Dz.U. 2014.169

Ustawa

z dnia 13 grudnia 2013 r.

o ustaleniu i wypłacie emerytur, do których prawo uległo zawieszeniu w okresie od dnia 1 października 2011 r. do dnia 21 listopada 2012 r.

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2014 r. poz. 169

Art. 1.

Ustawa określa zasady ustalenia i wypłaty emerytury, do której prawo zostało zawieszone na podstawie art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726, z 2011 r. Nr 291, poz. 1707 oraz z 2012 r. poz. 1285) w związku z art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440, 1717 i 1734), zwanej dalej „ustawą o emeryturach i rentach z FUS”, w okresie od dnia 1 października 2011 r. do dnia 21 listopada 2012 r.

Art. 2.

Emerytura, o której mowa w art. 1, zwana dalej „zawieszoną emeryturą”, przysługuje emerytowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) nabył prawo do emerytury przed dniem 1 stycznia 2011 r.;

2) jego prawo do emerytury zostało zawieszone na podstawie przepisów określonych w art. 1 w związku z kontynuowaniem przez niego po dniu 30 września 2011 r. zatrudnienia bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury.

Art. 3.

Przepisy ustawy nie mają zastosowania do emerytów, których roszczenia z tytułu wypłaty zawieszonej emerytury zostały zaspokojone na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu, z wyjątkiem przepisów art. 6 i art. 8.

Art. 4.

1. W celu obliczenia kwoty zawieszonej emerytury sumuje się emerytury w wysokości, w jakiej przysługiwałyby w okresie, o którym mowa w art. 1, z uwzględnieniem ich waloryzacji.

2. Kwota zawieszonej emerytury, obliczona w sposób określony w ust. 1, przysługuje wraz z odsetkami ustalonymi w wysokości odsetek ustawowych, określonej przepisami prawa cywilnego.

3. Odsetki, o których mowa w ust. 2, przysługują do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 5.

Emerytowi, który do dnia 31 października 2011 r. nie osiągnął wieku emerytalnego — 60 lat dla kobiet albo 65 lat dla mężczyzn — kwotę zawieszonej emerytury, o której mowa w art. 4, ustala się po rozliczeniu emerytury za lata 2011 i 2012 na zasadach określonych w przepisach art. 104 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Art. 6.

1. Podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, do której prawo ustalono po dniu 31 grudnia 2012 r., ustala się ponownie, jeżeli po przyznaniu tej emerytury nastąpiła wypłata wcześniej przyznanej, zawieszonej emerytury.

2. Ponowne ustalenie podstawy obliczenia emerytury polega na pomniejszeniu podstawy obliczenia emerytury określonej w decyzji organu rentowego ustalającej prawo do emerytury na podstawie art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z FUS o kwotę wypłaty zawieszonej emerytury w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Art. 7.

1. Wypłata zawieszonej emerytury następuje na wniosek emeryta.

2. Emeryt, o którym mowa w art. 5, do wniosku o wypłatę zawieszonej emerytury jest obowiązany dołączyć zaświadczenie o wysokości przychodów, o których mowa w art. 104 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

3. Wniosek o wypłatę zawieszonej emerytury składa się do organu rentowego.

4. Organ rentowy wydaje decyzję w sprawie ustalenia i wypłaty zawieszonej emerytury w terminie 60 dni od dnia wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji.

Art. 8.

1. Emeryci, w przypadku których wypłata zawieszonej emerytury została ustalona na podstawie prawomocnego wyroku sądu, w którym sąd nie orzekł o odsetkach albo roszczenie o odsetki zostało oddalone, mogą złożyć wniosek o wypłatę odsetek od zasądzonej kwoty:

1) do dnia wypłaty — w przypadku gdy wypłata zawieszonej emerytury nastąpiła przed dniem wejścia ustawy w życie;

2) do dnia wejścia ustawy w życie — w przypadku gdy wypłata zawieszonej emerytury nastąpiła po dniu wejścia ustawy w życie.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 7 ust. 3 i 4.

Art. 9.

1. Organ rentowy zawiesza postępowanie, w przypadku gdy emeryt przed dniem wejścia w życie ustawy złożył odwołanie do sądu od decyzji tego organu w przedmiocie wypłaty kwoty zawieszonej emerytury.

2. Organ rentowy podejmuje na wniosek emeryta postępowanie zawieszone z przyczyny określonej w ust. 1, w przypadku gdy sąd wydał prawomocne orzeczenie kończące postępowanie w tej sprawie.

Art. 10.

W sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio:

1) przepisy art. 25, art. 95–98, art. 114, art. 115, art. 116 ust. 1b–2, art. 118, art. 121, art. 122, art. 124, art. 125 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2, art. 125a ust. 3 i 5, art. 128, art. 130 ust. 1–4, art. 132, art. 134 ust. 1 pkt 5, art. 135–136b, art. 138 ust. 1, ust. 2 pkt 2 oraz ust. 3 i 6, art. 138a, art. 139 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 6–10 oraz ust. 2–4, art. 140 ust. 4 i 5, ust. 6 pkt 3 oraz ust. 6a–8, art. 141 ust. 1 pkt 1 lit. b, pkt 2 i 3 oraz ust. 2–4 oraz art. 143 i art. 144 ustawy o emeryturach i rentach z FUS oraz przepisy wydane na podstawie art. 128a tej ustawy;

2) przepisy art. 85 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442, z późn. zm.) oraz przepisy wydane na podstawie art. 85 ust. 2 tej ustawy;

3) przepisy wydane na podstawie art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450, z późn. zm.).

Art. 11.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. [tj. dnia 19.02.2014 r. — przyp. redakcji]