Dz.U. 2017.1774

Ustawa

z dnia 15 września 2017 r.

o szczególnych rozwiązaniach zapewniających poprawę jakości i dostępności świadczeń opieki zdrowotnej

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2017 r. poz. 1774

Art. 1.

Ustawa określa szczególne rozwiązania zapewniające poprawę jakości i dostępności świadczeń opieki zdrowotnej.

Art. 2.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) gabinet profilaktyki zdrowotnej — gabinet profilaktyki zdrowotnej, o którym mowa w art. 103 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59 i 949);

2) instytut badawczy — instytut badawczy, o którym mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1158 i 1452);

3) podmiot leczniczy — podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1–3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638, 1948 i 2260), dla którego podmiotem tworzącym w rozumieniu tej ustawy jest minister właściwy do spraw zdrowia lub uczelnia medyczna lub w którym minister właściwy do spraw zdrowia albo uczelnia medyczna dysponują bezpośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu;

4) świadczeniodawca — świadczeniodawcę, o którym mowa w art. 5 pkt 41 lit. a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1793, z późn. zm.)

5) udostępniający — udostępniającego, o którym mowa w art. 89 ust. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Art. 3.

Poprawa jakości i dostępności świadczeń opieki zdrowotnej nastąpi przez zwiększenie w 2017 r. środków finansowych przeznaczonych na wyposażenie w sprzęt i aparaturę medyczną, z uwzględnieniem:

1) świadczeniodawców będących udostępniającymi;

2) świadczeniodawców, którzy realizują leczenie onkologiczne, o którym mowa w art. 32a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, i osiągnęli na dzień 31 grudnia 2016 r. najwyższą wartość wykonania, w danym województwie, świadczeń opieki zdrowotnej w ramach tego leczenia oraz posiadają w strukturze organizacyjnej oddziały o profilach: onkologia kliniczna lub chemioterapia, chirurgia onkologiczna oraz radioterapia;

3) świadczeniodawców, którzy mają zawartą umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia szpitalnego w profilu lub rodzaju komórek organizacyjnych neonatologia — trzeci poziom referencyjny, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, z wyłączeniem podmiotów leczniczych i instytutów badawczych;

4) wyposażenia gabinetów profilaktyki zdrowotnej;

5) zakupu pojazdów, w których są udzielane świadczenia zdrowotne z zakresu leczenia stomatologicznego (dentobusów).

Art. 4.

W 2017 r. wyposażenie w sprzęt i aparaturę medyczną, o których mowa w art. 3, jest finansowane z budżetu państwa w wysokości nie wyższej niż 281,8 mln zł.

Art. 5.

Minister właściwy do spraw zdrowia ze środków, o których mowa w art. 4, przyznaje świadczeniodawcom dotacje celowe na wyposażenie w sprzęt i aparaturę medyczną, o których mowa w art. 3 pkt 1–3. Do tych dotacji stosuje się przepisy art. 114 ust. 2–4 i art. 116 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Art. 6.

1. Wojewoda ze środków, o których mowa w art. 4, przekazuje jednostkom samorządu terytorialnego dotację na zadanie własne polegające na prowadzeniu szkoły z przeznaczeniem na wyposażenie gabinetu profilaktyki zdrowotnej w sprzęt, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, w części dotyczącej warunków realizacji świadczeń gwarantowanych pielęgniarki lub higienistki szkolnej.

2. Dotacja, o której mowa w ust. 1, może obejmować do 100% kosztów poniesionych na wyposażenie gabinetu profilaktyki zdrowotnej, jednak do kwoty nie wyższej niż 6700 zł na jeden gabinet.

3. Jednostki samorządu terytorialnego w terminie 5 dni od dnia wejścia w życie ustawy przekazują wojewodzie wnioski dotyczące dotacji, o której mowa w ust. 1, które zawierają:

1) dane identyfikacyjne jednostki samorządu terytorialnego:

a) nazwę,

b) typ jednostki samorządu terytorialnego,

c) identyfikator jednostki samorządu terytorialnego określony w przepisach wydanych na podstawie art. 49 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1068 oraz z 2017 r. poz. 60),

d) adres do korespondencji;

2) nazwę i adres szkoły;

3) wnioskowaną kwotę dofinansowania;

4) oświadczenie, że gabinet profilaktyki zdrowotnej w szkole będzie prowadzony przez podmiot wykonujący działalność leczniczą udzielający świadczeń zdrowotnych z zakresu świadczeń gwarantowanych pielęgniarki lub higienistki szkolnej.

4. Do wniosku dołącza się uzasadnienie wnioskowanej kwoty dofinansowania zawierające wykaz oraz cenę planowanego do zakupienia sprzętu.

5. W przypadku gdy jednostka samorządu terytorialnego prowadzi więcej niż jedną szkołę, dopuszcza się sporządzenie jednego wniosku dla wszystkich szkół.

6. Wojewoda w terminie do dnia 3 października 2017 r. przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia wniosek o uruchomienie środków z budżetu państwa kierowany do ministra właściwego do spraw budżetu. Minister właściwy do spraw zdrowia po zatwierdzeniu wniosku przekazuje go, w terminie do dnia 10 października 2017 r., do ministra właściwego do spraw budżetu.

Art. 7.

1. Zakupu dentobusów ze środków, o których mowa w art. 4, dokonuje minister właściwy do spraw zdrowia.

2. Minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje wojewodzie dentobus.

3. Wojewoda udostępnia nieodpłatnie dentobus świadczeniodawcy wybranemu do udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia stomatologicznego wykonywanego w tym dentobusie w postępowaniu określonym w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

4. Świadczeniodawca, o którym mowa w ust. 3, ponosi wszelkie koszty związane z utrzymaniem dentobusu i korzystaniem z niego, w tym koszty ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego za szkody powstałe w związku z ruchem tego pojazdu.

5. Po zakończeniu obowiązywania umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej świadczeniodawca zwraca wojewodzie dentobus w stanie niepogorszonym, z tym że nie ponosi odpowiedzialności za jego zużycie będące następstwem prawidłowego korzystania.

Art. 8.

1. Maksymalny limit wydatków budżetu państwa będący skutkiem finansowym wejścia w życie przepisów przedmiotowej ustawy w 2017 r. wyniesie łącznie 281,8 mln zł, w tym dla części będącej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia — 147,8 mln zł oraz dla części będącej w dyspozycji wojewodów — 134 mln zł.

2. W przypadku zagrożenia przekroczenia maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zakupów:

1) sprzętu i aparatury, o których mowa w art. 3 pkt 1–3,

2) wyposażenia gabinetów profilaktyki zdrowotnej,

3) dentobusów

— dokonuje się do wysokości przyznanego limitu lub unieważnia się postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, w ramach których są dokonywane zakupy tego sprzętu, aparatury i wyposażenia.

3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania łącznego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, jest minister właściwy do spraw zdrowia, a organami odpowiedzialnymi za wdrożenie mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, są odpowiednio — w ramach części budżetowych będących w ich dyspozycji — minister właściwy do spraw zdrowia oraz właściwi wojewodowie.

Art. 9.

Pominięto, gdyż wprowadza zmiany do innej ustawy.

Art. 10.

Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. [tj. dnia 26.09.2017 r. — przyp. redakcji]