INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2021 r. (data wpływu 19 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości niedrukowania paragonu w postaci papierowej oraz prawa do wystawienia i przesłania nabywcy pocztą elektroniczną paragonu w postaci elektronicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości niedrukowania paragonu oraz prawa do wystawienia i przesłania nabywcy pocztą elektroniczną paragonu w postaci elektronicznej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

1. Podatnik prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na podstawie z art. 9a ust. 2 ustawy o PIT i art. 30c ust. 1 ustawy o PIT; jest czynnym podatnikiem podatku VAT wg art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Przeważającym przedmiotem Jego działalności jest działalność w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet – PKD 47.91 Z – ale prowadzi też sklepy stacjonarne dla ludności. Podatnik prowadzi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej sprzedaż ewidencjonowaną przez kasy fiskalne, zgodnie z art. 111 ust. 1 i dalszych ustawy o VAT.
2. Podatnik otrzymał od Dyrektora Krajowej Informacji Podatkowej interpretację indywidualną nr 0111-KDIB3-3.4013.98.2020.1.MK, i niniejsze pytanie dotyczy zdarzenia przyszłego, opisanego przez Podatnika w postępowaniu prowadzącym do wydania wskazanej interpretacji indywidualnej, o treści jak niżej.
3. W prowadzonych sklepach dla ludności Podatnik sprzedaje, m.in., płyny do e-papierosów (tzw. liquidy) rozumiane jako gotowy produkt podlegający bezpośredniemu zastosowaniu przez użytkownika końcowego w e-papierosie oraz komponentów niezbędnych do produkcji tego wyrobu gotowego, takich jak: bazy nikotynowe i beznikotynowe, premix, aromaty. Ponadto podatnik sprzedaje urządzenia i akcesoria związane z papierosami elektronicznymi, tj. np. grzałki, ładowarki, inne tego rodzaju.
4. Podatnik zamierza rozszerzyć ofertę handlową o sprzedaż aromatów o różnorodnych zapachach – tj. np. owocowych, korzennych, kwiatowych – stosowanych w domowych urządzeniach rekreacyjnych lub użytkowych, wzbogaconych o nutę nikotynową. Aromaty będą standardowo składać się z: glikolu propylenowego, gliceryny roślinnej (PG/VG w różnych proporcjach), dodatków zapachowych lub barwników, oraz nikotyny o różnych stężeniach, tj. od 0,3mg/1ml do 8mg/1ml. Powyższe aromaty będą rozlewane w opakowania o różnej pojemności, w zależności od potrzeb klienta, tj. np.: 10 ml, 50 ml, 100 ml, 1000 ml, 5000 ml, 10000 ml.
5. Podatnik widzi niszę na rynku dla tego rodzaju aromatów, do wykorzystania w szczególności: w nawilżaczach powietrza, dyfuzorach ultradźwiękowych, kominkach zapachowych, jako dodatek zapachowy do odkurzaczy, do aromatyzowania tkanin pranych w pralce automatycznej, roztworów wody i środków myjących do podłóg; do nawilżania tzw. choinek samochodowych, wycieraczek w domach i samochodach; i innych, wg fantazji klientów.
6. Z badania rynku jakie przeprowadził Podatnik, jest po około 2 700 ofert na nawilżacze powietrza; 120 ofert na dyfuzory zapachowe; 1 700 ofert na kominki zapachowe; do których nie ma aromatów z nutą nikotynową.
7. Innymi słowy, Podatnik jako pierwszy może oferować użytkownikom powyższych urządzeń nowe, oryginalne aromaty z nutą nikotynową. Podatnik wprowadzi także do swojej oferty urządzenia z pkt 5 w celu budowania rynku na oryginalne aromaty z nutą nikotynową i poszerzenia bazy klientów. Planowane działania z tego punktu dotyczą konsumentów, nabywających urządzenia i aromaty na własne potrzeby domowe, na prezenty, do używania w samochodach, itp. Dla takich klientów podatnik przewiduje najmniejsze, przewidywane objętości aromatów spośród podanych w pkt 4, tj.: 10 ml, 50 ml, 100 ml.
8. Podatnik ma świadomość, że Jego oryginalny pomysł na aromaty z nutą nikotynową po ujawnieniu i uzyskaniu trakcji na rynku będzie natychmiast kopiowany przez innych przedsiębiorców, czemu nie jest w stanie zapobiec. W tej sytuacji Podatnik zamierza oferować swoim konkurentom aromaty w opakowaniach jednostkowych dla konsumentów i w większych opakowaniach do samodzielnego konfekcjonowania w opakowania jednostkowe dla konsumentów. Innymi słowy, przewiduje także hurtowy kanał sprzedaży aromatów z nutą nikotynową lub komponentów do nich innym przedsiębiorcom, gdzie zastosowanie będą miały, co do zasady, większe objętości pojemników na aromaty spośród podanych w pkt 4 tj.: 1000 ml, 5000 ml, 10000 ml.
9. Podatnik będzie kupował gotowe aromaty lub składniki do nich od dystrybutorów z Unii Europejskiej (w tym z Polski), którzy na wcześniejszych etapach obrotu mogą określać ich przeznaczenie jako, np. „do celów spożywczych”, „przeznaczenie uniwersalne”, „do celów przemysłowych”, „do dalszego przerobu”, lub inne tego rodzaju, nie wskazujące konkretnego celu użycia. Wg wiedzy Podatnika, owi sprzedawcy towarów na wcześniejszym szczeblu obrotu będą produkować i sprzedawać te towary jako nieakcyzowe, tj. z przeznaczeniem do celów innych niż do wykorzystania w papierosach elektronicznych.
10. Podatnik przewiduje następujące, możliwe scenariusze obrotu powyższymi aromatami z nutą nikotynową lub komponentami do ich wytwarzania z pkt 4:
    1. Podatnik będzie nabywał aromaty w postaci gotowej do sprzedaży konsumentom, tj. w pojemnikach o pojemności np. 10 ml, 50 ml, 100 ml, konfekcjonowane i z etykietami wedle Jego zamówienia, albo niekonfekcjonowane lub bez etykiet (wówczas Podatnik sam dokona konfekcjonowania lub oklejenia etykietami anonimowe opakowania) i będzie sprzedawał w prowadzonych przez siebie sklepach stacjonarnych i tzw. sklepach internetowych, lub
    2. Podatnik będzie nabywał składniki na aromaty w hurtowniach w pojemnikach o większej pojemności, tj. np. 1000 ml, 5000 ml, 10000 ml, w postaci czystej – tj. odrębnie glikol, glicerynę, dodatki zapachowe i barwniki, nikotynę – albo w postaci mieszanin tych składników, połączonych w różnych proporcjach – i sprzedawał innym przedsiębiorcom nie czyniąc żadnych zmian w nabytych przez siebie towarach w pojemnikach o objętości np. 1000 ml, 5000 ml, 10000 ml, lub
    3. Podatnik będzie nabywał składniki na aromaty w hurtowniach w pojemnikach o większej pojemności, tj. np. 1000 ml, 5000 ml, 10000 ml, w postaci czystej – tj. odrębnie glikol, glicerynę, dodatki zapachowe i barwniki, nikotynę – albo w postaci mieszanin tych składników, połączonych w różnych proporcjach, następnie mieszał wg własnych receptur na aromaty i sprzedawał innym przedsiębiorcom w pojemnikach o objętości np. 1000 ml, 5000 ml, 10000 ml, lub
    4. Podatnik będzie nabywał składniki na aromaty w hurtowniach w pojemnikach o większej pojemności, tj. np. 1000 ml, 5000 ml, 10000 ml, w postaci czystej – tj. odrębnie glikol, glicerynę, dodatki zapachowe i barwniki, nikotynę – albo w postaci mieszanin tych składników, połączonych w różnych proporcjach, następnie mieszał wg własnych receptur na aromaty, rozlewał i konfekcjonował na własne potrzeby, a następnie sprzedawał konsumentom we własnych sklepach stacjonarnych i tzw. sklepach internetowych, w pojemnikach o pojemności np. 10 ml, 50 ml, 100 ml, lub
    5. Podatnik będzie nabywał składniki na aromaty w hurtowniach w pojemnikach o większej pojemności, tj. np. 1000 ml, 5000 ml, 10000 ml, w postaci czystej – tj. odrębnie glikol, glicerynę, dodatki zapachowe i barwniki, nikotynę – albo w postaci mieszanin tych składników, połączonych w różnych proporcjach, następnie mieszał wg własnych lub przekazanych sobie receptur na aromaty, rozlewał i konfekcjonował na zlecenie innych przedsiębiorców i sprzedawał im aromaty gotowe dla konsumentów w pojemnikach o pojemności np. 10 ml, 50 ml, 100 ml.
11. Etykiety i inne oznaczenia handlowe na aromatach z pkt 10 będą jednoznacznie informować o ich przeznaczeniu, tj. do użycia w urządzeniach takich jak: nawilżacze powietrza, dyfuzory ultradźwiękowe, kominki zapachowe, aromat do odkurzaczy. Etykiety i oznaczenia handlowe będą tego samego rodzaju i treści jak te na aromatach obecnie dostępnych powszechnie na rynku, w tym w licznych sklepach internetowych.
12. Równocześnie Podatnik zamierza kontynuować obecną działalność opisaną w pkt 1 w niezmienionym zakresie, a dodatkowa działalność opisana w pkt 3-11 byłaby jej uzupełnieniem, wykonywanym w jego sklepach stacjonarnych i siłami zatrudnionych pracowników, oraz w internecie, np. prowadząc sklep internetowy jak setki przedsiębiorców obecnie sprzedających w ten sposób urządzenia z pkt 6 i aromaty do nich.
13. Podatnik informuje, iż nie rozpoczął działalności w zakresie sprzedaży aromatów o różnorodnych zapachach w związku z panującym stanem epidemii na terenie całego kraju, co skutecznie odwodzi Podatnika od inwestowania we wskazaną niszę rynkową przy rosnącej niepewności w społeczeństwie i ograniczaniu wydatków na rzeczy inne niż pierwszej potrzeby.
14. Dopracowując koncepcję planowej sprzedaży aromatów o różnorodnych zapachach Podatnik zamierza sprzedawać je na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w sieci Internet za pośrednictwem renomowanych platform sprzedaży lub za pośrednictwem własnego tzw. sklepu internetowego.
15. W związku z powyższym Podatnik rozważa, w jaki sposób może skorzystać z opcji z art. 111 ust. 3a pkt 1 lit. b) ustawy o VAT, aby zachęcić klientów pro-ekologicznym podejściem do prowadzonej działalności gospodarczej, ograniczając produkcję papieru zużywanego w kasach fiskalnych do drukowania paragonów fiskalnych. Podatnik ma świadomość, że nie ma na rynku kas on-line, stąd opis zdarzenia przyszłego, na czas kiedy będą one dostępne.
16. Podatnik uważa, że może uzyskać zgodę nabywcy na wystawienie paragonu fiskalnego w postaci elektronicznej i uzgodnić z nim sposób przesłania w następujący sposób.
17. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o prawach konsumenta przedsiębiorca prowadzący na rzecz konsumentów sprzedaż na odległość jest zobowiązany podać określone informacje ujmowane zwyczajowo w regulaminie sklepu internetowego, i jest uprawniony określone informacje od konsumenta uzyskać, niezbędne do wykonania takiej umowy sprzedaży.
18. W ramach powyższych obowiązków i praw, Podatnik zamierza w planowanym sklepie internetowym pobierać od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, m.in. następujące informacje:
    1. imię i nazwisko,
    2. adres poczty elektronicznej przypisany enumeratywnie do danego konsumenta, z użyciem którego prowadzona będzie wszelka komunikacja stron umowy sprzedaży na odległość.
19. W regulaminie, o którym mowa w pkt 17 wyżej, Podatnik opisze oba warianty z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, w jakich konsument może otrzymać od niego paragon fiskalny.
20. Przy opisie opcji z art. 111 ust. 3a pkt 1 lit. b) Podatnik poda, że paragon fiskalny zostanie zapisany w pliku PDF, uniemożliwiającym edycję i będzie przesłany do konsumenta na jego osobisty adres poczty elektronicznej, o jakim mowa w pkt 18 wyżej.
21. Korzystając z obowiązku z art. 17 ust. 3 ustawy o prawach konsumenta, Podatnik obok „okienka” do akceptacji wymaganej formuły, zamieści na właściwej stronie planowanego sklepu internetowego „okienko” do dokonania przez konsumenta wyboru, w jakiej formie chce otrzymać paragon fiskalny; w razie wyboru opcji z art. 111 ust. 3a pkt 1 lit. b) ustawy o VAT, Podatnik użyje postanowień regulaminu sklepu internetowego, o których mowa w pkt 18 i 19 wyżej.
22. Warunkiem niezbędnym i koniecznym do zawarcia przez Podatnika umowy sprzedaży na odległość z konsumentem będzie zawsze akceptacja przez niego całego regulaminu sklepu internetowego, tj. łącznie z rozwiązaniem przewidzianym w pkt 18 – 21 wyżej.
23. Podatnik chce mieć jasność w zakresie skutków podatkowych na gruncie przepisów ustawy o VAT tego rodzaju, czy będzie miał prawo wystawiania i przesyłania nabywcom pocztą elektroniczną paragonów w postaci elektronicznej, bądź możliwości niedrukowania paragonu Ponadto Podatnik chce mieć pewność, czy opisany przez Niego, planowany sposób pozyskiwania przez niego zgód na otrzymywanie paragonów fiskalnych przez konsumentów wg opcji danej w art. 111 ust. 3a pkt 1 lit. b) ustawy o VAT w sposób wskazany w pkt 20 i 21, i przesyłanie im tych paragonów pocztą elektroniczną, wyczerpuje obowiązek z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.
24. Wniosek jednoznacznie dotyczy zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (część pytania nr 1 wniosku):

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo wystawiania i przesyłania nabywcom pocztą elektroniczną paragonów w postaci elektronicznej oraz możliwość niedrukowania paragonu w postaci papierowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w planowanej sprzedaży aromatów o różnorodnych zapachach na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w sieci Internet za pośrednictwem renomowanych platform sprzedaży, lub za pośrednictwem własnego tzw. sklepu internetowego, może skorzystać z opcji z art. 111 ust. 3a pkt 1 lit. b) ustawy o VAT, zachęcając klientów pro-ekologicznym podejściem do prowadzonej działalności gospodarczej, ograniczając produkcję papieru zużywanego w kasach fiskalnych do drukowania paragonów fiskalnych.

Podatnik uważa, że będzie miał prawo wystawiania i przesyłania nabywcom pocztą elektroniczną paragonów w postaci elektronicznej oraz możliwość niedrukowania paragonu w postaci papierowej, zgodnie z treścią art. 111 ust. 3a pkt 1 lit. b) ustawy o VAT, ponieważ wskazany pkt 1 w ust. 3a posługuje się łącznikiem „lub” dającym taką możliwość. Przy opisie opcji z art. 111 ust. 3a pkt 1 lit. b) Podatnik poda, że paragon fiskalny zostanie zapisany w pliku PDF, uniemożliwiającym edycję i będzie przesłany do konsumenta na jego osobisty adres poczty elektronicznej, jaki ten poda, chcąc skorzystać z usług sklepu internetowego, bez załączania paragonu w postaci wydruku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 1b ustawy – w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

1. 1. w postaci papierowej lub
   2. za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

W myśl art. 145a ust. 12 ustawy, przepisy art. 111 ust. 1, 1b-3, ust. 3a pkt 1 lit. a, pkt 2-4, 6-9, 11 i 13, ust. 3b-3d, ust. 6a zdanie drugie, ust. 6c-6f i 6g-6i stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawodawca dopuścił możliwość wystawienia w postaci elektronicznej paragonu i przesłania go nabywcy w sposób z nim uzgodniony, po uprzednim uzyskaniu zgody nabywcy oraz uzgodnieniu sposobu przesłania tego paragonu.

Natomiast zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy – podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonać wydruku dokumentów wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, z wyjątkiem dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit. b.

Zasady prowadzenia ewidencji sprzedaży i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r., poz. 816 z późn. zm.) zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie kas”).

Stosownie do § 2 rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

• dokumencie fiskalnym – rozumie się przez to wystawiany przy użyciu kasy, zawierający w szczególności logo fiskalne i numer unikatowy w przypadku kas on-line – paragon fiskalny, paragon fiskalny anulowany, fakturę, fakturę anulowaną i raport fiskalny (pkt 1 lit. a);

• paragonie fiskalnym albo fakturze – rozumie się przez to dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (pkt 16).

Wskazać w tym miejscu należy, że stosownie do § 6 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy, prowadząc ewidencję:

• wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12;

• w przypadku otrzymania przed dokonaniem sprzedaży całości albo części należności (zapłaty):
  1. w gotówce – wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny z chwilą jej otrzymania,
  2. za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem – wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny niezwłocznie po jej uznaniu na rachunku podatnika, nie później niż z końcem miesiąca, w którym została uznana na rachunku podatnika, a jeżeli przed końcem tego miesiąca dokonano sprzedaży, nie później niż z chwilą jej dokonania.

Zgodnie z § 19 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy, prowadząc ewidencję przy użyciu kasy on-line, wystawiają paragony fiskalne i paragony fiskalne anulowane w postaci papierowej i w postaci elektronicznej, z zastrzeżeniem § 12 i § 19a.

Podatnicy, prowadząc ewidencję przy użyciu kas on-line, mogą wystawiać i wydawać nabywcy, za jego zgodą i w sposób z nim uzgodniony, paragon fiskalny lub fakturę w postaci elektronicznej. Jeżeli rozpoczęta sprzedaż nie zostanie dokonana, podatnik może wystawić paragon fiskalny anulowany lub fakturę anulowaną w postaci elektronicznej (§ 19a rozporządzenia w sprawie kas).

Pojęcie „kasa fiskalna on-line” zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kas, który odwołuje się do treści ustawy, wskazując, że przez kasę on-line rozumie się kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.

Zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej musi posiadać numer unikatowy nadawany w drodze czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

W myśl art. 111a ust. 3 ustawy, kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:

1. przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;
2. przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:
   1. związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,
   2. obejmujących określenie:
      • sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,
      • sposobu pracy kasy rejestrującej,
   3. zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Przeważającym przedmiotem Jego działalności jest działalność w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet – PKD 47.91 Z. Wnioskodawca prowadzi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej sprzedaż ewidencjonowaną za pomocą kas fiskalnych, zgodnie z art. 111 ust. 1 i dalszych ustawy. Wnioskodawca informuje, że nie rozpoczął działalności w zakresie sprzedaży aromatów o różnorodnych zapachach w związku z panującym stanem epidemii. Dopracowując koncepcję planowanej sprzedaży aromatów o różnorodnych zapachach Podatnik zamierza sprzedawać je na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w sieci Internet za pośrednictwem platform sprzedaży lub za pośrednictwem własnego tzw. sklepu internetowego. W związku z powyższym Podatnik rozważa, w jaki sposób może skorzystać z opcji z art. 111 ust. 3a pkt 1 lit. b) ustawy o VAT, aby zachęcić klientów proekologicznym podejściem do prowadzonej działalności gospodarczej, ograniczając produkcję papieru zużywanego w kasach fiskalnych do drukowania paragonów fiskalnych. Podatnik uważa, iż może uzyskać zgodę nabywcy na wystawienie paragonu fiskalnego w postaci elektronicznej i uzgodnić z nim sposób przesłania. Wnioskodawca zamierza w planowanym sklepie internetowym pobierać od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, następujące informacje: imię i nazwisko, oraz adres poczty elektronicznej przypisany do danego konsumenta, z użyciem którego prowadzona będzie wszelka komunikacja stron umowy sprzedaży na odległość. W regulaminie, Wnioskodawca opisze oba warianty z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, w jakich konsument może otrzymać od niego paragon fiskalny, przy opisie opcji z art. 111 ust. 3a pkt 1 lit. b) Wnioskodawca poda, że paragon fiskalny zostanie zapisany w pliku pdf, uniemożliwiającym edycję i będzie przesłany do konsumenta na jego osobisty adres poczty elektronicznej. Wnioskodawca obok „okienka” do akceptacji wymaganej formuły, zamieści na właściwej stronie planowanego sklepu internetowego „okienko” do dokonania przez konsumenta wyboru, w jakiej formie chce otrzymać paragon fiskalny; w razie wyboru opcji z art. 111 ust. 3a pkt 1 lit. b) ustawy, Wnioskodawca użyje postanowień regulaminu sklepu internetowego, o których mowa powyżej. Warunkiem niezbędnym i koniecznym do zawarcia przez Wnioskodawcę umowy sprzedaży na odległość z konsumentem będzie zawsze akceptacja przez niego całego regulaminu sklepu internetowego.

W tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia prawa do wystawienia i przesłania nabywcy pocztą elektroniczną paragonu w postaci elektronicznej oraz możliwości niedrukowania paragonu w postaci papierowej.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że zamierza w planowanym sklepie internetowym pobierać od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, m.in. następujące informacje: imię i nazwisko, oraz adres poczty elektronicznej przypisany do danego konsumenta, z użyciem którego prowadzona będzie wszelka komunikacja stron umowy sprzedaży na odległość. W regulaminie, Wnioskodawca opisze oba warianty z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, w jakich konsument może otrzymać od niego paragon fiskalny. Wnioskodawca poda, że paragon fiskalny zostanie zapisany w pliku PDF, uniemożliwiającym edycję i będzie przesłany do konsumenta na jego osobisty adres poczty elektronicznej. Wnioskodawca zamieści na właściwej stronie planowanego sklepu internetowego „okienko” do dokonania przez konsumenta wyboru, w jakiej formie chce otrzymać paragon fiskalny. Warunkiem niezbędnym i koniecznym do zawarcia przez podatnika umowy sprzedaży na odległość z konsumentem będzie zawsze akceptacja przez niego całego regulaminu sklepu internetowego. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że ma świadomość, że nie ma na rynku kas on-line, stąd opis zdarzenia przyszłego, na czas kiedy będą one dostępne.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa, wskazać należy, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy i prowadząc ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, ma obowiązek, stosownie do zapisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy oraz § 6 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, wydania paragonu fiskalnego nabywcy towaru.

Wydanie paragonu może nastąpić – stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy – w postaci papierowej lub w postaci elektronicznej, pod warunkiem, że nabywca wyrazi na to zgodę i dwie strony uzgodnią sposób przesłania tego paragonu.

Należy wyjaśnić, że w chwili obecnej na rynku brak jest kasy on-line, która spełniałaby wymagania techniczne pozwalające na przesyłanie paragonów w postaci elektronicznej do konsumenta. Taka sytuacja będzie możliwa dopiero w przyszłości, gdy pojawią się na rynku kasy rejestrujące on-line, które będą posiadały potwierdzoną przez GUM w decyzji taką funkcjonalność. Co do zasady paragon fiskalny powinien być wystawiony i wydany w postaci papierowej. Jednakże za zgodą nabywcy, paragon w postaci elektronicznej będzie mógł być przesyłany klientowi w sposób z nim uzgodniony.

Odnosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy uznać należy, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży aromatów w sieci Internet za pośrednictwem platform sprzedaży lub za pośrednictwem własnego tzw. sklepu internetowego otrzyma od klienta zgodę na wystawienie i wydanie paragonu poprzez przesłanie go nabywcy w sposób uzgodniony.

Tym samym za prawidłowe należy uznać postępowanie, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie w posiadaniu kas on-line spełniających wymagania techniczne pozwalające na przesyłanie paragonów w postaci elektronicznej do konsumenta i których funkcjonalność będzie potwierdzona przez GUM, a klienci nabywając aromaty będą wyrażali zgodę na wystawienie i wydanie paragonu fiskalnego poprzez przesłanie go klientom w sposób z nimi uzgodniony (na wskazany przez nich adres poczty elektronicznej), Wnioskodawca niezwłocznie wystawi i prześle nabywcy pocztą elektroniczną paragon fiskalny w postaci elektronicznej wystawiony za pomocą kasy rejestrującej. Przy czym wydanie tego paragonu powinno nastąpić nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności. W takim przypadku nie będzie obowiązku wydruku paragonu w postaci papierowej.

Należy nadmienić, że wbrew temu co twierdzi Wnioskodawcy na rynku występują już kasy on-line i są branże, które zobowiązane są do ewidencjonowania obrotów przy ich pomocy, jednakże istniejące obecnie kasy on-line nie spełniają wymogów technicznych pozwalających na emisję i przesyłanie paragonów w postaci elektronicznej do konsumenta.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16.04.2021; sygn. 0114-KDIP1-3.4012.109.2021.1.JG