Zwolnienie z VAT od usług projektowych

Czy w myśl zapisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług oraz deklaracji Wnioskodawcy o nieświadczeniu usług w zakresie doradztwa może zainteresowany być zwolniony z podatku od towarów i usług?

 

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2014 r. (data wpływu 22 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia w związku ze świadczonymi usługami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego w związku ze świadczonymi usługami.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 1 lipca 2014 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej. Dokonując wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, jako rodzaj działalności gospodarczej Zainteresowany podał następujące kody wg PKD 2007:

  • 71.12.Z (działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne),
  • 71.11.Z (działalność w zakresie architektury – opracowywanie projektów architektonicznych oraz doradztwo w zakresie architektury),
  • 71.20.B (pozostałe badania i analizy techniczne),
  • 71.40.Z (działalność w zakresie specjalistycznego projektowania),
  • 71.90.Z (pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana).

Pozycje te cechuje szerszy zakres niż odpowiadające im symbole PKWiU 2008, szczegółowiej opisujące działalność Wnioskodawcy:

  • 71.11.1 (projekty i rysunki wykonywane dla celów architektonicznych),
  • 71.12.1 (usługi w zakresie inżynierii),
  • 71.12.14 (usługi projektowania technicznego obiektów związanych z transportem),
  • 71.12.20 (usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej),
  • 71.20.1 (usługi w zakresie badań i analiz technicznych),
  • 74.10.19 (usługi w zakresie pozostałego specjalistycznego projektowania – działalność projektantów graficznych),
  • 74.90.2 (pozostałe usługi profesjonalne, techniczne i handlowe, gdzie indziej niesklasyfikowane – opracowywanie kosztorysów).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, drobni przedsiębiorcy, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła określonej kwoty mogą być zwolnieni od podatku od towarów i usług, przy czym zwolnienia nie stosuje się dla świadczących usługi w zakresie doradztwa (art. 113 ust. 13).

W związku z powyższym Wnioskodawca deklaruje, że nie prowadzi działalności gospodarczej związanej ze świadczeniem usług w zakresie doradztwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w myśl zapisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług oraz deklaracji Wnioskodawcy o nieświadczeniu usług w zakresie doradztwa może Zainteresowany być zwolniony z podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że nie świadczy usług z zakresu doradztwa, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przysługuje mu prawo do zwolnienia z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast pojęcie świadczenia usług zostało określone w art. 8 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 113 ust. 1 ww. ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

  1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
  2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

– transakcji związanych z nieruchomościami,
– usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
– usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 10 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

  1. dokonujących dostaw:
  • towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
  • towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

– energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
– wyrobów tytoniowych,
– samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
– budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
– terenów budowlanych,
– nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:

  • prawnicze,
  • w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
  • jubilerskie.

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 1 lipca 2014 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej oznaczonej w PKWiU jako:

  • 71.11.1 (projekty i rysunki wykonywane dla celów architektonicznych),
  • 71.12.1 (usługi w zakresie inżynierii),
  • 71.12.14 (usługi projektowania technicznego obiektów związanych z transportem),
  • 71.12.20 (usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej),
  • 71.20.1 (usługi w zakresie badań i analiz technicznych),
  • 74.10.19 (usługi w zakresie pozostałego specjalistycznego projektowania – działalność projektantów graficznych),
  • 74.90.2 (pozostałe usługi profesjonalne, techniczne i handlowe, gdzie indziej niesklasyfikowane – opracowywanie kosztorysów).

Nadto Wnioskodawca zadeklarował, że nie prowadzi działalności gospodarczej związanej ze świadczeniem usług w zakresie doradztwa.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy przysługuje mu prawo do zwolnienia z obowiązku płacenia podatku VAT.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, że termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych np. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne i inne.

Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN pod pojęciem „doradca” należy rozumieć „ten, kto udziela porad”.

Natomiast, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, „doradzać” oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”.

Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad w różnych dziedzinach, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza, wskazuje sposób postępowania. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Należy również podkreślić, że w ww. przepisach ustawy nie został wskazany symbol PKWiU odnoszący się wprost do konkretnych usług doradczych.

Tym samym, w ocenie tut. Organu skoro Wnioskodawca nie będzie wykonywał usług doradczych ani innych usług, które ze zwolnienia korzystać nie mogą, to w przedmiotowej sprawie nie będzie mieć zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, określone w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy. Wnioskodawcy w związku z rozpoczęciem w lipcu 2014 r. działalności gospodarczej przysługuje zatem prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w cytowanym art. 113 ust. 9 ww. ustawy. Skorzystanie ze zwolnienia będzie możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy w proporcji do okresu prowadzonej działalności oraz przy założeniu, że Wnioskodawca nie wykona innych czynności, które ze zwolnienia korzystać nie mogą.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że ze względu na charakter planowanej działalności i deklaracji, że nie będzie świadczyć usług w zakresie doradztwa, przysługuje mu prawo do zwolnienia z opłacania podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć jednak należy, że Wnioskodawca jako podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności opodatkowanych, utraci zwolnienie podmiotowe, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży w 2014 r. przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę 150.000 zł, ale w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 1 października 2014 r., nr ILPP1/443-625/14-2/AS