Ostatnia zmiana Dz.U. 2022.1700

Ustawa

z dnia 11 sierpnia 2021 r.

o otwartych danych i ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2021 r. poz. 1641; z 2022 r. poz. 1700

Ostatnia zmiana (Dz.U. z 2022 r. poz. 1700), zaznaczona w tekście na czerwono — weszła w życie dnia 01.09.2022 r. — dotyczy art. 4.

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

Ustawa określa zasady otwartości danych, zasady i tryb udostępniania i przekazywania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania oraz podmioty, które udostępniają lub przekazują te informacje.

Art. 2.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) anonimizacja — proces zmiany informacji sektora publicznego w informacje anonimowe, które nie odnoszą się do zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej, lub proces zmiany danych osobowych w dane anonimowe w taki sposób, że identyfikacja osoby, której dane dotyczą, nie jest lub już nie jest możliwa;

2) dane badawcze — informacje sektora publicznego utrwalone w postaci elektronicznej, inne niż publikacje naukowe, które zostały wytworzone lub zgromadzone w ramach działalności naukowej w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478, 619 i 1630) i są wykorzystywane jako dowody w procesie badawczym lub służą do weryfikacji poprawności ustaleń i wyników badań;

3) dane dynamiczne — informacje sektora publicznego utrwalone w postaci elektronicznej podlegające częstym aktualizacjom lub aktualizacjom w czasie rzeczywistym, w tym ze względu na ich zmienność lub szybką dezaktualizację, w szczególności dane wygenerowane przez czujniki;

4) dane o wysokiej wartości — informacje sektora publicznego, których ponowne wykorzystywanie wiąże się z istotnymi korzyściami dla społeczeństwa, środowiska i gospodarki, w szczególności ze względu na ich przydatność do tworzenia produktów, usług i zastosowań opartych na wykorzystywaniu tych danych;

5) dane prywatne — każdą treść lub jej część, niezależnie od sposobu utrwalenia, w szczególności w postaci papierowej, elektronicznej, dźwiękowej, wizualnej lub audiowizualnej, będącą w posiadaniu podmiotu innego niż podmiot zobowiązany i przez niego wytworzoną, z wyjątkiem danych osobowych;

6) format otwarty — format pliku, który jest niezależny od systemu oraz jest udostępniany bez żadnych ograniczeń, które utrudniałyby ponowne wykorzystywanie;

7) format przeznaczony do odczytu maszynowego — format pliku ustrukturyzowany tak, aby programy komputerowe mogły zidentyfikować, rozpoznać i pozyskać określone dane i ich wewnętrzną strukturę;

8) informacja sektora publicznego — każdą treść lub jej część, niezależnie od sposobu utrwalenia, w szczególności w postaci papierowej, elektronicznej, dźwiękowej, wizualnej lub audiowizualnej, będącą w posiadaniu podmiotu zobowiązanego;

9) interfejs programistyczny aplikacji — zbiór technicznych funkcji umożliwiających połączenie i wzajemną wymianę danych lub metadanych między programami komputerowymi lub systemami teleinformatycznymi;

10) metadane — ustrukturyzowane informacje opisujące, tłumaczące, lokalizujące i ułatwiające odnalezienie, wykorzystanie innych informacji lub zarządzanie nimi;

11) otwarte dane — informacje sektora publicznego udostępniane lub przekazywane w postaci elektronicznej, bezwarunkowo lub z uwzględnieniem warunków, o których mowa w rozdziale 3, kompletne, aktualne, w wersji źródłowej, w otwartym i niezastrzeżonym formacie przeznaczonym do odczytu maszynowego, które są przeznaczone do bezpłatnego ponownego wykorzystywania na tych samych zasadach dla każdego użytkownika, bez konieczności potwierdzania tożsamości przez użytkownika;

12) ponowne wykorzystywanie — wykorzystywanie przez użytkowników informacji sektora publicznego w jakimkolwiek celu, z wyjątkiem wymiany informacji sektora publicznego między podmiotami zobowiązanymi wyłącznie w celu realizacji zadań publicznych;

13) portal danych — prowadzony przez ministra właściwego do spraw informatyzacji, powszechnie dostępny system teleinformatyczny, służący do udostępniania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania oraz danych prywatnych w celu wykorzystywania;

14) użytkownik — osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która ponownie wykorzystuje informacje sektora publicznego lub wykorzystuje dane prywatne.

Art. 3.

Podmiotami zobowiązanymi do udostępniania lub przekazywania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania, zwanymi dalej „podmiotami zobowiązanymi”, są:

1) jednostki sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305, 1236 i 1535);

2) inne niż określone w pkt 1 państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej;

3) inne niż określone w pkt 1 osoby prawne, utworzone w szczególnym celu zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym, niemających charakteru przemysłowego ani handlowego, jeżeli podmioty, o których mowa w tym przepisie, oraz podmioty, o których mowa w pkt 1 i 2, pojedynczo lub wspólnie, bezpośrednio albo pośrednio przez inny podmiot:

a) finansują je w ponad 50% lub

b) posiadają ponad połowę udziałów albo akcji, lub

c) sprawują nadzór nad organem zarządzającym, lub

d) mają prawo do powoływania ponad połowy składu organu nadzorczego lub zarządzającego;

4) związki podmiotów, o których mowa w pkt 1–3;

5) inne niż określone w pkt 1–4 podmioty, które:

a) wykonują jeden z rodzajów działalności sektorowej, o której mowa w art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 i 1598), lub

b) działają w charakterze podmiotów świadczących usługi publiczne w rozumieniu art. 2 lit. d rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 (Dz. Urz. UE L 315 z 03.12.2007, str. 1, z późn. zm.), lub

c) działają w charakterze przewoźników lotniczych w rozumieniu art. 2 pkt 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty (Wersja przekształcona) (Dz. Urz. UE L 293 z 31.10.2008, str. 3, z późn. zm.), wykonujących obowiązki użyteczności publicznej zgodnie z art. 16 tego rozporządzenia, lub

d) działają w charakterze armatorów Wspólnoty w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3577/92 z dnia 7 grudnia 1992 r. dotyczącego stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie morskim w obrębie Państw Członkowskich (kabotaż morski) (Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 6, t. 2, str. 10, z późn. zm.), wykonujących zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych zgodnie z art. 4 tego rozporządzenia

— na które podmioty, wymienione w pkt 1–4, pojedynczo lub wspólnie, bezpośrednio lub pośrednio przez inny podmiot, wywierają dominujący wpływ, w szczególności posiadają ponad połowę udziałów albo akcji lub posiadają ponad połowę głosów wynikających z udziałów albo akcji lub mają prawo do powoływania ponad połowy składu organu nadzorczego lub zarządzającego.

Art. 4.

1. Przepisów ustawy nie stosuje się do informacji sektora publicznego będących w posiadaniu:

1) jednostek publicznej radiofonii i telewizji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2020 r. poz. 805) oraz Polskiej Agencji Prasowej S.A.,

2) państwowych instytucji kultury, samorządowych instytucji kultury oraz innych podmiotów prowadzących działalność kulturalną, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194), z wyjątkiem muzeów państwowych i muzeów samorządowych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2020 r. poz. 902) oraz bibliotek publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. z 2019 r. poz. 1479),

3) podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, z wyjątkiem:

a) danych badawczych, o których mowa w art. 22,

b) bibliotek naukowych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach, których organizatorami są podmioty zobowiązane, wymienione w art. 3 pkt 1–4,

c) Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej — Państwowego Instytutu Badawczego,

d) Państwowego Instytutu Geologicznego — Państwowego Instytutu Badawczego,

e) muzeów państwowych oraz muzeów samorządowych prowadzących działalność naukową,

4) podmiotów, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 1082), z wyjątkiem bibliotek pedagogicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach,

5) podmiotów, o których mowa w art. 3 pkt 5, w zakresie, w jakim informacje te zostały wytworzone:

a) poza zakresem zadań publicznych,

b) w ramach działalności uznanej za bezpośrednio podlegającą konkurencji, zgodnie z art. 34 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylającej dyrektywę 2004/17/WE (Dz. Urz. UE L 94 z 28.03.2014, str. 243, z późn. zm.),

6) podmiotów, o których mowa w art. 343 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich (Dz. U. poz. 1700), oraz zakładów karnych i aresztów śledczych,

7) Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, z wyjątkiem danych badawczych

— chyba że informacje te stanowią informacje publiczne podlegające udostępnianiu w Biuletynie Informacji Publicznej.

2. Przepisów ustawy nie stosuje się do informacji sektora publicznego, których udostępnianie lub przekazanie zostało uzależnione od wykazania przez użytkowników interesu prawnego lub faktycznego na podstawie odrębnych przepisów.

Art. 5.

Każdemu przysługuje prawo do ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego:

1) udostępnianych w Biuletynie Informacji Publicznej podmiotu zobowiązanego lub w portalu danych, lub w innym systemie teleinformatycznym podmiotu zobowiązanego;

2) przekazanych na wniosek o ponowne wykorzystywanie.

Art. 6.

1. Prawo do ponownego wykorzystywania podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych.

2. Prawo do ponownego wykorzystywania podlega ograniczeniu ze względu na tajemnicę przedsiębiorstwa lub prywatność osoby fizycznej, w tym ochronę danych osobowych. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym informacji o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna wyrazi zgodę na przetwarzanie jej danych osobowych w celu ponownego wykorzystywania lub gdy przedsiębiorca rezygnuje z przysługującego mu prawa.

3. Prawo do ponownego wykorzystywania podlega ograniczeniu w zakresie informacji będących informacjami sektora publicznego, do których dostęp jest ograniczony na podstawie innych ustaw. Przepis ust. 2 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

4. Prawo do ponownego wykorzystywania podlega ograniczeniu w zakresie informacji sektora publicznego:

1) których wytwarzanie przez podmioty zobowiązane nie należy do zakresu ich zadań publicznych określonych prawem;

2) powiązanych z depozytami znajdującymi się w posiadaniu podmiotu zobowiązanego, o ile ich właściciele umownie wyłączyli możliwość ich udostępniania lub przekazywania w całości lub w określonym zakresie;

3) objętych prawami własności przemysłowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 324) lub prawami własności przemysłowej podlegającymi ochronie na podstawie umów międzynarodowych lub przepisów prawa Unii Europejskiej;

4) do których prawa autorskie i prawa pokrewne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062), prawa do baz danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. z 2021 r. poz. 386) oraz prawa do odmian roślin w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213) przysługują podmiotom innym niż podmioty zobowiązane;

5) będących w posiadaniu muzeów państwowych, muzeów samorządowych, bibliotek publicznych, bibliotek naukowych, bibliotek pedagogicznych lub jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2020 r. poz. 164), a także jednostek organizacyjnych będących archiwami wyodrębnionymi albo prowadzącymi archiwa wyodrębnione, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, zwanych dalej „archiwami” — w odniesieniu do działalności archiwalnej w zakresie państwowego zasobu archiwalnego, w przypadku gdy pierwotnym właścicielem autorskich praw majątkowych lub praw pokrewnych były podmioty inne niż podmioty zobowiązane, a czas trwania tych praw nie wygasł;

6) które są wyłączone z dostępu lub do których dostęp jest ograniczony ze względu na ochronę infrastruktury krytycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1856 oraz z 2021 r. poz. 159);

7) stanowiących program komputerowy, z wyjątkiem art. 10 ust. 5.

Art. 7.

1. Przepisy ustawy nie naruszają prawa dostępu do informacji publicznej ani wolności jej rozpowszechniania, ani przepisów innych ustaw określających zasady, warunki i tryb dostępu lub ponownego wykorzystywania informacji będących informacjami sektora publicznego.

2. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów o ochronie danych osobowych.

Rozdział 2

Zasady udostępniania i przekazywania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania

Art. 8.

1. Podmiot zobowiązany w porównywalnych sytuacjach udostępnia lub przekazuje informacje sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania na takich samych zasadach.

2. W przypadku gdy ponowne wykorzystywanie jest dokonywane przez użytkowników będących podmiotami wykonującymi zadania publiczne w ramach działalności wykraczającej poza realizację takich zadań, warunki ponownego wykorzystywania lub opłaty za ponowne wykorzystywanie określa się na takich samych zasadach jak w przypadku innych użytkowników.

Art. 9.

1. Podmiot zobowiązany, który udostępnia lub przekazuje informacje sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania, nie ogranicza korzystania z tych udostępnianych lub przekazanych informacji przez innych użytkowników.

2. W przypadku gdy wykonywanie zadań publicznych wymaga ograniczenia korzystania z informacji sektora publicznego przez innych użytkowników, podmiot zobowiązany może zawrzeć z użytkownikiem umowę o udzielenie wyłącznego prawa do korzystania z tych informacji.

3. Umowa o udzielenie wyłącznego prawa do korzystania z informacji sektora publicznego podlega co najmniej raz w roku ocenie podmiotu zobowiązanego w zakresie dalszego istnienia powodów jej zawarcia. Jeżeli w wyniku oceny podmiot zobowiązany stwierdzi ustanie powodów jej zawarcia, niezwłocznie wypowiada umowę.

Art. 10.

1. Podmiot zobowiązany, jeżeli to możliwe, udostępnia lub przekazuje informacje sektora publicznego, jako otwarte dane, w celu ponownego wykorzystywania.

2. Podmiot zobowiązany, który udostępnia lub przekazuje informacje sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania z użyciem systemów teleinformatycznych, jest obowiązany do stosowania formatów danych oraz protokołów komunikacyjnych i szyfrujących określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 18 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 670, 952 i 1005), jeżeli to możliwe w formacie przeznaczonym do odczytu maszynowego wraz z metadanymi, z wyjątkiem art. 13 ust. 1a tej ustawy.

3. Podmiot zobowiązany, który udostępnia informacje sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania przez interfejs programistyczny aplikacji, zwany dalej „API”, zapewnia dostępność, stabilność, jednolitość sposobu korzystania i standardów, łatwość i utrzymanie przez cały cykl użytkowania oraz bezpieczeństwo stosowanego API.

4. Podmiot zobowiązany nie ma obowiązku tworzenia informacji sektora publicznego, ich przetwarzania w sposób lub w formie wskazanych we wniosku o ponowne wykorzystywanie oraz sporządzania z nich wyciągów, jeżeli spowoduje to konieczność podjęcia nieproporcjonalnych działań przekraczających proste czynności.

5. Podmiot zobowiązany może udostępniać lub przekazać w celu ponownego wykorzystywania kod źródłowy lub inne elementy programu komputerowego opracowanego w ramach realizacji zadań publicznych.

Art. 11.

1. Podmiot zobowiązany udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej w menu przedmiotowym w kategorii „Ponowne wykorzystywanie”:

1) warunki ponownego wykorzystywania, jeżeli zostały przez niego określone;

2) informację o wysokości opłat za ponowne wykorzystywanie, w tym informację o podstawie ich obliczania, jeżeli zostały przez niego ustalone, oraz informację o czynnikach, które będą brane pod uwagę przy rozpatrywaniu wniosków o ponowne wykorzystywanie i które mogą mieć wpływ w szczególności na koszt lub czas przygotowania lub przekazania informacji;

3) informację o środkach prawnych przysługujących w przypadku odmowy wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie oraz o prawie do sprzeciwu;

4) umowę o udzielenie wyłącznego prawa do korzystania z informacji sektora publicznego, powód jej zawarcia oraz wyniki ocen tej umowy, o ile taka umowa została zawarta.

2. Przepis ust. 1 stosuje się do podmiotów zobowiązanych będących muzeami państwowymi lub muzeami samorządowymi w zakresie informacji o czynnikach branych pod uwagę przy ustalaniu nakładanych opłat za ponowne wykorzystywanie.

3. Podmiot zobowiązany, który udostępnia informacje sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania w portalu danych, wraz z ich udostępnianiem informuje o warunkach ponownego wykorzystywania, jeżeli zostały przez niego określone.

4. Podmiot zobowiązany, który udostępnia informacje sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania w sposób inny niż w Biuletynie Informacji Publicznej lub w portalu danych, wraz z ich udostępnianiem informuje o braku warunków ponownego wykorzystywania lub opłat za ponowne wykorzystywanie albo określa te warunki lub wysokość opłat za ponowne wykorzystywanie.

5. Brak informacji o warunkach ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego udostępnianych w Biuletynie Informacji Publicznej lub w portalu danych uważa się za udostępnianie informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania bez warunków.

Art. 12.

1. Warunki ponownego wykorzystywania określone przez podmiot zobowiązany w odniesieniu do informacji sektora publicznego udostępnianych w Biuletynie Informacji Publicznej podmiotu zobowiązanego lub w portalu danych stanowią ofertę zawierającą te warunki.

2. Warunki ponownego wykorzystywania określone przez podmiot zobowiązany w odniesieniu do informacji sektora publicznego udostępnianych w inny sposób niż określony w ust. 1 lub informacja o wysokości opłat za ponowne wykorzystywanie, jeżeli zostały ustalone, stanowią ofertę zawierającą te warunki lub informację.

3. Ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego udostępnianych w sposób, o którym mowa w art. 5 pkt 1, uważa się za przyjęcie przez użytkownika oferty, o której mowa w ust. 1 albo 2.

Art. 13.

Podmiot zobowiązany niezwłocznie publikuje w systemie teleinformatycznym, w którym udostępnia informacje sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania, informacje o zaprzestaniu udostępniania lub aktualizowania takich informacji oraz informacje dotyczące dostępności informacji sektora publicznego udostępnianych za pośrednictwem API, w tym w szczególności danych dynamicznych.

Rozdział 3

Warunki ponownego wykorzystywania

Art. 14.

1. Informacje sektora publicznego udostępnia się lub przekazuje w celu ponownego wykorzystywania bezwarunkowo, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie.

2. Podmiot zobowiązany określa warunki ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego, mających cechy utworu lub przedmiotu praw pokrewnych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych lub stanowiących bazę danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych lub objętych prawami do odmian roślin w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin, do których przysługują mu prawa, w szczególności zobowiązując użytkownika do poinformowania o nazwisku, imieniu lub pseudonimie twórcy lub artysty wykonawcy, jeżeli jest znany.

Art. 15.

1. Podmiot zobowiązany może określić warunki ponownego wykorzystywania:

1) dotyczące obowiązku poinformowania o źródle, czasie wytworzenia i pozyskania informacji sektora publicznego od podmiotu zobowiązanego lub

2) dotyczące obowiązku poinformowania o przetworzeniu informacji sektora publicznego ponownie wykorzystywanych, lub

3) dotyczące zakresu odpowiedzialności podmiotu zobowiązanego za udostępniane lub przekazywane w celu ponownego wykorzystywania informacje sektora publicznego, w szczególności za dostępność, poprawność, aktualność, kompletność lub jakość udostępnianych lub przekazywanych informacji, lub

4) informacji sektora publicznego stanowiących lub zawierających dane osobowe.

2. Muzea państwowe, muzea samorządowe, biblioteki publiczne, biblioteki naukowe, biblioteki pedagogiczne i archiwa mogą określić inne niż wymienione w ust. 1 warunki ponownego wykorzystywania ograniczające wykorzystywanie informacji sektora publicznego:

1) w działalności komercyjnej lub na określonych polach eksploatacji, jeżeli dotyczą zbiorów o charakterze martyrologicznym oraz zawierają godło, barwy i hymn Rzeczypospolitej Polskiej, a także herby, reprodukcje orderów, odznaczeń lub odznak honorowych, odznak lub oznak wojskowych bądź innych odznaczeń;

2) w działalności niekomercyjnej, jeżeli są powiązane z obiektami objętymi roszczeniami lub prawami osób trzecich lub niebędącymi własnością podmiotu zobowiązanego.

3. Podmiot zobowiązany może określić warunki ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego, stosując standardowe otwarte licencje.

Art. 16.

Określone przez podmiot zobowiązany warunki ponownego wykorzystywania są obiektywne, proporcjonalne, niedyskryminacyjne oraz nie ograniczają w sposób nieuzasadniony możliwości ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego.

Rozdział 4

Zasady ustalania opłat za ponowne wykorzystywanie

Art. 17.

Informacje sektora publicznego udostępnia się lub przekazuje w celu ponownego wykorzystywania bezpłatnie, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie.

Art. 18.

1. Podmiot zobowiązany może nałożyć opłatę za ponowne wykorzystywanie, jeżeli przygotowanie lub przekazanie informacji w sposób lub w formie wskazanych we wniosku o ponowne wykorzystywanie wymaga poniesienia dodatkowych kosztów.

2. Ustalając wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się koszty przygotowania lub przekazania informacji sektora publicznego w określony sposób lub w określonej formie oraz inne czynniki, które będą brane pod uwagę przy rozpatrywaniu wniosków o ponowne wykorzystywanie, mogących mieć wpływ w szczególności na koszt lub czas przygotowania lub przekazania informacji.

3. Koszty, o których mowa w ust. 2, mogą obejmować koszty czynności związanych z anonimizacją lub ze środkami zastosowanymi w celu ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa.

4. Wysokość opłaty nie może przekroczyć sumy kosztów poniesionych bezpośrednio w celu przygotowania lub przekazania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania w określony sposób lub w określonej formie.

Art. 19.

1. Muzea państwowe i muzea samorządowe, w przypadku udostępniania lub przekazywania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania w celach innych niż niekomercyjne o charakterze badawczym, naukowym lub edukacyjnym, mogą nałożyć opłatę wyższą niż ustalona na podstawie art. 18.

2. Ustalając wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się koszty gromadzenia, produkowania, reprodukowania, rozpowszechniania, ochrony i ustalania praw. Wysokość opłaty nie może przekroczyć sumy tych kosztów wraz z rozsądnym zwrotem z inwestycji, jednak nie wyższym niż 5 punktów procentowych powyżej stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego.

3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia, maksymalne stawki opłat za ponowne wykorzystywanie nakładane przez muzea państwowe i muzea samorządowe, biorąc pod uwagę koszty oraz rozsądny zwrot z inwestycji, o których mowa w ust. 2.

Art. 20.

Ustalając wysokość opłaty za ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego gromadzonych i przechowywanych w systemie teleinformatycznym podmiotu zobowiązanego, w sposób stały i bezpośredni w czasie rzeczywistym, uwzględnia się koszty wynikające z dostosowania systemu teleinformatycznego lub warunków technicznych i organizacyjnych do realizacji wniosku o ponowne wykorzystywanie. Przepisu zdania pierwszego nie stosuje się do danych dynamicznych i danych o wysokiej wartości udostępnianych przez API, zgodnie z przepisami rozdziału 5.

Art. 21.

Na żądanie wnioskodawcy podmiot zobowiązany wskazuje sposób obliczenia opłaty za ponowne wykorzystywanie w odniesieniu do złożonego przez tego wnioskodawcę wniosku o ponowne wykorzystywanie.

Rozdział 5

Dane badawcze, dane dynamiczne i dane o wysokiej wartości

Art. 22.

Dane badawcze, będące w posiadaniu podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, podlegają bezpłatnie ponownemu wykorzystywaniu, jeżeli zostały wytworzone lub zgromadzone w ramach działalności naukowej finansowanej ze środków publicznych oraz są już publicznie udostępniane w systemie teleinformatycznym podmiotu zobowiązanego, w szczególności w repozytorium instytucjonalnym lub tematycznym. Podmiot zobowiązany, udostępniając te dane, wraz z ich udostępnieniem informuje o braku warunków ponownego wykorzystywania albo określa te warunki.

Art. 23.

1. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki opracowuje Politykę otwartego dostępu do danych badawczych finansowanych ze środków publicznych, uwzględniając w szczególności:

1) aktualny stan udostępniania danych badawczych oraz standardy i dobre praktyki w zakresie udostępniania danych badawczych;

2) obowiązujący stan prawny;

3) kierunki rozwoju w zakresie otwartego dostępu do danych badawczych i zarządzania wynikami badań naukowych;

4) Program otwierania danych, o którym mowa w art. 28.

2. Politykę otwartego dostępu do danych badawczych finansowanych ze środków publicznych kieruje się do podmiotów, o których mowa w art. 7 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Art. 24.

1. Dane dynamiczne udostępnia się w celu ponownego wykorzystywania:

1) niezwłocznie po ich zgromadzeniu;

2) za pośrednictwem API;

3) jeżeli to możliwe — do zbiorczego pobrania.

2. W przypadku gdy udostępnianie w celu ponownego wykorzystywania danych dynamicznych niezwłocznie po ich zgromadzeniu, za pośrednictwem API, przekraczałoby możliwości finansowe lub techniczne podmiotu zobowiązanego, dane te udostępnia się w terminie późniejszym, bez uszczerbku dla możliwości wykorzystania ich potencjału gospodarczego i społecznego.

Art. 25.

1. Dane o wysokiej wartości udostępnia się w celu ponownego wykorzystywania:

1) bezpłatnie;

2) w formacie nadającym się do odczytu maszynowego;

3) za pośrednictwem API;

4) jeżeli to możliwe — do zbiorczego pobrania.

2. Podmioty, o których mowa w art. 3 pkt 5, oraz muzea państwowe, muzea samorządowe, biblioteki publiczne, biblioteki naukowe, biblioteki pedagogiczne oraz archiwa, w przypadku udostępniania danych o wysokiej wartości w celu ponownego wykorzystywania, mogą nałożyć opłaty za ponowne wykorzystywanie zgodnie z przepisami rozdziału 4.

Art. 26.

Udostępnianiu w celu ponownego wykorzystywania w sposób, o którym mowa w art. 25, podlegają dane o wysokiej wartości wymienione w wykazie ustanowionym w aktach wykonawczych Komisji Europejskiej wydanych na podstawie art. 14 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1024 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie otwartych danych i ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (Dz. Urz. UE L 172 z 26.06.2019, str. 56).

Art. 27.

Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, odrębnie dla poszczególnych podmiotów zobowiązanych, listę będących w ich posiadaniu danych o wysokiej wartości, warunki ponownego wykorzystywania tych danych, a także sposób udostępniania oraz formaty tych danych i metadanych, mając na względzie akty wykonawcze Komisji Europejskiej wydane na podstawie art. 14 ust. 1 dyrektywy, o której mowa w art. 26, oraz posiadaną przez podmioty zobowiązane infrastrukturę teleinformatyczną umożliwiającą udostępnianie w celu ponownego wykorzystywania, w sposób, o którym mowa w art. 25, danych o wysokiej wartości oraz metadanych, a także możliwości techniczne udostępniania tych danych i metadanych w portalu danych.

Rozdział 6

Program otwierania danych

Art. 28.

1. W celu zwiększenia ilości oraz poprawy jakości informacji sektora publicznego i danych prywatnych oraz metadanych opisujących ich strukturę, udostępnianych w portalu danych, minister właściwy do spraw informatyzacji opracowuje Program otwierania danych, zwany dalej „programem”, uwzględniając w szczególności:

1) aktualny stan danych udostępnianych jako otwarte dane;

2) obowiązujący stan prawny;

3) kierunki rozwoju polityki otwartych danych;

4) wyniki przeglądu prowadzonej polityki otwartych danych;

5) możliwości finansowania projektowanych rozwiązań;

6) możliwości wspierania nowoczesnych technologii wykorzystujących otwarte dane;

7) współpracę z interesariuszami otwartych danych.

2. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw informatyzacji, przyjmuje program w drodze uchwały.

3. Program jest przyjmowany na okres siedmioletni i może być zmieniany w tym okresie.

4. Program realizują członkowie Rady Ministrów oraz Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, zwani dalej „realizatorami programu”.

5. Program może być realizowany przez podmioty inne niż wymienione w ust. 4.

Art. 29.

1. Koordynatorem działań w ramach realizacji programu jest minister właściwy do spraw informatyzacji, zwany dalej „koordynatorem programu”.

2. Obsługę merytoryczną, organizacyjno-prawną, techniczną i kancelaryjno-biurową koordynatora programu zapewnia urząd obsługujący ministra właściwego do spraw informatyzacji.

Art. 30.

Do zadań realizatora programu należy w szczególności:

1) zapewnienie należytej realizacji programu w zakresie swojego działania, w tym w organach i jednostkach organizacyjnych podległych i nadzorowanych;

2) współpraca z koordynatorem programu w zakresie realizacji programu;

3) przedstawianie koordynatorowi programu harmonogramu:

a) udostępniania nowych informacji sektora publicznego w portalu danych lub

b) poprawy jakości informacji sektora publicznego udostępnianych w portalu danych

— w każdym półroczu, w zakresie swojego działania oraz w zakresie organów i jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych, w celu weryfikacji spełniania warunków, o których mowa w art. 32 ust. 1 i 4;

4) składanie koordynatorowi programu rocznego sprawozdania z realizacji programu w terminie do dnia 31 marca roku następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie.

Art. 31.

Do zadań koordynatora programu należy w szczególności:

1) przedstawianie Radzie Ministrów informacji z realizacji programu w terminie do dnia 31 lipca roku następującego po roku, za który sporządzana jest informacja, oraz przedstawienie końcowego sprawozdania z realizacji programu w ciągu 6 miesięcy od jego zakończenia;

2) dokonywanie we współpracy z realizatorami programu przeglądu programu w drugim, czwartym i ostatnim roku obowiązywania programu;

3) promowanie jednolitej polityki otwartych danych;

4) wskazywanie kierunków rozwoju w zakresie otwartości danych oraz inicjowanie działań innowacyjnych w zakresie wspierania polityki otwartych danych;

5) harmonizacja procesów wynikających z realizacji programu;

6) współpraca z realizatorami programu w zakresie realizacji programu;

7) wsparcie realizatorów programu i podmiotów, o których mowa w art. 32 ust. 2, w udostępnianiu informacji sektora publicznego i metadanych;

8) zaplanowanie i skoordynowanie działań edukacyjnych, podnoszących kompetencje cyfrowe administracji w zakresie otwartości danych;

9) monitorowanie postępów w realizacji programu;

10) współpraca z podmiotami zobowiązanymi, organizacjami pozarządowym oraz innymi podmiotami uczestniczącymi w działaniach w zakresie polityki otwartych danych.

Rozdział 7

Portal danych

Art. 32.

1. Informacje sektora publicznego o szczególnym znaczeniu dla rozwoju innowacyjności w państwie lub rozwoju społeczeństwa informacyjnego, które ze względu na sposób przechowywania i udostępniania pozwalają na ich ponowne wykorzystywanie w rozumieniu niniejszej ustawy, są udostępniane w portalu danych.

2. Do udostępniania w portalu danych informacji sektora publicznego, o których mowa w ust. 1, są obowiązane podmioty zobowiązane, z wyjątkiem podmiotów, o których mowa w art. 3 pkt 5.

3. Podmioty zobowiązane, z wyjątkiem podmiotów, o których mowa w art. 3 pkt 5, udostępniają:

1) informacje sektora publicznego, o których mowa w ust. 1, oraz metadane opisujące ich strukturę albo

2) metadane opisujące strukturę informacji sektora publicznego, o których mowa w ust. 1, w przypadku gdy informacje sektora publicznego są udostępniane przez podmiot zobowiązany w powszechnie dostępnym systemie teleinformatycznym innym niż portal danych, w szczególności umożliwiającym zastosowanie API.

4. Podmioty zobowiązane, z wyjątkiem podmiotów, o których mowa w art. 3 pkt 5, są obowiązane do dostosowania:

1) formatów danych oraz protokołów komunikacyjnych i szyfrujących, umożliwiających odczyt maszynowy, do wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 18 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne;

2) metadanych, o których mowa w ust. 3, do zestawu elementów metadanych, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 34 ust. 7.

5. Podmioty zobowiązane, z wyjątkiem podmiotów, o których mowa w art. 3 pkt 5, udostępniają w portalu danych, o ile to możliwe, otwarte dane.

6. Podmioty zobowiązane, z wyjątkiem podmiotów, o których mowa w art. 3 pkt 5, udostępniając w portalu danych informacje sektora publicznego, o których mowa w ust. 1, oraz metadane, o których mowa w ust. 3, systematycznie weryfikują, aktualizują oraz podnoszą ich jakość.

7. Podmioty, o których mowa w art. 3 pkt 5, mogą udostępniać w portalu danych informacje sektora publicznego, o których mowa w ust. 1.

8. Do informacji sektora publicznego, o których mowa w ust. 1, oraz metadanych opisujących ich strukturę, udostępnionych w portalu danych przez podmioty, o których mowa w art. 3 pkt 5, stosuje się przepisy ust. 3–6 oraz przepisy wydane na podstawie art. 34 ust. 7.

Art. 33.

1. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia:

1) zakres informacji sektora publicznego przeznaczony do udostępniania w portalu danych wraz z wykazem podmiotów zobowiązanych do ich udostępnienia,

2) harmonogram udostępniania oraz aktualizowania w portalu danych informacji sektora publicznego oraz metadanych, o których mowa w art. 32 ust. 3,

3) sposób udostępniania informacji sektora publicznego

— mając na względzie szczególne znaczenie określonych informacji sektora publicznego dla rozwoju innowacyjności lub społeczeństwa informacyjnego, posiadaną przez podmioty zobowiązane infrastrukturę teleinformatyczną umożliwiającą gromadzenie w niej informacji sektora publicznego oraz ich udostępnianie, a także możliwości techniczne przechowywania tych informacji w portalu danych.

2. Do informacji sektora publicznego oraz metadanych określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 1 stosuje się przepisy art. 32 ust. 4–6 oraz przepisy wydane na podstawie art. 34 ust. 7.

Art. 34.

1. Minister właściwy do spraw informatyzacji prowadzi portal danych oraz jest jego administratorem.

2. Portal danych zapewnia przeszukiwanie informacji sektora publicznego w szczególności według:

1) kryterium przedmiotowego;

2) kryterium podmiotowego;

3) elementów metadanych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 7.

3. Minister właściwy do spraw informatyzacji może zlecić wyspecjalizowanym podmiotom czynności związane z prowadzeniem portalu danych, pod warunkiem zapewnienia:

1) przez te podmioty:

a) rozliczalności i niezawodności jego prowadzenia,

b) integralności, rozliczalności, dostępności, autentyczności i niezaprzeczalności zbiorów danych w nim udostępnianych,

c) warunków organizacyjnych i technicznych zapewniających ochronę przetwarzanych danych osobowych, w szczególności zabezpieczenia danych przed nieuprawnionym dostępem, nielegalnym ujawnieniem lub pozyskaniem, a także przed ich modyfikacją, uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą, w przypadku zawarcia umowy, o której mowa w art. 28 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.);

2) możliwości przeprowadzenia przez tego ministra kontroli spełnienia warunków, o których mowa w pkt 1.

4. Minister właściwy do spraw informatyzacji weryfikuje udostępniane w portalu danych informacje sektora publicznego oraz metadane, o których mowa w art. 32 ust. 3, pod względem spełnienia wymogów, o których mowa w art. 32 ust. 4, oraz wymogów określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 7.

5. W przypadku gdy informacje sektora publicznego lub metadane, o których mowa w art. 32 ust. 3, nie spełniają wymogów, o których mowa w ust. 4, minister właściwy do spraw informatyzacji wzywa podmiot, który je udostępnia, do ich niezwłocznego dostosowania do tych wymogów.

6. Minister właściwy do spraw informatyzacji, po uprzednim poinformowaniu podmiotu udostępniającego dane, może usunąć z portalu danych informacje sektora publicznego, które nie mają szczególnego znaczenia dla rozwoju innowacyjności w państwie lub rozwoju społeczeństwa informacyjnego.

7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1) sposób weryfikacji, o której mowa w ust. 4,

2) sposób udostępniania informacji sektora publicznego lub metadanych, o których mowa w art. 32 ust. 3, mając na względzie posiadaną przez podmioty zobowiązane infrastrukturę teleinformatyczną umożliwiającą gromadzenie w niej informacji sektora publicznego oraz ich udostępnianie, a także możliwości techniczne przechowywania tych informacji w portalu danych,

3) sposób przetwarzania informacji sektora publicznego i metadanych, o których mowa w art. 32 ust. 3, udostępnianych w portalu danych,

4) standardy techniczne prowadzenia portalu danych, dane niezbędne do założenia konta użytkownika portalu danych, zasady tworzenia profilu dostawcy danych oraz zestaw elementów metadanych, o których mowa w art. 32 ust. 3

— mając na względzie zasadę neutralności technologicznej, konieczność zapewnienia przeszukiwalności i dostępności informacji jak najszerszej grupie użytkowników, możliwość zastosowania automatyzacji procesów oraz potrzebę zapewnienia ich użyteczności i efektywności.

Art. 35.

1. W portalu danych mogą być udostępniane dane prywatne o szczególnym znaczeniu dla rozwoju innowacyjności w państwie lub rozwoju społeczeństwa informacyjnego oraz metadane opisujące ich strukturę.

2. Do danych prywatnych oraz metadanych, o których mowa w ust. 1, stosuje się art. 8 ust. 1, art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1–3, art. 12, art. 13, art. 32 ust. 4 i 6, art. 34 ust. 6, przepisy wydane na podstawie art. 34 ust. 7 oraz, o ile to możliwe, art. 32 ust. 5.

Art. 36.

1. Podmiot udostępniający dane prywatne w portalu danych wyraża zgodę na ich wykorzystywanie przez użytkowników.

2. Podmiot udostępniający dane prywatne w portalu danych może określić warunki wykorzystywania:

1) danych prywatnych mających cechy utworu lub przedmiotu praw pokrewnych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych lub stanowiących bazę danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych, lub objętych prawami do odmian roślin w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin, do których przysługują mu prawa, w szczególności zobowiązując użytkownika do poinformowania o nazwisku, imieniu lub pseudonimie twórcy lub artysty wykonawcy, jeżeli jest znany, lub

2) dotyczące obowiązku poinformowania o źródle, czasie wytworzenia i pozyskania danych prywatnych od podmiotu udostępniającego dane, lub

3) dotyczące obowiązku poinformowania o przetworzeniu wykorzystywanych danych prywatnych, lub

4) dotyczące zakresu odpowiedzialności podmiotu udostępniającego dane prywatne za udostępniane dane, w tym w szczególności za dostępność, poprawność, aktualność, kompletność lub jakość udostępnianych danych.

3. Podmiot udostępniający dane prywatne w portalu danych może określić warunki wykorzystywania, stosując standardowe otwarte licencje.

Rozdział 8

Pełnomocnicy do spraw otwartości danych

Art. 37.

1. Realizowanie działań mających na celu zwiększenie ilości i poprawę jakości informacji sektora publicznego udostępnianych w portalu danych w celu ponownego wykorzystywania powierza się pełnomocnikom do spraw otwartości danych.

2. Pełnomocnik do spraw otwartości danych, zwany dalej „pełnomocnikiem”, jest powoływany w urzędzie obsługującym ministra kierującego działem administracji rządowej, w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz w Głównym Urzędzie Statystycznym.

3. Pełnomocnik powołany w urzędzie obsługującym ministra kierującego działem administracji rządowej lub w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów działa również w organach i jednostkach organizacyjnych podległych właściwemu ministrowi albo Prezesowi Rady Ministrów i przez nich nadzorowanych.

4. Pełnomocnika można powoływać w urzędach obsługujących inne niż wymienione w ust. 2 podmioty zobowiązane.

5. Pełnomocnika powołuje i odwołuje kierownik jednostki organizacyjnej.

6. W zakresie wykonywanych zadań pełnomocnik podlega bezpośrednio kierownikowi jednostki organizacyjnej, w której powołano pełnomocnika.

7. Obsługę merytoryczną, organizacyjno-prawną, techniczną i kancelaryjno-biurową pełnomocnika zapewnia ministerstwo albo inny urząd, w którym powołano pełnomocnika.

Art. 38.

Do zadań pełnomocnika należy w szczególności:

1) pozyskiwanie informacji sektora publicznego możliwych do udostępniania w portalu danych, będących w posiadaniu jednostki organizacyjnej, w której został powołany, lub będących w posiadaniu organów i jednostek organizacyjnych podległych właściwemu ministrowi albo Prezesowi Rady Ministrów i przez nich nadzorowanych;

2) wspieranie realizatora programu w wykonywaniu zadań związanych z realizacją programu;

3) ocena informacji sektora publicznego, pod względem ich jakości oraz użyteczności, do ich ponownego wykorzystywania, będących w posiadaniu jednostki organizacyjnej, w której został powołany, lub będących w posiadaniu organów i jednostek organizacyjnych podległych właściwemu ministrowi albo Prezesowi Rady Ministrów i przez nich nadzorowanych;

4) monitorowanie jakości i aktualności informacji sektora publicznego oraz metadanych udostępnianych w portalu danych oraz formatów danych, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 1;

5) współpraca z komórkami organizacyjnymi jednostki organizacyjnej, w której został powołany, oraz z organami i jednostkami organizacyjnymi podległymi właściwemu ministrowi albo Prezesowi Rady Ministrów i przez nich nadzorowanymi, w zakresie poprawy jakości informacji sektora publicznego udostępnianych w portalu danych;

6) podejmowanie działań mających na celu podnoszenie świadomości pracowników jednostki organizacyjnej, w której został powołany, lub pracowników organów i jednostek organizacyjnych podległych właściwemu ministrowi albo Prezesowi Rady Ministrów i przez nich nadzorowanych, w zakresie otwartości danych.

Rozdział 9

Ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego przekazywanych na wniosek

Art. 39.

1. Wniosek o ponowne wykorzystywanie, zwany dalej „wnioskiem”, wnosi się do podmiotu zobowiązanego w przypadkach, gdy informacje sektora publicznego:

1) nie są udostępniane w Biuletynie Informacji Publicznej lub w portalu danych;

2) są udostępniane w innym systemie teleinformatycznym niż określony w pkt 1 i nie zostały określone warunki ponownego wykorzystywania lub opłaty za ponowne wykorzystywanie albo nie poinformowano o braku takich warunków lub opłat;

3) będą wykorzystywane na warunkach innych niż zostały dla tych informacji określone;

4) są udostępniane lub zostały przekazane na podstawie innych ustaw określających zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami sektora publicznego.

2. Wniosek może dotyczyć umożliwienia ponownego wykorzystywania, w sposób stały i bezpośredni w czasie rzeczywistym, informacji sektora publicznego gromadzonych i przechowywanych w systemie teleinformatycznym podmiotu zobowiązanego.

3. Wniosek zawiera w szczególności:

1) nazwę podmiotu zobowiązanego;

2) informacje o wnioskodawcy, w tym imię i nazwisko albo nazwę oraz adres umożliwiający dostarczenie odpowiedzi do wnioskodawcy albo pełnomocnika tego wnioskodawcy w sposób lub w formie wskazanych we wniosku;

3) wskazanie informacji sektora publicznego, które będą ponownie wykorzystywane, a jeżeli są już udostępniane lub zostały przekazane, warunki ponownego wykorzystywania, na jakich mają być ponownie wykorzystywane, oraz źródło udostępniania lub przekazania;

4) wskazanie celu ponownego wykorzystywania, w tym określenie rodzaju działalności, w której informacje sektora publicznego będą ponownie wykorzystywane, w szczególności wskazanie dóbr, produktów lub usług;

5) wskazanie formy przygotowania informacji sektora publicznego, a w przypadku postaci elektronicznej — także wskazanie formatu danych;

6) wskazanie:

a) sposobu przekazania informacji sektora publicznego, o ile nie są udostępniane lub nie zostały przekazane w inny sposób, albo

b) sposobu i okresu dostępu do informacji gromadzonych i przechowywanych w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 2.

4. Wniosek wnosi się w postaci papierowej albo elektronicznej.

5. W przypadku niespełnienia wymogów formalnych wniosku wzywa się wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych, wraz z pouczeniem, że ich nieusunięcie w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania.

Art. 40.

1. Rozpatrzenie wniosku następuje niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku.

2. Jeżeli wniosek nie może zostać rozpatrzony w terminie 14 dni, podmiot zobowiązany zawiadamia w tym terminie wnioskodawcę o przyczynach opóźnienia oraz o terminie, w jakim rozpatrzy wniosek, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia tego wniosku.

Art. 41.

1. Podmiot zobowiązany po rozpatrzeniu wniosku, z wyjątkiem wniosku, o którym mowa w art. 39 ust. 2:

1) przekazuje informacje sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania bez określania warunków ponownego wykorzystywania;

2) informuje o braku informacji sektora publicznego wskazanych we wniosku;

3) informuje o braku warunków ponownego wykorzystywania w przypadku posiadania informacji sektora publicznego przez wnioskodawcę;

4) składa ofertę zawierającą warunki ponownego wykorzystywania lub informację o wysokości opłat za ponowne wykorzystywanie, lub w przypadku, o którym mowa w art. 10 ust. 4, informację o przyczynach braku możliwości przekazania informacji sektora publicznego i wskazanie, w jaki sposób lub w jakiej formie informacje sektora publicznego mogą zostać przekazane;

5) odmawia, w drodze decyzji, wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego.

2. Wnioskodawca, który otrzymał ofertę, o której mowa w ust. 1 pkt 4, może w terminie 14 dni od dnia otrzymania oferty złożyć sprzeciw z powodu naruszenia przepisów ustawy albo zawiadomić podmiot zobowiązany o przyjęciu oferty. Brak zawiadomienia o przyjęciu oferty w terminie 14 dni od dnia otrzymania oferty jest równoznaczny z wycofaniem wniosku.

3. W przypadku otrzymania sprzeciwu podmiot zobowiązany, w drodze decyzji, rozstrzyga o warunkach ponownego wykorzystywania lub o wysokości opłat za ponowne wykorzystywanie lub w przypadku, o którym mowa w art. 10 ust. 4, odmawia wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego.

4. Podmiot zobowiązany, w drodze decyzji, odmawia wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego, w przypadku gdy prawo do ponownego wykorzystywania podlega ograniczeniom, o których mowa w art. 6.

5. W przypadku odmowy wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego ze względu na prawa autorskie i prawa pokrewne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawa do baz danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych lub prawa do odmian roślin w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin, przysługujące podmiotom innym niż podmioty zobowiązane, albo w przypadku odmowy ze względu na objęcie informacji sektora publicznego prawami własności przemysłowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej lub prawami własności przemysłowej podlegającymi ochronie na podstawie umów międzynarodowych lub przepisów prawa Unii Europejskiej podmiot zobowiązany wskazuje osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która posiada prawa, jeżeli jest znana, albo licencjodawcę, od którego podmiot zobowiązany uzyskał dany przedmiot praw.

6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do muzeów państwowych, muzeów samorządowych, bibliotek publicznych, bibliotek naukowych, bibliotek pedagogicznych oraz archiwów.

Art. 42.

1. Podmiot zobowiązany po rozpatrzeniu wniosku, o którym mowa w art. 39 ust. 2:

1) składa ofertę zawierającą warunki ponownego wykorzystywania lub informację o wysokości opłat za ponowne wykorzystywanie oraz informacje dotyczące dostępności informacji sektora publicznego, przy czym od oferty nie przysługuje sprzeciw;

2) informuje o braku możliwości ponownego wykorzystywania w sposób wskazany we wniosku lub ze względu na format, w jakim informacje sektora publicznego miałyby być udostępniane;

3) odmawia, w drodze decyzji, wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego; przepisy art. 41 ust. 4–6 stosuje się.

2. Wnioskodawca w terminie 14 dni od dnia otrzymania oferty zawiadamia podmiot zobowiązany o przyjęciu oferty. Przepis art. 41 ust. 2 zdanie drugie stosuje się.

Art. 43.

1. Organem odwoławczym od decyzji o odmowie wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego oraz od decyzji o warunkach ponownego wykorzystywania lub o wysokości opłat za ponowne wykorzystywanie jest minister właściwy do spraw informatyzacji.

2. W zakresie nieuregulowanym ustawą do decyzji o odmowie wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego oraz do decyzji o warunkach ponownego wykorzystywania lub o wysokości opłat za ponowne wykorzystywanie stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735 i 1491).

3. Do skarg rozpatrywanych w postępowaniach o ponowne wykorzystywanie stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z 2020 r. poz. 2299 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 54, 159 i 1598), z tym że:

1) przekazanie akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi;

2) skargę rozpatruje się w terminie 30 dni od dnia otrzymania akt wraz z odpowiedzią na skargę.

Art. 44.

Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do informacji sektora publicznego będących w posiadaniu podmiotów, o których mowa w art. 3 pkt 5, oraz danych badawczych, o których mowa w art. 22.

Rozdział 10

Zmiany w przepisach

Art. 45.–57.

Pominięto, gdyż wprowadzają zmiany do innych ustaw.

Rozdział 11

Przepisy przejściowe, dostosowujące i przepisy końcowe

Art. 58.

1. Do spraw z zakresu przekazywania informacji sektora publicznego w celu ponownego wykorzystywania, wszczętych i niezakończonych w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

2. Postanowienia umów zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, niezgodne z art. 9 ust. 2, wygasają wraz z końcem okresu ich obowiązywania, nie później jednak niż w dniu 18 lipca 2043 r.

Art. 59.

Politykę otwartego dostępu do danych badawczych finansowanych ze środków publicznych minister właściwy do spraw nauki i szkolnictwa wyższego opracuje w terminie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 60.

1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 9b ust. 6 ustawy zmienianej w art. 50 oraz art. 18 ust. 3 ustawy uchylanej w art. 62 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych odpowiednio na podstawie art. 34 ust. 7 i art. 19 ust. 3 niniejszej ustawy, jednak nie dłużej niż 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

2. Program Otwierania Danych, o którym mowa w art. 9e ustawy zmienianej w art. 50, staje się programem.

3. Centralne repozytorium informacji publicznej, o którym mowa w art. 9b ust. 1 ustawy zmienianej w art. 50, staje się portalem danych.

Art. 61.

1. W latach 2021–2030 maksymalny całkowity limit wydatków budżetu państwa, będących skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy, wynosi 22 334 677 zł.

2. Maksymalny limit wydatków budżetu państwa dla części budżetowej 27 — Informatyzacja, będących skutkiem finansowym funkcjonowania portalu danych, wynosi 5 964 677 zł, z tym że w poszczególnych latach limit wynosi:

1) 2021 r. — 339 677 zł;

2) 2022 r. — 625 000 zł;

3) 2023 r. — 625 000 zł;

4) 2024 r. — 625 000 zł;

5) 2025 r. — 625 000 zł;

6) 2026 r. — 625 000 zł;

7) 2027 r. — 625 000 zł;

8) 2028 r. — 625 000 zł;

9) 2029 r. — 625 000 zł;

10) 2030 r. — 625 000 zł.

3. Maksymalny limit wydatków budżetu państwa dla części budżetowej 27 — Informatyzacja, będących skutkiem finansowym powołania i funkcjonowania zintegrowanej platformy analitycznej, o której mowa w przepisach ustawy zmienianej w art. 51, wynosi 16 370 000 zł, z tym że w poszczególnych latach limit wynosi:

1) 2021 r. — 2 960 000 zł;

2) 2022 r. — 2 210 000 zł;

3) 2023 r. — 1 400 000 zł;

4) 2024 r. — 1 400 000 zł;

5) 2025 r. — 1 400 000 zł;

6) 2026 r. — 1 400 000 zł;

7) 2027 r. — 1 400 000 zł;

8) 2028 r. — 1 400 000 zł;

9) 2029 r. — 1 400 000 zł;

10) 2030 r. — 1 400 000 zł.

4. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczeniem przyjętych na dany rok budżetowy maksymalnych limitów wydatków określonych w ust. 2 stosuje się mechanizm korygujący polegający na racjonalizacji wydatków budżetu państwa, będących skutkiem finansowym funkcjonowania portalu danych, lub ograniczeniu kosztów.

5. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczeniem przyjętych na dany rok budżetowy maksymalnych limitów wydatków określonych w ust. 3 stosuje się mechanizm korygujący polegający na racjonalizacji wydatków budżetu państwa, będących skutkiem finansowym funkcjonowania zintegrowanej platformy analitycznej, o której mowa w przepisach ustawy zmienianej w art. 51, lub ograniczeniu kosztów.

6. W przypadku gdy wielkość wydatków, o których mowa w ust. 2, po trzech kwartałach wyniesie łącznie więcej niż 75% limitu przewidzianego na ten rok, dysponent wdraża mechanizm korygujący, o którym mowa w ust. 4, obniżając wielkość wydatków w czwartym kwartale o kwotę przekroczenia.

7. W przypadku gdy wielkość wydatków, o których mowa w ust. 3, po trzech kwartałach wyniesie łącznie więcej niż 75% limitu przewidzianego na ten rok, dysponent wdraża mechanizm korygujący, o którym mowa w ust. 5, obniżając wielkość wydatków w czwartym kwartale o kwotę przekroczenia.

8. Minister właściwy do spraw informatyzacji monitoruje wykorzystanie limitów wydatków, o których mowa w ust. 2 i 3, oraz dokonuje oceny wykorzystania danego limitu według stanu na koniec każdego kwartału, a w przypadku IV kwartału — według stanu na dzień 20 listopada danego roku.

Art. 62.

Traci moc ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1446).

Art. 63.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia [tj. dnia 08.12.2021 r. — przyp. redakcji], z wyjątkiem art. 24, który wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia [tj. dnia 08.03.2022 r. — przyp. redakcji]