INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2020 r. (data wpływu 30 listopada 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 marca 2021 r. (data wpływu 5 marca 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9 lutego 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.721.2020.1.MPE (doręczone Stronie w dniu 22 lutego 2021 r.) oraz pismem, które wpłynęło do tut. Organu w dniu 12 marca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia podmiotowego oraz braku obowiązku zapłaty błędnie zarejestrowanych na kasie rejestrującej kwot podatku należnego przez podatnika korzystającego ze zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia podmiotowego oraz braku obowiązku zapłaty błędnie zarejestrowanych na kasie rejestrującej kwot podatku należnego przez podatnika korzystającego ze zwolnienia podmiotowego. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 marca 2021 r. (data wpływu 5 marca 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9 lutego 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.721.2020.1.MPE oraz pismem, które wpłynęło do tut. Organu w dniu 12 marca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka została założona w kwietniu 2020 r. Działalność Spółki polega na sprzedaży internetowej ((…), być może kiedyś uda się własny sklep internetowy jeśli firma się rozwinie) rzeczy używanych i nowych tj. artykuły dekoracyjne, wystroju wnętrz, drobne meble, zabawki, używane ubrania. Spółka, chcąc skorzystać ze zwolnienia z VAT do 200 000 zł nie naliczała podatku od sprzedaży. Od września 2020 r. ze względu na przekroczenie sprzedaży 20 tysięcy złotych Spółka zakupiła kasę fiskalną. Podczas zakupu Spółka poinformowała serwis, iż jest zwolniona i nie nalicza VAT. Serwis ustawił VAT na 23% informując, że nie ma to znaczenia. Aktualnie w procesie uzyskania dofinansowania kosztów zakupu kasy fiskalnej Spółka została poinformowana, że jeżeli nabija VAT na kasie to ten VAT należy będzie zapłacić i zwolnienie tu nie obowiązuje. Co Spółka może zrobić aby móc skorzystać ze zwolnienia z VAT. Błąd nie wynika z winy Spółki, a z winy serwisu kasy fiskalnej. Aktualnie sprzedaż wynosi 72 740 zł, do końca roku nie przekroczy 100 000 zł. Proporcjonalnie Spółce przysługuje 141 916 zł. Dodatkowo Spółka informuje, iż na złożone tożsamo zapytanie w dniu 1 grudnia 2020 r. otrzymano odpowiedź z Krajowej Informacji Skarbowej o treści:

„Identyfikator zapytania: 25951159 0110.KIZ.412.16837.2020

Odpowiadając na pytanie, informujemy, że w przypadku wystawienia paragonu fiskalnego, w którym wykazano kwotę podatku należnego, mimo że sprzedaż podlegała zwolnieniu podmiotowemu od podatku VAT, podatnik nie ma obowiązku zapłaty wykazanej na paragonie kwoty podatku VAT. W tym przypadku podatnik zobowiązany jest prowadzić dodatkową ewidencję korekt sprzedaży rejestrowanej na kasie, z której wynika kwota korekty sprzedaży i podatku należnego oraz wskazanie przyczyny zaistniałej korekty. Wartość sprzedaży z wykazanym podatkiem należy przyjąć jako sprzedażą zwolnioną.

Odpowiedzi udzielono przy założeniu, że sprzedaż nie była dokumentowana fakturami.

Prosimy o wypełnienie krótkiej ankiety związanej z obsługą klienta.”

W związku z tym Spółka postąpiła zgodnie z zaleceniami KIS i wprowadziła ewidencję korekt sprzedaży rejestrowanej na kasie fiskalnej. Żadna ze sprzedaży z błędnie wykazanym podatkiem nie była dokumentowana fakturami.

Spółka nie wykonuje czynności wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku o towarów i usług.

Kasa fiskalna została przerejestrowana, aktualnie od dnia 1 grudnia 2020 r. sprzedaż rejestrowana na kasie fiskalnej jest prawidłowa tj. zw.

Na podstawie ww. informacji uzyskanych z Krajowej Informacji Skarbowej oraz podjęciem działań w oparciu o zalecenie KIS, Spółka uzyskała także informację, iż działania te są prawidłowe a tym samym (…) Urząd Skarbowy (…) w dniu 4 lutego 2021 r. dokonał zwrotu kosztów zakupu kasy fiskalnej w wysokości 700 zł.

Jednocześnie Spółka wskazuje, iż od dnia rozpoczęcia działalności tj. od dnia 16 kwietnia 2020 r. do końca roku 2020, Spółka nie przekroczyła przysługującej proporcjonalnie w skali roku kwoty zwolnienia z VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. 1. Czy Spółka musi rozliczyć pomyłkowo naliczony podatek? W jaki sposób dokonać sprostowania zaistniałej sytuacji?
   2. Czy przedmiotowa sprzedaż internetowa rzeczy używanych i nowych tj. zabawki, artykuły dekoracyjne, wystrój wnętrz, drobne meble, używane ubrania, podlega zwolnieniu z VAT do 200 tysięcy złotych?

 

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Stanowisko Spółki jest zgodne z informacją uzyskaną drogą e-mailową od KIS:

„Odpowiadając na pytanie, informujemy, że w przypadku wystawienia paragonu fiskalnego, w którym wykazano kwotę podatku należnego, mimo że sprzedaż podlegała zwolnieniu podmiotowemu od podatku VAT, podatnik nie ma obowiązku zapłaty wykazanej na paragonie kwoty podatku VAT. W tym przypadku podatnik zobowiązany jest prowadzić dodatkową ewidencję korekt sprzedaży rejestrowanej na kasie, z której wynika kwota korekty sprzedaży i podatku należnego oraz wskazanie przyczyny zaistniałej korekty. Wartość sprzedaży z wykazanym podatkiem należy przyjąć jako sprzedażą zwolnioną.”

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, wprowadzona ewidencja korekt sprzedaży rejestrowanej na kasie, z której wynika kwota korekty i podatku jest prawidłowym sposobem uprawniającym Spółkę do przyjęcia, iż sprzedaż z wykazanym podatkiem jest sprzedażą zwolnioną z podatku.

Ad. 2

Spółka ma prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych

   – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r.) zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu,
   6. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
      • preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
      • komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
      • urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),
      • maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
   7. hurtowych i detalicznych części do:
      • pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3),
      • motocykli (PKWiU 45.4);
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie,
   4. ściągania długów, w tym factoringu;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.), zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu,
   6. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
      • preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
      • komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
      • urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
      • maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
   7. hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
      • pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
      • motocykli (PKWiU ex 45.4);
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie,
   4. ściągania długów, w tym factoringu;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku dotyczą kwestii korzystania przez Spółkę ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka została założona w kwietniu 2020 r. Działalność Spółki polega na sprzedaży internetowej rzeczy używanych i nowych tj. artykuły dekoracyjne, wystroju wnętrz, drobne meble, zabawki, używane ubrania. Od dnia rozpoczęcia działalności tj. od dnia 16 kwietnia 2020 r. do końca roku 2020, przychody Spółki z tytułu działalności gospodarczej nie przekroczyły 200.000 zł z uwzględnieniem proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy oraz wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2020 nie przekroczyła 200.000 zł, to Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług do czasu przekroczenia limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy jednak zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, przekroczy kwotę 200.000 zł – stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy – zwolnienie straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona. Prawo do omawianego zwolnienia Wnioskodawca również straci, gdy zacznie wykonywać którąkolwiek z czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka ma prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT należy uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również braku obowiązku zapłaty błędnie zarejestrowanych na kasie rejestrującej kwot podatku należnego przez podatnika korzystającego ze zwolnienia podmiotowego oraz sposobu sprostowania zaistniałej sytuacji.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy, w myśl którego, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do art. 111 ust. 1b ustawy, w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

Z przepisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, że kryterium decydującym o obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń, a nie opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Art. 111 ust. 5 ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnicy, o których mowa w ust. 4, wykonują wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub są podatnikami, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od dnia złożenia wniosku przez podatnika.

Zgodnie z brzmieniem § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U z 2019 r. poz. 816 z późn. zm.) podatnicy, o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy, ewidencjonują wartość sprzedaży jako sprzedaż zwolnioną.

Paragonem fiskalnym jest dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (§ 2 pkt 16 ww. rozporządzenia).

Zatem w sytuacji, kiedy sprzedawca jest obowiązany do ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, dokumentem potwierdzającym fakt sprzedaży jest m.in. paragon fiskalny.

Z § 25 ust. 1 pkt 7-13 rozporządzenia wynika, że paragon fiskalny zawiera co najmniej cenę jednostkową towaru lub usługi, ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku, wartość opustów, obniżek lub narzutów, o ile występują, wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku według poszczególnych stawek podatku z oznaczeniem literowym po uwzględnieniu opustów, obniżek lub narzutów, wartość sprzedaży zwolnionej od podatku, łączną kwotę podatku, łączną kwotę sprzedaży brutto.

W świetle obowiązującego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących podatnicy obowiązani są do prowadzenia ewidencji korekt. Zgodnie z przepisem § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

1. 1. błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wartość podatku należnego);
   2. krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, przy której nastąpiła oczywista pomyłka.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, podatnik ewidencjonuje przy zastosowaniu kasy sprzedaż w prawidłowej wysokości (§ 3 ust. 5 rozporządzenia).

Natomiast zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 1 i 2 cyt. rozporządzenia podatnicy stosujący kasy dokonują sprawdzenia poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług, stawek podatku, waluty ewidencyjnej wraz z jej symbolem i wartością przelicznika, wskazań daty i czasu oraz właściwego przypisania nazw towarów i usług do stawek podatku lub zwolnienia od podatku, niezwłocznie zgłaszają podmiotowi prowadzącemu serwis każdą nieprawidłowość w pracy kasy.

Zaznaczyć należy, że stosownie do § 2 pkt 14 cyt. rozporządzenia, istotą kasy rejestrującej jest posiadanie pamięci fiskalnej, tj. urządzenia zawierającego elektroniczny nośnik danych, umożliwiającego jednokrotny, niezmienialny zapis danych pod bezpośrednią kontrolą programu pracy kasy, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia, oraz wielokrotny odczyt tych danych.

Należy zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek rzetelnego udokumentowania prowadzonych transakcji w urządzeniach księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny ich przebieg. Prowadzone przez podatnika urządzenia księgowe powinny w sposób rzetelny odzwierciedlać przebieg zaistniałych zdarzeń związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym zawierać między innymi dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty zapisów w prowadzonych wcześniej ewidencjach.

W świetle przedstawionych unormowań prawnych kasa rejestrująca, a w szczególności pamięć fiskalna kasy, zostały skonstruowane w sposób uniemożliwiający jakąkolwiek ingerencję podatnika (również podmiotów wykonujących serwis techniczny kas rejestrujących), co oznacza, że dane raz wprowadzone do kasy (transakcja zakończona wydrukowaniem paragonu) nie podlegają już modyfikacji. Korekta danej transakcji (treści paragonu fiskalnego) jest możliwa jedynie przed wydrukowaniem paragonu, czyli zapisaniem danych w pamięci fiskalnej. Jednakże zakaz ingerencji w pamięć fiskalną nie oznacza zakazu korekty samej transakcji sprzedaży, gdyż to dokumentacja kasowa transakcji nie podlega korekcie, a nie sama transakcja sprzedaży (w istocie obowiązuje jedynie zakaz zmiany treści paragonu).

Wcześniej powołany § 3 ust. 4 i 5 rozporządzenia określa, w jaki sposób należy dokonać korekty ewidencji w sytuacji wystąpienia oczywistej pomyłki. Przez oczywistą pomyłkę należy rozumieć taką pomyłkę, która ma miejsce w momencie sprzedaży, bądź niezwłocznie po niej. O oczywistej pomyłce można mówić również w sytuacji, gdy sprzedawca zaewidencjonuje na kasie sprzedaż towarów, której nie było – np. klient kupuje pomidory, gruszki, i ziemniaki, a sprzedawca zaewidencjonuje dodatkowo także cebulę. Za oczywistą pomyłkę należy uznać również przypadek, w którym sprzedawca zamiast zaewidencjonować na kasie stawkę podatku w wysokości 8% naliczy stawkę 80%, a zatem stawkę, która nie jest przewidziana w obowiązujących przepisach, stawkę nieistniejącą.

Oczywista omyłka jest to więc pomyłka, która jest łatwa do zauważenia, a „oczywistość” omyłki, rozumianej jako określenie niedokładności, nasuwa się każdemu bez potrzeby dodatkowych ustaleń, dokumentów.

Należy zauważyć, że w sytuacji, gdy błędna informacja w ewidencji prowadzonej przy użyciu kas rejestrujących nie zostanie ujawniona w momencie sprzedaży, lecz po upływie pewnego czasu od sprzedaży, to nie można mówić o wystąpieniu oczywistej omyłki. Po upływie jakiegoś czasu od sprzedaży nie jest możliwe stwierdzenie błędów w ewidencji prowadzonej przy użyciu kas rejestrujących (np. dotyczących rodzaju towaru, jego ilości, kwoty sprzedaży brutto, stawki podatku) bez konieczności odwołania się, przeanalizowania innych dokumentów będących w posiadaniu Wnioskodawcy, bądź przepisów obowiązujących w dacie sprzedaży.

Tym samym, w sytuacji będącej przedmiotem wniosku nie można mówić o oczywistej omyłce.

Obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej w sytuacji, gdy powstałe błędy nie są efektem oczywistej pomyłki, jednakże brak regulacji prawnych w tym zakresie, nie może pozbawić podatnika możliwości dokonania korekty, jeżeli możliwe jest wykazanie, że obrót z danej transakcji był inny niż kwota figurująca na paragonie, bądź też paragon nie odzwierciedla zaistniałego stanu faktycznego.

Ponieważ kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu), to korekta błędnych zapisów powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W takim przypadku należy prowadzić tzw. ewidencję korekt, z której musi dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego. Ewidencja taka nie ma określonego wzoru, ale wskazane jest, aby zawierała co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w niej widniejące pozwalały na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego.

Ponadto należy wskazać, że stosownie do treści art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 130c i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 7 ustawy przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113, oraz podmiotów wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, chyba że:

1. 1. przysługuje im zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego zgodnie z art. 87 lub przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 3,
   2. są obowiązani do dokonania korekty podatku odliczonego, o której mowa w art. 90a, art. 90c lub art. 91, lub
   3. są obowiązani do dokonania korekty, o której mowa w art. 89a ust. 4 lub art. 89b ust. 1, lub uprawnieni do dokonania korekty, o kutej mowa w art. 89b ust. 4.

Z kolei jak stanowi art. 108 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego (art. 108 ust. 2 ustawy).

Brzmienie powołanego przepisu wskazuje, że jest on adresowany do wszystkich podmiotów, niezależnie od tego, czy podmiot w nim wymieniony posiada, czy też nie, status podatnika VAT, jak również od tego, czy jest zarejestrowany jako taki podatnik oraz czy jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony. Przepis ten ma charakter sankcyjny i stosowany jest w przypadku wystawienia przez podatnika faktury, mimo że dana czynność była zwolniona lub nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Obowiązek zapłaty wykazanego podatku dotyczy jednak tylko tych przypadków, w których kwota podatku wykazana została na fakturze.

Zatem w przypadku wystawienia innego dokumentu sprzedaży niż faktura, w przedmiotowej sprawie paragonu fiskalnego, w którym wykazano kwotę podatku należnego, mimo że sprzedaż podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług, wystawca paragonu nie ma obowiązku zapłaty wykazanej na paragonie kwoty podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka od września 2020 r. ze względu na przekroczenie sprzedaży 20 tysięcy złotych zakupiła kasę fiskalną. Podczas zakupu Spółka poinformowała serwis, iż jest zwolniona i nie nalicza VAT. Serwis ustawił VAT na 23%, informując, że nie ma to znaczenia. Błąd nie wynika z winy Spółki, a z winy serwisu kasy fiskalnej.

W celu usunięcia błędu Spółka wprowadziła ewidencję korekt sprzedaży rejestrowanej na kasie fiskalnej. Żadna ze sprzedaży z błędnie wykazanym podatkiem nie była dokumentowana fakturami.

Kasa fiskalna została przerejestrowana, aktualnie od dnia 1 grudnia 2020 r. sprzedaż rejestrowana na kasie fiskalnej jest prawidłowa tj. zwolniona z VAT.

Odnosząc się do powyższego, uwzględniając powołane regulacje prawne, wskazać należy, że w przypadku wystawienia paragonu fiskalnego, w którym wykazano kwotę podatku należnego, mimo że sprzedaż podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług, Spółka nie ma obowiązku zapłaty wykazanej na paragonie kwoty podatku VAT. Podkreślić jednak należy, że jak wynika z powołanych przepisów, Spółka zobowiązana jest prowadzić ewidencję korekt, z której wynika kwota korekty sprzedaży i podatku należnego oraz wskazanie przyczyny zaistniałej korekty.

Reasumując, stwierdzić należy, że Spółka nie ma obowiązku zapłaty podatku należnego, wynikającego z paragonów fiskalnych wystawionych w okresie omyłkowego „zafiskalizowania” stawki podatku. Przy czym Spółka prawidłowo postąpiła, dokonując właściwej korekty w prowadzonej ewidencji korekt.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dn. 16.03.2021 r. – sygn. 0114-KDIP1-3.4012.721.2020.2.MPE