Zgłoszenie celne a VAT

Czy Podatnik ma prawo do uznania na podstawie poświadczenia zgłoszenia celnego, iż przysługuje Jemu prawo zaewidencjonowania w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług kwoty podatku naliczonego z tytułu importu towarów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz prawo do odliczenia naliczonego oraz zgłoszonego w urzędzie celnym podatku od towarów i usług, od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy?

 

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2014 r. (data wpływu 28 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaewidencjonowania i odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów, wynikającego z poświadczenia zgłoszenia celnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaewidencjonowania i odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów, wynikającego z poświadczenia zgłoszenia celnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (zwany dalej w skrócie Wnioskodawcą, Stroną lub Podatnikiem) prowadzi samodzielną działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności Strony jest wykonywanie posadzek w obiektach wielkoprzemysłowych lub obiektach handlowych. Strona jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym w zakresie podatku od towarów i usług do składania deklaracji miesięcznych. Przy wykonywaniu samodzielnej działalności gospodarczej Strona wykorzystuje maszyny i urządzenia budowlane, do których nabywa części zamienne niezbędne do napraw bieżących, które są przez Podatnika importowane spoza terytorium Unii Europejskiej, między innymi ze Stanów Zjednoczonych. Strona sprowadziła części zamienne w miesiącu lutym 2014 r. na kwotę … USD, których nabycie zostało zgłoszone w urzędzie celnym w dniu … 2014 r. w imieniu Podatnika przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzącą działalność pod firmą: … z siedzibą w …, zwaną dalej w skróci przedstawicielem, ze wskazaniem w zgłoszeniu celnym, iż Strona z tytułu niniejszego importu towarów jest zobowiązana do zapłaty należnego podatku od towarów i usług w kwocie … zł. Wskazane na wstępie zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług w kwocie … zł zostało zapłacone na rachunek bankowy urzędu celnego przez przedstawiciela, który zażądał następnie zwrotu niniejszej kwoty od podatnika. Nadto Podatnik nabył części zamienne w miesiącu marcu 2014 r. na kwotę … USD, których nabycie zostało zgłoszone w urzędzie celnym w dniu … 2014 r. w imieniu Podatnika przez przedstawiciela, ze wskazaniem w zgłoszeniu celnym, iż Strona z tytułu niniejszego importu: jest zobowiązana do zapłaty należnego podatku od towarów i usług w kwocie … zł. Wskazane na wstępie zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług w kwocie … zł zostało także zapłacone na rachunek bankowy urzędu celnego przez przedstawiciela, który zażądał następnie zwrotu niniejszej kwoty od Strony.

W dniu … 2013 r. Podatnik na podstawie art. 306a § 1 Ordynacji podatkowej wystąpił do Naczelnika …, zwanego dalej w skrócie urzędem celnym, o wydanie zaświadczenia, czy należny podatek od towarów i usług z tytułu importu części zamiennych w miesiącu luty 2014 i miesiącu marcu 2014 r. oraz zgłoszony przez przedstawiciela został wpłacony na rachunek bankowy urzędu celnego. Strona uznała przesłane jej przez przedstawiciela przekazem elektronicznym poświadczenia zgłoszenia celnego (PZC) za dokument celny, o którym mowa w art. 86 ust. 1 pkt 2 lit a ustawy o podatku od towarów i usług oraz ujęła niniejsze poświadczenia w ewidencji prowadzonej dla tego podatku oraz odliczyła od podatku należnego wyszczególniony w przedmiotowych poświadczeniach podatek naliczony w poszczególnych miesiącach rozliczeniowych, tj. odpowiednio za miesiąc luty 2014 r. na kwotę w wysokości … zł oraz za miesiąc marzec 2014 r. na kwotę w wysokości … zł. W przyszłości Strona ma zamiar zlecania przedstawicielowi składanie w jej imieniu zgłoszeń celnych z tytułu importu towarów, opłacanie przez przedstawiciela należnego długu celnego, w tym z tytułu naliczonego podatku od towarów i usług oraz wpłacania w imieniu Strony na rachunek bankowy urzędu celnego należnych zobowiązań podatkowych, w tym z tytułu naliczonego podatku od towarów i usług, które będą zwracane przedstawicielowi przez Podatnika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Podatnik ma prawo do uznania na podstawie poświadczenia zgłoszenia celnego, iż przysługuje Jemu prawo zaewidencjonowania w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług kwoty podatku naliczonego z tytułu importu towarów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz prawo do odliczenia naliczonego oraz zgłoszonego w urzędzie celnym podatku od towarów i usług, od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy, między innymi za miesiąc luty w kwocie … zł oraz za miesiąc marzec w kwocie … zł.?

Zdaniem Wnioskodawcy, co do zasady z uwagi na fakt, iż jest podatnikiem VAT czynnym, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przysługuje prawo odliczania od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy podatku od towarów i usług zgłoszonego przez przedstawiciela w urzędzie celnym, naliczonego z tytułu importu towarów związanych z działalnością gospodarczą. Z uwagi na powyższe Podatnik ma prawo do uznania na podstawie poświadczenia zgłoszenia celnego, że przysługuje Jemu prawo zaewidencjonowania w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług kwoty podatku naliczonego z tytułu importu towarów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz prawo odliczenia naliczonego oraz zgłoszonego w urzędzie celnym przez przedstawiciela podatku od towarów i usług, od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy, między innymi za miesiąc luty w kwocie … zł oraz za miesiąc marzec w kwocie … zł.

W ocenie Wnioskodawcy, natomiast bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest fakt, że zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług naliczonego w związku z importem części zamiennych nie są osobiście wpłacane przez Podatnika na rachunek bankowy urzędu celnego, tylko przez przedstawiciela. Z uwagi natomiast, że podatnik nie wpłaca przedmiotowego zobowiązania podatkowego osobiście na rachunek bankowy właściwego urzędu celnego Wnioskodawca jest zobowiązany do uzyskania zaświadczenia z urzędu celnego potwierdzającego, iż dług celny z tytułu importu części zamiennych, w tym z tytułu naliczonego podatku od towarów i usług, wyszczególniony w zgłoszeniu celnym, został w całości opłacony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi: w przypadku importu towarów – kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego.

Jak stanowi art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Na mocy art. 86 ust. 10c ustawy, przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczonej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Inne szczególne przypadki powstania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (m. in. w odniesieniu do importu towarów w przypadku szczególnych procedur celnych oraz decyzji wydanej przez organ celny) regulują przepisy art. 86 ust. 10d-10h ustawy.

Katalog przesłanek wyłączających prawo podatnika do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku zawiera art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 134 oraz art. 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

W złożonym wniosku poinformowano, że Wnioskodawca (czynny podatnik VAT) sprowadził części zamienne w miesiącu lutym i marcu 2014 r. Wnioskodawca dokonał na te okoliczności zgłoszeń celnych za pośrednictwem przedstawiciela, który wskazał, że Strona z tytułu importu jest zobowiązana do zapłaty należnego podatku od towarów i usług. Zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług zostało zapłacone na rachunek bankowy urzędu celnego przez przedstawiciela, który zażądał następnie zwrotu niniejszej kwoty od Strony. W dniu … 2013 r.

Podatnik na podstawie art. 306a § 1 Ordynacji podatkowej wystąpił do Naczelnika … o wydanie zaświadczenia, czy należny podatek od towarów i usług z tytułu importu części zamiennych w miesiącu luty 2014 i miesiącu marcu 2014 r. oraz zgłoszony przez przedstawiciela został wpłacony na rachunek bankowy urzędu celnego. Strona uznała przesłane jej przez przedstawiciela przekazem elektronicznym poświadczenia zgłoszenia celnego (PZC) za dokument celny, o którym mowa w art. 86 ust. 1 pkt 2 lit a ustawy o podatku od towarów i usług oraz ujęła niniejsze poświadczenia w ewidencji prowadzonej dla podatku od towarów i usług oraz odliczyła od podatku należnego wyszczególniony w przedmiotowych poświadczeniach podatek naliczony w poszczególnych miesiącach rozliczeniowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia odliczenia podatku w oparciu o poświadczone zgłoszenia celne oraz stosownego zaewidencjonowania tych poświadczeń.

Poświadczenie Zgłoszenia Celnego (PZC) jest to elektroniczne zgłoszenie celne dostarczone przez zgłaszającego (tu: Wnioskodawca za pośrednictwem przedstawiciela) i poświadczone przez system teleinformatyczny w rozumieniu art. 199 Rozporządzenia Komisji (EWG) Nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. L 253, 11/10/1993, s. 1-766). Zgodnie z tym przepisem, bez uszczerbku dla ewentualnego stosowania przepisów karnych złożenie w urzędzie celnym zgłoszenia podpisanego przez zgłaszającego lub jego przedstawiciela czyni go odpowiedzialnym, zgodnie z obowiązującymi przepisami, za:

  • prawdziwość informacji podanych w zgłoszeniu,
  • autentyczność załączonych dokumentów,

oraz

  • przestrzeganie wszelkich obowiązków odnoszących się do objęcia danych towarów odpowiednią procedurą.

Natomiast z Instrukcji Obsługi i Stosowania Elektronicznych zgłoszeń Celnych w Procedurach Przywozowych – Dla Podmiotów wynika, że PZC jest dokumentem celnym zastępującym zgłaszającemu poświadczoną przez organ celny papierową kartę 8 zgłoszenia celnego dokonywanego na formularzu SAD. W konsekwencji przyjmuje się, że dokument PZC jest dokumentem potwierdzającym zwolnienie towaru importowanego w określonej procedurze celnej.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że podatek naliczony stanowi podatek wynikający z otrzymanego dokumentu celnego, zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych wykonywanych przez podatnika (dokonującego importu) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy o VAT.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy wskazuje zatem na to, że otrzymane od przedstawiciela Wnioskodawcy przekazem elektronicznym poświadczenia zgłoszeń celnych (PZC) stanowią dokumenty celne. W konsekwencji, w rozumieniu art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy, kwoty podatku wynikające z tych dokumentów, stanowiąc kwoty podatku naliczonego, uprawniają Wnioskodawcę na wskazanych wyżej warunkach do stosownego odliczenia. Odliczenia tego dokonuje się zgodnie z art. 86 ust. 10 w powiazaniu z ust. 10b pkt 1 ustawy.

W aspekcie powyższego stwierdzić należy, że otrzymanie przez Wnioskodawcę zaświadczenia z urzędu celnego pozostaje bez wpływu na uprawnienie do odliczenia, choć potwierdza ono informacje wskazane w tym zaświadczeniu. W rezultacie ocena poglądów Wnioskodawcy prezentowanych w tym zakresie jest bezprzedmiotowa dla niniejszego rozstrzygnięcia.

Odnosząc się natomiast do kwestii ewidencjonowania stwierdzić należy, że Wnioskodawca uprawniony jest w oparciu o ww. dokumenty celne do dokonania stosownych zapisów w ewidencji prowadzonej dla celów VAT – art. 109 ust. 3 ustawy.

Tym samym należało uznać, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 23 lipca 2014 r., nr ITPP3/443-212/14/AT