Przy wyliczaniu dotacji kategorie „uczeń” i „uczeń niepełnosprawny” muszą być traktowane odrębnie, a w odniesieniu do konkretnego wychowanka sumowanie dotacji, należnych z uwagi na zaliczenie do obu …

(…) kategorii, nie ma podstaw prawnych – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dn. 15.05.2019 r., (sygn. akt: I SA/Kr 366/19). Oddalił tym samym skargę niepublicznego przedszkola, w której zarzucono burmistrzowi błędne ustalenie wysokości dotacji na uczniów niepełnoprawnych, a precyzyjniej mówiąc: jej zaniżenie.

Zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych (u.f.z.o.) – niepubliczne przedszkole niebędące przedszkolem specjalnym niespełniające warunków, o których mowa w ust. 1, otrzymuje na każdego ucznia dotację z budżetu gminy w wysokości równej 75% podstawowej kwoty dotacji dla przedszkoli, z tym że na ucznia niepełnosprawnego w wysokości nie niższej niż kwota przewidziana na takiego ucznia niepełnosprawnego przedszkola w części oświatowej subwencji ogólnej dla gminy.

Jak wskazał WSA, w art. 2 pkt 33 i pkt 34 u.f.z.o., ustawodawca rozróżnił pojęcia ucznia oraz ucznia niepełnosprawnego. Zgodnie z definicjami tam zawartymi przez ucznia należy rozumieć także słuchacza szkoły dla dorosłych, branżowej szkoły II stopnia i szkoły policealnej oraz dziecko korzystające z wychowania przedszkolnego. Z kolei gdy w ustawie mowa o uczniu niepełnosprawnym, to chodzi o ucznia, który posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wydane ze względu na niepełnosprawność, o którym mowa w art. 127 ust. 10 ustawy Prawo oświatowe.

Zdaniem sądu również art. 17 ust. 3 u.f.z.o. wskazuje na to, że „terminy te mają rozłączny zakres pojęciowy, a kwota dotacji przyznawana na danego ucznia (niepełnosprawnego i pełnosprawnego) wyliczana jest odrębnie. Z przepisu nie wynika, aby dotacja na ucznia […] miała być sumą dotacji przysługującej na każdego ucznia oraz dotacji przysługującej na ucznia niepełnosprawnego. Gdyby zamiarem ustawodawcy było wprowadzenie takiego rozwiązania, wyraźnie wskazałby to w przepisach prawa, normując mechanizm oparty na sumowaniu dwóch dotacji. Z przepisów o finansowaniu działań oświatowych w żaden sposób takiego mechanizmu nie można wyprowadzić”.

WSA wskazał także, że nawet przepisy wykonawcze dotyczące podziału subwencji oświatowej, w tym określony w nich algorytm, „zapewniają powiększenie dotacji dla ucznia niepełnosprawnego w porównaniu z uczniem, który nie jest niepełnosprawny. Zarazem sposób wyliczania przeliczeniowej liczby wychowanków oraz przeliczeniowej liczby uczniów ogółem traktuje odmiennie kategorię uczniów i uczniów niepełnosprawnych. Również powołany algorytm nie przewiduje, aby te dwie cechy miały prowadzić do sumowania parametrów.

Wręcz przeciwnie, wskazany wzór zakłada, że aby uzyskać przeliczeniową liczbę wychowanków, uwzględnia się odrębnie liczebności uczniów, przyporządkowanych do danej wagi, przy czym konkretna liczba uczniów może być przyporządkowana tylko do jednej wagi i tylko raz przyjęta jako podstawa obliczeń. Z algorytmu nie wynika, aby możliwe było przypisanie danej liczbie uczniów więcej niż jednej wagi”.

Małgorzata Tabaszewska – specjalistka prawa oświatowego

Podstawa prawna:

1. Ustawa z dn. 27.10.2017 r. o finansowaniu zadań oświatowych – Dz.U. z 2020 r. poz. 17 ze zm.
2. Ustawa z dn. 14.12.2016 r. Prawo oświatowe – Dz.U. z 2020 r. poz. 910.