 pkt 1–5 i 19, art. 65 ust. 1 i 3–7, art. 66 ust. 1 i 2, art. 67 ust. 1 i 3, które wchodzą w życie z dniem 5 maja 2009 r.